De Dante Club
Matthew Pearl
Het boek speelt eind negentiende eeuw, in Boston. Een aantal personen die echt bestaan hebben (Longfellow, Holmes, Lowell en Fields) zijn bezig de Kommedia van Dante te vertalen. Ze worden daarbij tegengewerkt door de Harvard universiteit, waar met afkeer op moderne talen neergekeken wordt. Maar de ergste tegenwerking zit 'm in het werk van een wrede moordenaar. Precies zoals Dante het in zijn boek vertelt, "straft" hij bekende personen uit de stad.
Het viertal herkent de werkwijze en probeert Dante te beschermen door zelf op onderzoek uit te gaan. Zou het volk, en de universiteit er immers lucht van krijgen, dan kunnen ze de vertaling van de Hel wel vergeten!
Maar we volgen ook het verhaal van de politie.Daar is een slimme inspecteur bezig, die op zijn beurt tegengewerkt wordt louter en alleen omdat hij een halfbloed is.
Het mooie van het boek zijn de aanhalingen van en verwijzingen naar Dantes boek. Genieten is dat. Zeker: de moorden zijn gruwelijk en Pearl schuwt de details niet, maar dat doet Dante zelf ook niet.
Het komt wat langzaam op gang, maar tegen het einde wilde ik het niet meer wegleggen, zo spannend is het. Ik wist aanvankelijk niet dat de vier vertalers werkelijk geleefd hebben, maar dat geeft er wel een extra tintje aan. Over een tijdje nog een keer lezen, dat zou wel leuk zijn.
Matthew Pearl (1976) studeerde Engelse en Amerikaanse literatuurwetenschap aan de universiteit van Harvard. Hij won de Dante Prijs van de Dante-sociëteit in Amerika voor zijn werk over de invloed van Dante op de Amerikaanse literatuur. De Dante-club is zijn debuut
Uitgever Prometheus BV Vassallucci, Uitgeverij ISBN 9046141047 Bindwijze Paperback Verschijningsdatum in deze uitvoering februari 2005 Aantal pagina's 425 blz. 1e dr. Nederlandse uitg.: Amsterdam : Bakker, 2003.
Vertaler: P. Abelsen
© Marjo, januari 2006
Het verliezen van een kind is de ergste nachtmerrie voor de meeste ouders. Het kan een gezin totaal ontwrichten, huwelijken vernietigen, wonden slaan die nooit meer helen en het leven van de nabestaanden volledig ruïneren. Na drie jaar afwezigheid begint Harry Bosch weer opnieuw als rechercheur bij de politie van Los Angeles en krijgt hij samen met zijn vroegere partner Kizmin Rider de taak om niet opgeloste zaken uit het verleden alsnog tot een goed einde te brengen. De eerste opdracht is de moord in 1988 op een zestienjarig meisje, het enige kind van het echtpaar Robert en Muriel Verloren. Aangezien alle sporen al zeventien jaar oud zijn, moeten Bosch en Rider deze zaak veel anders aanpakken dan ze voorheen gewend waren. Bosch is daarbij duidelijk wat roestig en maakt een aantal fouten die hij vroeger nooit zou hebben begaan. Daarnaast blijkt hij nog altijd het liefst alleen te werken, tot lichte ergernis van zijn partner. Maar Bosch is vastberaden om de moord op het jonge meisje op te lossen en uiteindelijk de stem van het slachtoffer te zijn die schreeuwt om gerechtigheid. Dankzij de steeds voortschrijdende techniek is het nu – in tegenstelling tot de periode waarin de moord werd gepleegd – wel mogelijk om uit gevonden bloed duidelijke aanwijzingen te halen die mogelijk wijzen in de richting van een dader. Een DNA-onderzoek brengt Bosch en Rider al snel op het spoor van de dyslectische automonteur Roland Mackey. Maar is hij ook inderdaad de moordenaar van Rebecca Verloren?
Quote:
Een onopgeloste moord is nooit een gesloten boek…
Harry Bosch wordt gevraagd terug te keren naar de LAPD, de Los Angeles Police Department. Samen met zijn voormalige partner Kizmin Rider wordt Bosch op Onopgeloste Zaken gezet.
De eerste zaak die Bosch en Rider aanpakken, blijkt politiek heel gevoelig te liggen. DNA-onderzoek toont een verband aan tussen een blanke racist en de moord in 1988 op de zestienjarige Rebecca Verloren. Waarom was het politieonderzoek destijds zo slordig? Was dat opzet of het resultaat van diensten die elkaar tegenwerkten?
Bosch en Rider komen er achter dat corruptie binnen de politie er toen de oorzaak van was dat de zaak onopgelost bleef – en dat diegenen die toen de touwtjes in handen hadden Bosch en Rider nu bedreigen…
Harry Bosch stort zich met hart en ziel op het onderzoek en Kiz kan hem daarbij nauwelijks afremmen.
De terugkeer van Harry Bosch bij de LAPD is zowel opmerkelijk als vertrouwd. Na al zijn eerdere problemen met het politiekorps was het op zich niet te verwachten dat hij weer met open armen zou worden ontvangen. Maar gelukkig is de reputatie van Bosch als meer dan uitstekende rechercheur doorslaggevend voor de nieuwe korpsleiding. Hoewel hij binnen het korps ook nog voldoende vijanden blijkt te hebben. Bosch maakt de overstap echter zonder problemen en blikt in ”Slotakkoord” dan ook niet terug op zijn eigen verleden. Het is dan ook net alsof hij nooit weg is geweest en op de afdeling van Onopgeloste Zaken is hij uitstekend op zijn plaats. Ik denk daarom dat dit een goede beslissing genoemd mag worden van Michael Connelly, omdat hij hiermee zijn meest belangrijke serie weer nieuw leven weet in te blazen. Hoewel alle voorgaande delen over Harry Bosch zeker verplicht leesvoer vormen voor de liefhebbers van harde politieromans, leek een zeker verzadigingspunt toch steeds dichterbij te komen. Connelly onderving dat enigszins door Bosch buiten de LAPD te plaatsen, maar dit gaf toch te veel beperkingen. Door zijn terugkeer en zijn nieuwe taak om het onderzoek naar onopgeloste misdaden nieuw leven in te blazen, blijken de mogelijkheden voor de auteur weer eindeloos groot.
Met ”Slotakkoord” bewijst Michael Connelly eens te meer zijn zeldzame klasse en maakt hij wederom duidelijk één van de allerbeste auteurs van dit moment te zijn. Zijn stijl van schrijven is haast onweerstaanbaar en de verhalen zitten zo goed in elkaar dat je op bepaalde momenten vergeet dat het slechts om fictie gaat. Daarnaast is Harry Bosch een intrigerende hoofdpersoon, die voldoende fouten maakt om volledig geloofwaardig over te komen en waarbij zijn menselijkheid ervoor zorgt dat de lezers hem accepteren als een buitengewoon begaafde rechercheur. In zijn speurtocht naar de moordenaar van Rebecca Verloren komt hij in aanraking met racistische organisaties, corruptie binnen de politie, onverwerkt verdriet, menselijke wanhoop en de beperkingen die – terecht of niet – verbonden zijn aan het werk van de politie. Maar niets kan Harry Bosch afremmen als hij denkt te handelen in naam van de rechtvaardigheid en samen met Kizmin Rider weet hij de moordenaar van Rebecca Verloren tot wanhoop te drijven.
Los van het totale verhaal is vooral het uiteindelijk plot van ”Slotakkoord” echt geweldig te noemen. Ik denk dan ook dat dit één van de allerbeste delen is uit de serie en dat het zeer zeker de belofte uitstraalt naar al het mooie dat wij nog van Michael Connelly en Harry Bosch kunnen verwachten.
ISBN: 9789022541920 Paperback 351 pagina's Uitgever: De Boekerij juni 2005
Vertaler: Renée Milders-Dowden
© Eric, juli 2005
Lees de reacties op het forum, klik hier!
Het is een huiveringwekkende thriller, maar niet omdat er in details over gruwelijke dingen verteld wordt. Walters is een meester in het langzaam opbouwen van de spanning.
Paperback | 379 Pagina's | De Boekerij | 2006 ISBN: 9022543889
© Marjo, juli 2006
Leestafel kent Toby Litt van "Dodenzang" dat boek over die gewelddadige kinderen.
"Overspel" is zijn eerste boek, volgens de flap, en alhoewel geweld wel een rol speelt (er zijn bizarre hoofdstukken waarin echt minitieus beschreven staat wat een kogel precies aanricht in een mensenlichaam, akelig gewoon) is het niet zo akelig als "Dodenzang. Maar wel ongemeen spannend. Een thriller eersteklas. Vanaf dat ik begon te lezen wilde ik het niet meer wegleggen. Ik probeer niet te veel te verklappen:
Conrad wordt tot zijn verbazing door zijn ex-vriendin opgebeld: of hij die avond mee gaat eten, haar eigenlijke afspraakje heeft zich afgemeld, en ze moet eigenlijk toch nog iets met hem bespreken. Die avond eindigt desastreus: Lily, de ex-vriendin, wordt doodgeschoten, en ook op Conrad wordt drie maal geschoten. Hij raakt in coma, maar knapt weer helemaal op. Van de politie hoort hij niets, alleen dat ze de moordenaar, een huurmoordenaar, opgepakt hebben en dat deze niets zegt. Conrad is er niet tevreden mee en gaat zelf op onderzoek uit, zeer tegen de zin van de politie..
Stapje voor stapje volgen we Conrad door de wereld van het theater, en die van de onderwereld in Londen. Verder zeg ik maar niets meer.
Paperback | 330 Pagina's | Ambo/Anthos Uitgevers | Anthos | 2003 (in deze uitvoering) ISBN: 9041408169
© Marjo
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!
De behandeling
Mo Hayder
De achterflap:
In een vriendelijke woonwijk in Zuid-Londen wordt een echtpaar aangetroffen dat op sterven na dood is : ze zijn vastgebonden, mishandeld, compleet uitgedroogd. Hun achtjarig zoontje is zoek. De jonge, onverschrokken rechercheur Jack Caffery wordt erbij geroepen. Door alle persoonlijke herinneringen kan hij deze misdaad niet met de nodige distantie behandelen: hij duikt erbovenop. Als de waarheid stukje bij beetje begint op te doemen, niet alleen over deze gruwelen maar ook over zijn eigen verleden, dan vliegt de verschrikkelijke nachtmerrie echt uit de bocht.
Mijn mening:
Mo Hayder heeft met haar debuutthriller, 'Vogelman' een dusdanige indruk op mij gemaakt dat ik dacht : grimmiger en intenser kan niet meer. Het kan dus wel!
In 'De Behandeling' komen we opnieuw rechercheur Jack Caffery tegen. Tegenwoordig woont hij samen met Rebecca, één van de slachtoffers uit het vorige boek van Hayder. Jack gaat op zoek naar 'De trol' een psychopaat die ouders van jongetjes van een jaar of acht vastketent in hun eigen huis. Hij dwingt de vader de meest afschuwelijke dingen met zijn zoontje te doen, om het kind daarna op gruwelijke wijze te vermoorden. Maar het zijn niet alleen deze gruweldaden - die me trouwens vaak deden terugdenken aan de affaire Dutroux - die de hoofdmoot vormen van het verhaal. Het is ook het persoonlijke verhaal van Caffery die nog steeds worstelt met de verdwijning van zijn broertje Ewan nu precies vijfentwintig jaar geleden.
Mo Hayder heeft deze twee verhaallijnen perfect in elkaar geweven. De opeenvolgende gruwelijke gebeurtenissen eindigen steeds met een cliffhanger waardoor het boek leest alsof je in een achtbaan zit. Het einde is verrassend en laat misschien zelfs de mogelijkheid open op een vervolg.
'De Behandeling' heeft voor mij alle ingrediënten die in het recept van een goeie thriller thuishoren: spannend, angstaanjagend, gruwelijk en intens.
Een tip: Leest eerst 'Vogelman' vooraleer je deze leest, want er wordt geregeld verwezen naar gebeurtenissen uit het eerste boek.
Pocket | 380 Pagina's | Poema Pocket | 10e Druk | 2005 ISBN: 9024547229
© Christine
Dit boek van Unni Lindell is veel beter dan haar eerste boek. Het is spannend, het leest makkelijk weg. Inspecteur Cato wordt als een gewone man neergezet met al zijn problemen. Niet als een superman zoals je vaak in de Amerikaanse boeken tegenkom.
Therese Geber gaat even een tijdschrift uit de auto halen en komt nooit meer terug. Een paar dagen later wordt het lijk van haar gevonden. Niet veel later wordt er ook een vijf jarige meisje vermist en Ida de vriendin van Therese wordt vermoord.
Hebben al deze zaken met elkaar te maken of zijn er verschillende moordenaars aan het werk?
Voor Inspecteur Cato Isaken en zijn team de taak om zo vlug mogelijk uit te zoeken wie verantwoordelijk is voor deze moorden.
Cato heeft zelf ook nog de nodige problemen. Hij komt er achter dat zijn oudste zoon drugs gebruikt. Cato gaat gebukt onder schuldgevoelens. Hij denkt als hij een paar jaar geleden zijn gezin niet in de steek had gelaten, dit nooit gebeurd zou zijn.
Ik hoop dat haar volgende boek net zo goed is als deze.
Dit boek is in Noorwegen bekroond met de Riverton-prijs voor de beste Noorse thriller van 2000.
ISBN 9056720724 Paperback Aantal pagina's 379 blz. Bruna juni 2003
© Bianca, april 2005
Deze negende roman van Nicci French (enkele novellen niet meegeteld) belooft uit te munten in onderhuidse spanning: de 40-jarige Nina Landry woont op het Brits Sandling Island. Op haar verjaardag verdwijnt haar tienerdochter en begint Nina's zoektocht over het afgezonderde eiland. De lezer volgt Nina's omzwervingen van de ochtend van die verjaardag tot het moment dat de zon ondergaat.
Nicci French is natuurlijk zo langzamerhand een instituut en hun succes stond aan de vooravond van het tegenwoordige gangbare predikaat 'literaire thriller'. Daarom is het des te opvallender dat 'Verloren' weinig literair is en ook maar geen thriller wil worden. 'Verloren' is in de eerste plaats een vervelend boek. De dialogen gaan eindeloos lang door en er valt ook op hoe inhoudsloos deze zijn. Ook valt men telkens in herhaling. De omgeving van een afgezonderd eiland waar iedereen elkaar kent is beklemmend bedoeld, maar eigenlijk komt dit nauwelijks uit de verf. De schrijvers kruipen in het hoofd van de hoofdpersoon en willen de lezer met haar laten meedenken, maar ze doen dit zo gedetailleerd dat er geen enkele ruimte bestaat voor eigen interpretatie.
Verder zijn alle personages, vooral de mannelijke, volstrekt inwisselbaar. Je leeft geen moment mee met Nina's angstaanjagend bedoelde belevenissen. Een sterke ontknoping zou veel goedmaken. Ook dat gebeurt helaas niet. Hoewel ik het einde niet zal verklappen, mag toch worden gezegd dat de reden waarom de dader zijn/haar misdaden pleegde zeer ongeloofwaardig is.
'Verloren' leest vooral als een obligaat boek waarmee aan een deadline is voldaan. Een lange adempauze om na een jaar of drie terug te keren met een roman in de stijl van hun eerdere werk zou welkom zijn. Dat het standbeeld op de omslag beschaamd haar hoofd verbergt is overigens wel zeer toepasselijk.
Paperback l 294 Pagina's l Uitgeverij Anthos l 2006 l ISBN: 9041408517
Vertaler: I. Pardoen
© Gordana, juli 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!
Pagina 212 van 215