De charmeur
Jan & Sanne Terlouw

Het verhaal:
Job komt vrij na zeven jaar onschuldig in de gevangenis te hebben gezeten. Zijn vrouw is intussen van hem gescheiden, en hij heeft geen contact meer gehad met zijn dochter, Leonie. Die is intussen 20 jaar en studente psychologie. Ze hoort van zijn vrijlating en gaat hem ophalen. Onmiddellijk is er weer een band tussen hen, en al na korte tijd trekt Leonie bij haar vader in.
Een vriendin, Sophie, vraagt Jobs hulp: een vriend van haar is omgekomen, men denkt dat het een ongeluk is, maar zij denkt dat hij vermoord is. En ze verdenkt de vrouw van het slachtoffer. Job is vast wel in staat om haar te helpen, denkt ze. Hoe ze daar bij komt, weet Job niet, maar hij wil wel helpen. En als dat nodig blijkt op onderzoek uit. Hij heeft nog wat maatjes overgehouden aan zijn verblijf in de gevangenis, en hij heeft een appeltje te schillen met de commissaris.
Samen met Leonie heeft hij detectivebureau Reders en Reders, zegt hij gekscherend. Maar hij geniet ervan om de commissaris die hem veroordeeld heeft nu voor te zijn. Want intussen is het inderdaad een politieonderzoek geworden. Het is moord.
En het lukt hem. Na diverse 'verhoren', een pak slaag en een angstig avontuur voor Leonie, is Job degene die de moordenaar vindt en overlevert aan de politie.

Het is natuurlijk bekend dat er twee schrijvers bezig zijn, maar ik denk dat ik het stijlverschil dat er is, opgemerkt zou hebben.

"Leonie loopt zich de hele middag het vuur uit haar sloffen. Het ordenen van de boeken is zwaar en warm werk, al beschikt de bibliotheek over een goede airconditioning. Het is een oud gebouw. Ze vindt het prettig dat dit gebouw nog van vroeger is. De geur van boeken zit in de poriën van de bibliotheek. Sommigen mensen houden niet van die geur. Leonie wel. Hij dempt haar kater. Gisteren is ze uit geweest met een stel vrienden uit de buurt."

enz. enz. een babbelstijl... het voegt niets toe, maar is heel gezellig...

"Gerard Brandenburg leed dus aan een afschuwelijke erfelijke ziekte, reden waarom Miranda het niet aandurfde een kind van hem te krijgen. Het werpt toch een ander licht op Miranda de ondoorgrondelijke. Dat het stel kinderloos was, had Job in zekere zin niet verbaasd. Miranda is geen moederlijk type"

Dit komt toch dichter bij de kern van de zaak. Al is ook dit geen diepgaande literatuur. Maar goed, dat hoeft ook niet, om een prettig boek te krijgen. Maar ik vind het toontje, vooral als het een dialoog tussen vader en dochter betreft, te gemaakt. Misschien gaan Jan en Sanne zo met elkaar om?  Maar droge humor in zwart op wit is niet leuk...
"Dit is geen weer voor een inbreker, het is te warm voor een bivakmuts." Aardig detectiefje, met tussendoor nog wat psychologische overpeinzingen van Leonie, hetgeen ook al geen zoden aan de dijk zet.

ISBN 90 468 0042 3 paperback 272 blz. uitgeverij Nieuw Amsterdam

© Marjo, 15 augustus 2006

Reageren? Klik hier!

Teringzooi
Jean-Claude Izzo

Het eerste boek wat ik lees van Izzo. Het verhaal is erg goed, maar wat ik irritant vond was de uitgebreide uitleg van Izzo over de stad Marseille. Het halve boek is gevuld met hoe de stad er uit ziet, waar welke kroegen zitten en hoe je er kan komen met het openbaar vervoer of de auto.
Maar Izzo weet wel op mooie wijze de hoofdpersoon Fabio Montale te beschrijven. En dan vooral hoe hij worstelt met zichzelf. Hij is politieman, maar hij wil ook de dood van zijn vrienden wreken.

In Marseille heerst veel rassenhaat. Er wonen veel buitenlanders en er is weinig werk. Zelfs onder de politie heerst deze rassenhaat. Met uitzondering van politie agent Fabio Montale. Montale is vroeger op gegroeid met Manu en Ugo. Deze twee mannen zijn het verkeerde pad opgegaan en Fabio werd politieman. Als zowel Manu en Ugo worden vermoord gaat Montale op onderzoek uit waarom ze zijn vermoord en door wie.
Als ook nog een vriendin van hem een buitenlands meisje wordt vermoord, komt Fabio op het spoor van een groep extreem rechts.

Izzo schrijft in dit boek veel over rassenhaat onder de Fransen. Eerst de buitenlanders binnen halen en als het dan mis gaat met de economie ze de schuld daarvan geven.
Het lijkt heel erg op wat er nu bij ons in Nederland gebeurt.

oorspr. titel: Total Khéops oorspr. taal: Frans vertaler: Marijke Scholts isbn: 9044501631 aantal blz.: 288 bindwijze: gebonden

© Bianca, maart 2005

Moord aan de Maas

Henk Doornbal is het slachtoffer. Hij is een beetje een louche zakenman, heeft een transportbedrijf. Omdat de zaken niet zo gaan zoals het moet, zijn er kapers op de kust. Bernard Kuyper, zijn concurrent, wil maar wat graag het bedrijf van Doornbal overnemen. Al begint hij over een vorm van samenwerking, Doornbal ziet de bui al hangen, en hij wil niet. Hij zal wel een manier vinden om zijn bedrijf te redden, denkt hij. De poging daartoe is niet helemaal zuiver op de graat...
Doornbal is getrouwd met Monique, maar woont al een tijdje samen met Irene. Hij begint aan een scheiding te denken, ook al vindt Monique het best dat hij maar een of twee avonden per week thuis is, en liever bij Irene is. En dan wordt Doornbal dood gevonden... doodgeschoten in zijn auto, na een avond 'overwerken'.
Heller ontdekt dat er meerdere potentiële daders zijn, omdat Doornbal betrokken was bij allerlei louche zaakjes. Of wil Kuyper zijn wil doordrijven op deze manier? En dan is er nog de ex van Irene...
Samen met zijn inspecteurs volgt hij diverse verkeerde sporen alvorens de zaak netjes op te lossen.

Het Rotterdamse tintje is wel aanwezig, maar niet erg nadrukkelijk. Helaas- vind ik- moeten we ook lezen over het persoonlijke leven van John Heller. Het lijkt tegenwoordig niet zonder te kunnen, maar zeker in dit geval volgt het niets toe aan het verhaal. Het speurwerk op zich is voldoende om een lekker ontspannen avondje te hebben met een spannend boek.

Paperback | 320 Pagina's | Uitgeverij De Fontein ISBN10: 9026124325 | ISBN13: 9789026124327

© Marjo, augustus 2008

Lees de reacties op het forum, klik HIER!

http://www.lisaunger.com

Dood van een soldaat
Johanna Spaey

Net na de eerste wereldoorlog wordt in een Vlaams dorp een vermoorde man gevonden. De dokter in het dorp, Sara Sondervorst, gaat op haar eigen manier op onderzoek uit, daarbij geholpen door de gendarme Van de Cauter. Ze ontdekken is dat er maar erg weinig mensen iets om de vermoorde man gaven, hij was een schuinsmarcheerder, verleidde vrouwen en brak hun harten, heulde met de Duitsers. Hij probeerde op allerlei manieren een slaatje te slaan uit andermans ellende.
Sara heeft haar broer Maurice in huis, een slachtoffer van de gassen die in de loopgraven gebruikt werden. Af en toe slaat de kolder in zijn kop. Sara durft het zichzelf niet te bekennen, maar eigenlijk denkt ze dat hij wel eens de moordenaar zou kunnen zijn. Ze hebben een vriend in het dorp: Alexander, een man die in de oorlog, zijn beide benen en een arm kwijt geraakt is, maar niet zijn liefde voor Sara. Hij probeert Maurice onder zijn hoede te nemen en weet veel meer dan Sara denkt. Ook van haar eigen geheimen.
Dan wordt er nog een man vermoord. Is er verband met de eerste moord? En is het gerucht waar dat er eigenlijk nog een derde slachtoffer was, die als oorlogsslachtoffer begraven is?
Is er in het dorp nog iemand die niets te maken heeft met al deze verwikkelingen? Het dorp is een wirwar van intriges en geheimen, waaruit slechts met grote moeite de waarheid naar boven gehaald wordt.

Het boek liet me achter met een gevoel van bedrogen te zijn, maar ik kan niet zeggen waarom, dat zou een deel van de geheimzinnigheid die het boek in zich heeft wegnemen.
Het wisselende perspectief, nu eens Sara, dan weer Alexander maakt het eerder verwarrender dan dat het het verhaal spannender maakt. Dat je door wil lezen komt eerder doordat je wil weten wat er in de hoofden van al die verknipte personages omgaat, je wil de raadsels opgelost zien.

Bekroond met de Knack Hercule Poirotprijs 2005 en de gouden strop 2005.

Paperback | 300 Pagina's | Manteau thriller | 2005 ISBN: 9022318389

© Marjo, 23 december 2005

Reageren? Klik hier!

Jacht op de jager
John Brosens

Vic van Diest, leraar op het Orioncollege, wordt midden in de nacht vermoord, als hij na een schoolfeest op weg naar huis is. Zijn zus, met wie hij na zijn scheiding een huis deelt, waarschuwt zijn collega Chris Stuifmeel, die zich naar haar toe haast. Samen wachten ze, tevergeefs natuurlijk. Tegen de ochtend staan er twee mensen van de politie voor de deur...

Terwijl de zus, Tonia, haar broer identificeert, wordt er ingebroken in haar huis en Vics spullen worden overhoop gehaald. Waar is men naar op zoek? Wie kan de dader van de laffe moord zijn? Onder zijn collega's heeft hij niet alleen vrienden, omdat geen vrouw voor hem veilig was, ook niet de echtgenoten van medeleraren. Of is het omdat hij samenwerkte met zijn vriend en journalist Tom Riekamp?
Die is namelijk een louche zaakje op het spoor, fraude bij de aanbesteding van een wegenbouwproject, en hij staat op het punt te publiceren. Riekamp weigert toe te geven als hij een dreigtelefoontje krijgt, en hij zorgt dat zijn papieren en zijn laptop veilig zijn, terwijl hij Tonia en de politie helpt.
En Bettine natuurlijk... de mooie Bettine. Wat is haar rol in het hele complot?

Brosens zet je verschillende keren op het verkeerde spoor, en de ontknoping is heel verrassend, en blijkt dan al vanaf het begin in het verhaal verwerkt te zijn. Leuk, spannend verhaal.

Paperback | 159 Pagina's | Uitgeverij Ellessy ISBN10: 9076968314 | ISBN13: 9789076968315

© Marjo, januari 2008

Lees de reacties op het forum, klik HIER

http://www.moragjoss.com

Het blauw van Rembrandt
Jörg Kastner

De jonge schilder Cornelis Suythof werkt als opzichter in het rasphuis te Amsterdam. Op een dag wordt een collega van hem daar zelf opgesloten. Hij heeft zijn vriendin vermoord. Cornelis snapt er niets van, hij heeft onlangs nog met die twee zitten drinken, en er leek niets aan de hand! Het is tegen de regels in, maar hij bezoekt zijn vriend, en treft hem op de rand van de waanzin. Hij mompelt iets over 'het blauw, het was het blauw'.
Cornelis heeft een vermoeden. Hebben ze immers niet pas nog een schilderij in handen gehad, geschilderd in een opvallende kleur blauw? Dat was op verzoek van een gevangene in diens cel gezet. Daarna pleegde de gevangene zelfmoord. Hij was in hechtenis omdat hij vrouw en kinderen had vermoord.
Het schilderij is nu Cornelis op zoek gaat onvindbaar..Toch blijft hij naspeuringen doen en ontmoet daarbij de politieman Katoen.
Doordat hij opdrachten aanneemt voor de kunsthandelaar van der Meulen, begint Cornelis een vermoeden te krijgen van louche zaakjes, die te maken hebben met de blauwe schilderijen.
Cornelis gaat in de leer bij de schilder Rembrandt, die op dat moment niet echt populair is, zelfs bijna bankroet. Maar het blauwe schilderij leek wel van zijn hand, en Cornelis wil er achter komen hoe dat zit. Rembrandts dochter Cornelia beheert de zaken.
Als Rembrandt ook tekenen van waanzin gaat vertonen en beweert dat zijn zoon Titus niet dood is, maar leeft, zit er voor Cornelis niets anders op dan het lijk op te graven. Maar in de kist zit een dierenskelet..waar is het lichaam van Titus? Hij wordt opgesloten als grafschenner.

Het is geen page-turner, dit boek, ik vind het vaak te simpel. De romantische scènes waarbij Cornelis en de verschillende dames die erbij betrokken zijn, lijken soapachtig en de gevechten tussen de goeden en de kwaden passen goed in jongensboeken, maar op zich biedt het boek wel ontspanning. Een actie-thriller, met een paar historische feiten. Ik vind ze te weinig uitgewerkt. En het achterliggende plot vind ik nogal ongeloofwaardig. Aardig maar niet goed, is mijn oordeel.

ISBN: 9061123844 Paperback | 344 Pagina's | Karakter Uitgevers B.V. | 2005

© Marjo, juli 2006

Reageren? Klik hier! 

De ring
Jorge Molist

De ondertitel is 'de erfenis van de laatste tempelier'. Het gaat dus over de orde der tempeliers, in de jaren van de kruistochten. Hun geschiedenis wordt vrij uitgebreid uit de doeken gedaan. Maar dat is tussen de spannende avonturen van hoofdpersoon Cristina Wilson door. Zij erft in het heden een ring, die een bijzondere gave heeft. Je kan het ook een onhebbelijkheid noemen. Het heeft namelijk psychometrische eigenschappen en veroorzaakt erg realistische dromen bij de drager.
Het is behalve een truc om de lezer informatie te geven ook een manier om de spanning op te bouwen: want wat moet Cristina met die dromen?

Behalve de ring krijgt ze ook een brief: ze wordt uitgenodigd om naar de testamentaire lezing van haar reeds lang overleden peetoom te komen luisteren. In Barcelona. Ze woont in New York, en dat is niet voor niets: toen ze een jaar of veertien was besloot haar moeder dat het voor Cristina beter was om niet in Barcelona te blijven. Ze zijn zelfs nooit teruggegaan voor een vakantie.
Maar nu is Cristina vastbesloten om te gaan: voor het testament van haar geliefde oom, en om haar jeugdvrienden, Luis en Oriol, weer te ontmoeten. Ze wil haar pas verworden verloofde Mike er niet bij hebben. Heeft ze misschien toch nog hoop in verband met de oude liefde tussen haar en Oriol??
En wat zal de zoektocht die haar oom voor hen drie-en in petto heeft hen brengen?

Het is een spannend boek, tot je bijna aan het einde bent. Helaas moet er dan zoveel informatie gegeven worden, vindt Molist, dat de spanning uit het boek gehaald wordt, en je het niet leuk meer vindt. Het verhaal van de tempeliers is wel interessant, maar de verdeling is niet goed. Er sommige dingen zijn wel erg toevallig... maar vooruit dat mag de pret niet drukken. Dat doet de opbouw tenslotte al.

ISBN 978 90 417 61903 Paperback 350 pagina's Uitgeverij Sirene Zilverpockets 2007

© Marjo, juni 2007

Reageren? Klik hier!

Clara en het schemerduister
José Carlos Somoza

Een thriller, met een origineel thema.
Het speelt namelijk rondom het concept van hyperdramatische kunst. Het doek van de schilder is geen linnen of andersoortig materiaal, maar een mens. Levende mensen worden geschetst en geschilderd. Niet BEschilderd want dan hebben we het over de levende beelden zoals we die in deze tijd kennen, maar in de toekomst worden mensen als doek gespannen en hyperdramatisch getraind. De kunstenaar haalt het uiterste uit zijn doek, lichamelijk natuurlijk, maar vooral ook psychologisch.
Het beroep als doek is gevaarlijk, het kan zijn dat ze urenlang de meest ingewikkelde houdingen moeten vasthouden. Maar de meesten worden voorzichtig behandeld, een beschadigd doek is niets waard.
Maar bij een tentoonstelling wordt een doek vernietigd, en later op een andere tentoonstelling weer. Onderzoek volgt natuurlijk, maar dan zijn er twee partijen: de kunstenaars en hun kliek beschouwt de mensen die vermoord zijn als doeken die beschadigd en vernietigd zijn, zij zoeken de dader onder de concurrentie. Maar de politie ziet enkel een jong meisje en twee mannen, op gruwelijke wijze om het leven gebracht, en zij denken dat er een maniak aan het werk is.
Clara is een doek dat geschetst en geschilderd is voor de grote Rembrandt- tentoonstelling in Amsterdam. Aan de hand van haar wederwaardigheden volgen we het leven als doek. De andere hoofdpersoon is Lothar Bosch, die de doeken moet beschermen, maar eigenlijk de doeken meer als mens ziet.

Het is een intrigerend boek. Het concept van een levend doek roept vragen op, die Somoza aan de hand van voor- en tegenstanders ook aan de kaak stelt. De grens tussen kunst en realiteit wordt vaag, hoe ver kun je gaan? En dan ook nog een spannend verhaal... een aanrader.

ISBN: 9058470482 Paperback | 446 Pagina's | Byblos b.v., Uitgeverij | 2005

© Marjo, november 2006

Reageren? Klik hier!