Het tweede leven van meneer Roos
Håkan Nesser

Ondanks zijn achternaam gaat het leven van de zestigjarige Ante Valdemar Roos niet over rozen. Zijn tweede huwelijk heeft hem niet het geluk gebracht waar hij op hoopte. Het heeft het idee dat zijn aanwezigheid voor lief wordt genomen en soms zelfs dat niet. Zijn twee stiefdochters hebben altijd wat op hem aan te merken en zijn vrouw Alice valt hen steeds vaker bij. Zijn zoon Greger uit zijn eerste huwelijk heeft hij al tien jaar niet gezien. Valdemar is een saaie pief, iemand waar nooit rekening mee wordt gehouden. Iemand die altijd over het hoofd wordt gezien. Hij betwijfelt of er wel iemand is die echt van hem houdt.

Maar dan keert het tij voor Valdemar. Hij wint een enorm bedrag in de voetbaltoto. Hij besluit het heugelijke nieuws voor zijn vrouw en stiefdochters te verzwijgen, zegt zijn baan op en koopt Lograna, een huisje in het bos. Terwijl zijn gezin denkt dat de kleurloze Valdemar zich op zijn werk bevindt, geniet hij van de rust in Lograna. Valdemar merkt dat het leven in afzondering hem erg goed bevalt, zo goed zelfs dat hij misschien ooit zijn gezin definitief de rug toe zal durven keren. Voorlopig denkt hij daar echter nog niet over na.

Ook het leven van de eenentwintigjarige Anna Gambowska ziet er niet rooskleurig uit. Ze verblijft in een huis voor verslaafde jongedames. Ze twijfelt of de motieven van de vrouw die het huis runt, wel zo eervol zijn en bovendien wordt ze door haar als een buitenbeentje behandeld. Wanneer haar geliefde gitaar haar tijdelijk afgenomen is, besluit ze dat het mooi is geweest. Anna neemt de benen. Haar omzwervingen brengen haar bij een verlaten huisje. De sleutel ligt verstopt in de dakgoot. Anna voelt zich onmiddellijk op haar gemak en brengt het weekend door in het huisje. Op maandag is het echter met haar eenzaamheid gedaan. Een man arriveert bij het huisje. Het is het begin van de wonderlijke vriendschap tussen Anna en Valdemar. Twee eenzame zielen die zoeken naar rust en geborgenheid. Naar acceptatie. Naar eindelijk eens gezien en gehoord te worden.

Een jonge vrouw en een oudere man. Er ontstaat soort vader-dochter liefde tussen de twee. Ze voelen zich veilig bij elkaar en genieten van het samenzijn in Lograna. Maar dit boek zou geen thriller zijn als hun rust niet wreed verstoord zou worden. Nadat een ongenode gast het huisje bezoekt, verdwijnen Anna en Valdemar spoorloos. Op dit punt van het verhaal komt inspecteur Gunnar Barbarotti in beeld. Gunnar heeft zijn been gebroken en moet eigenlijk bureauwerk doen maar de graffitizaak die hij onderzoekt weet hem niet erg te boeien. Bovendien weet hij al heel snel –  en ik wist het sneller – wie de daders moeten zijn. De zaak over de man die door zijn vrouw een meubelstuk genoemd wordt, laat hem echter niet los. Waar is Valdemar Roos gebleven? En wie is het meisje met wie hij gezien is?

Het tweede leven van meneer Roos is het derde deel van de inspecteur Barbarotti-reeks. In de loop van dit jaar verschijnt ook het vierde deel: De eenzamen. Ik ben gaan houden van de kenmerkende stijl van deze boeken. De verhalen bevatten een milde spanning, genoeg prikkels voor de nieuwsgierigheid, een zekere weemoedigheid en een vleugje zwartgallige humor. Ze zijn bovenal heel menselijk. Ik gunde meneer Roos zo een beetje kleur in zijn leven. Het is intens verdrietig dat hij denkt dat er niemand echt van hem houdt. Nog verdrietiger is het dat hij het bij het rechte eind heeft. Totdat Anna in zijn leven komt. Meneer Roos leeft weer. Hoe het verhaal ook af gaat lopen, dat pakt niemand hem meer af. Zoals zijn vader eens zei: beter dan dit wordt het nooit.

ISBN 9789044523027| paperback |566 pagina's| Uitgeverij De Geus | maart 2013
Vertaald door Anna Ruighaver

© Annemarie, 5 maart 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De erfgenaam
Charles den Tex

Breder Weltmann woont in zijn eentje in een imposant huis dat al meer dan honderd jaar in de familie is. Het huis staat op een groot landgoed en daarnaast bezit Breder nog meer lappen grond. De familie Weltmann heeft een kolenmijn gehad en daarmee een fortuin verdiend. Breder brengt zijn dagen in alle rust door. Het enorme kapitaal dat hij heeft geërfd belegt hij in diverse projecten waardoor de grote som geld gestaag groeit.

Met de inwoners van het dorp bemoeit Breder zich nauwelijks. De enige met wie hij zich inlaat is de eigenaresse van het dorpshotel. Twee keer per week brengt hij met haar de nacht door. Zelf zou Breder haar wel vaker willen bezoeken maar zijn vriendin wil het zo en niet anders. Breder is een tevreden man, zijn leven voorloopt rustig en voorspoedig.

Tijdens een bezoekje aan het dorp ziet hij in de verte een enorm rookpluim. Met een schok beseft hij dat de rook zich op dezelfde locatie als zijn huis bevindt. Het prachtige landhuis brandt tot de grond toe af. Volgens de politie is het brandstichting. Breder is verbijsterd. Hij snapt niet waarom iemand hem dit aan heeft gedaan. 

Tussen de brokstukken van zijn afgebrande huis vindt Breder een blik met oude sleutels. Hij heeft het blik noch de sleutels ooit eerder gezien. Waarschijnlijk zat het verstopt in een geheim kastcompartiment. Breder reist per trein naar Rotterdam om zijn oudere neef Lieuwe naar de herkomst van de sleutels te vragen. Lieuwe herkent de sleutels, ze zijn van de oude mijn. Ook zit er een sleutel van een bankkluis bij. Waarom waren deze sleutels verstopt?

In de trein heeft Breder een jonge knul het geld voor een treinkaartje voorgeschoten en wanneer deze bij het huis van Lieuwe opduikt, laat Breder – die alleen thuis is - de jongen zonder aarzelen binnen. Te laat vraagt hij zich af hoe de knul aan het adres komt. De jongen is niet alleen, in zijn kielzog volgen nog twee jongens en een duidelijk vermomde vrouw. Ze zijn goed voorbereid en in een mum van tijd ligt Breder vastgebonden aan haken die razendsnel in de vloer zijn bevestigd. De vrouw blijkt het brein achter de operatie. Ze behandelt Breder vol haat en sist hem toe dat ze alles terug wil. Wanneer het stel verdwijnt, blijft Breder vastgebonden en gewond achter. De sleutel van de kluis is meegenomen door de vrouw.

Wie is deze vrouw? Waarom heeft ze het op Breder voorzien? Wat wil ze terug? Hij begrijpt er werkelijk niets van. Voor zover hij weet heeft hij geen vijanden. Wat moet de vrouw met de sleutel van de kluis? Hij was zelf tot voor kort niet eens op de hoogte van de bankkluis, laat staan dat hij weet wat erin verborgen ligt. Het gebeuren laat Breder niet meer los. Hij beseft dat het antwoord in het verleden verborgen moet liggen en hij begint in de familiegeschiedenis te spitten. Of hij het antwoord wel wil weten is nog maar de vraag.

De erfgenaam is een intelligent geschreven thriller waarbij gebruik wordt gemaakt van een mooie zinsbouw. Het verhaal staat in het teken van familie. Vaak lijken mensen meer op hun familie dan ze zelf beseffen. Breder keurt de bikkelharde manier waarop zijn vader zaken deed af maar is hij zelf wel een haar beter? Hij is niet onsympathiek maar voelt zich ver verheven boven vrijwel iedereen. Het is hem met de paplepel ingegoten: De Weltmanns laten zich niet met jan en alleman in. Door zijn eigen manier van doen weet Breder niet meer wie hij kan vertrouwen en wie niet.

In het boek krijgt de lezer de vraag voorgelegd of je iemand de daden van zijn familie aan mag rekenen. Moet Breder de gevolgen dragen van het gedrag van zijn vader en opa? Heeft hij iets goed te maken? Het hautaine gedrag van Breder helpt hem in ieder geval niet. Het verhaal is sterk en heeft me geïntrigeerd. De erfgenaam is een ware aanrader voor liefhebbers van goed geschreven thrillers met inhoud.

ISBN 9789044526264 | paperback |376 pagina's| Uitgeverij De Geus | maart 2013

© Annemarie, 2 maart 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De zesde vrouw
Floor van Rossum

Deze misdaadroman speelt in een streek ten oosten van Avignon in de Provence.
Dat is een heel mooie streek, maar in dit boek wordt die helaas ontsierd door de vondst van een aantal lichamen: vier vrouwen die qua uiterlijk veel van elkaar weg hebben, en die goed in de slappe was zaten. Omdat ze ook alle vier verpakt waren in plastic, denkt inspecteur Samuel Dufaux  dat er een enkele moordenaar  -  ‘de plastic moordenaar’ - actief is. De zoektocht naar een vijfde vermiste vrouw, Mélanie Legrange, is er des te intensiever door: zij heeft wel dezelfde uiterlijke kenmerken, maar rijk is ze niet. Zou ze daarom niet des te meer risico lopen? Waar is zij?
Zolang ze haar niet dood aantreffen blijft er hoop.

Intussen is Sophie Daniels in de streek gearriveerd. Zij is Amerikaanse, werkt bij de FBI, en heeft nu vakantie. Natuurlijk kan ze het niet laten: als ze hoort van de moordzaak, gaat ze op haar eigen manier wat speurwerk verrichten. Door haar ogen 'zien' we ook nog wat van de streek!
En er is een derde verhaallijn waarin we de moordenaar volgen. Duidelijk een verknipt persoon; hij heeft geen spijt van de eerdere moorden, maar nu heeft hij een probleem: hij is verliefd…
De gevoelswereld van de psychopaat is een onderdeel van dit verhaal, en als je niet wist wie hij was, dan zou je bijna nog sympathie voor hem gaan voelen. In hoeverre is hij ook een slachtoffer?
En Melanie, hoe gaat zij om met de waarheid?

Ondanks het feit dat je als lezer alles al weet – het verhaal wordt in de elkaar afwisselende verhaallijnen aan alle kanten belicht – is dit debuut een spannende misdaadroman, waar je een aantal genoeglijke uurtjes mee beleeft.

ISBN 9789461935397 | paperback | 245pagina's |mijnbestseller.nl | 2012

© Marjo, 26 februari  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

1926
De verdwijning van Agatha Christie
Diverse auteurs

De gegevens: De schrijfster Agatha Christie is verdwenen. 11 dagen lang is ze onvindbaar. Haar auto, met openstaande motorkap en draaiende motor, is gevonden bij een kalksteengroeve. De koplampen branden, de voorwielen hangen over de rand van een afgrond. In de auto liggen een bontjas, een verlopen paspoort en een koffertje met persoonlijke bezittingen zoals kleding. Er wordt een enorme zoekactie gestart. 11 dagen later wordt Agatha Christie gevonden in een hotel in Harrogate Yorkshire. Ze had zich daar ingeschreven onder de naam Theresa Neel. De achternaam van de minnares van haar man, de typiste Nancy Neele. Agatha's moeder was pas overleden, haar man wilde scheiden...
Tot op heden weet niemand waar Agatha Christie die 11 dagen geweest is. Agatha zelf heeft het ook nooit verteld. Geheugenverlies, is haar enige en blijvende verklaring.

Deze overigens waargebeurde feiten waren het uitgangspunt voor de vier schrijvers van dit boekje. Alle vier verzonnen ze een verhaal over wat zich mogelijk in die elf dagen heeft afgespeeld.
Het eerste verhaal Demasqué van Jean-Paul Colin is helemaal in de stijl van Agatha Christie geschreven, mysterieus, spannend, met een aantal moorden die knap door Agatha opgelost worden.
Het tweede verhaal Groeten uit Pau van Peter Ronner vind ik persoonlijk het beste. Dat verhaal gaat meer in op de thuissituatie van Agatha, de mogelijke echtscheiding van haar man Archie, hij wil verder leven met zijn minnares. Agatha verzet zich fel tegen deze scheiding maar haar man slaat terug. In dit verhaal is te lezen hoe... het verhaal heeft een prachtig, zeer verrassend plot!
Vermist van Carien Touwen heeft weer een heel andere benadering van het gebeurde in die elf dagen. Daarin vertelt een opa op zijn sterfbed aan zijn favoriete kleinkind de ware toedracht. Opnieuw een goed verhaal waarbij Agatha een mooie rol speelt.
Het laatste verhaal De onbekende schrijver van Johan van de Velde heeft ook een zeer verrassende wending. Het  boek van Agatha The Murder of Roger Ackroyd  geschreven in 1926 speelt daarbij een belangrijke rol.  Opnieuw wordt Agatha's incasseringsvermogen en begrip op de proef gesteld maar aan het eind van de situatie komt er een twist waarmee zij onmiddellijk tevreden is.

Erg leuk boekje en misschien komt één van de verhalen wel dicht bij de werkelijkheid. Als je de feiten bekijkt dan vermoed je bijna dat Agatha haar verdwijning zelf in scène heeft gezet om mogelijk haar huwelijk te redden maar ook dát zullen we nooit te weten komen. Feit is wel dat Archie en Agatha in 1928 zijn gescheiden. Als het al een stunt van Agatha was dan heeft die niet geholpen...
De verhalen happen heerlijk weg, ze zijn vermakelijk en een beetje spannend. Een lekker 'tussendoor boekje'.

ISBN 9789491074219 Paperback 163 pagina's Uitgeverij Parelz 19 december 2012
Met korte biografie van de auteurs

© Dettie, 24 februari 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De grafkelder
Ruth Rendell

Orcadia Cottage is onder kunstliefhebbers bekend omdat het geschilderd is door Simon Alpheton. Op dat schilderij staat een echtpaar afgebeeld: Harriet en Marc. Helaas, dit is fictie, uit Rendells duim afkomstig. Het huis en het schilderij zijn fictief en bestaan alleen in de nieuwe misdaadroman van de hand van de beroemde schrijfster, een verhaal dat overigens blijkt te volgen op ‘Streling voor het oog - A sight for sore eyes’.
Achtentwintig jaar lang woonde in het huis inderdaad een Harriet, getrouwd met Franklin, die na al die jaren besloot terug te gaan naar zijn eerste vrouw. Als hij de scheiding wil gaan regelen, is Harriet nergens te vinden. Met een grote koffer, haar kleren en de mooiste juwelen is zij spoorloos verdwenen.

‘Er was één ding dat ik nogal raar vond,’ zei hij. ’Al die jaren dat ik daar woonde ben ik nooit de kelder ingegaan. Daar was geen reden toe. Toch had ik kunnen zweren dat er een keldertrap was, met een deur vlak naast de keukendeur. Maar die is er niet.’

Maar als jaren later de nieuwe bewoners hun huis willen uitbreiden met een ondergrondse ruimte waarvoor de tuin ondergraven met worden, ontdekken ze de kelder. Met daarin vier lijken in meer of mindere staat van ontbinding.
Inspecteur Wexford, overigens geen inspecteur meer, hij is met pensioen, raakt bij de zaak betrokken als adviseur. Daar is hij reuze blij mee, des te meer als zijn baas inziet dat het beter werkt als Wexford niet ‘met iemand meeloopt’ maar zijn eigen gang gaat.
Drie lijken blijken er al twaalf jaar te liggen, de vierde slechts twee jaar. Wie zijn deze mensen?
Het wordt een flinke puzzel voor onze inspecteur die zijn gave om tot slimme, niet voor de hand liggende inzichten te komen nog niet verloren is. Hoewel het toeval hem wel af en toe een handje helpt.

Enkele dingen vind ik niet kloppen. Er is sprake van een achterdeur in de tuin die altijd open staat, en na de vondst zijn er natuurlijk sensatietoeristen. Maar die komen nooit op het idee om eens achterom te gaan kijken, maar blijven braaf voor de deur staan. Hm... En een voor Engelsen handig trucje met de pincode vervalt in de Nederlandse vertaling.
Maar ondanks dat is het speurwerk van Wexford iets wat wij als lezers graag volgen. Soms trekken we de conclusie al eerder dan hij, maar even vaak is hij ons voor.  Natuurlijk – dat hoort zo tegenwoordig – is er ook de persoonlijke noot. Er gebeuren ook in Wexfords privéleven vervelende dingen, waar hij zich mee bezig moet houden.
Al met al is dit niet Rendells sterkste boek, maar niettemin een prettige leeservaring. Een voorproefje om een ander en misschien beter boek van haar hand te gaan lezen?

ISBN 9789400501638  |paperback |224 pagina's| Bruna | januari 2013
Vertaald uit het Engels door Rogier van Kappel

© Marjo, 24 februari  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

In zijn naam
Sam Christer

Op het Manhattan Beach in LA spoelt het lichaam van een verminkte vrouw aan. Inspecteur Mitzi Fallon en rechercheur Nic Karakandez gaan op zoek naar de moordenaar. Dat is, zoals in alle detectives/thrillers, heel kort waar het over gaat. Bijzondere is wel dat je vanaf het begin ook het verhaal volgt van de moordenaar of degene die als de moordenaar moet doorgaan.

De verminkte vrouw blijkt Tamara Jacobs te zijn, een scenarioschrijfster van grote historische kostuumdrama’s. Ze is de schrijfster van “The Wade”. Een verhaal over de lijkwade van Christus dat op dit moment verfilmd wordt. Het einde van de film is nog voor alle acteurs en filmmedewerkers onbekend maar het beloofd spectaculaire onthullingen te doen. Al snel komen de detectives erachter dat dit wel eens iets te maken zou kunnen hebben met haar dood…
En dan komt een “Da Vinci Code-achtig” verhaal op gang met 3 verhaallijnen. Het verhaal van de gesuggereerde moordenaar John James alias JJ, het verhaal van de detectives en het verhaal van Efrem, een monnik uit Libanon.
Al heel snel heb je het gevoel dat er dingen niet kloppen: JJ beweert dat hij de vrouwen die hij vermoord altijd” ingewikkeld” in hun huis laat liggen en Tamara is gevonden op het strand? Het prikkelt, zelfs met de hele geschiedenisles over de lijkwade en zijn verblijfplaatsen, om verder te lezen.  Het einde is tamelijk spectaculair/overdreven.

Sam Christer debuteerde met “Het stonehenge ritueel”, dit is zijn 2de boek.
Zou ik het boek aanraden? In het begin had ik het een beetje moeilijk om in het verhaal te komen. Er zijn heel veel hoofdstukken (184) en ieder hoofdstuk is uit een ander hoofdpersonageperspectief geschreven. Sommige hoofdstukken zijn amper een bladzijde. Het is in het begin dan ook heel moeilijk om te kunnen volgen. Het verspringt te veel. Een beetje zoals bij een film.
Ook had ik het nogal vlug moeilijk met het “extreme” geloof, de zelfkastijding enz. Ik bedoel ik had echt een déjà vu gevoel  en dan vooral naar de “Da Vinci code”.  De geschiedenislessen nam ik er maar voor lief bij.  
Laat ik het zo stellen. Ik heb het boek met plezier uitgelezen maar het trekt mij niet om onmiddellijk zijn eerste boek te gaan lezen. Hij staat wel op “ooit nog te lezen”-lijst.
En nog een persoonlijke opmerking: De titel van het boek is helemaal niet goed gekozen. Het gaat voornamelijk over de lijkwade. De oorspronkelijke titel was “The Turin Shroud Secret”. Ze hadden dat beter vertaald naar “Het geheim van de Turijnse Wade” of iets dergelijks.

ISBN 9789024550197 Paperback 352 pagina's Luitingh mei 2012

© Inge, 21 februari 2013 

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Criminal Minds
Moordcyclus
Max Allan Collins


Drie jagers die zoeken naar een gewond hert stuiten op een hand die uit de grond steekt. Ze bellen de politie en wanneer deze de lugubere vondst nader onder de loep neemt, worden er drie graven gevonden. In de identieke graven worden de lichamen van drie jonge, blonde tienermeisjes van een jaar of dertien gevonden. Ze lijken uiterst liefdevol in hun laatste rustplaats gelegd te zijn.

De hulp van het team van de Behavioral Analysis Unit (De BAU) wordt ingeroepen. De leden van de BAU zijn gespecialiseerd in het maken van daderprofielen. Deze FBI-agenten brengen zeer nauwkeurig in kaart hoe een dader in elkaar moet zitten. Wanneer ze volledig in het hoofd van een moordenaar zijn gekropen kunnen ze hem of haar mogelijk een stap voorblijven en oppakken. Werken voor de BAU is zwaar. De uren zijn onregelmatig en de agenten moeten over een zeer sterkte geest beschikken want ze krijgen tal van gruwelijkheden onder ogen. Het team is hecht en bestaat uit Aaron Hotchner, David Rossi, Jennifer Jareau, Derek Morgan, dr. Spencer Reid en Emily Prentiss. Computerexpert Garcia vult het team aan. Ze zijn allemaal perfect op elkaar ingespeeld.

Wanneer de drie meisjes zijn geïdentificeerd komt er iets opvallends aan het licht. De meisjes zijn een tiental jaar geleden vlak achter elkaar ontvoerd maar de ontvoeringen zijn nooit eerder met elkaar in verband gebracht. De dader heeft de kinderen op verschillende wijzen van uiteenlopende locaties geplukt. De lichamen van de kinderen zijn te ver vergaan om vast te kunnen stellen of de ontvoerder hen seksueel misbruikt heeft maar het team vermoedt dat dit niet het geval is geweest. De kinderen zijn om een andere reden meegenomen en ogenschijnlijk goed verzorgd. Waar hebben deze kinderen de afgelopen tien jaar gewoond en bij wie? En waarom moesten ze op een gegeven moment dood?

Wanneer ook in een ander bos een trieste ontdekking wordt gedaan, splitst het team zich op. Het team maakt overuren. Haast is geboden want de dader staat op het punt opnieuw een kind te ontvoeren.

Dit boek is het derde deel in de Criminal Minds-reeks die is gebaseerd op de gelijknamige televisieserie. De eerste twee delen heten Mindgames en Moordprofiel. Het boek kent dezelfde hoofdpersonages als de televisieserie en deze zijn zo vertrouwd mogelijk neergezet. Ook de sfeer van de serie en de interactie tussen de personages is geëvenaard. De zaak die het team onder de loep neemt is soortgelijk aan de zaken die in de tv-serie behandeld worden.

Het verhaal wordt voornamelijk vanuit het perspectief van de teamleden verteld. Af en toe wordt het afgewisseld met ervaringen van de dader zelf. Wie is toch die man die zijn vrouw stellig zijn Beminde noemt? Het houdt de spanning mooi in het verhaal. De auteur besteedt iets te veel aandacht aan wat de mensen in het  boek eten en hoe ze gekleed zijn. Het schept een goed beeld van de personages maar haalt de vaart uit het verhaal.

Fans van Criminal Minds zullen genieten van dit boek. Ondanks het pittige onderwerp, is het toch luchtig van toon en leest het lekker weg. Reserveer vast ruimte in de koffer want dit boek biedt heerlijk leesvoer voor op vakantie.    

ISBN 9789045202402 | paperback |229 pagina's| Karakter Uitgevers | februari 2013
Vertaald door Yolande Ligterink

© Annemarie, 20 februari 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://corinehartman.nl

Bloedlijn
Corine Hartman

Rechercheur Jessy Haider zal de dood van haar zoon Nick nooit te boven komen. De afgelopen maanden verkeerde ze in een roes van cocaïne, rouw, woede en een intens gevoel van wanhoop. De moordenaar van haar kind, Brezinger, is nog steeds op vrije voeten. Jaren geleden heeft Jessy de man achter de tralies weten te krijgen maar hij ontsnapte uit De Koepel en ontvoerde vervolgens haar kind. Jessy was niet in staat haar eigen vlees en bloed te redden van een afschuwelijke dood, iets waar ze niet mee kan leven.

Elke vezel van haar lichaam is belust op het vinden van Nicks moordenaar maar ze weet haar baas van het tegendeel te overtuigen. Ze mag weer aan het werk. Haar eerste zaak is erg confronterend. Kim van Brugge, een zestienjarig tv-sterretje, heeft zelfmoord gepleegd. Wanneer Jessy het levenloze lichaam te midden van een berg knuffelbeesten ziet liggen, wordt het haar bijna teveel. Zestien jaar, even oud als haar zoon Nick. Opnieuw een dood kind. Zonder haar dagelijkse dosis cocaïne kan Jessy zich niet staande houden. Ze weet heel goed dat ze ontslagen zal worden als ze betrapt wordt maar ze kan niet zonder. Nog niet.

Brezinger is echter nog niet klaar met Jessy. Hij ontvoert haar ex-man Marc met wie ze nog steeds een warm contact heeft. Marc is de vader van Nick en nu is ook hij in handen gevallen van de meedogenloze moordenaar. Jessy zou het liefst met groot materieel uitrukken om de man een halt toe te roepen maar ze heeft duidelijke instructies gekregen. Ze mag niemand bij de ontvoering betrekken. Jessy gaat ogenschijnlijk door met het dagelijks leven terwijl ze van binnen verscheurd wordt.  Alles draait om het ontvangen van nieuwe berichten terwijl ze naar de buitenwereld de schijn op moet houden dat er niks aan de hand is. Zal ze dit keer wel in staat zijn om een geliefde te redden?

Jessy twijfelt over de zelfmoord van Kim. Het meisje bruiste van levenslust en niets wijst erop dat ze het leven niet meer zag zitten. Is ze soms vermoord? En wat heeft de pedofiele buurman van Kim te maken met het tragische lot van het meisje? Terwijl Jessy wankelt onder het juk van talloze emoties krijgt ze steun uit onverwachte hoek: haar in Parijs woonachtige ex-vriend Alex duikt na jaren zomaar in haar woonplaats op. Ze laten elkaar nog steeds niet onberoerd en de lust laait onmiddellijk op.

Meteen nadat ik begon in dit boek was het me duidelijk dat ik het niet meer weg wilde leggen. Het verhaal is verrassend goed. Corine Hartman is een nieuwe weg ingeslagen en wel een heel gedurfde! Jessica Haider is allesbehalve een doorsnee rechercheur. Ze gebruikt drugs, werkt het liefst solo, houdt er unieke verhoormethoden op na en is beslist niet vies van een ruwe vrijpartij. Jessy heeft een duistere kant, een kant die slechts weinigen kennen.

Deze thriller is het eerste boek in een nieuwe serie van de auteur. Op de kaft van het boek wordt Jessica Haider beschreven als de Nederlandse Dexter. Dexter is een Amerikaanse televisieserie over een forensisch onderzoeker – Dexter - die seriemoorden pleegt. Ook Jessica zal naast het oplossen van moorden een aantal nieuwe politiezaken creëren. Ze zal de scheidingslijn tussen goed en kwaad moeiteloos overschrijden.

Corine Hartman heeft me enorm verrast met dit boek. Ze had me met haar voorgaande boeken al overtuigd van haar kunnen maar nu gaat ze nog een stapje verder. Ze heeft het comfort van de politiethriller verruild voor de emotionele en gewelddadige achtbaan van een psychologische thriller. Ook heeft ze de Achterhoek ingewisseld voor Limburg. Jessy woont in Thorn en werkt in Maastricht. Tijdens het lezen van dit boek moest ik af en toe flink slikken, de personages gaan heel ver om hun doel te bereiken en de lezer wordt niets bespaard. Het boek is uitermate sterk geschreven. De toon is hard met een vleugje kwetsbaarheid en het verhaal is tot in de puntjes onderbouwd. Corine Hartman behoort wat mij betreft tot de top van de Nederlandse thrillerauteurs. Dit najaar verschijnt Glashard, het volgende deel in deze reeks. Ik ben vastbesloten om er niets van te missen.

ISBN 9789045201504 | paperback |280 pagina's| Karakter Uitgevers | februari 2013

© Annemarie, 17 februari 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De uitvoering
Angela Capobianchi


Het dode meisje wordt gevonden door Elide Manin en haar beagle Bernie. Mevrouw Manin die als lerares Italiaans aan het atheneum werkt, valt flauw bij het zien van het bloederige lijk. Ze heeft het meisje bovendien herkend. Het is de zeventienjarige Cecilia Rossi, volgens iedereen een lief en rustig kind.

Commissaris Ricardo Conti heeft de leiding over het moordonderzoek. Het spoor leidt allereerst naar de villa van de familie Baratti. Luisa Baratti deelt het grote huis met haar dochter Cora en kleindochter Letizia. Cecilia Rossi is op een steenworp afstand van de villa gevonden en volgde pianolessen bij Luisa. Op de avond van haar dood kwam ze niet opdagen voor haar les, iets waar Luisa zeer gepikeerd over was. Van haar leerlingen eist ze volledige toewijding.

Voordat het onderzoek goed en wel is opgestart, valt er een tweede dode te betreuren. Opnieuw is een tiener vermoord en weer gaat het om een leerling van Luisa Baratti. De oude dame zelf is misschien nog wel het meest geschokt van iedereen. Ricardo Conti blijft terugkeren naar het huis van de Baratti’s. Het is wel heel toevallig dat twee van haar leerlingen zijn vermoord. Maar wat is het verband? Waarom moesten deze twee jonge mensen dood? En wat hebben de rare snijwonden die zijn toegebracht te betekenen?

In de villa van de Baratti’s draait alles om muziek. Cora geeft ook les en Letizia kan prachtig spelen. De piano is hun leven. Hebben de moorden ook met muziek te maken? Of is er sprake van liefde en jalousie? Er is nog een mogelijk motief, huisvriend Giacomo Lanci heeft zakelijke belangen bij de verkoop van de villa. Luisa wil echter niet verkopen. Als ze niet overstag zal gaan valt een heel nieuwbouwproject in duigen. Nadat er nog meer doden vallen, blijven steeds meer leerlingen weg. Worden de moorden soms gepleegd om Luisa weg te jagen? Het zoontje van Ricardo Conti volgt ook pianoles bij Luisa Baratti. Loopt hij mogelijk gevaar? Conti denkt van niet en die gedachte zal hem duur komen te staan.

De ontknoping van het verhaal was voor mij geen verrassing. Het was me vrijwel meteen duidelijk wie de dader moest zijn. Ook is niet alles even goed onderbouwd. Er is gepoogd de losse eindjes aan elkaar te knopen maar het wist mij niet te overtuigen. Wat dit verhaal wél  goed maakt, is dat het zo mooi klein is gehouden. Vrijwel het hele verhaal concentreert zich rondom de familie Baratti en de muziek. Ook het privéleven van Ricardo Conti is hierop afgestemd. Hij is nog maar kort geleden gescheiden en probeert een betere vader voor zijn zoon Matteo te zijn. Wanneer hij hoort dat Matteo pianolessen volgt, verdiept hij zich in klassieke muziek.

Angela Capobianchi schrijft op een prettige, haast zachte manier waarbij ze veel aandacht besteedt aan de uitwerking van de personages. Ricardo Conti bijvoorbeeld heeft een duistere, agressieve kant die hij in bedwang moet zien te houden. Een andere collega kampt met gezondheidsproblemen die veroorzaakt worden door een ongezonde levensstijl. Dit laatste lijkt tegenwoordig haast een trend in politieromans, ik kom dergelijke personages steeds vaker tegen.

De uitvoering is een prettig leesbare thriller waarin vooral de liefde van Ricardo Conti voor zijn zoon Matteo heel mooi uitgewerkt is.

ISBN 9789400501249 | paperback |376 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | februari 2013
Vertaald door Saskia Peterzon-Kotte

© Annemarie, 15 februari 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER