De andere helft leeft
Sophie Hannah
Weer een spannende psychologische thriller van een schrijfster die we kennen van ‘Gevarenzone’ en ‘Moederziel’. Een boek dat je met ontzettend veel genoegen leest, en het zou me niet verbazen als de schrijfster niet net zo veel, zo niet meer plezier heeft gehad om dit ingenieuze plot in elkaar te zetten! Dat er niet al te veel over verteld moet worden over een thriller als deze, dat is altijd al zo, maar het is ook nauwelijks na te vertellen, het is heerlijk gecompliceerd. En dan ook weer niet zo dat je als lezer de draad kwijtraakt. Daar waakt Sophie Hannah wel voor, ze zorgt dat je er bij blijft.
Nergens wordt het verhaal ongeloofwaardig, ondanks het feit dat de personages mensen zijn die door hun verleden beschadigd zijn, die de wereld met andere ogen bekijken dan de lezer zou doen. Ze gebruikt cliffhangers, ontwart precies op het goede moment een draadje, en houdt de lezer tot bijna op het laatst in onverdraaglijke spanning.
Dat wordt dan het enige minpuntje, in een laatste hoofdstuk werkt ze de nog hangende draadjes weg, maar omdat die nauwelijks ter zake deden voor het plot, bevredigt ze zo alleen de nieuwsgierigheid van de lezer. De spanning is dan al weg; het was al goed zo. Maar menige lezer zal die losse draadjes wèl weggewerkt willen zien.
Toch in het kort de inhoud: Aidan Seed, lijstenmaker van beroep, biecht aan zijn vriendin Ruth op dat hij in het verleden een vrouw heeft vermoord. Maar als hij haar naam noemt, Mary Trelease, beseft Ruth dat hij die moord niet begaan kan hebben: zij kent die vrouw, en zij leeft immers nog! Ruth is in verwarring. Ze kan haar vriend niet tot andere gedachten brengen, en roept ten einde raad de hulp van de politie in. Zij kunnen hem er vast wel van overtuigen dat de vrouw leeft, dat hij niet schuldig is.
Het is een verhaal dat speelt in de wereld van kunstenaars en daarmee bijna automatisch de wereld van het geld. Over mensen die zich van alles denken te kunnen permitteren, al of niet in verband met dat geld. Over beschadigde mensen die door wat ze hebben meegemaakt niet functioneren zoals een ander dat doet. Over de ene helft die je vergeten wil, maar ook over de andere helft die nog voortleeft.
Sophie Hannah is een schrijfster waar we meer van willen. Nog veel meer!
ISBN 9789032511739 | Paperback | 494 pagina's | Kern De | oktober 2010
Vertaald door Anna Livestro
© Marjo, 22 december 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Lijdensweg
Peter Robinson
In het nawoord vertelt Peter Robinson hoe hij al sinds 1987 dit manuscript had liggen. Na vier boeken over inspecteur Banks wilde hij wat anders, en geïnspireerd door de Yorkshire Ripper schreef hij dit. Maar het bleef in de la liggen…
Gelukkig voor de lezer heeft hij besloten het alsnog te publiceren, want dit is een lekker spannend verhaal over een slachtoffer van een seriemoordenaar, die de aanslag overleeft en op wraak zint. Dat slachtoffer is een jonge intelligente studente. Ze is net afgestudeerd
en na het feestje om dat te vieren loopt ze alleen door een donker park naar huis, zoals ze al zo vaak gedaan heeft.
Maar nu gaat het mis: gelukkig voor haar is er een man die nog heel laat zijn hond uitlaat. De moordenaar wordt gestoord, ze overleeft de aanslag, badend in het bloed, met meer dan dertig messteken in haar lichaam. Aanvankelijk weet ze zich niet meer te herinneren dan dat een ruwe stinkende hand voor haar mond werd geslagen. De rest heeft ze ver weggestopt in haar brein.
Lichamelijk heeft ze lelijke littekens, ze zal nooit meer kinderen kunnen krijgen, hoe kan ze ooit nog een man onder ogen komen? Maar ook geestelijk heeft ze een dreun gekregen, en het is alleen te danken aan haar woede, en aan het feit dat er na haar meer slachtoffers vallen die het nièt overleven, dat ze uit die diepe put weet te krabbelen. Haar woede slaat om in een zucht naar wraak.
Als ze via haar psychiater ontdekt hoe ze met hypnose de aanslag terug kan halen, weet ze hoe ze het aan zal pakken.
Maar een jong meisje dat in haar eentje de confrontatie aan wil gaan met een seriemoordenaar, dat gaat niet goed...
Peter Robinson vertelt het verhaal in twee verhaallijnen, waarbij pas na een tijd duidelijk wordt wat die met elkaar te maken hebben. Dat werkt lekker spanningsverhogend. Daarnaast is het bijna een toeristische gids voor de streek Yorkshire. Onze hoofdpersoon dwaalt rond door de dorpjes en langs het strand, en als je die streek kent uit de laatste jaren van de twintigste eeuw dan voegt dat wel iets toe. Het is te hopen dat de naargeestige sfeer er nu niet meer is, maar in deze thriller werkt het uitstekend. Heerlijk spannend…
ISBN 9789022998885 | paperback| 246 pagina’s | A.W. Bruna Uitgevers | november 2010
Vertaald door Valerie Janssen
© Marjo, 5 december 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Verlos ons van het kwaad
David Baldacci
In 2008 is het boek Niets dan de waarheid verschenen, waarin speciaal agent Shaw van een internationale inlichtingendienst in actie is gekomen tegen tegenstanders die de wereldvrede bedreigen. Verlos ons van het kwaad is het tweede boek waarin Shaw in actie komt, maar dit boek is geheel zelfstandig te lezen. En gelukkig wordt er niet meer dan nodig teruggegrepen, zodat het voor de niet-wetende lezer leuk blijft om ook het eerste boek nog te lezen.
Shaw wordt erop uitgestuurd om Evan Waller, een Canadees die ervan wordt verdacht zich onder de dekmantel van zijn legitieme zaken bezig te houden met vrouwenhandel en prostitutie, een halt toe te roepen.
Reggie Campion is een jonge vrouw die werkt bij een organisatie die jacht maakt op oorlogsmisdadigers, zowel uit de nazitijd als uit jongere oorlogen, met het doel hen te doden. Zij zijn van mening dat berechting geen zin heeft, omdat de meeste oorlogsmidadigers dan alsnog de dans ontspringen. Ook zij maakt jacht op Evan Waller vanwege gruweldaden uit zijn verleden.
Het verhaal wordt in een hoog tempo en in korte hoofdstukken verteld, met de vlotte schrijfstijl die zo kenmerkend is voor Baldacci. En toch valt het boek mij tegen omdat het behalve het tempo en de beschrijvingen van de prachtige Provence, waar het verhaal zich grotendeels afspeelt, niet veel extra's biedt. De personages blijven oppervlakkig; alleen van Shaw en Reggie kom je iets meer te weten. Maar niet genoeg om ze als levensechte karakters voor je te zien. En ondanks de expliciete beschrijvingen van martelingen werd ik er niet warm of koud van; het raakte me niet echt.
Ik herken dit als een fenomeen dat je bij veelschrijvers (zoals bijvoorbeeld ook Dick Francis) wel vaker aantreft: af en toe zit er een boek tussen dat geschreven lijkt te zijn omdat het verwacht wordt en niet omdat de auteur nou direct een goed plot voor ogen heeft. Dat doet overigens niets af aan de bewezen talenten van de schrijver; een volgend boek van hem pak ik zo weer op.
Ondanks alles is Verlos ons van het kwaad geen slecht boek; het is uitstekend geschikt om een druilerige zondag mee door te komen :-). En ik maak uit het eind van het boek op dat er nog wel eens een derde boek over Shaw kan komen. Dan hoop ik wel dat er aandacht is voor meer diepgang in het verhaal en ontwikkeling van de karakters; dat is Baldacci aan zijn trouwe lezers verplicht.
ISBN 9789022995495 Paperback 352 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | mei 2010
Vertaald door Hugo kuipers
© Joanazinha, 17 november 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Gedenk te sterven
Jim Kelly
Na 'De dood ging in wit gekleed' maken we opnieuw kennis met inspecteur Peter Shaw en brigadier George Valentine. Shaw is de 'coming man', intelligent, goede speurneus, kunstzinning, en Valentine is een oudere politieman, verslaafd aan sigaretten en zeer ervaren, gaat het liefst zijn eigen weg.
In dit boek krijgen ze te maken met meerdere moorden, een electriciteitsstoring met vergaande gevolgen en een familie met een treurige geschiedenis. De dochter van het gezin is 18 jaar geleden spoorloos verdwenen en er zijn verschillende verdachten. De tweelingbroer van het meisje wordt op de dag af 18 jaar later vermoord aangetroffen op de transportband van het plaatselijke ziekenhuis die leidt naar een verbrandingsoven voor o.a. menselijk weefsel dat overblijft na een operatie. Daarnaast blijken er mannen te verdwijnen die in een pension voor dakozen overnachten, die wordt beheerd door een enthousiaste helper van de plaatselijke kerk.
De tentakels van de verschillende zaken lijken als een in elkaar gedraaide kluwen wol met elkaar verband te houden. In een broeierige sfeer, die mede wordt veroorzaakt door een hittegolf, de achterbuurt waar het drama zich afspeelt en een brand in het pension, proberen Shaw en Valentine alle draden uit elkaar te trekken.
En net als in 'De dood ging in wit gekleed' speelt op de achtergrond ook nog de oude kwestie van de schorsing van Shaw's inmiddels overleden vader en Valentine vanwege de vermeende vervalsing van bewijs in een moordzaak een rol.
Al met al genoeg ingrediënten voor een thriller met een ingenieus plot. Het lijkt haast onmogelijk om alle verschillende zaken uit elkaar te halen, maar Jim Kelly slaagt erin de hele brij aan misdaden op een logische wijze aan elkaar te koppelen zonder dat de lezer de weg kwijtraakt.
De vraag blijft alleen: zal Valentine erin slagen om de zaak waarvoor hij indertijd is geschorst op te lossen?
Zoals zo vaak is ook op dit boek ten onrechte de kreet 'literaire thriller' geplakt. Het is een heerlijke, typisch Engels aandoende, whodunnit met politiemensen die onder het genot van een pint de zaak bespreken in een pub. Maar literaire thriller is iets te veel van het goede. Niettemin krijgt het boek van mij 4**** omdat ik me meegesleept voelde in het verhaal en de spanning en intriges goed opgebouwd worden.
Jim Kelly heeft in Groot-Brittannië al meerdere boeken gepubliceerd en dit is het tweede boek dat in het Nederlands verschijnt. Wat mij betreft mag er volgend jaar weer een nieuwe verschijnen!
ISBN: 9789026127243 Paperback, 350 blz. Uitgever: De Fontein september 2010
Vertaling: Pieter Janssens
© Joanazinha, 11 november 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De zoete waanzin
Paulus Hochgatterer
Deze Oostenrijkse schrijver is ook psychiater. Niet verwonderlijk dus dat de persoon die het meest aan het woord komt ook psychiater is.
Raffael Horn is met vrouw Irene en hun kinderen vanuit de grote stad verhuisd naar een huis dat op korte afstand ligt van een stadje in de Alpen. Hij werkt er in het ziekenhuis. Horn komt echter pas op pagina veertien in het verhaal. Eerder hebben we al kennis gemaakt met een man die met muziek op zijn oren haast dwangmatig aan hardlopen doet. En we hebben natuurlijk een dode: Sebastian Wilfert zat met zijn zesjarige kleindochter Katharina mens-erger-je-niet te spelen toen hij ineens opstond en naar buiten liep. Als het meisje tenslotte met de pionnen in haar hand achter hem aangaat vindt ze hem, liggend in de sneeuw, met een verbrijzeld hoofd.
Dit meisje wordt patiënte van Horn. Ze praat niet meer, en hij doet zijn best tot haar door te dringen. Door middel van Horn leren we nog andere bewoners van het stadje kennen, waarbij er wel meer zitten die flink gestoord zijn. Heeft een van hen een motief om de oude Wilfert te vermoorden? Want dat is wat, pas rond de tachtigste pagina, duidelijk wordt: het is geen ongeluk, het was opzet.
Wie is die jongen, die in ik-vorm zijn verhaal vertelt, en die met een masker op door de straten dwaalt, een jongen die duidelijk onder de duim zit van zijn dominante oudere broer, net thuis uit de penitentiaire inrichting. En wat is er aan de hand met die hardlopende pater, die maar nauwelijks in staat lijkt kerkdiensten op te dragen?
Of misschien is Schmidinger wel de dader. Hij is een gladjakker die er zijn hand niet voor omdraait om vrouw en kinderen te terroriseren, iets waarover zij niet durven praten. Wat hij zijn jongste dochter aandoet, dat is te erg voor woorden.
Kovacs is de politie-inspecteur die de moord onderzoekt. Ook hem volgen we in zijn doen en laten.
Tot eigenlijk toch nog onverwacht, de dader wordt gevonden.
Paulus Hochgatteren heeft een heel bedachtzame manier van schrijven. Nergens vind je theatrale zinnen, er is geen opwinding, geen enkele scène is in beschrijving schokkend. Natuurlijk zal de fantasierijke lezer met een eigen invulling van beelden bij de tekst wel degelijk heel wat schokkends vinden.
Het is een rustig verhaal, dat langzaam op gang komt, een verhaal dat je voor heel veel raadsels stelt om dan tenslotte ook de ontknoping heel langzaam te ontvouwen. Er hangt een naargeestige sfeer in dat dorp, die je terugvindt in het boek. Het is en blijft een echte thriller, want het verhaal is gruwelijk.
Geen boek voor sensatiezoekers, geen boek waarbij je op het puntje van de stoel zit, maar lees het niet uit net voor het slapen gaan. Grote kans dat dan de beelden op je af komen! En die zijn heel akelig.
ISBN 9789026127366 | 223 pagina's | Uitgeverij De Fontein | oktober 2010
Vertaald door Sonja van Wierst
©Marjo, 6 november 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Een dodelijk liaison
Matthew Plampin
In 1853 is de Amerikaan Samuel Colt neergestreken in Londen, om net als in de Verenigde Staten een revolverfabriek op te bouwen. Gezien hun imperialistische politiek met allerlei conflicten als gevolg leek Engeland hem ideaal als afzetgebied. Later kwam daar nog de Krimoorlog bij, die in 1854 uitbrak, eigenlijk een conflict tussen de Russische tsaar en Turkije. Groot-Brittannië was een van de Europese landen die de Turken steun verleenden.
Samuel Colt was evenwel op en top een zakenman. Hij wilde zijn revolvers leveren, aan wie ze maar betaalde. Edward Lowry, zijn assistent, helpt hem daar bij. Hij ziet het al helemaal voor zich: directeur worden van een van de Coltfabrieken. Maar als de liefde in het spel komt, ziet de ambitieuze Edward dat andere dingen misschien wel belangrijker zijn in het leven. De twijfels komen, ook nadat hij ziet wat een revolver aan kan richten.
Zijn oog is gevallen op het meisje Caroline, die in de fabriek werkt. Maar Caroline raakt via haar zus, die getrouwd is met een Ier en een dochtertje heeft, betrokken bij Ierse activisten. Zij willen de Engelse premier vermoorden. Natuurlijk zijn dan revolvers erg handig! Caroline krijgt het moeilijk: ze is verliefd, maar ze wil haar zus blijven bijstaan. Zo is ze een makkelijk chantage doelwit.
De Engelse concurrent van Colt, Bob Adams doet verwoede pogingen om de regeringscontracten in de wacht te slepen, en dan is er nog Lady Cecilia Wardell, een activiste die tegen wapens is en demonstreert voor de fabriek. Samen met de politici Lord John Russell en Lord Palmerston vormen zij de achtergrond van het verhaal ter plaatse, in Londen, waarvan ook de armoede beschreven wordt, en waar de bouw van onder andere de nieuwe regeringsgebouwen een klein rolletje krijgen.
Dat Matthew Plampin goed is in sfeer scheppen wisten we al van ‘de straatfilosoof’. Hier doet hij het opnieuw! Ook als het boek dicht gaat, waan je je nog in het negentiende-eeuwse Londen.
Op het grote vlak is er de Europese en Britse politiek met de dreigende oorlog, en op het kleine persoonlijke vlak liefde en verraad. Het is een verhaal dat vol zit met interessante feiten.
Matthew Plampin is historicus en heeft terdege onderzoek verricht om een goed gedocumenteerd verhaal te kunnen vertellen. (Verantwoording achterin). Maar bovenal is hij een goed verteller, het verhaal sleept je mee: zal Edward in staat zijn zijn Caroline uit de handen van de Ieren te houden? Wie is er verantwoordelijk voor die kisten revolvers die blijkbaar niet gemerkt zijn?
Slechts één ding kan je van tevoren weten: hoe de Krimoorlog verloopt.
Maar om het antwoord te verkrijgen op de andere vragen, zul je toch echt dit meeslepende en boeiende verhaal zelf moeten lezen.
ISBN 9789026172397 | Paperback | 423 pagina's | Uitgeverij De Fontein | oktober 2010
Vertaling: Kees van Weele
©Marjo, 25 oktober 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Onder de huid
Lucie Whitehouse
Kate is uit Londen gevlucht na het mislukken van een relatie die toch een dik jaar geduurd heeft. Ze dacht dat Richard de ware was, maar nu wil ze hem nooit meer zien. Wat is er gebeurd? Waarom is ze helemaal naar Wight gekomen en heeft ze behalve haar beste vriendin niemand verteld waar ze is?
Het is winter, het eiland heet haar niet echt welkom. Ook de bewoners niet, ze is een vreemdeling. Ze zoekt een baantje en loopt eens de boekenwinkel binnen, om zo toch eens onder de mensen te komen. Kort na haar aankomst heeft ze een ontmoeting met een vrouw, die stevig rokend, en duidelijk gespannen op een bankje over het water zat te kijken. Een paar dagen later blijkt de vrouw waar men met man en macht op het water naar aan het zoeken is, juist die vrouw te zijn. Is Alice Frewin bij een ongeluk omgekomen is? Of was het zelfmoord? Kate ziet in die vrouw een parallel met zichzelf. En ze wil meer weten over die vrouw. Had zij ook een ongelukkige relatie?
Als ze later Peter Frewin leert kennen, staat ze erg argwanend tegenover hem. Als Alice vond dat het niet meer de moeite waard was om te leven, dan had Peter daar vast iets mee te maken, denkt ze, het vergelijkend met haar eigen situatie. Peter is ook niet echt uit op contact met haar, maar de omstandigheden brengen hen toch nader tot elkaar.
Intussen bestookt haar ex haar met e-mails, die steeds dreigender worden. Hij zal haar vinden, ze is van hem…
De lezer wordt slechts langzaam ingelicht. We lezen hoe Kate op de kliffen loopt en zelfs denkt over springen. Ze wordt door de dorpelingen met extra aandacht bekeken omdat er iets met haar gezicht aan de hand is, maar het duurt een hele tijd voor we het hele verhaal kennen. En intussen wordt de spanning opgevoerd. Tot het moment komt dat ze naar andere woonruimte moet gaan uitkijken, en ze besluit niet meer op dit eiland te blijven.
Mocht je in het begin van het boek je twijfels hebben of je een heuse thriller zat te lezen, als je eenmaal over de helft bent, is die twijfel helemaal weg, en kun je niet stoppen met lezen. Want waar hangt Richard intussen uit? In deze moderne tijd met mobile telefoons en e-mail, kan iemand immers overal zijn, kilometers ver, of direct om de hoek van de straat. En we krijgen het verhaal alleen uit het perspectief van Kate te lezen, moeten net als zij afwachten wat de toekomst zal brengen!
ISBN 9789032512217 Paperback | De Kern | 364 pagina’s |september 2010
Vertaald door Els Franci-Ekeler
Marjo, 21 oktober 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Rusteloos land
Belinda Bauer
Dit is een thriller zoals ik ze het liefst heb: geen bloederige details van gruwelijke moorden, geen bezeten speurders die met vallen en opstaan de dader zullen vinden en daarbij ook nog eens problemen hebben in de persoonlijke sfeer. In dit boek gaat het om de confrontatie tussen de dader en zijn slachtoffer, waarbij de lezer vanaf het begin tot het einde mee gaat in hun belevingen, hun ervaringen, en vooral hun gedachtewereld.
De dader, Arnold Avery, is een volwassen man, die achttien jaar eerder veroordeeld is wegens een aantal kindermoorden. Zes van zijn slachtoffers zijn gevonden, van andere heeft hij nooit willen vertellen of hij ze inderdaad vermoord had of waar hij ze begraven heeft. Hij zit in zijn cel en broedt op nieuwe plannen voor als hij vrij komt. Want hij is er van overtuigd dat hij door zijn voorbeeldige gedrag niet levenslang zal hoeven zitten.
Zijn tegenspeler is een erg intelligente jongen van elf, Steven Lamb, die de pech heeft op te groeien in een armoedig gezin, als zoon van een alleenstaande moeder, met een jonger broertje en een oma die getekend is door het verlies van haar enige zoon, Billy.
Steven hunkert naar liefde. Hij wil een normaal gezin, hij wil vrolijkheid, een arm om zijn schouders, aandacht voor zijn prestaties. Iedere dag, als hij uit school komt, staat zijn oma voor het raam, maar ze kijkt niet uit naar Steven. Het is oom Billy die ze wil zien. Oom Billy die verdwenen is toen hij ongeveer net zo oud was als Steven. De bezetenheid van zijn oma slaat over op Steven: in zijn vrije tijd graaft hij. Hij graaft op de hei van Exmoor. Want daar zal hij Billy vinden, zijn oma zal weten, en alles zal goed komen.
Maar de hei is groot, onmetelijk groot.
En dan komt de wanhopige Steven op het lumineuze, maar levensgevaarlijke idee om een brief te schrijven naar Arnold Avery.
Het kat en muis spel kan beginnen.
Dit verhaal is zenuwslopend, hemeltergend, veroorzaakt hartkloppingen. Belinda Bauer kan zich haast perfect verplaatsen in de geest van een kind, als ook in die van een moordenaar, en ze weet het nog over te brengen op de lezer ook. Daarnaast is het ook een verhaal van een jongen die volwassen wordt.
Toen ik begon te lezen was ze nog maar genomineerd voor de Gold Dagger Award, en terwijl ik de wegen van de twee hoofdpersonen volgde, werd bekend dat ze de prijs gewonnen heeft. Volkomen terecht!
Belinda Bauer heeft een meesterlijke schrijfstijl. En de manier waarop ze sfeer weet te creëren, fantastisch!
Lees het niet zoals ik in de trein, want je vergeet uit te stappen…
‘Gehijg en voetstappen. Gehijg en voetstappen.
De heide verzette zich uit alle macht.
Kronkelende wortels om over te struikelen en in verward te raken. Natte, kletsende heide en doornstruiken die stekelig zwiepten.
De mist vormde een dikke witte sluier. Of een lijkwade. Hij verkilde de oogleden, kroop in neusgaten en hoopte zich op in geopende monden, zijn klamme vingers streelden de zintuigen met een jeugdherinnering aan de zee en een voorteken van de dood. Maar door dat alles heen gehijg en voetstappen, gehijg, en voetstappen.
Heel doelgericht.’
ISBN 9789022995792 Paperback | 216 pagina’s | A.W. Bruna Uitgevers | september 2010 ‘Blacklands’, vertaald door Valérie Janssen
© Marjo, 13 oktober 2010
Lees de reacties en/of reageer, klik HIER
Uit liefde
Kate Morgenroth
Dit boek speelt zich af in Greenwich, Connecticut. Deze plaats dient als chique voorstad van New York. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de hoofdrolspelers allemaal rijk zijn, waarbij de mannen werken in New York en de vrouwen hun tijd thuis verdoen, o.a. met het bijwonen van een leesclub. We maken kennis met de echtparen Sofie en Dean (die pas in Greenwich zijn komen wonen), Priscilla en Gordon (zij is de leidster van de leesclub), Susan en Harry (gewoon aardig paar), Ashley en Stewart (zij is zijn tweede vrouw – Betty Booptype) en Julia en Alex. Het laatste echtpaar woont, net als Sofie en Dean, ook nog niet zo lang in Greenwich. Alle vrouwen zijn lid van de genoemde leesclub, die als thema 'detectives' heeft. Met name de boeken van Agatha Christie rondom haar heldin Miss Marple zijn geliefd.
Wanneer Julia op een dag opgehangen wordt gevonden door Priscilla en Sofie tijdens hun dagelijkse ochtendwandeling, besluit de club dan ook om – in de traditie van Miss Marple – te proberen erachter te komen wat er is gebeurd.
Het boek wordt gepresenteerd als een literaire thriller, maar dat is het niet. Het is meer een spannende roman, omdat hoe meer het boek vordert, de zoektocht naar de moordenaar niet het belangrijkste onderwerp is. Dat is de ontwikkeling van de diverse verhoudingen tussen de echtparen onderling. Ze ontkomen geen van allen aan de gevolgen van hun daden, maar op het eind is wel duidelijk dat niet iedereen krijgt wat hem toekomt. Dan blijkt er sprake te zijn van een heel ingenieus plot, Miss Marple waardig, waarbij je na het dichtslaan van het boek niet zeker weet met wie je nu mee moet leven.
Het boek heeft een vlotte leesstijl, mede door de korte hoofdstukken die genoemd zijn naar de hoofdrolspelers van dat moment. De stijl van de boeken van Agatha Christie (dorpse omgeving met gegoede burgerij, veel onderling geroddel en door middel van veel praten achter de waarheid proberen te komen) is treffend. Toch moet ik helaas constateren dat Kate Morgenroth de spanning en de subtiliteit die zo kenmerkend zijn voor de boeken van Christie, niet kan evenaren. Daarvoor zit er te weinig diepgang in het verhaal en blijven de karakters te oppervlakkig. Als er al iemand was met wie ik me echt op mijn gemak voelde, dan was dat Susan.
Afgezien hiervan is het boek prettig leesbaar en goed voor een paar mooie leesuurtjes, waarbij vooral de ontknoping voor de nodige verbazing zal zorgen.
ISBN: 9789461090041 Paperback, 318 blz. Uitgeverij: VerbumCrime september 2010
Vertaler: Valérie Janssen
Joanazinha, 22 september 2010
Lees de reacteis op het forum en/of reageer, klik HIER
De mislukte moordenaar
Thea Dubelaar
Dit boek was in 1993 een boek dat geschikt is voor de leeftijd 10 tot 13 jaar. Nu is het opnieuw uitgegeven voor volwassen lezers die er zeker wel plezier mee zullen beleven, het verhaal is heel boeiend. Het is een apart en origineel verhaal waarin Jorge de hoofdpersoon is.
Jorge was zes toen hij op straat terecht kwam. Zijn moeder ging er vandoor met een man in een auto en kwam nooit meer terug. Hij was al gewend aan een leven vol armoede, want ze woonden in een golfplaten kamer, en nu leerde hij stelen. Hij waste autoruiten bij stoplichten en als hij geld had snoof hij lijm.
Op een dag, hij leeft dan al een paar jaar op straat, spreekt een man in een auto hem aan bij een stoplicht. 'Stap in,'zegt de man, 'ik heb werk voor je.' Jorge aarzelt niet te lang, hij vertrouwt op zijn gevoel. En zo leert hij Ferdinand kennen, die hem om hulp vraagt bij een wel heel vreemde kwestie. Hij heeft van zijn vader een pact met de duivel geërfd. Hij moet de duivel, die verschijnt in de gedaante van een man die stinkt naar zwavel, een leven geven. Hij kan zelf met de duivel meegaan, of zoals zijn vader dat deed: zijn zoon geven. Of iemand vermoorden.
Wat wil hij van Jorge? Hij denkt dat een straatjongen hem kan helpen met de moord. Want hij kiest het laatste, een vreemde om het leven brengen. Jorge gaat mee naar het hotel waar Ferdinand logeert, krijgt nieuwe kleren en gaat in bad. Ook de kapper komt er aan te pas, en dit alles brengt hem in problemen. Hoe kan hij zijn maatjes, de andere zwerfkinderen nog onder ogen komen nu hij er zo anders uitziet?
En die moord lukt niet erg. De eerste poging mislukt omdat ze medelijden krijgen met hun slachtoffer. De tweede poging is ook geen succes. En als Ferdinand de jongen mee naar zijn huis neemt en Jorge daar diens vrouw en zoon leert kennen, wordt het leven heel lastig voor de straatjongen. Enerzijds is het luxe leventje wel aanlokkelijk, maar hij zal dan naar school moeten. Nu is het wel prettig om te kunnen lezen en schrijven, maar wèg is dan de vrijheid die hij op straat wel heeft. Vooral zijn vriend Antonie wil hij graag blijven zien en helpen nu hij zelf zoveel mazzel heeft. Hij gaat de straat weer op. Maar het valt niet mee, Jorge krijgt problemen als een van zijn maten vermoord gevonden wordt. Waarschijnlijk vermoord door de ordedienst, die ook hem belaagt. Al vluchtend ontmoet hij een man, Joachim op de vuilnisbelt en die hem helpt. Wat zal Jorge doen, op straat blijven of bij Ferdinand gaan wonen? En hoe helpt hij zijn beschermer Ferdinand?
Het verhaal is rechtlijnig, speelt zich af in een kort tijdsbestek, en leest vlot weg.
Inderdaad is het een volwassen verhaal, al is het simpel geschreven. Een verhaal over het sluiten van een pact met de duivel heeft een dubbele laag. Zo'n pact kost je immers je ziel. De vraag is: ben je bestand tegen het kwaad? Is de vriendschap van anderen genoeg om weerstand te bieden?
ISBN 978 90 783 7605 7 Paperback, 192 pagina’s, Uitgeverij Zijdar Book herschreven versie augustus 2010
© Marjo, 10 september 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 194 van 215