De 50/50 moorden
Steve Mosby
Een schitterend boek met een beetje een verwarrend einde.
Een man, met een duivelsmasker op, vermoord stelletjes. Hij laat hen zelf kiezen wie er bij zonsopgang dood gaat, maar voor de zon opkomt worden ze eerst gemarteld.
Mark Nelson komt als nieuweling in het team van rechercheur John Mercer en hij treft het niet met zijn eerste zaak. Een man is gemarteld en verbrand in bad teruggevonden. Als er een teken (een soort spinneweb/dromenvanger) op de muur gevonden wordt voelt Mark de spanning in het team toenemen. Het is het teken van de 50/50 moordenaar. Bij het team van Mercer gaan er alarmbellen af… waar is het tweede slachtoffer?
In een telefoontje aan het bedrijf van de vermoorde man worden 2 namen vrijgegeven: Jodie en Scott. Met dat als gegeven moeten de agenten op zoek naar de mogelijke slachtoffers en ze hebben maar tot zonsopgang de tijd. De vertwijfeling slaat toe: is het wel de 50/50 moordenaar? Waarom is zijn modus operandi gewijzigd? Wat heeft de zaak van inspecteur Hunter, de ontvoering van een baby, met hun zaak te maken?
Je wordt steeds op het verkeerde been gezet. Je denkt al vlug te weten wie de moordenaar is maar niets is wat het lijkt. De moordenaar speelt een spel maar lang is niet duidelijk wie de “echte” pionnen zijn. Pas op het allerlaatste komt er een heel snelle (en ook een ietwat verwarrende) ontknoping.
Ik wilde zeggen na een paar hoofdstukken maar dat is niet helemaal waar, eigenlijk ben je het verhaal al ingetrokken bij de eerste bladzijden. Direct met de deur in huis om het zo te zeggen. Je leeft en voelt mee met de personages, de beschrijvingen zijn levensecht en adembenemend bloedstollend. Ik moet toegeven dat ik, ondanks ik wel wat gewend ben als thrillerlezer, heel dikwijls zat te huiveren.
Ook het thema van het boek zette me aan het denken: Neem een stelletje, laat ze kiezen wie de nacht overleefd en ga ze dan systematisch martelen… Stel dat je voor jezelf gekozen hebt, en gezien de martelingen kun je niet anders, hoe leef je dan verder met die schuld?
Een echt schitterend boek. Zeker aan te raden.
ISBN 9789022993545 paperback 341 pagina's A.W. Bruna Uitgevers januari 2008
© Inge, 21 juni 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Ik mis je
Harlan Coben
Volgens haar beste vriendin Stacy is rechercheur Kat Donovan hoognodig aan een nieuwe man toe. De voortvarende Stacy heeft dan ook ongevraagd een profiel voor haar vriendin aangemaakt op de datingsite YouAreJustMyType.com. Stacy heeft voor een heel jaar betaald. Kat is er nog niet over uit of ze deze “goede daad” van haar vriendin wel kan waarderen.
Kat is een nachtbraker die houdt van het gezelschap van een goed glas wijn. Nadat ze zichzelf moed heeft ingedronken, neemt ze een kijkje op de datingsite. Het computersysteem van de website heeft al wat matches voor Kat gevonden maar Kat is niet bijster enthousiast. Ze is van mening dat de zogenaamde vlotte zinnen van de zoekende mannen doorspekt zijn met wanhoop. Kat bekijkt de profielen in een steeds sneller tempo terwijl haar interesse met een evenredige snelheid afneemt. En dan ziet ze hem. Jeff. Ze herkent hem meteen. Achttien jaar geleden waren Kat en Jeff verloofd. Ze zouden gaan trouwen, een gezin stichtten en voor altijd bij elkaar blijven.
Jeff was de grote liefde van Kat en als ze eerlijk is, is hij dat nog altijd. Ze is hem nooit vergeten. Achttien jaar geleden werd Kats vader, die ook bij de politie werkte, tijdens het uitoefenen van zijn werk vermoord. Door deze ingrijpende gebeurtenis kwam de relatie van Kat en Jeff onder druk te staan. De relatie hield uiteindelijk geen stand en Jeff vertrok. In de achttien jaren zonder Jeff die volgden, verdwenen slechts de scherpe randjes van het verdriet. En nu kijkt Jeff haar vanaf het computerscherm aan. Hij is nauwelijks veranderd.
De man die Kats vader heeft vermoord, heet Monte Leburne. Naast de moord op Kats vader is Leburne voor nog twee moorden de gevangenis ingedraaid. En nu is Leburne ernstig ziek. Op zijn sterfbed biecht hij aan Kat op dat hij haar vader niet heeft vermoord. Kat weet niet of ze de moordenaar moet geloven maar de twijfel is gezaaid. Kat ontdekt dat er achttien jaar geleden een aantal dingen voor haar zijn verzwegen. Ze besluit de dood van haar vader opnieuw te onderzoeken. Het is geen ongevaarlijk voornemen want Leburne handelde waarschijnlijk in opdracht van de levensgevaarlijke misdaadbaas Cozone.
Sinds Kat de foto van Jeff heeft gezien, is hij geen moment meer uit haar gedachten geweest. Ze besluit hem een berichtje te sturen. Jeff reageert koeltjes en deelt Kat beleefd mee dat hij het verleden wil laten rusten. Opnieuw voelt Kat de pijn van de afwijzing. Opnieuw raakt ze Jeff kwijt. Voordat ze in haar verdriet dreigt te verzwelgen, wordt Kat benaderd door een jongen die beweert dat zijn moeder vermist is. Ze is met haar nieuwe vriend op vakantie gegaan en daarna heeft hij niks meer van haar gehoord. De jongen – die Brandon heet - laat Kat een foto zien van zijn moeders nieuwe vriend. Het is Jeff.
In Ik mis je is niets wat het in eerste instantie lijkt. Er zit meer achter de moord op Kats vader en er zit meer achter het afwijzende gedrag van Jeff. Waarom heeft Jeff een profiel op YouAreJustMyType.com als hij gelukkig is met de moeder van Brandon? Waarom kent Brandon hem onder een andere naam? Al snel lijkt het erop dat de moeder van Brandon helemaal niet vermist is. Het feit dat Jeff bij de zaak betrokken is, maakt het echter steeds moeilijker om de vasthoudende Brandon de deur te wijzen.
Ik mis je is een onvervalste Harlan Coben waarin de spanning regelmatig torenhoog oploopt. Het verhaal leest als een trein en zit geraffineerd in elkaar. Harlan Coben weet als geen ander de nieuwsgierigheid van de lezer te prikkelen en ook nu zijn de personages in het boek uitstekend gekozen. In Ik mis je wordt de moderne levensstijl van de mens voor kwalijke doeleinden gebruikt. Hoe het precies zit wordt in de loop van het verhaal uit de doeken gedaan. Het is een boek voor de gulzige lezer. Laat je meeslepen door het verhaal en stop pas met lezen als je de laatste bladzijde hebt verslonden.
ISBN 9789022565186 | paperback | 363 pagina's| Boekerij| mei 2014
Vertaald door Martin Jansen in de Wal
© Annemarie, 21 juni 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De Maagdensteen
Michael Mortimer
Een telefoontje van haar oma verandert het leven van studente Ida Norlund voorgoed. Oma Alma belt vanuit Moskou naar haar kleindochter in Stockholm. Ze draagt Ida op om een kistje in bewaring te nemen. Ze mag niet in het kistje kijken en ze moet het verborgen houden tot het weer bij haar wordt opgehaald. Het mag niet in handen van achtervolgers vallen. Ida begrijpt er helemaal niets van maar volgens Alma is het van het grootste belang dat Ida doet wat haar gezegd wordt.
Het mysterieuze kistje is momenteel in handen van Anatolij Lobov. Lobov heeft dit jaar de Nobelprijs voor natuurkunde gewonnen. Ida heeft de beroemde man nog nooit ontmoet maar nu wordt ze als zijn gast verwacht op het Nobelprijsgala. Dankzij de hulp van haar beste Marina lukt het Ida om enigszins presentabel op het gala te verschijnen. Ondanks de vreemde situatie geniet Ida van de wonderlijke avond. Het is een bijzondere ervaring om het gala mee te maken. Zelfs de Zweedse koning is aanwezig.
En dan staat ze eindelijk oog in oog met Lobov. Hij loodst haar door diverse gangen naar een ruimte die hij veilig acht. Lobov overhandigt Ida een klein kistje dat zwaar aanvoelt. Alma heeft haar verboden de inhoud te bekijken maar Lobov staat toe dat Ida een blik in het kistje werpt. Maar net als Ida het kistje opent, gebeurt er iets vreemds met Lobov. Zijn ogen lijken te smelten en hij zakt als een lappenpop op de vloer ineen. Anatolij Lobov leeft niet meer.
Ida is totaal de kluts kwijt en kan niet bevatten van welk drama ze zojuist getuige is geweest. De politie arriveert en wil ook Ida ondervragen. Ida slaat op de vlucht en laat zich door een ogenschijnlijk charmante man wegvoeren van het feest en van de politie. In de daaropvolgende uren stopt de man Ida vol met pillen en verkracht hij haar in zijn eigen huis. Wanneer Ida eindelijk weer bij haar positieven komt, ontdekt ze dat de politie naar haar op zoek is. Ze is een voortvluchtige. Het enige positieve aan de situatie is dat ze nog altijd in het bezit van het kistje is.
Tijd om na te denken is Ida niet gegund. Voor het huis van haar onbekende verkrachter stapt een bekende figuur uit een auto. Het is de Russische Miranda die tijdens het gala bij Ida aan tafel zat. Ida vond Miranda leuk maar Lobov heeft haar verteld dat de Russin het op de inhoud van het kistje heeft voorzien. En nu bevindt Miranda zich op slechts enkele meters van de angstige Ida. Er valt niets vriendelijks meer op het gezicht van Miranda te bespeuren en ook de man die zich in haar gezelschap bevindt, straalt niets geruststellends uit. Ida vlucht opnieuw.
De bovenstaande gebeurtenissen zijn al pittig genoeg maar er staat Ida nog heel wat meer te wachten. In het kistje bevindt zich een steen. Het is de Maagdensteen. In 1769 heeft Solander, een leerling van Carl Linnaeus, deze steen gevonden in een grot in Anahau Bay. Carl Linnaeus was de grondlegger van de Botanische nomenclatuur. Hij heeft een groot deel van het leven op aarde in kaart gebracht. De maagdensteen zorgde echter voor verwarring. Het lijkt op een steen maar het is meer dan dat. Het is echter ook geen dier of plant. De waardevolle steen is een wonderlijk voorwerp dat over een kracht beschikt die het menselijke verstand te boven gaat. En nu is de steen in het bezit van Ida. Terwijl de politie, Miranda, een schrijver én haar verkrachter haar op de hielen zitten, valt Ida van de ene verbazing in het andere. Ze maakt dingen mee die ze nooit voor mogelijk heeft gehouden. Alma kan antwoorden geven op de vele vragen van Ida maar dan moet Ida haar oma wél eerst vinden.
Michael Mortimer is het pseudoniem van auteurs Daniel Sjölin en Jerker Virdborg. Wat hebben zij succesvol de handen ineen geslagen! Zelden heb ik zo’n meeslepend boek als De Maagdensteen gelezen. Deze thriller is een perfecte mix van geschiedenis, fictie, non-fictie en fantasy. De spanning duurt onverminderd voort en ik ging volledig in het verhaal op. De Maagdensteen is het eerste deel van een thrillerreeks. Het volgende deel verschijnt begin 2015. Dit fantastische en ijzingwekkende verhaal heeft mij volledig overrompeld. Het lezen van dit geweldige boek was een onvergetelijke ervaring. Nu is het wachten op het volgende deel!
ISBN 9789400504271 | paperback | 506 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers| mei 2014
Vertaald door Geri de Boer
© Annemarie, 17 juni 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Geschreven in bloed
John Sandford
“Lucas ging om een paar minuten over elf in de ochtend het huis binnen en kwam vijf minuten later de veranda weer op, om frisse lucht in te ademen en misschien om een plek te zoeken waar hij kon spugen, om de smaak van de dood uit zijn mond te krijgen.”
Lucas Davenport van het Bureau Misdaadbestrijding is beslist geen groentje. Hij is een geharde politieman met een flinke portie levenservaring. Er staan al heel wat gruwelijkheden op zijn netvlies gebrand en zojuist is daar een nieuwe, onuitwisbare herinnering aan toegevoegd. In een keurig huis, gelegen in een chique wijk, is een compleet gezin op brute wijze afgeslacht. Hun hevig toegetakelde lichamen vertellen een afschrikwekkend verhaal. Zelfs de vriendelijke gezinshonden hebben het drama niet overleefd.
De werkwijze van de moordenaars doet sterk denken aan die van Mexicaanse drugsbendes. Een Mexicaanse politieman reist dan ook samen met een assistente af naar Minnesota om de moorden samen met de Amerikaanse politie nader te onderzoeken. Maar wat heeft een keurig, doorsnee gezin te maken met een Mexicaans drugskartel? De vader van het gezin had een goedlopend softwarebedrijf terwijl moeder actief was binnen de plaatselijke politiek. Het klopt niet. Dit gezin valt niet te linken aan de schimmige wereld van de drugshandel.
Kort voor de gruwelijke moorden aan het licht kwamen, is Lucas beroofd. Nadat hij bij een geldautomaat een bedrag van 500 dollar had opgenomen, werden hem zijn contanten door een nogal ongewoon duo, op hardhandige wijze, afhandig gemaakt. Lucas kwam lelijk ten val en brak zijn pols. Ook zijn trots liep een flinke knauw op. Lucas doet navraag en ontdekt dat het onsympathieke duo, een schriel mannetje en een potige vrouw, al meer slachtoffers heeft gemaakt. Een getuige beweert ervan overtuigd te zijn dat de overvallers naar paardenmest roken. Met die summiere informatie wordt collega Virgil Flowers aan het werk gezet. Zijn taak is om het tweetal in de kraag te vatten en de eer van Lucas te redden.
Lucas zelf onderzoekt nog altijd de moord op het gezin. Er moet diep gegraven worden om een verklaring voor de moorden te vinden. Dan wordt ontdekt dat zich toch een onvolkomenheid onder het onberispelijke oppervlak schuilhoudt. De gevolgen van de ontdekking verspreiden zich als een olievlek. Wie is nu waar bij betrokken? Wie wast zijn handen in onschuld en wie kan een jarenlange gevangenisstraf tegemoet zien? Lucas heeft zich inmiddels zo diep in de zaak ingegraven dat ook zijn gezin gevaar loopt.
Geschreven in bloed is alweer het drieëntwintigste deel in de Lucas Davenport-reeks maar het is zeker niet het beste werk van John Sandford. Hoewel het verhaal leest als een trein, is het niet altijd even goed te volgen. John Sandford hanteert een vlotte en soms een tikje brutale schrijfstijl waarbij de ontwikkelingen elkaar in razendsnel tempo opvolgen. Het verhaal wordt vanuit meerdere perspectieven verteld waardoor een mooi totaalbeeld van het gebeuren ontstaat én alle personages goed uit de verf komen. Ook de aandacht die aan het privéleven van Lucas Davenport besteed wordt, staat mooi in verhouding tot de rest van het verhaal. De kundige en scherpe schrijfstijl van John Sandford (oftewel: John Roswell Camp) heeft opnieuw een prettige thriller opgeleverd.
ISBN 9789400504165 | paperback | 333 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers| april 2014
Vertaald door Martin Jansen in de Wal
© Annemarie, 14 juni 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De verdwijningen
Fred Vargas
De Parijse politiecommissaris Adamsberg wordt tijdens zijn lunch bezocht door een zenuwachtige, bange vrouw. Een grijs muisje. Ze wil haar verhaal alleen bij hem kwijt maar de commissaris begrijpt niets van haar onsamenhangende gemompel. Het duurt dan ook niet lang voor hij zijn interesse in het verhaal van de vrouw verliest. Zijn aandacht gaat vooral uit naar een apathische duif die even verderop op straat zit. Hij ontdekt dat iemand de pootjes van het beestje met een touwtje bij elkaar heeft gebonden. Adamsberg ontfermt zich over de duif en neemt zowel de vogel als de angstige dame mee naar het bureau.
Nadat hij de duif aan zijn kordate collega Retancourt heeft toevertrouwd, doet de vrouw dan toch eindelijk haar verhaal. Ze vertelt dat ze Valentine Vendermot heet en in Ordebec, Normandië woont. Ze is weduwe en moeder van drie kinderen. Haar zorgen hebben te maken met haar dochter Lina. Lina heeft een visioen gehad over het Woeste Leger, een onnatuurlijk fenomeen. Lina heeft gezien dat het Woeste Leger vier mannen bij zich had. Volgens de legende ronselt het leger mensen die wat op hun kerfstok hebben. Wie gezien is in het gezelschap van het Woeste Leger, zal kort daarna sterven. Lina heeft drie van de vier mannen herkent en nu is één van hen, Michel Herbier, vermist geraakt. Valentine Vendermot is ervan overtuigd dat hij dood moet zijn. Als Michel Herbier inderdaad gestorven is dan zullen de andere mannen, volgens de legende, snel volgen.
De politie van Ordebec neemt de zorgen van Valentine niet serieus en daarom is de bezorgde vrouw naar Parijs afgereisd. Adamsberg vindt het maar een vreemd verhaal maar wanneer zijn buurman hem later die avond meer vertelt over het Woeste Leger, is zijn nieuwsgierigheid toch gewekt. Hij besluit om zelf eens een kijkje te gaan nemen in Ordebec. Kort na aankomst ontmoet hij Léo, een eigenzinnige, oude dame. Wanneer blijkt dat Adamsberg de laatste trein terug naar Parijs heeft gemist, biedt ze hem een kamer aan in haar oude herberg. Léo is, net als de rest van het dorp, op de hoogte van het visioen van Lina. De oude dame heeft een verrassing voor Adamsberg in petto. Ze heeft het lichaam van Herbier gevonden.
De plaatselijke politie is in eerste instantie niet blij met de komst van Adamsberg maar wil uiteindelijk toch graag samenwerken. Michel Herbier blijkt te zijn vermoord. Kort na de lugubere vondst gebeurt iets dat Adamsberg bijzonder aangrijpt. Iemand heeft Léo op brute wijze aangevallen. De hoogbejaarde vrouw heeft de aanval ternauwernood overleefd maar zal volgens de artsen niet meer herstellen. Adamsberg en zijn collega’s krijgen toestemming om de twee zaken te onderzoeken en nemen hun intrek in Ordebec. Ze verblijven in de voormalige herberg van Léo. De andere twee mannen uit het visioen krijgen bescherming aangeboden. Lina heeft de vierde man niet herkend wat de dorpsbewoners angst aanjaagt: wie is nog meer ten dode opgeschreven?
De verdwijningen is een heerlijke politiethriller. Er vinden de nodige, bloederige misdaden plaats maar de toon van het verhaal is vooral gemoedelijk. Fred Vargas hanteert een charmante, haast olijke schrijfstijl. Adamsberg houdt er een nogal bijzondere werkwijze op na. Zo laat hij pyromaan Mo met opzet ontsnappen. Mo wordt verdacht van de moord op een machtige zakenman maar Adamsberg gelooft niet dat Mo de schuldige is. Terwijl Adamsberg probeert hij de ware toedracht van de moord te achterhalen, verbergt hij Mo in Ordebec. Ook de gewonde duif is meegereisd naar Normandië. Het eigenwijze diertje herstelt langzaam maar zeker. Adamsberg is vastbesloten om de dierenbeul die de vogel zo toegetakeld heeft, in de kladden te grijpen.
Het verhaal is dan misschien luchtig van toon, het is tegelijkertijd een goed onderbouwd, vlot en boeiend verhaal. De Franse schrijfster Fred Vargas heeft al heel wat boeken over commissaris Adamsberg geschreven maar dit boek is ook prima “los” te lezen. Ik heb met volle teugen genoten van dit vermakelijke, goed geschreven verhaal.
ISBN 9789044521597 | paperback | 412 pagina's| Uitgeverij De Geus| mei 2014
Vertaald door Nini Wielink
© Annemarie, 14 juni 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Cobra
Deon Meyer
In een gastenverblijf van een wijnboerderij in het Zuid-Afrikaanse Franschhoek is een waar bloedbad aangericht. Twee stoer uitziende mannen zijn door het hoofd geschoten en even buiten het huis is het lichaam van een personeelslid aangetroffen. Kapitein Bennie Griessel onderzoekt samen met zijn collega’s de plaats delict. Wat meteen opvalt is dat er een gast ontbreekt. Volgens de eigenaren van het gastenverblijf logeerden er niet twee maar drie gasten in het huis.
De twee dode gasten werkten als bodyguards voor het bedrijf Body Armour (het bedrijf waar ook Lemmer, een personage uit andere thrillers van Deon Meyer, voor werkt). Jeanette Louw, de directrice van het bedrijf, kan hun echter weinig over de identiteit van de ontbrekende derde gast vertellen. Duidelijk aangeslagen door de dood van haar medewerkers vertelt Jeanette dat de cliënt zich Paul Anthony Morris noemt en een Brits paspoort heeft. Hij is kort geleden in Zuid-Afrika aangekomen. Meer weet ze niet. Paul betaalde een flinke som geld aan Body Armour en eiste in ruil daarvoor bescherming en strikte geheimhouding.
Bennie Griessel baalt. Uiteraard leeft hij met de gezinnen van de dode bodyguards mee maar het is de vermiste buitenlander die hem nu de grootste zorgen baart. Waar is de man gebleven? Vooralsnog gaan Bennie en zijn team ervan uit dat de man ontvoerd is. Maar waarom? Allereerst moet de ware identiteit van de man vastgesteld worden. Dat hij geen Paul Anthony Morris heet, staat inmiddels vast. Waarom is de vermiste man naar Zuid-Afrika afgereisd om zich in het gezelschap van dure bodyguards in een afgelegen gastenverblijf te verschuilen?
De moordenaar heeft een signatuur achtergelaten. Op de kogelhulzen die in het gastenverblijf zijn aangetroffen, staat de afbeelding van een cobra. Bennie Griessel baalt nog meer. Als de media lucht van deze zaak krijgt, zullen ze veelvuldig met vetgedrukte krantenkoppen over de zaak berichten. Het zal een waar mediacircus worden. Bennie wil de zaak dan ook zo snel mogelijk oplossen. Helaas is het met de conditie van Bennie slecht gesteld. Zijn relatie met zangeres Alexa heeft hem volledig uitgeput. Sinds hij is gaan samenwonen met de vrouw die hij immens bewondert, ziet hij eruit als een wandelend lijk.
Terwijl Bennie Griessel jacht maakt op de moordenaar met de cobrahulzen is de jonge zakkenroller Tyrone Kleinbooi op zoek naar een volgend slachtoffer. Hij heeft het vooral op de tassen van nietsvermoedende toeristen voorzien. Tyrone schaamt zich voor zijn “baan” maar iets anders kan hij niet, vindt hij zelf. Een zogenaamde oom heeft hem jaren geleden de kneepjes van het vak geleerd en sindsdien leeft Tyrone van de schamele opbrengsten die hij met zijn vliegensvlugge vingers verkrijgt. Niemand weet dat Tyrone zich al jaren in het criminele circuit begeeft. Zijn huisbaas en ook zijn zusje Nadia denken dat hij een hardwerkende huisschilder is.
Tyrone is dol op zijn zusje Nadia. Hij leeft voor haar en doet er alles aan om haar toekomst veilig te stellen. Nadia studeert aan de universiteit van Stellenbosch. Ze wil arts worden. Tyrone is apetrots op zijn zusje en doet er alles aan om de studie te kunnen bekostigen. Elke dag is hij bang om opgepakt te worden maar Tyrone zet door. Hij doet het allemaal voor Nadia. En dan komt zijn grootste nachtmerrie uit. Seconden nadat de portemonnee van een zenuwachtige toeriste in zijn broekzak is verdwenen, wordt hij in de kladden gegrepen. Tyrone wordt afgevoerd naar een bewakingskantoor. Hij is er gloeiend bij. Tyrone krijgt echter nauwelijks de kans zijn lot onder ogen te zien. Een gewapende man dringt het kantoor binnen en schiet de bewakers overhoop. Tyrone weet te ontsnappen maar de man zit hem op de hielen. In het kantoor laat de onbekende schutter naast doden ook patroonhulzen met de afbeelding van een cobra achter.
Ik geniet van elke thriller van Deon Meyer maar als Bennie Griessel zijn opwachting maakt dan jubel ik. Bennie Griessel heeft mijn hart gestolen. Hij is een man die moeilijkheden aan lijkt te trekken maar bovenal is hij een vechter en een doorzetter. Als herstellend alcoholist moet hij zich dagelijks tegen de behoefte aan drank verzetten. Het feit dat zijn vriendin Alexa zich in dezelfde positie bevindt, maakt het alleen maar moeilijker. Bennie is rechtdoorzee, gedreven en eerlijk. Aan Bennie Griessel heb je wat.
Deon Meyer levert in hoog tempo de ene na de andere topthriller af. Complimenten ook voor de vertalers. De Engelse en Zuid-Afrikaanse woorden die zij door het verhaal mengen, verhogen de sfeer. Ook Cobra is een meer dan voortreffelijke thriller. Een absolute aanrader. Kies een goed moment uit om in dit boek te beginnen en zet je telefoon en de deurbel uit. Wie begint met lezen in deze messcherpe thriller wil beslist niet onderbroken worden. Een uitmuntende thriller.
ISBN 9789400504172 | paperback | 346 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers| mei 2014
Vertaald door Karina van Santen en Martine Vosmaer
© Annemarie, 11 juni 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Recht gezet
Jara Lee
Dit is de afsluiting van drie delen ‘Rechteloos’, ‘Eigen recht’, en deze dus: ‘Recht gezet’. Wat er vooraf ging kan ik niet vertellen, dit derde boek is mijn eersteling.
Het boek begint met Jean. Hij is in dienst van Ramon, maar als deze hem opzoekt op zijn geheime plek, weet Jean niet dat het Ramon is. De man geeft zich uit voor Alphonse.
Jean blijkt een boerderij te hebben opgeblazen waarbij dodelijke slachtoffers zijn gevallen. Ook is Jean degene die brand heeft gesticht in een appartement in Parijs.
Wie is die Ramon, waar alles om lijkt te draaien? Waarom is hij incognito?
Intussen is er heibel in de familie Millevoye. Rechter Millevoye de Lamartine is onlangs vermoord en Claudette geeft een verklaring op de televisie. Zij beweert dat haar opa gedood werd in opdracht van iemand binnen justitie. Haar complottheorie wordt niet bepaald in dank aanvaard. Niet binnen de familie, waar de emoties nog hoger oplopen doordat ze met twee Duitse jongens, Dieter en Gunther, aan is komen zetten. Hun ouders zijn eveneens vermoord. Toevallig of ook slachtoffer van de bende van Ramon?
Ook Ramon en zijn bende zijn verrast door het televisie-interview. François en Ylenia zijn - lijkt het – de enige bendeleden die nog over zijn. Maar zij blijken nu het doelwit te zijn van Ramon!
Is die zijn hele bende aan het oprollen?
Ylenia is patiënte geweest van de psychiater Simon. Dezelfde Simon heeft een relatie gehad met Ramon, maar weet niets van de bende en van Ramons plannen. Hij heeft connecties met de familie van de rechter, en wordt tot hun verbijstering hij opgepakt als hij een gestolen auto aan gaat geven.
Claudette is niet de enige die op de televisie verschijnt, en als Simon (weer vrij) een foto van Ramon ziet, beginnen er stukjes van de puzzel op hun plaats te vallen. Ook Ylenia en François trekken hun conclusies. En zo vallen de verschillende verhaallijnen in elkaar.
Behalve dat het wat lastig was om het verhaal te volgen zonder kennis van de eerste twee delen is dit een vlot lopende misdaadroman. In steeds wisselende verhaallijnen wordt een verrassend verhaal verteld, gedetailleerd, maar gelukkig niet als er slachtoffers vallen. De details en beschrijvingen vertellen over de personages, over hun ideeën en reacties. Er zijn veel prettig gestelde dialogen, het is spannend en leest als een trein.
Jara Lee is pseudoniem voor het echtpaar Jan en Rachel van der Lee.
ISBN 9789089546265 | Paperback| 411 pagina's | Uitgeverij Elikser| mei 2014
© Marjo, 10 juni 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De erecode van de samoerai
Deel 1 van de Musashi-serie
David Kirk
Japan, eind zestiende eeuw: De dertienjarige Bennosuke leeft al acht jaar geïsoleerd. De meeste dorpelingen mijden hem omdat Bennosuke een nare huidaandoening heeft. Toen Bennosuke vijf jaar oud was kwam zijn moeder bij een brand om het leven. Zijn vader, de beroemde samoerai Munisai Shinmen, dient ver van huis zijn meester Shinmen. Bennosuke woont moederziel alleen in een groot huis. Elke dag poetst hij eerbiedig en volgens een speciaal ritueel het harnas van zijn vader. Hij hoopt dat hij op een dag in de voetsporen van zijn vader zal treden.
Twee ooms zijn de enige mensen die zich om de jonge Bennosuke bekommeren. Oom Dorinbo is een monnik. Dorinbo hoopt vurig dat Bennosuke zijn leerling wil worden. Hij weet dat het alternatief, een leven als samoerai, een leven vol wreedheden zal zijn. Bennosuke wil zijn oom niet kwetsen maar een leven als monnik trekt hem niet. Oom Tasumi heeft een dojo. Bennosuke mag Tasumi graag en traint dagelijks met hem. Zijn ooms houden van hem maar toch vertellen ze hem niet dat de huidaandoening niet de reden is dat men Bennosuke uit de weg gaat.
Terwijl het leven van Bennosuke voortkabbelt, voert zijn vader Munisai regelmatig een felle strijd op het slagveld. Munisai omringt zich met dood en verderf. Tijdens de laatste veldslag is hij echter lelijk gewond aan zijn arm geraakt. Zoals het een waardige samoerai betaamt, laat hij niet blijken dat hij pijn heeft. De wond geneest slecht en voor het eerst in jaren verlangt Munisai naar huis. Hij vraagt zich af hoe het met zijn zoon zal gaan. En dan neemt Munisai het besluit waar Bennosuke al jaren op hoopt: hij keert terug naar huis.
Het weerzien tussen vader en zoon verloopt stroef. Ze zijn van elkaar vervreemd en Munisai is geen hartelijke man. Bovendien reageren Dorinbo en Tasumi niet erg verheugd op de terugkomst van de machtige samoerai. De dorpelingen lijken bang. Uit flarden van gesprekken maakt Bennosuke op dat de dorpsbewoners op wraak zinnen. Wraak waarvoor? Het duurt niet lang voordat Bennosuke ontdekt dat hij de omstandigheden rondom zijn moeders dood verkeerd begrepen heeft. De dood van zijn moeder was geen ongeluk en met haar zijn bovendien vele anderen gestorven. De grote Munisai richtte acht jaar geleden een ware slachtpartij aan. De jonge Bennosuke moet kiezen tussen wraak en ambitie. Neemt hij wraak voor zijn moeders dood of gaat hij in de leer bij Munisai?
Auteur David Kirk is een geboren en getogen Brit maar woont tegenwoordig in Japan. Voor zijn boeken over Bennosuke, die zich later Musashi Miyamoto zal noemen, heeft hij onderzoek gedaan naar de Japanse cultuur. Munisai Shinmen en Miyamoto Musashi hebben echt bestaan. Of ze echt vader en zoon waren is nog altijd niet zeker. David Kirk omschrijft het leven van de samoerai als wreed en meedogenloos. De titel De erecode van de samoerai verwijst naar de vele rituelen en gebruiken waar een waardige samoerai zich aan diende te houden. Wie bijvoorbeeld faalde of verslagen werd moest op een speciale manier zelfmoord – seppuku - plegen. Een extreem pijnlijke methode waarbij een samoerai alleen waardig stierf als er geen geluid over zijn lippen kwam.
De auteur schetst een levendig en bloederig beeld van het leven van de Japanse krijgers. Het is een hard en wreed verhaal waarin ook kinderen niet aan hun gruwelijke lot ontkomen. De erecode van de samoerai is een interessant boek voor de liefhebber van samoerai-verhalen en voor geïnteresseerden in de oude Japanse cultuur.
ISBN 9789045205762| paperback | 352 pagina's| Karakter Uitgevers | mei 2014
Vertaald door Frank van der Knoop
© Annemarie, 9 juni 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Afgesneden
Sebastian Fitzek
Zet een jonge vrouw, die op de vlucht is voor haar stalker, op een eiland dat door een storm afgesloten is voor de buitenwereld, en de sfeer zit er meteen in.
Het gaat om Linda. Ze is striptekenaar, maar zit even zonder opdrachten. De storm raast buiten, veel eilandbewoners zijn vertrokken, ze heeft veel te veel tijd om zich druk te maken, al zegt haar broer dat dat nergens voor nodig is. Hij heeft het zaakje geregeld. Dat haar ex, Danny, haar stalkt is nog tot daar aan toe, maar hij is gewelddadig. De laatste streek die hij uitgehaald heeft is zuur mengen door haar gezichtscrème. En haar broer kan zeggen wat hij wil. Ze is niet alleen: iemand heeft haar handdoek natgemaakt, iemand heeft in haar bed gelegen. Ze vlucht in paniek naar buiten, om een schokkende ontdekking te doen: een dode in het water. Ze moet gaan kijken: is het Danny? Zijn haar zorgen voorbij?
Nee, niet Danny. Een man in T-shirt waarop staat ‘Erik’. Ze neemt het tasje mee dat er ligt. Daarin zit een mobiel. Ze ziet een aantal berichtjes op de voicemail. En ze belt dat nummer.
Zo komt ze in contact met Paul Herzfeld, de patholoog-anatoom.
Als ze had geweten dat ze een reeks gebeurtenissen in gang heeft gezet die de perikelen rond Danny doen verbleken, dan had ze zeker niet gebeld... Herzfeld is op zoek naar zijn dochter, die ontvoerd is en een boodschap heeft ingesproken op zijn telefoon ‘wacht op Erik’. De ontvoering blijkt iets te maken te hebben met een eerdere zaak, toen hij zich keurig aan de regels hield waardoor een psychopathische lustmoordenaar een veel kortere gevangenisstraf kreeg dan hij verdiende. De vader van het meisje, dat toen ontvoerd werd en op een gruwelijke manier aan haar einde kwam, vroeg aan Paul om dat ene feit over de dood van het kind niet te vermelden. Paul kon niet aan dat verzoek voldoen, en de rechter gaf slechts drieënhalf jaar. Nu wordt de rechter belaagd en is Pauls dochter ontvoerd.
Hierop volgt een huiveringwekkende speurtocht, met aanwijzingen die in lijken verborgen zitten, daar niet gezocht door een ervaren patholoog, maar door een werkeloze striptekenares. Linda dus, die via een mobieltje van een onbekende man instructies krijgt.
Paul racet intussen over het vasteland, met een stagiair met veel geld, op zoek naar zijn dochter, op de hielen van de dader.
Een fascinerend verhaal dat behalve onvoorspelbaar ook haast onmogelijk en onwaarschijnlijk is, maar waarin de lezer meegesleurd wordt, omdat het een gruwelijk spannende puzzel is. Verbijsterend zijn de steeds nieuwe elementen in het verhaal, en je kan niet anders dan concluderen dat het verhaal ingenieus in elkaar steekt.
Sebastian Fitzek (Berlijn, 1971) studeerde Rechtswetenschappen en werkt als journalist en schrijver voor radiostations en tv-zenders. Voor ‘Afgesneden’ vroeg Fitzek medewerking van Michael Tsokos, de bekendste patholoog-anatoom van Duitsland.
ISBN 9789048819935 |paperback |347 pagina's |Uitgeverij Mistral | april 2014
Vertaald uit het Duits door Sander Hoving
© Marjo, 7 juni 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 145 van 215