De ring van Möbius
Franck Thilliez
Boven ieder hoofdstuk staat een soort klok, een weekaanduiding, met tekst. De schrijver wijst de lezer er op dat goed in de gaten te houden. Doen we dus. Dan blijkt dat aanvankelijk in die tijdsaanduiding aangegeven wordt wanneer de hoofdpersoon, Stéphane, droomt. Dat is op een eerder tijdstip dan dat de gebeurtenissen in realiteit plaatsvinden. Hij heeft voorspellende dromen, vreselijke dromen, die je niet uit wil zien komen: een dood meisje, gruwelijke toegetakelde vrouwen. De dromen zijn levensecht, Stéphane is er zelf de hoofdpersoon in, en er is een chronologisch verloop. Natuurlijk wil hij niet dat zijn dromen uitkomen en hij zal alles op alles zetten om dat te voorkomen.
Dan hebben we politie-inspecteur Victor, kort Vic, die net met zijn vrouw in Parijs is aangekomen en als groentje meteen al op een vreselijke zaak wordt gezet: er is een vrouw gevonden, die op een beestachtige manier om het leven is gebracht. Voor Victor is dat niet het enige probleem. Zijn vrouw, zwanger van hun eerste kind, vindt het maar niks dat hij nauwelijks thuis komt, en collega's pesten hem omdat hij kruiwagens gehad zou hebben voor deze aanstelling.
Stéphane en Vic zullen elkaar tegenkomen, zoals Stéphane dat al wist uit zijn dromen. Samen proberen ze hun leven weer normaal te krijgen: de moordenaar gevonden, de dromen gestopt. Maar of dat zal lukken?
Het verhaal stoelt op het concept van de ring van Möbius en het is erg moeilijk om uit te leggen hoe dat werkt in deze thriller. Stéphane verdeelt zichzelf in een Stévroeger, een Sténu en een Stélater. In de droom ziet de Sténu de Stélater en probeert hem zover te krijgen dat hij boodschappen achterlaat. Op die manier zou de huidige Stéphane de toekomst kunnen beïnvloeden. Als hij immers andere handelingen uitvoert dan in zijn droom te zien zijn, dan moet alles veranderen. De vraag in dit boek is of het werkt. Kan de toekomst veranderd worden? Kun je het lot, het noodlot voor zijn?
Ik moet zeggen dat het een erg spannend verhaal oplevert dat je niet zo maar tussen neus en lippen door leest. Eigenlijk zou dit concept een totaal ander boek opgeleverd kunnen hebben. Het gaat erom hoe je de verschillende tijdlijnen uit elkaar houdt of in elkaar laat grijpen. Dat Thilliez er een thriller van heeft gemaakt, is zijn eigen invulling. Jammer dat het einde toch wat onwaarschijnlijk wordt.
ISBN 9789021803654 | Paperback | 445 pagina’s | Sijthoff | april 2010
Vertaald door Richard Kwakkel
© Marjo, 3 oktober 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Vuile handen
John Sandford
Een overval op een ziekenhuisapotheek loopt volledig uit de hand. Wat een goed geoliede klus had moeten worden, zonder gewonden, eindigt met een dode apotheekmedewerker. De overval is uitgelopen op een moordzaak.
Terwijl de overvallers in allerijl de parkeerplaats van het ziekenhuis verlaten komt chirurg Weather Karkinnen het terrein opgereden. Op weg naar haar werk. Ze weet nog niet dat er zojuist een overval heeft plaatsgevonden. En ook niet dat deze een fatale afloop heeft gehad. De auto met overvallers passeert en Weather kijkt een van de inzittenden recht in het gezicht. Ze beseft niet, in tegenstelling tot de overvallers, dat ze zojuist een getuige is geworden in een moordzaak.
Weather Karkinnen is getrouwd met rechercheur Lucas Davenport. Wanneer blijkt dat Weather mogelijk een van de overvallers heeft gezien wordt hij bloedfanatiek. Hij beseft dat zijn vrouw in een gevaarlijke situatie verkeert en wil niet dat haar iets overkomt. Weather is ook bang voor haar welzijn maar heeft niet veel tijd om hier bij stil te staan. Ze behoort namelijk tot een operatieteam dat zich voorbereidt op een zeer ingewikkelde ingreep. De aan elkaar gegroeide schedels van de tweeling Sara en Ellen Raynes moeten van elkaar gescheiden worden. Een risicovolle operatie die noodzakelijk is voor het welzijn van de twee jonge kinderen.
De politiezaak wordt verwarrend en gecompliceerd wanneer er twee doden opduiken. Ze worden gelinkt aan de overval. Maar wie heeft hen gedood? Er duiken meer doden op. Het lijkt erop dat steeds meer van de overvallers de dood vinden. Schakelt iemand zijn eigen mensen uit? En dan is er nog het vermoeden dat er een insider geweest moet zijn. De deur van de apotheek kan alleen door personeel geopend worden.
Leuk aan dit verhaal is dat het van meerdere kanten wordt belicht. Het verhaal wordt namelijk niet alleen vanuit Weather en Lucas verteld. Ook de daders komen ruimschoots aan bod. Deze daders hebben wel enig ervaring op het criminele vlak maar doorgewinterde moordenaars zijn het niet. Daarom weten ze niet wat ze moeten doen nu de overval zo uit de hand gelopen is. De keuzes die ze maken brengen hen alleen maar in een lastiger parket. Vooral wanneer de piepjonge maar levensgevaarlijke Cappy wordt ingeschakeld.
Een spannend boek dat leest als een trein. Het verhaal boeit onmiddellijk en de kundige auteur zorgt ervoor dat dit tot de laatste bladzijde zo blijft. Een prettige leeservaring. Het verhaal is goed opgebouwd en vooral het feit dat het geklungel van de daders uitgebreid aan bod komt maakt het vermakelijk om te lezen. Niet dat het een komisch boek is maar het is leuk om te lezen hoe mensen reageren als ze in onverwachte situaties terecht komen. Dan worden ondoordachte keuzes gemaakt. Het heel kleine snufje humor wat uiterst verfijnd door het verhaal is geweven draagt juist bij aan de geloofwaardigheid van het verhaal. Een ragfijne ironie. Niet alle criminelen zijn immers geharde, gewetenloze mensen. Het gros kan wel eens niet al te snugger zijn. Er lopen er immers genoeg tegen de lamp.
John Sandford is het pseudoniem van de in Minnesota wonende John Roswell Camp. Journalist en Pulitzer Prize-winnaar. In de Lucas Davenport-reeks zijn eenentwintig titels verschenen.
ISBN 9789400501119 | Paperback | 270 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | september 2011
Vertaling: Martin Jansen in de Wal
© Annemarie, 2 oktober 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Verlossing
Birger Baug
De Noorse inspecteur Halvor Heming geniet van een vakantie met zijn gezin in Vega. Een lokale politieagent en goede vriend, Kåre Olsen, vertelt hem over een lijk dat gevonden is. Dat is ongewoon in het rustige Vega. Het lichaam moet er al een aantal jaren gelden hebben. Om wie het gaat is vooralsnog een raadsel. Er wordt niemand vermist in de kleine gemeente.
Terwijl Kåre zich over de zaak buigt, wordt Halvor terug naar Oslo geroepen. Zijn collega, Kristine Holm, ligt in het ziekenhuis. Ze is aangevallen en met een mes gestoken. Terwijl het onderzoek naar de aanvallers van Kristine loopt stort Halvor zich op een drugszaak. Een junkie is aan een overdosis overleden. Niets iets waar de politie normaal gesproken veel aandacht aan besteedt. Zijn vriendin schopt echter een scène in het politiebureau en beweert dat haar vriend is vermoord. Niemand ziet hier een zaak in maar dit verandert snel wanneer de vrouw de politie een zakje heroïne overhandigt. Het blijkt 100% zuivere heroïne te zijn. Maar heroïne wordt nooit zuiver verkocht. Een junkie die dit in handen krijgt en zijn gebruikelijke hoeveelheid gebruikt zal hierdoor zeker drie keer meer binnenkrijgen dan de bedoeling is. Een overdosis is het gevolg. Hier is opzet in het spel. Maar wie doodt de junkies? En met welk doel? Een ogenschijnlijk onbeduidend sterfgeval loopt uit tot een grote moord- en drugszaak waarbij machtige mensen betrokken zijn.
Kåre heeft ondertussen ook niet stilgezeten. Tijdens zijn onderzoek naar de identiteit van het gevonden lichaam doet hij een verlaten eilandje aan. Hier stuit hij op een met zorg verborgen dagboek. Het is het dagboek van een vader die zijn drugsverslaafde zoon wil helpen met afkicken. Hij heeft zijn zoon onder valse voorwendselen naar het verlaten eilandje gelokt en hier heeft hij hem aan een bed vastgeketend. Niemand weet dat ze daar zijn. Een wanhopige daad van een vader uit liefde voor zijn zoon. De zoon is woedend en de afkickperiode is afschuwelijk. Later zullen ze elkaar weer vinden, samen het eiland verkennen en er een eenvoudig bestaan leiden. Een jaar lang zullen ze blijven en daarna zal de vader de zoon laten gaan. Dan is het aan de zoon om te bepalen wat hij met zijn leven doet. Maar ergens is er iets helemaal misgegaan. Er is immers een lijk gevonden. Gaat het hier om het ontzielde lichaam van de vader of toch van de zoon?
Het verhaal, de personages en het plot zijn meer dan uitstekend neergezet. De schrijftechniek is van hoog niveau. Heel mooi hoe begin en einde in balans zijn met elkaar. De twee verhaallijnen zijn prachtig met elkaar verweven. Birger Baug is een zeer talentvolle auteur en maakt de verwachtingen van de lezer meer dan waar. Het is heerlijk om aan dit een boek te beginnen en meteen te weten: Dit is een Scandinavische thriller pur sang.
Een ijzersterk boek dat smaakt naar meer. Kom maar op Birger Baug! Ik ben klaar om ook het volgende boek te gaan verslinden.
ISBN 9789400501010 | Paperback | 312 pagina’s | A.W. Bruna Uitgevers| september 2011
Vertaling: Geri de Boer
© Annemarie, 28 september 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Voor ik ga slapen
S.J. Watson
Het zal je maar gebeuren: je wordt ’s morgens wakker, en je denkt dat je een jaar of twintig bent, en een leuk vrijgezellenleven leidt. Maar je ligt in een vreemd bed, met een man naast je!
Nog niet zo erg, maar je kent hem niet en het is een oude man! Je schiet snel je bed uit, en vlucht naar de badkamer. Maar die vrouw die je uit de spiegel aanstaart! Dat ben jij niet! Ze is veel ouder, ze heeft zelfs al kraaienpootjes…help!! Wat is hier aan de hand?
Het overkomt Christine. Ze kleedt zich snel aan en ziet dan de man in de deuropening: hij vertelt haar dat hij Ben heet en al tweeëntwintig jaar haar man is. Christine is midden veertig. Ben vertelt haar dat ze iedere dag zo wakker wordt, dat ze iedere avond gaat slapen, om dan ’s nachts alles weer te vergeten. Iedere dag opnieuw moet hij haar vertellen wie ze is.
Maar ze zijn gelukkig, zegt hij, en hebben besloten dat de medici haar niet kunnen helpen.
Dus is ze thuis, alleen, en leest ze op een prikbord in de keuken wat ze zou kunnen doen om de dag door te komen. Sommige dingen pikt ze heel snel weer op. Ze weet bijvoorbeeld niet wat een mobieltje is, maar blijkt het wel te kunnen gebruiken. Maar haar verleden kent ze niet. En de paar foto’s die Ben aan de spiegel heeft bevestigd, zeggen haar te weinig. Soms zijn er beelden in haar hoofd, soms weet ze dingen die niet kloppen.
Dan neemt een dokter contact op met haar, en door zijn overtuiging dat hij haar kan helpen – hij wil daar natuurlijk over schrijven - verandert haar leven. En er blijken dingen gebeurd te zijn die hun schaduw vooruit werpen.
Al weet ze als ze ’s morgens wakker wordt nog steeds niet wie ze is...
Het boek is voor een deel gebaseerd op de verhalen van enkele patiënten met geheugenverlies. Ik weet niet of dit medisch gezien kan, of het zo kan zijn dat je iedere dag opnieuw moet ontdekken wie je bent, en iedere nacht opnieuw alles vergeet. Het gegeven is evenwel intrigerend, je kan er heel veel kanten mee uit.
S J Watson heeft er een spannende thriller van gemaakt, die je geboeid leest tot de laatste pagina. Dat is niet zozeer doordat het echt spannend is, want wat er aan de hand is, dat voel je al snel aan, maar je zit als het watre in het hoofd van de hoofdpersoon, en die weet immers niet hoe het zit.
Daarbij maakt het helemaal niet uit of het wel of niet realistisch is, het is een gegeven binnen deze roman. Niet alleen de manier waarop de hoofdpersoon om moet gaan met een leven als dit, maar vooral ook hoe de omgeving daar mee omgaat. Niet iedereen is immers recht door zee…
ISBN 9789047702221 | paperback| 333 pagina's | Anthos | juli 2011
Vertaald uit het Engels door Caecile de Hoog
© Marjo 25 september 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Allen die gestorven zijn
Åke Edwardson
Tijdens een bijzonder hete zomer in Göteborg wordt een man dood aangetroffen op een bankje aan het water. De op het eerste gezicht keurige heer wordt geïdentificeerd als Georg Laurelius, een drugshandelaar. Aannemelijk is dat het om een afrekening gaat. De man is, vermoedelijk als waarschuwing voor derden, op het bankje gespiesd. Commissaris Sten Ard wordt op de zaak gezet. Terwijl hij en zijn team de situatie in kaart brengen wordt ex-politieagent Jonathan Wide benaderd door een vrouw. Een oude vlam van vroeger. Ze wil gebruik maken van zijn diensten als privédetective. Ze heet Lea Laurelius en is de vrouw van de vermoorde dealer.
De drugshandel in Göteborg blijkt zeer omvangrijk. Er zijn machtige mensen bij betrokken en deze bevinden zich in onverwachte hoeken. Zowel Jonathan als Lea worden in hun eigen huis aangevallen. Iemand wil hun duidelijk maken dat ze zich niet met de zaak moeten bemoeien. Maar een man als Jonathan wordt daardoor alleen maar gestimuleerd om zich verder in de zaak te verdiepen. Jonathan Wide is niet de makkelijkste. Hij is net gescheiden en zijn drankprobleem heeft daar zeker mee te maken gehad. Nu is hij een soort weekendvader voor zijn kinderen. Iets wat hij vreselijk vindt. Hij mist ze. Wanneer hij met Lea naar een afspraak in een louche bar gaat wordt hij wederom aangevallen en Lea verdwijnt. Is ze in handen van misdadigers gevallen?
Lea roept vraagtekens op bij Sten Ard. Jonathan denkt niet dat ze iets met de moord te maken heeft maar erg objectief is hij niet. Sten betwijfelt of Lea wel zo onschuldig is. Door een getuigenverklaring lijkt het er zelfs op dat ze aanwezig was bij de moord op haar man. En dan is er nog Jeanette, de stiefdochter van Georg Laurelius. Ten tijde van de moord was deze tiener op reis en trok ze door Europa. Maar haar verklaring betreffende dit tripje klopt niet en een ijverige politieagente komt er door een listige vragenstelling achter dat ze liegt over haar verblijf in het buitenland. Waar is Jeanette dan wel geweest? En misschien nog wel belangrijker: Waarom heeft ze gelogen?
Edwardson schrijft krachtig en met souplesse. Zijn onderwerpen zijn sterk en worden strak neergezet. Ook dit boek voldoet aan de verwachtingen. Een ijzersterk politieverhaal met een mooi plot.
In 1995 debuteerde Åke Edwardson (1953) met zijn boek Till allt som varit dött. Hij zette zich hiermee als schrijver op de kaart en won een prijs voor beste thrillerdebutant. Sindsdien is hij niet meer weg te denken in het rijtje getalenteerde Zweedse schrijvers. In Nederland hebben we al gesmuld van de reeks rondom commissaris Erik Winter maar het debuut was ons tot nu toe onthouden. Maar nu is ons dan ook Till allt som varit dött naar het Nederlands vertaald: Allen die gestorven zijn. En het is wederom smullen! Wie zijn latere werk heeft gelezen zal opmerken dat de schrijver in de loop der jaren nog wat gegroeid is maar ook dit debuut is van een uitstekende kwaliteit. Een geboren schrijver. Hij staat hoog op mijn lijstje met favorieten.
ISBN: 9789400500082 | Paperback | 246 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | september 2011
Vertaling: Corry van Bree
© Annemarie, 24 september 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Vechten voor Max
Antoinette van Heugten
Hoever ga je als moeder wanneer je zoon wordt beschuldigd van moord?
Max, de autistische zoon van advocate Daniëlle Parkman, is depressief en suïcidaal wanneer ze hem naar een psychiatrische inrichting brengt om een definitieve diagnose te laten stellen. Van het begin af aan heeft ze een hekel aan de leden van het behandelend team; ze wordt bij haar zoon weggehouden en wordt bij alles wat ze voor Max wil doen tegengewerkt. Ze komt erachter dat ze niet volledig wordt ingelicht over de onderzoeken die bij Max worden gedaan waardoor ze steeds argwanender wordt.
Dan wordt een andere jonge patiënt, Jonas Morrison, vermoord, terwijl Max in diens kamer wordt gevonden, bewusteloos, onder het bloed en met het moordwapen in handen. Max heeft Jonas al een paar keer aangevallen, dus iedereen is ervan overtuigd dat hij de dader is. Iedereen, behalve Daniëlle. Ze beweegt hemel en aarde om zijn onschuld te bewijzen en zet daarbij haar eigen veiligheid op het spel.
Vechten voor Max is het debuut van Antoinette van Heugten. Zij is van huis uit internationaal strafrechtadvocaat en heeft een zoon met het syndroom van Asperger en een stiefzoon die autistisch is. Ze weet waar ze over schrijft en dat is duidelijk te merken aan de schrijfstijl. Helder van taal en met kennis van zaken neemt ze de lezer mee de diepten in van een getraumatiseerde ziel en schetst ze voor welke barrières ouders kunnen komen te staan wanneer ze de instellingen tegenover zich vinden.
Het boek is geschreven in een meeslepende stijl. Door gebruik te maken van de tegenwoordige tijd heb je als lezer het gevoel bovenop het verhaal te zitten; er als het ware zelf bij te zijn. Op het eind van het boek verliest de auteur enigszins de controle over het verhaal, wanneer ze de getuigenis van de moeder van Jonas tijdens een hoorzitting op theatrale wijze beschrijft, maar dat is haar vergeven.
Al met al een geslaagd debuut. De romantische lijn in het verhaal hoort bij een boek van uitgeverij Harlequin Holland (die wij voornamelijk kennen van de bouquetreeksboekjes), maar dat doet niets af aan het geheel.
Antoinette van Heugten (van Nederlandse afkomst) is nu met haar tweede boek bezig, waarin Nederland en de Tweede Wereldoorlog een prominente plaats innemen.
ISBN 9789034752840 Paperback 384 pagina's | Harlequin Holland | augustus 2011
Vertaald door Mieke Trouw
© Joanazinha, 20 september 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
In stilte gehuld
Heather Gudenkauf
Twee meisjes van zeven jaar oud verdwijnen. Als hun ouders hen missen blijken ze al uren weg, en omdat het vriendinnen zijn, gaat men er van uit dat ze samen aan de wandel zijn in het nabijgelegen bos. Maar zoektochten op de plekken waar ze vaak en graag komen leveren niets op. Als iemand weet waar ze uit kunnen hangen is het Ben, de twaalfjarige broer van Calli, en ook hij kan hen niet naar huis brengen.
De politie wordt er bijgehaald, de pers krijgt er natuurlijk lucht van, en het wordt een drukke boel rond de twee woningen van de meisjes. De kinderen zijn nog in hun pyjama, en op blote voeten, dat leidt al snel tot de conclusie dat ze meegelokt zijn. Maar door wie dan? Waarom? Waar zijn ze?
Er zijn allerlei dingen die op de achtergrond een rol spelen. Calli praat niet meer sinds een traumatische gebeurtenis toen ze vier jaar oud was, hetgeen niet alleen op haar leven een enorme impact heeft, maar ook op de rest van het gezin. Haar vriendinnetje Petra is de enige die om weet te gaan met Calli’s zwijgen. Het huwelijk van haar ouders is niet zo best, haar vader is meer gaan drinken en heeft een kwade dronk. Nu is hij weg, vissen met een maat, denkt zijn vrouw, de politie doet zijn best hem op te sporen.
Tenslotte gaat Ben nog een keer het bos in, en hij blijft maar weg.
Het verleden speelt nog een belangrijke rol: jaloezie om vroegere relaties. Als spanningen oplopen doen mensen dingen die normaal niet in hun hoofd zouden opkomen.
In de proloog geeft Gudenkauf al het een en ander weg, zoals ze dat gedurende het vertellen van het verhaal vaker zal doen. De lezer weet steeds meer dan de personages, omdat we ook af en toe hoofdstukjes hebben die verteld worden vanuit de kinderen. Op de spanningsboog heeft dat evenwel absoluut geen effect. Je blijft op het puntje van je stoel zitten tot het einde toe.
Dat heeft mede te maken met het feit dat het verhaal wordt verteld in korte hoofdstukken, vanuit steeds wisselende personages. Heel mooi gedaan: Calli heeft geen eigen stem, haar verhaal wordt door een algemene verteller gedaan, en Ben spreekt haar in zijn eigen hoofdstukjes aan. De anderen zijn ik-verteller.
Het is een familieroman, met een flink thrillereffect. Of een thriller die om familierelaties draait. Zeg het maar. Maar een aanrader is het zeker.
ISBN 9789032512590 | paperback| 318 pagina's | de Kern | juli 2011
Vertaald uit het Engels door Jolanda te Lindert
© Marjo 18 september 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Opgelicht
Josten & Smits
Met Opgelicht debuteren de auteurs Marc Josten en Rob Smits met wat het eerste deel in een reeks boeken met in de hoofdrol opsporingsambtenaar Denise de Wit moet gaan worden.
Denise is teamleider van een recherche-onderdeel dat onderzoek doet naar vastgoedfraude bij HoboInvest. De zaak loopt voor geen meter en aan alle kanten wordt aan de poten van haar stoel gezaagd. Ze is wars van etiquette, gaat wanneer het haar uitkomt alle boekjes te buiten en werkt ondanks haar team graag solistisch. Ze is energiek, uitdagend, heeft depressieve buien, rijdt graag hard en is niet vies van een borrel, maar heeft door onzekerheid ook vaak buikpijn van de verantwoordelijkheid die ze draagt.
Wanneer de boekhouder van HoboInvest wordt vermoord bijt ze zich nog verder in de zaak vast, maar wanneer ze een ongeoorloofde relatie krijgt met een werknemer van HoboInvest, Tom Zandberg, wordt ze van de zaak gehaald.
Ondanks het feit dat ze is geschorst, gaat Denise op eigen houtje met het onderzoek verder. Hierbij wordt ze geholpen door Tom, die inmiddels ook zijn bedenkingen heeft bij de gang van zaken rondom HoboInvest. Het grote salaris is erg prettig, maar tegen welke prijs wordt dat verdiend?
Grote vraag is wie er eigenlijk achter de schermen aan de touwtjes trekken en tegen wie ze ten strijde trekken. Zijn dat alleen de figuren die achter de verdwenen papieren van de vermoorde boekhouder aanzitten – en wie zijn dat eigenlijk? – of zijn er andere schaduwen waartegen ze vechten?
Opgelicht is in potentie een goed boek met in de eerste hoofdstukken een goede opbouw waarbij de diverse karakters worden geïntroduceerd. De auteurs hebben uit eigen ervaring van onderzoeksjournalist en de rechtspraak geput om een redelijk spannend verhaal neer te zetten. Daar zijn ze op zich wel in geslaagd, maar sommige onderdelen waren wat over de top danwel ongeloofwaardig.
Het boek is heel filmisch, met veel oog voor detail, geschreven. Het is een echte actiethriller, geschreven voor en door mannen. Willen de auteurs ook de vrouwelijke thrillerlezers aan zich binden, dan verdient het aanbeveling om Denise minder ééndimensionaal als gefrustreerde, oversekste bitch neer te zetten.
Voor mij betekent dit boek een leuk tussendoortje; ik merk dat ik een week na lezing al moeite heb mij grote delen van het boek te herinneren. Om te boeien en te binden is meer inhoud nodig, zowel van karakters als van plot.
ISBN 9789022999295 Paperback 320 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | mei 2011
© Joanazinha, 18 september 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!
De dood sluipt rond in zwart en paars
Ulrich Hefner
Ze horen bij Duitsland, maar heten de Friese eilanden, er zijn er 32: o.a. Wangeroog, Langeoog, Baltrum en Spiekeroog. Daar situeert Ulrich Hefner zijn misdaadroman, waarin inspecteur Trevisan de hoofdrol heeft. Hij is zelf ook politieman, dus hij weet waar hij over schrijft.
In dit verhaal beginnen we op zee. Een viskotter wordt het slachtoffer van een geheimzinnige moordenaar. Drie personen vinden de dood, ver op de Noordzee. Voorlopig wordt dat nog niet ontdekt aan het vasteland, vissers leiden immers een ongeregeld leven.
Wie wel gevonden wordt is een wat oudere vogelfotograaf, die in de duinen zijn hutje opgesteld heeft en van plan is mooie foto’s te maken van scholeksters. Voor hij weet wat hem overkomt, is hij dood. Maar zijn camera heeft een laatste opname gemaakt. Daarop staan twee kleuren, paars en zwart.
Trevisan en zijn collega’s hebben geen idee. Als de kotter gevonden wordt, is het raadsel alleen maar groter. Ze hebben te maken met een moordenaar die alleen maar doodt. Kostbaarheden, geld, het blijft onaangetast. Wie is die geheimzinnige snoodaard? Waarom doet hij wat hij doet? Waarom zijn juist deze mensen, die niets met elkaar te maken lijken te hebben, zijn slachtoffers?
Terwijl we Trevisan volgen, lezen we in korte tussenstukjes wat de moordenaar uitspookt. Hij heeft geen naam, en al haalt hij soms herinneringen op, waarom hij doet wat hij doet, wordt pas heel laat duidelijk.
Op een gegeven moment wordt er ook hulp van een profiler ingeroepen, waar Trevisan natuurlijk niets van moet hebben. Volop clichés dus, maar niettemin een spannende misdaadroman, die je tot het einde toe geboeid blijft lezen.
Trevisan heeft thuis nog wat privéproblemen, dat hoort er tegenwoordig bij in de thrillerwereld, maar gelukkig overheersen die niet. Het is vooral het verhaal van een spannende jacht op een moordenaar, die intussen ook niet stil zit. En dat alles op een sfeervolle plek, de Friese eilandengroep. Boten, helicopters en eenzame landschappen.
Ulrich Hefner zet de lezer verschillende keren op een verkeerd been: je denkt te weten hoe het zal gaan, en zo gaat het dan dus niet. Hij voert de lezer eerst kleine hapjes, die later volwaardige schotels worden, en hoewel hij op deze manier ook wel eens in herhaling valt, is dat niet echt storend.
Ulrich Hefner, geboren 1961 in Bad Mergentheim, is politieman, schrijver en journalist. Hij debuteerde in 2001 met de historische roman Ein leiser Wind.
ISBN 9789078840237 |Paperback|408 pagina's | PMA | juli 2011
Vertaald uit het Duits door Ceg de Groot
© Marjo, 13 september 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De gloed van geweld
Ryan David Jahn
Kat, kort voor Katrina, sluit het café af na haar werk en rijdt naar huis. Tot haar grote ergernis blijkt een van de banden van haar auto plat, ze moet de band verwisselen, in de vroege uurtjes, in het donker op een verlaten parkeerterrein. Dan hoort ze iets…
‘Gewoon de wind, sufferd,’ zegt ze. Gewoon de wind.
Het is deze manier van schrijven, korte, scherpe zinnen, droge constateringen, die het boek ongelooflijk spannend maken. Je weet dat Kat haar dood tegemoet gaat, maar je weet niet hoe het zal gaan.
Als je geen voorkennis hebt, weet je niet wat al die andere mensen er mee te maken hebben, waar we in de volgende korte hoofdstukken kennis mee maken, tot het doordringt dat het allemaal bewoners zijn van het appartementencomplex waar Kat ook woont. Mensen die ook nog of weer wakker zijn, en daar allemaal hun eigen redenen hebben. Als ze aan komt rijden ziet ze Frank wiens vrouw een kinderwagen aangereden heeft. Ze is doorgereden en hij gaat nu kijken op de plek des onheils. Ook hem overkomen heel akelige dingen die nacht.
Daar is Patrick die zorgt voor zijn doodzieke moeder, maar net de oproep heeft gekregen om in dienst te gaan. Diana zit op haar man te wachten van wie ze weet dat hij vreemd gaat. Thomas staat op het punt om een einde aan zijn leven te maken als de bel gaat. En er zijn twee echtparen verwikkeld in een partnerruilscene.
Allemaal zien ze vanuit hun raam dat er iets gebeurt. Hoe zijn hun reacties?
Dit is een boek dat je in één adem uitleest. Je moet wel. Ook al speelt dit boek in de jaren zestig, en is er de oorlog in Vietnam op de achtergrond, zoals ook de rassenkwestie een grote rol speelt, het gaat over mensen zoals je die op straat tegen kunt komen. Allemaal hebben ze hun problemen, waardoor zeer veel thema´s aangestipt worden. Het aantal verhaallijnen is groot, maar de hoofdstukken kort. En intussen loopt de tijd door. Voor Kat en voor de buren.
Erg goede thriller! En het is een debuut, dus dat belooft wat!
Gebaseerd op een waargebeurd verhaal in het New York van de jaren zestig.
´Je lult maar wat,´zegt hij. ´Je denkt dat je een heleboel weet, maar je weet geen ene moer.´ Hij kijkt in de achteruitkijkspiegel naar Frank en Frank kijkt terug. ´Ik zal je eens vertellen hoe het er aan toe gaat in de wereld, ouwe,´zegt hij. ´In deze wereld ben je of de tanden of de strot die ze afbijten, en daartussen zit niets.´
ISBN 9789026128349 | paperback| 287 pagina's | Uitgeverij De Fontein | mei 2011
Vertaald uit het Engels door Ineke van den Elskamp
Bekroond met 4 sterren in de Vrij Nederland thrillergids 2011
© Marjo 10 september 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 187 van 214