De vrouw in de blauwe mantel
Geschenkboek Spannende Boeken Weken 2017
Deon Meyer
Het lichaam van de onbekende vrouw wordt gevonden door dertien Xhosa-vrouwen die bij een uitkijkpunt tussen Umtata en Kaapstad wachten tot de chauffeur van hun taxibusje klaar is met zijn sanitaire stop. Door hun gegil en de daaropvolgende ontdekking plast de chauffeur van schrik over zijn schoen. Hij haast zich terug naar het busje en start de motor maar daar zijn de passagiers niet van gediend. Vertraging of niet, de politie moet gebeld worden. Ook na het telefoontje weigeren de vrouwen te vertrekken. Ze vormen een kring om het lichaam van de dode vrouw en zingen zachtjes kerkliederen tot de politie arriveert. Ook een dode verdient immers respect.
De opgetrommelde politie van Somerset West weet zich geen raad met de lugubere vondst. Volgens de lijkschouwer is de hoofdwond aan de achterkant van haar hoofd de doodsoorzaak. Om een noodlottig ongeval gaat het in ieder geval niet. Iemand heeft de vrouw volledig ontkleed en met bleekmiddel gewassen. Het sterk geurende goedje zit werkelijk overal. Hoewel ze op het uitkijkpunt is gevonden, is ze daar niet om het leven gebracht. Zonder plaats delict zal het niet eenvoudig worden de moordzaak op te lossen. Na een oproep in de media komt er iets meer duidelijkheid. De vrouw wordt geïdentificeerd als Alicia Lewis. Brigadier Tando Duba springt nog net geen gat in de lucht wanneer blijkt dat het slachtoffer een Britse toerist is. Nu mogen de Valken, de rechercheurs van de afdeling Ernstige Delicten, het van hem overnemen.
Pas 96 uur na de vondst van het lijk krijgen rechercheurs Bennie Griessel en Vaughn Cupido de zaak toebedeeld. Aangezien de eerste 48 uur bij een moordzaak het belangrijkst zijn, is er veel kostbare tijd verloren gegaan. Toch zullen de twee ervaren rechercheurs een poging moeten wagen. Allereerst moet worden onderzocht waarom de Britse Alicia Lewis naar Zuid-Afrika is gekomen. Heeft ze zichzelf op een vakantie in deze prachtige omgeving getrakteerd of heeft ze de lange reis met een andere reden gemaakt? Bennie en Vaughn beginnen hun onderzoek in het hotel waar Alicia verbleef. Ze weten nog niet dat de zaak een bijzonder kunstzinnig én Nederlands tintje zal krijgen.
De vrouw in de blauwe mantel is het geschenkboek van de Spannende Boeken Weken 2017 (9 t/m 25 juni 2017). Het is geschreven door Deon Meyer, van wie onlangs ook de thriller Koorts is verschenen. Voor de vele fans van deze begenadigde schrijver is De vrouw in de blauwe mantel een prachtig cadeau waarin hoofdpersonage Bennie Griessel van plan is zijn vriendin Alexa ten huwelijk te vragen. Vaughn gunt zijn collega en vriend het liefdesgeluk maar hij maakt zich ook zorgen. Hoewel Bennie al enige tijd niet meer drinkt, is hij nog altijd een alcoholist en dat geldt ook voor Alexa. Vormen de twee wel een goed koppel? Bennie weet niet goed hoe hij het heerlijke gevoel van geborgenheid dat hem dagelijks overvalt aan zijn collega moet beschrijven. Hoewel hij er klaar voor is de rest van zijn leven met Alexa te delen, wacht hem nog een lastige taak. Er moet een mooie verlovingsring komen en verlovingsringen zijn peperduur.
Mocht je nog nooit een boek van Deon Meyer gelezen hebben dan vormt dit geschenkboek een uitstekende kennismaking met de Zuid-Afrikaanse schrijver. Hoewel het geen dikke pil is, is het een echt Bennie Griessel-boek. Dit boekpersonage behoort al jaren tot mijn favorieten. Wees gewaarschuwd: de kans is groot dat je na het lezen van dit boek op een drafje terug naar de boekwinkel zal gaan om meer boeken van deze fantastische auteur in te slaan!
Deon Meyer brengt de liefde voor zijn land niet alleen tot uiting in zijn fantastische thrillers maar ook in de prachtige foto’s die hij maakt. Keer op keer geniet ik van de indrukwekkende wijze waarop hij het kleurenpalet en het pure van uitgestrekte landschappen vastlegt. De onderste foto op de cover van dit boek is door hem gemaakt. Wil je meer van zijn foto’s zien? Dat kan! Afgelopen dinsdag heeft de auteur een fototentoonstelling in de Schiphol Airport Library geopend. Daar – en in de bibliotheken in Almere, Ede, Wageningen, Muiden, Den Helder, Tilburg, Middelburg, Harderberg en Zwolle - kun je zijn indrukwekkende werk tijdens de Spannende Boeken Weken bekijken. Mocht je in de gelegenheid zijn te gaan, aarzel dan niet!
ISBN 9789059654228 | paperback | 95 pagina's | Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek en A.W. Bruna Uitgevers| juni 2017
Vertaald door Martine Vosmaer en Karina van Santen
© Annemarie, 9 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Als twee druppels water
Anna Snoekstra
Ze zei het in een opwelling. Toen de supermarktbewaker haar op diefstal betrapte, deden haar tranen hem immers niets. Ook de opgetrommelde politie was onverbiddelijk. Ze zouden haar niet zomaar laten gaan. Toen ze besloot het te zeggen, gleed de opgebouwde spanning soepel van haar af. De woorden die ze later zou betreuren stroomden helder en duidelijk verstaanbaar uit haar mond:
“Mijn naam is Rebecca Winter. Elf jaar geleden ben ik ontvoerd.”
Het was niet de bedoeling dat Rebecca’s ouders meteen opgetrommeld zouden worden. Het ging haar puur om extra tijd. Terwijl iedereen zich verwonderd met haar onthulling zou bezighouden, zou ze stilletjes verdwijnen. Ze was het simpelweg zat om steeds te moeten boeten voor het feit dat het haar in het leven niet altijd meezat. Dat ze op Rebecca leek, ontdekte ze bij toeval toen ze naar een special over het verdwenen meisje keek. Zij en Rebecca zouden tweelingzussen kunnen zijn geweest.
Het lukt haar niet ongemerkt weg te glippen en voor ze het weet, belandt ze in het huis van Rebecca’s ouders, die haar liefdevol onthalen. Wanneer ze de liefde in de ogen van Rebecca’s moeder ziet, schaamt ze zich. Toch houdt ze haar mond. Het is eigenlijk best fijn om zo warm onthaald te worden. Haar eigen familie is haar beu. Het is heerlijk om lekker warm te kunnen douchen en een volle maag te hebben. Binnenkort zal ze weer verdwijnen maar voorlopig zal ze een zo goed mogelijk toneelstukje opvoeren.
Hoewel haar ouders niet aan haar identiteit lijken te twijfelen en haar bovendien geen lastige vragen stellen, is ze toch bang door de mand te vallen. Rechercheur Vincent Andopolis heeft elf jaar geleden zijn uiterste best gedaan de verdwenen Rebecca op te sporen en hij is dan ook dolblij dat ze weer terug is. Eindelijk kan hij achterhalen wat er gebeurd is en een mogelijke ontvoerder oppakken. Hij bestookt haar dan ook met vragen. Vragen waar ze nauwelijks antwoorden op weet. Ze maakt gebruik van de weinige informatie die ze over Rebecca heeft en besluit het verder op geheugenverlies te gooien. Zodra hij te veel aandringt, raakt ze zogenaamd in paniek waarna Rebecca’s ouders onmiddellijk voor haar in de bres springen. Heus, ze weet écht niet meer wat er gebeurd is.
Wanneer de twee jongere broers naar het ouderlijk huis terugkeren, slaat de angst haar om het hart. Zullen ze haar doorzien? Zal ze weer haar gewone zelf worden? Haar angst blijkt onterecht. Zonder aarzelen nemen ze haar in hun midden op. De familie is weer compleet. Ze geniet van hun aandacht. Toch knelt er iets. Gaat het eigenlijk niet allemaal te soepel? Hoe meer ze in het verleden van Rebecca duikt, hoe groter het gevoel van ongemak wordt. Wat is Rebecca eigenlijk al die jaren geleden precies overkomen?
Als twee druppels water is het debuut van de Australische schrijfster Anna Snoekstra. Het verhaal in deze spannende thriller is in twee verhaallijnen opgedeeld. De eerste verhaallijn staat hierboven beschreven. Dit verhaalgedeelte wordt regelmatig doorbroken door gebeurtenissen uit het verleden. De lezer maakt kennis met de zestienjarige Rebecca Winter. Ze is een echte tiener met een beste vriendin, een heimelijke liefde en een bijbaantje in een bekende fastfoodketen. Toch gebeurt er iets in Rebecca’s leven dat haar kippenvel bezorgt. Hoewel het lijkt of ze zich dingen inbeeldt, is Rebecca ervan overtuigd dat de dingen die ze ziet echt zijn.
Wat dit verhaal anders maakt dan thrillers met een soortgelijke inhoud, is de manier waarop Anna Snoekstra de lezer plaagt. Als lezer weet je dat Rebecca elk moment kan verdwijnen maar steeds als het moment aangebroken lijkt te zijn, gebeurt er iets heel anders dan verwacht. Het verhaal zit dan ook vol spanningspieken, waardoor mijn nieuwsgierigheid doorlopend geprikkeld werd. Door deze manier van vertellen heeft Anna Snoekstra een heel meeslepend verhaal gecreëerd. Ik ben dan ook heel benieuwd naar haar tweede boek!
ISBN 9789402717204 | paperback | 302 pagina's | HarperCollins | mei 2017
Vertaald door Sonja van Toorn
© Annemarie, 7 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Kleine zwarte leugens
Sharon Bolton
Op de Falklandeilanden is de rust weergekeerd na de oorlog met Argentinië, maar voor de Schotse oud-militair Callum die op de eilanden is blijven wonen, is de herinnering vaak nog heftig. Hij lijdt aan PTTS. Callum hoopt nog steeds dat zeebiologe Catrin met hem mee naar Schotland gaat. Drie jaar eerder hadden ze een relatie, maar Catrin was toen getrouwd met Ben, met wie ze twee zonen heeft.
En toen gebeurde het ergste wat een moeder kan overkomen: bij een ongeluk kwamen haar twee zonen om het leven. Haar beste vriendin Rachel lette even niet op, en de auto met daarin Catrins zoons stortte van het klif. Alsof dat niet genoeg was, kreeg Catrin daarna een miskraam en liep haar huwelijk stuk. Vanaf dat moment sloeg de vriendschap met Rachel om in pure haat.
Als er in de kleine gemeenschap opnieuw een kind verdwijnt, lopen de spanningen hoog op. Eerder verdwenen Jimmy Brown, zeven jaar oud, en Fred Harper, vijf jaar oud. Men ging uit van een ongeluk, maar de lichamen werden nooit teruggevonden. Nu de derde verdwijning een kind van toeristen betreft - Archie West, 3 jaar oud - is de politie er zeer op gebrand dit kind terug te vinden. Dood of levend.
Nu blijkt ook dat de omwonenden al langer in de veronderstelling waren dat Catrin aan het doordraaien was. Als zij bijna tweehonderd walvissen doodschiet - omdat zij gestrand zijn en anders een langzame dood zouden sterven - wordt ze openlijker beschuldigd. Zij heeft laten zien dat ze in staat is om te doden. Erger is dat Catrin dat zelf nu ook beseft, en haar wraakgevoelens laaien op, zeker nu de dag nadert waarop haar kinderen gestorven zijn. Haar onschuld wat betreft de verdwenen kinderen kan ze alleen aantonen als zij de kinderen vindt. Callum helpt daarbij. Intussen is er evenwel een hetze tegen Catrin aan het ontstaan, die te maken heeft met het cruiseschip dat vast ligt aan de kade.
Het verhaal wordt verteld in drie delen die elkaar overlappen in data tot de verhaallijnen bijeen komen op die fatale derde november. Eerst is Catrin aan het woord, dan Callum, en als derde Rachel. Die laatste is even een minder welkome verrassing. Er is een goede reden waarom ook zij verteller wordt, maar de lezer vindt haar op dat moment onsympathiek en wil liever terug naar Catrin of Callum. Natuurlijk lees je door, want de spanning neemt toe. Er is een vierde kind verdwenen!
Sharon Bolton zet haar lezers steeds op het verkeerde been, en komt met een vrij onverwachte maar logische ontknoping. Het is een tenenkrommend verhaal, met op de achtergrond nog wat geschiedenis, over de Falklandeilanden dus. Sharon Bolton woont in Londen, waar veel van haar thrillers zich afspelen. Ze weet als geen ander de sfeer van de donkerste kanten van de stad te beschrijven. Bolton is winnaar van de Mary Higgins Clark Award en genomineerd voor de ITW Thriller Award, de CWA Gold Dagger en de Barry Award.
ISBN 99789400508064 | paperback | 416 pagina's | Bruna| januari 2017
Vertaald uit het Engels door Anda Witsenburg
© Marjo, 5 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Het zusje
Louise Jensen
Al maanden sleept het leven van Grace zich moeizaam voort. Haar vriend Dan moedigt haar aan de draad weer op te pakken maar het lukt Grace niet. Terwijl Dan met zijn vrienden voetbalt en de kroeg induikt, praat Grace thuis tegen haar kat Miekie. Haar hoofd tolt nog altijd van de vreselijke gebeurtenis die een paar maanden geleden haar leven volledig op zijn kop zette. Charlie is dood. Haar beste vriendin is er niet meer.
Tijdens de uitvaartdienst is Charlies moeder Lexie vreselijk tegen haar tekeer gegaan. Ze gaf Grace de schuld van Charlies dood. Steeds als Grace aan die vreselijke dag terugdenkt, lijkt de knoop in haar maag te groeien. Charlie was haar redder in nood toen ze als jong meisje, na een gruwelijke gebeurtenis, bij haar grootouders introk en naar een andere school in een andere stad moest. Als Charlie die eerste schooldag niet voor haar in de bres was gesprongen, was ze misschien de rest van haar schooltijd het slachtoffer van pestkoppen geweest.
Grace heeft nooit geweten waarom Charlie op haar achttiende ineens verdween. Toen ze jaren later weer opdook was er geen tijd voor een verklaring. Nu spoken de laatste woorden van Charlie dagelijks door haar hoofd:
“Ik heb iets vreselijks gedaan, Grace. Ik hoop dat je me kunt vergeven.”
Grace heeft geen idee waar Charlie op doelt. Charlie is helemaal niet tot vreselijke dingen in staat. Heeft het soms met Charlies vader te maken? Kort voor Charlie verdween, probeerde ze haar vader op te sporen. Heeft ze hem gevonden? Grace besluit ook naar hem op zoek te gaan. Wie weet kan hij haar meer vertellen over de jaren dat Charlie ver bij haar beste vriendin vandaan was.
Er zit niets anders op dan Lexie, die gelukkig weer wat gekalmeerd is, te benaderen. Charlies moeder heeft altijd steevast geweigerd de naam van Charlies vader te onthullen maar dit keer is ze loslippiger. Charlie is geboren uit een eenmalig samenzijn van Lexie en Paul Lawson, een muzikant. Grace heeft geen idee hoe ze hem op moeten sporen. Simpelweg googelen heeft geen zin want er blijken wereldwijd heel wat Paul Lawsons te bestaan. Gelukkig komt Dan op het lumineuze idee een oproep op internet te plaatsen. Wie weet is Paul Lawson nog steeds muzikant of herinnert iemand zich hem van vroeger.
Dans idee blijkt briljant te zijn. Binnen de korte keren meldt ene Anna zich. Ze beweert Paul Lawson te kennen. Wanneer Grace haar in een cafeetje ontmoet, klikt het onmiddellijk. Anna vertelt Grace tot haar grote verbazing dat ze een dochter van Paul is en dat haar vader niet meer leeft. De aanvankelijke teleurstelling slaat vrijwel meteen om in enthousiasme. Anna is een halfzusje van Charlie! Zonder aarzelen neemt ze Anna in haar leven op en wanneer haar nieuwe vriendin zonder woonruimte komt te zitten, biedt ze haar meteen de logeerkamer in het huis van haar en Dan aan. Nog altijd verblind door verdriet, beseft Grace niet dat het nooit verstandig is vreemden onderdak te verschaffen.
Auteur Louise Jensen groeide op met de boeken van Enid Blyton. Op haar website schrijft ze dat ze als kind ver voorbij bedtijd, vechtend tegen de slaap, keer op keer de avonturen die haar vrienden – want zo voelde het – beleefden las. Haar leraar Engels moedigde haar liefde voor lezen aan en al snel was Louise door alle boeken van de schoolbibliotheek heen. Haar eerste boek bestond uit zes aan elkaar geplakte bladzijdes. Nadat ze als dertiger een auto-ongeluk kreeg, pakte ze het schrijven weer op. Dit ronduit verrukkelijke debuut is het resultaat. Ook wie niet weet dat Louise Jensen Brits is, weet na het lezen van het eerste hoofdstuk meteen dat het hier om een onvervalste Britse thriller gaat.
Het zusje gaat over een kwetsbare vrouw die met open ogen in een valkuil loopt. Direct nadat Anna bij haar en Dan is ingetrokken, gebeuren er vervelende en zelfs ronduit beangstigende dingen. Is het wel verstandig om Anna zomaar te vertrouwen? Hoewel ze Charlies halfzusje is, is ze ook een vreemde. En waarom lijkt Dan zo van de aanwezigheid van de aantrekkelijke Anna te balen? Grace negeert alle negatieve gebeurtenissen en omarmt het feit dat ze in Anna een deel van Charlie heeft teruggevonden. Als lezer voel je haarfijn aan dat Grace gevaar loopt maar wie er precies achter de griezelige gebeurtenissen zit, blijft lange tijd een raadsel. Is het Anna of toch niet? De intieme en indringende sfeer van het verhaal hebben me volledig ingepakt. Ik kon mijn nieuwsgierigheid naar de afloop niet bedwingen en heb het boek in één ruk uitgelezen. Van deze schrijfster wil ik absoluut meer lezen en ik wacht dan ook vol spanning op de vertaling van haar tweede boek, getiteld “The Gift”.
ISBN 9789400508439 | paperback | 351 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | mei 2017
Vertaald door Mary Bresser
© Annemarie, 4 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Geruisloos
Ellen De Vriend
De vakantie in het strandhuisje in Zeeland moet haar huwelijk redden. Tenminste: dat hoopt Stephanie vurig. Haar relatie met Paul, die als sleepbootkapitein werkt, is altijd goed geweest maar de laatste maanden lijkt de liefde tussen hen langzaam uit te doven. Op welk moment is de klad in hun relatie geraakt? Stephanie hoopt dat de liefde door de vakantie weer op zal bloeien. Samen hebben ze immers een dochter. De zesjarige Nina verdient twee ouders die hun best doen weer nader tot elkaar te komen.
Het verloopt al meteen niet zoals gepland. Stephanie heeft niet goed naar het werkrooster van Paul gekeken en de verkeerde weken geboekt. Paul kan alleen de eerste vakantieweek mee. De tweede week zullen Stephanie en Nina in het huisje achterblijven, terwijl Paul voor zijn werk naar Duitsland vertrekt. Paul is niet blij met de blunder van Stephanie en dat laat hij duidelijk blijken. Stephanie doet haar best het zo gezellig mogelijk te maken maar Paul blijft knorrig. Op haar vraag wat er toch aan de hand is, krijgt ze geen antwoord. Zijn ogen worden steeds als magneten naar het beeldscherm van zijn smartphone getrokken.
Gelukkig heeft ze Nina. Stephanie is dol op haar dochter. Vrijwel dagelijks vraagt ze zich af hoe ze toch zo’n prachtig kind heeft kunnen baren. Het is heerlijk om te zien hoe het meisje op het strand enthousiast heen en weer rent. Al snel heeft het meisje een vriendinnetje. Nina en Anniek giechelen samen alsof ze elkaar al jaren kennen. Stephanie heeft echter vooral interesse in de vader van Anniek. Ze kent hem. Wat toevallig dat hij ook in een strandhuisje verblijft! Jaren geleden vormden zij en Timo, Annieks vader, een stel. Even leek het erop dat ze voor altijd bij elkaar zouden blijven maar toen maakte Stephanie het uit. Nu ze hem weer ziet, begrijpt ze niet goed waarom ze destijds een einde aan hun relatie heeft gemaakt.
Timo is getrouwd met Marlen. Stephanie vindt haar maar een vreemd mens. Komt dat omdat Marlen werkelijk een vreemde snuiter is of vindt Stephanie haar simpelweg niet leuk omdat ze met Timo samen is? Stephanie weet het niet. Wat ze wel weet, is dat ze niet naar het strand is gekomen om met Timo te flirten. Ze hoopt nog altijd dat Paul zal ontdooien. Ze zijn immers al tien jaar samen, dat gooi je toch niet zomaar weg?
Hoewel Marlen een schitterende verschijning is, toont Timo weinig interesse in zijn vrouw. Zijn belangstelling voor Stephanie is echter overduidelijk. Zodra Marlen en Paul even niet opletten, werpt hij haar begerige blikken toe. Het verwart Stephanie. Ze kan niet ontkennen dat ze naar Timo verlangt maar hij is getrouwd. En zij ook. Ze is naar Zeeland gekomen om aan haar huwelijk te werken. Waarom werkt Paul niet een beetje meer mee? Terwijl Timo steeds vuriger naar haar lonkt, neemt Paul meer en meer afstand.
In Geruisloos belandt journalist Stephanie in een situatie die alleen maar slecht af kan lopen. Timo dringt haar leven steeds verder binnen. Hoewel ze allebei getrouwd zijn, is het duidelijk dat ze beide overwegen aan hun lustgevoelens toe te geven. Gevleid door alle aandacht die haar jeugdliefde haar schenkt, negeert Stephanie de loeiende alarmbellen in haar hoofd. Timo is veel te gretig. Het lijkt wel of hij nooit over hun breuk heen is gekomen. Stephanie kan maar beter wat afstand van hem nemen.
Er is een tweede verhaallijn met de hoofdverhaallijn verweven. Deze verhaallijn vertelt het gruwelijke verhaal van een moeder die haar zesjarige dochter een moment uit het oog verliest en haar vervolgens niet meer kan vinden. In paniek zoekt ze het hele strand af maar het is al te laat. Het levenloze lichaam van het meisje wordt uit zee gevist. De wereld van de moeder stort in.
Wie is deze moeder? Gaat het om Stephanie of om Marlen misschien? Zal Nina of Anniek tijdens de vakantie in Zeeland de dood vinden? Door deze verhaallijn bleef ik lezen. Ik hoopte, tegen beter weten in, dat het allemaal toch nog goed af zou lopen.
Een erg sterk verhaal is Geruisloos niet maar de vlotte schrijfstijl van Ellen De Vriend bevalt goed. Ze weet de frustratie en twijfels van Stephanie goed te beschrijven, hoewel Stephanie op sommige ontwikkelingen wat vreemd reageert. Geruisloos vormt dan ook een prima vakantiethriller, hoewel een onbezorgd dagje naar het strand na het lezen van dit boek van de baan is…
ISBN 9789045212739 | paperback | 259 pagina's | Karakter Uitgevers | mei 2017
© Annemarie, 3 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Bloedbroers
Deel 2 van de Made in Sweden-reeks
Roslund & Thunberg
Het is een ongemakkelijk weerzien. Op de parkeerplaats voor een penitentiaire inrichting zal over enkele ogenblikken een ongewoon gezin herenigd worden. Britt-Marie en haar zoon Felix zijn samen gekomen. Even zag Ivan, die alleen is gekomen, zijn middelste zoon voor een vreemde aan. Onwillig wachten ze samen op Leo, de oudste zoon. Hij heeft zes jaar, het langst van allemaal, gevangengezeten. Leo was immers het brein achter de overvallen.
Ivan is veranderd, ook al gelooft Britt-Marie dat niet. Hij is niet meer de man die jaren geleden zijn vrouw, voor de ogen van hun drie zoons, in elkaar sloeg. Ivan drinkt niet meer. Nu hij de drank heeft afgezworen, is hij een ander mens. Hij heeft zelfs een doodgewone baan. Samen met zijn jongste zoon Vincent knapt hij huizen op. Het is eerlijk werk. Ivan zal nooit meer samen met zijn zoons overvallen plegen. Die tijd is geweest. Nu Leo uit de gevangenis komt, kunnen ze eindelijk echt opnieuw beginnen. De drie zoons zijn weer samen, klaar voor een nieuwe start.
Leo is verbaasd zowel zijn vader als zijn moeder op de parkeerplaats aan te treffen. Nadat hij zijn moeder en Felix een stevige knuffel heeft gegeven, ondergaat hij gelaten de omhelzing van zijn vader. Ivan ruikt anders. De dranklucht die deel van zijn lichaamsgeur uitmaakte is verdwenen. Leo heeft echter geen tijd voor een emotioneel weerzien. Hij heeft dingen te doen. En waarom is Vincent niet op komen dagen? Hij gelooft geen woord van Felix’ verklaring dat Vincent het te druk zou hebben. Als het om het weerzien met een broer gaat, is geen enkel excuus acceptabel.
Leo laat het welkomstcomité achter om een aantal verborgen schatten op te graven. Voor een nieuwe begin is geld nodig. Veel geld. In de gevangenis heeft hij nieuwe contacten opgedaan en samen met zijn nieuwe maten heeft hij een briljant plan gesmeed. Leo zal zijn leven niet beteren. Hij zal simpelweg voorkomen dat hij dit keer gepakt wordt.
Wanneer kort na Leo’s vrijlating een overval wordt gepleegd, vreest Ivan het ergste. Hoewel zijn oudste zoon op het moment van de overval korte tijd in zijn gezelschap verkeerde, vertrouwt hij het niet. Het is te toevallig allemaal. Te vertrouwd. Dat hij zelf Leo’s alibi vormt, wil nog niet zeggen dat Leo niet bij de overval betrokken is geweest. De politie blijkt het roerend met hem eens te zijn. Inspecteur Broncks, de man die ervoor heeft gezorgd dat vader en zoons achter de tralies verdwenen, is er als de kippen bij.
Het verbaast Leo niet dat Broncks opduikt. Hij had niet anders verwacht. Het is allemaal onderdeel van zijn plan. Leo heeft een zorgvuldig dwaalspoor voor Broncks uitgestippeld. Terwijl de politieman ijverig achter de broodkruimels aan zal rennen, zullen Leo en zijn maten de grootste overval ooit plegen. Het is alleen jammer dat de politie een van zijn maten tijdens de eerste overval heeft gedood. Nu zijn alleen Leo en Sam nog over. Hij zal opnieuw zijn broers moeten benaderen. Broers laten elkaar immers nooit in de steek.
Bloedbroers vertelt het verhaal van drie broers die door een jeugdtrauma een bijzonder hechte band hebben. Toen hun vader hun moeder het ziekenhuis in sloeg, hadden ze alleen elkaar nog. Gedreven door een krom verantwoordingsgevoel beging Leo al in zijn tienertijd zijn eerste misdaad. Dat hij zijn broertjes bij zijn praktijken betrok, was in zijn ogen vanzelfsprekend. Nu hij weer op vrije voeten is, maakt Britt-Marie zich zorgen. Er nestelt zich een knellend gevoel van ongerustheid in haar binnenste. Britt-Marie houdt van alle drie haar zoons evenveel maar ze is bang dat Leo haar andere twee zoons opnieuw in het ongeluk zal storten. Loyaliteit is iets bewonderenswaardigs maar het kan ook voor een boel ellende zorgen.
In Bloedbroers wisselen spannende thrillerelementen en een tragische familiegeschiedenis elkaar op precies de juiste momenten af. In dit meeslepende verhaal staat broederliefde centraal. Naast de drie broers zijn er nog twee broers die traumatische jeugdherinneringen delen. Hoe ver kan en mag broederliefde gaan? De beklemmende dillema’s in Bloedbroers hielden me tot en met de laatste bladzijde in spanning!
ISBN 9789044534030| paperback | 475 pagina's | Uitgeverij De Geus | mei 2017
Vertaald door Ron Bezemer
© Annemarie, 1 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De Nergensman
Gregg Hurwitz
Hoewel Evan Smoak een man van vlees en bloed is, heeft hij nooit echt bestaan. Zijn vroege jeugd bracht hij in de anonimiteit van een kindertehuis door. Het leven was hard voor de jonge Evan en zijn toekomst zag er weinig rooskleurig uit. Een onbekende met de naam Jack Johns bood hem een uitweg. Jack nam Evan onder zijn hoede en ontpopte zich tot een strenge maar rechtvaardige mentor. Hij leerde Evan vechten, pijn te negeren en zelfs te doden. Evan groeide uit tot een moordmachine met de naam “Orphan X”.
Hoewel Evan zonder aarzelen mensen doodde, voelde hij zich nooit schuldig. Het waren stuk voor stuk slechteriken. Toen Evan ontdekte dat hij bedrogen was en ook onschuldige mensen had gedood, stortte zijn wereld in. Hij vertikte het nog langer voor het zogenoemde Orphan-project te werken. Jack, die als een vader voor hem was, probeerde hem te helpen maar moest dat met de dood bekopen. Evan verloor niet alleen zijn enige vriend maar ook zijn identiteit. Sindsdien probeert hij zijn daden goed te maken door als “De Nergensman” onbekenden te helpen. Niemand weet wie hij is en waar hij zich bevindt, tot grote frustratie van de leiders van het Orphan-project. Zij willen de “verrader” in hun midden maar al te graag uitschakelen. Voorgoed.
De Nergensman is enkel via een speciaal, uiterst beveiligd telefoonnummer te bereiken. Wie door Evan gered is, wordt door hem verzocht het nummer eenmalig aan iemand anders die dringend hulp nodig heeft door te geven. In de tussentijd wacht Evan geduldig tot zijn telefoon begint te trillen. Zijn hele leven draait om deze reddingsmissies. Een privéleven heeft hij niet. Evan leeft grotendeels in de schaduw. Ook op liefdesgebied kan hij niemand in zijn leven toelaten, ook al is er iemand die hij bijzonder graag mag. Evan mag niet liefhebben, dat is te gevaarlijk. Er zijn immers nog altijd Orphans naar hem op zoek.
Wanneer Evan een telefoontje van de wanhopige Anna Rezian ontvangt, komt hij meteen in actie. Het nog maar vijftienjarige meisje is benaderd door Addison, een tienerjongen die meisjes ronselt voor mensenhandelaars. Anna is ten einde raad want Addison heeft gedreigd haar familie kwaad te doen als ze niet meewerkt. Wanneer een onbekende haar het telefoonnummer van De Nergensman geeft grijpt ze haar kans, waarna Evan met Addison en zijn opdrachtgever afrekent. Tot zijn grote schrik is hij echter te laat in actie gekomen. Evan vindt papieren waarop staat dat een ander jong meisje, de zeventienjarige Alison Siegler, in een zeecontainer onderweg is naar haar nieuwe “eigenaar”. Hij moet haar redden, hoe dan ook.
Geschokt door de papieren die hij heeft gevonden, laat Evan zijn concentratie een moment verflauwen. Het wordt hem bijna fataal. Onbekenden vallen hem aan en steken een naald in zijn hals. Wanneer hij weer bij kennis komt, bevindt hij zich een in luxueus ingericht maar vergrendeld vertrek. Wanneer hij uit het raam kijkt, ziet hij dat hij zich in een zwaarbewaakte vallei bevindt. Een ijskoude vallei. Waar is hij en wie heeft hem gevangengenomen? Evan maakt zich nauwelijks zorgen om wat hem te wachten staat. Hij denkt alleen maar aan Alison Siegler, die nog altijd in de zeecontainer zit. Als Evan niet op tijd ontsnapt, staat Alison een vreselijk lot te wachten.
Hoewel de vijand in De Nergensman - in tegenstelling tot die in de meeste van de boeken van Gregg Hurwitz - niet onzichtbaar is, is deze wel bijzonder mysterieus. Wie is Evans steenrijke ontvoerder? Wanhopig probeert Evan de wijze lessen van Jack toe te passen. Hij is nog altijd vastbesloten Alison te redden, ook al lijkt ontsnappen onmogelijk. En dan trilt zijn telefoon opnieuw. Evan begrijpt niet hoe de knul die hem belt aan zijn nummer komt maar de wanhoop in zijn stem is bijna tastbaar. Hoe moet Evan twee jongen mensen redden terwijl hij zelf hopeloos in de val zit?
Wie graag lang met een boek doet kan maar beter voor een andere thriller kiezen want wie eenmaal in De Nergensman begint, zal niet meer willen stoppen met lezen. Dat het verhaal vergezocht is, maakt niet uit. Gregg Hurwitz weet alles bijzonder goed te onderbouwen waardoor je als lezer het gevoel hebt je in een nieuwe wereld te begeven. Een wereld vol mensen en methoden die misschien, net buiten je bereik, toch echt bestaan. Het personage Evan Smoak is briljant gekozen. Hij is een contradictie. Een moordenaar met een hart. Hoewel hij zonder aarzelen doodt, lukt het me maar niet hem te verafschuwen. Ik heb genoten van dit spannende verhaal en ik verheug me op een volgend deel. Ik wil beslist nog geen afscheid van de intrigerende Evan nemen.
ISBN 9789400508682 | paperback | 352 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | mei 2017
Vertaald door Martin Jansen in de Wal
© Annemarie, 31 mei 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Winactie
De uitgever heeft een leuke winactie aan dit boek verbonden. Doe jij ook mee? Dit moet je doen:
Je kruipt voor één dagje in de huid van Evan Smoak, inclusief een geheime missie! Wat is jouw unieke codenaam? Geef dit via
Hier staat meer informatie over de winactie: https://www.awbruna.nl/blogtour-met-de-nergensman-gregg-hurwitz
Mijn codenaam is “De Opruimster”. Een dag lang maak ik korte metten al het mogelijke “vuil” dat jouw leven beheerst. Zit je ergens mee, valt iemand je lastig of is het een bende in huis? De Opruimster komt in actie!
De vondeling
Madsen
Op een zonnige zomerdag wandelt Patricia van Susteren met haar twee maanden oude zoontje Tony door het Vondelpark. Ze geniet met volle teugen van de prettige stilte die het park in de ochtenduren uitwasemt. Wanneer ze met Tony op een bankje genietend om zich heen kijkt, slaakt Tony een vrolijke kreet. Hij heeft een vlinder ontdekt. Patricia loopt met haar zoon in haar armen enthousiast achter het fladderende koolwitje aan. De vlinder is hen echter te snel af en moeder en zoon keren terug naar het bankje waar ze de wandelwagen achtergelaten hebben. Wanneer Patricia’s blik op de inhoud van het wandelwagentje valt, kan ze nauwelijks bevatten wat haar ogen haar vertellen. Hoewel ze Tony nog altijd in haar armen houdt, ligt er toch een kindje in de wandelwagen.
Het kindje heeft een donkere huidskleur en draagt een polsbandje met de naam Mokabe van Susteren. Volgens de verdere gegevens die op het polsbandje staan, is het knulletje op 22 mei 2010 geboren. Patricia begrijpt er helemaal niks van. Wat doet het kindje in Tony’s wandelwagen, waarom draagt hij haar achternaam én hoe kan het dat hij op dezelfde dag als Tony is geboren?
Tevergeefs wacht Patricia op een lachende cameraploeg die uit de struiken tevoorschijn komt maar helaas gaat het niet om een grap van een flauw televisieprogramma. Ze is alleen met de twee kinderen in het park. Nog altijd verbijsterd legt ze Tony naast het jongetje, waarna ze naar het politiebureau loopt. Voor de deur blijft ze staan. Hoe legt ze dit uit? Patricia heeft tijd nodig om te bevatten wat er gebeurd is en maakt rechtsomkeer. Ze gaat naar huis, waar ze haar vriend Peter belt.
Peter schrikt wanneer Patricia hem opbelt en hem vraagt direct naar huis te komen. Hij vreest dat ze heeft ontdekt dat hij, ondanks zijn belofte te stoppen, toch weer heeft gegokt. In clandestiene goktenten heeft hij een gokschuld van 50.000 euro opgebouwd. Hoe legt hij dit aan de moeder van zijn kind uit? Peter is dol op Patricia en hij moet er niet aan denken haar kwijt te raken. Wanneer ze hem bij thuiskomst enthousiast om de hals valt, begrijpt hij er niks meer van. Is hij dan toch niet door de mand gevallen? Vol verbazing hoort hij het verhaal van zijn vriendin aan.
Kort na Peters thuiskomst volgen een aantal vreemde voorvallen elkaar in hoog tempo op. De mobiele telefoons van zowel Peter als Patricia melden elk vijf gemiste oproepen uit Ivoorkust. Voor ze van de verbazing zijn bekomen, wordt er een gekoeld pakje bezorgd met daarin een sleutel aan een navelstreng. Het bedrijf dat het pakketje heeft verstuurd, blijkt niet te bestaan. Wat is er toch aan de hand? Wanneer Peter op advies van zijn zakenpartner en goede vriend Nico de naam van het onbekende jongetje googelt, bekruipt hem een angstig vermoeden. Mokabe blijkt de naam van een koffietentje in het Amerikaanse Saint Louis te zijn. Peter kent de stad wel. Hij was er zo’n elf maanden geleden op zakenreis. Het is de stad waar hij een slippertje maakte. Onbeschermd. De kleine Mokabe van Susteren moet zijn zoon zijn. Hoe legt hij dat aan Patricia uit?
Vind je het bovenstaande verhaal bizar? Het wordt allemaal nog veel vreemder. Als snel blijkt Peter het slachtoffer van een afperser te zijn. Als Peter niet met een enorm bedrag op de proppen komt, zal de afkomst van de kleine Mokabe aan Patricia onthuld worden. Dan raakt hij de liefde van zijn leven kwijt. Auteurs Jan de Roos en Chris Willemsen, de namen achter het pseudoniem Madsen, hebben zich flink op het verhaal uitgeleefd. Ik vermoed zomaar dat er flink wat afgelachen is tijdens het schrijven van dit boek.
De vondeling is een “Literairy thriller”. Volgens de uitgever de eerste in zijn soort. Het “airy” in Literairy staat voor luchtig en dat is dit verhaal zeker. Wie graag een serieuze thriller leest of van kort en bondig houdt, kan maar beter voor een ander boek kiezen.
Aanvankelijk schrok ik een beetje van de schrijfstijl van de auteurs. Ik werd gebombardeerd met zinnen zonder onderwerp en wel erg uitgebreide beschrijvingen. Daarnaast dwalen de gedachten van de hoofdpersonen om de haverklap af. Het duurde even voor ik aan deze ongewone schrijfwijze gewend was maar uiteindelijk kreeg ik toch de smaak te pakken. Het verhaal is gewoonweg raar en het rammelt aan alle kanten maar het plezier van de schrijvers spat van de bladzijdes af en dat maakt dit boek toch aantrekkelijk. Jan de Roos en Chris Willemsen hebben het aangedurfd anders te zijn.
Dat het schrijversduo naast schrijven ook van muziek houdt, komt uit het boek duidelijk naar voren. Zo hebben alle hoofdstukken de titel van een liedje gekregen. Samen vormen zij de soundtrack van dit boek, die op Spotify te beluisteren is.
ISBN 9789048310418 | paperback | 470 pagina's | Veltman Uitgevers | mei 2017
© Annemarie, 30 mei 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 61 van 217