http://www.claireseeber.com

http://www.danbrown.com

http://www.da-vinci-code.nl

De verdronken tuin
Carol Goodman

Dit is een thriller die met recht 'literair' genoemd mag worden, maar hier staat niets op de flap..
Wel dat het een boek is in de traditie van 'Donna Tarts verborgen geschiedenis", en dat zal vooral slaan op het wereldje waar het zich zich ten dele afspeelt: het college. Het is een thriller met verwijzingen naar de Griekse en Romeinse mythologie, en Goodman legt een heleboel uit over glas-in-lood, het maken en restaureren ervan.

Juno woont met haar 14-jarige dochter vlak bij het Penrose College. Juno en haar vriendin Christine hebben ook gestudeerd op Penrose, en samen hebben ze Neil leren kennen. Hij trouwde met Juno, en beiden wisten ze dat Christine ook verliefd was op hem.
Neil bleek manisch-depressief, hij is patient in een psychiatrische inrichting, en heeft nooit een rol gespeeld in het leven van Beatrice. Maar die is toch wel nieuwsgierig naar haar vader.
Christine geeft een lezing op het College, over een glas-in-lood raam, waarin de beschermvrouwe van het college afgebeeld staat. Na afloop van die lezing raakt ze zoek, en ze wordt helaas dood teruggevonden, verdronken.
Heeft ze iets ontdekt waardoor ze uit de weg geruimd moest worden? Waarom heeft niemand Juno verteld dat Neil ontslagen is? Waar zijn de waardevolle schilderijen gebleven die in het College hingen? Welk verhaal vertelt het glas-in-lood raam?
Het is een prachtig verhaal, en ook nog ongemeen spannend. Zoals de vorige thrillers van Carol Goodman dat ook waren.

Carol Goodman studeerde aan Vassar College. Ze debuteerde met het alom geprezen 'Het meer van de meisjes' een wereldwijd vertaalde bestseller. De auteur woont op Long Island, Verenigde Staten. Ze won de prestigieuze Hammett Prize voor literaire thrillers.

ISBN 9789044313123 Paperback |383 pagina's | House of Books B.V. | mei 2005
Vertaald door Joke Meijer

© Marjo, januari 2006

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!

http://www.daniellehermans.nl

http://www.darrenshan.com

Radeloos
Claire Seeber

Jessica en Mickey zijn de trotse ouders van Louis, een wolk van een baby. Maar Jessica is niet zo zeker van zichzelf: houdt Mickey wel van haar? Ze is de zwangerschapskilo's niet allemaal kwijt. En houdt hij wel van Louis? Ze heeft het idee dat Mickey niet altijd met zijn gedachten bij zijn gezinnetje is...
Des te blijer is ze als Mickey met hen beiden op stap gaat naar Tate Gallery. Ze wil genieten van hun uitje. Maar Mickey laat haar even alleen als ze koffie drinken, en ze raakt een beetje van haar stuk als een wildvreemde vrouw haar aanspreekt. Of eigenlijk Louis aanspreekt. Ze wordt er onrustig van.
En als ze even later Mickey die met Louis in de wandelwagen voorop liep niet meer kan vinden, slaat de onrust nog harder toe...
Ze vindt hen niet in het museum, niet buiten, niet thuis, en ze wordt panisch. Waar is haar baby gebleven? Waar is Mickey? Hij neemt zijn telefoon niet op, en ook de hare niet, die in de tas aan de wandelwagen hing.
De politie zegt dat ze zich nog niet ongerust moet maken, maar ze kan niet anders. Haar zus komt als ze belt, en tenslotte komt ook de politie. Wat volgt is een wanhopige zoektocht naar haar baby. Mickey wordt tenslotte gevonden, in elkaar geslagen, en alleen. Hij weet niet wat er gebeurd is, zegt hij.

Een zinderend debuut... het is een vreselijk spannend verhaal, waarin de spanning steeds toeneemt door nieuwe verwikkelingen en steeds andere verdachten, zonder dat het onaannemelijk wordt; nieuwe ontdekkingen over Mickey, met klifhangers bij ieder hoofdstuk, zodat je wel door moet lezen. Nog een beetje romantiek erbij, en een ontknoping, waarbij heel langzaam duidelijk wordt hoe het allemaal in elkaar steekt. Dan nog een verrassend slot, met spanning tot op de laatste zin.
Een prima thrillerdebuut dus!

ISBN: 9789026110634Paperback | 352 Pagina's | Uitgeverij De Fontein, oktober 2007
Oorspronkelijke titel Lullaby, vertaald door Martin Jansen in de Wal

© Marjo, oktober 2007

Reageren? Klik hier!

Deze recensie gaat over de serie: ‘De wereld van Darren Shan’, en dan met name over deel 1: ‘De Grote Freakshow’. Ik heb deze serie gekozen omdat ik hier een duidelijke mening over heb. Het is een twaalfdelige serie, maar eigenlijk gewoon één lang verhaal. Over de avonturen van Darren Shan als halfvampier. De boeken zijn wereldberoemd, er zijn miljoenen van verkocht. Iedereen die van griezelen houdt vindt hem super, maar ik houd niet van griezelen en ik vind hem ook geweldig. De eerste drie delen worden ook verfilmd. De boeken worden gelezen door zowel tieners als volwassenen. De naam van de schrijver is Darren O'Shaughnessey, maar hij gebruikt het pseudoniem ‘Darren Shan’, dezelfde naam als de hoofdpersoon uit de serie. Dit heeft hij gedaan om het realistischer te laten lijken. De boeken zijn geschreven in de ik-vorm.

Darren Shan is een doodnormale schooljongen, totdat hij het Circus du Freak bezoekt samen met zijn beste vriend Steve. Als Steve na afloop van de show op zoek gaat naar een van de artiesten, volgt Darren hem. En hij vangt een gesprek op dat niemand zou geloven. Steve beweert dat die artiest, meneer Crepsley, een vampier is en dat hij er ook één wil worden! Maar meneer Crepsley wijst hem af, volgens hem heeft Steve slecht bloed, wat betekent dat hij door en door slecht is.
Darren heeft altijd al een zwak gehad voor spinnen. Meneer Crepsley bezit een tarantula, die zulke geweldige dingen kan dat Darren hem dolgraag zelf wil hebben. Midden in de nacht glipt hij naar het circus en steelt de spin. Een paar dagen lang leert hij hem kunstjes en vermaakt hij zich ermee, maar als Steve gebeten wordt, is het uit met de pret. De dokters staan machteloos, ze hebben geen idee wat voor vergif het is. Steve zal binnen enkele uren sterven. En dan staat meneer Crepsley op de stoep, de vampier! Hij zal Steve genezen, maar in ruil daarvoor moet Darren zijn assistent en halfvampier worden en zijn eigen leven opgeven. Darren gaat akkoord. Steve geneest en Darren komt zijn afspraak na. Hij moet zijn eigen dood in scène zetten en zal nooit meer terug naar huis kunnen. Als hij zijn stad voorgoed verlaat, loopt hij Steve tegen het lijf, die razend is. Volgens hem heeft Darren hem verraden door halfvampier te worden. Hij gelooft niet dat Darren het deed om hem te redden. Steve schreeuwt dat Darren doden zijn levensdoel zal worden, en zo eindigt het boek.

Ik vond deel één niks aan. Ik vond het een roteinde en was van plan om de andere delen niet te gaan lezen. Het had te veel van een griezelboek, met zo’n typisch griezelboekeinde waar ik een hekel aan heb. Ik moet wel toegeven dat het boek ontzettend goed geschreven is. Ik kon hem niet wegleggen en had hem binnen een paar uur uit. De schrijver heeft gebruik gemaakt van magisch realisme, want het leek allemaal net echt, hoe dom het misschien ook klinkt in zo’n samenvatting. Maar omdat ik deel twee en drie toevallig in huis had en verder geen boeken meer had, ben ik toch verder gaan lezen. Ik was nieuwsgierig hoe het afliep en hoopte dat de andere delen niet zo treurig zouden zijn. En ik had geluk, want de andere delen waren super! Ze zijn hartstikke spannend! In andere films en boeken zuigen vampiers altijd bloed uit mensen en doden ze hen. In de wereld van Darren Shan niet. Af en toe hebben ze een beetje mensenbloed nodig, iets wat Darren absoluut niet wil maar toch moet leren aanvaarden om te overleven, maar ze doden niet. Het slachtoffer zal er niets van merken. Nee, dan waren de vampanezen anders. Zij zijn zoals de vampiers in andere verhalen, zij doden. Deze hele serie gaat over een oorlog tussen de vampiers en de vampanezen en Darren speelt daar de rol van de uitverkorene in. Steve uiteindelijk ook. Hij wordt de heer der vampanezen, die volgens de voorspellingen de vampanezen naar de overwinning moet leiden. Aan het einde komen Darren en Steve tegenover elkaar te staan, tot aan zijn dood gelooft Steve dat Darren hem verraden heeft. In het gevecht sterven ze allebei. De afloop van die oorlog was een open einde, maar er zou waarschijnlijk vrede komen nu Steve dood was.

Vreemd genoeg was dat niet het einde van de serie. Het had een einde dat erg onvoorspelbaar was. Een happy end? Dat zou ik niet zo goed kunnen zeggen. Darren is dood, maar komt toch terug naar de aarde voor een paar uren. Maar niet in de huidige tijd, maar jaren eerder, precies op de dag dat Darren en Steve samen naar het circus gingen. Darren voorkomt dat zijn andere ik Steve’s gesprek afluistert en de spin steelt. Op die manier zijn alle gebeurtenissen die in de twaalf delen gebeurd zijn, ongedaan gemaakt. Darren heeft al die jaren een dagboek bijgehouden, en dat stuurt hij naar zijn andere ik. Het is de bedoeling dat die het herschrijft en laat uitgeven. Iedereen zal dan denken dat het een fantasieverhaal is, behalve zijn vrienden en bondgenoten. Zij zullen weten dat het echt is. Darren gaat naar het hiernamaals en zijn andere ik blijft in leven.

Dat vond ik ook erg realistisch gedaan. Dat was dus de reden dat de schrijver een pseudoniem gebruikte, nu is het net echt. Ik vond dat wel grappig, maar ik vond het niet echt een leuk einde. Omdat deze boeken onder het genre ‘griezel’ vallen, was ik al die tijd bang geweest dat het een heel erg einde zou worden of dat er misschien vieze dingen zouden gebeuren, de twee redenen waarom ik niet van horror houd. Maar er waren geen vieze dingen, het einde was leuker dan ik had verwacht en het was absoluut geen nep verhaal. Ik vond deze serie zelfs zo leuk dat ik ze allemaal wil hebben. Er zat ook ontzettend veel humor in. Een halfvampier wordt in vijf jaren maar één jaar ouder. Als Darren al lang volwassen is, maar eruitziet als een kind, verplicht een schoolinspecteur hem om naar school te gaan. En wie is zijn Engelse lerares? Zijn eerste vriendinnetje, die hij in geen dertien jaar meer gezien had. Dat soort dingen zorgen voor grappige situaties.
Er zat niet echt een boodschap in het verhaal, behalve misschien dat de toekomst niet vast staat. Er was namelijk een verschrikkelijke toekomst voorspeld dat de wereld verwoest zou worden, of Steve verslagen werd of niet, het was onvermijdelijk. En toch heeft Darren het voorkomen. Het doel van de schrijver was gewoon om de lezer te vermaken.
Deel één blijf ik stom vinden, maar de andere delen zijn fantastisch en dat maakt het allemaal meer dan goed.

Deze serie vind ik een aanrader voor iedereen. Want zelfs iemand die een hekel heeft aan griezelen vindt hem geweldig. En dat is toch heel wat? De boeken zijn ontzettend goed geschreven, levensecht en zo boeiend dat je ze niet weg kunt leggen. En zeg nou zelf: hoe vaak lees je over een vampier die een held is?

ISBN 9789024537846 Paperback 222 pagina's Piramide maart 2001
Vertaald door Lucien Duzee

© Kirsten Ronda, maart 2008

Alle boeken uit de serie

Reageren? Klik hier!

De geur van de rivier
Clare Clark

Een thriller, moord en corruptie in de Victoriaanse riolen van Londen. Het is een debuut van deze schrijfster, en het smaakt naar meer. Maar dat kan ook liggen aan het feit dat het boek in Victoriaanse riolen speelt. Die setting heeft wel wat voor mij.

Het verhaal speelt zich grotendeels af in de riolen onder een smerige stad. De beschrijvingen van de viezigheid, ongedierte, de uitwerpselen in alle soorten en vormen, in alle stadia van 'zijn', de stank, je bent als lezer blij dat je er niet zelf rondstruint.
Er zijn twee heel verschillende mensen die er wel het grootste deel van hun tijd doorbrengen: Tom, een man die zich aan de zelfkant van de maatschappij bevindt, moet de kost verdienen als 'struiner'. Hij doorzoekt de riolen op waardevolle spullen. Daarnaast vangt hij ratten. Niet om ze te laten verdelgen, maar om ze in louche illegale speelholen te laten vermoorden door vechtershonden, waarbij de toeschouwers weddenschappen afsluiten. Tom krijgt gezelschap van een hond, Lady, die een kampioen in doden blijkt te zijn.
En dan is er een man die aast op de hond, en vuil spel speelt met Tom. De andere man die meer onder de stad verblijft dan erin, is William. Hij is bouwkundig tekenaar, en werkt aan de herziening van het rioolstelsel. Hij is net terug uit de Krimoorlog, en zit nog vol trauma's. Die gaat hij onder andere te lijf door zichzelf te verwonden. In de riolen ziet niemand hem en zijn bandages worden makkelijk geaccepteerd als bedrijfsongelukjes. Maar als hij te maken krijgt met corruptie, en getuige is van een moord daar diep onder de grond, slaat hij compleet door. Hij belandt eerst in een instituut, en later, beschuldigd van de moord, in de cel.

Een boek voor sterke magen, want het is een al smerigheid. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk. Normen en waarden zijn in die tijd onder bepaalde bevolkingsgroepen totaal niet-bestaand, en waar je zou verwachten dat er wel naar geleefd wordt, lijken eerlijke, fatsoenlijke mensen ook maar dun gezaaid. Het is een fascinerend verhaal, grimmig, maar boeiend. Het geeft een beeld van een Victoriaans Londen, zoals Sarah Waters en Michel Faber dat ook deden. Verwacht evenwel geen Victoriaanse stijl, het is in een heldere hedendaagse terminologie gesteld.

Oorspronkelijke titel: The Great Stink ( The misadventures of the tunnel men) Vertaald door Maarten Polman
ISBN 9025418864 Ingenaaid, 398 pagina's Verschenen: september 2005 Uitgeverij Contact

© Marjo, oktober 2006

Lees de reacties op het forum, klik hier!

http://www.davidhewson.com

Bedreigd
Clare Littleford

Peter Williams is een braaf mannetje, dat probeert te voldoen aan de norm, maar merkt dat hij niet mee kan. Op zijn werk lukt het niet, omdat hij ideeën heeft die niet aanslaan in de moderne tijd. Hij weet dat wel, maarkan tegen zijn natuur ingaan en zich aanpassen. Hij weet immers dat zijn ideeën goed zijn. Maar zo is hij een buitenbeentje geworden, en dat doet zijn zelfvertrouwen geen goed. In de liefde lijkt hij meer succesvol: hij woont samen met Alison, samen knappen ze hun huis op, en een huwelijk lijkt onvermijdelijk.

Maar dan vindt hij in de bus het dagboek van een meisje dat altijd in dezelfde bus zit als hij. Hij was de dag van de vondst al gespitst op haar gedrag, want ze stapte niet uit waar ze dat altijd deed... En nu dat dagboek. Wist ze dat ze het had laten vallen?
Hij neemt het mee, en gaat 's avonds kijken of ze thuis is. Maar het huis is donker. Wel ontmoet hij haar vriend, al weet Peter op dat moment nog niet dat het haar vriend is. Hij gaat het dagboek lezen, raakt steeds meer betrokken bij het leven van Sophie, en bij de mensen die daarin voorkomen. Maar Sophie zelf is verdwenen, en wordt voorwerp van de zoektocht door de politie.
Als de politie tenslotte ook bij Peter uitkomt, is zijn leven niet meer wat het was: op het werk gaat steeds meer fout. De relatie met Alison lijdt onder zijn fascinatie voor Sophie en het dagboek, en nu lijkt hij zichzelf ook nog kwijt te raken.
Waar is Sophie? Heeft Peter is iets mee te maken?

Peter is de verteller van het verhaal, onderbroken door de stukjes uit het dagboek. We volgen Peter in zijn fascinatie, zijn waanideeën en weten net zo min als hijzelf wat er aan de hand is. Dat is niet erg bevredigend natuurlijk..maar maakt het wel spannend. Wat is de waarheid??

ISBN13: 9789063050511 Paperback | 255 Pagina's | debuut | Archipel, Uitgeverij 2003 |
Originele titel Beholden, vertaald door Waldemar Noë

© Marjo, februari 2008

Reageren? Klik hier!