Plek des onheils
Kay Hooper

Als in het stadje Silence al vier mannen zijn vermoord en de sheriff geen dader, zelfs geen verdachte heeft, komt Nell naar huis. Zij is twaalf jaar eerder uit de stad weggevlucht, daarbij haar vriendje Max in verbijstering achterlatend. Al die jaren is hij zich af blijven vragen wat hij verkeerd gedaan heeft. Waarom is Nell uit zijn leven verdwenen? En dan ineens staat ze daar voor hem, na zoveel jaar. Ze komt het huis opruimen, na de dood van haar vader. Haar moeder is lang geleden uit het leven van haar en haar zus weggelopen; haar vader had een verstikkende liefde voor zijn dochters en ook zus Hailey is uit haar leven verdwenen.
Nell heeft zo het perfecte excuus om een eigen onderzoek te doen. Want wat Max niet weet, wat niemand weet, is dat Nell een FBI-agente is, en wel een heel speciale. Ze heeft paranormale gaven, heeft visioenen en voelt als het ware de aanwezigheid en de gedachten van mensen die haar na staan.
Het enige verband tussen de mannen die vermoord zijn is dat ze na hun dood een geheim bleken te hebben, een sadomasochistische voorkeur, of pedofilie.
Is het de moordenaar te doen om hun geheim openbaar te maken? Is het wel een enkele moordenaar?
Nell ontdekt dat er nog een gemeenschappelijke factor was, en daardoor raakt haar eigen verleden vermengd met het moordonderzoek. Het wordt erg gevaarlijk voor haar. De gebeurtenissen doen een zware aanslag op haar gezondheid, terwijl ze de ene ontdekking na de andere doet. Zal ze de moordenaar aankunnen als het moment daar is?

Kay Hooper heeft al meer dan 60 boeken geschreven en heeft voor haar werk prijzen gewonnen. Ook deze mag er zijn! Het verhaal start traag, maar de spanning wordt al snel opgedreven. Kay Hooper krijgt je op het puntje van je stoel. Ze weet heel goed hoe ze de spanning er in moet houden, door veelvuldig met cliffhangers te werken. Ook is er die geheimzinnige stem, en als Nell steeds vaker black-outs krijgt en er weer een moord gepleegd wordt kun je het boek niet meer wegleggen. Het romantische subthema maakt het helemaal af, want Max laat 'zijn' Nell nu niet meer los.
Maar je moet wel bereid zijn om in het paranormale te geloven. Het is namelijk niet alleen Nell die zulke gaven heeft, er is een hele FBI afdeling. Soms is het wel een beetje té! Ik vergeef het de schrijfsterr, omdat het ongemeen spannend is, en je pas heel laat tot de conclusie komt dat de moordenaar niet die persoon is die je zelf aangewezen had.

Isbn 978 90 229 9602 7 paperback 303 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | maart 2010
Vertaald door Yolande Ligterink

© Marjo, maart 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een volmaakte vendetta
Roger Jon Ellory

'Een stil geloof in engelen' was dé thriller van 2009. Liefhebbers kijken natuurlijk uit naar een opvolger van dat ongelooflijk mooie en spannende boek, maar laat ik maar meteen zeggen dat 'een volmaakte vendetta' dat niet is. Dit boek is een voorganger, maar verschijnt pas nu in vertaling. De vraag is dus: is er een reden dat Ellory niet eerder boven het maaiveld is uitgestegen? Waren zijn eerdere boeken niet goed genoeg om te vertalen?  'Een stil geloof...' was zijn vijfde boek. 'Een volmaakte vendetta' zijn derde.
Het duurt even voor je in dit verhaal komt, omdat Ellory een vrij lange inleiding heeft geschreven. Aanvankelijk dacht ik dan ook dat ik moest gaan zeggen dat deze voorganger niet zo goed was.
Maar nu het boek uit is ga ik dat niet zeggen. Na een wat langdradige inleiding wordt het boek reuze spannend en boeiend. Dan komt het dicht in de buurt van de kracht van 'Een stil geloof...'.

Het verhaal gaat over de maffia in Amerika. Het is een raamvertelling. Er wordt een man gevonden in de kofferbak van een luxe auto, gruwelijk toegetakeld. Hij is, was, de bodyguard van de dochter van een senator. Zij is nergens te vinden, maar niemand meldt zich voor losgeld. Wie zich wel meldt is Ernesto Perez. Hij zegt de ontvoerder te zijn, maar weigert te vertellen waar ze is, of wat hij in ruil wil. Hij eist dat ene Ray Hartman uit New York geroepen wordt. Alleen aan hem, en ook alleen op zijn eigen manier wil hij het verhaal van zijn leven vertellen. Aan het einde zal hij laten weten waar het meisje is.
Dan lezen we hoe hij opgroeide in de naargeestige wetlands van New Orleans, en via Cuba, New York, Las Vegas en Los Angeles weer terugkwam, een lange reeks doden achter zich latend. 
Hartmann wil eigenlijk helemaal niet daar in dat hotel zitten met die man, die een gewetenloze moordenaar is, hij wil naar zijn vrouw en dochter in New York. Zijn huwelijk dreigt stuk te lopen, en nu zit hij hier vast. Maar hij moet. Het is zijn werk. En Perez blijft dagenlang vertellen.

Het verhaal is geen who-did-it, het is het verhaal van een man die tot het besef komt dat er meer in het leven is dan macht en geld. Meer dan moord en wraak. Dat heeft hij gemeen met Hartmann, maar waarom hij speciaal om hem gevraagd heeft, lezen we pas na zo'n 500 pagina's.
Het is een hard boek, Ellory schuwt de details niet. Maar ook schetst hij de politieke achtergrond, van na de jaren vijftig. Hij vertelt over Cuba en Castro, het jaar 1963 met de machtstrijd tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde staten; over de opkomst van Las Vegas. Terwijl de man vertelt zit de FBI ook niet stil, maar wie de touwtjes in handen heeft, dat is geen verrassing.

'Dit leven... Deze zaak van ons, dat is niet iets wat je achter je kunt laten, Ernesto. Je maakt je keuzes, je doet van je spreken en krijgt een zekere naam en die naam zal je altijd aankleven. Je hebt gekozen voor het
leven dat je hebt geleid en hoewel er altijd dingen zullen zijn waar een man spijt van heeft, denkt alleen een domme man dat hij ongedaan kan maken wat hij is, wat hij is geworden ten gevolge van zijn daden. (-) We worden afgeschilderd als een bende boeven, stompzinnige criminelen in zijden kostuums die moorden om niks. We worden beschouwd als gemene en onredelijke mannen, zonder hart, maar niets is meer bezijden de waarheid. Vaker wel dan niet zijn mensen gestorven omdat het een kwestie van leven of dood was. Het was jij of zij. En dan is er nog de kwestie van eer en afspraken. Mannen beloven iets en zweren op het leven van hun familie, en dan verraden ze niet alleen de mensen aan wie ze de belofte hebben gedaan, maar ookzichzelf. Dat is het soort mannen dat sterft, en die mannen verdienen niet beter.'

Een thriller over vriendschap en verraad. Over macht en liefde. Over de worsteling van mensen met al deze zaken. De ietwat langdradige manier van schrijven wordt Ellory vergeven, omdat ik al weet dat hij beter kan.

Isbn 978 90 261 2703 8 Paperback 541 pagina's | de Fontein | februari 2010
'a quiet vendetta' Vertaald door Ineke van de Elskamp

© Marjo, maart 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Blond 15
Heleen van der Kemp

Niets is wat het lijkt

Blond 15 is een snelle, moderne, goed geschreven misdaadroman. Britt Franken is een vlotte vrouw  die haar puberdochter Bo alleen opvoedt. De combinatie werk en privé is wel eens lastig, maar moeder en dochter weten hier goed mee om te gaan. Na de moord op haar man Rob, 10 jaar geleden, is Britt bij de politie gaan werken en is inmiddels opgeklommen tot rechercheur.

Het boek begint met de brute moord op de 15-jarige blonde Sanne, die gescalpeerd wordt achtergelaten in een park in Amsterdam. Er wordt al vlug een link gelegd naar een gelijksoortige moord, 15 jaar geleden in de Achterhoek. Ook toen was het slachtoffer een 15-jarig blond meisje, Jasmijn. De man die voor die moord is veroordeeld, is inmiddels weer op vrije voeten en woont in Amsterdam. Toeval? Het rechercheteam zet de jacht op de moordenaar in, maar wordt mede door de uitzending van een bekende misdaadverslaggever op TV een andere richting uitgestuurd.

Het boek oogt als een simpele, zoete pocket met zijn hardroze kaft en gestileerde vrouwenfiguur op de voorkant. Niets is minder waar: de inhoud is een prima in elkaar zittend misdaadverhaal van eigen bodem waarbij de diverse hoofdpersonen goed uit de verf komen. Britt en haar dochter vormen een hecht gezin waar natuurlijk wel eens wat voorkomt maar waarvan de basis goed is. Een goed warm nest. Daarnaast is Britt een goede vakvrouw en werkt ze met veel plezier in een goed draaiend team. Het verhaal is spannend en op logische wijze wordt het spoor gevolgd van de ene verdachte naar de andere. Tot de moordenaar wel erg dichtbij komt...

Het perspectief wisselt regelmatig, zonder dat dit storend werkt in het verhaal, waardoor de lezer zich kan inleven in de verschillende personages. Leuke bijkomstigheid is dat moderne sociale netwerken als Hyves en MSN een plaats krijgen in het boek. Wat zijn de gevaren van de anonieme sociale netwerken die in de huidige maatschappij helemaal ingeburgerd zijn? Wie gebruikt ze en waarvoor worden ze gebruikt en wat is de rol van ouders hierbij? Maar bovenal is Blond 15  een goed geslaagd debuut in een zeer prettige leesstijl.

Hoewel het verhaal een afgerond geheel is, biedt de intrigerende cliffhanger in het laatste hoofdstuk een opmaat naar een vervolg, dat er dus ook komt. In een interview zegt Van der Kemp hierover: Het plot zit al in mijn hoofd en het verhaal begint zich te vormen, wraak wordt het leidende thema maar ook internetdaten krijgt een prominente plek. Daarna wil ik, denk ik, een op zichzelf staande thriller proberen, maar wie weet, misschien ben ik dan nog wel niet klaar met Britt.

Ik ben door Blond 15  in ieder geval zeer nieuwsgierig naar nieuwe pennenvruchten van deze auteur.

ISBN 9789074274401 Paperback 166 pagina's | Verbum Crime | februari 2010

Joanazinha, maart 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.hallieephron.com

http://www.sophiehannah.com

http://www.mauricekummer.nl

Een schuldig huis
Robbert Goddard


Biblion:
Nadat zijn jonge vrouw door onbekende oorzaak van een klif is gestort, trekt een man in bij zijn schoonzusje en haar echtgenoot. Zij wonen in een uiterst uniek huis dat een bijzondere invloed lijkt te hebben gehad en heeft op zijn bewoners. De jonge weduwnaar verdiept zich in de achtergronden van een bewoner die in het verleden wegens moord op zijn echtgenote werd gehangen. Hij is niet de enige die onderzoek doet naar gebeurtenissen van vroeger die op merkwaardige wijze met elkaar en het huis verweven zijn.

Een in hoge mate onderhoudende en intrigerende roman vol onderhuidse spanning, waarin de ik-persoon zijn verhaal aan zijn overleden vrouw vertelt. Misschien wat erg fantasievol qua uitwerking, maar het mysterie speelt dan ook een eigen, niet rationele rol. De lezer zal dit moeten accepteren om ten volle te kunnen genieten. De cover suggereert een ogenschijnlijk vredige sfeer met de foto van een vrouw, uitkijkend over het water vanaf de rand van een rots.
(Biblion recensie, A.C. Bolman-Bloem)

Een verhaal als dit is niet samen te vatten, dus ik doe het hiermee. Wat rest is een mening. Ik heb het al ooit gelezen, maar de afloop was al vergeten, dus wat de plot betreft was er helemaal geen probleem. Wat de
spanning betreft dus ook niet. De hoofdpersoon praat tegen zijn overleden vrouw. Behalve een ik-verteller is er dus een jij-luisteraar. Dat geeft wel een extra dimensie, omdat hij als het ware kan overleggen met haar. Alleen geeft ze geen antwoord meer...
Liefde en verraad in een spionageverhaal in de vorm van een psychologische thriller. Zoiets.

Isbn 90 5501 677 2 Paperback 285 pagina's | Bzztoh | november 1999
'Set in stone' Vertaald door Bob Snoijink

© Marjo, februari 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wit goud
Ariane Meijer

Donia Fisher, een rijke weduwe – haar man was bankier van de onderwereld en is geliquideerd – gaat de kerstdagen en de jaarwisseling doorbrengen bij haar dochter Julia en kleindochter Maxime die in India wonen. Julia is verloofd met Deepak Vinashkuram, een Indiase zakenman en woont met hem samen in het luxueuze familiehuis in Goa.
Deepak en zijn vader, Senior, waren zakenpartners van Donia’s echtgenoot en zitten ook tot hun nek in de drugshandel. Donia verdenkt ze ervan betrokken te zijn geweest bij de dood van haar echtgenoot en gaat vragen stellen. Eén van de vele dingen die zij wil weten, is wie toch de Kraanvogel is. Hij is de hoogste baas in de bende, en haar dochter heeft een tatoeage van een kraanvogel op haar rug, maar ze komt er niet achter wie het is. Ook haar dochter weigert haar meer te vertellen. De familie Vinashkuram wil haar uit de weg hebben en zorgt ervoor dat zij vanwege vermeend drugsbezit wordt gearresteerd. In de gevangenis komt Donia in dezelfde cel terecht als Nicole, een Nederlands meisje dat daar al twee jaar vastzit. Nicole en haar vader, Thomas, helpen Donia door haar periode in de gevangenis heen. Nadat Donia met hulp van de Nederlandse ambassade vrij is gekomen, gaat ze met verdubbelde energie op zoek naar de moordenaar van haar man: de Kraanvogel.

Dit boek is het tweede in een serie over Donia Fisher. Ik vond het wat langzaam op gang komen, en ergerde me in eerste instantie alleen maar aan Donia. Egoïstisch, krengerig en blijkbaar is het nodig om veelvuldig scheldwoorden te gebruiken.
Pas op het moment dat Donia in de gevangenis komt, komt er vaart in het verhaal en wordt het echt spannend om, helaas, op het eind toch weer in elkaar te zakken. De beschrijving van haar verblijf in de Indiase gevangenis is schrijnend en levensecht; en daar kreeg ik waardering voor de figuur Donia. Het laatste deel van het boek is naar mijn idee te veel afgeraffeld; er moest nog heel wat gebeuren in weinig bladzijden en daardoor miste ik logische overgangen. Ook de in het middendeel opgewekte verwachting van uitdieping van de karakters vond niet plaats, helaas.
Al met al vond ik het wel een aardig boek, maar met wat meer diepgang zou het een echte thriller zijn geworden met geloofwaardige karakters. Nu legde ik het boek met een katterig gevoel weg: was dit het nou?

Paperback | 304 Pagina's | Uitgeverij Sirene ISBN10: 9058315096 | ISBN13: 9789058315090

© Joanazinha, augustus 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De schaduw van Poe
Matthew Pearl

Op 7 oktober 1849 kwam Edgar Allan Poe, onder uiterst mysterieuze omstandigheden om in een ziekenhuis in Baltimore. Niet dat Amerika daar toentertijd rouwig om was. Men nam aan dat zijn dood te maken had met het buitensporig drugs -en drankmisbruik, omdat hij zich erg vreemd gedragen had gedurende een paar dagen voor hij stierf. Eigen schuld, dikke bult, zei men.

Matthew Pearl heeft de omstandigheden rond Poe's dood onderzocht en daar een verhaal omheen geschreven. Zijn hoofdpersoon is de advocaat Quentin Clark. Hij woont en werkt in Baltimore en is groot bewonderaar van Poe's werk. Hij wil niet geloven dat Poe zijn eigen dood heeft bewerkstelligd, en geeft er zelfs zijn carrière voor op om de zaak te onderzoeken. Hij reist naar Parijs omdat zich daar Auguste Dupin bevindt: Dupin is hoofdpersoon in het detectiveverhaal 'The Murders In The Rue Morgue,'. Door middel van logische beredeneren - ratiocinatie - lost hij de ingewikkeldste moordzaken vanuit zijn leunstoel op.
Tijdens de zoektocht naar deze man is Clark gestuit op twee mannen: een baron, die zich Dupin noemt en een raadselachtige man die Dupointe heet. Clark stelt zijn vertrouwen in de laatste en neemt hem mee naar Baltimore, waar Dupin ook opduikt!
Dupin onderzoekt de zaak van Poe door getuigen te ondervragen en door mensen enigszins te manipuleren. Dupointe echter wandelt alleen maar en denkt na. Maar de lezer volgt beide mannen. Clark houdt alles in de gaten.

We krijgen een mooi beeld van de tijd. Varkens op straat die door het vuilnis wroeten, de perikelen rond Napoleon en zijn opvolgers, de slavenhandel en de politieke situatie. Maar het lijkt mij dat je dit boek beter kunt waarderen als je zelf ook een Poe-fan bent. Behalve dat er vaak naar verhalen gerefereerd wordt, zit er ongetwijfeld nog meer in dat naar Poe verwijst. Of zijn dood helemaal verklaard wordt, dat mag je zelf lezen, het boek vormt een mix van feiten en fictie. Het is alleen een beetje langdradig, lang niet zo boeiend als Pearls eerste boek, de Dante's club.

ISBN 90 446 0634 4 Paperback 463 pagina's | Uitgeverij Prometheus | juni 2006
The Poe shadow vertaald door Titia Ram

© Marjo, december 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

The last Dickens
Matthew Pearl

Na de naar meer smakende, volledige onderdompeling in het Boston van 1865, compleet met achtervolgingen per koets, in The Dante club, waren mijn verwachtingen hoog gespannen ten aanzien van The last Dickens van Matthew Pearl. Helaas heeft Pearl niet helemaal aan mijn verwachtingen kunnen voldoen, hoewel het moeilijk is om de vinger heel precies op de zere plek te leggen. In ieder geval speelt mee dat ik al veel meer van Dickens en zijn boeken afwist, voorafgaand aan het lezen van The last Dickens, dan van Dante Alighieri en zijn Goddelijke komedie. De achtergrondinformatie die Pearl rijkelijk in zijn boeken verwerkt, maakte The last Dickens saaier, waar het The Dante club juist interessanter maakte.

Er zijn drie 'verhaallijnen' in het boek. De eerste is het verhaal van de  Amerikaanse uitgever James R. Osgood, die met zijn vrouwelijke boekhouder afreist naar Engeland om te achterhalen of Dickens wellicht  ergens de rest van het boek waar hij mee bezig was toen hij stierf, The Mystery of Edwin Drood, verstopt had of clue's heeft achtergelaten omtrent het einde. Hij heeft dat dringend nodig, omdat zijn uitgeverij Fields, Osgood & Company in een 'oorlog' met o.a. het New Yorkse Harper & Brothers verwikkeld is en het gevecht dreigt te verliezen.
De tweede verhaallijn volgt het laatste bezoek van Dickens aan Amerika. Dickens is ontzettend populair in Amerika en Fields, Osgood & Company, zijn Amerikaanse uitgever, hebben hem uitgenodigd om een aantal lezingen te komen geven. Zeer nauwkeurig en historisch correct wordt er over deze lezingen door Pearl verteld. Het is een rondreis met hindernissen, waar Dickens niet alleen o.a. een wagonlading vee van de hongerdood redt, maar hij ook gestalkt wordt, er spullen uit zijn hotelkamer worden gestolen, ontvoerd wordt en door de Amerikaanse belastingdienst wordt lastig gevallen.
De derde verhaallijn, die het minst interessant en wat mij betreft overbodig was, volgt de wederwaardigheden van o.a. Frank Dickens, de derde zoon van Charles Dickens, die als lid van de Bengal Mounted Police in India de dieven van een flinke hoeveelheid opium en de gestolen opium zelf tracht op te sporen.
De connectie tussen deze drie verhalen is natuurlijk Charles Dickens, maar ook het laatste, onafgemaakte boek van Dickens. The mystery of Edwin Drood  speelt zich namelijk onder andere af in de illegale opiumhandel én werd - in dit boek althans - door Dickens geschreven tijdens zijn laatste rondreis door Amerika. Ook de moordenaarsbende waarmee Osgood te maken krijgt, heeft zijn wortels in die illegale opiumhandel. Waarom die bende ten koste van alles wil voorkomen dat Osgood's missie om het restant van de laatste Dickens op te sporen, slaagt is in eerste instantie een mysterie en wordt pas helemaal aan het eind van dit dikke boek duidelijker.

Het 'misdaadgehalte' van The last Dickens is, vergeleken met The Dante club, ook minder spannend, hoewel nog steeds 'gotisch' van karakter. Overeind blijft wel dat Matthew Pearl kan schrijven en ondanks de hiervoor genoemde minpunten, toch een onderhoudend boek heeft geschreven. De historische details omtrent de wijze waarop er met de nalatenschap van Dickens is omgegaan of de wijze waarop 'bookaneers' (boekpiraten) aan de inhoud van nieuw te publiceren boeken kwamen toen de rechten van schrijvers nog niet voldoende beschermd werden door het nu - dankzij Google - weer heel actuele copy right maken, net als de wijze waarop bijvoorbeeld Engeland zijn opiumhandel beschermde, The last Dickens toch tot een interessant boek waarin je, meestentijds, met plezier leest.

ISBN 9780099512752 Paperback 464 pagina's | Vintage | 2009

© Ellen, februari 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER