Bokkensprongen
Maurice Kummer

Linda is kunstenares. Voor een geplande tentoonstelling moet ze nieuwe schilderijen maken, liefst aansluitend bij het succesvolle thema van de vorige serie. Maar wat ze haar agente niet durft te zeggen is dat ze eigenlijk geen verf meer op het doek krijgt sinds ze moeder is geworden. Ze woont samen met Ewoud en haar twee dochtertjes, die ze iedere dag naar school brengt, om daarna naar haar atelier te gaan.
Zelfs al komt er niets uit haar handen, ze blijft de dagelijkse routine aanhouden, waarbij ze voor ze de kinderen weer ophaalt, nog even boodschappen gaat doen. Altijd hetzelfde. Eigenlijk had zij dus net als andere dagen in die supermarkt moeten zijn, misschien wel net bij die kassa waar de vrachtwagen op inreed. Ze stond er ook geparkeerd, ze was klaar om uit te stappen. Waarom heeft ze dat niet gedaan? Hoe kwam het dat ze nu getuige was van dat vreselijke ongeluk? Heeft ze echt een stem gehoord die zei ‘blijf zitten waar je zit’? Hoe ze er ook over nadenkt, ze komt er niet uit. Zij is als door een wonder ontsnapt, en hoe dat komt, dat moet ze maar accepteren.
Maar daarna gebeuren er meer vreemde dingen. Ze hoort vaker de stem, vooral nadat ze zich door een vriendin heeft laten meesleuren naar een spiritist. Het blijft niet bij korte aanwijzingen, hij spreekt haar volop toe. Wordt ze gek? Wat gebeurt er? En wil ze de dingen die hij haar laat zien wel weten? Zal ze nog inspiratie vinden? Haar leven staat totaal op zijn kop.
De lezer heeft intussen al een idee aan wie de stem zou kunnen toebehoren, wij lezen immers tussendoor het verhaal van het ontstaan van de bokkenrijders.

(Volgens de overlevering waren de Bokkenrijders een bende rovers die in de 18e eeuw de Landen van Overmaas (het tegenwoordige Nederlands Zuid-Limburg, Belgische Voerstreek en Land van Herve) evenals de regio rond Luik, de gebieden vlak over de Duitse grens en de Kempen onveilig maakten. De strooptochten waren over het algemeen gericht tegen boerderijen en pastorieën.)

De verhalen worden naast elkaar verteld, waarbij pas op het laatst het raakpunt duidelijk wordt. Het vormt een fantasierijk geheel, waarbij ik persoonlijk vooral het historische verhaal interessant vind. Dat verhaal speelt in 1740, en geeft weer hoe de rijkere boeren de dupe werden van de bendes. Maar ook vertelt Kummer het verhaal van een zilveren kogel. In hoeverre heeft dit verhaal  te maken met de bokkenrijders? Jammer dat er geen verdere uitleg in een nawoord gegeven wordt.
Grappig zijn de terloopse verwijzingen in het verhaal van Linda: ze eet bokkenpootjes, drinkt bockbier, en heeft een sleutelhanger in de vorm van een bokkenpoot.
Een boek voor enkele uurtjes ontspannen griezelen...

ISBN  978 90 78407 51 5  uitgeverij TIC September 2009

© Marjo, september 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Alleen Eva
Svea Ersson

Eva is een jonge, 32-jarige vrouw, getrouwd met de 11 jaar oudere Frank, psychiater, en stiefmoeder van de pubers Reinout en Samantha. Haar jeugd is heel traumatisch geweest en als gevolg daarvan heeft zij verschillende persoonlijkheden, ‘alters’ genaamd, gecreeërd om te kunnen overleven. Frank is zowel haar echtgenoot als haar therapeut.

Het begin van het verhaal is heel vlot en spannend geschreven. Eva is een getroubleerde jonge vrouw die psychisch nog verder onder druk komt te staan wanneer ze bedreigende anonieme  briefjes ontvangt. En in plaats van haar te steunen, doet Frank alles af als onzin en weigert haar te helpen. Wanneer de oude mevrouw Vierbergen, de buurvrouw van Eva waar zij voor zorgt, sterft bij een brand in haar huis, erft Eva totaal onverwachts een oud vakantiehuis in Zweden. Zij besluit erheen te gaan om het huis te inspecteren en hoopt zo ook van de bedreigende briefjes af te zijn. Maar die blijven haar ook in Zweden achtervolgen, terwijl zij het huis opknapt met de hulp van Tommie, een 18-jarige jongen.
Wanneer blijkt dat de brand bij mevrouw Vierbergen geen ongeluk was maar opzet, keert Eva terug naar huis en neemt Tommie met zich mee.

Vanaf dat punt verliest het boek een belangrijk deel van zijn geloofwaardigheid. Dat Eva en Tommie in Zweden een verhouding kregen was nog acceptabel, maar dat zij hem meeneemt naar Nederland en zelfs bij zich thuis laat wonen en daar de verhouding voortzet kwam op mij erg krampachtig over. Ook is de rol van Tommie in het verdere verloop van het verhaal onduidelijk. Frank komt vanaf het begin van het boek over als een bullebak en hij overschrijdt op hoogst onethische wijze de grenzen van medisch handelen bij zijn behandeling van Eva. Ook op het privévlak laat hij Eva in de kou staan. Wat volgt is een psychologisch goed uitgewerkt plot met een helaas matig spannend thrillergedeelte en een einde waarmee naar mijn mening de sterke kanten van het boek onderuit worden gehaald. Ik heb al een paar keer eerder gemerkt dat het lijkt alsof schrijvers alles tot op de laatste punt achter de komma uitgewerkt willen zien en daardoor vaak één hoofdstuk teveel schrijven. Dat is hier jammer genoeg ook aan de orde.

Erg sterk en intrigerend is de rol van de tweede verteller in het verhaal, in de cursief gedrukte korte hoofdstukken. Hierdoor brengt de auteur een geweldige psychologische spanning in het boek. Wie is die verteller en waarom weet hij zoveel van en over Eva? Wat heeft hij te maken met de brand in het huis van mevrouw Vierbergen en beschermt hij Eva of laat hij haar juist opdraaien voor de moord?

Al met al vond ik het boek absoluut de moeite waard, zeker voor een debuut. Svea Ersson won in 2008 de manuscriptenwedstrijd van Uitgeverij Verbum en naar ik heb begrepen is ‘Alleen Eva’ een uitwerking van dit manuscript. Ik ben zeer benieuwd naar een tweede boek van deze schrijfster, waarin ik hoop dat de verhouding tussen psychologie en thriller beter in balans is. Dan heb je volgens mij een supergoed boek in handen, want schrijven kan Svea Ersson.

ISBN 9789074274296 Paperback 286 pagina's | Verbum Crime | augustus 2009

© Joanazinha, augustus 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zusters in het kwaad
Kortsmit & Lotz


Een lekker wegleesboek. Die moeten er ook zijn, nietwaar?
Dit boek valt in de categorie hogehakkenthriller (Writers on Heels) waartoe Saskia Noort, Suzanne Vermeer etc. behoren. Eerst maar het verhaal.

Brabantse Marian is met haar gezinnetje neergestreken in een dorp dat waarschijnlijk op of dichtbij het Gooise matras ligt, manlief werkt in Amsterdam, een baan van meer dan veertig uur per week. Twee kleine kinderen
en een verbouwing houden haar van de straat, maar of ze gelukkig is? Ze kent nog niemand en voelt zich maar alleen, al draaien er de hele dag bouwvakkers om haar heen.
Zoals dat gaat verandert dat als ze haar kinderen van en naar school moet brengen. Ze leert vier vrouwen kennen die een soort club schijnen te hebben. Een nachtelijke wandeling -ze heeft ook nog last van slapeloosheid- zorgt voor het eerste contact: ze betrapt de vrouwen als die een notoire pestkop toetakelen.
De volgende dag leggen de dames het uit: ze nemen wraak, geven verveeloren een koekje van eigen deeg.
Maar ja, hoe ver kan je gaan? Een fiets in de lantaarnpaal hangen, of een vrouw stiekem een laxeermiddel toedienen om haar hoogmoed te breken, dat is nog betrekkelijk onschuldig. Wie van de vijf het is weet de lezer niet, maar een van hen wil verder gaan. Dit is maar kattenkwaad, het echte werk moet nog komen. In cursieve tekst lezen we haar ideeën.

Zoals ik al zei: het hapt lekker weg, maar je zit niet op het puntje van je stoel. Het maakte mij niet zoveel uit wie van hen de boze geest was, en ik denk dat het ligt aan de oppervlakkige karakters. Als je de personages niet echt leert kennen, heb je ook niet veel belangstelling voor hun doen en laten. Ondanks niet ter zake doende zijpaden, waar natuurlijk ook weer wat seks bij moest, is het aardig geschreven.
Ik zou zeggen: in zijn soort is het best een redelijk boek, een echt zomerboek: je hoeft er niet bij na te denken, het verveelt niet, en lang doe je er ook niet over.

ISBN 978 90 488 0227 2 Paperback 272 pagina's | Lebowski | juni 2009

© Marjo, juli 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Kritiek van de criminele rede
Michael Gregorio

Wie een beetje bekend is met filosofie kent Immanuel Kants 'Kritiek van de zuivere rede' . De verwachting die de titel wekt, komt uit: de heer Kant speelt een vrij grote rol in deze thriller! Maar de lezer hoeft absoluut geen kennis te hebben van de grote filosoof of van zijn theorieën om dit boek te kunnen volgen, al nodigt het boek wel uit tot googlelen.

Het boek begint precies op 7 februari 1804: Magistraat Hanno Stiffeniis wordt in zijn woonplaats, het dorp Lotingen, bezocht door sergeant Amadeus Koch. Hij maakt zich bekend als administratief secretaris van de procureur van Königsberg, en hij heeft een dringend verzoek: Stiffeniis moet mee om een moordzaak te onderzoeken. De procureur blijkt van die taak ontheven te zijn ten voordele van Stiffeniis. Waarom hij speciaal voor die taak gekozen is, wordt hem pas duidelijk als hij in Königsberg bij het onderzoek betrokken is geraakt. Er zijn al vier doden gevallen, vijf als je de procureur meetelt, die een beroerte kreeg na zijn ontslag. Drie doden zijn op een zelfde manier om het leven gebracht: ze zijn geknield aangetroffen en er is geen verwonding te zien. De vierde dode is een jongeman die in de herberg hielp waar Stiffeniis is ondergebracht.
Stiffeniis dwaalt voor zijn onderzoek door een constant donker en mistig Königsberg, het is erg koud en vaak nat. Een decor dat doet denken aan moordverhalen die spelen in Londen, ook altijd mistig en koud in die tijd. De politieke situatie doet nog een duit in het donkere zakje: het is de tijd waarin de dreiging van Napoleons kant voelbaar is, een tijd waarin iedere onbekende een spion is, een tijd waarin het leger dominant aanwezig is.
Er vallen nog meer doden, die al of niet het werk zijn van de gezochte moordenaar. Stiffeniis dwaalt en blundert, maar natuurlijk lost hij tenslotte de zaak op, waarbij hij na een tijdje geholpen wordt door Immanuel Kant, de man die in het leven van Stiffeniis al eerder een rol speelde. Hoe diens steun allemaal filosofisch gezien in elkaar steekt, dat ga ik niet proberen uit te leggen. Het is prima te volgen in het boek, wees niet bang voor ingewikkeld getheoretiseer!

Het is een meeslepende historische thriller, met een mooie sfeertekening, die het begin van de forensische methodiek beschrijft. De schrijver blijkt een echtpaar te zijn, hij is docent Engels, zij doceert filosofie. Ze hebben goed werk afgeleverd!

Isbn 978 90 214 3525 1 Paperback 448 pagina's | Em. Querido's Uitgeverij | februari 2009
Oorspronkelijke titel 'critique of criminal reason' vertaald door Arthur de Smet

© Marjo, juli 2009

Lees de reacties en/of reageer, klik HIER

In dit vervolg op ‘Op jacht’ is onze heldin Finley Anderson Tanner nog steeds een

• charmante blonde verschijning
• kampioen koopjesjaagster en
• detective in de dop.
  
  

Wanneer Finley ’s ochtends vroeg wordt gewekt door haar vriendin Jane, die alleen gekleed is in een dun nachthemdje en met bloed overdekt bij haar op de stoep staat, weet zij dat er iets ergs is gebeurd. Jane blijkt de avond tevoren uit te zijn geweest met ene Paolo, die zij via een datingbureau heeft leren kennen. Paolo is blijven overnachten en wanneer Jane wakker wordt ligt hij dood naast haar in bed en is zijn penis afgesneden en verdwenen. De gewaarschuwde politie weet niet beters te doen dan haar direct in de boeiten te slaan en af te voeren als verdachte van de moord.Finley weet zeker dat Jane de moord nooit gepleegd kan worden en gaat zich met de zaak bemoeien. Met verstrekkende gevolgen!

Omdat ik ‘Op jacht’ een heel leuk boek vond, ben ik met veel genoegen in ‘Onweerstaanbaar’ begonnen. Het sprankelende niveau van het eerste boek krijgt echter niet helemaal een vervolg in dit tweede deel. Was de balans tussen chicklit en crime in ‘Op jacht’ goed in evenwicht, bij dit boek is dat naar mijn mening minder. De aantrekkingskracht op Finley van privé-detective Liam McGarrity is in ‘Onweerstaanbaar’ op een erg nadrukkelijke en broeierige manier neergezet.
Het crime-deel van ‘Onweerstaanbaar’ zit goed in elkaar en levert een leuke thriller op met een weldoordacht plot. Finley gaat samen met een paar vriendinnen en Liam McGarrity op zoek naar diegene die Paolo heeft vermoord en verminkt. Ze duiken in de wereld van het daten en komen terecht in de wereld van de kinky seks. Maar is daar ook de moordenaar te vinden?

Al met al een aardig boek met zoals gezegd een goed gebracht plot voor wat betreft het crimedeel en een ietwat te ver doorgeschoten chicklitdeel. Hiermee kun je een paar plezierige uurtjes stukslaan tijdens de vakantie of een luie vrije dag. Ik hoop dat in een eventueel derde boek de balans tussen chicks & crime weer in goede verhouding tot elkaar staan; dat verdient dit genre zeker. En Rhonda Pollero kan dat wel, getuige haar eerste boek.

Het boek is net als ‘Op jacht’ uitgebracht in een zeer opvallend en handzaam formaat met een uitnodigende cover, waarbij de zoete chocolaatjes en het stilistisch vormgegeven pistool het genre heel plastisch weergeven.

ISBN: 9789074274265 Uitgever: Verbumcrime Vertaling: Ine Willems Formaat: hardcover in handzaam, apart formaat

Joanazinha, juli 2009

Lees de reacties en/of reageer, klik HIER

Het Venetiaans bedrog
Steve Berry

Het zesde (op de flap staat vijfde???) boek van Steve Berry gaat over biologische wapens met natuurlijk een historische achtergrond. Zo kennen we Berry immers: ergens in de geschiedenis vindt hij een onopgelost raadsel, of een lacune, en Berry zal die wel even op een heel eigen manier invullen. Het blijft evenwel altijd duidelijk wat de algemeen bekende feiten zijn en wat er bij verzonnen wordt.
Net als in de andere boeken draait het om macht: verschillende partijen willen iets bemachtigen waarmee ze zich almachtig kunnen voelen. Daarbij zitten ze elkaar in het vaarwater, al werken ze als het uitkomt ook wel samen.
En dan hebben we nog de hoofdpersonen van alle thrillers: Cotton Malone, een soort freelancer, die vaak samenwerkt met Cassiopeia Vitt. Henrik Thorvaldsen is een Deen, een van de rijkste mannen van de wereld, en een die met Cotton en Cassiopeia strijdt voor een betere wereld.

In dit boek is het raadsel Alexander de Grote: hoe is hij gestorven en waar is zijn lichaam gebleven?
Archeologen en schatzoekers zoeken al 1500 jaar naar zijn laatste rustplaats, waar zich volgens de legende een genezend serum zou bevinden. Cotton en Cassiopeia krijgen te maken met de dictator Irina Zovastina, leider van een aantal voormalige Sovjetrepublieken dat zich heeft verenigd in een nieuwe staat. Zij is er op uit om Alexander de Grote te overtreffen als de grootste veroveraar uit de geschiedenis. Om de wereldheerschappij te bemachtigen verzamelt ze de meest vernietigende bacteriële wapens, waarmee ze een biologische oorlog wil ontketenen.
Tegelijk heeft ze een vriendin die aan aids ligt te sterven. Misschien kan ze haar redden?

Het concept van Berry is in alle boeken hetzelfde. En zijn stijl verandert ook niet. Door steeds van vertelperspectief te veranderen en een goed gebruik te maken van cliffhangers, schept hij een spanning, waardoor je het boek niet meer weg wil leggen.
Maar voor mij werkt het kunstje niet meer merk ik. Het wordt voorspelbaar. Daarbij komt dat de geloofwaardigheid van de hoofdpersonen aangetast wordt als zij iedere keer weer weten te ontsnappen, en hun minder belangrijke vijanden natuurlijk wel die kogel opvangen. Dat vind ik jammer, want de achtergrond blijft interessant. Je merkt dat Berry zich terdege heeft verdiept in de geschiedenis en in dit geval ook in de werking van virussen. Misschien zou hij eens andere personages kunnen laten opdraven? En het net iets minder ingewikkeld maken?
Maar natuurlijk zijn er volop liefhebbers die helemaal niet willen dat er iets verandert!

Andere boeken van Steve Berry zijn:
De erfenis van de Tempeliers
De Romanov voorspelling
De Amberzaal
De Alexandrië-connectie
Het derde geheim

Isbn 978 90 261 2478 5 Paperback 472 pagina's | Uitgeverij De Fontein | mei 2009
Vertaald door Hugo Kuipers

© Marjo, juli 2009

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Droom niet meer
Jan de Leeuw

Jan de Leeuw is mij bekend als schrijver van heel mooie jeugdboeken (Vederland, Midzomernachtzee, Nachtland), en dus dacht ik met 'droom niet meer' eveneens een jeugdboek in handen te krijgen. Niets is minder waar, het blijkt dat Jan de Leeuw ook een schrijver van spannende boeken is! Dit boek is in 2004 genomineerd geweest voor de debuutprijs van Vlaanderen (niet gewonnen), waar ik maar mee wil zeggen dat het door anderen wel opgemerkt is!

In 'Droom niet meer' is de verteller een vrouw van bijna veertig, alleenstaande moeder van drie opgroeiende kinderen. Ze werkt overdag op een fabriek, en heeft daarnaast nog deze baan in een hotel als toiletjuffrouw, Madame Suzanne voor de hotelgasten, wc-madam voor haar zelf. Op een dag wordt in een van de hotelkamers een vrouw dood aangetroffen. Madame Iris, call-girl van beroep, was een van de weinigen die af en toe een praatje maakte met Suzanne. Vlak van tevoren heeft ze in de wc's een agenda laten liggen. Suzanne kan het nu niet meer terugbezorgen, wat moet ze er mee? Als ze ontdekt dat er cryptische namen en telefoonnummers in staan, denkt ze dat ze informatie heeft die naar de moordenaar zou kunnen leiden. Maar voor ze er toe komt het boekje aan de politie te overhandigen, wordt er een man gearresteerd en veroordeeld.
En dan gaat ze zelf maar op onderzoek uit, hetgeen haar in gevaarlijke, maar vooral verrassende situaties brengt. Op zich is het helemaal geen bijzonder verhaal, het is de manier waarop Jan de Leeuw het zijn personage laat vertellen die het boek tot een waar genot maakt. Het Vlaamse accent, maar vooral de humor, heerlijk!! Maar ook speelt er een weemoedigheid door het boek, de heimwee van een geknakte vrouw die beseft dat ze nooit zal uitstijgen boven het lot dat haar getroffen heeft.

"Ik weet niet waar mijn kop stond, die dag. De chef-kok had zeker vettige brol bijeengesmeten, want ik had de indruk dat er meer volk in mijn toilet zat dan in het restaurant. Wat een werk in de keuken, denk ik soms, lopen en koersen, gebogen over die hete vuren en van over gans de wereld al dat eten aangesleept, beesten doodgebloed, vetgemest, met stokken in hun keel tot in hun gat, negerkes die met bananen slepen, pinguïnvet en nachtegalentongen, gegarnituurd met garnalenogen en peterselie."

"Suzanne?
Ik schrik op.
Van wat droom jij?
Ik? Ik droom niet meer."

"De dag nadien zit ik op de metro. Dat is beter dan de cinema en het kost minder. Koppelkes draaien tongen naast strenge ouwe mees en dronkaards rochelen naast gecoiffeerde madammen. Af en toe ziet ge een toerist met rugzak en een kaart van de stad half weggestoken in zijn broekzak, beschaamd toerist te zijn.
Mocht ik geld genoeg hebben om mijn dagen op te doen aan wandelen en goed eten, ik zou mij niet generen."

ISBN 9789063065089 Paperback Verkoopmaatschappij Schuyt & Co | februari 2006

© Marjo, juli 2009

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Schimmenspel
Matthias Rozemond

In 1961 heeft Norbert Camperman een verkeersongeluk veroorzaakt, waarbij zijn broer en nichtje om het leven komen. Om dit te verwerken staat hij onder behandeling van een psychotherapeut en gebruikt ook medicijnen. Als zijn broer twee jaar later een brief stuurt, en zich ook nog laat zien (!) gaat reist hij met zijn vrouw terug naar Schotland om de ware toedracht van het ongeluk te achterhalen.
De problemen worden groter als in zijn hotelkamer een kamermeisje wordt vermoord en hij de hoofdverdachte blijkt. Hij vlucht, met Stella, een Schotse vrouw die ineens in zijn leven opduikt. Op een dag ontvangt Peter een dagboek van zijn vader, geschreven in de Schotse gevangenis, waar zijn vader tenslotte zelfmoord pleegde. Hij reist naar Schotland om daar uit te vinden wat er wérkelijk gebeurde, en bezoekt daarbij Stella en haar dochter.

Het is al vrij snel duidelijk dat Norbert er in geluisd blijkt te zijn, maar de details worden slechts mondjesmaat onthuld, om toch een poging te doen de spanning te vergroten. De plot lijkt eigenlijk niet zo belangrijk. De schrijver wankelt een beetje tussen twee genres: is het bedoeld als een puur spannend verhaal, of wil hij inzage geven in de psychologie van zijn personages? Het had wat mij betreft nog wat meer uitgesponnen mogen worden. Hoe komt het dat Norbert met een wildvreemde vrouw naar het eiland Skye vlucht? En wat doet het verhaal van zijn vader met Peter?

Wel leuk vind ik de (zij het gezochte) parallel met Bonnie Prince Charlie, de Schotse troonpretendent die jammerlijk moest vluchten, en daarbij geholpen werd door een vrouw. Dit speelde tijdens de Jacobitische opstanden in de achttiende eeuw.
Ik vind dit boek meer een romantisch spannend boek, dan een literaire thriller. Leuk om te lezen, maar geen pageturner.

ISBN 978 90 214 3470 4 Paperback 335 pagina's | Em. Querido's Uitgeverij | oktober 2008

© Marjo, juli 2009

Lees de reacties op het forum, klik HIER

De dood ging in wit gekleed
Jim Kelly

Petje af voor de twee inspecteurs die een zeer ingewikkelde zaak toegewezen krijgen. De plot is erg ingewikkeld.

Het kernverhaal is dat van Sarah Baker-Sibley, die in onmin leeft met haar ex, die haar de zeggenschap over hun dochter wil ontnemen. Haar man woont op een Grieks eiland, gelukkig ver weg, maar de dochter is intussen een eigenzinnige puber geworden die zelf ook wat in de pap te brokkelen wil hebben. Op weg om haar dochter van school te halen, strandt Sarah in een sneeuwstorm, op een weg waar ze geen bereik heeft. Ze raakt in paniek als blijkt dat er een moord gepleegd is en dat ze daar nog wel even vast zal zitten. Als een van de inspecteurs haar dochter wel wil waarschuwen, accepteert ze dat, maar ze blijft onrustig.
De weg waar ze vaststaat is een afgelegen kustweggetje (kaart voorin) waar tenslotte negen auto's komen te staan. Behalve dat er overduidelijk een moord is gepleegd, is er een automobilist die een hartaanval krijgt, vlucht een bestuurder weg, en weer een andere bestuurder is onder invloed van marihuana.
Zo is er behalve het kernverhaal sprake van smokkel, van wraak, van diefstal, afpersing en nog meer. En als de getuigen dan allemaal belangrijke dingen verzwijgen of de boel aan elkaar liegen, dan maak je borst maar nat!

De inspecteurs zijn Shaw en Valentine, niet bepaald beste vrienden. Ooit werkte Valentine samen met de vader van zijn huidige partner, en twaalf jaar geleden hebben zij een zaak verknald. Dat is nog steeds een last voor Valentine. Niet meer voor Jack Shaw, die is overleden. Maar nu is zijn zoon er op gebrand zijn naam te zuiveren. Dat probeert hij ook nog even te doen.
Wie houdt van puzzelen houdt, samen met inspecteurs die er ook een eigen leven op na houden, die zit goed. In het boek wordt de zaak een forensische puzzel genoemd. Dat klopt, aan de plot mankeert niets, behalve dat het ingewikkeld is.
Maar ik heb me helaas herhaaldelijk geërgerd aan de taal, aan het overdreven gebruik van bijvoeglijke naamwoorden, aan kleine foutjes in de tekst. Ik heb er dus niet zo van genoten als gekund had.

Voorbeelden:
'De Alfa-Romeo trok een lippenstiftrode streep door een sepiakleurig landschap.'

'De stank van gebakken vet lag als een dekbed over de formicatafels'

'zijn gezicht werd nog altijd gedomineerd door een herhaaldelijk gebroken neus'
(wat een vreemde opmerking!!)

'ze was klein, stevig gebouwd, maar je zou haar nooit tenger noemen'
(waar slaat het woord 'maar' op?)

Of een inspecteur die eerst zucht dat hij na drie uur slaap nog moe is, maar een paar minuten later zich puik voelt??

Nog eentje dan, wat zijn de twee het eens! In één alinea.

'...dacht Shaw, hij had de pest aan winstbejag.
'U bent vroeg', zei ze. Valentine had een hekel aan punctuele mensen.

Een thriller hoeft helemaal niet geschreven te worden in een mooie taal, dus als je dat niet beheerst, probeer het dan ook niet!

ISBN 978 90 261 2607 9 Paperback 304 pagina's | Uitgeverij De Fontein | mei 2009
'Death wore white' Vertaald door Pieter Janssens

© Marjo, juli 2009

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Stervensuur
Roger Jon Ellory

Een voorloper van 'Een stil geloof in engelen'.
In dit boek, zijn debuut, hanteert Ellory een zelfde manier van vertellen: een man, veroordeeld tot de doodstraf, vertelt aan een geestelijke die hem bezoekt, het verhaal van zijn leven.
Dat verhaal wordt afgewisseld met het leven uit de cel, over bewakers die zich menselijk gedragen en over die ene bruut, die hem het liefst te grazen zou nemen.
Daniel Ford is veroordeeld omdat hij een zwarte vermoord heeft, maar hij is onschuldig. De vermoorde is Nathan Verney, en Nathan was Daniels onafscheidelijke vriend vanaf dat ze elkaar ontmoetten op hun zesde levensjaar.
Daniël is er in geluisd, zegt hij. Nathan was zijn vriend, en zelfs al waren er wel eens ruzietjes en was er wel eens spanning omdat ze van mening verschilden, dat was zeker geen reden om zijn enige vriend te vermoorden! Er is een gevangene die hem haarfijn allerlei complottheorieën uitlegt, over de moord op de Kennedy's, over Nixon en de oorlog in Vietnam, over de Ku-klux-clan, en ook over de veroordeling van Daniël.
Het verhaal speelt in Amerika, in de jaren zestig/zeventig. Op de achtergrond is de politiek aanwezig, maar nooit zodanig dat het een politieke thriller wordt. Het blijft het levensverhaal van twee jongens, de ene blank, de andere zwart, in een tijd dat zoiets met argusogen bekeken werd.
De titel vind ik niet goed. Waarom niet gewoon de Engelse titel vertaald? Maar dat doet natuurlijk niets aan het leesplezier af: een boek dat je niet weg wil leggen, zelfs al is de afloop bekend.

ISBN 90 229 8767 1 Paperback 343 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | maart 2004
'Candlemoth' Vertaald door Eny van Gelder

© Marjo, juni 2009

Lees de reacties op het forum, klik HIER