Ravenzwart
Ann Cleeves

Een desolaat winters landschap, zwarte raven cirkelen boven het lijk van Catherine als ze gevonden wordt door Fran Hunter. Een paar dagen daarvoor was Catherine op bezoek geweest bij Magnus Tait. Het was op nieuwjaarsdag, Catherine en haar vriendin Sally vonden het wel leuk om elkaar uit te dagen, want bij Magnus bleef je beter weg. Magnus is een zonderling, een eenzaat en bovendien zwakbegaafd.
Enkele jaren eerder verdween er al eens een meisje en de hele gemeenschap van dit Shetlandse dorp verdenkt Magnus van deze verdwijning, dus nu ook van de moord op Catherine.
Maar inspecteur Jimmy Perez gunt Magnus het voordeel van de twijfel en begint het leven van de andere bewoners uit te spitten. Al heel vlug blijkt dat er inderdaad veel meer aan de hand is.

Het boek barst van de desolate sfeer die er op deze eilandengroep heerst. En hoewel ze daar in een vrij kleine gemeenschap leven is er bij die mensen toch een sterke eenzaamheid aanwezig. Dat komt vooral goed tot uiting in het personage van Magnus Tait.

'Ladythriller' staat er op de cover. Ik snap niet goed wat hier de reden voor is, in ieder geval slaat het nergens op. Ik zou het een psychologische thriller noemen, met goed uitgewerkte karakters, waarbij vooral Magnus Tait en Jimmy Perez bij mij blijven 'hangen'. Het is spannend zonder dat er spectaculaire dingen gebeuren, het is meer het onderhuidse, de geladenheid van het verhaal, de hele sfeer die een zekere spanning opwekken. Ik zou het willen vergelijken met de scandinavische thrillers, als je daar kan van genieten dan is dit ook wat voor jou.

Over de auteur : Ann Cleeves heeft een vijftiental boeken op haar naam staan, waarvan de serie rond Stephen Ramsey het bekendst is. Tot nu toe zijn slechts drie boeken in het Nederlands vertaald :'Lokvogel' (2003), 'Onschuld' (2004) en nu 'Ravenzwart'. Ze is opgegroeid in Noord-Devon, in het zuidwesten van Engeland. Haar vader was onderwijzer en zelf studeerde ze aan de universiteit maar maakte haar studie niet af. Daarna heeft ze allerlei banen gehad, bij de kustwacht, bij een opvangtehuis voor vrouwen, ze was kok bij een vogelopvangcentrum, en bij de kinderbescherming. Haar man is ornitholoog en door zijn werk is ze op de Shetlandlandeilanden terecht gekomen. Daar hebben ze langere tijd gewoond en heeft ze inspiratie opgedaan voor dit boek.

ISBN 9022991938 Ingenaaid, 286 pagina's Verschenen: april 2006 A.W. Bruna Uitgevers
Vertaler: M. Jansen in de Wal

© Christine, juni 2006

Lees de reacties op het forum, klik hier!

http://www.barbaravoors.com

De rozenmoorden
Anna Kalman

Volgens de flap het Duitse antwoord op Nicci French.
Dat is haast een belediging voor deze twee getalenteerde schrijvers, want Mevrouw Kalman kan er absoluut niet aan tippen!

Het boek gaat over een vrouw die net een detectivebureau is begonnen, vier weken is ze bezig, staat er en nog geen klant gehad. Toch verzucht ze verderop dat echtscheidingszaakjes heel wat eenvoudiger zijn. Hoe kan ze dat nou weten als ze die nooit gedaan heeft? Zo staan er meer fouten in het boek.
In een eerste zin is ze zelf haar verjaardag vergeten en een paar zinnen later voelt ze zich eenzaam omdat ze zo gewend is om vertroeteld te worden op die dag...
Ook zinnen als "M. luistert met grote ogen". "Onzeker keek ze hem aan, maar haar hart klopte luid, onregelmatig, onverzadigd."
Lees ik nu toch een bouquetje??
Verder met het verhaal..
In haar privéleven is Mandy de partner van Edward, maar hij behandelt haar erg onvoorkomend, en als hij al tegen haar praat is het om kritiek te spuien. Ze zet hem buiten, met al zijn spullen.
Maar dan is de redding daar: een opdracht! Ze moet de antecedenten van een succesvol arts nagaan. De vrouw die een documentaire heeft gemaakt over zijn leven, twijfelt of het allemaal wel kloppen kan. En Mandy ontmoet een interessante man, een hoteleigenaar. Hoe dat gaat is allemaal te toevallig om waar te zijn, maar vooruit, dat zie ik door de vingers.

Ik zou bijna vergeten dat het een thriller moet zijn: er wordt natuurlijk gemoord. Na twee slachtoffers ontdekt Mandy dat haar ex allebei de vrouwen gekend heeft, en niet zomaar als kennisje. Als hij ook het derde slachtoffer gekend blijkt te hebben, wordt ze bang... zou hij? Maar hij vraagt haar om hulp en bang of niet, ze gaat met hem mee. Voor de lezer is hij niet de enige verdachte: er is nog een verknipte assistent van de documentairemaker; de vriendin van Mandy verknipt foto's op een verdachte manier; behalve Edward is ook zijn moeder verdacht en dan is er nog de nieuwe vlam, die ook alle slachtoffers kende... en natuurlijk de man die het onderwerp van haar speurtocht is.
En dan moet ik bekennen dat ik het boek toch uitgelezen heb.
Het einde werd toch nog een spannende scène, helemaal zoals dat hoort. En dat deed ze weer teniet door een flauwe epiloog.
Gauw inleveren maar dit boek en een echte Nicci French gaan lezen.

(Achter de auteursnaam Anna Kalman blijken Christiane Mühlfeld (1968) en Jutta Siekmann (1958) te schuilen. Beiden wonen in Munchen en zijn werkzaam in de journalistiek.)

ISBN 9789024554669 Pocket | 221 Pagina's | Poema Pocket | april 2006

© Marjo, april 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!

Koud-Zuid
Ariane Meijer

Een literaire thriller zoals op de omslag vermeld is het absoluut niet, maar het is wel een lekker spannend verhaal. De hoofdpersoon is dit keer eens niet een verveelde yup, of een slimme inspecteur, maar een beeldschoon onnozel blondje.
Rijk is ze ook, want ze is getrouwd met de zeer succesvolle Gidon, die ze al kent vanaf haar schooltijd. Wat hij precies voor werk doet, dat weet Donia niet, het interesseert haar eigenlijk helemaal niet. Haar doen en laten draait alleen om Donia zelf, en zolang dat goed gaat, ach, wat zal ze zich druk maken?
Maar als haar echtgenoot op klaarlichte dag doodgeschoten wordt, kan ze er niet meer omheen: zijn dood heeft te maken met zijn werk, en daar zit dus een luchtje aan. Ze wendt zich tot Daniel, de zakenpartner, tot ze tot haar schrik ontdekt dat hij haar laat schaduwen. Niet te vertrouwen dus, en zijn vrouw is ook al niet de goede vriendin die ze aan haar dacht te hebben. Jason dan, die interessante knappe man, die werk van haar maakt? De politie-inspecteur die zo aardig is zijn schouder te lenen om uit te huilen?

Donia komt steeds meer alleen te staan, en blijkt helemaal niet zo dom te zijn als ze zich altijd voorgedaan had. Maar het valt niet mee om zelf initiatief te nemen, gewend als ze is alles aan anderen over te laten. En zo valt ze nog wel een paar keer in de fout, ze vertrouwt de verkeerde mensen.
Als haar dochter Julia gevaar loopt, ontdekt Donia dat ze meer in haar mars heeft dan iedereen, zijzelf incluis, dacht. En ze krijgt hulp van boven...

Het verhaal speelt in Amsterdam, in Oud-Zuid, in een herkenbaar milieu. Ook de allochtone waarzegster met de I Tjing passen daarin, en zelfs Donia's droomduiding maakt het boek niet zweverig.
Dat dit domme blondje meer in haar mars heeft dan haar uiterlijk aangeeft, wordt heel geloofwaardig neergezet. Het verhaal is zo spannend dat je het door blijft lezen, tot het uit is.
Nu nog dat literaire waarmaken en Ariane Meijer hoort tot de betere schrijvers.
Prettig vind ik ook dat dit boek gelukkig geen aanknopingspunten biedt voor een serie!

Paperback | 240 Pagina's | Uitgeverij Sirene ISBN10: 9058314472

© Marjo, mei 2007

Reageren? Klik hier!

Koudegolf
Arnaldur Indridason

Er wordt een lijk met ingeslagen hoofd gevonden, vastgebonden aan oude Russische afluisterapparatuur. Het lijk komt letterlijk boven water doordat het meer, waarin het jarenlang heeft gelegen, langzaam leegloopt.
Hoofdinspecteur Erlendur Sveinsson en zijn medewerkers Sigurdur Óli en Elínborg proberen te achterhalen wie deze man is geweest en waarom hij op deze wijze in het water is gegooid.
Standaard politiewerk, zou je zeggen, maar al gauw raakt Erlendur naar het lijkt geobsedeerd door de speurtocht naar een oude auto die werd gebruikt door een man die al tientallen jaren wordt vermist. Het enige dat van hem teruggevonden is, is deze auto. Is deze man, Leonard, de man uit het meer? Wie is Leonard trouwens? De politie kan helemaal niets over hem vinden, alsof hij nooit heeft bestaan. Langzamerhand ontrafelt Erlendur het mysterie van Leonard en komt daarbij in aanraking met spionage en de geschiedenis van de socialisten in IJsland tijdens het begin van de Koude Oorlog.
In flashbacks wordt in verschillende hoofdstukken door een oude IJslander teruggeblikt op zijn verleden als idealistische student in Leipzig die ijvert voor een socialistische heilsstaat en moet toezien hoe zijn wereld stukje bij beetje afbrokkelt, door verraad en door de verdwijning van zijn Hongaarse vriendin, kort voor de inval van Rusland in Hongarije. Langzaam maar zeker komen de draden van de speurtocht van Erlendur naar de vermiste Leonard en de identiteit van het lijk uit het meer samen met de flashbacks van de oude IJslander.

Koudegolf is weer een zeer goed boek in de serie rondom Erlendur, Sigurdur Óli en Elínborg. Ook in dit boek is vermissing een belangrijk thema voor Erlendur, zowel persoonlijk – vanwege de vermissing in zijn jeugd van zijn broertje – als in zijn werk. Verder worden de karakters van zijn medewerkers verder uitgediept, waardoor ze meer gaan leven voor de lezer. En de verhouding met zijn kinderen Eva Lind en Sindri Snaer – die we in dit boek leren kennen – wordt verder uitgewerkt. Dat geeft Erlendur een diepgang en een vertrouwdheid waardoor je hem als een goede bekende gaat beschouwen.
De schrijfstijl van Indridason vind ik erg boeiend: er gebeurt zo op het oog heel weinig en tergend langzaam komen Erlendur en zijn mensen dichter bij de oplossing. Je zou ze af en toe wel vooruit willen duwen: toe nou, ik wil weten hoe het afloopt! De manier waarop Indridason de spanning weet op te bouwen en vast te houden is van grote klasse en hij levert daarmee zeer meeslepende thrillers af. Hij wordt wel vergeleken met Henning Mankell, de Zweedse schrijver die bekend is van de thrillers met Wallander in de hoofdrol; een vergelijking die hij wat mij betreft glansrijk kan doorstaan, hoewel ik, als ik ze zou moeten vergelijken, Wallander toegankelijker vind dan Erlendur.

ISBN 9789056721831 Paperback 331 pagina's Signatuur | april 2006
Oorspronkelijke titel: Kleivarfatn, Vertaler: Willemien Werkman

© Joanazinha, december 2008

Reageren? Klik hier!

Moordkuil
Arnaldur Indridason

In Reijkjavik (IJsland) worden op een bouwterrein botten gevonden, die daar al jaren moeten liggen. Rechercheur Erlendur haalt er de archeoloog bij om de botten bloot te leggen. Dat gaat natuurlijk heel langzaam, en in de tussentijd kan Erlendur al proberen er achter te komen wie het zou kunnen zijn. Op de plek van de vondst blijkt een zomerhuis te hebben gestaan, waarvan de bewoners nogal eens wisselden. Een hele kluif om dat allemaal uit te zoeken.

De lezer krijgt intussen al het verhaal mee van Margret en haar gezin. Margret wordt mishandeld door haar man, lichamelijk en geestelijk kapot gemaakt, en de kinderen kunnen niets doen.
Als tijdens de Amerikaanse legering na WO II haar man Amerikaanse goederen steelt en opgepakt wordt, breekt een periode van zes maanden aan waarin moeder en kinderen rust hebben. En Margret ontmoet Dave, een nieuwe liefde. Maar haar man komt vrij en Dave wordt overgeplaatst. Erlendur ontrafelt langzaam het verhaal van de bewoners van het zomerhuis en heeft ook nog zijn eigen sores.

Een heleboel verhaal dus in deze thriller, die lekker weg leest. Jammer dat het soms zo voorspelbaar is, en dat er (bij het vertalen?) kromme zinnen en stijlfouten ingeslopen zijn.

De auteur:
Arnaldur Indriðason (1961) behoort sinds jaren tot de meest succesvolle thrillerauteurs van zijn land. Daarnaast werkt hij als journalist en filmcriticus voor het grootste dagblad van IJsland. Alleen J.K. Rowling en Indriðason is het tot nu toe gelukt om tegelijkertijd met drie boeken in de top 3 van de IJslandse bestsellerlijsten te staan.

ISBN 9789056720513 Paperback 251 blz.Bruna Uitgevers, A.W. april 2004

© Marjo, februari 2005

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!

Noorderveen
Arnaldur Indridason

Eerder dit jaar heb ik van Arnaldur Indridason al Moordkuil gelezen, in de achteraf foute veronderstelling dat dit zijn eerste literaire thriller was. Tijdens het lezen van Noorderveen kwam ik er namelijk al snel achter dat dit boek aan Moordkuil voorafging, hoewel dat voor het verhaal zelf verder geen gevolgen had. Mijn eerdere kennismaking met deze veelvoudig bekroonde auteur uit IJsland was mij goed bevallen, hoewel ik wel wat twijfels had over de vraag of hij in staat zou zijn om de lezers meerdere boeken lang te kunnen boeien met de hoofdpersonen die hij laat opdraven. Inspecteur Erlendur en zijn jongere collega’s Óli en Elínborg maakten in Moordkuil soms een wat onsamenhangende indruk en bleken maar ternauwernood in staat om met elkaar samen te werken. Met name Erlendur werd neergezet als een zonderlinge man die niet altijd serieus werd genomen door zijn omgeving en enigszins wereldvreemd door het leven ging. Maar hoewel in Noorderveen deze indrukken nog steeds licht aanwezig zijn, werden de professionele eigenschappen en bijzondere kwaliteiten van Erlendur als politieman veel duidelijker belicht. Iets wat het verhaal dan ook zeer ten goede kwam en van Noorderveen een beter boek maakte dan Moordkuil en tevens het talent van Indridason als auteur in één klap onomstreden naar het voetlicht schoof.

Net als in Moordkuil is in Noorderveen een misdaad de reden om in het verleden van een aantal mensen te gaan graven. In het huis van een met een asbak doodgeslagen man vinden de rechercheurs een eigenaardig briefje van de moordenaar en de goed verstopte foto van het graf van een jong meisje. Hoewel verdere aanwijzingen ontbreken, was met name Erlendur ervan overtuigd dat het briefje en de foto met elkaar te maken moesten hebben en dat er ergens in het leven van het slachtoffers raakvlakken te vinden moesten zijn. Maar het verleden laat zich niet altijd even makkelijk oprakelen en slechts door de vasthoudendheid van Erlendur lukte het om langzaam maar zeker een paar kleine aanknopingspunten te vinden.

Net als veel Scandinavische auteurs weet ook Indridason een aantal maatschappelijke en ethische vraagstukken op te werpen en komen moeilijke thema’s als erfelijkheid, orgaandonaties en ouderschap ruimschoots aan bod. Ook de rol van de wetenschap wordt aan de kaak gesteld en dan met name de manier waarop een deel van de kennis vergaard lijkt te worden. Het geeft een extra en zeer boeiende dimensie aan het boek en opvallend is dat de moeilijke onderwerpen nergens de vaart uit het verhaal weten te halen. Ook de extra verhaallijnen zijn uitstekend en vooral de problemen van Erlendur met zijn verslaafde dochter zijn zeer goed beschreven. Echt spannend is Noorderveen eigenlijk niet, maar het weet wel van begin tot eind te boeien en te intrigeren. Ook al weet je ruim voor de helft van het verhaal al wel ongeveer wat er nu precies aan de hand moet zijn. Maar omdat Indridason alles mooi en zorgvuldig weten te vertellen is dat helemaal niet vervelend en op sommige momenten weet hij de lezers toch nog te verrassen. Vooral op het eind komen er een paar ontroerende passages voorbij die je behoorlijk aan het denken zullen zetten.

Bij elkaar opgeteld is Noorderveen een meer dan uitstekend boek en is het duidelijk dat deze IJslandse auteur iemand is om goed in de gaten te houden. De eerste twee delen zijn wat mij betreft beter dan het begin van Henning Mankell in zijn inmiddels onvolprezen serie over Kurt Wallander. Maar die bleek wel in staat om de kwaliteit iedere keer weer verder op te schroeven en dat moet Indridason nog maar bewijzen. Maar dat hij over veel potentie beschikt mag inmiddels wel duidelijk zijn.

ISBN 9056720503 Vertaler: P. Vermeyden Ingenaaid, 223 pagina's Verschenen: april 2003 Gewicht: 398 gram Formaat: 235 x 155 x 21 mm A.W. Bruna Uitgevers (Uitgever: Signature)

Op mijn weblog http://eherni.blogspot.com/ kreeg dit boek van mij vier van de maximaal vijf sterren.

© Eric

Reageren? Klik hier!

http://www.carlavermaat.nl

Nachtval
Carla Vermaat

Dit is het tweede boek van Carla Vermaat. En in mijn ogen ook veel beter als de eerste. In dit boek hangt een beklemmende sfeer en daardoor blijf je maar lezen.

Maart 1994:
Sandra Driehuis heeft een saai huwelijk. Ze heeft ervoor te kiezen om voor de kinderen te zorgen, maar nu die de deur uit zijn hebben zei en haar man niks meer tegen elkaar te zeggen.
Dan op een dag verdwijnt Simon Driehuis op een raadselachtige manier. Een paar dagen later wordt hij vermoord aangetroffen.

Maart-April 2000:
Sandra heeft een nieuw leven opgebouwd met een nieuwe man en is helemaal opgefleurd daardoor. Amanda de dochter van Sandra heeft het zes jaar na dato nog steeds moeilijk met de dood van haar vader. Ze is daardoor niet in staat om lang een relatie met iemand te hebben. Dan geven Sandra en haar nieuwe man Amanda een schildervakantie cadeau naar Engeland.
Daar ziet ze een man lopen en ze schrikt zich rot, want die man loopt net als haar vader. Maar hoe is dat mogelijk en wat weet Sandra ervan?

Ik zag op Crimezone dat Carla Vermaat weer een nieuw boek heeft, die ga ik zeker lezen.

De auteur:
Carla Vermaat is werkzaam in het onderwijs en organiseert schildervakanties. Ze woont met haar kinderen in Zaandam.

ISBN 9022537587 Ingenaaid, 272 pagina's Verschenen: oktober 2003 Gewicht: 373 gram Formaat: 215 x 138 x 25 mm De Boekerij

Bianca, februari 2005

Reageren? Klik hier!

http://www.carolgoodman.com