Sirenen
Joseph Knox

Politieman Aidan Waits heeft het verknald. Goed verknald. Het is niet slim om als politieman een voorliefde voor drugs te hebben en het is al helemaal niet goed voor je carrière om cocaïne uit het politiedepot te stelen op het moment dat de hoofdinspecteur een inspectie uitvoert. Aidan kan het schudden. Hoofdinspecteur Parrs schorst Aidan met onmiddellijke ingang in afwachting van de rechtszaak die Aidan tegemoet kan zien. Het zit er slecht voor hem uit. Hij kan alleen nog maar hopen dat hij niet al te lang de gevangenis in zal draaien.

Wanneer Parrs hem een uitweg biedt, is weigeren geen optie. Parrs beseft dat Aidans misstap als een lopend vuurtje door Manchester gaat en hij wil dat Aidan zijn slechte reputatie benut door undercover te gaan. Aidan zal zich een weg bij de drugsbende De Franchise naar binnen moeten banen. De bende wordt geleid door de ongrijpbare crimineel Zain Carver. Dat Carver steeds de dans weet te ontspringen, is te wijten aan de mensen die bij hem op de loonlijst staat. Minstens een van zijn “personeelsleden” is politieman. Bewijsmateriaal tegen Carver verdwijnt spoorloos en invallen leveren nooit wat op. Het is aan Aidan om te achterhalen wie het werk van zijn politiecollega’s saboteert.

Aidan zegt de huur van zijn flat op en verhuist naar het centrum van de stad. In de weken die volgen hangt hij in diverse bars rond en ziet hij precies wie zich met de drugshandel en de geldstromen bezighouden. Het is hem al snel duidelijk geworden dat Zain Carver er op gewiekste wijze voor zorgt dat hij zelf buiten schot zal blijven als een van zijn mensen in de kraag gevat wordt. Zain Carver is meer dan een doorsnee crimineel. Hij is een echte zakenman.

Aidan heeft opdracht gekregen zich op de achtergrond te houden maar de man die hem op een dag van straat laat plukken, heeft andere plannen met hem. David Rossiter, de minister van Justitie heeft een probleem dat een delicate aanpak vereist. Zijn jongste dochter, de zeventienjarige Isabelle, is van huis weggelopen. Ze woont bij Zain Carver en heeft naar alle waarschijnlijkheid een relatie met hem. Aidan begrijpt het probleem niet. Het meisje is immers minderjarig. Rossiter kan zijn dochter toch gewoon door de politie thuis laten brengen?

Rossiter kiest liever voor een wat verfijndere aanpak. Hoewel zijn dochter hem dierbaar is, wil hij niet dat zijn reputatie geschaad wordt. Als uitlekt dat de tienerdochter van de minister van Justitie met een drugscrimineel samenwoont, zal hij gezichtsverlies leiden. Er is nog iets: niet lang voor haar verdwijning berichtten de kranten dat Isabelle door uitputting was ingestort. De waarheid blijkt iets complexer te zijn. Isabelle lijdt aan depressies en heeft al meerdere keren geprobeerd zelfmoord te plegen. Rossiter is bang dat het meisje een nieuwe poging zal doen als hij haar onder druk zet. Hij wil dat Aidan voortaan een oogje in het zeil houdt.

Opnieuw kan Aidan niet weigeren. Parrs is al op de hoogte gesteld. Voortaan zal Aidan zich niet langer op de achtergrond kunnen ophouden. Om zich ervan te verzekeren dat het goed met Isabelle gaat, zal hij dichter bij Zain Carver in de buurt moeten komen. Aidan moet risico’s nemen en voortdurend op zijn hoede zijn. Iedereen moet blijven geloven dat hij een uit de gratie geraakte agent is, anders zal hij zijn leven niet langer meer zeker zijn.

Sirenen is de debuutthriller van de in Londen woonachtige Joseph Knox, die als crime-inkoper voor Waterstone werkt. Hoewel zijn foto op de achterkant van het boek verraadt dat hij nog jong is, ademt zijn werk een grote levenservaring uit. De sfeer van het verhaal is duister en enigszins melancholisch. Het leven lacht nu eenmaal niet iedereen toe. Sommigen hebben de pech slechte mensen op hun levenspad tegen te komen, anderen kiezen er haast bewust voor zich in de schaduwen van het bestaan op te houden. Joseph Knox doorziet al deze mensen.

Joseph Knox schrijft met een ogenschijnlijke soepelheid waar menig ervaren schrijver jaloers op zal zijn. Deze manier van schrijven kun je niet leren, het moet in je zitten. De manier waarop de personages om elkaar heen dansen doet denken aan boksers die zich opmaken voor een gevecht. Wie zijn concentratie ook maar een seconde laat verflauwen, zal dat voorgoed betreuren. Sirenen is dan ook een regelrechte aanrader.

ISBN 9789044351262 | paperback | 431 pagina's | The House of Books | april 2017
Vertaald door Jan Mellema

© Annemarie, 28 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Koningin van de schaduw
Deel 4 van de Glazen troon
Sarah J. Maas

Celaena Sardothien bestaat niet meer. Ze heeft nooit bestaan. De naam en het leven die haar gegeven waren, waren niet die van haar. Toch draagt ze nu de littekens die bij een bestaan vol geweld horen. Een bestaan waarin ze werd opgeleid tot sluipmoordenaar, waarna een leven als slaaf in de dodelijke mijnen van Endovier volgde. Toen ze de kans kreeg de kampioen van de koning van Ardalan te worden, greep ze die met beide handen aan. Het was vechten voor de koning of sterven in de zoutmijnen. Ze wist niet dat de man die haar een uitweg bood de moordenaar van haar ouders was. Ze wist niet eens wie ze zelf was.

Nu weet ze dat wel. Ze is Aelin Galathynius, de rechtmatige koningin van Terrasen, een eens prachtig land dat door de koning van Ardalan is ingenomen. Haar volk leeft al jaren in angst. Hoewel de wrede koning van Ardalan nog altijd denkt dat ze zijn kampioen is - zijn persoonlijke huurmoordenaar –, is Aelin een nieuwe weg ingeslagen. Ze heeft ontdekt dat ze half Fae is, waarna ze een verbintenis voor het leven is aangegaan met de Fae Rowan. Aelin heeft ontdekt hoe ze haar Fae gedaante kan aannemen om haar aanzienlijke kracht ten volste te benutten. Voor het eerst in haar leven heeft ze een gevoel van vrijheid ervaren. Ze behoort niet langer aan de koning toe. Toch keert ze terug naar Ardalan. Toch zal ze net doen of ze nog altijd naar de pijpen van de koning danst. Haar neef Aedion heeft haar nodig. Als Aelin niet ingrijpt, zal de koning hem publiekelijk laten doden. Ondanks al het bloed dat Aelin vergoten heeft, is ze nog altijd in staat liefde voor haar vrienden, familie en onderdanen te voelen. Ze zal Aedion redden en daarna ook de rest van haar volk.

Meteen nadat Aelin het rijk van de Fae verlaten heeft, verdwijnen haar magische krachten. Jaren geleden heeft de koning van Ardalan magie verboden. Hij heeft het zelfs voor elkaar gekregen om magie in zijn rijk volledig uit te bannen. Toch is Aelin nog altijd sterk. Met haar getrainde lichaam kan ze moeiteloos de soldaten van de koning verslaan. Er waart echter een nieuwe tegenstander in Ardalan rond. Een parasiet. De Valg neemt bezit van de lichamen van soldaten en onderdanen om vervolgens de geest van hun slachtoffers volledig uit te schakelen. Daarna gebruiken ze hun gastlichamen om dood en verderf te zaaien. Steeds meer mensen worden door de Valg overmeesterd. Het Valgleger van de koning groeit.

Wat zijn de Valg van plan? Wat is de koning van Ardalan van plan? Ook het lichaam van kroonprins Dorian is door een Valg ingenomen. Zijn beste vriend Chaol hoopt tegen beter weten in vurig dat Dorians geest nog niet volledig door de demon in zijn lijf opgeëist is. Wanneer Aelin Dorian van zijn gruwelijke lot wil verlossen door hem te doden, grijpt Chaol in. Het is gevaarlijk om Dorian in leven te laten maar Chaol wil zijn vriend niet kwijt. Dorian is echter niet langer de vriendelijke en oprechte kroonprins van Ardalan.  Hij is een speelbal van zijn vader en de Valg. Hij is bovendien de enige inwoner van Ardalan die, ondanks de maatregelen van de koning, magie kan gebruiken, wat hem een levensgevaarlijke tegenstander maakt. De Dorian op wie Aelin eens verliefd was bestaat niet meer. Ook de Dorian die Chaol eeuwige vriendschap beloofde, is voorgoed verdwenen.

Koningin van de schaduw is het vierde deel van de Glazen troon-reeks. Het is een heftig verhaal vol gevaar, waarin vriendschap en trouw centraal staan. De koning van Ardalan is een gruwelijke samenwerking met de Valg aangegaan. Deze gruwelijke wezens kennen geen menselijke emoties. Ze ademen duisternis uit en hun bloed is zwart. Wat Aelin niet weet, is dat de koning op een andere locatie eveneens een verbond met levensgevaarlijke heksen is aangegaan. De nietsontziende heerser denkt alleen aan macht. Het welzijn van zijn volk interesseert hem niet. Aelin zelf is bereid te sterven voor haar volk maar voor het zover is, zal ze vechten met alles wat ze in zich heeft.

In Koningin van de schaduw zit minder romantiek en seksuele spanning dan in de vorige delen. Hierdoor is dit verhaal wat grimmiger. Toch weet schrijfster Sarah J. Maas de spanning goed te doorbreken door de lezer regelmatig op een prachtig staaltje vriendschap te trakteren. De koning van Ardalan mag dan machtig zijn, hij weet niet hoe het is om tot het uiterste te gaan voor de mensen om wie je geeft. 

Ik ben inmiddels een groot fan van deze reeks en ik volg alle nieuwe ontwikkelingen op de voet. De Engelstalige versie van het vijfde deel (Empire of Storms) is inmiddels verschenen en er staan ook een zesde en zevende deel gepland. Er komt ook een televisieserie. Ik wil beslist niks van dit alles missen. Sarah J. Maas schrijft zo meeslepend dat ik tijdens het lezen het gevoel heb dat ik deel van Aelins wereld uitmaak. Voorlopig ben ik dan ook niet van plan afscheid van Aelin en haar vrienden te nemen!

ISBN 9789022580271 | paperback | 634 pagina's | Boekerij | maart 2017
Vertaald door Gerdien Beelen, Anne-Marieke Buijs en Willeke Lempens

© Annemarie, 24 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het keizerrijk van de dageraad
Rick Campbell

Christine O’Connor, veiligheidsadviseur van de president van de Verenigde Staten, is fel tegen het omstreden MAER-verdrag. Ze vindt het ronduit oneerlijk dat de rijke Verenigde Staten voor een schijntje over royale hoeveelheden olie zou kunnen beschikken terwijl het armere China krom zou moeten liggen voor een beperkte voorraad van het zwarte goud. Het MAER-verdrag zou de Chinese economie om zeep helpen, daar is Christine van overtuigd. Helaas lukt het haar niet de president te overtuigen. Het contract wordt ondertekend.

Xiang Chenglei, de kersverse president van China, vat het nieuws niet goed op. Wat hem betreft is de beslissing van de president van de Verenigde Staten een regelrechte oorlogsverklaring. Hij kan simpelweg niet toestaan dat de Chinese economie het onderspit delft. Als de Verenigde Staten oorlog willen, dan kunnen ze dat krijgen. Xiang Chenglei is er klaar voor. Hij twijfelt er niet aan dat China de Verenigde Staten zal verslaan. Het onderdrukte China zal niet langer buigen.

Wanneer de president van de Verenigde Staten ontdekt dat het rommelt in China, is hij zich aanvankelijk van geen kwaad bewust. Waarschijnlijk mobiliseert China het Volksbevrijdingsleger omdat er een grote oefening staat gepland. Vreemd dat hij daar niet van op de hoogte is. Christine is er echter minder gerust op. Zij vreest dat het met het MAER-verdrag te maken heeft. Wanneer ze haar vermoedens uit, besluit de president haar naar China te sturen.

Christine reist naar Beijing in de hoop de gemoederen te kunnen sussen. De ontvangst is echter allesbehalve hartelijk. Voor ze goed en wel beseft wat er gebeurt, wordt ze gevangengenomen. Op vrijwel hetzelfde moment wordt de onderzeeër de USS Jacksonville even ten noorden van Taiwan onder vuur genomen. De verraste bemanning is ten dode opgeschreven. China is niet van plan met de Verenigde Staten te onderhandelen.

Het ziet er niet goed voor Christine uit. De sfeer is grimmig en het ziet ernaar uit dat ze in haar gevangeniscel verkracht zal gaan worden. Op het moment dat haar geest zich van haar lichaam probeert los te maken, verandert Yang, de man die op het punt staat haar te verkrachten, in een onverwachte redder. Zijn grimmige gedrag was een afleidingsmanoeuvre voor de bewakers. In werkelijkheid werkt hij voor de Amerikaanse regering. Yang overhandigt Christine een USB-stick met daarop belangrijke informatie over het Chinese militaire offensief. Daarna helpt hij haar uit het gebouw te ontsnappen. Toch is Christine nog lang niet veilig en dat geldt ook voor de Amerikaanse aanvalstroepen die onderweg naar China zijn.

Het keizerrijk van de dageraad is een oorlogsthriller. De spannende verhaallijn over Christine wordt met grote regelmaat onderbroken voor verslagen van de oorlog die op zee gevoerd wordt. Onderzeeërs, vliegdekschepen en vliegtuigen worden op het woedende China afgestuurd. China is echter veel sterker dan verwacht. De Amerikaanse vloot wordt schrikbarend snel uitgedund. De toekomst van de Verenigde Staten kan weleens van de inhoud van de USB-stick die Christina heeft afhangen. Zal het haar lukken de belangrijke informatie veilig het land uit te loodsen? Vooralsnog verkeert Christine nog altijd in levensgevaar.

Zelf hou ik niet zo van oorlogsthrillers waarin gevechten centraal staan, maar wie wel van uitgebreide verslagen over onderzeeërs die vernietigende torpedo’s moeten ontwijken, luchtaanvallen en gevechten op open zee houdt, zal dit verhaal zeker op waarde weten te schatten. Rick Campbell gaat technische details niet uit de weg maar verliest niet uit het oog dat de strijders mens en geen machine zijn. Er heerst angst en er vloeit het nodige bloed. Zal Amerika ten onder gaan of weet Christine een wonder te bewerkstelligen? In dit oorlogsverhaal is niets zeker.

ISBN 9789045213316 | paperback | 439 pagina's | Karakter Uitgevers | maart 2017
Vertaald door Pieter Janssens

© Annemarie, 24 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Selfies
Jussi Adler-Olsen

De cijfers kloppen gewoonweg niet. Carl Mørck weet zeker dat 65% van de cold cases die op het bord van afdeling Q belanden opgelost worden. Volgens de administratie bedraagt het ophelderingspercentage echter maar 15% en moet er op de kleine afdeling personeel verdwijnen. Carl weet zeker dat er met de cijfers geknoeid is en alsof zijn humeur al niet tot een absoluut nulpunt is gedaald, krijgt hij ook nog een programmamaker met een lading filmcamera’s op zijn dak. Wat Carl betreft kan reality-tv gestolen worden maar zijn baas denkt daar helaas anders over.

Ook Anne-Line Svendsen heeft er de balen van. Dag in, dag uit hoort ze in het kantoor van de sociale dienst talrijke, weinig originele, smoezen aan van jonge vrouwen die het vertikken te werken. Ze kan de tot in de puntjes verzorgde vrouwen niet uitstaan. Zonder enige schroom weten ze het op elke toegewezen werkplek te verknallen, waarna ze met rasse schreden naar de sociale dienst terugkeren om brutaal om extra geld te bedelen. Het enige waar ze goed in zijn, is het aanbrengen van dikke lagen make-up. Anne-Line heeft het helemaal met ze gehad.

Terwijl Anne-Line steeds kwader wordt, houdt de afdeling Q zich met twee onopgeloste moordzaken bezig. Carl en zijn collega’s Assad, Gordon en Rose hebben het vermoeden dat de zaken iets met elkaar te maken hebben. Zowel een jonge lerares als een oudere, welgestelde vrouw zijn op vrijwel dezelfde plek door een klap op het achterhoofd om het leven gekomen. De slachtoffers lijken echter niets met elkaar gemeen te hebben. Gaat het toch om twee verschillende moordenaars of zien ze het verband over het hoofd?

Rose maakt een moeilijke periode door. Het gaat wel vaker niet goed met haar maar tot nu toe is ze elke keer weer opgekrabbeld. Carl is zich dan ook van geen kwaad bewust wanneer hij haar vraagt een rapport met spoed af te ronden. Rose kan de druk echter niet langer aan. Ze draait volledig door en laat zich in een psychiatrische kliniek opnemen. Haar collega’s reageren verdrietig op het nieuws. Ze houden allemaal op hun eigen manier van de kwetsbare Rose.

Ook in het hoofd van de ogenschijnlijk kalme Anne-Line heerst chaos. Ze wordt bozer en bozer. Snappen die meiden dan niet dat ze een grote smet op het bestaan van Anne-Line vormen. Begrijpen ze dan niet dat hun gedrag verderfelijk is? Wanneer ze hoort dat ze borstkanker heeft, barst de bom. Anne-Line is niet van plan te sterven terwijl die verwende meiden onbekommerd hun onbeschofte gang kunnen blijven gaan. Als Anne-Line niet langer mag leven, mogen zij dat ook niet. Een voor een zullen haar vijanden het onderspit delven. Daar zal zij hoogstpersoonlijk voor zorgen.

Carl, Assad en Gordon zijn nog altijd druk met de twee moordzaken. Hun gedachten gaan echter vooral naar Rose uit. In haar appartement treffen ze een enorme ravage aan. Het moet al lange tijd heel slecht met Rose zijn gegaan. Waarom hadden ze dat niet door? Wanneer uit de troep een boekje vol hulpkreten wordt gevist, is iedereen volkomen uit het veld geslagen. Kunnen ze Rose misschien helpen door uit te vissen wat haar precies is overkomen? Welke demonen uit het verleden houden hun geliefde collega in hun greep?

Selfies is het zevende deel van de Q-reeks. Het kan prima als standalone gelezen worden, hoewel de trouwe lezer misschien een diepere band met de hoofdpersonages zal voelen. De schrijnende geschiedenis van Rose staat in dit deel centraal. Wat is deze lieve vrouw aangedaan? Ik leefde intens met haar mee. De manier waarop auteur Jussi Adler-Olsen de andere personages neerzet, is eveneens indrukwekkend. Anne-Line bezorgde me kippenvel. De kleurloze vrouw is in werkelijkheid een monster. Ook drie van Anne-Lines cliënten komen aan bod. Denise, Michelle en Jazmine zijn drie oppervlakkige vrouwen die het liefst slapend rijk willen worden. Denise is echter veel uitgekookter dan haar twee vriendinnen. Is ze wel zo onschuldig en dom als zich voordoet?

Ik heb genoten van de kundige manier waarop Adler-Olsen de verhaallijnen en de personages op elkaar heeft afgestemd. Hoewel de gebeurtenissen flink aangedikt zijn, is de basis griezelig herkenbaar. Vrijwel niemand gaat probleemloos door het leven. Wat maakt dat iemand de weg volledig kwijtraakt? In al hun wreedheden, onzekerheden, angsten en falen zijn de personages in dit boek bovenal heel menselijk. Soms is dat ontroerend, soms ronduit angstaanjagend. Ik hoop vurig dat ik me nooit de woede van iemand als Anne-Line op de hals zal halen!

ISBN 9789044628234 | paperback | 491 pagina's | Prometheus | maart 2017
Vertaald door Kor Vries

© Annemarie, 19 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het stille graf 
Tove Alsterdal

De Zweedse Tove Alsterdal (1960) is journaliste en schrijfster van onder andere een libretto voor een opera en filmscenario's. Zij heeft veel samengewerkt met de bekende Zweedse thrillerauteur Liza Marklund. Dat resulteerde in 2009 in haar debuut, die in 2012 in Nederlandse vertaling verscheen: De vrouw op het strand. Het stille graf is haar tweede thriller. 

'Het heden was een dun laagje over het verleden, broos ijs waarover mensen rondslopen en dingen gladstreken, verborgen en verzwegen, het was niet voorbij.'

Journaliste Katrine vindt in Stockholm in het huis van haar dementerende moeder een brief van een makelaar die een exorbitant hoog bedrag biedt voor een huis dat haar moeder Ingrid zou hebben in een dorpje in het hoge noorden van Zweden. Nieuwsgierig geworden gaat Katrine op onderzoek uit. Ze wist niet beter dan dat haar moeder al als kind uit het dorp was vertrokken. Dat blijkt niet waar te zijn en speurend naar wat er met het kind Ingrid is gebeurd ontsluit ze dorpsgeheimen die al meer dan tachtig jaar onbesproken zijn gebleven en die begonnen met iets heel simpels: het verlangen naar een beter leven. Vlak voor Katrine's bezoek is het dorp opgeschrikt door de moord op de oude skilegende Lars-Erik. Heeft zijn verleden hem achterhaald of is hier sprake van een uit de hand gelopen overval?

Tove Alsterdal heeft met Het stille graf een geweldig boeiende thriller geschreven waarbij de opkomst van het communisme in de jaren dertig van de vorige eeuw en de verwoestende maatschappelijke gevolgen daarvan als een rode draad door het verhaal lopen.  
Alles klopt aan dit boek: prachtig, stilistisch taalgebruik; krachtige, aansprekende hoofdpersonen met wie je je kunt identificeren en een tot de verbeelding sprekende geschiedenis waarvan de naweeën nog maar ternauwernood tot bedaren zijn gekomen. De auteur heeft naar deze periode grondig onderzoek gedaan. Dat biedt een stevige, authentieke en herkenbare basis waarop ze heel zorgvuldig haar fictieve verhaal bouwt. De plot is ingewikkeld en doordat er verschillende tijdslijnen door elkaar heen lopen en veel namen de revue passeren is het nodig om goed de aandacht erbij te houden. Maar de volhouder wordt beloond met een 24-karaats thriller.

De Zweedse titel (I tystnaden begravd) betekent in het Nederlands zoveel als: 'In de stilte begraven'. Dat geeft precies aan waar het boek in wezen over gaat: de verstikkende stilte van het verstopte verleden; van het zwijgen van de dorpelingen en van de smorende angst voor bedrog en verraad. De stilte die ruw verscheurd wordt wanneer geheimen opgegraven worden.
Zeer terecht heeft dit boek in 2013 als één van de weinigen de volle 5 sterren gekregen in de VN Detective & Thrillergids. Hier kan ik me alleen maar bij aansluiten. Tove Alsterdal; een nieuwe naam om te onthouden voor liefhebbers van Scandinavische thrillers.

ISBN 9789044628647 | Paprerback | Prometheus december 2014
Vertaald door Bart Kraamer

© Joanazinha, 19 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De pier
Claire Douglas

Het lijkt wel of haar hele lichaam in opstand komt op het moment dat een enkel telefoontje het verleden doet herleven. Al achttien jaar lang probeert Francesca – Frankie – Howe haar jeugd in het kustplaatsje Oldcliffe te vergeten. Na de verdwijning van haar beste vriendin Sophie is ze met haar ouders naar Londen verhuisd en nooit meer teruggekeerd. De toen tweeëntwintigjarige Sophie is nooit gevonden. De sportschoen die eenzaam op de pier is aangetroffen, doet vermoeden dat ze in zee verdronken is.

Het telefoontje dat Frankie volledig uit het veld slaat is afkomstig van Sophies broer Daniel. Na jaren onzekerheid is er eindelijk duidelijkheid. Er is een voet aangespoeld. Sophies voet. Dat ze niet meer leeft, staat nu vast. Daniel weigert echter zich zomaar bij de dood van zijn zus neer te leggen. Hij wil weten wat er precies gebeurd is. Wat is zijn zus achttien jaar geleden overkomen?

Daniel vraag Frankie om hulp. Ze wil weigeren. Alles in haar wil weigeren. Voor geen goud keert ze terug het plaatsje dat niet alleen mooie herinneringen maar ook een duister geheim herbergt. Toch weet Daniel haar over te halen. Haar argumenten om te weigeren zijn simpelweg niet sterk genoeg. Natuurlijk wil ook zij weten wat er is gebeurd. Sophies verdwijning is door de politie altijd afgedaan als een noodlottig ongeluk en niet als een misdaad. Daniel gelooft niet dat het een ongeluk was. Het wordt tijd dat de waarheid boven tafel komt. Een of meerdere mensen in Oldcliffe moeten meer weten dan ze laten blijken. Daniel wil dat Frankie hen overhaalt te gaan praten.

Frankie neemt haar intrek in een appartementengebouw met vakantieflats. Tot haar grote schrik kijkt haar appartement op de pier uit. Omdat het vakantieseizoen nog niet is aangebroken, staan de meeste vakantieverblijven leeg. Alleen in het appartement onder haar verblijft een gezin. Ze hebben een baby. Een kindje dat de hele nacht huilt. Het hulpeloze gejammer snijdt door Frankies ziel. Ze wil dolgraag moeder worden maar na meerdere miskramen is het haar duidelijk geworden dat haar wens nooit in vervulling zal gaan. Nu zit ze in een appartement dat uitkijkt op de plek waar Sophie vermoedelijk is gestorven te luisteren naar het gehuil van het kind van een ander. Frankie voelt zich diep ongelukkig. Ze zou het liefst meteen vertrekken maar Daniel heeft haar nodig. Ze is het aan hem verplicht te blijven.

Frankie wordt allesbehalve hartelijk in Oldcliffe ontvangen. Met haar chique uiterlijk en bekakte stem valt ze uit de toon. Toch zal ze moeten proberen oude vrienden en bekenden van Sophie nieuwe informatie te ontfutselen. Sophies ex-vriendje Leon is niet blij haar te zien en dat geldt ook voor Sophies oude vriendin Helen, met wie ze altijd om aandacht van Sophie wedijverde. Frankie voelt zich steeds ongemakkelijker. Het gevoel van onbehagen neemt toe wanneer een onbekende haar bijzonder onaangename brieven stuurt. Is iemand echt van haar grote geheim op de hoogte? Heeft Sophie destijds dan toch iemand in vertrouwen genomen? Frankie kan het nauwelijks geloven. En dan ziet ze haar. Sophie. Ze is het echt. Ze is nog altijd jong, alsof de tijd voor haar heeft stilgestaan. Steeds als ze een glimp van haar vriendin opvangt, is ze het volgende moment weer verdwenen. Begint Frankie haar verstand te verliezen?

Het verhaal van Frankie en Sophie wordt op twee verschillende manieren uit de doeken gedaan. In korte hoofdstukken wisselen hun verhalen elkaar af. De hoofdstukken over Frankie vinden in het heden plaats. Haar verhaal begint op het moment dat Daniel contact met haar opneemt. Sophies verhaal speelt zich in 1997, het jaar dat ze verdween, af. Beide verhaallijnen werken naar dezelfde onthulling toe.

Auteur Claire Douglas weet al in het eerste hoofdstuk een flinke dosis spanning toe te voegen. Het onbehagen van Frankie is bijna tastbaar. Welk duister geheim mag niet aan het licht komen? Wat hielden zij en Sophie voor de buitenwereld verborgen? De waarheid zal uiteindelijk aan het licht komen maar tot die tijd mag de lezer heerlijk puzzelen.

Naarmate het verhaal vordert, leert de lezer Frankie en Sophie steeds beter kennen. Ook wordt duidelijk hoe hun vriendschap in elkaar zat. Heel geraffineerd en vakkundig gedoseerd doet Claire Douglas uit de doeken wat er precies is gebeurd. Lees dit boek op een luie zondag, in de vakantie of tijdens een heerlijke avond voor jezelf. De kans is namelijk groot dat je deze weergaloze thriller in één keer uit zal willen lezen. De pier is van begin tot eind verrukkelijk spannend en verslavend intrigerend.

ISBN 9789400508323 | paperback | 335 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | april 2017
Vertaald door Catalien van Paassen en Willem van Paassen

© Annemarie, 17 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het Pauluslabyrint
Jeroen Windmeijer

Zou het zonder de meeuwenoverlast nooit zijn gebeurd of valt aan een lotsbestemming niet te ontkomen? Op de dag dat in de stad Leiden de eerste van vele nieuwe ondergrondse containers geplaatst wordt, ontvangt archeoloog en universitair docent Peter de Haan een anoniem tekstbericht met daarin enkel de Latijnse woorden “Hora est”, wat “Het is tijd” betekent. Peter doet het voorval af als een flauwe grap van een van zijn studenten.

Terug naar de ondergrondse containers. De stad Leiden gaat gebukt onder een toenemende meeuwenoverlast. De vraatzuchtige vogels plunderen vuilnisbakken en -zakken en maken er een bende van. De gemeente heeft daarom besloten het vuilnis voortaan ondergronds in te zamelen. Voor de stadsarcheologen van Leiden is het een uitgelezen kans om onderzoek te doen op plekken die normaal buiten bereik zijn. Peter is door de Dienst Erfgoed uitgenodigd een kijkje bij het plaatsen van de eerste container – in de Nieuwstraat – te komen nemen.

Vlak voor Peter naar de opgraving vertrekt, stuit hij op een tweede bericht. Dit keer staat de tekst “Hora est” op een vel papier geschreven. Boven de twee woorden staat “Rom. 13:11”. Peter krijgt er kippenvel van. Waarom heeft iemand hem een verwijzing naar een Bijbeltekst gestuurd? Voor Peter de bewuste tekst heeft kunnen opzoeken, is hij bij de plek van de afgraving aanbeland. De gemeente maakt er een ware ceremonie van. De burgemeester klimt op een kleine graafmachine om het eerste zand weg te graven en dan gaat het mis. Terwijl Peter het derde bericht ontvangt, kiepert de graafmachine voorover in het gat. De burgemeester wordt enigszins gehavend uit het gat bevrijd, waarna Peter en zijn collega-archeoloog Daniël in het gat klimmen. Tot hun grote verbazing stuiten ze op een gemetselde ruimte onder de grond. In de ruimte ligt een naakte jongeman. Hij is van top tot teen met bloed bedekt en wordt in allerijl naar het ziekenhuis vervoerd.

Die avond daalt Peter opnieuw in het gat af. Dit keer met zijn vriend Arnold van Tiegem, een hoogleraar. De gemetselde ruimte blijkt een tunnel te zijn. Wanneer Peter en Arnold het begin van de tunnel voorzichtig verkennen, dwaalt Arnold te ver af. Hij verdwijnt in het niets. Peter klimt alleen uit het gat, waar zijn wachtende vrienden Janna en Daniël zijn verhaal vol achterdocht aanhoren. Kan Peter verklaren waarom er een grote bloedvlek op zijn overhemd prijkt? Janna besluit de politie te bellen en dan ziet Peter ineens een vreemd figuur naar hen staren. De persoon maakt zich uit de voeten en Peter zet de achtervolging in. Janna en Daniël hebben niks gezien en vinden het behoorlijk verdacht dat Peter zich uit de voeten maakt.

Wanneer Peter de onbekende inhaalt, beweert deze dat Peter uitverkoren is. Peter begrijpt er niks van. Kort na de vreemde ontmoeting hangt de politie aan de telefoon. Peter moet zich op het bureau melden. Hij besluit echter eerst bij zijn goede vriendin Judith langs te gaan. Hij heeft behoefte aan een gesprek met iemand die hem kan helpen de vreemde gebeurtenissen te doorgronden. Judith is er niet. Terwijl hij vertwijfeld in haar lege huis staat, ontvangt hij een nieuw bericht. De onbekende heeft Judith. Als Peter haar terug wil zien, moet hij doen wat hem opgedragen wordt.

Er volgt een race tegen de klok door heel Leiden. De boodschappen die Peter naar Judith kunnen voeren, bestaat uit aanwijzingen met een Bijbels karakter. Peter zal aanwijzing voor aanwijzing moeten doorgronden. Als hij afhaakt, zal hij Judith nooit meer terugzien. Tot overmaat van ramp is de politie naarstig naar hem op zoek. Arnold van Tiegem is gevonden…

De boeken van antropoloog Jeroen Windmeijer zijn geïnspireerd op Romeinse en Bijbelse geschiedenis. Het verhaal in Het Pauluslabyrint is dan ook met religieuze visioenen en verhalen uit de oudheid doorspekt. Windmeijer maakt duidelijk hoe een aantal van deze verhalen een eigen leven is gaan leiden of met andere vertellingen verweven is geraakt. Op welke ideeën is het geloof van Judiths ontvoerder gestoeld?

Hoewel ik moet bekennen dat ik niet alle religieuze passages met belangstelling heb gelezen, leest dit verhaal als een trein. De aandacht en tijd die de auteur in dit boek heeft gestoken, is ronduit indrukwekkend. Werkelijk alles is tot in de puntjes uitgezocht en uitgewerkt. De onbezonnen acties van het personage Peter de Haan passen niet altijd bij diens intelligentie maar als Windmeijer zijn personage alleen puur rationeel had laten handelen, was er natuurlijk niet zo’n spannend verhaal ontstaan. Voor de liefhebbers van dit genre – maar zeker ook voor degenen die eens een verrassend uitstapje naar een ander genre willen maken – is dit boek een absolute aanrader.

ISBN 9789402722307 | paperback | 398 pagina's | HarperCollins | maart 2017

© Annemarie, 15 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Later als ik dood ben
Ilse Ruijters

Elin, sociotherapeut, gaat werken in een tbs-kliniek. Het is al snel duidelijk dat ze niet zomaar dit beroep gekozen heeft. Werken met tbs-ers, 'ter beschikking gestelden', is niet bepaald een sinecure. Deze mensen hebben misdaden begaan en de rechter heeft besloten dat zij lijden aan een psychiatrische ziekte of stoornis, waarvoor zij een behandeling nodig hebben.

Maar Elin is op zoek. Op zoek naar haar vader van wie zij veronderstelt dat hij een misdadiger was, een tbs-er. Ze is opgegroeid met twee ouders, maar ontdekt dat haar tante haar biologische moeder is. Natuurlijk wil ze dan ook weten wie haar vader is, maar de tante mag niets zeggen. Pas als een derde tante sterft en een bericht achterlaat voor Elin, komt ze meer te weten. Maar de zoektocht is niet makkelijk, ze heeft geen volledige naam.

Intussen is ze aan het werk in een woongroep met elf patiënten. Een van hen trekt haar aan, het blijkt wederzijds. Maar het is natuurlijk ook verboden om een relatie te hebben met een patiënt. Er is ook een beveiliger die op haar valt. Van hem moet ze niets weten, maar hij stalkt haar enigszins. Ze had niet geen foutere keuze kunnen maken, as ze deze man inschakelt om gegevens op te zoeken die haar helpen haar vader te vinden.

Intussen probeert ze ook informatie te peuteren uit haar zwijgende moeder. Maar die geeft geen krimp. Met haar vader heeft Elin nooit een goede band opgebouwd. Nu snapt ze waarom, hij is immers haar vader niet? Er was ook een vriend, maar na 7 jaar heeft ze hun relatie beëindigd. Ling zit helemaal in de knoop met zichzelf, en maakt het eigenlijk allen maar erger. Want er dreigt gevaar.

De beschrijving van het leven in de tbs-kliniek doet denken aan ’Over the cuckoo’s nest’. Eenzelfde sfeer, eenzelfde dreiging, terwijl er ook momenten van menselijk contact zijn, en kan er zelfs liefde opbloeien. Maar dit boek is een thriller, en dus neemt de dreiging steeds meer toe. Een onverwachte ontknoping wacht de lezer op aan het einde van een spannend verhaal. 

Dat ik ‘De onderkant van sneeuw’ beter vond, is misschien een kwestie van smaak, want met deze tweede thriller laat zien Ilse Ruijters dat ze niet zomaar wat uit haar duim zuigt, maar haar onderwerp goed bestudeerd heeft. Haar karakters zijn overtuigend, en de spanningsboog staat goed gespannen.

Presentatrice en tekstschrijfster Ilse Ruyters (1979) debuteerde in 2014 met de bekroonde (Hebban Thriller Debuutprijs 2015) psychologische thriller "De onderkant van sneeuw'.

ISBN 9789044348132| paperback | 272 pagina's | The House of the Books | augustus 2016

© Marjo, 12 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.robbertwelagen.nl

Nachtwandeling
Robbert Welagen

Hoe ouder inspecteur Simon Mudde wordt, hoe meer hij naar rust snakt. Hij heeft tijdens zijn lange carrière bij de politie genoeg ellende gezien. Over een paar jaar heeft hij de pensioengerechtigde leeftijd bereikt en kan hij het eindelijk voor gezien houden. Dan mogen anderen het stokje van hem overnemen. Mudde doorbreekt de dagelijkse portie narigheid door lange ochtendwandelingen met zijn labrador Jochie te maken. Een onbezorgd onderonsje met de natuur doet hem goed.

Wanneer Mudde een enthousiaste Jochie in het uitgestrekte bos ziet verdwijnen en geniet van de stilte die op hem neerdaalt, wordt de rust ruw door een vervelend geluid verstoord. Zijn telefoon gaat. Mudde ziet dat het bureau hem probeert te bellen en kan een diepe zucht niet onderdrukken. Zijn collega’s bellen hem vast niet voor een gezellig kletspraatje.

Mudde heeft gelijk. In de Amstel is een lijk aangetroffen. Het gaat om de schrijver Jacob van Herwijnen. De zestiger is onder verdachte omstandigheden om het leven gekomen. Mudde moet de zaak onderzoeken en wordt op de plek van het misdrijf verwacht. Enigszins verbitterd stapt Mudde met een teleurgestelde Jochie in zijn auto. Het is niet best met de wereld gesteld als het mensen niet eens meer gegund is een ontspannende wandeling te maken.

Jacob van Herwijnen was een bekende naam in schrijversland. De avond voorafgaand aan zijn dood had hij zelfs een prestigieuze prijs in de wacht gesleept. Heeft zijn succes tot zijn dood geleid? Werd zijn prijs hem misgund? Mudde kent het schrijverswereldje niet. Hij heeft geen idee of schrijvers en uitgevers onderling vriendschappelijk met elkaar omgaan of juist rancuneus gedrag vertonen. De ervaren politieman is voor zijn werk echter wel vaker in voor hem onbekende werelden gedoken. Het zal hem ongetwijfeld lukken de schrijverswereld te doorgronden. Mochten er geheimen achter literaire volzinnen schuilgaan, dan zal hij ze ontrafelen.

Mudde ontdekt dat schrijvers eerder verwaand dan agressief gedrag vertonen. Ook de prijsuitreiking, in het Amstel Hotel, is uiterst kalm verlopen. Op de gemaakte videobeelden is te zien dat het een vrij saai gebeuren was. Toch is Jacob van Herwijnen niet zomaar in de Amstel gevallen. Op zijn slaap prijkt een opvallende wond. De schrijver was een fanatiek wandelaar. Is iemand hem gevolgd om hem in het duister van de nacht van het leven te beroven? Voorlopig blijft het bij vermoedens. Ook over het motief van de dader, tast Mudde in het duister.

Nachtwandeling is de eerste detective van auteur Robbert Welagen, die al zes romans op zijn naam heeft staan. Al na het eerste hoofdstuk is duidelijk dat ook het jasje van een detectiveschrijver hem uitstekend past. Inspecteur Mudde is een aangenaam personage dat af en toe door een lichte melancholie overvallen wordt maar verder op een prettige manier in het leven staat. Zijn echtscheiding heeft hij goed verwerkt. Mudde heeft genoeg aan het goede contact met zijn dochter, een handvol goede vrienden én zijn trouwe hond Jochie. Ook op het werk functioneert hij goed. Hij kan prima met zijn jongere collega Kramer overweg, hoewel hij van mening is dat diens gebrek aan levenservaring af en toe tot onbeholpen gedrag leidt.

In Nachtwandeling gaan eenvoud en diepgang hand in hand. Hoewel het opsporen van de moordenaar gedegen speurwerk vereist en zich interessante ontwikkelingen voordoen, blijft het verhaal een gerieflijke luchtigheid behouden. Het verhaal bevat alle kenmerken van een goede detective maar door de schrijfstijl van de auteur - die zich van heldere, goed doordachte zinnen bedient – en het hoge niveau waarop het verhaal is uitgewerkt, is het meer dan dat. Nachtwandeling is een literaire detective. Een genre dat me meer dan goed bevalt. Nachtwandeling biedt niet alleen een uitstekend verhaal, het vormt eveneens een solide basis voor een reeks over inspecteur Mudde. Hopelijk blijft het niet bij een eenmalig uitstapje maar vormt het schrijven van detectives voortaan een van Welagens vaste routes.

ISBN 9789038802527 | hardcover | 237 pagina's | Nijgh & van Ditmar| maart 2017

© Annemarie, 12 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER