Het vorige meisje
J.P. Delaney

Jane vond het huis meteen perfect.  De soberheid, de leegte en het ontbreken van accessoires pasten uitstekend bij haar gemoedstoestand. De makelaar mocht het haar eigenlijk niet zomaar laten zien maar alle appartementen die ze samen hadden bekeken waren veel te duur. De enige woonruimte die Jane kon betalen keek uit op een schoolplein vol kinderen. Jane wilde haar hoofd niet met kinderstemmen vullen. Ze wilde niet steeds met haar lege buik en haar lege armen geconfronteerd worden.

Het huis in Hendon is anders. Allereerst is het geen stoffig appartement maar een heuse vrijstaande woning. Henrik Monkford, de architect die het ontworpen heeft, wilde er eerst zelf gaan wonen maar zag daar na een persoonlijk drama vanaf. Nu verhuurt hij het voor een zacht prijsje aan geluksvogels die hij hoogstpersoonlijk selecteert. De makelaar waarschuwt Jane dat vrijwel niemand door de strenge selectierondes komt maar Jane besluit toch een poging te wagen. Ze krijgt een enorme vragenlijst mee. Verbaasd beantwoordt Jane vragen die naar haar mening niks met het huren van een huis te maken hebben. Het lijkt wel een psychologische test. En waarom moet ze eigenlijk foto’s meesturen?

Jane heeft geluk. Ze mag op gesprek komen. De eerste horde is genomen. Wanneer Jane tegenover Henrik Monkford plaatsneemt, ontgaat zijn knappe uiterlijk haar niet. Het korte gesprek zelf verloopt enigszins stijfjes maar tot haar grote vreugde ontvangt Jane al snel een positief bericht. Ze mag in het prachtige huis op Folgate Street 1 gaan wonen. Makelaar Camilla installeert een speciale app op Janes telefoon en laptop en overhandigt haar een polsband. Het huis zit vol sensoren waardoor het als het ware samenwerkt met de bewoner om een zo optimaal mogelijke leefomgeving te creëren. Zelfs het internet is aangepast.

Alles aan het huis is perfect, op de lelies na. Ze liggen steeds opnieuw bij de voordeur voor haar klaar en het huis is inmiddels met een sterke bloemengeur gevuld. Wanneer ze de bloemist belt die op het toegevoegde label staat vermeld, beweert deze de bloemen niet bij haar te bezorgen. Korte tijd later ontdekt ze dat een onbekende man de bloemen bij haar deur legt. Wanneer ze hem vraagt wat hij van haar wil, blijken de bloemen niet voor haar maar voor ene Emma te zijn. Ter nagedachtenis. Volgens de man is Emma vermoord nadat iemand haar geest vergiftigd had.

Janes nieuwsgierigheid is gewekt. Wie was Emma en hoe is ze om het leven gekomen? Ze probeert op het internet informatie over haar te vinden maar de speciale internetbrowser die ze in het huis moet gebruiken, reageert niet op haar zoekopdrachten. De computer op haar werk geeft echter wel informatie prijs. Ene Emma Matthews is in haar huurwoning op Folgate Street 1 om het leven gekomen. Hoewel ze onder verdachte omstandigheden is gestorven, is uiteindelijk niemand veroordeeld.

De lezer kent Emma al. Haar verhaal is met dat van Jane verweven. In korte hoofdstukken wisselen hun verhalen elkaar niet alleen af maar vullen ze elkaar ook aan. Ze lopen zelfs in elkaar over, waardoor de lezer soms even vergeet dat het om twee verschillende personen gaat. Het is een uiterst vernuftig gekozen stijl waar een dreiging van uitgaat. Staat Jane soms hetzelfde als Emma te wachten? Het voelt alsof Emma’s verleden en Janes toekomst onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Dat Jane gevaar loopt is duidelijk maar uit welke hoek komt de dreiging?

J.P. Delaney is een pseudoniem van een prijswinnende, Amerikaanse fictieschrijver. Wie hij in werkelijkheid is, is vooralsnog een goed bewaard geheim. Aanvankelijk had ik moeite met het verhaal. Ik ergerde me enorm aan het perfectionistische en dwingende karakter van huiseigenaar Henrik Monkford, die zonder pardon het leven van zowel Emma als Jane binnendringt. Waarom laten de twee vrouwen zich zo door deze dominante griezel inpalmen? De ontknoping zit echter zo belachelijk goed in elkaar dat mijn ergernis omsloeg in verrukking. Ik begrijp nu heel goed waarom regisseur Ron Howard dit boek gaat verfilmen. Het vorige meisje is bedwelmend, origineel en ronduit verrassend.

ISBN 9789023466963 | paperback | 400 pagina's | Uitgeverij Cargo | augustus 2017
Vertaald door Caecile de Hoog

© Annemarie, 22 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vrije val
Pierre Lemaître

Toen het bericht kwam, zetten Alain Delambre en zijn vrouw Nicole de verbouwing van hun keuken meteen stop. Dat Alain niet langer als human-resourcemanager nodig was, was een schok. Toch bleef hij aanvankelijk optimistisch. Met een beetje geluk zou hij snel een nieuwe baan vinden en konden ze hun onbezorgde levensstijl gewoon voortzetten. Vier jaar later is hij echter nog steeds werkloos. Van Nicoles salaris komen ze nauwelijks rond en de nooit voltooide keuken is een dagelijkse doorn in het oog. Alain voelt zich uitgeblust en afgedankt.

Met de slecht betaalde baantjes die Alain her en der bemachtigt, slaagt hij er niet in een einde aan de financiële onzekerheid te maken. Het doet hem pijn om te zien dat Nicole in oude kleding rondloopt omdat er geen geld voor een nieuwe outfit is. Elke ochtend werkt hij een paar uur bij Messageries Pharmeutiques waar hij dozen met medicamenten sorteert. Het levert nauwelijks wat op maar ze kunnen elke cent goed gebruiken. Alains supervisor heet Mehmet Pehlivan. Hij is een Turk die al tien jaar in Frankrijk woont maar de Franse taal nauwelijks machtig is. Alain kijkt op hem neer en ergert zich aan het feit dat Mehmet zich als de baas van het hele bedrijf gedraagt.

Op weer een uitzichtloze dag heeft Mehmet een bijzonder slecht humeur. Tot overmaat van ramp zijn juist die dag de codes op de pakketten niet goed leesbaar. Wanneer Alain zich vooroverbuigt om een code te ontcijferen, ontploft Mehmet. Hij geeft Alain een schop onder zijn kont. Alain weet niet wat hem overkomt. Heus, hij is normaalgesproken helemaal niet agressief maar nu knapt er iets. Niet veel later haast hij zich met een pijnlijk bonkend hoofd naar huis. Hij heeft Mehmet zo’n harde kopstoot gegeven dat de neus van de man als een luciferhoutje knapte.

Alain schaamt zich enorm voor zijn woede-uitbarsting. Uiteraard is hij op staande voet ontslagen en er hangt hem een rechtszaak boven het hoofd. Hij durft het niet aan Nicole te vertellen. Dat er juist op dat moment een baan als HR-manager beschikbaar komt is dan ook bijna te mooi om waar te zijn. De medewerker van het wervingsbureau vertrouwt hem toe dat zijn leeftijd dit keer geen enkel obstakel vormt. Het gaat de werkgever, die vooralsnog anoniem blijft, om de beste medewerker, niet om de jongste. Alain maakt eindelijk een eerlijke kans op een baan. 

De sollicitatieprocedure is nogal opmerkelijk. Naast een aantal pittige tests zal er een gijzeling gesimuleerd worden. Vijf belangrijke medewerkers van het nog altijd anonieme bedrijf zullen gegijzeld worden. Hoewel zij geen enkel gevaar zullen lopen, zullen ze denken dat het om een echte gijzeling gaat. Het is aan Alain en de andere kandidaten om de gijzelaars op de proef te stellen. Wie is het meest stressbestendig en wie komt meteen met gevoelige bedrijfsinformatie op de proppen. Wie is werkelijk geschikt voor zijn of haar functie en wie moet de deur gewezen worden? Als het Alain lukt de gijzelaars beter te doorgronden dan zijn medekandidaten doen, sleept hij de baan in de wacht.

Alain is inmiddels zo wanhopig dat hij tot alles bereid is om een nieuwe baan te bemachtigen. Nicole vindt een gesimuleerde gijzeling echter veel te ver gaan en eist dat Alain zich terugtrekt. Alain stemt schoorvoetend toe maar hij meent er niks van. Hij wil niet langer werkloos zijn. Hij wil niet langer falen als kostwinner. Hij zal de baan als HR-manager bemachtigen, hoe dan ook.

Ik heb Vrije val met gemengde gevoelens gelezen. De schrijfstijl van auteur Pierre Lemaître bevalt me goed en hij heeft bovendien voor heel wat verrassende verhaalwendingen gezorgd. Het verhaal is echter totaal niet geloofwaardig en daarnaast vind ik hoofdpersoon Alain een verschrikkelijk kwal. Hij kijkt op mensen neer en is extreem egoïstisch. Zo liegt hij iedereen, ook zijn vrouw en twee dochters, schaamteloos voor om zijn doelen te bereiken.

Voor leesclubs zou Vrije val een interessante keuze zijn. Over dit boek kan uren gediscussieerd worden. De een zal Alains (wanhoops)daden geniaal vinden, de ander zal van mening zijn dat hij te ver is gegaan. Wat doen jarenlange geldzorgen met een mens? Hoe ver mag iemand gaan om een beter leven te bewerkstelligen? Hou er rekening mee dat niets in dit verhaal is wat het op het eerste gezicht lijkt. Ik hoop in ieder geval nooit iemand als Alain te ontmoeten!

ISBN 9789401607360  | Ebook| 351 pagina's | Xander Uitgevers | Augustus 2017
Vertaald door Jan Steemers

© Annemarie, 20 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Uitverkoren 
Cirkel van het kwaad: Deel 2
Linda Jansma

Uitverkoren start 9 maanden na het schokkende einde van Schaduwkinderen  (deel 1 in de trilogie 'Cirkel van het kwaad'). Het onderzoek rond de dood van de broer van Jules Declerck vordert niet echt, waardoor de vragen van Jules over haar verleden nog steeds niet zijn beantwoord.
In haar werk als officier van justitie wordt ze geconfronteerd met de dood van een jonge, onbekende vrouw en de moord op een man, allebei in de buurt van het station Leeuwarden. Al gauw blijkt een spoor te lopen naar een sekte, die teruggetrokken leeft op het Friese platteland. Wanneer heden en verleden, privé en werk wel heel erg door elkaar beginnen te lopen, komen de nachtmerries die Jules regelmatig heeft akelig dichtbij de werkelijkheid.

Het boek komt langzaam op gang. In eerste instantie lijkt Jules geen grip op de zaak van de beide doden te kunnen krijgen. Net wanneer de lezer naar wat meer actie begint te verlangen, bedient de auteur je op je wenken. In een gestaag aanzwellende stroom komen de onthullingen op je af en tegelijkertijd ontstaan er nieuwe vragen: wie is Elijah Schillinger – de leider van de sekte, wat zit er in de doos die de broer van Jules haar heeft nagelaten, wie is de mysterieuze vrouw die Harry, journalist en ex-vriend van Jules, zo goed schijnt te kennen en wat heeft zij met de sekte te maken, etc.

Linda Jansma is inmiddels een bekend en geliefd thriller-auteur. Sinds het verschijnen van haar debuut in 2010 levert ze met regelmaat heerlijk spannende boeken af die een groot lezerspubliek trekken en waarin ze actuele, maatschappelijke thema's gebruikt als kapstok. In Schaduwkinderen ging het om terrorisme, in Uitverkoren spelen de thema's onderdrukking en hebzucht, met name binnen een sekte, een grote rol. Daarnaast zijn haar hoofdpersonen aansprekende figuren met wie je je als lezer gemakkelijk kunt identificeren.

In het eerste deel van de Cirkel-trilogie heeft zij haar hoofdpersonage Jules voldoende inhoud meegegeven om nieuwsgierig te zijn naar verdere ontwikkelingen. In dit tweede deel komt Jules steeds beter uit de verf. Haar wens maar ook haar angst haar verleden te ontdekken voelt de lezer haarscherp aan. Elk flintertje informatie brengt je dichter bij de persoon Jules: de gedreven officier van justitie met een groot persoonlijk verdriet. Het is de kracht van Linda Jansma om de lezer zo steeds intensiever bij het wel en wee van haar hoofdpersonage te betrekken. Ook Harry Simones heeft weer een behoorlijke rol in het verhaal en we komen meer over zijn verleden te weten. Daarentegen blijven de overige karakters wat meer aan de oppervlakte en met name voor Elijah is dat jammer. Maar wat in het vat zit...

De spanningsboog wordt mooi opgebouwd. Er gebeurt veel en het is heel knap hoe de dreiging aan de ene kant en de aan naïviteit grenzende opgewektheid aan de andere kant binnen de poorten van de geloofsgemeenschap van Elijah Schillinger beschreven worden aan de hand van één van de vrouwen in de sekte, Rebekka. Realistisch, afschuwwekkend en de wetenschap dat deze levensstijl voor veel mensen werkelijkheid is. Hierover is voldoende te vinden op internet en er zijn ook diverse boeken verschenen van voormalige slachtoffers, zoals bijvoorbeeld het boek 'Vlucht uit het land van de vrijheid' van Anna Meijerink.

Met Uitverkoren heeft Linda Jansma weer een toppertje geschreven. We komen steeds dichter bij de onthulling over wat er 20 jaar geleden precies is gebeurd. Heeft de broer van Jules haar vader vermoord? Waarom is haar vader überhaupt vermoord? Wie zijn er nog meer bij betrokken geweest? En komt het nog goed tussen Harry, de ex-geliefde van Jules, en Jules? We zullen nog even moeten wachten op alle antwoorden totdat de 'Cirkel van het kwaad' rond is. Het laatste deel van de trilogie verschijnt in 2018, hopelijk nog voor de zomer. Dat wordt lang afzien voor de vele fans van Jules Declerck. 

ISBN 9789461093592 | Paperback | 350 pagina's | Uitgeverij De Crime Compagnie | juni 2017

© Joanazinha. 15 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De visser
John Langan

Lange tijd wist Abe helemaal niet dat hij van vissen hield. Hij had een goede baan bij IBM en was gelukkig getrouwd met de vijftien jaar jongere Marie. Wanneer Abe aan de toekomst dacht, dat hij aan vrolijkheid en rondrennende kinderen, niet aan stilzwijgend naar een dobber staren. Toch werd hij op een ochtend tijdens het ontwaken overvallen door een onbedwingbare drang te gaan vissen. Hij hoefde niet met Marie te overleggen, ze was er niet meer. Een week na hun huwelijksreis voelde ze een knobbeltje in haar borst. Twee jaar na hun trouwdag overleed ze.

Abe stelde de allesoverheersende gedachte niet erg op prijs. Stug probeerde hij de drang te gaan vissen te negeren. De laatste keer dat hij een poging had gewaagd een vis te vangen, was in zijn kindertijd. Hij ontdekte toen al snel dat hij er geen talent voor had. De zin die zich stevig in zijn hoofd had genesteld weigerde echter voor andere gedachten te wijken. “Ik moet gaan vissen”, schreeuwde het inmiddels in zijn hoofd. Abe gaf zijn verzet op en begaf zich naar een nabijgelegen hengelspeciaalzaak. Als hij moest vissen, dan ging hij vissen.

Aanvankelijk maakte Abe er een potje van. Hij had geen idee wat hij moest doen en hij rommelde maar wat aan. Toch bleef Abe vissen. Elke dag, urenlang. Hij begon zowaar vis te vangen. Het is echter niet de liefde voor vissen die Abe in dit boek met de lezer wil delen. Zijn verhaal gaat over een gebeurtenis die zijn leven voorgoed heeft veranderd. Abes verhaal gaat over de Visser.

Tegen de tijd dat Abe aan zijn tweede visseizoen begon, wist hij precies waar de mooiste visplekken waren. Rond die tijd begon hij Dan Drescher mee te nemen. Het was helemaal niet zijn bedoeling geweest een vismaatje te zoeken maar het verdriet dat Dan uitwasemde raakte hem. Het was een verdriet dat hij herkende. Dans vrouw en kinderen waren bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. Hoe het verder moest, wist Dan niet. Daarom ging hij vissen, samen met Abe.

Abe neemt Dan mee naar al zijn geliefde visstekken. Samen staren ze urenlang naar de dobbers die op het water drijven. Soms praten ze over hun verlies, soms zeggen ze helemaal niets. Na het seizoen trekt Dan zich in de eenzaamheid van zijn verdriet terug maar tegen de tijd dat het volgende seizoen begint, zoekt hij Abe weer op. Hij stelt voor een nieuwe visstek te proberen: Dutchman’s Creek. Dan beweert er in een boek over gelezen te hebben maar Abe heeft meteen door dat hij liegt. Vreemd, waarom zou iemand over een visstek liegen?

Ook Howard, de eigenaar van het restaurant waar de vismaten voor vertrek ontbijten, weet dat Dan de waarheid omzeilt. Hij heeft het bewuste boek ook gelezen en Dutchman’s Creek staat er niet in vermeld. Het idee dat de twee mannen juist deze visplek gaan bezoeken, staat hem niet aan. Er zijn opvallend veel mensen bij Dutchman’s Creek om het leven gekomen. In een poging de visvrienden tegen te houden, besluit hij hun de legende over de Visser te vertellen.

Wat volgt is een verhaal dat rond 1840, in een stadje vlakbij New York, begint met een tragisch verlies. Wanneer Beatrice, de vrouw van de steenrijke Cornelius, ziek wordt, lukt het niemand haar te genezen. Cornelius haalt een vreemdeling in huis maar ook hij weet de dood van Beatrice niet te voorkomen. Vreemd genoeg lijkt Cornelius niet om de dood van zijn geliefde vrouw te rouwen en de vreemdeling, die door de dorpsbewoners voor een arts werd aangezien, blijft bij hem in huis wonen. In de jaren die voorbij gaan wordt soms vanuit de verte een vrouw gezien die grote gelijkenis met Beatrice vertoont. Niemand weet wie ze is.

Jaren later, kort na de eeuwwisseling, zijn er plannen om het stadje in een enorm waterreservoir weg te laten zinken. De dam in de Esopus, een aftakking van de Hudson, trekt allerlei werklieden aan die met hun gezinnen in eenvoudige arbeiderswoningen trekken. Lange tijd bestaat het leven vrijwel uitsluitend uit heel hard werken maar dan leidt George, een van de werklieden, een onverwacht verlies. Zijn vrouw Helen maakt een eind aan haar leven. Aanvankelijk is George ontroostbaar maar dan slaat zijn verdriet om in een onverklaarbare blijdschap. Wanneer iedereen ziet wat George zo gelukkig maakt, deelt niemand zijn verrukking…

Schrijver John Langan heeft er twaalf jaar over gedaan dit verhaal te voltooien. Keer op keer legde hij het verhaal weg om het later toch weer op te pakken. Dat het een verhaal is dat weloverwogen is geschreven, blijkt uit elke bladzijde. De visser is een thriller met griezel-, horror- en fantasyelementen maar tegelijkertijd is het een aangrijpend verhaal over de impact van verlies. Wat als er een manier is om de scherpe randjes van een allesoverheersend verdriet liefdevol te verwijderen? Wat als er zelfs een manier is om een verlies terug te draaien? Maakt het dan uit dat het om een weinig fraaie methode gaat?

De stijl van John Langan doet aan die van Stephen King en John Ajvide Lindqvist denken. Het is griezelig, mysterieus en intrigerend. Ik moest het boek regelmatig even wegleggen om alles rustig tot me te kunnen nemen. De visser is een prachtig gelaagd verhaal waarin liefde, kwaad, rouw en berusting hand in hand gaan. Fascinerend van begin tot eind.

ISBN 9789045213330 | paperback | 320 pagina's | Karakter Uitgevers | juli 2017
Vertaald door Roelof Posthuma

© Annemarie, 15 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.samwilsonwriting.com

Zodiac
Sam Wilson

Het lichaam wordt gevonden door Rachel, een schoonmaakster van het bedrijf Jiffyclean. Wanneer ze enigszins gehaast en nauwelijks op tijd bij het huis van een nieuwe klant arriveert, ziet ze dat de voordeur op een kier staat. Enigszins onzeker roept ze de eigenaar maar niemand reageert. Dan ziet ze de splinter die uit het deurkozijn steekt. Iemand heeft de deur met geweld geopend. Rachel pakt haar mobieltje en belt de alarmcentrale.

Terwijl de centralist haar met een prettig kalme stem sommeert op de hulpdiensten te wachten, hoort Rachel iemand praten. Het geluid, een mannenstem, komt uit de achtertuin. Opluchting maakt zich van haar meester. Er is niets aan de hand, de eigenaar van de luxe bungalow is in de tuin, daarom heeft hij haar niet horen roepen en aanbellen. Met de telefoon in haar hand loopt Rachel naar de achtertuin. Op een kuil na, is er niks te zien. Rachel moet zich vergist hebben. Ze draait zich op en loopt terug naar de achterpoort, maar net voor ze de achtertuin wil verlaten hoort ze een vreemd geluid.

Het geluid komt uit de kuil. Ligt er iemand in? Rachel vergeet haar angst, negeert de inmiddels dwingende stem van de centralist en loopt naar de kuil. Op de bodem ligt een met bloed besmeurde man. Hij is vastgebonden en zijn ingewanden puilen uit zijn buik. Met hulp van de centralist probeert ze de man te helpen maar wanneer ze iets in het huis ziet bewegen, verstijft ze. Ze wordt gadegeslagen. Eindelijk besluit Rachel naar de centralist te luisteren. Het is inderdaad beter zo snel mogelijk bij het huis vandaan te gaan. Helaas heeft ze te lang gewacht. Rachel wordt overmeesterd en verdwijnt spoorloos.

Terwijl niemand weet of er nog hoop voor Rachel is, is het voor de man in de kuil zonder twijfel te laat. Degene die hem zo vreselijk heeft toegetakeld, heeft ervoor gezorgd dat zijn slachtoffer hoe dan ook aan zijn verwondingen zou sterven. Niet veel later kijkt rechercheur Jerome Burton vol afschuw op het lijk van zijn baas neer. Hoofdcommissaris Peter Williams is voorgoed uit zijn functie ontheven. Dan valt Burtons oog op de hoopjes aarde die om de kuil zijn gestrooid. Het is een symbool. Het symbool van het sterrenbeeld stier. Gaat het om sterrenbeeld gerelateerd geweld?

De wereld in de thriller Zodiac lijkt sterk op de wereld zoals wij die allemaal kennen. Toch is er een wezenlijk verschil. Het gesternte waaronder de inwoners geboren zijn, bepaalt welke kansen ze in het leven krijgen. Het gaat zelfs nog verder dan dat. De dag waarop iemand geboren is bepaalt ook het karakter en het uiterlijk. Mensen met hetzelfde sterrenbeeld zoeken elkaar op, leven in harmonie met sommige andere sterrenbeelden en mijden omgang met sterrenbeelden van een twijfelachtige klasse. Zwangerschappen worden zorgvuldig gepland want een kind dat een ander sterrenbeeld dan zijn of haar ouders heeft, gaat een eenzame toekomst tegemoet.

Zodiac bestaat uit twee verhaallijnen die helaas niet mooi in elkaar overvloeien. De eerste verhaallijn gaat over de dood van de hoofdcommissaris. Jerome Burton werkt met tegenzin samen met astroloog Lindi. Kunnen de sterren echt helpen het moordmysterie te ontrafelen? In de tweede verhaallijn neemt de rijke Daniel Lapton de hoofdrol voor zijn rekening. Wanneer hij ontdekt dat zijn rijke familie voor hem heeft verzwegen dat hij een dochter heeft, ontsteekt hij in woede. Wanhopig probeert hij het meisje op te sporen, waarna hij op de ene onaangename verrassing na de andere stuit.

Zodiac biedt een origineel verhaal maar de uitwerking laat te wensen over. Onlogische sprongen in de tijd en vreemde persoonlijke ontwikkelingen zorgen ervoor dat het verhaal allesbehalve soepel verloopt. Persoonlijk heb ik niks met astrologie en in eerste instantie lijkt het verhaal behoorlijk vergezocht. Toen ik de sterrenbeelden echter in gedachten verving voor verschillende huidskleuren, was het verhaal ineens schrikbarend echt. Het is raar om iemand met een impopulair sterrenbeeld uit te sluiten maar is het niet even belachelijk om dezelfde selecties op basis van huidskleur te maken?! Met Zodiac maakt auteur Sam Wilson op geheel eigen wijze duidelijk hoe verkeerd het is om mensen op basis van afkomst in een hokje te plaatsen. Dat maakt de gebrekkige uitwerking enigszins goed.

ISBN 9789044350593 | paperback | 412 pagina's | The House of Books | juni 2017
Vertaald door Nathaly Schrijnder

© Annemarie, 14 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://andreaspflueger.de

Voor eens en altijd
Andreas Pflüger

Moordenaar Reinhold Boenisch heeft opnieuw toegeslagen. Nota bene in zijn eigen gevangeniscel. Gevangenispsychologe Melly Breuer was nog maar drieëndertig toen Boenisch tijdens het drinken van een kopje thee in zijn cel toesloeg. Het gevangenispersoneel was door een afscheidsfeestje minder alert waardoor de moord pas de volgende ochtend werd opgemerkt. Boenisch lag lepeltje-lepeltje met het ontzielde lichaam, alsof het een liefdevol samenzijn was. Op de zin “Ik praat alleen met Jenny Aaron” na, zei hij niets.

Nog maar vijf jaar geleden was Jenny Aaron een van de beste agenten van de Afdeling, een Duitse geheime dienst. In een wereld die door mannen werd gedomineerd had ze bewezen niet voor haar collega’s onder te doen. Jenny was een bikkel. Een uitblinker. Zelfverzekerd voerde ze samen met haar collega en geliefde Niko Kvist een undercoveractie uit. In Barcelona zouden ze samen twee handelaren in gestolen kunst inrekenen. Hoewel ze hun opdracht tot in de kleinste details hadden voorbereid en ze uitstekende dekmantels hadden, lieten de kunstdieven zich niet voor de gek houden. Nadat Niko werd neergeschoten, sloeg Jenny op de vlucht. Het mocht niet baten. Ze werd in haar hoofd geschoten en verloor haar zicht.

Het zijn vijf zware jaren voor Jenny geweest. Nadat ze afscheid van de Afdeling had genomen, moest ze leren met haar blindheid om te gaan. Jenny heeft keihard geknokt om het verlies van haar gezichtsvermogen zo goed mogelijk te compenseren. Met een indrukwekkend staaltje doorzettingsvermogen heeft ze de techniek echolocatie onder de knie gekregen. Jenny kan nu aan de weerkaatsing van geluiden horen wat zich in haar nabijheid bevindt. Ook heeft Jenny getraind en is ze nog altijd topfit. Wie niet weet dat ze blind is, heeft dat niet direct door. Het is echter niet haar blindheid die haar dagelijks kwelt. Jenny wordt verteerd door schuldgevoel. Toen Niko vijf jaar geleden zwaargewond op de grond lag, rende ze weg in plaats van zich om hem te bekommeren. Ze heeft de erecode van de Afdeling gebroken. Jenny schaamt zich diep.

Nu Boenisch nadrukkelijk naar Jenny heeft gevraagd, keert ze terug naar Berlijn. Niko haalt haar op. Het is fijn en verwarrend tegelijk hem weer te zien. Nadat ze hem in de steek heeft gelaten, was hun relatie als vanzelfsprekend voorbij. Waarom heeft ze hem laten liggen? Waarom is ze toch zo laf geweest? Jenny weet het niet. Wat ze aan niemand vertelt is dat haar geheugen niet meer goed functioneert. Ze kan zich niet herinneren wat er die dag precies is gebeurd. Ze weet alleen dat ze heeft gefaald en daarom is ze blij dat haar hulp is ingeroepen. Jenny wil de kans haar eer te herstellen beslist niet onbenut laten.

Boenisch en Jenny zijn oude bekenden van elkaar. Door haar zit hij al jaren vast. Toen Jenny nog een groentje bij de politie was, belde ze op een avond bij Boenisch aan omdat ze nog wat aanvullende vragen in het kader van een politieonderzoek voor hem had. Toen ze merkte dat Boenisch steeds zenuwachtiger werd, was het al te laat. Hij duwde haar in een donkere, stinkende kelder waar ze op twee lijken stuitte. Hoewel de angst haar dreigde te overweldigen wist ze een roestige spijker te bemachtigen waarmee ze het slot van de kelderdeur opende en Boenisch uitschakelde. Toch heeft Jenny nooit geloofd dat Boenisch alleen handelde. Ook nu gelooft ze dat niet. Nadat ze Boenisch heeft gesproken weet ze zeker dat hij opnieuw slechts een speelbal is. Een ander monster uit het verleden trekt aan de touwtjes.

Voor eens en altijd is een combinatie van een bloedstollende thriller en een psychologische roman over vriendschap, liefde, schaamte en loyaliteit. Toen Jenny jaren geleden lid van de Afdeling werd, sloot ze vriendschappen voor het leven. Nu ze tijdelijk terug is, kan ze rekenen op een groep trouwe vrienden, mannen die stuk voor stuk bereid zijn hun leven voor haar te geven. Auteur Andreas Pflüger beschrijft deze bijzondere vorm van liefde heel treffend. Hoewel Jenny een knappe vrouw is, heeft het niks met lustgevoelens te maken. Het is een kameraadschap die alles overstijgt.

Voor eens en altijd ademt kwaliteit uit. De aandacht die de auteur aan de opbouw en de uitwerking van dit intense verhaal heeft besteed is indrukwekkend. De hoofdpersonen voelen als goede bekenden, vrienden zelfs en de balans tussen goed en kwaad is in perfect evenwicht. Over een uitmuntende thriller als Voor eens en altijd kan ik alleen maar lovend zijn!

ISBN 9789401607148 | paperback | 399 pagina's | Xander Uitgevers | juni 2017
Vertaald door Renée Vink

© Annemarie, 8 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Maurice
Anne-Laure Van Neer

Het verhaal begint met een begrafenis. De moeder van Maurice, oma van Alexandra, is overleden. Maurice blijkt een man van 65 te zijn. Simone is zijn tweede vrouw, zij is bijna met pensioen, maar Maurice heeft daar schrik voor: haar zware ademhaling irriteert hem steeds meer. Hij heeft dan ook plannen om haar te vermoorden. Als hij dat nu net voor haar pensioen doet kan hij de verzekeringsgeld nog opstrijken. Maar nu, op de begrafenis van zijn moeder, verschijnt Alexandra met een nieuwe vriend, en die Lorenzo is duidelijk een Alfa en ook nog een bumperklever in een BMW. En was het niet de taak van Maurice om de wereld te bevrijden van die irritante Alfa’s? Maar dat betekent een dilemma.

'Beloof me, Maurice, dat je ophoudt met moorden,' zei moeder vlak voor ze stierf.

Nog eentje, dat mocht. Maar dan moest het gedaan zijn. Maurice beloofde het. Maar nu zit hij er mee. Zo erg dat hij een psychiater raadpleegt. En dan lopen de gebeurtenissen totaal anders dan je zou verwachten. Anne-Laure van Neer heeft haar fantasie losgelaten in een ontzettend leuke, maar toch ook spannende thriller. Een komische thriller! Heerlijk is het om te lezen hoe alles met elkaar verwikkeld raakt, en dan weer ontknoopt wordt. De humor spat er af!

‘Ik ga naar de politie.’ ‘Tom kruist zijn armen over elkaar, als een nukkige vijfjarige die geen lolly krijgt aan de kassa van de supermarkt. Ik adem in en uit. ‘Laten we niet vergeten dat ik jarenlange ervaring heb met allerlei technieken. En hoewel het soms bijna vanzelf gaat, is moorden toch een vak waar je enige finesse mee moet hebben om er een succes van te maken,’ pleit ik. ‘Dat heb je zelf mogen ondervinden, niet?’ Henri knikt naar Tom. ‘Het is moeilijk. Ik heb het ook al een keertje verprutst.’ Tom lijkt diep teleurgesteld.

De overige personages spelen allemaal keurig hun rol: Henri; Simone, de echtgenote; de psychiater. En daar is vooral Tom, het eerste vriendje van Alexandra, die ineens weer opduikt. Dan is de ontknoping ook nog verrassend, met andere woorden: het is een feest om dit boek te lezen en eigenlijk ben ik nu ook heel benieuwd naar het debuut van Van Neer, dat hieraan vooraf gaat, zonder dat de twee boeken overigens een serie vormen. En niet te vergeten een derde boek! Deze bijna bizarre humor, met een ijzersterk plot en een prima spanningsboog, origineel en een genot! Voor de ouderen onder ons: het deed me denken aan John Lantings toneelspel of aan Adriaan en Olivier.

Anne-Laure (Antwerpen, 1975) schreef eerder 'Justine' –waar ik overigens nu heel nieuwsgierig naar ben). Dit boek, haar debuut, werd genomineerd voor de Knack Hercule Poirotprijs 2015.

ISBN 9789462420618| paperback |297 pagina's | Uitgeverij Kramat| maart 2017

© Marjo, 7 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://marinaheib.de