http://www.tamihoag.com

De behandeling
Mo Hayder

De achterflap:
In een vriendelijke woonwijk in Zuid-Londen wordt een echtpaar aangetroffen dat op sterven na dood is : ze zijn vastgebonden, mishandeld, compleet uitgedroogd. Hun achtjarig zoontje is zoek. De jonge, onverschrokken rechercheur Jack Caffery wordt erbij geroepen. Door alle persoonlijke herinneringen kan hij deze misdaad niet met de nodige distantie behandelen: hij duikt erbovenop. Als de waarheid stukje bij beetje begint op te doemen, niet alleen over deze gruwelen maar ook over zijn eigen verleden, dan vliegt de verschrikkelijke nachtmerrie echt uit de bocht.

Mijn mening:
Mo Hayder heeft met haar debuutthriller, 'Vogelman' een dusdanige indruk op mij gemaakt dat ik dacht : grimmiger en intenser kan niet meer. Het kan dus wel!

In 'De Behandeling' komen we opnieuw rechercheur Jack Caffery tegen. Tegenwoordig woont hij samen met Rebecca, één van de slachtoffers uit het vorige boek van Hayder. Jack gaat op zoek naar 'De trol' een psychopaat die ouders van jongetjes van een jaar of acht vastketent in hun eigen huis. Hij dwingt de vader de meest afschuwelijke dingen met zijn zoontje te doen, om het kind daarna op gruwelijke wijze te vermoorden. Maar het zijn niet alleen deze gruweldaden - die me trouwens vaak deden terugdenken aan de affaire Dutroux - die de hoofdmoot vormen van het verhaal. Het is ook het persoonlijke verhaal van Caffery die nog steeds worstelt met de verdwijning van zijn broertje Ewan nu precies vijfentwintig jaar geleden.

Mo Hayder heeft deze twee verhaallijnen perfect in elkaar geweven. De opeenvolgende gruwelijke gebeurtenissen eindigen steeds met een cliffhanger waardoor het boek leest alsof je in een achtbaan zit. Het einde is verrassend en laat misschien zelfs de mogelijkheid open op een vervolg.
'De Behandeling' heeft voor mij alle ingrediënten die in het recept van een goeie thriller thuishoren: spannend, angstaanjagend, gruwelijk en intens.

Een tip: Leest eerst 'Vogelman' vooraleer je deze leest, want er wordt geregeld verwezen naar gebeurtenissen uit het eerste boek.

Pocket | 380 Pagina's | Poema Pocket | 10e Druk | 2005 ISBN: 9024547229

© Christine

Lees de reakties, klik hier!

Overspel
Toby Litt

Leestafel kent Toby Litt van "Dodenzang" dat boek over die gewelddadige kinderen.
"Overspel" is zijn eerste boek, volgens de flap, en alhoewel geweld wel een rol speelt (er zijn bizarre hoofdstukken waarin echt minitieus beschreven staat wat een kogel precies aanricht in een mensenlichaam, akelig gewoon) is het niet zo akelig als "Dodenzang. Maar wel ongemeen spannend. Een thriller eersteklas. Vanaf dat ik begon te lezen wilde ik het niet meer wegleggen. Ik probeer niet te veel te verklappen:

Conrad wordt tot zijn verbazing door zijn ex-vriendin opgebeld: of hij die avond mee gaat eten, haar eigenlijke afspraakje heeft zich afgemeld, en ze moet eigenlijk toch nog iets met hem bespreken. Die avond eindigt desastreus: Lily, de ex-vriendin, wordt doodgeschoten, en ook op Conrad wordt drie maal geschoten. Hij raakt in coma, maar knapt weer helemaal op. Van de politie hoort hij niets, alleen dat ze de moordenaar, een huurmoordenaar, opgepakt hebben en dat deze niets zegt. Conrad is er niet tevreden mee en gaat zelf op onderzoek uit, zeer tegen de zin van de politie..

Stapje voor stapje volgen we Conrad door de wereld van het theater, en die van de onderwereld in Londen. Verder zeg ik maar niets meer.

Paperback | 330 Pagina's | Ambo/Anthos Uitgevers | Anthos | 2003 (in deze uitvoering) ISBN: 9041408169

© Marjo

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!

Verloren
Nicci French

Deze negende roman van Nicci French (enkele novellen niet meegeteld) belooft uit te munten in onderhuidse spanning: de 40-jarige Nina Landry woont op het Brits Sandling Island. Op haar verjaardag verdwijnt haar tienerdochter en begint Nina's zoektocht over het afgezonderde eiland. De lezer volgt Nina's omzwervingen van de ochtend van die verjaardag tot het moment dat de zon ondergaat.

Nicci French is natuurlijk zo langzamerhand een instituut en hun succes stond aan de vooravond van het tegenwoordige gangbare predikaat 'literaire thriller'. Daarom is het des te opvallender dat 'Verloren' weinig literair is en ook maar geen thriller wil worden. 'Verloren' is in de eerste plaats een vervelend boek. De dialogen gaan eindeloos lang door en er valt ook op hoe inhoudsloos deze zijn. Ook valt men telkens in herhaling. De omgeving van een afgezonderd eiland waar iedereen elkaar kent is beklemmend bedoeld, maar eigenlijk komt dit nauwelijks uit de verf. De schrijvers kruipen in het hoofd van de hoofdpersoon en willen de lezer met haar laten meedenken, maar ze doen dit zo gedetailleerd dat er geen enkele ruimte bestaat voor eigen interpretatie.
Verder zijn alle personages, vooral de mannelijke, volstrekt inwisselbaar. Je leeft geen moment mee met Nina's angstaanjagend bedoelde belevenissen. Een sterke ontknoping zou veel goedmaken. Ook dat gebeurt helaas niet. Hoewel ik het einde niet zal verklappen, mag toch worden gezegd dat de reden waarom de dader zijn/haar misdaden pleegde zeer ongeloofwaardig is.

'Verloren' leest vooral als een obligaat boek waarmee aan een deadline is voldaan. Een lange adempauze om na een jaar of drie terug te keren met een roman in de stijl van hun eerdere werk zou welkom zijn. Dat het standbeeld op de omslag beschaamd haar hoofd verbergt is overigens wel zeer toepasselijk.

Paperback l 294 Pagina's l Uitgeverij Anthos l 2006 l ISBN: 9041408517
Vertaler: I. Pardoen

© Gordana, juli 2006

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!

Verlies & De mensen die weggingen
Nicci French

Twee verhalen (novellen?) in een boekje.
'Verlies' gaat over een gezin dat op vakantie is geweest naar een huis met een zwembad. In dat zwembad is het jongste kind van een jaar of vijf verdronken. Compleet aangeslagen proberen ze thuis de draad van hun leven weer op te pakken. Dat lukt niet echt.
Rick, de vader, drinkt teveel, en wordt daar dan weer kribbig van. Max, de zoon van tien, lijkt zich weer als vanouds te gedragen, tot de school aan zijn moeder vraagt om eens te komen praten: hij pest andere kinderen, lijkt aandacht te vragen door rare dingen te doen. De ik-figuur, Stella, kan niet huilen, ze gaat als een automaat door met wat er gebeuren moet, regelt bijvoorbeeld de therapeut voor Rick, maar zelf wil ze geen hulp. Hoezeer ze langs elkaar heen leven wordt duidelijk als de therapeut, tegen haar eigen gewoonte in, contact zoekt met Stella, en Rick op zijn beurt vraagt aan zijn moeder of die wil komen logeren, en als dat logeren eigenlijk spioneren blijkt te zijn.
Door de onderhuidse spanning en de akelige ontknoping (die je wel aan ziet komen) is dit verhaal niet alleen een psychologische schets van het mensen omgaan met hun noodlot, het is ook volledig in de traditie van Nicci French.

Het tweede verhaal is korter, 'De mensen die weggingen'.
Het gaat ook over een gezin, maar hier wordt niet verteld wat er precies aan de hand is. De vertelster is de jongste dochter, Josephine. Haar moeder ligt de hele dag maar op bed met haar ogen dicht, en het kind heeft weinig aan haar. Josephine is dol op haar vader, die vrachtwagenchauffeur is. Dan is er nog een oudere broer, Stevie, die na een daverende ruzie uit huis vertrekt, en een zus, Ali. Zij is vooral degene die voor Josephine zorgt, dus als zij op een dag verdwenen is, mist Josephine haar erg. Ze vindt het ook wel vreemd dat Ali helemaal geen kleren of andere dingen heeft meegenomen.
Dan was er ook nog ooit een meisje in huis, dat schoonmaakte en kookte, Cathy. Die is ook verdwenen en haar spullen zijn er nog. Dan komt de dag dat een vreemde vrouw Josephine uit school haalt, en aankondigt dat ze in het vervolg elders zal wonen.
Mooi verhaal, al zal de lezer nooit precies weten wat er aan de hand is. Het blijft giswerk.

ISBN 90-414-1023-6 uitgever Anthos aantal pagina's 182
Op de afbeelding Audioboek (CD) | Rubinstein b.v. ISBN: 9054445998 voorgelezen door Anne van Egmond.

© Marjo,  mei 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik hier!

https://www.facebook.com/CoppersToni

http://www.inejacet.nl (interview met Toni Coppers)

http://www.resurrectionthebook.com/bio.htm

Dromenvanger
Unni Lindell

Dit boek van Unni Lindell is veel beter dan haar eerste boek. Het is spannend, het leest makkelijk weg. Inspecteur Cato wordt als een gewone man neergezet met al zijn problemen. Niet als een superman zoals je vaak in de Amerikaanse boeken tegenkom.

Therese Geber gaat even een tijdschrift uit de auto halen en komt nooit meer terug. Een paar dagen later wordt het lijk van haar gevonden. Niet veel later wordt er ook een vijf jarige meisje vermist en Ida de vriendin van Therese wordt vermoord.
Hebben al deze zaken met elkaar te maken of zijn er verschillende moordenaars aan het werk?
Voor Inspecteur Cato Isaken en zijn team de taak om zo vlug mogelijk uit te zoeken wie verantwoordelijk is voor deze moorden.
Cato heeft zelf ook nog de nodige problemen. Hij komt er achter dat zijn oudste zoon drugs gebruikt. Cato gaat gebukt onder schuldgevoelens. Hij denkt als hij een paar jaar geleden zijn gezin niet in de steek had gelaten, dit nooit gebeurd zou zijn.

Ik hoop dat haar volgende boek net zo goed is als deze.

Dit boek is in Noorwegen bekroond met de Riverton-prijs voor de beste Noorse thriller van 2000.

ISBN 9056720724 Paperback Aantal pagina's 379 blz. Bruna  juni 2003

© Bianca, april 2005

Reageren? Klik hier!

Zachte heelmeesters
Nicolet Steemers


Heleen, arts van beroep, is met een patiënte bezig als de telefoon rinkelt. Haar assistente roept haar, het is haar ex. De patiënte is vergeten, als Heleen hoort dat haar dochter, bijna 18, gevonden is. Mila was al enkele maanden vermist.
Op het politiebureau sluit ze haar dochter weer in de armen, maar er iets is mis. Ze ziet er anders uit, ze doet zeer afstandelijk. Ze blijkt aan geheugenverlies te lijden, heeft geen idee waar ze de afgelopen maanden geweest is. Robert, een vriend van Heleen, en psychiater, neemt Mila onder zijn hoede, maar komt ook niet veel verder. Heleen vertrouwt het niet echt, maar is al veel te blij dat Mila weer terug is. Tot die weer verdwijnt. Deze keer met achterlating van een briefje. De politie, die ook bij de eerste verdwijning al te rustig aan deed in de ogen van Heleen, -' ach, tieners lopen wel eens weg'- doet nu niets. En Heleen gaat zelf op onderzoek uit.

Dit is een reuze spannende thriller, zoals ik ze graag heb: Geen gezeur over niet ter zake doende persoonlijke perikelen, maar recht toe recht aan, de zaak waar het om gaat, en die lekker diep uit gepeuterd. Het wordt langzaam opgebouwd, en eindigt (o ja?) met een spannende dramatische ontknoping.
Dit is een boek om in een ruk uit te lezen, en er lekker helemaal in weg te duiken.

Nicolet Steemers wordt op de achterflap in een naam genoemd met Saskia Noort en Simone van der Vlugt en dat vind ik erg onterecht. Die twee dames schrijven chick-thrillers, met een hoog yuppengehalte, iets wat je in dit boek helemaal niet terugvindt. Steemers veel beter dan eerder genoemden. Misschien mag ik na een enkel boek niet oordelen, dus ik ga op zoek naar meer.

ISBN 978 90 204 0853 9 Veen, Amsterdam 2007, 240 pagina´s

© Marjo, mei 2008

Reageren? Klik hier!

Portret van een moordenaar
Patricia Cornwell

Cornwell claimt dat ze door gedegen onderzoek (hetgeen niet mogelijk was in de 19e eeuw) de moordenaar die zich Jack the Ripper noemde heeft ontmaskerd. En dat alles schrijft ze op in een lijvig boek. Je zou dus verwachten dat het bij de afdeling misdaad of psychologie zou staan in de bieb, maar het staat gewoon tussen de romans! Zijn ze het niet eens met de conclusie van Cornwell??

Cornwell is erg overtuigd van haar zaak. Ze begint het boek met het aankondigen van de moordenaar. Ik zal de naam niet noemen.. Als ze verder schrijft over de gruwelijke moorden, gebruikt ze de naam van Jack the Ripper en de man die volgens haar de dader is door elkaar heen. Ze buigt alle feiten en gissingen om naar haar eigen idee. Op zich heb ik daar geen moeite mee, ook al omdat de Waarheid nooit gevonden zal worden. Maar de beschuldigde is een bekend kunstenaar (al had ik nog nooit van hem gehoord) en ik vraag me af of dat zomaar kan? Hem beschuldigen?

En er zijn ook wel dingen die niet kloppen, eentje is bijvoorbeeld dat ze zegt dat de vrouw van de moordenaar geweten moet hebben van de bezigheden van haar man, dat ze de "souvenirs" gezien moet hebben, en dat terwijl ze ook herhaaldelijk zegt dat de man allerlei kamers huurde. Als werkruimte, of zomaar.
Dit neemt niet weg dat het een lekker leesbaar boek is voor wie geïnteresseerd is in Jack the Ripper, maar vooral ook in de achtergronden. Cornwell geeft misschien wel onbedoeld een beeld over het 19e eeuwse Londen dat mooi aansluit bij Michel Fabers: lelieblank, scharlaken rood. En dan niet geromantiseerd, maar de gruwelijke werkelijkheid.

ISBN 9024551056 Paperback 413 blz. Uitgever Sijthoff november 2002

© Marjo, mei 2004

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!