Gevangene van de hemel
James Lee Burke

Burke (1936) schrijft al sinds zijn negentiende, maar zijn eerste thriller schreef hij pas in 1985. Gevangene van de hemel (Heaven's Prisoner, 1987) is het tweede boek met Dave Robicheaux als hoofdpersonage. Het werd in 1997 voor het eerst in Nederlandse vertaling uitgegeven. Een andere bekende hoofdpersoon in zijn thrillers is Billy Bob Holland.

Robicheaux en zijn vrouw Annie zijn getuige van het neerstorten van een klein vliegtuigje. De enige overlevende is een kind dat zij meenemen en min of meer adopteren. Wanneer de autoriteiten melden dat er drie doden in het vliegtuigje zitten, terwijl Robicheaux toch echt vier personen heeft gezien, gaat hij zich er tegenaan bemoeien. Daarmee raakt hij een verkeerde snaar bij praktisch iedereen: de immigratiedienst, de anti-drugsagenten maar ook de onderwereld, waaronder zijn jeugdvriend Bubba Rocque. Wanneer er vervolgens een moordaanslag op hem wordt gepleegd waarbij Annie wordt vermoord, breekt de hel pas goed los.

James Lee Burke schrijft in een prachtige, poëtische stijl met mooie zinnen zoals:

'Op sommige zomeravonden in zuidelijk Louisiana heeft de lucht werkelijk de kleur van lavendel, met in het westen roze strepen als flamingovleugels boven de horizon geschilderd, en vanavond was de lucht zoet van de geur van watermeloenen en aardbeien in iemands moestuin en de hydrangea en nachtbloeiende jasmijn die de houten schutting van mijn buurman overwoekerden.'

Daar staat de beschrijving van de misdaden haaks tegenover en samen vormen ze een geweldig boeiende en spannende thriller. Robicheaux is een sympathiek figuur, oud-politieman en alcoholist die zich na de moord op zijn vrouw helemaal laat gaan en een stuk in zijn kraag zuipt. De tijger (zoas hij de drank noemt) roert zijn staart en is uit zijn hol en met veel moeite krijgt Robicheaux hem weer terug waar hij gromt en grauwt maar onder controle is. Dan zet hij al zijn vaardigheden in om de dood van zijn vrouw te wreken, waarbij de lezer meegesleurd wordt in de ins en outs van het leven in bloedheet Louisiana.

De stijl van James Lee Burke is zeer kenmerkend en praktisch elk boek van hem is een voltreffer en verdient het in deze tijd zo veelvuldig (en vaak onterecht) gebruikte predikaat 'literair'. Hij was wat dat betreft zijn tijd ver vooruit! Toen dit boek 25 jaar geleden werd geschreven waren er geen mobieltjes en waren de eerste computers net uitgevonden. Toch leest het niet als een gedateerd boek en kun je je als lezer alleen maar mee laten voeren in de strijd van Robicheaux tegen de moordenaars van zijn vrouw. Grote klasse!

ISBN 9055012637 Paperback 260 pagina's  Uitgeverij BZZToH 1997

© Joanazinha, 8 januari 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dodemansrit
Roy Grace Deel 7
Peter James

Het verhaal begint met een ernstig ongeluk, waarbij een personenauto, een vrachtwagen, een fietser en een minibusje - dat doorrijdt - betrokken zijn. De fietser komt om het leven.
Die jongen blijkt de kleinzoon van een Amerikaanse maffiabaas! En moeder is ontzettend boos, en – dat wordt flink benadrukt – heeft een heel andere kijk op hoe de wereld in elkaar steekt, dan de Engelse betrokkenen.
Dat heeft de nodige gevolgen: iedereen die iets met het ongeluk te maken had, blijkt zijn leven niet meer zeker. Als de politie, geleid door Roy Grace, doorheeft hoe het allemaal zit, is de chauffeur van de personenauto de enige die nog leeft. Zullen ze kunnen voorkomen dat ook zij het leven moet laten?

Dit is heel kort door de bocht het verhaal van de spannende thriller die Peter James voor ons schreef.
De manier waarop hij dat doet werkt sterk spanningverhogend: korte hoofdstukken met wisselend perspectief.
Als het auto-ongeluk nog moet gebeuren, schetst hij in het kort de levens van de betrokkenen. De lezer begrijpt snel waar het naar toe moet leiden, maar weet natuurlijk nog niet hoè het allemaal zal gebeuren. Nog minder wat dan de rest van het boek gaat vertellen, want we zijn nog maar zo’n zeventig pagina’s ver.
Tegen de tijd dat de politie-inspecteur op het toneel verschijnt, maken we evenwel ook kennis met een huurmoordenaar. En daar draait dan de rest van het boek om. Zal de moordenaar slagen in zijn opdracht? Of kan de inspecteur, met zijn steeds maar uitdijende team, daar een stokje voor steken?

Het is een spannend verhaal, dat zeker, maar niet superspannend. Dat komt door een aantal dingen die niet consequent zijn. Als de moordenaar in staat is om iedereen die hij wil uitschakelen dat voor elkaar krijgt met een makkelijke nekslag, waarom lukt dat dan ineens niet meer op het moment suprème?
Bovendien is hij op dat moment niet meer zo doortastend en snel als hij eerder was, en steekt zodoende de politie een handje toe.
Dat maakt het verhaal net iets minder geloofwaardig, je weet hoe het af zal lopen. En er blijven losse eindjes, maar ik heb dus al begrepen dat er meer thrillers zijn met Roy Grace in de hoofdrol. Leuk voor de lezers die nog meer willen vertoeven in Brighton, en willen weten hoe het hem privé verder zal gaan.

ISBN 9789026129261|paperback|384 pagina's | De Fontein | oktober 2011

© Marjo, 29 december 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dodelijke conclusies
Donna Leon

In het pittoreske Venetië komt een jonge vrouw terug van een reisje. Wanneer ze haar post op gaat halen bij haar benedenbuurvrouw treft ze deze dood aan. De hevig geschrokken vrouw belt de politie en commissaris Brunetti komt een kijkje nemen. De dode vrouw heeft een hoofdwond en een paar kleine plekjes op haar huid. De autopsie wijst uit dat ze aan een hartstilstand is overleden. Verder onderzoek onthult dat de overledene hartklachten had. Ze is hoogstwaarschijnlijk een natuurlijke dood gestorven en met haar hoofd tegen de radiator gevallen.

Geen zaak voor de politie dus. Toch is Brunetti niet helemaal overtuigd. Waar komen de plekjes op haar huid vandaan? Heeft iemand haar vastgegrepen? Is ze daardoor zo overstuur geraakt dat haar, door hartritmestoornissen geplaagde, hart het heeft begeven? Brunetti besluit het onderzoek officieus nog even voort te zetten. Hij informeert bij vrienden en familie naar de vrouw maar wordt niet veel wijzer. Iedereen spreekt vol lof over haar, ze zette zich in als vrijwilliger in een verzorgingshuis. Vijanden zijn er niet. Brunetti is echter een sceptische man en blijft graven. Na veel heen en weer gevraag komt hij erachter dat de overleden vrouw opvang bood aan mishandelde vrouwen. Het onderzoek neemt een nieuwe wending. Is er misschien een boze partner op komen dagen die haar de stuipen op het lijf heeft gejaagd? Ook blijken er tekeningen uit het huis verdwenen te zijn. Zijn deze door iemand gestolen? Kan dit aan de zaak gelinkt worden? Hoe meer Brunetti ontdekt, hoe verwarrender het wordt. Weet hij de waarheid boven tafel te krijgen?

Al snel nadat ik begon met lezen moest ik de impuls onderdrukken om mijn koffers te pakken en naar Venetië af te reizen. De sfeer die het verhaal biedt is zeer aantrekkelijk. Donna Leon laat de lezer genieten van de prachtige en mystieke omgeving van Venetië. De lezer waant zich in de waterrijke stad en struint in gedachten rond in de vele mooie straatjes om vervolgens neer te strijken op een allerliefst terras voor een hapje en een drankje. Vertaler Theo Scholten verdient een dikke pluim voor de uiterst smaakvolle vertaling. Heel mooi hoe hij de Italiaanse stijl van het verhaal niet verloren heeft laten gaan. Hij laat de Italiaanse taal heel summier doorschemeren. Dit doet hij zonder de lezer ook maar een moment in verwarring te brengen en zonder wijsneuzerig over te komen. Door het goede vertaalwerk komt het verhaal extra mooi tot zijn recht

Dodelijke conclusies is een goed politieverhaal. Brunetti komt over als een sympathieke, charmante man met een vlotte vrouw en dito kinderen. Hij is geen bikkelharde politieman maar laat zijn gevoelens toe in zijn werk. De zaak wordt van alle mogelijke kanten belicht. Sommige ontdekkingen leiden nergens toe en anderen brengen de zaak langzaam tot ontwikkeling. Er komen geen bloedstollende scènes of actie-taferelen in het boek voor. Dat past ook niet bij dit verhaal. Ondanks dat Donna Leon al een twintigtal boeken met  Guido Brunetti  in de hoofdrol heeft geschreven, is dit verhaal ook prima als standalone te lezen.

Dit boek biedt een rustiek, mooi en overtuigend crime-verhaal met een goed plot. Nu het boek uit is worstel ik nog steeds met het verlangen een bezoekje aan Venetië te brengen en heb ik bovendien zin in een heerlijk Italiaans maaltje.

ISBN 9789023463801 | Paperback |316 pagina's| De Bezige Bij | augustus 2011
Vertaald door Theo Scholten

© Annemarie, 27 december 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zwarte bloem
Steve Mosby

We hebben de verteller, Neil Dawson, die bericht krijgt dat zijn vader - die net als zijn zoon schrijver van beroep was - zelfmoord gepleegd heeft. Maar waar is zijn laptop dan? En waarom staan er afspraken in zijn agenda?
We hebben een onbekend meisje dat ineens op straat staat. Wie is ze? Waar komt ze vandaan?
Ze heeft een tas bij zich, met een zwarte bloem er in, en wat ze vertelt, nee, dat kan niet waar zijn…
We hebben een oude man, die in een roestige bus zijn boodschappen doet, en die erg geïnteresseerd is in het verhaal dat Neil geschreven heeft.
We hebben Hannah Price, politie-inspecteur, die belast is met de zaak van de overblijfselen die onder een brug gevonden zijn: twee mensen die al jaren daar liggen. Maar precies op de plek waar Neils vader om het leven is gekomen. In het verleden van Hannah zijn geheimen, sommige kent ze zelf niet eens.
En we hebben nog een schrijver, Wiseman, die het boek ‘zwarte bloem’ geschreven heeft, waar dus alles om draait. Stukken uit dat boek komen we regelmatig tegen.
Gooi al deze verhaallijnen door elkaar, en de lezer weet niet meer waar hij het zoeken moet. Waar gaat dit boek, dat je haast een driedimensionaal boek kunt noemen, over?
Er zijn zo ontzettend veel vragen, dat je erg blij bent als tegen het einde enkele vragen beantwoord worden. Natuurlijk zit je dan al lang te speculeren hoe het zit, maar eerlijk gezegd, kwam ik er niet uit. Steve Mosby wil niet dat de lezer eerder dan hij het schrijft weet hoe de vork in de steel zit en heeft een klein gemenigheidje in het verhaal verwerkt!
Maar het is spannend, en je leest dus geboeid door.
Natuurlijk komen er moorden voor, maar zonder gruwelijke details. Het Is een verhaal over een geflipte figuur, meer geflipte figuren eigenlijk. Maar wie dat is, dat mag je zelf lezen.

ISBN 9789022999493| paperback  |291 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | oktober 2011

© Marjo, 20 december 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vriend van de duisternis

Vriend van de duisternis is al weer de zesde thriller van Lisa Unger en het vervolg op Breekbaar waarin ze Jones Cooper, politieman in het provinciedorp The Hollows introduceerde. Opnieuw bewijst ze haar talent om in de huid van haar personages te kruipen en een enerverend verhaal neer te zetten. Cooper is inmiddels min of meer gedwongen met pensioen en verdoet zijn dagen in en om huis met klusjes. Hij is in therapie om verschrikkelijke geheimen uit zijn verleden onder ogen te zien. Bijna terloops raakt hij betrokken bij verschillende zaken, zoals de zoektocht van Michael Holt naar de waarheid rond de verwijning van zijn moeder, meer dan 25 jaar geleden. Cooper was destijds als politieman betrokken bij de opsporing van Marla Holt, maar de zaak ging als onopgelost de boeken in. Wanneer de net in het dorp woonachtige, spijbelende puber Willow Michael in het bos heimelijk ziet graven, wordt de zaak opnieuw opgepakt. Wat zocht hij daar?
En hij wordt door Paula Carr gevraagd om de biologische moeder van haar stiefzoon Cole te zoeken. Zij is spoorloos verdwenen nadat ze haar baan en haar huis is kwijtgeraakt. Cooper heeft het gevoel dat er meer zit achter haar verzoek; de jongen is toch veel beter af bij haar en haar echtgenoot?

Net als in Breekbaar zit de kracht van het verhaal niet in een spannend plot of in bloedstollende misdaden, maar in het vermogen van de auteur om de diepste geheimen van de ziel van de hoofdrolspelers bloot te leggen. Tot het laatst blijft het ongewis wie erdoor meegesleurd zullen worden en wie sterk genoeg is om te overwinnen.
Vriend van de duisternis is een thriller van de bovenste plank met krachtig neergezette, realistische  personages. De plot is complex en opgebouwd uit verschillende, elkaar overlappende gebeurtenissen waarbij de levens van de dorpsbewoners steeds meer met elkaar verstrengeld raken tot het verleden het heden inhaalt.

Voor diegenen die Breekbaar niet hebben gelezen is Vriend van de duisternis goed zelfstandig te lezen, hoewel je naar mijn idee wel enige fijnere nuances in de verhoudingen mist. Aan de andere kant wordt er gelukkig niet te veel over het eerdere boek losgelaten, waardoor er nog genoeg nieuwsgierigheid naar Breekbaar overblijft voor diegenen die dat boek nog niet hebben gelezen.

ISBN  9789058315731  Paperback 338 pagina's | Muntinga Maarten | november 2011
Vertaling Mary Bresser

© Joanazinha, 13 december 2011

Lees de reacteies op het forum, klik HIER

Vals alarm
Marelle Boersma

Marelle Boersma (1957) schrijft fictie over misstanden in de samenleving, maar wel met een bijna griezelig tintje: sommige van haar plots zijn, nadat het boek verschenen is, rauwe werkelijkheid geworden. Alsof ze het heeft geweten... Laten we hopen dat het met de plot uit Vals alarm niet zover komt.

Op haar werk is Janna een gewaardeerde kracht en heeft ze de zaken goed op een rijtje. Thuis is het echter van een ander laken een pak: ze wordt mishandeld en gekleineerd door haar man Roderick, is naïef in geldzaken en het leven suddert door. Haar man zorgt toch goed voor haar en hun dochter? Tot ze op een dag thuiskomt, er een 'Te koop' bord in de tuin staat en Roderick er vandoor is met een nieuwe vlam. Janna raakt op slag al haar zekerheden kwijt. Gefrustreerd en woedend dreigt ze haar ex-man dat ze een boekje open zal doen over hem. Uit wraak zorgt hij ervoor dat haar dochtertje Fleur uit huis wordt geplaatst door Bureau Jeugdzorg. Janna glijdt in haar wanhoop steeds verder af, ze verliest haar baan, haar beste vriendin keert zich tegen haar en een alcoholverslaving ligt op de loer. Kan ze de wil, het doorzettingsvermogen en de kracht vinden om terug te vechten?

Marelle Boersma schrijft haar boeken altijd rondom een thema, zoals illegaal draagmoederschap en milieuverontreiniging. Met Vals alarm snijdt ze een wel zeer hedendaagse kwestie aan, namelijk de onterechte uithuisplaatsingen door Bureau Jeugdzorg, de 'valse alarmen', waardoor kinderen en ouders van elkaar gescheiden worden terwijl niet duidelijk is wat er aan de hand is. Waarheidsvinding is in veel van deze gevallen een ondergeschoven kindje. Het boek had gemakkelijk een schotschrift kunnen worden tegen Bureau Jeugdzorg, maar gelukkig brengt Boersma een terechte nuancering aan: deze instanties doen ook heel veel goed werk. 

Dit zesde boek van Marelle Boersma is een echte pageturner. De betrokkenheid van de auteur bij  het  thema blijkt uit alle bladzijden en ze heeft er een spannende, boeiende thriller omheen geschreven. Het verhaal pakt je vanaf de allereerste zin door de meeslepende schrijfstijl die je  zonder pardon meesleurt in de ellende die Janna overkomt. Het verhaal zakt geen moment in waardoor je non-stop door wilt blijven lezen. Hoewel het boek fictie is, is klip en klaar dat deze situatie voor een aantal mensen de verschrikkelijke realiteit is. Het nawoord van politica Ine Aasted-Matsen geeft aan dat de strijd tegen een Vals alarm nog maar net is begonnen.

ISBN 9789461090270 Paperback 304 pagina's | Verbum Crime | november 2011
(Recensie eerder verschenen op www.crimezone.nl)

© Joanazinha, 7 december 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Schemeruur
Johan Theorin

Op het Zweedse eiland Öland klimt een zesjarige jongen over de muur van de tuin van zijn grootouders waarin hij geacht werd te blijven. Zijn ouders zijn afwezig, zijn grootvader is naar de haven, zijn oma ligt te slapen. Het is 1972.
Als niemand de jongen ooit nog terug ziet, groeien de schuldgevoelens. ‘Had ik maar…’
Twintig jaar later krijgt de moeder van het joch, Julia, een telefoontje van haar vader, van wie ze vervreemd is. Er zouden nieuwe aanwijzingen zijn, hij heeft een pakje met daarin een kindersandaal ontvangen.
Julia is verpleegster, maar al heel lang in de ziektewet, vanwege een hardnekkige depressie. Ze heeft helemaal geen zin om weer in contact te treden met haar vader, met het verleden, maar natuurlijk wil ze nog steeds weten wat er met haar zoontje is gebeurd. Leeft hij nog? Of heeft die onverlaat uit het dorp Nils Kant hem omgebracht? Die jongen deugde immers niet. Maar er waren meer verdachten, en nooit een ontknoping. Ook politie-inspecteur Lennart had en heeft geen idee. Maar hij wil Julia wel helpen, en er ontstaat zelfs een romance.
Maar dan vallen er weer doden. Houden ze verband met de zaak van haar kind? En wat weet Gerlof, haar vader, nu precies? Waarom doet hij zo geheimzinnig?

Een spannende thriller, waarin je regelmatig op het verkeerde been wordt gezet. En ik wil er niet teveel over zeggen.
Het is het debuut van de Zweed Johan Theorin. Apart is dat hij het omdraait: het verleden is geschreven in de tegenwoordige tijd, en het heden kreeg de verleden tijdsvorm.
Naast de spannende plot, die langzaam ontrafeld wordt, zijn er ook sfeervolle beschrijvingen van het leven in een grimmig en naargeestig dorp, waar Julia terecht aan ontvlucht was.
Ja, het smaakt naar meer.

ISBN 9789044511536 | paperback | 412 pagina's | Geus | mei 2008

© Marjo, 5 december 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Rot
Mo Hayder

Twee zussen zijn op respectievelijk 6- en 8-jarige leeftijd vanwege een ongelukkig voorval naar aparte internaten gestuurd en van elkaar vervreemd. Ze wonen evenwel nog wel in elkaars buurt - Bath in Engeland – en na ruim twintig jaar heeft het lot bepaald dat ze elkaar weer tegen zullen komen. Sally is gescheiden en doet met tienerdochter Molly haar best haar hoofd boven water te houden. Dat valt niet mee als je altijd luxe gewend bent geweest, en voor ze het weet zitten ze zwaar in de problemen. Sally krijgt een genereus, maar ietwat louche aanbod wat werk betreft, en kan niet anders dan tegen haar zin er op in gaan. Ook al raadt Steven, haar nieuwe vriend, het af. Die biedt ook financiële hulp, maar Sally moet haar leven zelf weer op poten krijgen, vindt ze.
Zoë, de oudere zus, is als enige vrouwelijke rechercheur in een mannenteam betrokken geraakt bij het onderzoek naar een gruwelijke moord: de zestienjarige Lorne Wood was een veelbelovend mooi meisje, op wie alle jongens verliefd waren. Wie is de dader? Een leeftijdsgenoot, zoals de knappe forensisch psycholoog beweert? Zoë wil er niet aan, die indringster is bezig haar vriend – ook rechercheur - af te pakken en los daarvan is ze een verwaand leeghoofd.
Zoë gaat haar eigen onderzoek doen. Ze komt haar eigen verleden tegen, en dat niet alleen in de vorm van haar zus.

Ze doet het weer, Mo Hayder. Met dit boek moet je even wegkruipen, niet gestoord worden door het dagelijkse leven, nee, opgaan in de wereld van de twee zussen, griezelen als Zoë haar individuele speurtocht niet zonder gevaar volbrengt. Er zijn scènes die niet voor gevoelige zieltjes geschreven zijn, zoals we dat ook van Hayder gewend zijn, maar bovenal is het een trefzeker psychologisch drama over twee eigenzinnige zussen, tegen de achtergrond van kinderporno en oorlogstraumatiek.
Dit boek staat op zichzelf, er is geen sprake van een terugkerende speurder. Laten we dat zo houden. Het zijn in ieder geval wat Mo Hayder betreft de betere verhalen.

ISBN 9789024538195 | paperback | 400 pagina's | Luitingh | oktober 2011

© Marjo, 5 december 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.violetleroy.nl

De schaduw van Lucifer
David Hewson.

David Hewson is bij thrillerliefhebbers met name bekend vanwege zijn in Venetië spelende serie thrillers met politieman Nic Costa in de hoofdrol. Binnenkort gaat hij beginnen met het naar boek vertalen van de bekende DVD-serie The Killing. En zijn veelzijdigheid bekroont hij met het boek De schaduw van Lucifer, wat weer van een heel andere orde is. Dit boek is trouwens veel eerder geschreven dan de Nic Costa-thrillers, maar dat terzijde.

David Hewson heeft mij schokkend verrast met het boek De schaduw van Lucifer. Er zitten zoveel lagen in dit boek; het gaat over muziek, het gaat over kunst, het gaat over liefde en het gaat over Lorenzo Scacchi in 1733 en de Engelsman Daniel Forster in het nu. Hoewel tijdtechnisch door eeuwen van elkaar gescheiden, lopen de levens deze twee mannen parallel aan elkaar.
Lorenzo komt na de dood van zijn ouders in huis bij zijn oom Leo, die een kleine drukkerij heeft in Venetië. Daniel is pas afgestudeerd en komt in contact met de laatst levende Scacchi, die hem een baantje aanbiedt om zijn bibliotheek te catalogiseren. In Venetië aangekomen blijkt Scacchi dat hij Daniel onder valse voorwendselen heeft uitgenodigd: hij moet iets kostbaars uit de overblijfselen van de drukkerij vinden wat verkocht kan worden, zodat schuldeisers afbetaald kunnen worden. Wat hij vindt is een anoniem stuk muziek dat van betoverende schoonheid is.
Lorenzo wordt verliefd op de Joodse Rebecca die een prachtig stuk muziek voor viool heeft gecomponeerd wat onder zijn naam uitgevoerd gaat worden. Muziek gecomponeerd door een vrouw en dan nog wel een Joodse, kon in die tijd immers absoluut niet!
Vanaf het moment dat zowel Lorenzo als Daniël zich schuldig maken aan bedrog rondom het muziekstuk, hangt de Schaduw van Lucifer dreigend boven hun hoofd. En beiden hebben te laat in de gaten van welke kant het werkelijke gevaar komt. Daar komen ze pas achter als het te laat is en hun dierbaren er te veel bij betrokken worden, of zelfs vermoord...

De Schaduw van Lucifer is een geweldig spannend verhaal en biedt de lezer daarnaast een boeiende inkijk in de geschiedenis van Venetië en van muziek (met een ludieke bijrol van Vivaldi). Het is duidelijk dat Hewson gedegen onderzoek heeft gedaan. Hoewel de levens van de twee jongemannen parallel aan elkaar beschreven worden, heeft de auteur door de verschillende stijlvormen en mooi afgeronde en in elkaar overlopende episoden, gezorgd voor een interessante schrijfstijl, waardoor het fenomeen 'boeien en binden' volledig van toepassing kan worden verklaard. Het enige dat de lezer wil is doorlezen.
Met dit boek heeft David Hewson zich bovenaan in mijn rijtje van favoriete auteurs weten te nestelen!

ISBN 9789026128622| Paperback | 480 pagina's | VBK Media | september 2011
Vertaald uit het Engels door Janine van der Kooij

© Joanazinha, 28 november 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER