Later als ik dood ben
Ilse Ruijters

Elin, sociotherapeut, gaat werken in een tbs-kliniek. Het is al snel duidelijk dat ze niet zomaar dit beroep gekozen heeft. Werken met tbs-ers, 'ter beschikking gestelden', is niet bepaald een sinecure. Deze mensen hebben misdaden begaan en de rechter heeft besloten dat zij lijden aan een psychiatrische ziekte of stoornis, waarvoor zij een behandeling nodig hebben.

Maar Elin is op zoek. Op zoek naar haar vader van wie zij veronderstelt dat hij een misdadiger was, een tbs-er. Ze is opgegroeid met twee ouders, maar ontdekt dat haar tante haar biologische moeder is. Natuurlijk wil ze dan ook weten wie haar vader is, maar de tante mag niets zeggen. Pas als een derde tante sterft en een bericht achterlaat voor Elin, komt ze meer te weten. Maar de zoektocht is niet makkelijk, ze heeft geen volledige naam.

Intussen is ze aan het werk in een woongroep met elf patiënten. Een van hen trekt haar aan, het blijkt wederzijds. Maar het is natuurlijk ook verboden om een relatie te hebben met een patiënt. Er is ook een beveiliger die op haar valt. Van hem moet ze niets weten, maar hij stalkt haar enigszins. Ze had niet geen foutere keuze kunnen maken, as ze deze man inschakelt om gegevens op te zoeken die haar helpen haar vader te vinden.

Intussen probeert ze ook informatie te peuteren uit haar zwijgende moeder. Maar die geeft geen krimp. Met haar vader heeft Elin nooit een goede band opgebouwd. Nu snapt ze waarom, hij is immers haar vader niet? Er was ook een vriend, maar na 7 jaar heeft ze hun relatie beëindigd. Ling zit helemaal in de knoop met zichzelf, en maakt het eigenlijk allen maar erger. Want er dreigt gevaar.

De beschrijving van het leven in de tbs-kliniek doet denken aan ’Over the cuckoo’s nest’. Eenzelfde sfeer, eenzelfde dreiging, terwijl er ook momenten van menselijk contact zijn, en kan er zelfs liefde opbloeien. Maar dit boek is een thriller, en dus neemt de dreiging steeds meer toe. Een onverwachte ontknoping wacht de lezer op aan het einde van een spannend verhaal. 

Dat ik ‘De onderkant van sneeuw’ beter vond, is misschien een kwestie van smaak, want met deze tweede thriller laat zien Ilse Ruijters dat ze niet zomaar wat uit haar duim zuigt, maar haar onderwerp goed bestudeerd heeft. Haar karakters zijn overtuigend, en de spanningsboog staat goed gespannen.

Presentatrice en tekstschrijfster Ilse Ruyters (1979) debuteerde in 2014 met de bekroonde (Hebban Thriller Debuutprijs 2015) psychologische thriller "De onderkant van sneeuw'.

ISBN 9789044348132| paperback | 272 pagina's | The House of the Books | augustus 2016

© Marjo, 12 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.robbertwelagen.nl

Nachtwandeling
Robbert Welagen

Hoe ouder inspecteur Simon Mudde wordt, hoe meer hij naar rust snakt. Hij heeft tijdens zijn lange carrière bij de politie genoeg ellende gezien. Over een paar jaar heeft hij de pensioengerechtigde leeftijd bereikt en kan hij het eindelijk voor gezien houden. Dan mogen anderen het stokje van hem overnemen. Mudde doorbreekt de dagelijkse portie narigheid door lange ochtendwandelingen met zijn labrador Jochie te maken. Een onbezorgd onderonsje met de natuur doet hem goed.

Wanneer Mudde een enthousiaste Jochie in het uitgestrekte bos ziet verdwijnen en geniet van de stilte die op hem neerdaalt, wordt de rust ruw door een vervelend geluid verstoord. Zijn telefoon gaat. Mudde ziet dat het bureau hem probeert te bellen en kan een diepe zucht niet onderdrukken. Zijn collega’s bellen hem vast niet voor een gezellig kletspraatje.

Mudde heeft gelijk. In de Amstel is een lijk aangetroffen. Het gaat om de schrijver Jacob van Herwijnen. De zestiger is onder verdachte omstandigheden om het leven gekomen. Mudde moet de zaak onderzoeken en wordt op de plek van het misdrijf verwacht. Enigszins verbitterd stapt Mudde met een teleurgestelde Jochie in zijn auto. Het is niet best met de wereld gesteld als het mensen niet eens meer gegund is een ontspannende wandeling te maken.

Jacob van Herwijnen was een bekende naam in schrijversland. De avond voorafgaand aan zijn dood had hij zelfs een prestigieuze prijs in de wacht gesleept. Heeft zijn succes tot zijn dood geleid? Werd zijn prijs hem misgund? Mudde kent het schrijverswereldje niet. Hij heeft geen idee of schrijvers en uitgevers onderling vriendschappelijk met elkaar omgaan of juist rancuneus gedrag vertonen. De ervaren politieman is voor zijn werk echter wel vaker in voor hem onbekende werelden gedoken. Het zal hem ongetwijfeld lukken de schrijverswereld te doorgronden. Mochten er geheimen achter literaire volzinnen schuilgaan, dan zal hij ze ontrafelen.

Mudde ontdekt dat schrijvers eerder verwaand dan agressief gedrag vertonen. Ook de prijsuitreiking, in het Amstel Hotel, is uiterst kalm verlopen. Op de gemaakte videobeelden is te zien dat het een vrij saai gebeuren was. Toch is Jacob van Herwijnen niet zomaar in de Amstel gevallen. Op zijn slaap prijkt een opvallende wond. De schrijver was een fanatiek wandelaar. Is iemand hem gevolgd om hem in het duister van de nacht van het leven te beroven? Voorlopig blijft het bij vermoedens. Ook over het motief van de dader, tast Mudde in het duister.

Nachtwandeling is de eerste detective van auteur Robbert Welagen, die al zes romans op zijn naam heeft staan. Al na het eerste hoofdstuk is duidelijk dat ook het jasje van een detectiveschrijver hem uitstekend past. Inspecteur Mudde is een aangenaam personage dat af en toe door een lichte melancholie overvallen wordt maar verder op een prettige manier in het leven staat. Zijn echtscheiding heeft hij goed verwerkt. Mudde heeft genoeg aan het goede contact met zijn dochter, een handvol goede vrienden én zijn trouwe hond Jochie. Ook op het werk functioneert hij goed. Hij kan prima met zijn jongere collega Kramer overweg, hoewel hij van mening is dat diens gebrek aan levenservaring af en toe tot onbeholpen gedrag leidt.

In Nachtwandeling gaan eenvoud en diepgang hand in hand. Hoewel het opsporen van de moordenaar gedegen speurwerk vereist en zich interessante ontwikkelingen voordoen, blijft het verhaal een gerieflijke luchtigheid behouden. Het verhaal bevat alle kenmerken van een goede detective maar door de schrijfstijl van de auteur - die zich van heldere, goed doordachte zinnen bedient – en het hoge niveau waarop het verhaal is uitgewerkt, is het meer dan dat. Nachtwandeling is een literaire detective. Een genre dat me meer dan goed bevalt. Nachtwandeling biedt niet alleen een uitstekend verhaal, het vormt eveneens een solide basis voor een reeks over inspecteur Mudde. Hopelijk blijft het niet bij een eenmalig uitstapje maar vormt het schrijven van detectives voortaan een van Welagens vaste routes.

ISBN 9789038802527 | hardcover | 237 pagina's | Nijgh & van Ditmar| maart 2017

© Annemarie, 12 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De nieuwe collega
Tammy Cohen

Het ontslag van Gill slaat in als een bom op het uitzendbureau waar ze al lange tijd de leiding op zich nam. Haar collega’s Paula, Sarah, Charlie, Chloe, Ewan en Amira zijn ontsteld. Voor ze van de schrik kunnen bekomen, heeft hun nieuwe bazin haar intrek in het kantoor van Gill genomen. Het is meteen duidelijk dat Rachel Masters in niets op de moederlijke Gill lijkt. De ijskoude blik in haar ogen past goed bij de harde trek om haar mond. Rachel Masters is aangesteld om orde op zaken te stellen op het rommelige uitzendbureau en ze is niet van plan ook maar een seconde te verspillen.

Rachel weet de sfeer op het eens zo gezellige kantoor onmiddellijk ingrijpend te veranderen. Wanneer het Sarah, die twee jonge kinderen heeft, niet lukt om ’s ochtends precies op tijd op kantoor te zijn, wordt ze onmiddellijk berispt. Ook wordt niet langer met een kopje koffie en een praatje aan de dag begonnen. Iedereen moet voortaan vliegensvlug een kopje koffie halen en stipt op tijd achter het bureau zitten. Nee, het is niet langer gemoedelijk op kantoor. Nadat Rachel zich heeft laten ontvallen dat ontslagen onvermijdelijk zijn, is de sfeer om te snijden.

Het groepje collega’s heeft altijd een hechte kliek gevormd maar nu Rachel de scepter zwaait, komt daar langzaam verandering in. Zo maakt ze een aantal van hen duidelijk dat ze vijftiger Paula, de oudste van het stel, de laan uit zal sturen. Paula zelf weet nog van niets. Vooral Amira wordt heen en weer geslingerd tussen gevoelens van loyaliteit en ambitie. Aanvankelijk weigert ze te solliciteren naar Paula’s baan maar hoe langer ze onder haar torenhoge hypotheek gebukt gaat, hoe meer ze gaat twijfelen. Zonder aarzelen speelt Rachel iedereen tegen elkaar uit. De vriendelijke blikken die regelmatig uitgewisseld werden, hebben plaatsgemaakt voor afgewende gezichten.

Tot overmaat van ramp leveren vreemde voorvallen problemen met belangrijke klanten op. Is het domme pech of saboteert iemand de boel? Alsof het allemaal nog niet erg genoeg is, organiseert het uitzendbureau een teambuildingweekend in de natuur. De inmiddels zeer onzekere collega’s moeten “gezellig” met Rachel op pad. Er wordt allesbehalve reikhalzend naar het uitje uitgekeken.

Iets verder in de toekomst, volgt de Amerikaanse universitair docent Anne Cater de berichtgeving over een drama dat zich in Engeland heeft afgespeeld op de voet. Ze heeft de verantwoordelijke voor het drama meteen herkend, ook al hebben ze elkaar al heel wat jaren geleden voor het laatst gezien. Anne denkt terug aan de tijd dat ze als piepjonge psychiatrisch onderzoeker mocht meewerken aan een opzienbarende zaak. De vierjarige Laurie en haar tweejarige broertje David waren door de kinderbescherming uit huis gehaald. De leefomstandigheden van de twee kinderen waren zo schokkend dat hun ouders in de boeien werden geslagen. Onder begeleiding van professor Kowalsky moest Anne beoordelen of de kleine Laurie in staat zou zijn om, in een nieuw land, een normaal leven op te kunnen bouwen. Was het meisje te zeer beschadigd of zou ze opbloeien in een liefdevol adoptiegezin?

In De nieuwe collega is meteen een onderhuidse spanning voelbaar. De lezer heeft meteen door dat de komst van Rachel tot een gruwelijke gebeurtenis zal leiden. Een drama dat het wereldnieuws zal halen. Wat de lezer niet weet, is wat er gaat gebeuren en wie daar verantwoordelijk voor is. Wie zal uiteindelijk doordraaien? Omdat het niet precies duidelijk is hoe oud Anne is en hoe lang geleden ze met Laurie kennismaakte, kan het iedereen zijn. Is het Paula die zich oud en afgedankt voelt of toch Sarah die door het moederschap overweldigd wordt en nooit meer tijd voor haar goede vriend Charlie heeft? Zondagskind Chloe wordt afgewezen door haar collega Ewan en Amira gaat ten onder aan haar koopzucht. En dan is er natuurlijk nog Rachel. Als iemand over een onaangenaam karakter beschikt, is zij het wel.

Het lukt schrijfster Tammy Cohen niet om de spanning doorlopend vast te houden. Omdat de voorvallen op kantoor niet bijster schokkend zijn en ook persoonlijke problemen van de groep collega’s vrij alledaags zijn, zakt het verhaal af en toe wat in. Toch bleef ik nieuwgierig naar de ontknoping en gelukkig wist de schrijfster me, ook al had ik al zo mijn vermoedens, te verrassen met een bijzondere onthulling. De nieuwe collega is geen ijzingwekkende thriller maar wel een goed uitgedacht verhaal dat me zeker bij zal blijven.

ISBN 9789022579886 | paperback | 351 pagina's | Boekerij | maart 2017
Vertaald door Els Franci-Ekeler

© Annemarie, 9 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De jager
Tom Wood

Het is een vrij eenvoudige opdracht. Andris Ozols, het doelwit, loopt vroeg in de ochtend een steegje in Parijs in. Hoewel hij op zijn hoede is en achterom kijkt, heeft hij niet in de gaten dat huurmoordenaar Victor hem verderop in de steeg opwacht. Enkele ogenblikken later ligt Ozols dood op de grond. Victor stapt uit de schaduw naar voren en opent het attachékoffertje van de dode. Hij vindt de USB-stick die hij van zijn opdrachtgever mee moet nemen en maakt zich kalmpjes uit de voeten.

Wanneer Victor korte tijd na het doden van Ozols zijn hotel binnenloopt, ziet hij ze meteen. Twee mannen vallen op, juist omdat ze zo onopvallend mogelijk proberen te zijn. Victors argwaan is meteen gewekt. Komen ze voor hem? Uit hun gedrag maakt hij op dat ze niet alleen zijn. Wanneer zijn blik die van een van de mannen kruist, wordt alle twijfel weggenomen. Hij, misschien wel de beste huurmoordenaar die er is, vormt het doelwit van andere huurmoordenaars. De simpele opdracht blijkt toch iets complexer te zijn.

Victor is erin geluisd. Iemand heeft een compleet team moordenaars op hem afgestuurd. Het kost hem de grootste moeite aan ze te ontsnappen. Het hotel verandert tijdens zijn vlucht in een waar bloedbad. De moordenaars hebben het onderonsje niet overleefd maar er zijn er meer. Er zijn er altijd meer. Waarom moet hij dood? Heeft het soms iets met de USB-stick te maken? Victor is woedend en tot het uiterste gespannen. Hij is gewend de jager te zijn, niet de prooi.

De opdrachten die Victor krijgt, zijn altijd afkomstig van anonieme opdrachtgevers. Victor weet niet voor wie hij werkt en omgekeerd weet niemand wie hij is. Hoewel deze constructie hem altijd een veilig gevoel heeft gegeven, beseft Victor nu dat het ook in zijn nadeel kan werken. Victor heeft geen flauw idee wie het op hem gemunt heeft. De USB-stick houdt hij voorlopig zelf. Voor de zekerheid. Hij heeft echter geen idee wat erop staat.

Victor is niet van plan zich zomaar te laten doden. Op slinkse wijze reist hij heel Europa door, om zo zijn achtervolgers op een dwaalspoor te zetten. Volkomen uitgeput arriveert hij in zijn goed verborgen, en uitstekend beveiligde, chalet in Zwitserland. Voor het eerst sinds hij het hotel binnenstapte, durft hij zijn waakzaamheid een moment te laten varen. Dat had hij beter niet kunnen doen. Er ligt een sluipschutter op de loer. Victors schuilplaats is ontdekt. Opnieuw zal hij moeten vechten voor zijn leven. Opnieuw zal hij moeten vluchten, maar waar vlucht je heen als elke stap die je zet door de vijand achterhaald wordt?

De jager is het debuut van vechtsportliefhebber Tom Wood. Dit meeslepende verhaal vol actie en verraad is verrassend goed geschreven en zal zeker in de smaak vallen bij fans van de Jason Bourne-boeken van Robert Ludlum. Hoofdpersonage Victor is geen lieverdje en wanneer hij noodgedwongen met een jonge vrouw moet samenwerken, is hij van plan haar na afloop om het leven te brengen. Victor heeft geen vrienden en voelt geen genegenheid. Toch maakt de vrouw iets in hem los. Zijn het gevoelens? Hij schrikt er een beetje van.

Hoewel Tom Wood een nieuweling in schrijversland is, doet zijn meeslepende schrijfstijl denken aan die van een doorgewinterde schrijver. Het verhaal zit boordevol actie, geweld en bloed maar gelukkig is de auteur overbodige opsmuk uit de weg gegaan, wat de kwaliteit van het verhaal zeer ten goede komt. Als op de achterkant had gestaan dat deze auteur al tig boeken op zijn naam had staan, had ik het onmiddellijk geloofd. Achterin het boek staat een voorproefje van het volgende boek over huurmoordenaar Victor. In De Vijand gaat het avontuur verder!

ISBN 9789022579893 | paperback | 447 pagina's | Boekerij | maart 2017
Vertaald door Jasper Mutsaers

© Annemarie, 6 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Laatste woorden
Michael Koryta

Het was nauwelijks een ruzie te noemen. Toch betreurt Markus – Mark - Novak al anderhalf jaar lang dagelijks de laatste woorden die hij tegen zijn vrouw Lauren zei. Hij had moeten zeggen dat hij van haar hield. Hij had haar moeten vertellen hoe gelukkig ze hem maakte. In plaats daarvan mopperde hij op haar omdat ze van plan was, voor haar werk, een helderziende te bezoeken. Hij gaf haar te kennen dat ze hem met die onzin in verlegenheid bracht. Een kans om zijn harde woorden wat te verzachten, heeft hij nooit gekregen. Zijn lieve Lauren werd die dag doodgeschoten. De dader is nog altijd niet gepakt.

Mark werkt voor de juridische non-profitorganisatie Innocence Incorporated. Het was de bevlogenheid van Lauren, die er ook werkzaam was, die hem deed besluiten zich bij de organisatie aan te sluiten. Innocence Incorporated houdt zich bezig het vrijpleiten van onschuldigen die in de dodencel zitten en de strijd tegen de doodstraf in het algemeen. Het is een nobel beroep dat Mark tot Laurens dood vol passie heeft beoefend. Tegenwoordig passen zijn gedachten niet langer bij de doelstelling van de organisatie. Hij wenst degene die zijn vrouw heeft vermoord dood. De dader verdient het niet nog een dag langer dezelfde zuurstof als de rest van de wereld in te ademen.

De veranderingen in Marks gemoed zijn niet onopgemerkt gebleven. De hoge bazen van Innocence Incorporated denken erover hem te ontslaan. Marks directe baas, en goede vriend, Jeff London probeert te redden wat er te redden valt. Hij stuurt Mark vanuit het zonnige Florida naar het winterse Indiana voor een intakegesprek met een moordverdachte. De verdachte, Ridley Barnes, heeft zelf om het gesprek gevraagd. Het vreemde is alleen dat Ridley helemaal niet in de dodencel zit. Sterker nog: Ridley zit niet eens in de gevangenis! Hoewel iedereen denkt dat hij tien jaar geleden een moord heeft gepleegd, loopt hij nog altijd vrij rond. Het is Mark een raadsel waarom Ridley wil dat zaak heropend wordt.

Ridley Barnes is een gedreven speleoloog. Toen jaren geleden een nieuwe grot werd ontdekt, was hij er als de kippen bij. De wereldvreemde Ridley bracht de uitgestrekte grot vol toewijding in kaart. Een gedeelte van de prachtige grot werd opengesteld voor publiek. Het ging al snel mis. De zeventienjarige Sarah Martin verdween tijdens een bezoekje aan de grot. Er werd dagenlang naar haar gezocht. Het was Ridley die uiteindelijk met Sarah in zijn armen opdook. Het meisje was niet meer in leven.

Hoewel iedereen ervan overtuigd was dat Ridley het meisje had gedood, was er niet voldoende bewijs om een zaak tegen hem aan te spannen. Ridley ontsprong de dans, waarna hij als paria door het leven ging. Tijdens het gesprek met Mark beweert hij gewoonweg niet te weten wat er in de grot is gebeurd. Het voelde voor hem alsof de grot bezit van hem nam. Hij heeft het over de geest van de grot, een donkere man. Misschien heeft hij Sarah vermoord, misschien ook niet. Ridley wil dat Mark de waarheid achterhaalt, ook als dat betekent dat hij als schuldige uit de bus zal komen.

Laatste woorden is een verhaal om helemaal in weg te zinken. Er gaat iets onheilspellend van de grot uit. Ridley heeft het gevoel dat de grot leeft en hem opdrachten geeft. Wanneer Mark door onbekenden wordt ontvoerd en uiteindelijk moederziel alleen in de grot belandt, raakt ook hij in de ban van de doordringende duisternis. Hoort en ziet hij dingen die er niet zijn of is hij werkelijk niet alleen?

Michael Koryta heeft opnieuw een fantastische thriller geschreven. De mystieke en onheilspellende sfeer van het verhaal namen me vanaf de eerste bladzijde in een houdgreep. Gaat het om iets bovennatuurlijks of toch niet? Ik deed geen enkele moeite aan de greep van het verhaal te ontsnappen maar liet me gewillig meevoeren, steeds dieper het verhaal en de grot in. De nuchtere Mark Novak vormt de perfecte tegenhanger van de verwarde Ridley. Beide mannen staan voor de uitdaging de duisterste hoeken van hun ziel te doorgronden. Met deze thriller heeft Michael Koryta perfectie nagestreefd en zijn doel bereikt. Laatste woorden is een vlekkeloze triller van een briljant auteur. 

ISBN 9789023499572 | paperback | 495 pagina's | Cargo | maart 2017
Vertaald door Dennis Keesmaat

© Annemarie, 3 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Donker water
Ellen Tamm: Deel 2
Mikaela Bley

Iedereen vindt het beter dat misdaadjournaliste Ellen Tamm een tijdje rust neemt. Toen ze voor TV4 de verdwijning van de achtjarige Lyke onderzocht, kwamen haar onderdrukte herinneringen met een donderend geraas naar boven. De kleine Lyke deed haar aan haar tweelingzusje Elsa denken. Ook zij was nog maar acht jaar oud toen ze verdween. Hoewel Ellen bij haar was, kan ze zich niks meer van de precieze gebeurtenissen herinneren. Het ontzielde lichaampje van de kleine Elsa werd kort na haar verdwijning gevonden.

Sinds Elsa’s dood wordt Ellen overal waar ze gaat met de dood van haar tweelingzusje geconfronteerd. Steeds als ze in de spiegel kijkt, ziet ze haar zusje. Haar ouders zijn de dood van hun dochter nooit te boven gekomen. Steeds als Ellen ze ziet, heeft ze het gevoel dat ze liever hadden gewild dat zij en niet Elsa om het leven was gekomen. In de nabijheid van haar ouders groeit de doffe pijn in haar binnenste uit tot een hevig schrijnende wond. Ellen voelt zich eenzaam en ongewenst, al jarenlang.

Toch is Ellen nu op weg naar het landgoed van haar moeder om daar tot rust te komen. Vlakbij haar eindbestemming stopt ze om benzine te tanken en een flesje water in te slaan. De man achter de kassa kijkt haar nieuwsgierig aan. Hij heeft het logo van de nieuwszender op haar knalroze Porsche opgemerkt. Verwachtingsvol vraagt hij haar of ze vanwege de moord naar Stentuna is gekomen. Ellens nieuwsgierigheid is gewekt. Moord? Welke moord? De man vertrouwt haar toe dat langs de kant van de weg het lichaam van een doodgeslagen vrouw is aangetroffen.

Het lijkt wel of de dood Ellen achtervolgd. Overal waar ze gaat, wordt ze ermee geconfronteerd. Ze rijdt naar de plek waar de vrouw is aangetroffen. Het onderzoek is nog in volle gang maar de politieman ter plaatse wil haar niets vertellen. Hij geeft haar de naam van zijn meerdere, ene Börje Swahn. Wanneer Ellen hem belt, maakt Börje een enorme fout. In plaats van na het weinig informatieve gesprek op te hangen, laat hij zijn telefoon aanstaan. Wanneer hij zich vervolgens bijzonder onbeschoft over de dode uitlaat, luistert Ellen ademloos toe. Ze neemt alles wat hij zegt op.

Ellens moeder waakt als een havik over haar. Ze betuttelt haar dochter alsof die nog minderjarig is. Ze bepaalt zelfs dat Ellen drie keer per week naar een therapeut moet. Met lood in haar schoenen gaat Ellen naar het eerste gesprek. Het klikt. Ellen praat en huilt. Ze beseft dat ze pas verder met haar leven kan als ze haar verleden heeft verwerkt. Wat is er toch precies gebeurd, al die jaren geleden? Waarom wil niemand, zelfs haar eigen ouders niet, er met haar over praten?

Dankzij de blunder van Börje Swahn wordt Ellen een rechtstreeks lijntje met de politie aangeboden. Carola, een vriendelijke en ietwat onzekere vrouw, zal haar zo veel mogelijk informatie over het onderzoek toespelen. Het lukt Ellen haar baas Jimmy over te halen haar parttime aan de zaak te laten werken. In het huis van haar moeder voelt ze zich opgesloten. Het is alsof ze bovenop het verleden is vastgebonden. Het moordonderzoek bezorgt haar een welkome afleiding.

De dode vrouw wordt geïdentificeerd als Liv Lund. Ze was zwanger. Wat ze in Stentuna deed en wie de vader van haar ongeboren kind was, weet niemand. De omwonenden beweren haar niet te kennen. De lezer betwijfelt dat al snel want waarom is onderwijzeres Hanna dan toch zo gestrest? Ook de iets oudere Alexandra, die in een ander plaatsje woont, is uit haar doen. Beide vrouwen proberen hun zorgen tevergeefs met hun partner te delen maar die geeft in beide gevallen niet thuis. En wat hebben de agressieve kinderen die door de omgeving struinen met het hele gebeuren te maken?

Over Dochter vermist, het debuut van Mikaela Bley, was ik laaiend enthousiast. De lat voor dit tweede boek lag hoog maar het is de schrijfster schijnbaar moeiteloos gelukt nóg een fantastische thriller te schrijven. Ik heb Donker water verslonden. Ellens eigen verleden wordt prachtig met het moordonderzoek verweven. Omdat ze de gebeurtenissen uit haar jeugd maar niet kan doorgronden, doet ze er alles aan de levens van anderen te begrijpen. Ellen is echter bijzonder breekbaar. Hoewel haar ouders haar verstikken, zijn hun zorgen terecht. Mijn eindoordeel over Donker water is kort en bondig: het is gewoonweg een perfecte Zweedse thriller.

ISBN 9789400508309 | paperback | 429 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | maart 2017
Vertaald door Wiveca Jongeneel en Elina van der Heijden

© Annemarie, 1 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dodenlijst
Chris Ryan

Het is niet eenvoudig om tot de SAS toegelaten te worden. Tijdens de Selectie vergen honderdvijftig studenten het uiterste van zichzelf. Honger, kou, angst en vermoeidheid eisen na tal van zware bergtochten hun tol. Toch staat er opnieuw een flinke klim op het programma. De studenten staan al bepakt en bezakt klaar. Helaas kunnen ze nog niet vertrekken. De twee instructeurs die op de berg posten, reageren niet op de herhaaldelijke oproepen zich te melden. Zolang zij niet het sein “alles veilig” hebben gegeven, kunnen de instructeurs hun studenten niet op pad sturen.

Het is koud en het is belangrijk dat de studenten niet te lang stil blijven staan. Twee instructeurs zullen de berg op moeten gaan om te achterhalen waarom de oproepen niet beantwoord worden. Niemand meldt zich vrijwillig voor de klus, wat betekent dat John Porter de klos is. Sinds hij na een mislukte missie in Beiroet aan de drank is geraakt, is hij uit de gratie geraakt. John Bald besluit met hem mee te gaan. Nadat tijdens een training een dode is gevallen, is ook hij weinig populair. Wanneer ergens iets misgaat, moet er altijd iemand boeten. Bald weet zeker dat hij dat deze keer zal zijn.

Porter en Bald beginnen aan de klim naar boven. De kou snijdt in hun gezicht en ook de sfeer is allesbehalve warm. Wanneer twee wandelaars in volle vaart de berg af stormen, kijken ze verbaast toe. Waarom hebben de twee mannen zo’n haast? De meeste bergwandelaars doen het juist rustig aan op de terugweg. Niet veel later wordt duidelijk waarom de twee onbekenden de berg snel wilden verlaten. De instructeurs die niet op de oproepen reageerden, zullen voorgoed blijven zwijgen. Ze zijn in koelen bloede neergeschoten.

Wanneer Porter en Bald beseffen dat ze zojuist de moordenaars van hun collega’s zijn gepasseerd, maken ze vliegensvlug rechtsomkeer. De daders beschikken immers over een wapen en stormen regelrecht op de parkeerplaats met de wachtenden studenten af. Porter en Bald zijn echter te laat. Wanneer ze nog maar enkele honderden meters van de parkeerplaats verwijderd zijn, worden ze opgeschrikt door een enorme knal. Op de parkeerplaats vol studenten en instructeurs is zojuist een autobom ontploft.

Voor Porter en Bald van de schrik kunnen bekomen, zien ze zes gewapende mannen op de plek des onheils afstormen. Even later ratelen hun geweren. Ze schieten de overlevenden zonder pardon dood. De twee SAS-ers aarzelen geen moment en mengen zich in de strijd. In de chaos die volgt weten ze een paar daders uit te schakelen. Tot hun grote frustratie slagen een aantal moordenaars er echter in te ontsnappen. Porter en Bald aarzelen dan ook geen moment wanneer hen gevraagd wordt aan een geheime zoektocht naar de daders mee te werken. De schuldigen moeten boeten.

Wie van spannende actieverhalen vol stoere lieden van de Special Forces en een flinke hoeveelheid geweld houdt, heeft met Dodenlijst het juiste boek te pakken. Van de personages in het boek is vooral John Porter interessant. Nadat hij tijdens een missie het leven van een kind spaarde, schoot hetzelfde kind drie van Porters legermaten dood. Voor zijn gevoel kleeft hun bloed aan zijn handen. Na deze vreselijke gebeurtenis is Porter aan de drank geraakt, waarna zijn huwelijk sneuvelde. Zijn dochter ziet hij bijna nooit meer, iets wat hij vreselijk vindt maar niet erg genoeg om de drank te laten staan. Toch zal het roer om moeten, anders verknalt Porter niet alleen de missie maar ook de rest van zijn leven. De overige personages zijn wat minder goed uitgewerkt en wisten me niet zo te boeien.

Auteur Chris Ryan weet waarover hij schrijft. Sinds hij op zijn zestiende het leger inging, heeft hij al aan talrijke antiterreurmissies en undercoveroperaties meegewerkt. Zijn ervaring vertaalt hij in dit boek naar een soepel lopend verhaal vol uiterst gewelddadige gebeurtenissen. Zelf vind ik het niet prettig om te lezen dat mensen gemarteld worden en het idee dat dit verhaal misschien dichter bij de werkelijkheid komt dan ik wenselijk acht, bezorgt me kippenvel. Toch kan ik niet ontkennen dat Dodenlijst gewoonweg een goed geschreven en netjes uitgewerkt verhaal is. Voor de liefhebber is deze actiethriller dan ook zeker een aanrader.

ISBN 9789022579862 | paperback | 332 pagina's | Boekerij | februari 2017
Vertaald door Kees van Weele

© Annemarie, 30 maart 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Schaduw
Mirko Zilahy

Commandant Enrico Mancini van de Romeinse politie, afdeling Montesacro, zit niet op een nieuwe zaak te wachten. Hij wil zich volledig op de verdwijning van de arts Mauro Carnevali concentreren. De arts is belangrijk voor hem. Misschien is Carnevali zelfs de enige die begrijpt wat Mancini heeft moeten doorstaan en nog dagelijks doormaakt. Carnevali moet gevonden worden, dat is alles wat op het moment voor Mancini telt.

Wanneer het lichaam van een verminkte veertigjarige vrouw wordt gevonden, ziet Mancini de vondst voornamelijk als een bedreiging. Hij is bang dat zijn baas zal willen dat hij de moordzaak onder zijn hoede neemt. Mancini wil dat koste wat kost voorkomen. Hij heeft geen tijd. Carnevali is immers nog niet gevonden. Hoewel zijn meerderen vrezen dat de moordenaar opnieuw zal toeslaan, hoopt Mancini tegen beter weten in dat het om een eenmalige gruweldaad gaat. Dan kan hij misschien nog onder de zaak uitkomen.

Het gaat niet om een eenmalige moord. Binnen drie dagen vallen er drie doden te betreuren. Ze zijn allemaal uiterst gewelddadig op ongewone locaties om het leven gebracht. Hoewel de slachtoffers allemaal op verschillende wijze zijn gedood, duiken er e-mails op die erop wijzen dat het inderdaad om een seriemoordenaar gaat. Een moordenaar die voorlopig niet van plan is te stoppen. Mancini wordt op de zaak gezet. Mauro Carnevali kan niet langer op zijn onverdeelde aandacht rekenen.

Enrico Mancini is een gebroken man. Zijn geliefde vrouw Marisa is onlangs aan kanker overleden. Carnevali was haar arts. Hij heeft er alles aan gedaan om Marisa te redden en daar is Mancini hem uiterst dankbaar voor. Toch is hij Marisa kwijt. De intensiteit van het verlies overdondert hem nog elke dag. Toen ze stierf, was hij niet bij haar. Hij volgde een cursus in het buitenland in de veronderstelling dat er nog tijd genoeg was. Het ging echter sneller dan verwacht en het schuldgevoel dat loodzwaar op Mancini’s bestaan drukt, is bijna even ondraaglijk als het verlies.

Om de moordenaar te kunnen pakken, zal Mancini in zijn hoofd moeten kruipen. Moordt hij willekeurig of streeft hij een doel na? De e-mails duiden op het laatste. Er moet een verband tussen de slachtoffers zijn. Een verband dat naar een overkoepeld thema leidt. Een thema dat naar de identiteit van de moordenaar zal voeren. Vooralsnog lijken de slachtoffers echter niets met elkaar te maken te hebben. Toch moet er iets zijn. Iets wat hij en zijn team over het hoofd zien. Het is van het grootste belang de moordenaar zo snel mogelijk te pakken te krijgen, anders zullen er nog veel meer doden vallen.

Schaduw is het debuut van Mirko Zilahy, die in zijn geboorteland Italië nationale bekendheid verwierf met zijn vertalingen van de boeken van Donna Tartt. Het is een intens, weemoedig verhaal dat zich in eerste instantie, net als de moordenaar, moeilijk laat doorgronden. Het duurde dan ook even voor het verhaal me te pakken had. Op het moment dat ook de moordenaar in beeld komt, ontstaat echter een fascinerend tweespel. Terwijl Mancini nog altijd tegen de schaduwen in zijn bestaan vecht, blijkt ook het leven van de moordenaar in duisternis gehuld te zijn.

Wie dit verhaal de kans geeft tot bloei te komen, zal ontdekken dat zich in de schaduw een uitstekend uitgewerkt verhaal vol diepgang en bijzondere verhaalwendingen ophoudt. Hoofdpersoon Mancini is fascinerend. Is hij na het persoonlijke leed dat hij heeft aanschouwt nog wel in staat dat van anderen onder ogen te komen? Kan hij zijn beroep nog wel goed uitoefenen? Ook al heeft de rouwende Mancini het zwaar, ik hoop toch dat hij ook in een volgend boek de hoofdrol voor zijn rekening mag nemen!

ISBN 9789401606943 | paperback | 384 pagina's | Xander Uitgevers | februari 2017
Vertaald door Aniek Njiokiktjien

© Annemarie, 27 maart 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://igorznidarsic.nl

Zie ook de Leestafelrecensies over de romans van Igor Znidarsic.