Strindbergs Ster
Jan Wallentin

Wat komt er op thrillergebied toch veel moois uit Scandinavische landen! Na schrijvers als Henning Mankell, Arnaldur Indridason, Stieg Larsson en meer recent Jussi Adler-Olsen (om er maar een paar te noemen) is er nu een nieuwe auteur bijgekomen: Jan Wallentin. Hij debuteert ijzersterk met zijn boek Strindbergs Ster.

Het boek gaat over de zoektocht van Don Titelman en Eva Strand naar twee oude voorwerpen, een Ankh-kruis en een ster, die samengebracht de weg wijzen naar de onderwereld. Degene die toegang heeft tot de onderwereld, heeft toegang tot ongekende wetenschappelijke wijsheid en grote rijkdom.
Don wordt erbij betrokken op het moment dat hij in contact komt met Erik Hall, een duiker die in een grot een lijk vindt met het kruis in de vorm van een Ankh. Wanneer Hall wordt vermoord en Don hiervan verdacht wordt, krijgt hij de advocate Eva Strand toegewezen. Maar in plaats van door de politie worden ze door Richard Eberlein, een Duitser die deel uitmaakt van een stichting die al sinds jaar en dag op zoek is naar het kruis en de ster, ondervraagd.
Wanneer Don en Eva ontsnappen, volgt een zoektocht die hen dwars door Europa voert, op zoek naar het kruis en de ster.

Het boek is niet alleen een geweldig spannende thriller, maar een combinatie van feiten (die het verhaal authenticiteit meegeven) en fictie die neigt naar fantasy in de stijl van Jules Verne. Samen met de vlotte schrijfstijl die Wallentin hanteert zorgt dit voor een boeiend boek waarin je je fantasie bijna niet kunt beteugelen.
Don is de gedroomde anti-held, die leeft op allerlei soorten barbituraten. Dat hij desondanks in staat is alles te ondergaan wat op zijn pad komt, is soms ietwat teveel van het goede, maar Wallentin komt ermee weg omdat hij het verhaal stevig onder controle heeft. De personen van Don en Eva en later ook van figuren als Elena, die door de stichting achter hen aan wordt gestuurd, houdt hij goed in de hand. Ook door de uitgebreide geschiedkundige informatie die Wallentin geeft, zoals bijvoorbeeld de gebeurtenissen rond Ieper in WW1, geeft hij het boek een stevige basis. Voor sommigen zal de informatie te gedetailleerd zijn, maar als geschiedenisliefhebber vond ik het zeer interessant en heb ik er veel van opgestoken. Je ontkomt er bijna niet aan om bepaalde zaken op internet op te zoeken en na te kijken. 
Het fantasievolle einde van het boek geeft mij de indruk dat de auteur nog niet precies weet welke richting hij uit wil met zijn volgende boek(en): thrillers, science fiction, magisch realisme; het is allemaal mogelijk. En getuige een interview met hem is hij daar zelf ook nog niet uit.
Wat het ook wordt: schrijven kan Wallentin!

ISBN  9789024561162 Paperback 384 pagina's | Luitingh | februari 2011
Vertaald door Edith Sybesma

© Joanazinha, 11 maart 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zwarte piste
Suzanne Vermeer

Soms heb je behoefte aan een boek waarbij je hersens geen werk hoeven te verzetten. Een boek waar geen beschrijvingen worden gegeven van een plek die je niet kent maar wel wilt kennen; een boek waar geen historische feiten waar je niets van weet, noemt; een boek kortom, dat gewoon lekker door leest, waarbij je niet de neiging krijgt dingen op te gaan zoeken. Suzanne Vermeer schrijft zulke boeken. Ze zijn een kruising tussen een bouquetroman en een thriller, waarmee ik bedoel dat er veel liefdesperikelen in voorkomen, en dat er altijd iets verkeerd gaat.

In dit boek is Saskia de hoofdpersoon. Zij heeft net een einde gemaakt aan haar huwelijk, hetgeen haar ex niet echt wil accepteren. Hij blijft haar lastig vallen, dus als ze de kans krijgt om naar Zwitserland te gaan, om daar een soort au pair te zijn, gecombineerd met een functie als gastvrouw, grijpt ze die met twee handen.
In Zwitserland komt ze bij het gezin Laponder en ze merkt al snel dat er een spanning hangt tussen man en vrouw. Ze weten het goed te hanteren, de kinderen hebben nergens last van, maar als Saskia ook nog ontdekt dat ze allebei een geheim hebben, wil ze er het fijne van weten. En Klaus, haar nieuwe vriend, weet ook meer dan hij laat merken.
De zwarte piste is een moeilijke afdaling in de bergen. Wintersporters zullen de term wel kennen. Ook in dit verhaal is de afdaling lastig, in meerdere opzichten. En in het verleden zijn er akelige dingen gebeurd. Saskia ontdekt het een en ander, wat gevaarlijk voor haar is.
En dan staat ineens haar ex voor de deur.
De lezer heeft zijn wederwaardigheden in Curaçao ook meegekregen, hetgeen overigens niet gehoeven had. We hadden ook zo wel geloofd dat het een vreselijke man is. En een domme man ook, maar wat dat betreft past hij wel bij Saskia. Ze doet wel rare dingen soms.
Als de personages niet helemaal geloofwaardig zijn, is ook de spanning niet zo hoog als het bedoeld was. Dat is jammer. Maar zoals gezegd:  als je even een lekker nietsig boek wil, is dit een prima keuze!

ISBN 9789022997093  | paperback |248 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2011

© Marjo, 7 maart  2011

Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER

Bloedschande
Sharon Bolton

Tom, tien jaar, en Joe zijn jongere broertje, zijn met hun ouders en hun kleine zusje verhuisd naar een huis dat hun vader heeft laten bouwen tegen de muren van een kerkhof aan, terwijl aan een andere kant de ruines van de oude kerk liggen. Niet bepaald een prettige plek zou je denken, maar Tom en Joe vermaken zich opperbest. Ze spelen daar veel saampjes, want  vriendjes hebben ze nog niet en in het dorp zijn een paar pestkoppen die hen op straat lastig vallen. Maar als ze dat ook vlak bij huis komen doen, beginnen de problemen. Tom en Joe zien hoe de jongens met een honkbalknuppel, die van Tom, een steen door het raam van de kerk slaan, en dan wegrennen. Gelukkig voor hen is op dat moment Harry, de nieuwe voorganger, gearriveerd: hij zag het gebeuren.

Harry is een jonge, enthousiaste dominee, die geen idee heeft in wat voor een wespennest hij terecht komt. Hij vat genegenheid op voor de jongens, voor het gezin. En Evi, de vrouwelijke psychiater die eens komt kijken wat de achtergrond van haar nieuwe patiënte is, heeft onmiddellijk  zijn aandacht. Die patiënte is een jonge vrouw uit het dorp, die haar kind verloren heeft bij een brand. Zij probeert de nieuwe dominee voor zich te winnen, en wordt vreselijk jaloers als ze zijn aandacht voor Evi opmerkt.
Terwijl deze volwassenen om elkaar heen draaien, gaat het met de jongen Tom niet goed. Hij hoort stemmen die lijken op die van mensen die hij kent zonder dat die personen in zijn buurt zijn. Hij ziet ook de schim van een meisje, een klein meisje. En dan, als  de muur van het kerkhof door een ongelukkig toeval omvalt, vindt de politie niet alleen de overblijfselen van het meisje dat er hoort te liggen, maar ook die van twee andere kinderen. Wie zijn die meisjes? Wat voor geheimen houdt het dorp nog meer verborgen?  Loopt het kleine zusje, Millie,  gevaar?

Sharon Bolton  kan goed vertellen, en de keuze van het perspectief wisselend tussen de personages, maar vooral dat van Tom, met natuurlijk steeds weer cliffhangers, werkt heel goed.  Tussendoor krijgen we ook nog cursiefjes.  De humor ontbreekt niet, maar goed ook, want de spanning groeit en groeit...
Bloedstollend is dit verhaal, dat zich afspeelt in een dorp met geheimen en duistere rituelen. De achtergrond: Halloween, het slachtfeest maken en natuurlijk die ruines en het kerkhof alleen al zorgen voor een broeierige sfeer, en dan kinderen die spoken zien en nog horen ook, brr... Stephen King is er niets bij!

ISBN 9789022997307  | paperback |368 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | februari 2011
Met kaart voor in boek en een nawoord van de schrijfster.

© Marjo, 6 maart  2011

Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER

De man van Manhattan
Danielle Hermans

Voor de geoefende thrillerlezer is het geen probleem: al die verschillende hoofdstukken - niet al te lang gelukkig - die je door moet voor je, bijna op een derde van het boek,  zo’n beetje weet waar het allemaal precies om draait. Tegelijk is het Hermans’ kracht dat je dat echt wel doet: doorlezen.  Haar cliffhangers zijn sterk genoeg.

We beginnen met een aanslag in Amsterdam. De historicus Donald Christie is daar het slachtoffer van.
Dan is er de journaliste Kes van Buren die de niet welkome opdracht krijgt een artikel te gaan schrijven over de Amerikaan. Hij moet haar ook al tegen zijn zin toelaten omdat zijn fondsen uitgeput raken, in deze tijd van crisis houdt de ene na de andere geldschieter op met doneren. Misschien kan haar artikel over zijn boek dat bijna uitkomt daar iets aan veranderen.
Zoals deze twee personen tegen hun zin in moeten samenwerken, zo zijn er meer personen in dit boek die hun werk tegen hun zin doen. Het is een en al oneerlijkheid en bedrog. Een geheim blijft niet lang een geheim, en veel mensen zijn niet wat ze uit willen stralen.

De premier van Nederland jaagt door zijn gedrag mensen tegen zich in het harnas; in Amerika is er een projectontwikkelaar die vijanden maakt, en meerdere personages worden geconfronteerd met hun geweten. Iedere speler in dit verhaal heeft assistenten, of relaties. Het is geen thriller met een of meer moorden, waarbij persoonlijke drijfveren de hoofdrol spelen. Hier gaat het om een verhaal dat de geschiedenis van de wereld kan veranderen. Misschien kun je dit wel een politieke thriller noemen, als zijn er (gelukkig) zeker geen politieke ideeën die gespuid worden.
Alles draait om eigendomsdocumenten die al of niet gevonden zijn in de archieven waar Christie al dertig jaar onderzoek in heeft verricht. Misschien zetten zij de geschiedenis van Manhattan wel op zijn kop.
Die papieren kunnen bepaalde mensen veel macht geven, en niet de minste daaronder zijn de Amerikaanse president en de Nederlandse premier. Er worden geen namen genoemd, maar het ontpopt zich tot een what-if-concept, dat de lezer toch nog even waarschuwt.

Danielle Hermans schetst oude geschiedenis: de kolonisatie van New York, met het verhaal over Peter Stuyvesant, maar verwerkt ook de recente geschiedenis, 9/11, en een hopelijk altijd fictief blijvende toekomst. Het geheel is misschien geen superspannende thriller, maar het is zeker een lezenswaardig ‘document’.

ISBN 9789022996515 |paperback |304 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2011

© Marjo, 27 februari  2011

Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER

http://www.jillianehoffman.com

http://www.johnbrosens.com

Zie ook de recensie op Leestafel over Brosens' boek Koers pal Noord (10-12 jr) en

de recensie op Leestafel over Bloedbroeder 1618 (16+)

Verwarde geesten
Minette Walters

Het boek begint heftig met de verkrachtingsscène van de 13-jarige Cill door een drietal pubers. Haar vriendin Louise ontspringt de dans en diens 10-jarige broertje Billy is te dronken om te begrijpen waar het over gaat. Een week later wordt in het dorp een oude vrouw vermoord waarvoor later haar 20-jarige kleinzoon, de geestelijk niet volwaardige Howard, wordt veroordeeld. Een maand later is Cill van de aardbodem verdwenen, weggelopen? De verkrachting wordt niet bewezen geacht en Louise en haar familie verhuizen.
Tot zover de hoofdpersonen in het verleden.

30 jaar later worden deze zaken opgerakeld door toedoen van antropoloog en wetenschapper Dr. Jonathan Hughes, en gemeenteraadslid George Gardener. Een ongelijker koppel valt er haast niet te verzinnen, maar na een valse start – waarbij beiden hun persoonlijke frustraties moeten onderkennen – bundelen zij hun krachten om erachter te komen wat er nu eigenlijk precies is gebeurd met Cill, Louise en Howard.
Er blijken veel vraagtekens te zijn: waarom hielp Louise haar vriendin niet, wat is de rol van de ouders en met name de vader van Cill geweest, waarom is Billy nooit ondervraagd? Waar zijn de kinderen van toen gebleven en willen zij hun verhaal alsnog vertellen?

De lezer krijgt de feiten, leugens en waarheid voorgeschoteld in een constante stroom van informatie in de vorm van gebeurtenissen van de verschillende hoofdpersonen, van krante-artikelen, getuigenverslagen van de vroegere misdaad en mailverkeer tussen de verschillende personen. Gaandeweg ontstaat er een logisch verhaal met met steeds verschillende invalshoeken.
Het is zaak alle aangeboden informatie goed uit elkaar te houden: wat is leugen, wie vertelt de waarheid, welke consequenties hebben de verschillende verklaringen over dezelfde gebeurtenis. Ik was bijna geneigd om alles schematisch vast te leggen om overzicht te houden, want Minette Walters maakt er een ingewikkelde puzzel van. Toch weten Jonathan Hughes en George Gardener de verschillende stukjes logisch aan elkaar te leggen totdat op het eind de dader uit onverwachte hoek tevoorschijn komt.
Boeiende thriller van een hoog niveau met als extra toetje een goed gedoseerde maatschappijkritische visie op de samenleving anno jaren 70 en anno nu.

ISBN 9789022538005 Paperback 393 pagina's | Boekerij | mei 2007
vertaald door N van der Meulen

© Joanazinha, 18 februari 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Slapende honden
Ruth Rendell

Laat ik eerst even vermelden dat ik geen Wexfordkenner ben. Dus ook niet speciaal een fan.
Natuurlijk maakt dat verder niets uit, als het er om gaat of je kunt genieten van een verhaal rond die persoon. Ik heb dat zeker gedaan, ik wilde het boek niet meer wegleggen, ik wilde weten of die man die voor Inspecteur Wexford een obsessie vormde, ook inderdaad die moordenaar is zoals hij denkt.
Het is een duik in het verleden, in de eerste zaak waarbij Wexford betrokken was, een moord op een schijnbaar brave huisvrouw, viel zijn oog op een man, die zijn hond in de buurt uitliet.
De man is helemaal niet betrokken bij de zaak, niet officieel, maar onze inspecteur vertrouwt hem niet. Waarop baseert hij zijn oordeel? Tja, dat is het probleem. Het is een gevoel. Noem het intuïtie. De man heeft hem op een bepaalde manier strak aangekeken,  alleen daarom ‘weet’  Wexford dat de man de dader is, en hij weet dat de dader weet dat hij dat weet. Leuk allemaal, maar natuurlijk wordt de man niet veroordeeld. Zelfs niet verdacht.
Maar Eric Targo lijkt er op te kicken om Wexford dwars te zitten: hij stalkt hem zelfs een tijdje steeds onder het mom van hond uitlaten. Targo is een hondenvriend, hij verschijnt nooit zonder hond. Nog een paar keer ontmoet Wexford de man, en steeds ‘weet’ Wexford dat de man de dader is van een moord.
Als hij, anno nu, het verhaal vertelt aan een collega, omdat hij Targo weer opnieuw gespot heeft, wijst die erop dat er helemaal geen motief is. Waarom zou Targo die mensen waar hij niets mee van doen had, vermoorden? Maar Wexford is er van overtuigd, hij verwacht dus ook een nieuwe moord.
Intussen is er anno nu een andere verhaallijn: de vrouw van de collega maakt zich zorgen om een meisje met een Pakistaanse achtergrond. Dat meisje haalt prachtige punten op school, maar blijft niet doorleren. Wordt ze misschien gedwongen tot een huwelijk? Een vrouwelijke collega verdiept zich in die zaak. Als het meisje ook nog verdwijnt, lijken die vermoedens bevestigd.

Twee zaken die alleen berusten op vermoedens. Ik vraag me af of een politie-inspecteur in de werkelijkheid zoveel tijd zou mogen besteden aan een zaak waarbij niet veel op feiten berust, maar voor dit boek maakt dat niet uit. Het is geloofwaardig en spannend. En dat ken ik dan weer wel van Ruth Rendell. Want niet al haar boeken draaien om deze Wexford. Gelukkig.
Ach, een aardige man hoor, maar het gaat mij toch meer om de psychologie van de plot. En laat Rendell daar nou een meester (es) in zijn.

ISBN 9789022997390 |  256 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2011
Vertaald door Rogier van Kappel

© Marjo 19 februari  2011

 Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Misbruik
Lotte & Soren Hammer

Als je vindt dat de rechterlijke macht te kort schiet, mag je dan zelf het recht in handen nemen? Dat is de vraag die in dit boek gesteld wordt. Hammer en Hammer hebben zich op een misdrijf gericht dat de slachtoffers het meest raakt: pedofilie.

Het is geen thriller waarbij je op het puntje van je stoel zit, het is vrij snel duidelijk wie de daders zijn van de vijf- zesvoudige moord die hoofdinspecteur Konrad Simonsen in Kopenhagen moet onderzoeken: Vijf mannen zijn gevonden in een gymzaal: naakt opgehangen, en verminkt. Het lijkt niet alleen erg op een terechtstelling, het blijkt er ook een te zijn.
Terwijl de politie op hun gebruikelijke toch wat trage manier de feiten probeert op te sporen, hebben de daders al gebruik gemaakt van de modernste communicatiemiddelen en een hype veroorzaakt in de pers. De sensatiepers profiteert en het publiek smult.
Niet alleen in Denemarken, maar tot in Amerika toe staan de kranten er bol van; op radio en televisie kun je er niet omheen, en vooral via internet wordt de boodschap verspreid: ‘de politie doet niets tegen kinderlokkers. Pedofielen worden beschermd, er moet zo langzamerhand eens ingegrepen worden!‘
Aan Konrad Simonson en zijn assistenten de taak er voor te zorgen dat niet iedereen die zelfs maar een beetje verdacht wordt van ongewenst gedrag gelyncht gaat worden door het verontwaardigde publiek.

Dit boek is het debuut van broer en zus Hammer. Een apart debuut, want zij bewandelen niet de geëigende wegen van de spannende thriller. Niet ‘gewoon’ een moord, die opgelost moet worden, maar meteen een ethische kwestie bij de horens pakken, dat moet je maar durven.
Ze houden de vaart erin door vrij korte hoofdstukken te schrijven en daarbij steeds te wisselen van  invalshoek met een ander vertelperspectief. Bijna iedereen die iets in de pap te brokkelen heeft bij de politie, iedere dader, ieder slachtoffer krijgt een eigen stem.

Op de omslag staat dat het deel 1 is van een serie met hoofdinspecteur Konrad Simonsen in de hoofdrol. Nu moet ik maar meteen zeggen dat ik niet nieuwsgierig ben naar die man zelf. Een slimme man die er een ongezonde leefwijze op na houdt en alleen woont. Ook de persoonlijke levens van zijn helpers, het kan me gestolen worden. Maar als dat nu tot een minimum beperkt blijft, dan ben ik benieuwd waar de volgende boeken over zullen gaan. Het begin is goed…

 
ISBN 9789022998854 | paperback | 336 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2011
Vertaald door Geri de Boer

© Marjo, 17 februari 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Spervuur
Dick en Felix Francis

Op 14 februari 2010 overleed de schrijver van wie ik de meeste boeken in mijn boekenkast heb staan: Dick Francis. Ik ben al tientallen jaren een groot fan van hem en wachtte steeds met spanning op zijn nieuwste boek: met de regelmaat van de klok verscheen er elk jaar één. Tot het in 2000 plotseling stopte: zijn vrouw – die veel onderzoek voor hem verrichtte – was overleden en het heeft jaren geduurd voor Dick Francis de schrijverspen weer oppakte, nu met steun van zijn zoon Felix. Vanaf 2006 verscheen er weer jaarlijks een nieuwe thriller van zijn hand. Helaas is daaraan in 2010 een eind gekomen doordat hij op 89-jarige leeftijd overleed. Mede om die reden wilde ik graag Spervuur – zijn  allerlaatste boek  – lezen en recenseren.

De boeken van Francis kenmerken zich doordat ze één gezamenlijke factor hebben, namelijk paarden. Paarden en alles wat daarbij hoort spelen zonder uitzondering in alle boeken een grote rol. De ene keer is de hoofdpersoon een jockey, de andere keer een trainer, een bookmaker, een eigenaar van paarden, een transporteur van renpaarden, etc.

In Spervuur is de hoofdpersoon weer een heel nieuw soort karakter: Thomas Forsyth is een infanterie pelotonscommandant van het Britse leger, die bij een bermbomincident in Afghanistan zwaar gewond raakt. Na zijn revalidatie gaat hij terug naar zijn ouderlijk huis: Kauri House Stables, waar zijn moeder een toptrainer van renpaarden is. Hij heeft met zijn moeder en stiefvader een moeilijke relatie, maar wanneer blijkt dat zijn moeder gechanteerd wordt, zet Thomas al zijn kennis en kunde van oorlogsvoering in om ervoor te zorgen dat deze zaak opgelost wordt. Hij wil bewijzen dat hij ondanks zijn handicap nog goed kan functioneren en gaat daarom alleen op de afpersers af, waarbij zijn militaire training van doorslaggevend belang is voor het uitvoeren van zijn missie. Hij laat zich daarbij leiden door de uitspraken van Sun Tzu, de generaal die 500 voor Christus het standaardwerk 'De kunst van het oorlogvoeren' heeft geschreven. Zijn adagium is: neem nooit zomaar iets aan, controleer alles.

Dick Francis is er weer in geslaagd om een goed opgebouwd en spannend verhaal neer te zetten, met als achtergrond de schimmige wereld van hedgefondsen en belastingfraude. Dit boek is een waardige afsluiting van een indrukwekkende schrijverscarrière en is tegelijkertijd een hommage aan de militairen die in Afghanistan gelegerd zijn. Het boek is opgedragen aan de mannen en vrouwen van de Britse krijgsmacht die ledematen hebben verloren in Afghanistan.

ISBN 9789029573566 Paperback 335 pagina's | Arbeiderspers | januari 2011
Vertaald door Willem van Paassen

© Joanazinha, 24 januari 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER