De derde stem
Deel 2 Serie: Rönning & Stilton
Cilla & Rolf Börjlind


De derde stem is het tweede deel in de Rönning  en Stilton-reeks. In Springvloed, het eerste deel, heeft de lezer kennisgemaakt met de jonge Olivia Rönning – studente aan de politieacademie - en de zwerver Tom Stilton. Tom is een voormalig politiecommissaris maar leefde op straat toen Olivia hem voor het eerst ontmoette. Hij had zich volledig teruggetrokken uit het leven van alledag.

Door een schoolopdracht van Olivia kwam het tweetal met elkaar in contact. Tom bleek een stugge, weerbarstige man te zijn die Olivia allesbehalve vriendelijk bejegende. Toch ontstond er een band. Een breekbare band. Toen Olivia ontdekte dat Tom een belangrijke gebeurtenis uit het verleden voor Olivia had verzwegen, ontstak ze in woede. Tom wist meer over Olivia dan hij had laten blijken. Ze was geen onbekende voor hem.

In De derde stem heeft Tom het zwerversbestaan vaarwel gezegd. Hij besluit een kamer op een aak te huren. Nog altijd is hij stug en wantrouwend maar wanneer zijn oude vriend Abbas om zijn hulp vraagt, staat hij onmiddellijk voor hem klaar. De twee vrienden keren Zweden tijdelijk de rug toe en reizen naar Marseille. Tijdens de treinrit vertelt Abbas over zijn verleden. Eens werkte hij als messenwerper bij een circus. Hij leerde daar zijn grote liefde Samira kennen maar hun liefde mocht niet tot bloei komen. Samira was al bezet. Abbas is haar nooit vergeten en toen hij kort geleden ontdekte dat Samira niet meer in leven was, brak zijn hart. De beeldschone Samira was vermoord, in stukken gesneden en begraven. Iemand heeft de grote liefde van Abbas op gruwelijk wijze afgeslacht. Abbas zint op wraak. Tom heeft vanwege een oude politiezaak connecties bij de politie in Marseille en daarom doet Abbas een beroep op zijn hulp.

Olivia Rönning is inmiddels afgestudeerd maar ze weigert naar een baan bij de politie te solliciteren. Ze weet sinds kort wie haar biologische ouders zijn en ze is op zoek naar haar identiteit. Olivia is nog maar net terug uit Mexico waar ze de geboortegrond van haar moeder bezocht. Ze overweegt haar leven volledig om te gooien. Misschien dat ze iets kunstzinnigs gaat doen, net zoals haar biologisch moeder. Ook besluit ze dat ze de achternaam van haar moeder aan wil nemen. Voortaan zal ze als Olivia Rivera door het leven gaan. Met Tom heeft Olivia nog altijd geen contact. Hun gezamenlijke vriendin Mette probeert het verbroken contact tussen de twee koppige mensen te herstellen maar het beoogde resultaat blijft uit.

Terwijl Tom en Abbas door Marseille struinen, vindt er een nare gebeurtenis plaats in de straat waar Olivia opgroeide. Haar voormalige buurman Bengt Sahlmann pleegt zelfmoord. Zijn jonge dochter Sandra ontdekt het levenloze lichaam. Het totaal ontredderde meisje weet zich nauwelijks staande te houden wanneer Olivia en haar adoptiemoeder zich over haar ontfermen. Olivia’s hart loopt over van medelijden. De moeder van Sandra is tijdens de tsunami in 2004 om het leven gekomen. Nu ook haar vader niet meer leeft, is Sandra een wees. Olivia identificeert zich met het meisje en besluit haar te helpen. De hulpvraag van Sandra lijkt eenvoudig. Ze wil graag haar laptop terug. De laptop lijkt echter van de aardbodem verdwenen en dan blijkt dat Bengt Sahlmann helemaal geen zelfmoord heeft gepleegd. De vader van de intens verdrietige Sandra is vermoord.

Na het lezen van Springvloed heb ik echt uitgekeken naar dit volgende deel. Mijn geduld is beloond met een uitstekende thriller. Het verhaal zit goed elkaar waarbij de auteurs het vrijgeven van nieuwe informatie kundig doseren. Mooi is de extra dimensie die de reis naar Marseille aan de vriendschap van Tom en Abbas toevoegt. De band tussen de twee mannen wordt mooi en eenvoudig beschreven. Omdat Tom, Abbas en Olivia zich in dezelfde vriendenkring begeven, kennen de twee verhaallijnen een raakvlak en passen de gebeurtenissen goed bij elkaar.

Om De derde stem het best tot zijn recht te laten komen adviseer ik om wel eerst Springvloed te lezen. De derde stem gaat verder waar Springvloed stopt en er wordt slechts mondjesmaat naar eerdere gebeurtenissen verwezen. Een uitstekende keuze van Cilla & Rolf Börjlind want wie eenmaal aan deze serie begint, wil er niets van missen. Het enige wat tegenvalt is dat ik niet onmiddellijk aan het derde deel kan beginnen. Ik wil meer!

ISBN 9789400502178 | paperback | 381 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers| mei 2014
Vertaald door Corry van Bree

© Annemarie, 7 juni 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het zeewezen
John Ajvide Lindqvist

Anders en Cecilia zijn twaalf en dertien jaar oud als ze voor de eerste keer de rots beklimmen midden op het eiland Domarö, voor de kust van Stockholm. Dan leren ze elkaar en de liefde kennen. Twintig jaar later zijn ze er opnieuw, nu met Maja, hun zes-jarige dochtertje. Ze maken een tochtje over het ijs naar de vuurtoren op het kleinere eilandje Gåvasten.
‘Wat is dat daar, Papa?’ vraagt het meisje. Maar Anders - die niet zijn telefoon op neemt en dus niet de waarschuwing krijgt van Simon - ziet niets bijzonders, en verliest zijn dochter die op onderzoek uit gaat, even uit het oog. Ze heeft een rood skipak aan, ze kunnen haar in die ijzige witheid meteen terugvinden denkt hij.
Maar dat is niet het geval. Maja is verdwenen. Niets wordt er van haar teruggevonden.
Het kost Anders en Cecilia hun huwelijk.

Een paar jaar later komt Anders in z’n eentje terug naar het eiland, waar zijn voorouders woonden. Hij woont in hun huisje, een krakkemikkig zomerhuis ‘Het Zootje’, en drinkt de hele dag. Ligt het aan de drank dat hij op een dag meent een geschreven tekst te zien gegrift in het tafelblad?
‘Draag me’ staat er, in het handschrift van Maja.
Ook voelt hij dat er naar hem gekeken wordt, een deur die open was is dicht, en er zijn meer van die dingen. Wie zet het ‘ijsmannetje’, waar zijn dochter zo bang voor was, voor de deur? Waar is ze, zijn dochter? Anders raakt er steeds meer van overtuigd dat Maja ergens is. Zeker als de rare broers, Henrik en Björn, die immers ook verdwenen waren, opduiken. Ooit waren die jongens bij de vriendengroep waar ook Anders en Cecilia deel van uit maakten. Maar er gebeurden akelige dingen, en toen verdwenen de jongens. Een andere vriendin was Elin. Zij woont weer op het eiland, maar gedraagt zich bepaald eigenaardig: zij laat operaties uitvoeren om lelijker te worden.

Anders heeft ook nu een vriend op het eiland: Simon, die een relatie heeft met zijn oma. Simon is illusionist, en een goede! Maar hij heeft ook een geheim. Als Anders hoort van dat geheim, en van de voorgeschiedenis van het eiland – aan aantal wonderlijke en magische verhalen worden hem verteld – komen de gebeurtenissen in een stroomversnelling.
Alles draait om het water, om de zee. De zee eist offers, en hoe beter het offer, hoe groter de visopbrengst.
Maar is de zee dan meer dan water? Is het een wezen? Een zeewezen?
Er is een insect in een doosje. Er zijn twee mannen die elkaar te lijf gaan met een motorzaag. Een schoolkind duwt haar schoolgenootjes in het water. Wat gebeurt er toch allemaal? Wat heeft Maja hier mee te maken?

Dit spannende en meeslepende vuistdikke boek sleept de lezer mee als in een kolkende golf: er zijn de verhalen van weleer, als legenden met een magisch, mysterieus tintje. Er is een ijzige sfeer, het is winter: sneeuw, ijs en houtkachels. En er is de zee die neemt en geeft. Anders zoekt verbeten door naar zijn dochter en in een variant op Eurydice zal hij haar vinden. Maar tegen welke prijs?

John Ajvide Lindqvist  (Stockholm, 1968) verdiende na een studie literatuurwetenschap de kost als illusionist (!) en stand-up comedian. De auteur won vele prijzen voor zijn oeuvre, waaronder de Selma Lagerlöf-prijs in 2008.

ISBN 9789056723149  paperback| 413 pagina's |Uitgeverij Signatuur|  augustus 2009
Vertaald uit het Zweeds door Edith Sybesma

© Marjo, 2 juni 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.andyweirauthor.com

Mars
Andy Weir

Sciencefiction thrillers lees ik zelden. Het is een genre dat me niet aanspreekt. Gelukkig maar dat ik af en toe toch een boek in handen krijg dat ik normaliter niet zou lezen want Mars is werkelijk een fantastisch boek!

De hoofdpersoon in dit boek is astronaut Mark Watney en het verhaal speelt zich ergens in de toekomst af. De ruimtevaart heeft zich verder ontwikkeld en er zijn al twee bemande missies naar Mars geweest. De derde groep astronauten heeft zojuist voet op Mars gezet en Mark is een van hen. Kort na aankomst gaat het mis, de locatie is niet berekend op de ongekend woeste zandstorm die is opgestoken. De astronauten moeten de missie hals over kop afbreken en de planeet verlaten. Mark raakt gewond en de overige bemanning is ervan overtuigd dat hij het niet gehaald heeft. Hevig geëmotioneerd vertrekt het team zonder hun gewaardeerde collega.

Even lijkt het erop dat Mark inderdaad het loodje heeft gelegd. Zijn ruimtepak is doorboord en hij is gewond geraakt. Zijn overlevingskans lijkt nihil maar Mark komt weer bij bewustzijn. Hij leeft nog maar als hij niet snel wat bedenkt zal hij alsnog omkomen. Het geavanceerde ruimtepak heeft Mark tijdelijk beschermd maar nu moet Mark zelf ingrijpen. Wonder boven wonder weet de slimme Mark zijn eigen leven te redden. Even overheerst euforie maar dan beseft hij zich dat hij zich moederziel alleen op Mars bevindt terwijl iedereen denkt dat hij dood is.

Mark komt tot de conclusie dat hij alleen gered kan worden door de leden van de eerstvolgende missie naar Mars. Probleem is dat die pas over lange tijd gepland staat. Daarnaast zal het team astronauten zo’n 3200 kilometer verderop landen. Mark beschikt dan wel voor voedsel voor een heel team astronauten maar de voedselvoorraad is bij lange na niet genoeg om een lange tijd te overbruggen. Daarnaast beschikt hij wel over een voertuig maar dat is niet berekend op het afleggen van meer dan 3000 kilometer. Mark is botanicus en boordwerktuigkundige. Hij zal zijn kennis uiterst creatief moeten gaan benutten om het zo lang mogelijk uit te zingen op Mars. Hij moet zijn tijdelijke verblijf transformeren in een ruimte waar hij lange tijd kan wonen en nog belangrijker: ademen. En hoe komt hij aan meer eten en drinken? Hij heeft dan wel een paar aardappelstekjes waar hij experimenten mee zou gaan doen maar hij heeft geen landbouwgrond, geen mest en niet voldoende water.

Terwijl Mark besluit dat hij zich voorlopig niet laat kisten, wordt er op aarde een set recente satellietfoto’s van Mars bekeken. Het duurt niet lang voor de hele wereld doorheeft dat astronaut Mark Watney nog leeft. Ook nu is de stemming even euforisch maar dan doorbreekt de realiteit de opgewekte stemming: Mark bevindt zich miljoenen kilometers van de veilige aarde en kan bovendien geen contact met NASA leggen. Kan dit wel goed aflopen?

De uit Californië afkomstige auteur Andy Weir is als zoon van een fysicus en een ingenieur met wetenschap opgegroeid. Hij werkt al vanaf zijn vijftiende als computerprogrammeur. Ruimtevaart is zijn grote passie. Andy Weir heeft een spannend verhaal vol wetenschappelijke snufjes en technische toepassingen in een overzichtelijke en duidelijke vorm gegoten. Hoofdpersoon Mark is een vlotte jongen die in niet al te ingewikkelde termen denkt waardoor de lezer alle technische aspecten van het leven op Mars heel goed kan volgen. Ik las met ingehouden adem over gevaarlijke experimenten en duimde dat de boel niet zou ontploffen. Daarnaast heeft Andy Weir een heerlijk gevoel voor humor.

Het verhaal in Mars is een smaakvolle, meeslepende en vermakelijke combinatie van MacGyver en de Oscar winnende film Gravity. Ik ben verkocht! Er staat een boekverfilming op stapel en daar kijk ik reikhalzend naar uit.

ISBN 9789045207858| paperback | 336 pagina's| Karakter Uitgevers| mei 2014
Vertaald door Henk Moerdijk

© Annemarie, 2 juni 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Goudkust
Suzanne Vermeer

Een aantal jaar geleden was het leven van Fleur de Wit nog een ware nachtmerrie. Haar toenmalige vriendje Reggie ontpopte zich tot een loverboy. Fleur ging, verstoten van vrienden en familie, door een hel. Toen leerde ze Tibor kennen. Hij redde haar uit de klauwen van Reggie en het leven van Fleur veranderde van een nachtmerrie in een sprookje.

Twee jaar geleden verhuisde Fleur naar Kroatië, het geboorteland van Tibor. Sinds de dood van zijn vader runt Tibor daar twee clubs. De zaken gaan goed. Fleur en Tibor wonen in een kast van een huis en aan mooie kleding en sieraden geen gebrek. Wel is het jammer dat ze altijd in het gezelschap van bodyguards moeten verkeren maar Fleur is daar al aardig aan gewend. En nu staat er een huwelijk op stapel. Kortgeleden deed Tibor zijn grote liefde een meer dan romantisch aanzoek.

Tijdens haar relatie met Reggie, verloor Fleur haar beste vriendinnen Noa, Milou en Sanne uit het oog. Reggie zonderde haar af van de buitenwereld en de schaamte deed de rest. Nu is het contact weer hersteld en Fleur nodigt haar vriendinnen uit om bij haar en Tibor vakantie te komen vieren. Aansluitend aan het gezellige samenzijn zal dan een droombruiloft plaatsvinden. Fleur heeft haar vriendinnen gemist en het weerzien is warm en hartelijk. Kleine kink in de kabel is dat Tibor nauwelijks tijd voor hun heeft. Problemen op het werk eisen al zijn aandacht op.

Fleurs vriendinnen zijn blij dat het zo goed met haar gaat. Hun vriendin heeft hen de afgelopen jaren veel kopzorgen gekost maar nu lijkt het leven van Fleur dan toch eindelijk in een rustiger vaarwater te zijn beland. Toch zijn er ook twijfels. Noa, Milou en Sanne worden zenuwachtig van de bodyguards die hun geen moment uit het oog verliezen. En heeft Tibor altijd zo weinig tijd voor zijn verloofde? Is hij wel zo fantastisch als Fleur beweert? Het prachtig huis van Fleur lijkt steeds meer op een gouden kooi. Toch genieten de vrouwen van de leuke uitstapjes die er tijdens hun verblijf gemaakt worden. Maar dan wordt Fleur ontvoerd. Gewoon midden op straat, voor de ogen van haar hevig geschokte vriendinnen.

Tibor is in alle staten als hij het slechte nieuws verneemt. Toch probeert hij de vriendinnen van Fleur wijs te maken dat er niks aan de hand is. Het is een traditie beweert hij. Een Kroatisch gebruik. Een vrouw die gaat trouwen wordt zogenaamd ontvoerd en dan moet de bruidegom haar opsporen. Noa, Milou en Sanne willen zijn verhaal maar al te graag geloven maar het gedrag van Tibor past niet bij een onschuldige gebeurtenis. Nadat de vrouwen op hun hotelkamer met een pistool zijn bedreigd, laten ze zich niet langer voorliegen. Tibor is echter niet voor rede vatbaar. De zorgen om Fleur nemen toe en de drie vriendinnen voelen zich niet langer veilig. Is Tibor wel de man die hij beweert te zijn? Noa, Milou en Sanne zijn steeds vaker getuige van vreemde “akkefietjes”. Zien ze Fleur ooit nog terug?

Over Winterberg, het vorige boek van Suzanne Vermeer, was ik maar matig enthousiast. Het boek las lekker weg maar het verhaal vond ik ongeloofwaardig en de hoofpersonen kwamen niet al te snugger over. Over Goudkust ben ik echter wél enthousiast. Het verhaal leest als een trein, de verhaallijn is leuk gekozen en de diversiteit van de personages geeft kleur aan het geheel. Het duurt even voordat de vriendinnen doorhebben wat er precies aan de hand is maar ze laten  zich niets wijsmaken en durven kritisch te zijn. Ondanks alle spannende gebeurtenissen blijft het verhaal luchtig. Dit boek lees je niet voor de diepgang maar puur ter ontspanning.

Haal je vakantiekoffer maar weer leeg, beslis welk paar schoenen je thuis zult laten, vervang het schoeisel door een exemplaar van Goudkust en je gaat een fijne vakantie tegemoet!

ISBN 9789400504691 | paperback | 304 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers| mei 2014

© Annemarie, 2 juni 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Sutler
Richard House

John Jacob Ford werkt in Irak aan een wederopbouwproject voor HOSCO International. De klus betaalt goed maar er zitten een aantal haken en ogen aan. Opdrachtgever Paul Geezler kon hem de opdracht alleen toespelen als Ford erin toestemde de klus onder een ander naam uit te voeren. Zijn nieuwe collega’s kennen hem dan ook als Stephen Lawrence Sutler. Een ander onderdeel van de afspraak is dat Ford precies doet wat Geezler hem opdraagt.

En dan om 03:03 uur wordt Ford gebeld door Geezler. Er is een probleem en Ford moet verdwijnen. Voordat hij van het toneel verdwijnt moet hij een aantal overboekingen regelen waaronder een overschrijving naar een junkaccount. Het geld op de junkaccount is voor Ford zelf. Ford baalt. Hij was in zijn nopjes met de opdracht maar het feit dat hij een flinke beloning krijgt, maakt veel goed. Afspraak is afspraak en Ford doet wat hem opgedragen is.

Ondertussen heeft ook Paul Howell, adjunct-administrateur kostencalculatie, een opdracht van Geezler gekregen. Hij moet alle gegevens van Stephen Lawrence Sutler laten verdwijnen. Howell begrijpt dat er iets niet klopt maar omdat Geezler weet dat Howell geld in eigen zak heeft gestoken, doet ook hij wat hem opgedragen wordt.

Vlak nadat Ford de overboekingen heeft geregeld, wordt het pand waarin hij zich bevindt getroffen door een mortier. Ford raakt gewond maar beseft dat hij zich uit de voeten moet maken. Hij bevindt zich in gevaarlijk gebied maar is het echt puur toeval dat de aanval juist nu plaatsvindt? De eerste dagen na zijn vlucht brengt hij in een soort shocktoestand door. Pas na twee dagen dringt de pijn van zijn verwondingen tot hem door. Ford weet de grens naar Turkije over te steken en denkt dan dat het ergste erop zit. Hij heeft geen geld maar op de junkaccount staat een kwart miljoen voor hem klaar. Het is alleen lastig om toegang tot het internet te krijgen. Hij heeft al een paar pogingen gedaan maar in zijn haast een verkeerde code ingetoetst. Ford moet wachten op het juiste moment, hij mag het geld niet kwijtraken.

Ford denkt dat hij is gevlucht omdat hij onder frauduleuze omstandigheden een opdracht heeft aanvaard maar daar denken de autoriteiten heel anders over. Tegelijk met “Stephen Lawrence Sutler” is een som van 53 miljoen dollar verdwenen. Sutler wordt als de schuldige aangemerkt. Ford is in één klap van een fraudeur in een voortvluchtige crimineel veranderd.

Sutler is het eerste deel van de serie The Kills. De auteur schept een kritisch beeld van de omstandigheden waaronder projecten in het naoorlogse Irak worden uitgevoerd. Grote sommen overheidsgeld lijken ongecontroleerd alle kanten op te stromen. De grote miljoenenprojecten staan in schril contrast tot de leefomstandigheden in het land zelf. De werkomstandigheden op de bouwplaatsen zijn slecht, mensen worden ziek. Bovendien is het met de veiligheid nog altijd slecht gesteld. De verzekeringsagent die wordt ingezet om Sutler op te sporen is dan ook blij dat het spoor van Sutler naar Turkije voert.

In Turkije trekt Ford met een Amerikaans drietal op dat aan een filmproject werkt. Ford is elke seconde van de dag op zijn hoede. Hij weet inmiddels dat hij gezocht wordt maar hij is nu eenmaal geen doorgewinterde crimineel. Ford maakt fouten, wekt argwaan en kan nog altijd niet bij zijn geld.

Wat zo intrigerend is aan Sutler, is dat Ford absoluut geen stoere actieheld is. De lezer leert in de loop van het verhaal zijn ware aard kennen. Het verhaal is boeiend, meeslepend en diepgaand. Een verhaal als dit kan als snel ontaarden in een plat actieverhaal maar auteur Richard House heeft het juist heel geraffineerd aangepakt. De nadruk ligt op het menselijke aspect van het verhaal en op het feit dat de gewone burger moet boeten voor de hebzucht en corruptie van de grote bazen én die van medeburgers.

Na Sutler zullen er nog drie delen in de The Kills-reeks gaan verschijnen. Het zijn afzonderlijke verhalen maar ze vormen samen een multimediaproject. Bij deze serie hoort een website. Het doel van de website is om de verhaalbeleving nog eens extra uit te diepen en dat is zeker gelukt. Je kunt op de website bijvoorbeeld naar voicemailberichten van de personages uit het boek luisteren of persoonlijke filmpjes bekijken. Achterin het boek worden de beste momenten om dat te doen aangegeven. Het totaalconcept is verrassend en origineel. De ijzersterke en filmisch geschreven thriller Sutler is een echte aanrader.

ISBN 9789044528183 | paperback | 380 pagina's| Uitgeverij De Geus| mei 2014
Vertaald door Anneke Bok en Nan Lenders

© Annemarie, 1 juni 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Veroordeeld
Karin Slaughter

November 1974: De eerste werkdag van Kate Murphy bij het politiekorps van Atlanta verloopt allesbehalve soepel. Haar gloednieuwe, veel te grote uniform slobbert om haar tengere lichaam en haar mannelijke collega’s zien haar eerder als een potentiele bedpartner dan als een gewaardeerde collega. Wanneer Kate zich eindelijk een weg naar de vrouwenkleedruimte heeft gebaand, gooit ze opgelucht de deur open. Door deze actie haalt ze zich onmiddellijk de woede van haar vrouwelijke collega’s op de hals. De openstaande deur gunt de mannen een kijkje op de ontklede dames. De dag is niet goed begonnen en dat terwijl de werkdag zelf nog van start moet gaan.

De politie van Atlanta is in rep en roer. Dat heeft niks met de komst van Kate te maken maar wel met het feit dat de Atlanta Shooter opnieuw heeft toegeslagen. Deze nog altijd onbekende misdadiger heeft al meerdere dode politieagenten op zijn geweten en dit keer is de populaire Don Wesley zonder pardon neergeschoten. Collega Jimmy heeft zijn zwaargewonde politiepartner naar het ziekenhuis gesleept maar Don heeft de moordaanslag niet overleefd. Volgens Jimmy had de schutter een zwarte huidskleur. De verhoudingen tussen zwart en blank liggen in het Atlanta van 1974 nog altijd gevoelig en iedereen is opgefokt. Onder deze omstandigheden begint Kate aan haar eerste werkdag.

De aantrekkelijke Kate moet op patrouille met Jimmy die meteen na het schietincident weer aan het werk is gegaan. Hij zit niet te wachten op een nieuwe, vrouwelijke collega. De politiemannen van Atlanta zien hun vrouwelijke collega’s niet voor vol aan. Vrouwen horen het huis schoon te houden en mannen doen het stoere werk. Tot overmaat van ramp is Kate ook nog eens een poppetje om te zien. Jimmy doet zijn uiterste best om Kate zo veel mogelijk te ontmoedigen. Kate houdt zich kranig maar is dankbaar dat ze halverwege de dag wordt “gered” door Maggie, de zus van Jimmy.

Maggie is een politievrouw in hart en nieren maar ook zij vecht dagelijks tegen de vooroordelen van haar mannelijke collega’s. Politievrouwen krijgen aangepaste taken toebedeeld en Maggie heeft er schoon genoeg van. Samen met Kate stelt ze een onderzoek naar de Atlanta Shooter in. Allebei ontdekken ze dat de verklaring die Jimmy na de schietpartij heeft afgelegd, niet klopt. Wat houdt Jimmy verborgen? Welk geheim draagt hij met zich mee? Naarmate het clandestiene onderzoek van Kate en Maggie vordert, wordt de sfeer steeds grimmiger.

Veroordeeld leest als een trein. Het verhaal is spannend en de setting waarin het verhaal zich afspeelt, is goed gekozen. Het is boeiend om te lezen tegen welke problemen vrouwen aanliepen tijdens het uitoefenen van “mannenberoepen”. Het was een tijd waarin blanke, hetero mannen de dienst uitmaakten. Wie niet tot die groep behoorde, had het moeilijk in Atlanta.

De verschillen tussen Kate en Maggie bieden een mooi tegenwicht aan de hoofdverhaallijn. Kate komt uit een rijk, Joods gezin en is weduwe. Haar man Patrick is in het leger om het leven gekomen. De familie van Kate begrijpt niet waarom Kate een baan bij de politie verkiest boven een comfortabele kantoorbaan. Maggie komt uit een gezin dat al jaren nauwelijks de eindjes aan elkaar kan knopen. Ze woont nog thuis en schaamt zich voor haar armoedige bestaan. Haar familie wil niet dat Maggie als politieagent werkzaam is. Er wordt dagelijks over geruzied. Vader is psychisch ziek en een oom, die ook bij de politie werkt, speelt de baas over het gezin. Maggies broer Jimmy wordt op handen gedragen.

De oma van Kate heeft een Nederlandse achtergrond en de lezer stuit regelmatig op grappige of aangrijpende anekdotes uit bijvoorbeeld de Tweede Wereldoorlog. Veroordeeld is een uitstekende en verrassende thriller. Karin Slaughter heeft een succesvol uitstapje naar het verleden gemaakt en daarmee ook het literaire gehalte van haar werk flink opgeschroefd. Dit boek behoort zonder twijfel tot een van haar beste prestaties.

ISBN 9789023487241 | paperback | 480 pagina's| Cargo| mei 2014
Vertaald door Ineke Lenting

© Annemarie, 28 mei 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Verjaard
Renée Hulshof

Colette is helemaal blij als de man met wie ze al een lange tijd samenwoont haar uitnodigt voor een etentje. Ze was eigenlijk bezig met de voorbereidingen voor een etentje thuis, haar vriendin Fiona en haar nieuwe vlam zouden komen, maar dat zegt ze wel af. Uit eten in dat speciale restaurant, dat kan toch niet anders betekenen dan dat Alex haar ten huwelijk gaat vragen? Fiona denkt dat ook, en heeft geen problemen met de afzegging, ook al heeft ze eigenlijk geen goed gevoel over die Alex.
Was het maar zo, dat dit het enige minpuntje in Colettes leven is, dat haar beste vriendin en haar aanstaande niet met elkaar overweg kunnen.
Want wat Alex haar te vertellen heeft is zo totaal onverwacht, dat zij meteen bij hem weggaat. Hij bekent haar namelijk iets ongelooflijks: twintig jaar geleden heeft hij per ongeluk iemand vermoord. Maar dat is nu verjaard, dus hij kan verder met zijn leven. Zo zegt hij dat.
Hij wil er verder niet meer over praten, klaar is klaar.

Colette denkt daar niet zo makkelijk over. Ze begint zich af te vragen wie Alex eigenlijk is, de man met wie zij dacht haar verdere leven te delen, is hij een moordenaar?
Dit toch wel verrassende gegeven leidt natuurlijk tot een onderzoek. Colette wil weten wat er gebeurd is, en Fiona wil haar wel helpen. Alex - kwaad dat Colette het haar vriendin verteld heeft - had duidelijk anders verwacht, en eist dat ze de zaak met rust laten en dat Colette terug komt bij hem.
Dat het anders zal lopen is duidelijk. Het is ook duidelijk wie dat nieuwe personage dat in het verhaal opduikt is, maar de spanning is er niet minder om.
En het wordt gevaarlijk...

Dit boek past helemaal in het genre van de hedendaagse Nederlandse thrillers. Er is aandacht voor niet ter zake doende details, en wordt daardoor wat babbelig; ook worden er nogal eens zijweggetjes ingeslagen die gelukkig snel weer terug leiden naar het hoofdpad.
Het geheel is een spannend verhaal dat vlot weg leest. Verrassend gegeven.
Dit is een lekker boek voor op het strand, of in de trein. Lekker even niets dan een intrigerend verhaal lezen.

Renée Hulshof is het pseudoniem van Anke ten Doeschate en René van Veen. Samen runnen zij een vertaalbureau.

ISBN 9789047705871|paperback |320 pagina’s | Uitgeverij The House of Crime | april 2014

© Marjo, 26 mei  2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het dodenspoor
Sara Blædel


Maandenlang heeft Sune reikhalzend uitgekeken naar zijn vijftiende verjaardag en nu is het eindelijk zover. Vandaag zal Sune de inwijdingsceremonie ondergaan en daarna is hij niet langer een jongen meer maar een man. De familie van Sune hangt het odinisme aan. Zij geloven in de noordse goden.

Op de avond van Sunes vijftiende verjaardag vindt zijn blót plaats, een offerceremonie. Sune is zo trots als een pauw en geniet van alle aandacht. Nog even en dan zal hij toetreden tot de kring waarna hij voor altijd met de andere, mannelijke, leden is verbonden. In eerste instantie verloopt de ceremonie goed maar dan komt het moment dat de mannen besluiten om Sune zijn “gave” te geven. Zodra Sune beseft wat er van hem wordt verlangd, weigert hij. De stemming wordt steeds grimmiger maar Sune blijft halsstarrig weigeren. Sune vindt de daad die van hem verlangd wordt, zo afschuwelijk dat hij het bos in vlucht. Vanuit een veilige schuilplaats ziet hij vervolgens hoe de groep mannen zich aan een afschuwelijk misdrijf te buiten gaan.

Omdat Sune het ritueel niet heeft voltooid, is hij niet tot de kring toegetreden. Hij weet dat hij vanaf nu als een vijand wordt beschouwd en hij durft niet meer naar huis te gaan. Sune houdt zich schuil in het bos en vraagt zich af hoe het nu verder moet.

Rechercheur Louise Rick behandelt de vermissingszaak. In eerste instantie maakt ze zich niet al te veel zorgen om de vermiste vijftienjarige. Ze is niet op de hoogte van de mislukte ceremonie en vermoedt dat de jongen snel weer naar huis zal gaan. Jongeren lopen immers wel vaker weg. De woonplaats van Sune roept echter tal van herinneringen bij Louise op. Eens was ze gelukkig in Hvaslø, een kleine en hechte dorpsgemeenschap. Jaren geleden ging de piepjonge Louise samenwonen met haar grote liefde Klaus en lachte het leven haar toe. Ze begrijpt nog steeds niet waarom hij zelfmoord pleegde. De pijn kleeft nog altijd hardnekkig aan haar, het is een onverwerkt verdriet. Ze kan haar eigen geluk van toen nog altijd niet rijmen met de zelfmoord van haar geliefde.

In  Hvaslø stuit ze op veel oude bekenden, mensen die ze liever nooit meer had gezien. Het gevoel is wederzijds. Ook de vader van Sune, de dorpsslager, is een oude bekende en hij is duidelijk niet al te blij haar te zien. Dat een andere politiezaak er onlangs toe heeft geleid dat Louise een vriend van de slager heeft gearresteerd, verkilt de sfeer nog meer. Louise wordt alleen hartelijk ontvangen door de moeder van Sune die een oude schoolvriendin blijkt te zijn. De hartelijke vrouw is stervende en ze is bang dat ze geen afscheid van haar zoon zal kunnen nemen.

Terwijl Louise de zaak van de weggelopen tiener probeert op te lossen, merkt ze dat de vermissingszaak veel complexer is dan ze ooit had kunnen vermoeden. De groep odinisten blijkt er eigen wetten en regels op na te houden. Zij laten zich door niets en niemand tegenhouden en de politie wordt geminacht. Louise weet nog altijd niet wat er precies gaande is maar ze begrijpt wel dat ze Sune zo snel mogelijk moet vinden. In Hvaslø wonen mannen die geen enkel middel schuwen om de overdonderende waarheid te verdoezelen.

De Deense schrijfster, en voormalig journalist, Sara Blædel is zelf vlakbij Hvaslø opgegroeid. Gelukkig koestert zijzelf wel warme herinneringen aan het dorp en aan haar jeugd. Ze heeft het verhaal gedeeltelijk gebaseerd op oude sagen en vertellingen maar het grootste deel van Het Dodenspoor is uit haar eigen fantasie ontsproten. Het resultaat is een intrigerende thriller waarin de spanning van begin tot eind voelbaar is. Sara durft de ontwikkelingen in het boek ver door te voeren maar behoudt wel de integriteit van het verhaal. Hoofdpersonage Louise is sympathiek en sociaal. Ze beseft dat ze verliefd is op haar politiepartner Eik maar ze voelt ook dat ze niet klaar is voor een nieuwe relatie. Ook Camilla, de beste vriendin van Louise, is in dit boek weer van de partij. Ze woont met haar man Frederik in een prachtig huis aan de rand van het bos waar Sune zich schuilhoudt. Frederik is de eigenaar van het bosgebied. Ook Camilla en Frederik zullen gestraft worden voor hun hartelijkheid jegens Sune.

Ik was al diep onder de indruk van het boek De vergeten zusjes en na het lezen van Het dodenspoor kan ik maar één conclusie trekken: Sara Blædel wordt in sierletters toegevoegd aan mijn lijstje met favoriete schrijvers.

ISBN 9789044533712 | paperback | 349 pagina's| Uitgeverij De Geus| mei 2014
Vertaald door Femke Blekkingh-Muller

© Annemarie, 22 mei 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://tinekebeishuizen.nl