Terug naar Hiroshima
Bob van Laerhoven

Het is vijftig jaar na de atoombom, vijftig jaar nadat Little Boy zijn verwoestende lading over de twee Japanse steden heeft uitgeworpen. In Japan heerst een economische crisis. Er gebeuren verschillende dingen:
Aan de voet van het monument wordt een pasgeboren baby gevonden: misvormd en dood. De zaak wordt aan inspecteur Takeda toegewezen, maar voor hij er echt in kan duiken wordt er een aanslag gepleegd op een bank. Iedereen die binnen aanwezig was is door gifgas gestorven. Maar ook deze zaak kan hij niet afmaken, door alles wat er gebeurt. Er is een jonge Duitse fotografe, die haar fotoboek komt presenteren. Zij ontdekt vreemde dingen die niet toevallig kunnen zijn. Er is een Vlaming die deels in Japan opgegroeid is, en deze reis nu als cadeau voor zijn afstuderen heeft gekregen. Hij is op zoek naar het antwoord op de vraag waarom zijn zus dood is.
Deze jonge mensen raken betrokken bij een groepering jongeren die een nieuwe manier van leven nastreeft. Helaas is drugsgebruik aan de orde van de dag, en zitten er diverse rotte appels tussen. In hun midden is ook een jonge vrouw opgenomen: ze is erg groot, en blijkt een duistere geheim te verbergen.
Als Takeda, zelf ook al een Japanner met een bijzonder verleden,  een lijn begint te ontdekken, is hij zijn leven niet meer zeker.

Ultrarechtse groeperingen, de naweeën van de Tweede Wereldoorlog, de akelige geschiedenis van de stad, van alles loopt door elkaar. De keizerlijke familie speelt ook nog een rol in dit wervelende verhaal dat steeds andere wendingen neemt. Het verhaal wordt deels in ik-vorm verteld door Mitsuko, een jonge vrouw die ontsnapt is aan haar vader, een verhaal op zich. Daarnaast zijn er de andere verhaallijnen in derde persoon.
Van Laerhoven gebruikt veel Japanse woorden, die netjes uitgelegd worden zonder dat je lesjes krijgt. En hij heeft er – gelukkig - voor gekozen om boven ieder hoofdstuk een paar trefwoorden neer te zetten, zodat je niet ineens in verwarring achterblijft, als er een enkele keer sprake is van flashbacks, nodig om bepaalde dingen uit te leggen. De vervlechting van de verhaallijnen werkt prima om een ingewikkeld, en spannend plot neer te zetten. Het duurt even voor je de verschillende personages kunt volgen, maar als je dat eenmaal door hebt, is er geen twijfel meer: je wilt deze spannende thriller uit lezen. En wel vandaag!

'Heel wat mensen sluiten zich af voor de scheuren in het theaterdoek dat wij rond de werkelijkheid hebben gewikkeld en dammen hun leven in met werk en karaoke, met wetten en verbodstekens. Kijk om u heen, luister naar de verhalen van vrienden, sla de krant open, zet uw televisie aan: de kringloop van betekenis is overal. U leest over levensdraden die met elkaar verstrengeld raken, u krijgt een helder oog in toevalligheden die buitengewone omstandigheden creëren, u verplaatst uzelf in de stadskannibaal die zijn slachtoffer aan mootjes hakt en opeet, u bent de vader die zijn dochter begeetrt, u leeft tussen ratten en gebruikte injectiespuiten, u bent de moeder die haar baby na de geboorte wurgt, u bent de held die de brandende woning van mensen die u niet kent binenrent en levens redt.'  Adachi heeft de utspraak van de kunstenaar over de absurditeit van het leven altijd onthouden, maar ze nooit ten volle begrepen.'

ISBN 9789089240804Paperback | 381 pagina's | Linkeroever Uitgevers NV | maart 2010

© Marjo, 11 april 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Aangespoeld
Meredith Cole

Lydia is een fotografe, en is bezig met een fotoreportage over hoertjes in Brooklyn. Het is niet gek dat Lydia verschillende kennissen in de rosse buurt heeft, en groot is haar schrik als ze per toeval stuit op het lichaam van een van haar modellen, Glenda. Vermoord.
Er volgen meer doden, en steeds is Lydia er zijdelings bij betrokken, een paar keer in gezelschap van haar nieuwe kennis, een illegale taxichauffeur. Met hem crosst ze door New York.
Omdat haar fotowerk niet genoeg oplevert, is ze gaan werken voor een detectivebureau. Dat wordt gerund door twee broers van Italiaanse komaf. Die broers hebben een bemoeizuchtige moeder, wat best wel lekkere lunches oplevert, maar die ook vervelend kan zijn. Vooral als ze op een dag komt vragen, zeg maar eisen, dat de broers haar schoonzoon gaan schaduwen. Die neemt het niet zo nauw met de huwelijkstrouw, en gaat het liefst vreemd met hoertjes. Als de broers nu op de proppen kunnen komen met foto’s van zijn escapades, dan kan er een scheiding volgen die gunstig is voor de bedrogen echtgenote. De broers brengen niet veel van dat schaduwen terecht en Lydia springt in. Zij kent de scene immers!
Maar die moordenaar is nog op vrije voeten, en Lydia loopt gevaar. Niet dat ze zich daar veel van aantrekt, maar haar vriend Jack, en de politie-inspecteur, Romero, willen niet dat ze zich er mee bemoeit. Natuurlijk is ze eigenwijs.

Je hebt thrillers en thrillers. Niet alles hoeft haute cuisine te zijn, een simpel broodje kroket is ook wel eens lekker. ‘Aangespoeld’ is een thriller die je even weghapt. Helaas houdt dat ook in dat de schrijfster de lezer onderschat, ze herhaalt vaak dingen die niet herhaald hoeven worden, en het is ook niet erg geloofwaardig zoals Lydia erg makkelijk ineens anders tegen de dingen aankijkt. Maar gelukkig zit de plot wel goed in elkaar, en is de ontknoping een verrassing.
Toch lekker dus, voor een paar uurtjes ontspanning.

‘Toen Emanuel op de hoek van Metropolitan en Havemeyer stopte, stond Lydia daar al te wachten. Voor hij goed en wel gestopt was, sprong ze op de achterbank. Ze had de deur nog maar nauwelijks dichtgetrokken, of hij zoefde er al weer vandoor.'

‘Ben je hem kwijtgeraakt?’ vroeg Lydia buiten adem. Ze greep haar camera vast en was dankbaar dat ze die in haar tas had meegenomen naar de begrafenis.’

ISBN 9789026187919 | 287 pagina's | Uitgeverij De Fontein | februari 2011
vertaald door Bonella van Beusekom

© Marjo, 1 april 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een mooie dag om te sterven
Roger Jon Ellory

Wat drijft een seriemoordenaar? Inspecteur Irving zou het graag willen weten. Misschien kan hij dan de man of vrouw vinden die achter de serie moorden zit, die hij moet onderzoeken.
Eigenlijk lijken de moorden helemaal niet het werk van een en dezelfde moordenaar: er is geen sprake van eenzelfde werkwijze, er is geen patroon. Irving behandelt de zaken dan ook apart, tot hij benadert wordt door een journaliste, die hem een ongelooflijk verhaal vertelt en hem in contact brengt met haar zegspersoon, John Costello. Deze John is toen hij zestien was, slachtoffer geweest van een seriemoordenaar, de Hamer van God noemde die zich. Hij overleefde het. Van deze gebeurtenis heeft hij een tic overgehouden: hoewel hij ogenschijnlijk normaal functioneert heeft hij een aantal neuroses, waarvan de onschuldigste inhoudt dat hij alles wat los en vast zit telt. Maar hij is ook een levende computer op het gebied van seriemoorden, en hij is degene die aan de inspecteur uitlegt waarom deze schijnbaar aparte zaken met elkaar verbonden zijn.

De samenwerking van Irving, Langley en Costello is de basis van deze ongelooflijk spannende thriller. Inspecteur Langley doet zijn best om de moordenaar voor te zijn. Costello helpt op een heel eigen manier zoveel hij kan. Maar hij is ook verdachte.
Het is een ingewikkeld verhaal, met heel veel - meest op waarheid berustende - feiten. Het terrein van de moorden is New York, en diverse seriemoordenaars die in de laatste halve eeuw hun slag hebben geslagen komen in het boek voor. Er is een veelheid aan personages, maar Ellory weet het zo te brengen dat je de zaken niet door elkaar haalt. Hij wisselt zijn verhaal af met stukken uit kranten en oude dossiers, en de stukjes informatie die nodig zijn voor een goed begrip vormen meteen de nodige cliffhangers.
En zo neemt hij de lezer in de mallemolen van moord, waarbij het accent ligt op de psychologie van de moordenaar, èn dat van de onderzoekers.
Zoals Colin Wilson in zijn boek over seriemoordenaars zegt:

‘Het contact met andere mensen, een essentieel onderdeel van een dialoog, ontbreekt.
Naar mijn idee vormt dit de sleutel tot de psyche van de seriemoordenaar. Hij draagt een soort oogkleppen, wat betekent dat hij, in vele sterkere mate dan de meeste andere mensen, gevangen zit in zijn eigen wereld. Wij zijn geschokt door wat hij zijn slachtoffers en hun familieleden aandoet en begrijpen niet dat het niet tot hem doordringt dat hij kwaad doet. In zekere zin is hij net een slaapwandelaar of iemand in een hypnotische trance. Ergens is een contact losgeraakt van de batterij die hem met andere mensen hoort te verbinden.’

Duidelijk een flinke klus voor inspecteur Irving! En voor de lezer, maar die beleeft er tenminste nog plezier aan. Heel veel plezier, want Ellory maakt zelfs lezen over gruwelijke moorden een prettige tijdsbesteding.

ISBN 9789026128110  | 445 pagina's | Uitgeverij De Fontein | februari 2011

© Marjo, 28 maart  2011

Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER

Een onverwacht genoegen
Amanda Kyle Williams

Keye Street is als kind getuige geweest van een overval op haar grootouders, waarbij zij, onder hun dode lichamen verscholen,  ontsnapte aan de dood. Een traumatische ervaring die ze wonderlijk genoeg te lijf gaat door zelf bij de FBI te gaan werken. Daar krijgt ze evenwel zoveel meer ellende te zien dat ze instort en gaat drinken. Haar relatie verloopt ook al niet zo goed, en als er die ene vriendin niet was geweest,  dan zou ze nu een compleet wrak zijn. Maar ze is erdoor gekomen, ze drinkt niet meer, en functioneert prima als privédetective. Ze heeft een eigen bureau en wordt vaak gevraagd om onwillige mensen te dagvaarden, of soms zelfs om een verloren koe op te sporen.  Maar die behoefte aan drank blijft bestaan...

Als er in Atlanta een vermoeden rijst dat ze te maken hebben met een seriemoordenaar roept rechercheur Rauser Keye erbij. En dan blijkt dat de moordenaar verdraaid goed op de hoogte is van het privéleven van Keye. Hij vermoordt onbekenden om eigen duistere redenen, in een eigen modus operandi, maar ook mensen waarmee Keye te maken heeft vinden de dood. Bijvoorbeeld een man die zij voor haar privédetectivebureau moet dagvaarden.
De dader houdt een blog bij, dat we in cursiefjes tussen de tekst terugvinden, hij stuurt mails, brieven, naar de rechercheur, naar de krant, en naar Keye, die er steeds sterker bij betrokken raakt. Met gevaar voor eigen leven blijft ze evenwel doorgaan. De moordenaar moet gevonden worden. Ook als er nog meer vervelende dingen gebeuren, die haar persoonlijk raken. Ook als er een verdachte wordt gearresteerd.

Amanda Kyle Williams is een nieuwe schijfster die we in de gaten moeten houden, maar op dit debuut zijn toch ook wel wat dingen aan te merken.
Voor de geoefende thrillerlezer is het te vroeg duidelijk wie de moordenaar is. Ondanks de zijwegen, ondanks de pogingen waarmee Williams je op het verkeerde been wil zetten. Misschien besteedt ze daarom ook zoveel aandacht aan al die zaakjes die Kyle tussendoor moet doen. Als een soort cliffhanger? Ze worden uitgebreid beschreven, waardoor ik soms door de bomen het bos niet meer zag. Dat komt steeds wel weer goed gelukkig, maar ik moest er voor terugbladeren.
Niettemin is het een boek dat je het liefst ongestoord in een ruk wil uitlezen, het is goed verteld, met een dosis humor en romantiek om het wat smeuïger te maken.

ISBN 9789026134166  | 335 pagina's | Uitgeverij De Fontein | februari 2011
Uit het Engels vertaald door Kris Eikelenboom

© Marjo, 21 maart  2011

Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER

Het stille spel
Greg Iles

Korte inhoud (dank aan Crimezone):
Officier van justitie Penn Cage keert, na de tragische dood van zijn vrouw, terug naar zijn geboortestad Natchez in Mississippi. Natchez was ooit een stad van oud geld en oude zonden. Maar achter de elegante facades blijken nog steeds machtswellust, rassenhaat en hartstocht hoogtij te vieren. Tot zijn verbijstering bemerkt Penn dat zelfs zijn eigen familie verstrikt lijkt te zijn in een web van intriges.
Penn Cage bundelt zijn krachten met die van Caitlin Masters, uitgeefster van de plaatselijke krant. In hun speurtocht naar de waarheid stuiten ze op het geheim dat Natchez al dertig jaar beheerst: de onopgeloste moord op een zwarte oorlogsveteraan. Onder overweldigende media-aandacht heropent Penn de zaak.

Het is een super meeslepend boek, een pageturner zoals dat heet. Dat is maar goed ook, je kunt - als je dit in korte tijd uitleest - je hoofd er bij houden, nodig voor de nogal ingewikkelde plot. Familiezaken, landspolitiek en dan nog de intriges die vanuit het verleden het heden beïnvloeden; rassendiscriminatie, omkoping, chantage, moord, noem maar op, het komt voor.
Gregg Iles zet je verschillende keren op het verkeerde been, dat vind ik persoonlijk altijd prettig, dat een boek niet helemaal voorspelbaar is.  En al gebeuren er ontzagwekkende ongelooflijke dingen, het is nergens ongeloofwaardig.
De mens is toch een vreemd wezen...
Een psychologische thriller, die uitmondt in een rechtbanktriller, over de problematiek in het Zuiden van de Verenigde Staten. Zoiets, maar dan veel meer.

ISBN 9789024540594 | Paperback |497 pagina's | Luitingh-Sijthoff| 2001
Vertaald door Yolande Ligterink

© Marjo, 12 januari 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Strindbergs Ster
Jan Wallentin

Wat komt er op thrillergebied toch veel moois uit Scandinavische landen! Na schrijvers als Henning Mankell, Arnaldur Indridason, Stieg Larsson en meer recent Jussi Adler-Olsen (om er maar een paar te noemen) is er nu een nieuwe auteur bijgekomen: Jan Wallentin. Hij debuteert ijzersterk met zijn boek Strindbergs Ster.

Het boek gaat over de zoektocht van Don Titelman en Eva Strand naar twee oude voorwerpen, een Ankh-kruis en een ster, die samengebracht de weg wijzen naar de onderwereld. Degene die toegang heeft tot de onderwereld, heeft toegang tot ongekende wetenschappelijke wijsheid en grote rijkdom.
Don wordt erbij betrokken op het moment dat hij in contact komt met Erik Hall, een duiker die in een grot een lijk vindt met het kruis in de vorm van een Ankh. Wanneer Hall wordt vermoord en Don hiervan verdacht wordt, krijgt hij de advocate Eva Strand toegewezen. Maar in plaats van door de politie worden ze door Richard Eberlein, een Duitser die deel uitmaakt van een stichting die al sinds jaar en dag op zoek is naar het kruis en de ster, ondervraagd.
Wanneer Don en Eva ontsnappen, volgt een zoektocht die hen dwars door Europa voert, op zoek naar het kruis en de ster.

Het boek is niet alleen een geweldig spannende thriller, maar een combinatie van feiten (die het verhaal authenticiteit meegeven) en fictie die neigt naar fantasy in de stijl van Jules Verne. Samen met de vlotte schrijfstijl die Wallentin hanteert zorgt dit voor een boeiend boek waarin je je fantasie bijna niet kunt beteugelen.
Don is de gedroomde anti-held, die leeft op allerlei soorten barbituraten. Dat hij desondanks in staat is alles te ondergaan wat op zijn pad komt, is soms ietwat teveel van het goede, maar Wallentin komt ermee weg omdat hij het verhaal stevig onder controle heeft. De personen van Don en Eva en later ook van figuren als Elena, die door de stichting achter hen aan wordt gestuurd, houdt hij goed in de hand. Ook door de uitgebreide geschiedkundige informatie die Wallentin geeft, zoals bijvoorbeeld de gebeurtenissen rond Ieper in WW1, geeft hij het boek een stevige basis. Voor sommigen zal de informatie te gedetailleerd zijn, maar als geschiedenisliefhebber vond ik het zeer interessant en heb ik er veel van opgestoken. Je ontkomt er bijna niet aan om bepaalde zaken op internet op te zoeken en na te kijken. 
Het fantasievolle einde van het boek geeft mij de indruk dat de auteur nog niet precies weet welke richting hij uit wil met zijn volgende boek(en): thrillers, science fiction, magisch realisme; het is allemaal mogelijk. En getuige een interview met hem is hij daar zelf ook nog niet uit.
Wat het ook wordt: schrijven kan Wallentin!

ISBN  9789024561162 Paperback 384 pagina's | Luitingh | februari 2011
Vertaald door Edith Sybesma

© Joanazinha, 11 maart 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zwarte piste
Suzanne Vermeer

Soms heb je behoefte aan een boek waarbij je hersens geen werk hoeven te verzetten. Een boek waar geen beschrijvingen worden gegeven van een plek die je niet kent maar wel wilt kennen; een boek waar geen historische feiten waar je niets van weet, noemt; een boek kortom, dat gewoon lekker door leest, waarbij je niet de neiging krijgt dingen op te gaan zoeken. Suzanne Vermeer schrijft zulke boeken. Ze zijn een kruising tussen een bouquetroman en een thriller, waarmee ik bedoel dat er veel liefdesperikelen in voorkomen, en dat er altijd iets verkeerd gaat.

In dit boek is Saskia de hoofdpersoon. Zij heeft net een einde gemaakt aan haar huwelijk, hetgeen haar ex niet echt wil accepteren. Hij blijft haar lastig vallen, dus als ze de kans krijgt om naar Zwitserland te gaan, om daar een soort au pair te zijn, gecombineerd met een functie als gastvrouw, grijpt ze die met twee handen.
In Zwitserland komt ze bij het gezin Laponder en ze merkt al snel dat er een spanning hangt tussen man en vrouw. Ze weten het goed te hanteren, de kinderen hebben nergens last van, maar als Saskia ook nog ontdekt dat ze allebei een geheim hebben, wil ze er het fijne van weten. En Klaus, haar nieuwe vriend, weet ook meer dan hij laat merken.
De zwarte piste is een moeilijke afdaling in de bergen. Wintersporters zullen de term wel kennen. Ook in dit verhaal is de afdaling lastig, in meerdere opzichten. En in het verleden zijn er akelige dingen gebeurd. Saskia ontdekt het een en ander, wat gevaarlijk voor haar is.
En dan staat ineens haar ex voor de deur.
De lezer heeft zijn wederwaardigheden in Curaçao ook meegekregen, hetgeen overigens niet gehoeven had. We hadden ook zo wel geloofd dat het een vreselijke man is. En een domme man ook, maar wat dat betreft past hij wel bij Saskia. Ze doet wel rare dingen soms.
Als de personages niet helemaal geloofwaardig zijn, is ook de spanning niet zo hoog als het bedoeld was. Dat is jammer. Maar zoals gezegd:  als je even een lekker nietsig boek wil, is dit een prima keuze!

ISBN 9789022997093  | paperback |248 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2011

© Marjo, 7 maart  2011

Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER

Bloedschande
Sharon Bolton

Tom, tien jaar, en Joe zijn jongere broertje, zijn met hun ouders en hun kleine zusje verhuisd naar een huis dat hun vader heeft laten bouwen tegen de muren van een kerkhof aan, terwijl aan een andere kant de ruines van de oude kerk liggen. Niet bepaald een prettige plek zou je denken, maar Tom en Joe vermaken zich opperbest. Ze spelen daar veel saampjes, want  vriendjes hebben ze nog niet en in het dorp zijn een paar pestkoppen die hen op straat lastig vallen. Maar als ze dat ook vlak bij huis komen doen, beginnen de problemen. Tom en Joe zien hoe de jongens met een honkbalknuppel, die van Tom, een steen door het raam van de kerk slaan, en dan wegrennen. Gelukkig voor hen is op dat moment Harry, de nieuwe voorganger, gearriveerd: hij zag het gebeuren.

Harry is een jonge, enthousiaste dominee, die geen idee heeft in wat voor een wespennest hij terecht komt. Hij vat genegenheid op voor de jongens, voor het gezin. En Evi, de vrouwelijke psychiater die eens komt kijken wat de achtergrond van haar nieuwe patiënte is, heeft onmiddellijk  zijn aandacht. Die patiënte is een jonge vrouw uit het dorp, die haar kind verloren heeft bij een brand. Zij probeert de nieuwe dominee voor zich te winnen, en wordt vreselijk jaloers als ze zijn aandacht voor Evi opmerkt.
Terwijl deze volwassenen om elkaar heen draaien, gaat het met de jongen Tom niet goed. Hij hoort stemmen die lijken op die van mensen die hij kent zonder dat die personen in zijn buurt zijn. Hij ziet ook de schim van een meisje, een klein meisje. En dan, als  de muur van het kerkhof door een ongelukkig toeval omvalt, vindt de politie niet alleen de overblijfselen van het meisje dat er hoort te liggen, maar ook die van twee andere kinderen. Wie zijn die meisjes? Wat voor geheimen houdt het dorp nog meer verborgen?  Loopt het kleine zusje, Millie,  gevaar?

Sharon Bolton  kan goed vertellen, en de keuze van het perspectief wisselend tussen de personages, maar vooral dat van Tom, met natuurlijk steeds weer cliffhangers, werkt heel goed.  Tussendoor krijgen we ook nog cursiefjes.  De humor ontbreekt niet, maar goed ook, want de spanning groeit en groeit...
Bloedstollend is dit verhaal, dat zich afspeelt in een dorp met geheimen en duistere rituelen. De achtergrond: Halloween, het slachtfeest maken en natuurlijk die ruines en het kerkhof alleen al zorgen voor een broeierige sfeer, en dan kinderen die spoken zien en nog horen ook, brr... Stephen King is er niets bij!

ISBN 9789022997307  | paperback |368 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | februari 2011
Met kaart voor in boek en een nawoord van de schrijfster.

© Marjo, 6 maart  2011

Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER

De man van Manhattan
Danielle Hermans

Voor de geoefende thrillerlezer is het geen probleem: al die verschillende hoofdstukken - niet al te lang gelukkig - die je door moet voor je, bijna op een derde van het boek,  zo’n beetje weet waar het allemaal precies om draait. Tegelijk is het Hermans’ kracht dat je dat echt wel doet: doorlezen.  Haar cliffhangers zijn sterk genoeg.

We beginnen met een aanslag in Amsterdam. De historicus Donald Christie is daar het slachtoffer van.
Dan is er de journaliste Kes van Buren die de niet welkome opdracht krijgt een artikel te gaan schrijven over de Amerikaan. Hij moet haar ook al tegen zijn zin toelaten omdat zijn fondsen uitgeput raken, in deze tijd van crisis houdt de ene na de andere geldschieter op met doneren. Misschien kan haar artikel over zijn boek dat bijna uitkomt daar iets aan veranderen.
Zoals deze twee personen tegen hun zin in moeten samenwerken, zo zijn er meer personen in dit boek die hun werk tegen hun zin doen. Het is een en al oneerlijkheid en bedrog. Een geheim blijft niet lang een geheim, en veel mensen zijn niet wat ze uit willen stralen.

De premier van Nederland jaagt door zijn gedrag mensen tegen zich in het harnas; in Amerika is er een projectontwikkelaar die vijanden maakt, en meerdere personages worden geconfronteerd met hun geweten. Iedere speler in dit verhaal heeft assistenten, of relaties. Het is geen thriller met een of meer moorden, waarbij persoonlijke drijfveren de hoofdrol spelen. Hier gaat het om een verhaal dat de geschiedenis van de wereld kan veranderen. Misschien kun je dit wel een politieke thriller noemen, als zijn er (gelukkig) zeker geen politieke ideeën die gespuid worden.
Alles draait om eigendomsdocumenten die al of niet gevonden zijn in de archieven waar Christie al dertig jaar onderzoek in heeft verricht. Misschien zetten zij de geschiedenis van Manhattan wel op zijn kop.
Die papieren kunnen bepaalde mensen veel macht geven, en niet de minste daaronder zijn de Amerikaanse president en de Nederlandse premier. Er worden geen namen genoemd, maar het ontpopt zich tot een what-if-concept, dat de lezer toch nog even waarschuwt.

Danielle Hermans schetst oude geschiedenis: de kolonisatie van New York, met het verhaal over Peter Stuyvesant, maar verwerkt ook de recente geschiedenis, 9/11, en een hopelijk altijd fictief blijvende toekomst. Het geheel is misschien geen superspannende thriller, maar het is zeker een lezenswaardig ‘document’.

ISBN 9789022996515 |paperback |304 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2011

© Marjo, 27 februari  2011

Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER

http://www.jillianehoffman.com