Wat je nooit moet doen
Koethi Zan


De achttienjarige Sarah en Jennifer leefden uiterst voorzichtig en namen geen enkel risico. Toen de twee vriendinnen twaalf jaar oud waren, raakten ze betrokken bij een ernstig auto-ongeluk waarbij de moeder van Jennifer om het leven kwam. In het ziekenhuis begon het tweetal aan hun eerste logboek waarin ze bijhielden wat hun allemaal zou kunnen overkomen en wat de kans was dat het hen ook daadwerkelijk overkwam. De opsommingen en de vele voorzorgsmaatregelen die ze namen gaven hun het gevoel controle over hun veiligheid te hebben.

Toch konden Sarah en Jennifer niet voorkomen dat ze op achttienjarige leeftijd in handen vielen van een monster. Ze werden, samen met Tracy en Christine, gevangen gehouden in een kelder van een gerespecteerde hoogleraar. Jennifer overleefde de gevangenschap niet maar de andere drie meisjes werden na drie jaar gered. Nu, tien jaar later, is Sarah een schim van de vrouw die ze eens was. Ze werkt vanuit huis en komt nooit buiten. In feite zit Sarah nog steeds gevangen maar is de vochtige kelder verruild voor een knus appartement.

Jack Derber, de dader, staat op het punt vervroegd vrijgelaten te worden. Rechercheur Jim McCordy staat de drie vrouwen al tien jaar bij en probeert Sarah over te halen om een slachtofferverklaring af te leggen. De commissie die beslist over de mogelijke vrijlating van Jack moet beseffen dat tien jaar gevangenisstraf bij lange na niet genoeg is. Tracy zal ook getuigen maar Christine werkt niet mee. Ze heeft het hele gebeuren de rug toegekeerd en nooit meer achterom gekeken. De getuigenis van Tracy alleen is niet voldoende maar Sarah twijfelt, het is teveel voor haar.

De brief van Jack die Jim haar overhandigt, verandert alles. Jack heeft al vaker brieven gestuurd maar na het lezen van deze brief knapt er iets in Sarah. Ze beseft dat ze voor altijd zijn slachtoffer zal zijn als ze zijn vrijlating niet tegenhoudt. Bovendien wil ze nog altijd het lichaam van Jennifer vinden. Ze wil haar beste vriendin kunnen begraven. Jack speelt een spel. Hij geeft summiere aanwijzingen in zijn brieven. Zullen ze naar het lichaam van Jennifer leiden? Sarah besluit dat het tijd is om af te rekenen met het verleden. Ze moet haar veilige appartement verlaten, de paniekaanvallen trotseren en de strijd met Jack aangaan. De hulp van Tracy is hierbij onontbeerlijk maar Tracy heeft een grote hekel aan Sarah. Er is iets tijdens hun gevangenschap iets gebeurd dat Tracy nog altijd woedend maakt.

Wat dit boek anders en interessant maakt, is dat het verhaal begint als alles achter de rug is. Sarah heeft de gruwelen in de kelder overleefd en er zijn sindsdien tien jaar verstreken. Ze is niet langer ondervoed, ze wordt niet langer mishandeld en de dader zit achter de tralies. Toch is Sarah nog altijd een slachtoffer. Zolang Sarah een slachtoffer is, kan ze niet verder met haar leven en bovendien komt Jack bijna vrij. Jack zou een gelovig man zijn nu. Hij is zelfs in de gevangenis getrouwd met een zeer vrome vrouw. Sarah gelooft niet dat Jack veranderd is. Jack is een monster van het ergste soort. Alles wat Jack doet is een spel. Mensen manipuleren is zijn tweede natuur.

De zoektocht naar de waarheid begint met de zoektocht naar Sylvia, de kersverse vrouw van Jack. Wat weet zij? Maar Sylvia lijkt van de aardbodem verdwenen. Toch geeft Sarah niet op. Ze heeft te lang stilgezeten, te lang niets gedaan. Nu is er iets in haar ontketend dat zich niet meer laat bedwingen.

Wat je nooit moet doen is een verhaal dat steeds indringender wordt. In het begin is Sarah een stugge en afstandelijke vrouw van wie je als lezer geen hoogte krijgt maar naarmate het verhaal vordert, verandert dat. Het verhaal kruipt onder je huid en Sarah is steeds beter te begrijpen. Het is nu of nooit voor haar. Als de waarheid niet boven tafel komt en Jack vrijkomt, is het leven van Sarah voorbij. Dan blijft de angst voor altijd zegevieren en kan ze het verlies van Jennifer nooit verwerken. Sarah gaat het gevecht aan ook al grijpt de paniek haar regelmatig naar de keel. Wat je nooit moet doen is een indrukwekkend debuut waarin een slachtoffer zich niet langer in een slachtofferrol laat dwingen.

ISBN 9789023485001 | paperback | 336 pagina's | Cargo | oktober 2013
Vertaald door Danielle Stensen

© Annemarie, 1 november 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Honeymoon
James Patterson


FBI-agent John O’Hara maakt een zware tijd door. Het verdriet om zijn vrouw Susan, die twee jaar geleden om het leven kwam, is nog vers. De woede ook. John is woedend op de dronken advocaat die de auto waarin zijn vrouw zat ramde. Nu de advocaat zijn gevangenisstraf bijna heeft uitgezeten maakt Johns baas zich grote zorgen om hem. Zal John zich weten te beheersen of zal hij wraak nemen? John moet in therapie en hij weet dat hij mee moet werken. Als dokter Kline hem niet gezond verklaart, wordt zijn schorsing vast en zeker omgezet in een ontslag.

Ook al is hij geschorst, John krijgt geen tijd om zich te vervelen. Frank Walsh, de baas van John, is goede vrienden met de steenrijke Warner Breslow. Ethan Breslow, de zoon van Warner, is tijdens zijn huwelijksreis op de Turks- en Caicoseilanden samen met zijn kersverse vrouw om het leven gebracht. Iemand heeft de pasgehuwden opgesloten in hun sauna. Warner Breslow heeft geen vertrouwen in de plaatselijke politie en wil dat John een eigen onderzoek instelt. Omdat zijn baas groen licht geeft gaat John akkoord. Het forse bedrag dat Warner hem in het vooruitzicht stelt laat hem ook niet onberoerd.

Wanneer John een verband ontdekt tussen de moord op de Breslows en een ander pasgetrouwd stel, rijst het vermoeden dat er een seriemoordenaar actief is. De dader slaat tijdens de huwelijksreis toe. Wie heeft het op gelukkige paren voorzien? En nog belangrijker: op welke tortelduifjes heeft de moordenaar het nog meer gemunt?

Ook speciaal agent Sarah Brubaker heeft haar handen vol aan een lastige zaak. Net als John zit ze achter een seriemoordenaar aan. Deze moordenaar slaat verspreid over het hele land toe. De slachtoffers hebben slechts één ding met elkaar gemeen: ze heten allemaal John O’Hara. Ook de rouwende FBI-agent is een van de beoogde slachtoffers. Zullen zijn twee zoontjes nu ook hun vader verliezen?

James Patterson heeft Honeymoon samen met Howard Roughan geschreven. De samenwerking tussen de twee auteurs heeft inmiddels al vier boeken opgeleverd. Honeymoon is een spannend verhaal met een leuke dynamiek tussen de hoofdpersonen. Het verhaal bevat spanning en actie maar ook emotie. De voor James Patterson kenmerkende korte hoofdstukken en de vele verhaalwendingen resulteren in een vlot verhaal dat soepel leest.

De hoofdpersonen in het boek zijn sympathiek. John is een goede vader voor zijn twee zoons en probeert het verlies van hun moeder zo goed mogelijk te compenseren. Toch zal John aan zichzelf moeten werken want zolang de woede op de advocaat overheerst, kan hij niet rouwen om Susan. De stoere Sarah snakt stiekem naar een leuke vriend. Keer op keer lopen haar relaties spaak omdat haar baan een intimiderende uitwerking heeft op de mannen in haar leven.

Er gebeurt veel in dit wervelende verhaal en een aantal gebeurtenissen zijn heftig. Toch is Honeymoon allesbehalve een zwaar verhaal. Luchtige passages en grappige voorvallen doorbreken de spanning. Ondanks de seriemoordenaars, de vele kogels die afgevuurd worden en de levensgevaarlijke situaties waarin de hoofdpersonen zich  regelmatig bevinden, is Honeymoon heerlijk ontspannend leesvoer. De boeken van James Patterson blijven me boeien.

ISBN 9789023485407 | paperback | 320 pagina's | Cargo | oktober 2013
Vertaald door Dennis Keesmaat

© Annemarie, 30 oktober 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.elizabeth-haynes.com/

Alles wat overblijft
Elizabeth Haynes

Annabel Hayer begrijpt achteraf niet waarom ze zich toegang tot het huis naast het hare heeft verschaft. Toen ze de vreemd geur waarnam had ze de politie moeten bellen. Maar Annabel – die als analist bij de politie van Briarstone werkzaam is – wist dat de politie op een vrijdagavond geen tijd zou hebben voor het zoeken naar de bron van een onaangenaam luchtje. Bovendien wilde ze haar collega’s niet met zoiets onbenulligs lastigvallen. En nu heeft Annabel spijt want de oorzaak van de stank blijkt het ontbindende lijk van haar buurvrouw te zijn. Annabel was er gemakshalve vanuit gegaan dat haar buurvrouw was verhuisd maar in werkelijkheid lag de vrouw al maanden dood in haar huis.

De vondst van het ontbindende lichaam laat Annabel niet meer los. Niet alleen was het een afschuwelijk tafereel om te zien maar Annabel is ook geschokt omdat kennelijk niemand haar buurvrouw gemist heeft. Hoe kan het dat niemand haar dood heeft opgemerkt? Heeft dan niemand zich zorgen om haar welzijn gemaakt? Op haar werk ontdekt Annabel dat het vaker voorkomt. En dan ontdekt Annabel nog iets: dit jaar is het buitensporig veel vaker voorgekomen dan voorgaande jaren. De cijfers van dit jaar wijken zó sterk af van de cijfers uit het verleden dat Annabel opnieuw iets ruikt: onraad.

Annabel probeert haar collega’s ervan te overtuigen dat er iets niet in de haak is maar vooralsnog is niemand onder de indruk van haar bevindingen. Dat overkomt Annabel wel vaker, mensen zijn niet geïnteresseerd in haar. De enigen die zich om haar bekommeren zijn haar zeurende moeder en haar beste vriendin Lucy. Helaas is Lucy een kat.

Steeds vaker duiken er krantenberichten op over mensen die al lange tijd dood in hun huis lagen. Annabel heeft haar collega’s er inmiddels van overtuigd dat er iets vreemds aan de hand is maar zij kunnen een nader onderzoek niet verantwoorden. Er is geen sprake van moord. Het is net alsof deze specifieke groep doden simpelweg is gestopt met eten en daardoor al snel ook met leven.

Toch is er iemand die meer weet over deze sterfgevallen. De lezer maakt al snel kennis met Colin. Colin brengt regelmatig een bezoekje aan de ontbindende lichamen die nog niet gevonden zijn. Het fascineert hem om het proces van het vergaan van een lijk in kaart te brengen. Volgens Colin is het uitermate boeiend en prachtig om te aanschouwen. Colin is zo verstandig om met niemand over zijn ongebruikelijke hobby te praten en wat hij al helemaal verzwijgt is dat een stervend mens hem seksueel opwindt. Colin is een sociopaat van het ergste soort. Toch heeft Colin de mensen niet gedood. Hoe kan het dan dat hij weet waar de eenzame doden zich bevinden?

Over het debuut – Waarheen je ook vlucht – van Elizabeth Haynes was ik razend enthousiast. Het tweede boek – Bij het vallen van de nacht – vond ik wat minder goed maar met dit derde boek bewijst Elizabeth Haynes opnieuw dat ze een uitmuntende thrillerschrijfster is. Alles wat overblijft is een sterk geschreven, goed uitgewerkte thriller. Het verhaal zelf is  huiveringwekkend en kaart tevens een boeiende maatschappelijke kwestie aan: Kennen wij onze buren nog wel? Merken wij het op als iemand uit onze familie-, vrienden- of kennissenkring ineens van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen en vice versa?

Elizabeth Haynes heeft haar ervaring als politieanalist heel kundig in dit boek verwerkt. Annabel is een geloofwaardig personage en haar werkzaamheden worden duidelijk en aannemelijk omschreven. Van Colin kreeg ik kippenvel. Hij aast op mensen die kwetsbaar zijn, als een roofdier die feilloos het zwakste dier in een kudde herkent. Zelden heb ik zo gegruwd van een personage in een boek. Met Alles wat overblijft heeft Elizabeth Haynes bewezen dat ze een blijver is.

ISBN 9789023485605 | paperback | 448 pagina's | Cargo | oktober 2013
Vertaald door Lilian Schreuder

© Annemarie, 28 oktober 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het genootschap
Ruth Rendell

In de wijk Pimplico vertoeven welgestelde Londenaren die zich personeel als chauffeurs, huishoudsters, tuinmannen, au-pairs en kindermeisjes kunnen veroorloven. De rijkelui wonen in statige huizen en laten zichzelf rondrijden in peperdure auto’s. Het personeel wordt goed behandeld maar toch wordt er onderling geklaagd. Het is immers niet altijd een pretje om bevelen op te moeten volgen. Na werktijd verzamelt het personeel zich in de pub Dugong waar het Genootschap van de Heilige Zita wordt opgericht. Zita was de beschermheilige van huisdienaren. Het is nog niet helemaal duidelijk waar het genootschap precies toe moet dienen maar dat is maar bijzaak. Het genootschap verbindt hen.

De rijke bewoners van Pimplico vormen samen met hun personeel een heel divers gezelschap. De opvallendste inwoner is misschien wel de tweeëntachtigjarige, steenrijke dame die zich al jaren prinses laat noemen. Ze woont samen met haar werkneemster June die nog altijd heel wat afdraaft voor de prinses, ook al is ze inmiddels achtenzeventig jaar oud. Andere inwoners van de wijk zijn een goeiige ziekenhuisarts, een onsympathiek homostel, een alziend oudje, een voetveegje en een echtpaar met huwelijksproblemen.

Op locaties waar veel mensen vertoeven, gebeurt altijd wel iets wat het daglicht niet kan verdragen. De achterneef van June, een bekende televisiester, gaat na een bezoekje aan zijn oudtante vaak ook even in het naastgelegen huis naar binnen. Au-pair Montserrat laat hem via de kelderdeur naar binnen maar hij komt niet voor haar. Als de beroemde gast in de slaapkamer van de vrouw des huizes verdwijnt, ontfermt kindermeisje Rabia zich over de kinderen. Ze is stapel op Thomas, de jongste telg van haar werkgevers. Ze houdt meer van hem dan goed is en het idee dat ze Thomas kwijt kan raken, jaagt haar grote angst aan.

De tuinen in de fraaie wijk worden bijgehouden door Dex. Hij is door dokter Jefferson aangesteld en goed in zijn werk. Misschien is de vriendelijke arts iets te goedhartig geweest want Dex gelooft in de god Orange die regelmatig via zijn telefoon contact met hem zoekt. Orange beschermt hem tegen de kwade geesten die hij regelmatig waarneemt. De kwade geesten lijken ogenschijnlijk normale mensen maar Dex laat zich niet voor de gek houden. Hij heeft zelfs geprobeerd zijn moeder te doden maar nu is Dex genezen verklaard. Dokter Jefferson vertrouwt hem.

Een groep personeelsleden met uiteenlopende karakters, rijke bazen, beroemdheden, een geesteszieke man, een kindermeisje met moedergevoelens, affaires én een losse trapleuning; dat moet vroeg of laat fout gaan.

In Het genootschap zijn alle personages min of meer met elkaar verbonden. Vrijwel iedereen kent elkaar en heeft wel eens met elkaar te maken gehad. De opzet van het verhaal biedt ruimte voor diverse ontwikkelingen. Welke verhaallijnen zullen een spannende wending nemen? Ruth Rendell zet in Het Genootschap een fraai geschreven en smeuïg verhaal neer. Heel knap hoe uit een wirwar van personages en gebeurtenissen toch een goed te volgen en aantrekkelijk verhaal ontstaat. Ruth Rendell schrijft al meer dan vijftig jaar en haar thrillers vinden nog altijd gretig aftrek. Hoe doet ze het toch? Waar haalt ze keer op keer inspiratie vandaan? Het is bewonderingswaardig.

ISBN 9789400502925 | paperback | 240 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | oktober 2013
Vertaald door Rogier van Kappel

© Annemarie, 24 oktober 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De Cock en de dood van een engel
Baantjer


Vlak voor de kerstdagen aanbreken wordt heilsoldate Betty Wijn dood aangetroffen. Ze is neergestoken in de daklozenopvang van het Leger des Heils waar ze werkzaam was en de junk die haar gevonden heeft, is erg van streek. De dood van de jonge vrouw stemt rechercheur De Cock (met ceeooceekaa) verdrietig. De Cock kende Betty al jaren en heeft haar zien opgroeien. Betty was de goedheid zelve. Iedereen hield van Betty die zich elke dag weer met hart en ziel op haar werk stortte. Waarom moest Betty dood en wie heeft deze laffe moord op zijn of haar geweten?

Betty was verloofd met collega Anton Roelofs. De verloving werd kort geleden verbroken. Waarom is het tweetal uit elkaar gegaan? Anton is niet erg spraakzaam. Wanneer aan het licht komt dat Betty af en toe wat drugs toestopte aan drugsverslaafden die erg “ziek” waren, geeft Anton toe hiervan op de hoogte te zijn geweest. Hij keurde het gedrag van Betty ten zeerste af. Is de dood van Betty het gevolg van een ruzie tussen twee ex-geliefden?

Vlakbij de daklozenopvang wordt nóg een dode aangetroffen. Het betreft een bekende drugsdealer en een ander politieteam wordt op de zaak gezet. Toch houdt De Cock ook deze zaak goed in de gaten. Misschien hebben beide sterfgevallen helemaal niets met elkaar te maken maar De Cock sluit een verband niet uit.

Betty is geboren in de buurt waar ze werkte. Haar moeder was een prostituee en haar vader een zeeman die de (zee)benen nam. Betty groeide op tussen de prostituees die ze allemaal “tante” noemde. Iedereen hield een oogje in het zeil maar toen Betty nog maar elf jaar oud was, overleed haar moeder. Het Leger des Heils zorgde ervoor dat ze in een pleeggezin werd geplaatst. Haar verdere opvoeding stond in het teken van het geloof en van Het Leger. De pleegouders van Betty wilden dat Betty naar de kweekschool van het Leger des Heils ging maar Betty koos voor een baan tussen de prostituees en de drugsverslaafden. Met name haar pleegvader was hier zeer ontstemd over. Betty’s pleegzusje Marlies blijkt op haar beurt een verrassend geheim met zich mee te dragen.

Naarmate het onderzoek vordert wordt meer en meer duidelijk dat Betty een hart van goud had. Toch is ze om het leven gebracht. Was het een ongeluk of was het moord? Wie heeft “De Engel van Amsterdam” gedood?

Na de dood van auteur A.C. Baantjer in 2010 is de ‘De Cock’-reeks voortgezet. Voor de nieuwe delen in deze reeks is gebruik gemaakt van de scenario’s van de televisieserie Baantjer waarin Piet Römer de rol van Jurriaan 'Jurre' de Cock vertolkte. Het scenario is geschreven door Gerrit Mollema en de boekbewerking door Peter Römer.

Tijdens het lezen van het boek zag ik voor me hoe Piet Römer als De Cock door de straten van Amsterdam struinde met Vledder op zijn hielen. Het boek ademt de sfeer van de serie uit – compleet met het gezamenlijke diner na afloop -  en ook de stijl van Baantjer is mooi doorgevoerd in het verhaal. De Cock en de dood van de engel is een heerlijke Hollandse detective. Naast de boeken en de serie is er nu ook een theatervoorstelling met Peter Tuinman als De Cock. Het publiek is getuige van een misdaad en helpt mee de dader te ontmaskeren. Nederland is Appie Baantjer én Piet Römer nog lang niet vergeten! 

ISBN 9789026134579  | paperback | 142 pagina's | Uitgeverij De Fontein | september 2013

© Annemarie, 15 oktober 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.marcraabe.de

Kerf
Marc Raabe

Gabriel was elf jaar toen hij getuige was van een gebeurtenis die zo gruwelijk was dat hij hem uit zijn geheugen heeft gebannen. Hij heeft geen flauw idee wat er gebeurd is in de nacht dat zijn vader en moeder stierven en hun huis tot op de grond toe afbrandde. Gabriel wist zichzelf en zijn broertje David ternauwernood te redden maar wist niet te voorkomen dat hijzelf in de jaren die volgden volledig ontspoorde. Met David heeft hij al twintig jaar geen contact meer.

Nu, negentwintig jaar na de dood van zijn ouders, is Gabriel erin geslaagd zijn leven min op meer op orde te krijgen. Hij is al jaren werkzaam in het beveiligingsbedrijf van Yuri Sarkov. Yuri is als een vaderfiguur voor hem. Hij haalde Gabriel weg uit een psychiatrische kliniek waar Gabriel versuft door pillen elektroshocktherapie onderging. De rillen lopen Gabriel nog altijd over de rug als hij aan de kliniek denkt en ook al weet hij nog steeds niet met welke reden Yuri hem heeft “bevrijd”, hij is hem er nog altijd dankbaar voor.

Yuri is een nogal louche type en doorsnee is zijn bedrijf niet. Gabriel heeft geleerd om niet te veel vragen te stellen. Zelf is hij ook niet openhartig want Yuri weet niet dat Gabriel voor het eerst in zijn leven een serieuze relatie heeft. Gabriel is intimiteit altijd uit de weg gegaan maar toch viel hij voor journaliste Liz. Er is echter één ding dat Gabriel de stuipen op het lijf jaagt: Liz is zwanger.

Dan gaat er ergens in Berlijn een alarm af. Opmerkelijk is dat het huis niet in het bestand van Python Security, het bedrijf van Yuri, staat. Het huis blijkt al decennia leeg te staan maar al die tijd over een werkend alarmsysteem beschikt te hebben. Vreemd. Een collega van Gabriel krijgt opdracht het pand te gaan bekijken maar hij weet de klus op Gabriel af te schuiven.

Terwijl Gabriel het verlaten huis doorzoekt en beseft dat er iets niet klopt, wordt zijn vriendin Liz ontvoerd. Ze weet hem nog om hulp te smeken via de telefoon maar Gabriel is te laat op de locatie die ze noemt. Liz lijkt van de aardbodem te zijn verdwenen en het lijk van een onbekende jongeman heeft haar plaats ingenomen. Gabriel wordt gearresteerd op verdenking van moord. De politie gelooft zijn verhaal over de ontvoering niet, Yuri keert zich tegen hem en David is na twintig jaar niet erg happig op een hereniging met zijn broer. Gabriel staat er - niet voor het eerst in zijn leven -helemaal alleen voor. Zijn enige gezelschap is de sarrende stem die hij al jaren in zijn hoofd hoort.

Ook het verhaal van Liz komt aan bod. Haar ontvoerder laat haar weten dat hij uit is op wraak. Wraak op Gabriel. Op de dertigste sterfdag van Gabriels ouders zal Liz sterven en samen met haar ook haar ongeboren kind. Maar waarom? Het antwoord ligt verscholen in de herinneringen van Gabriel. Wat is er gebeurd in de nacht dat zijn ouders stierven? Wat was zo afschuwelijk dat een elfjarige jongetje het volledig verdrukte? Om Liz te kunnen redden zal Gabriel niet alleen de strijd met de ontvoerder aan moeten gaan maar ook met zichzelf. Kan hij de verdrongen herinneringen oproepen zonder volledig in te storten?

In het begin van het boek maakt de auteur het de lezer niet makkelijk. Het verhaal wordt niet weggegeven en het is een beetje een ontdekkingstocht waarin je langzaam de personages en hun geschiedenis leert kennen. Ik hou van deze schrijfstijl en mijn nieuwsgierigheid was meteen gewekt. Er stond mij overduidelijk een spannende verhaalwending te wachten en ik las gretig verder. Ineens was het boek uit en wezen de wijzers van de klok een onverwacht laat tijdstip aan. De tijd was ongemerkt voorbij gevolgen. Dat zegt genoeg toch? Kerf is een diepgaande en zeer spannende psychologische thriller - met een flinke scheut actie - waarin overtuigend en kundig is uitgewerkt hoe een traumatische gebeurtenis een leven kan beïnvloeden.

ISBN 9789022564271| paperback | 368 pagina's| Boekerij | september 2013
Vertaald door Jeannet Dekker

© Annemarie, 11 oktober 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Stille stem
Ann Cleeves

‘Ze was dermate in gedachten verzonken dat ze niet doorhad dat de anderen haar aankeken. Even zag ze zichzelf door hun ogen: oud, lelijk, sloom. Ze voelde hun medelijden. En toen kwam er een golf van zeflvertrouwen bij haar naar boven. Ik ben weliswaar niet jong en mooi, dacht ze, maar ik heb wel hersenen. Meer dan jullie twee bij elkaar.’

Als Vera Stanhope de stoomcabine van de sportschool ingaat na een absoluut minimum aan lichamelijke activiteit, ziet ze dat er al iemand is. Maar die persoon is wel heel erg stil, en Vera trekt dan ook na een tijdje de overduidelijke conclusie dat het een dode vrouw is. Het circus zet zich in beweging.
Het feit dat ze zelf baantjes aan het trekken was – dringend doktersadvies! – levert in tegendeel tot waar ze bang voor was, geen commentaar op van haar collega’s. De enige die trouwens iets tegen haar zou durven zeggen is haar collega Joe Ashworth en die heeft het druk genoeg met zichzelf. Hij moet een evenwicht zien te vinden tussen zijn drukke gezin met jonge kinderen en een baan die hem lange uren laat maken.

Vera ontdekt dat de vrouw, Jenny Lister, maatschappelijk werkster was, en alleenstaande moeder met één kind. Er is een link met een nieuwkomer in het dorp, Connie: ook zij is alleen, heeft een dochtertje, en heeft door een akelige gebeurtenis in het verleden connecties met Jenny.
Dat draaide om de dood van een kind, en als de bewoners daar over horen moeten ze niets van Connie hebben. Zou zij Jenny vermoord kunnen hebben, omdat zij de link naar het verleden was?
Of is er een nieuwe relatie in het spel? Maar niemand weet wie die geheimzinnige nieuwe man in Jenny’s leven is. Ook  haar dochter Hannah niet, die zelf een relatie heeft met Simon. wiens ouders daar helemaal niet blij mee zijn.
Vera en haar team vermoeden dat die zweverige Michael Morgan, via het verleden verbonden met Jenny en Connie, meer weet dan hij vertelt. En hij zou ook motieven voor een moord kunnen hebben, nu hij een relatie met een jongere vrouw heeft.
Als er een tweede slachtoffer gevonden wordt, ligt de weg open voor nieuwe ideeën.

De schrijver weet alles: we lezen wat Vera en Joe over de zaak –en hun persoonlijke beslommeringen – denken en doen. Zo ben je als lezer helemaal in het verhaal betrokken, zoals je zou zijn in een film. Laat nu de avonturen van Vera Stanhope ook verwerkt zijn in een televisieserie. Het verbaast me niets. Een scenarioschrijver krijgt het op een presenteerblaadje aangeboden!
Het is een boek dat je het liefst in één ruk uit zou lezen, verleid als je wordt door de prettige manier van schrijven en de verlokkertjes aan het einde van de hoofdstukken.

ISBN 9789400500990| paperback | 288 pagina's| Bruna | juli 2013

© Marjo, 7 oktober  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Glashard
Corine Hartman

Rechercheur Jessica Haider leidt een dubbelleven. Het verlies van haar zoon Nick heeft haar gebroken maar het is haar gelukt om de brokstukken van haar leven weer aan elkaar te lijmen. Maar wanneer je van scherven weer een geheel maakt, blijven er altijd onvolkomenheden. Nooit zal ze vergeten hoe gruwelijk haar zoon aan zijn einde is gekomen. Zijn moordenaar heeft geboet, daar heeft Jessy eigenhandig voor gezorgd maar haar dorst naar wraak is nog niet gelest. Ze is dan ook dankbaar en vereerd dat ze mag toetreden tot het geheime elitekorps Saligia. Saligia is een organisatie die het recht in eigen hand neemt. Saligia laat zich niet tegenhouden door wetten en regels. Mensenlevens worden niet gespaard en wreedheid wordt niet geschuwd.

Jessy’s eerste opdracht is contact leggen met Baruch Salomons. Baruch is een bekende Antwerpse diamantair en Saligia verdenkt hem ervan dat hij in bloeddiamanten handelt. Jessy krijgt een valse identiteit aangemeten en weet op slinkse wijze de aandacht van Baruch te trekken. Halina, de huidige vriendin van Baruch, wordt door Saligia tijdelijk buitenspel gezet en het kost Jessy niet veel moeite om haar plaats in te nemen. Zonder enige schroom duikt ze het bed in met Baruch. De cocaïne die ze aangeboden krijgt wijst ze niet af ook al weet ze dondersgoed dat ze op deze manier haar drugsverslaving nooit onder controle krijgt. Jessy’s schaamteloze gedrag werpt zijn vruchten af: Baruch neemt haar mee naar Afrika. Baruch is echter vele malen gewiekster en gevaarlijker dan ze heeft ingeschat en het tripje naar Afrika wordt al snel levensgevaarlijk. Bovendien heeft één van de beveiligers van Baruch zo zijn eigen bedoelingen.

Jessy zet dan wel haar leven op het spel voor Saligia, in haar dagelijkse leven mag daar niets van blijken. Vrienden, familie en collega’s weten niet beter dan dat Jessy haar tijd verdeelt tussen haar politiewerk en het bezoeken van haar vader die in een hospice ligt. In haar hoedanigheid als rechercheur onderzoekt ze moorden waar ze meer van weet dan ze kan laten merken. Zo onderzoekt het team van Jessy een moord die niemand minder dan zijzelf heeft gepleegd. Haar vader bezoekt ze zo vaak mogelijk maar nog vaker laat ze het afweten. De stille en minder stille verwijten van haar zus Suus drukken als een loodzware last op haar schouders. Jessy voelt zich bezwaard maar het werk voor Saligia is verslavend. Ze  blijft haar grenzen verleggen en geeft zich vol overgave over aan haar bloeddorstige gevoelens.

Glashard is het tweede deel in de Jessica Haider reeks en een waardige opvolger van Bloedlijn. Corine Hartman is met deze reeks een nieuwe weg ingeslagen en ik juich dat van harte toe. Glashard is een bikkelharde thriller die niet geschikt is voor tere zieltjes. Meedogenloosheid, moord en ruwe seks worden afgewisseld met een ogenschijnlijk normaal (privé)leven. Jessica Haider heeft twee gezichten en haar duistere kant is angstaanjagend. Op de momenten dat je als lezer sympathie voor haar koestert, bekruipt je meteen een ongemakkelijk gevoel want bij een vrouw als Jessy passen geen warme gevoelens. Soms dreigt het verhaal te heftig te worden maar Corine Hartman balanceert kunstig op de grenslijn van het aanvaardbare waarbij ze af en toe een schijnbeweging maakt maar de grens nooit overschrijdt. De lezer kan niet anders dan met ingehouden adem doorlezen in deze bloedstollende thriller. Corine Hartman was met Bloedlijn al opgeklommen naar de top en heeft zich daar met Glashard stevig verankerd.

ISBN 9789045206417 | paperback | 280 pagina's | Karakter Uitgevers B.V. | september 2013

© Annemarie, 30 september 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER