http://www.francesfyfield.co.uk

Vals beeld
Elvin Post

Na zijn verbluffende debuut in 2004 met het bekroonde “Groene Vrijdag” heeft Elvin Post met zijn tweede literaire thriller bewezen allesbehalve een eendagsvlieg te zijn. Sterker nog: hij heeft een bijna onmogelijke prestatie geleverd door zijn eerste boek met “Vals Beeld” ruimschoots te overtreffen. Als dit boek niet wederom de Gouden Strop gaat winnen, dan klopt het hele systeem van deze onderscheiding niet, want Post heeft bewezen op werkelijk eenzame hoogte te staan. Echt alles aan “Vals Beeld” blijkt namelijk te kloppen. Zeer aansprekende hoofdpersonen, een uitstekend verhaal, helder en meeslepend taalgebruik, uitmuntende dialogen, onvoorspelbare situaties, zeer verrassende wendingen, een prachtige cover en bovenal een uitstekend bedacht plot. Daarnaast is ook de schrijfstijl van Post zeer prettig en heb je totaal geen moeite om meteen van de eerste pagina meegezogen te worden in het zeer aansprekende en soms zelf verbluffende verhaal. Het boek staat vol met feiten over de internationale kunstwereld en is voor een deel zelfs gebaseerd op ware gebeurtenissen. De beschreven kunstroof uit het Isabella Stewart Gardner Museum in Boston heeft in maart 1990 écht plaatsgevonden en de schilderijen zijn ondanks een beloning van vijf miljoen dollar nog steeds niet teruggevonden. Post heeft de details van de roof goed bestudeerd, een aantal kleine aanpassingen gedaan en er een knap en vooral overtuigend verhaal van gemaakt.

In “Vals Beeld” zijn het de gewiekste crimineel Vincent Bloom en de wat naïeve meestervervalser Elijah Fish die de spectaculaire roof beramen, nadat Bloom de opdracht krijgt een schilderij van Rembrandt te stelen uit het museum. Vanwege de zeer gebrekkige beveiliging van het museum lukt het ze om – verkleed als politieagenten – ’s nachts ongehinderd binnen te komen en op hun gemak een groot aantal meesterwerken mee te nemen. Maar eenmaal in het bezit van de kunstwerken blijken de problemen pas te gaan beginnen en komen Bloom en Fish terecht in een stortvloed van gebeurtenissen, waardoor ze steeds minder grip op de situatie krijgen. Een ‘oude bekende’ uit “Groene Vrijdag”, het debuut van Elvin Post, komt zelfs nog even opduiken en de spanning binnen het verhaal wordt met ieder hoofdstuk weer verder opgevoerd. Maar gelijk met de spanning blijft ook de humor een belangrijke rol spelen, hoewel dat soms in subtiele details zit verwerkt en nergens de aandacht voor de zeer precaire situatie van de kunstdieven doet verslappen.

Na het lezen van “Vals Beeld” is er nog maar één conclusie mogelijk en moet je vaststellen dat Elvin Post definitief is doorgedrongen tot de top van het Nederlandse schrijversgilde. Maar in plaats van keurig achteraan bij te sluiten, is hij meteen doorgeschoten naar de bovenste plaats en heeft hij als beginnende auteur gewoon twee absolute meesterwerken achter zijn naam staan. Beide boeken zijn daarnaast ook nog eens van internationale allure en als een echte Hollandse Meester kan Elvin Post ook buiten de grenzen van het Nederlandse taalgebied wel eens gaan uitgroeien tot een sensatie. Hij bezit hier absoluut de kwaliteiten voor en gezien de groei die aanwijsbaar te vinden is tussen “Groene Vrijdag” en “Vals Beeld” is de kans groot dat Post als schrijver nog lang niet aan zijn plafond zit. In eigen land heeft de auteur nu de toon gezet en de nieuwe norm bepaald waaraan de rest van de Nederlandse auteurs van (literaire) thrillers zich moeten conformeren. De lat ligt vanaf nu hoger dan ooit tevoren en Elvin Post is misschien wel de enige die in staat zal zijn hieraan te voldoen.

ISBN 9041409955 Ingenaaid, 292 pagina's Verschenen: januari 2006 Anthos

© Eric, januari 2006

Reageren? Klik hier!

Rendez-vous

Vanmorgen stond dezer schrijfster in de krant, ze heeft met haar ega een boek geschreven, in navolging van Nicci French. Of ik dat boek ga lezen? Ik heb geen goede ervaringen met "Rendez-vous".

Het is het verhaal van een jong gezin dat een huis koopt in Frankrijk. Het is oud en vervallen, het vereist een opknapbeurt die maandenlang zal duren.
Manlief stort zich helemaal in dat avontuur, en verliest vrouw en kinderen enigszins uit het oog. De kinderen passen zich na een moeilijke tijd aan, maar de vrouw, Simone, krijgt teveel op haar dak: ze moeten tijdelijk een caravan gaan wonen, en ze haat caravans; zij is natuurlijk degene die de kinderen moet opvangen; zij is ook degene die de werklui te vriend moet houden, en dat betekent: goed koken voor ze, maar ook tegen haar natuur in open staan voor dagelijkse contacten met de mannen. Na een tijdje hoort ze dat al deze mannen iets op hun kerfstok hebben; ook Peter, hun leider. Haar grootste probleem is evenwel dat ze de eerste de beste dag al als een baksteen valt voor Michel, een mooie, jonge man, die op zijn beurt verliefd wordt op Simone.
Natuurlijk gaan ze verder dan verstandig is, en natuurlijk levert dat allerlei gedraai en bedrog op. Peter, de leider van de werklui, betrapt hen, en dan is Leiden helemaal in last...

Klinkt dit als een spannend verhaal? Dan heb ik er meer van gemaakt dan het is. Het kabbelt maar door, het zit vol banaliteiten en oppervlakkig gebabbel. In het eerste hoofdstuk bevindt Simone zich in de cel. De reden daarvan wordt pas na diverse intermezzo's duidelijk, maar ook hierdoor wordt het verhaal niet spannend. Op het laatst, als je het niet meer verwacht, komt er zowaar een beetje vaart in, maar een aanrader, of een aanleiding om snel dat nieuwe boek te lezen? Nee.

Paperback | 334 Pagina's | Anthos Literaire Thrillers | 2006 ISBN: 9041410252

© Marjo, oktober 2006

Reageren? Klik hier!

http://www.heatherterrell.com

Close-up

Haar vorige thriller 'Rendez-vous' vond ik niet spannend en te traag, zelfs oppervlakkig.
Maar ik geef meteen toe dat deze nieuwe thriller meer dan geslaagd is! Dit boek wil je niet wegleggen, terwijl je toch denkt te weten wat er komt.

Het verhaal wordt grotendeels verteld door Margot Heijne, een dertiger met maatje 44. Bijna lijken we in een chicklit terecht te komen, met gedoe over uiterlijkheden en gewichtsproblemen, maar niets is minder waar. Verhoef graaft dieper: natuurlijk is het uiterlijk belangrijk, maar het gaat niet om de oppervlakkige buitenkant, maar om de gevolgen die het heeft voor je zelfbeeld. Margot houdt zich bezig met het inrichten van kantoren en degelijke, maar ze is er niet tevreden over. Ze kan haar creatieve ideeën niet kwijt. De relatie die ze zeven jaar had is stukgelopen omdat hij haar bedroog. Ze is ook door hem altijd geremd: hij vond haar dik, en haar aparte smaak werd door hem naar de prullenbak verwezen. Ze is helemaal van de kaart nu ze alleen is, en boekt met een lotgenote een reisje naar Londen. Maar op het laatste moment laat haar reisgenote het afweten. Margot besluit tenslotte toch te gaan, dan maar alleen.
In het vliegtuig ontmoet ze een interessante man, hij geeft haar zijn kaartje, maar daar zal het wel bij blijven denkt ze. Ze is te onzeker van zichzelf om weer iets met een man te beginnen, ze denkt dat hij alleen maar aardig was.
Als ze aankomt in haar hotel, raakt ze echter alleen maar verder van de kaart: de man die haar incheckt is lomp en onbehouwen; haar kamertje is een ramp, de douche levert mondjesmaat water.. Uit wanhoop belt ze het nummer dat op het kaartje staat. Zo komt Leon in haar leven. Hij is kunstfotograaf, en belangrijker: heeft ook een akelige ervaring in de liefde achter de rug. Zijn verloofde Edith heeft zelfmoord gepleegd.

Er is nog een andere verteller in het boek, een man, een moordenaar. We ontdekken langzaam hoe hij de zelfmoord van Edith in scène heeft gezet, en hoe hij ook voor Margot een verrassing in petto heeft.
Naarmate de ontknoping zijn er minder tussenhoofdstukken. Heel vervelend, want je wilt als lezer weten wat hij denkt, wat hij van plan is.
Spanning is er dus volop, en wat oppervlakkigheid betreft: daar is hier ook geen sprake van. De karakters komen goed uit de verf, de thematiek is duidelijk: in hoeverre laat je een ander je leven bepalen? Wat kun je doen om je dromen te verwezenlijken?
Een literaire thriller, ja.

isbn 978904140566 Ingenaaid, 339 pagina's Verschenen: april 2007 Anthos

© Marjo, juli 2007

Reageren? Klik hier!

De vergetenen
Faye Kellerman

Flaptekst:
Rina Lazaris en haar echtgenoot Peter Decker, detective bij de Los Angeles Police Department, zijn geshockeerd door een incident bij hen in de buurt. Rina's synagoge is beklad met antisemitische leuzen en volgehangen met gruwelijke foto's van concentratiekampen. Als mogelijke dader wordt de 17-jarige Ernesto Golding aangewezen, een 'rijkeluisjongen' die geobsedeerd is door het verleden van zijn Poolse grootvader. Maar dan wordt Ernesto tijdens een zomerkamp voor kinderen met gedragsproblemen samen met zijn therapeuten op brute wijze vermoord.
Decker en zijn vrouw proberen de motieven achter de moord op Ernesto te ontrafelen, en er komen levensgevaarlijke geheimen boven water, over de gruwelen die de vorige generatie hebben getekend. Peter en Rina verdiepen zich in de belevingswereld van meedogenloze ouders en getraumatiseerde kinderen en de wraak die daar onvermijdelijk op volgt.

Mijn mening:
De dramatiek zoals hierboven geschetst is in het boek wel wat genuanceerder. De ouders van Ernesto Golding zijn liefhebbende ouders die niet begrijpen wat er met hun zoon is gebeurd. Het zomerkamp was deel van de afspraak die is gemaakt om te voorkomen dat de minderjarige Ernesto een strafblad zou krijgen na het bekladden van de synagoge. Waarom zou iemand hem hebben willen vermoorden? Maar was hij wel het beoogde slachtoffer of was dat Dr. Baldwin, zijn therapeut? En waar is de andere Dr. Baldwin, de vrouw van zijn therapeut? De dood van Ernesto blijkt maar een heel klein radertje in het geheel te zijn. Maar door zijn dood gaan de radertjes wel draaien en komen Peter en zijn team erachter dat de antisemitische of racistische link eigenlijk 'slechts' een zijpad is.
Het blijft niet bij de dood van Ernesto en zijn therapeuten; er volgt nog een moord en er verdwijnen mensen. En tot zijn schrik ontdekt Peter dat zijn jongste zoon Jacob meer weet over één van de verdwenen mensen.
Terwijl Rina Lazaris, als dochter van overlevenden van de holocaust, probeert te achterhalen wat de betekenis is van de foto’s die in de synagoge zijn gevonden, gaat Peter op zoek naar de waarheid achter de bloeiende praktijk van de beide Baldwins.

Ik heb weer genoten van dit boek van Faye Kellerman. Het is een later deel uit een serie boeken over Peter Decker en zijn vrouw Rina Lazaris. Het gezin is orthodox joods en in de loop van de serie kom je, naast de ontwikkelingen in het gezien, ook veel te weten over de orthodox joodse tradities. Erg interessant, naast dat het razend spannende boeken zijn.

ISBN 9789022541036 Paperback 334 pagina's | De Boekerij | mei 2005
Vertaald door Els Franci-Ekeler

© Joanazinha, februari 2008

Reageren? Klik hier!

Met ogen verslinden
Frances Fyfield

Dit is een boek dat tussen wal en schip valt, is het een thriller? Of is het een psychologische roman? Alletwee kan, dus ik zou het een psychologische thriller kunnen noemen, maar die vlieger gaat niet op: het boek wordt nergens echt spannend. Je zit niet op het puntje van je stoel. Er is wel een bepaalde spanningsboog, die meer in de karakters van de personages ligt. Fyfield (ik ken haar niet, maar ze schijnt veel meer geschreven te hebben) weet de aandacht wel vast te houden, al duurde het even voor ze me te pakken had. Misschien ligt dat aan het feit dat ik dacht een thriller te lezen...

Het verhaal:
Richard Beaumont heeft toen hij gepensioneerd was schilderen als hobby genomen. Modellen zijn slecht te vinden, klaagt hij tegen zijn (veel jongere) vrouw. Als hij op een dag op de kliffen zit en er langs hem een vrouw naar beneden valt, onderneemt hij geen hulpactie, maar gaat rustig het lichaam van het meisje zitten schetsen. Dat levert heel wat ellende op. Te meer omdat hij nogal vergeetachtig is, en eigenlijk zelf niet meer weet hoe hij daar verzeild is geraakt. Misschien heeft hij zelf wel de hand gehad in de val van het meisje? Maar wie is ze dan? Hoe komt ze daar? Is ze gevallen, of misschien geduwd?
Zijn schets verwerkt hij in een schilderij, een figuur op de rotsen beneden, met zwarte vogels. Volgens Richard alpenkraaien, maar dat kan helemaal niet, volgens de vogelkenner Edwin.
Behalve deze Edwin zijn er nog de vrouw van Richard, de inbreker en diens zus. En de dokter..
De misdaad en de dader spelen slechts op de achtergrond een rol. Veel meer zijn het schetsen van een aantal personen die allemaal hun eigenaardigheden hebben, die net niet ongeloofwaardig worden.

Paperback | 240 Pagina's | Archipel, Uitgeverij | 2005 ISBN: 9063051468

© Marjo, december 2005

Reageren? Klik hier!

De verdwenen schilderijen
Gauke Andriesse


Een spannend boek, maar geen thriller. De spanning zit hem in het feit dat een detective op zoek gaat naar de verdwenen schilderijen die de Lisetsky-collectie vormen.

Het boek is vooral interessant door het kijkje in de keuken dat de lezer krijgt: hoe van Meegeren het vervalsen aanpakte; hoe Vermeer schilderde en ook in het hoe en waarom van de handel in schilderijen voor, tijdens en na de oorlog. Andriesse geeft de informatie op een prettige manier: geen lange saaie verhandelingen, maar de informatie is actief in de tekst verwerkt, soms kort soms wat langer, maar altijd ter zake doende.
Als je geïnteresseerd bent in kunst, dan is dit zeker een aanrader!

ISBN 9789045012254 Paperback | 255 Pagina's | Atlas mei 2006

© Marjo, juni 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik hier!

De kleur van jaloezie
Gay Longworth

De achterflap: 'Tegenwoordig wil iedereen een ster zijn - een idol. Duizenden jongelui beschikken over het uiterlijk, de kleding, de haarstijl, de drugs, het zelfvertrouwen de de winnaarsmentaliteit die een ster kenmerkt. Het enige wat ze missen is talent.'

Heeft een moordenaar het voorzien op deze zogenaamde 'aanstormende' beroemdheden? Er hebben enkele gruwelijke moorden plaatsgevonden en het grote publiek en de media kijken gefascineerd toe - zodat sterven een geweldige carrièrekans kan betekenen voor degenen die echt wanhopig graag beroemd willen zijn.
Voor inspecteur Jessie Driver, die hiermee haar eerste moordonderzoek leidt, lijkt de zaak echter haar carrière eerder te schaden en haar zelfs persoonlijk in gevaar te brengen. Ondanks haar intelligentie, haar knappe uiterlijk en haar strakke leren broek, raakt Jessie in de problemen. Haar seksistische collega's proberen haar te vernachelen, ze valt als een blok voor één van de voornaamste verdachten en haar ingevingen leiden tot niets.
Zal de verwrongen geest van een psychopatische moordenaar haar de baas zijn ? Of zullen de genadeloze roddelpers en de televisie-betweters haar voor zijn?

Mijn mening :
De ambitieuze inspecteur Jessie Driver wordt ter plaatse gestuurd als er aan de Theems door een groepje roeiers een skelet wordt gevonden. In eerste instantie denkt Jessie dat haar mannelijke collega's een grap met haar willen uithalen en ze is niet van plan om zich te laten kennen en stort zich vol overgave op het onderzoek. Al zeer vlug blijkt dat het skelet door middel van een zuur ontdaan is van huid en haar. Jessie zet alles op alles om zich tegenover haar collega's te bewijzen en kan zeer snel de stoffelijke resten identificeren. Het gaat om de aan lager wal geraakte actrice, Verity Shore. Het onderzoek brengt haar in de wereld van de showbizz, kunstenaars en roddelpers. Ondertussen valt de ene dode na de andere en probeert Jessie het verband tussen al deze moorden te vinden.

Dit boek was deze keer het 'samenleesboek' van mijn leesclub bij Crimezone en dat is de enige reden dat ik het uitgelezen heb. Het verhaal is verschrikkelijk slordig geschreven en bij momenten heel vergezocht en overdreven. In de eerste helft van het boek krijg je een overdosis aan informatie. Het merendeel van de gegevens die je voorgeschoteld krijgt doen er totaal niet toe en maken je verwarring alsmaar groter. Ook de personages zijn erg karikaturaal neergezet, zonder het minste diepgang. Er worden bij momenten onbegrijpelijke conversaties gevoerd. Ik wist op de duur niet eens meer wat ik nu eigenlijk aan het lezen was.
Literaire misdaadroman staat er op de cover. Dat is totaal misplaatst. Om forum-vriendin Ellen te citeren : 'Het leest als een slechte B-film, waar je je doorheen worstelt, hopend dat het boek gaandeweg beter wordt, maar uiteindelijk ben je blij dat je het uithebt. Zonde van mijn tijd.' Beter kan ik het niet omschrijven.

Over de auteur :
Gay Longworth (1970) ontwikkelde zich na haar universitaire opleiding tot oliehandelaar. In die periode kreeg ze het idee voor haar eerste roman. Uiteindelijk vond ze de moed haar baan op te zeggen en te gaan schrijven. Haar eerste boek kwam uit in 1998, twee jaar later gevolgd door een tweede. 'De Kleur van Jaloezie' is het eerste boek van een reeks Jessie-Driver-thrillers en momenteel werkt ze aan het tweede deel. Gay woont nu in Londen met haar echtgenoot, de theaterproducent, Adam Spiegel, en haar dochter.

Paperback | 334 Pagina's | Uitgeverij Elmar | 2006 ISBN: 903891640X
Vertaler: U. Anderson

© Christine, april 2006

Reageren? klik hier!