Uitverkoren 
Cirkel van het kwaad: Deel 2
Linda Jansma

Uitverkoren start 9 maanden na het schokkende einde van Schaduwkinderen  (deel 1 in de trilogie 'Cirkel van het kwaad'). Het onderzoek rond de dood van de broer van Jules Declerck vordert niet echt, waardoor de vragen van Jules over haar verleden nog steeds niet zijn beantwoord.
In haar werk als officier van justitie wordt ze geconfronteerd met de dood van een jonge, onbekende vrouw en de moord op een man, allebei in de buurt van het station Leeuwarden. Al gauw blijkt een spoor te lopen naar een sekte, die teruggetrokken leeft op het Friese platteland. Wanneer heden en verleden, privé en werk wel heel erg door elkaar beginnen te lopen, komen de nachtmerries die Jules regelmatig heeft akelig dichtbij de werkelijkheid.

Het boek komt langzaam op gang. In eerste instantie lijkt Jules geen grip op de zaak van de beide doden te kunnen krijgen. Net wanneer de lezer naar wat meer actie begint te verlangen, bedient de auteur je op je wenken. In een gestaag aanzwellende stroom komen de onthullingen op je af en tegelijkertijd ontstaan er nieuwe vragen: wie is Elijah Schillinger – de leider van de sekte, wat zit er in de doos die de broer van Jules haar heeft nagelaten, wie is de mysterieuze vrouw die Harry, journalist en ex-vriend van Jules, zo goed schijnt te kennen en wat heeft zij met de sekte te maken, etc.

Linda Jansma is inmiddels een bekend en geliefd thriller-auteur. Sinds het verschijnen van haar debuut in 2010 levert ze met regelmaat heerlijk spannende boeken af die een groot lezerspubliek trekken en waarin ze actuele, maatschappelijke thema's gebruikt als kapstok. In Schaduwkinderen ging het om terrorisme, in Uitverkoren spelen de thema's onderdrukking en hebzucht, met name binnen een sekte, een grote rol. Daarnaast zijn haar hoofdpersonen aansprekende figuren met wie je je als lezer gemakkelijk kunt identificeren.

In het eerste deel van de Cirkel-trilogie heeft zij haar hoofdpersonage Jules voldoende inhoud meegegeven om nieuwsgierig te zijn naar verdere ontwikkelingen. In dit tweede deel komt Jules steeds beter uit de verf. Haar wens maar ook haar angst haar verleden te ontdekken voelt de lezer haarscherp aan. Elk flintertje informatie brengt je dichter bij de persoon Jules: de gedreven officier van justitie met een groot persoonlijk verdriet. Het is de kracht van Linda Jansma om de lezer zo steeds intensiever bij het wel en wee van haar hoofdpersonage te betrekken. Ook Harry Simones heeft weer een behoorlijke rol in het verhaal en we komen meer over zijn verleden te weten. Daarentegen blijven de overige karakters wat meer aan de oppervlakte en met name voor Elijah is dat jammer. Maar wat in het vat zit...

De spanningsboog wordt mooi opgebouwd. Er gebeurt veel en het is heel knap hoe de dreiging aan de ene kant en de aan naïviteit grenzende opgewektheid aan de andere kant binnen de poorten van de geloofsgemeenschap van Elijah Schillinger beschreven worden aan de hand van één van de vrouwen in de sekte, Rebekka. Realistisch, afschuwwekkend en de wetenschap dat deze levensstijl voor veel mensen werkelijkheid is. Hierover is voldoende te vinden op internet en er zijn ook diverse boeken verschenen van voormalige slachtoffers, zoals bijvoorbeeld het boek 'Vlucht uit het land van de vrijheid' van Anna Meijerink.

Met Uitverkoren heeft Linda Jansma weer een toppertje geschreven. We komen steeds dichter bij de onthulling over wat er 20 jaar geleden precies is gebeurd. Heeft de broer van Jules haar vader vermoord? Waarom is haar vader überhaupt vermoord? Wie zijn er nog meer bij betrokken geweest? En komt het nog goed tussen Harry, de ex-geliefde van Jules, en Jules? We zullen nog even moeten wachten op alle antwoorden totdat de 'Cirkel van het kwaad' rond is. Het laatste deel van de trilogie verschijnt in 2018, hopelijk nog voor de zomer. Dat wordt lang afzien voor de vele fans van Jules Declerck. 

ISBN 9789461093592 | Paperback | 350 pagina's | Uitgeverij De Crime Compagnie | juni 2017

© Joanazinha. 15 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De visser
John Langan

Lange tijd wist Abe helemaal niet dat hij van vissen hield. Hij had een goede baan bij IBM en was gelukkig getrouwd met de vijftien jaar jongere Marie. Wanneer Abe aan de toekomst dacht, dat hij aan vrolijkheid en rondrennende kinderen, niet aan stilzwijgend naar een dobber staren. Toch werd hij op een ochtend tijdens het ontwaken overvallen door een onbedwingbare drang te gaan vissen. Hij hoefde niet met Marie te overleggen, ze was er niet meer. Een week na hun huwelijksreis voelde ze een knobbeltje in haar borst. Twee jaar na hun trouwdag overleed ze.

Abe stelde de allesoverheersende gedachte niet erg op prijs. Stug probeerde hij de drang te gaan vissen te negeren. De laatste keer dat hij een poging had gewaagd een vis te vangen, was in zijn kindertijd. Hij ontdekte toen al snel dat hij er geen talent voor had. De zin die zich stevig in zijn hoofd had genesteld weigerde echter voor andere gedachten te wijken. “Ik moet gaan vissen”, schreeuwde het inmiddels in zijn hoofd. Abe gaf zijn verzet op en begaf zich naar een nabijgelegen hengelspeciaalzaak. Als hij moest vissen, dan ging hij vissen.

Aanvankelijk maakte Abe er een potje van. Hij had geen idee wat hij moest doen en hij rommelde maar wat aan. Toch bleef Abe vissen. Elke dag, urenlang. Hij begon zowaar vis te vangen. Het is echter niet de liefde voor vissen die Abe in dit boek met de lezer wil delen. Zijn verhaal gaat over een gebeurtenis die zijn leven voorgoed heeft veranderd. Abes verhaal gaat over de Visser.

Tegen de tijd dat Abe aan zijn tweede visseizoen begon, wist hij precies waar de mooiste visplekken waren. Rond die tijd begon hij Dan Drescher mee te nemen. Het was helemaal niet zijn bedoeling geweest een vismaatje te zoeken maar het verdriet dat Dan uitwasemde raakte hem. Het was een verdriet dat hij herkende. Dans vrouw en kinderen waren bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. Hoe het verder moest, wist Dan niet. Daarom ging hij vissen, samen met Abe.

Abe neemt Dan mee naar al zijn geliefde visstekken. Samen staren ze urenlang naar de dobbers die op het water drijven. Soms praten ze over hun verlies, soms zeggen ze helemaal niets. Na het seizoen trekt Dan zich in de eenzaamheid van zijn verdriet terug maar tegen de tijd dat het volgende seizoen begint, zoekt hij Abe weer op. Hij stelt voor een nieuwe visstek te proberen: Dutchman’s Creek. Dan beweert er in een boek over gelezen te hebben maar Abe heeft meteen door dat hij liegt. Vreemd, waarom zou iemand over een visstek liegen?

Ook Howard, de eigenaar van het restaurant waar de vismaten voor vertrek ontbijten, weet dat Dan de waarheid omzeilt. Hij heeft het bewuste boek ook gelezen en Dutchman’s Creek staat er niet in vermeld. Het idee dat de twee mannen juist deze visplek gaan bezoeken, staat hem niet aan. Er zijn opvallend veel mensen bij Dutchman’s Creek om het leven gekomen. In een poging de visvrienden tegen te houden, besluit hij hun de legende over de Visser te vertellen.

Wat volgt is een verhaal dat rond 1840, in een stadje vlakbij New York, begint met een tragisch verlies. Wanneer Beatrice, de vrouw van de steenrijke Cornelius, ziek wordt, lukt het niemand haar te genezen. Cornelius haalt een vreemdeling in huis maar ook hij weet de dood van Beatrice niet te voorkomen. Vreemd genoeg lijkt Cornelius niet om de dood van zijn geliefde vrouw te rouwen en de vreemdeling, die door de dorpsbewoners voor een arts werd aangezien, blijft bij hem in huis wonen. In de jaren die voorbij gaan wordt soms vanuit de verte een vrouw gezien die grote gelijkenis met Beatrice vertoont. Niemand weet wie ze is.

Jaren later, kort na de eeuwwisseling, zijn er plannen om het stadje in een enorm waterreservoir weg te laten zinken. De dam in de Esopus, een aftakking van de Hudson, trekt allerlei werklieden aan die met hun gezinnen in eenvoudige arbeiderswoningen trekken. Lange tijd bestaat het leven vrijwel uitsluitend uit heel hard werken maar dan leidt George, een van de werklieden, een onverwacht verlies. Zijn vrouw Helen maakt een eind aan haar leven. Aanvankelijk is George ontroostbaar maar dan slaat zijn verdriet om in een onverklaarbare blijdschap. Wanneer iedereen ziet wat George zo gelukkig maakt, deelt niemand zijn verrukking…

Schrijver John Langan heeft er twaalf jaar over gedaan dit verhaal te voltooien. Keer op keer legde hij het verhaal weg om het later toch weer op te pakken. Dat het een verhaal is dat weloverwogen is geschreven, blijkt uit elke bladzijde. De visser is een thriller met griezel-, horror- en fantasyelementen maar tegelijkertijd is het een aangrijpend verhaal over de impact van verlies. Wat als er een manier is om de scherpe randjes van een allesoverheersend verdriet liefdevol te verwijderen? Wat als er zelfs een manier is om een verlies terug te draaien? Maakt het dan uit dat het om een weinig fraaie methode gaat?

De stijl van John Langan doet aan die van Stephen King en John Ajvide Lindqvist denken. Het is griezelig, mysterieus en intrigerend. Ik moest het boek regelmatig even wegleggen om alles rustig tot me te kunnen nemen. De visser is een prachtig gelaagd verhaal waarin liefde, kwaad, rouw en berusting hand in hand gaan. Fascinerend van begin tot eind.

ISBN 9789045213330 | paperback | 320 pagina's | Karakter Uitgevers | juli 2017
Vertaald door Roelof Posthuma

© Annemarie, 15 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.samwilsonwriting.com

Zodiac
Sam Wilson

Het lichaam wordt gevonden door Rachel, een schoonmaakster van het bedrijf Jiffyclean. Wanneer ze enigszins gehaast en nauwelijks op tijd bij het huis van een nieuwe klant arriveert, ziet ze dat de voordeur op een kier staat. Enigszins onzeker roept ze de eigenaar maar niemand reageert. Dan ziet ze de splinter die uit het deurkozijn steekt. Iemand heeft de deur met geweld geopend. Rachel pakt haar mobieltje en belt de alarmcentrale.

Terwijl de centralist haar met een prettig kalme stem sommeert op de hulpdiensten te wachten, hoort Rachel iemand praten. Het geluid, een mannenstem, komt uit de achtertuin. Opluchting maakt zich van haar meester. Er is niets aan de hand, de eigenaar van de luxe bungalow is in de tuin, daarom heeft hij haar niet horen roepen en aanbellen. Met de telefoon in haar hand loopt Rachel naar de achtertuin. Op een kuil na, is er niks te zien. Rachel moet zich vergist hebben. Ze draait zich op en loopt terug naar de achterpoort, maar net voor ze de achtertuin wil verlaten hoort ze een vreemd geluid.

Het geluid komt uit de kuil. Ligt er iemand in? Rachel vergeet haar angst, negeert de inmiddels dwingende stem van de centralist en loopt naar de kuil. Op de bodem ligt een met bloed besmeurde man. Hij is vastgebonden en zijn ingewanden puilen uit zijn buik. Met hulp van de centralist probeert ze de man te helpen maar wanneer ze iets in het huis ziet bewegen, verstijft ze. Ze wordt gadegeslagen. Eindelijk besluit Rachel naar de centralist te luisteren. Het is inderdaad beter zo snel mogelijk bij het huis vandaan te gaan. Helaas heeft ze te lang gewacht. Rachel wordt overmeesterd en verdwijnt spoorloos.

Terwijl niemand weet of er nog hoop voor Rachel is, is het voor de man in de kuil zonder twijfel te laat. Degene die hem zo vreselijk heeft toegetakeld, heeft ervoor gezorgd dat zijn slachtoffer hoe dan ook aan zijn verwondingen zou sterven. Niet veel later kijkt rechercheur Jerome Burton vol afschuw op het lijk van zijn baas neer. Hoofdcommissaris Peter Williams is voorgoed uit zijn functie ontheven. Dan valt Burtons oog op de hoopjes aarde die om de kuil zijn gestrooid. Het is een symbool. Het symbool van het sterrenbeeld stier. Gaat het om sterrenbeeld gerelateerd geweld?

De wereld in de thriller Zodiac lijkt sterk op de wereld zoals wij die allemaal kennen. Toch is er een wezenlijk verschil. Het gesternte waaronder de inwoners geboren zijn, bepaalt welke kansen ze in het leven krijgen. Het gaat zelfs nog verder dan dat. De dag waarop iemand geboren is bepaalt ook het karakter en het uiterlijk. Mensen met hetzelfde sterrenbeeld zoeken elkaar op, leven in harmonie met sommige andere sterrenbeelden en mijden omgang met sterrenbeelden van een twijfelachtige klasse. Zwangerschappen worden zorgvuldig gepland want een kind dat een ander sterrenbeeld dan zijn of haar ouders heeft, gaat een eenzame toekomst tegemoet.

Zodiac bestaat uit twee verhaallijnen die helaas niet mooi in elkaar overvloeien. De eerste verhaallijn gaat over de dood van de hoofdcommissaris. Jerome Burton werkt met tegenzin samen met astroloog Lindi. Kunnen de sterren echt helpen het moordmysterie te ontrafelen? In de tweede verhaallijn neemt de rijke Daniel Lapton de hoofdrol voor zijn rekening. Wanneer hij ontdekt dat zijn rijke familie voor hem heeft verzwegen dat hij een dochter heeft, ontsteekt hij in woede. Wanhopig probeert hij het meisje op te sporen, waarna hij op de ene onaangename verrassing na de andere stuit.

Zodiac biedt een origineel verhaal maar de uitwerking laat te wensen over. Onlogische sprongen in de tijd en vreemde persoonlijke ontwikkelingen zorgen ervoor dat het verhaal allesbehalve soepel verloopt. Persoonlijk heb ik niks met astrologie en in eerste instantie lijkt het verhaal behoorlijk vergezocht. Toen ik de sterrenbeelden echter in gedachten verving voor verschillende huidskleuren, was het verhaal ineens schrikbarend echt. Het is raar om iemand met een impopulair sterrenbeeld uit te sluiten maar is het niet even belachelijk om dezelfde selecties op basis van huidskleur te maken?! Met Zodiac maakt auteur Sam Wilson op geheel eigen wijze duidelijk hoe verkeerd het is om mensen op basis van afkomst in een hokje te plaatsen. Dat maakt de gebrekkige uitwerking enigszins goed.

ISBN 9789044350593 | paperback | 412 pagina's | The House of Books | juni 2017
Vertaald door Nathaly Schrijnder

© Annemarie, 14 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://andreaspflueger.de

Voor eens en altijd
Andreas Pflüger

Moordenaar Reinhold Boenisch heeft opnieuw toegeslagen. Nota bene in zijn eigen gevangeniscel. Gevangenispsychologe Melly Breuer was nog maar drieëndertig toen Boenisch tijdens het drinken van een kopje thee in zijn cel toesloeg. Het gevangenispersoneel was door een afscheidsfeestje minder alert waardoor de moord pas de volgende ochtend werd opgemerkt. Boenisch lag lepeltje-lepeltje met het ontzielde lichaam, alsof het een liefdevol samenzijn was. Op de zin “Ik praat alleen met Jenny Aaron” na, zei hij niets.

Nog maar vijf jaar geleden was Jenny Aaron een van de beste agenten van de Afdeling, een Duitse geheime dienst. In een wereld die door mannen werd gedomineerd had ze bewezen niet voor haar collega’s onder te doen. Jenny was een bikkel. Een uitblinker. Zelfverzekerd voerde ze samen met haar collega en geliefde Niko Kvist een undercoveractie uit. In Barcelona zouden ze samen twee handelaren in gestolen kunst inrekenen. Hoewel ze hun opdracht tot in de kleinste details hadden voorbereid en ze uitstekende dekmantels hadden, lieten de kunstdieven zich niet voor de gek houden. Nadat Niko werd neergeschoten, sloeg Jenny op de vlucht. Het mocht niet baten. Ze werd in haar hoofd geschoten en verloor haar zicht.

Het zijn vijf zware jaren voor Jenny geweest. Nadat ze afscheid van de Afdeling had genomen, moest ze leren met haar blindheid om te gaan. Jenny heeft keihard geknokt om het verlies van haar gezichtsvermogen zo goed mogelijk te compenseren. Met een indrukwekkend staaltje doorzettingsvermogen heeft ze de techniek echolocatie onder de knie gekregen. Jenny kan nu aan de weerkaatsing van geluiden horen wat zich in haar nabijheid bevindt. Ook heeft Jenny getraind en is ze nog altijd topfit. Wie niet weet dat ze blind is, heeft dat niet direct door. Het is echter niet haar blindheid die haar dagelijks kwelt. Jenny wordt verteerd door schuldgevoel. Toen Niko vijf jaar geleden zwaargewond op de grond lag, rende ze weg in plaats van zich om hem te bekommeren. Ze heeft de erecode van de Afdeling gebroken. Jenny schaamt zich diep.

Nu Boenisch nadrukkelijk naar Jenny heeft gevraagd, keert ze terug naar Berlijn. Niko haalt haar op. Het is fijn en verwarrend tegelijk hem weer te zien. Nadat ze hem in de steek heeft gelaten, was hun relatie als vanzelfsprekend voorbij. Waarom heeft ze hem laten liggen? Waarom is ze toch zo laf geweest? Jenny weet het niet. Wat ze aan niemand vertelt is dat haar geheugen niet meer goed functioneert. Ze kan zich niet herinneren wat er die dag precies is gebeurd. Ze weet alleen dat ze heeft gefaald en daarom is ze blij dat haar hulp is ingeroepen. Jenny wil de kans haar eer te herstellen beslist niet onbenut laten.

Boenisch en Jenny zijn oude bekenden van elkaar. Door haar zit hij al jaren vast. Toen Jenny nog een groentje bij de politie was, belde ze op een avond bij Boenisch aan omdat ze nog wat aanvullende vragen in het kader van een politieonderzoek voor hem had. Toen ze merkte dat Boenisch steeds zenuwachtiger werd, was het al te laat. Hij duwde haar in een donkere, stinkende kelder waar ze op twee lijken stuitte. Hoewel de angst haar dreigde te overweldigen wist ze een roestige spijker te bemachtigen waarmee ze het slot van de kelderdeur opende en Boenisch uitschakelde. Toch heeft Jenny nooit geloofd dat Boenisch alleen handelde. Ook nu gelooft ze dat niet. Nadat ze Boenisch heeft gesproken weet ze zeker dat hij opnieuw slechts een speelbal is. Een ander monster uit het verleden trekt aan de touwtjes.

Voor eens en altijd is een combinatie van een bloedstollende thriller en een psychologische roman over vriendschap, liefde, schaamte en loyaliteit. Toen Jenny jaren geleden lid van de Afdeling werd, sloot ze vriendschappen voor het leven. Nu ze tijdelijk terug is, kan ze rekenen op een groep trouwe vrienden, mannen die stuk voor stuk bereid zijn hun leven voor haar te geven. Auteur Andreas Pflüger beschrijft deze bijzondere vorm van liefde heel treffend. Hoewel Jenny een knappe vrouw is, heeft het niks met lustgevoelens te maken. Het is een kameraadschap die alles overstijgt.

Voor eens en altijd ademt kwaliteit uit. De aandacht die de auteur aan de opbouw en de uitwerking van dit intense verhaal heeft besteed is indrukwekkend. De hoofdpersonen voelen als goede bekenden, vrienden zelfs en de balans tussen goed en kwaad is in perfect evenwicht. Over een uitmuntende thriller als Voor eens en altijd kan ik alleen maar lovend zijn!

ISBN 9789401607148 | paperback | 399 pagina's | Xander Uitgevers | juni 2017
Vertaald door Renée Vink

© Annemarie, 8 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Maurice
Anne-Laure Van Neer

Het verhaal begint met een begrafenis. De moeder van Maurice, oma van Alexandra, is overleden. Maurice blijkt een man van 65 te zijn. Simone is zijn tweede vrouw, zij is bijna met pensioen, maar Maurice heeft daar schrik voor: haar zware ademhaling irriteert hem steeds meer. Hij heeft dan ook plannen om haar te vermoorden. Als hij dat nu net voor haar pensioen doet kan hij de verzekeringsgeld nog opstrijken. Maar nu, op de begrafenis van zijn moeder, verschijnt Alexandra met een nieuwe vriend, en die Lorenzo is duidelijk een Alfa en ook nog een bumperklever in een BMW. En was het niet de taak van Maurice om de wereld te bevrijden van die irritante Alfa’s? Maar dat betekent een dilemma.

'Beloof me, Maurice, dat je ophoudt met moorden,' zei moeder vlak voor ze stierf.

Nog eentje, dat mocht. Maar dan moest het gedaan zijn. Maurice beloofde het. Maar nu zit hij er mee. Zo erg dat hij een psychiater raadpleegt. En dan lopen de gebeurtenissen totaal anders dan je zou verwachten. Anne-Laure van Neer heeft haar fantasie losgelaten in een ontzettend leuke, maar toch ook spannende thriller. Een komische thriller! Heerlijk is het om te lezen hoe alles met elkaar verwikkeld raakt, en dan weer ontknoopt wordt. De humor spat er af!

‘Ik ga naar de politie.’ ‘Tom kruist zijn armen over elkaar, als een nukkige vijfjarige die geen lolly krijgt aan de kassa van de supermarkt. Ik adem in en uit. ‘Laten we niet vergeten dat ik jarenlange ervaring heb met allerlei technieken. En hoewel het soms bijna vanzelf gaat, is moorden toch een vak waar je enige finesse mee moet hebben om er een succes van te maken,’ pleit ik. ‘Dat heb je zelf mogen ondervinden, niet?’ Henri knikt naar Tom. ‘Het is moeilijk. Ik heb het ook al een keertje verprutst.’ Tom lijkt diep teleurgesteld.

De overige personages spelen allemaal keurig hun rol: Henri; Simone, de echtgenote; de psychiater. En daar is vooral Tom, het eerste vriendje van Alexandra, die ineens weer opduikt. Dan is de ontknoping ook nog verrassend, met andere woorden: het is een feest om dit boek te lezen en eigenlijk ben ik nu ook heel benieuwd naar het debuut van Van Neer, dat hieraan vooraf gaat, zonder dat de twee boeken overigens een serie vormen. En niet te vergeten een derde boek! Deze bijna bizarre humor, met een ijzersterk plot en een prima spanningsboog, origineel en een genot! Voor de ouderen onder ons: het deed me denken aan John Lantings toneelspel of aan Adriaan en Olivier.

Anne-Laure (Antwerpen, 1975) schreef eerder 'Justine' –waar ik overigens nu heel nieuwsgierig naar ben). Dit boek, haar debuut, werd genomineerd voor de Knack Hercule Poirotprijs 2015.

ISBN 9789462420618| paperback |297 pagina's | Uitgeverij Kramat| maart 2017

© Marjo, 7 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://marinaheib.de

Drie meter onder nul
Marina Heib

Ze is altijd een eenling geweest. Een buitenbeentje. Als kind was ze zelfs zonder reden agressief. Zelf begreep ze ook niet waarom. Waar kwam de woede die ze in zich meedroeg toch vandaan? Toen ze dertien was, duwde ze een jongen van een klif. Zomaar. Toen ze hem zag zitten kon ze de verleiding gewoonweg niet weerstaan. Ze schrok ervan, dat wel. Was ze niet normaal? Was ze een monster? Ze zwoegde en ploegde door het leven.

Het lag niet aan haar prille jeugd in Oost-Duitsland. Ze was destijds nog te jong om de druk van het IJzeren Gordijn te voelen. Was ze door de pesterijen van haar klasgenoten in een monster veranderd? Ze werd gepest omdat ze anders was maar ook daar kwam de woede niet vandaan. Het riep het naar de oppervlakte, dat wel. Ze hield van fantasieverhalen en wilde later Pippi Langkous worden. Volgens haar juf en haar klasgenootjes kon dat niet. Wat wisten die er nou van? Later ontdekte ze dat de andere kinderen de boeken over Pippi Langkous helemaal niet kenden. Het was toentertijd niet verboden de boeken te lezen maar ze mochten niet gedrukt worden. Dankzij haar lieve vader kon ze toch van de heerlijke verhalen over de vrijgevochten Pippi genieten.

Het lag ook niet aan haar ouders en toen ze na de val van de muur naar West-Berlijn verhuisden nam ze voorgoed afscheid van de pestkoppen die haar het leven zuur maakten. Toch was ze ook een lastige puber. Het ging mis toen ze haar oog op de verkeerde jongen liet vallen. Tijdens hun verkeringstijd kleedde ze zich volledig in het zwart. Ze dronk en blowde. Toen ze haar vriendje met een ander betrapte, was het echter meteen met haar dwarse buien gedaan. Haar zwartgeverfde haar werd gebleekt en ook haar zwarte kleding verdween als sneeuw voor de zon. Nu ze in de dertig is heeft ze een leuke baan bij een softwarebedrijf, een goedverzorgd uiterlijk en een mooi appartement. Het doet er echter niet meer toe. Onlangs heeft ze haar menselijke huid afgeworpen. Nu is ze een wolvin op zoek naar haar prooi. Op zoek naar andere wolven.

Dat ze uiteindelijk een moordenares zou worden, had ze niet verwacht. Toch heeft ze geen keus. Ze is wie ze is en moet zijn. Haar slachtoffers heeft ze zorgvuldig uitgekozen. Hermann, zoals hij zich tegenwoordig noemt, is de eerste. Ze houdt hem al maanden walgend in de gaten. Hermann is een rijke bouwondernemer met een veel jongere vrouw en een nog jongere minnares. Hij denkt dat hij kan doen en laten wat hij wil maar daar gaat ze binnenkort een stokje voor steken. De laatste dagen van Hermann zijn geteld, al weet hij dat zelf nog niet. Ze heeft hard getraind en nu is ze sterk en fit genoeg voor wat komen gaat. Nog even en dan is het met Hermannn gedaan. Nog even en dan gaat ze op jacht naar haar volgende prooi.

Drie meter onder nul is geen doorsnee thriller. Het verhaal is in de ik-vorm geschreven en komt heel afstandelijk over. Hoewel dat goed bij het personage past, die immers afstand van alles en iedereen heeft genomen, is het geen heel toegankelijke stijl. Ook komen er behoorlijk pittige stukken tekst in het verhaal voor. Dit is het opvallendste fragment:

“Nu verscheurt de wolvin de magische kluisters, door dwergen getwijnd van kattengetrippel, vrouwenbaarden, wortels van bergen, vissenadem en vogelspuug. Rook en vuur stijgen ten hemel, en stormwind ontwortelt de bomen.”

Lange tijd is het verhaal een raadsel. Wat heeft voor de ommekeer in haar leven gezorgd en hoe kiest ze haar slachtoffers uit? Schrijfster Marina Heib is aanvankelijk niet erg scheutig met informatie maar komt uiteindelijk toch met een verklaring op de proppen. Op het moment dat alles duidelijk werd, was ik als lezer eindelijk in staat te begrijpen waarom de hoofdpersoon was geworden wie ze was. Het was zelfs een wonder dat ze zich nog zolang staande had gehouden.

Drie meter onder nul is geen verhaal voor iedereen. Je moet bereid zijn de afstandelijke stijl en het bijzondere woordgebruik te leren waarderen. Het is een verhaal waar je als lezer moeite voor moet doen. Het ware verhaal houdt zich lang schuil maar wanneer het eindelijk naar de oppervlakte komt is het vrijwel onmogelijk niet aangedaan te zijn.

ISBN 9789402752687 | Ebook| 163 pagina's | HarperCollins | juli 2017
Vertaald door Lilian Caris

© Annemarie, 6 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het masker van Venus
Daniël Meyer

Het boek begint met een korte inhoud van ‘De man van Venus’, het boek dat vooraf gaat aan ‘Het masker van Venus’. Naar blijkt is het ook handig om dit boek eerst gelezen te hebben!

De ik-figuur heet Daan Meyer (!). Als zijn vriend Leo vermoord wordt, houdt Daan zoals beloofd diens vriendin Else in de gaten. Leo wist dat hij gevaar liep: Behalve vissenvoer ontwikkelde hij ook een nieuwe cannabisvariant, hetgeen natuurlijk niet goed valt bij de hashhandelaren. Leo heeft Daan alle informatie gegeven, en daardoor loopt ook Daan gevaar. Dat hij ook nog zelf wil ontdekken wie zijn vriend vermoord heeft, levert hem geduchte vijanden op. Beter was hij uit de business gestapt, maar in plaats daarvan is hij naar Shimanto vertrokken, in het zuiden van Japan, waar de fabriek staat. Met Sophie, zijn nieuwe vriendin, en Mark, zijn vriend probeert hij de boel draaiend te houden.

Als dan in deel twee het verhaal verder gaat, blijkt er van rust geen sprake te zijn. Het begint er mee dat er een drone over de fabriek vliegt, van onbekende origine. Als Mark op onderzoek uit gaat wordt hij overvallen en belandt in het ziekenhuis. En Sophie blijkt zwanger. De politie wil ook weten wat er precies speelt. Zij weten dan nog niets van de hashlijn, al zijn zij ook niet gek: al die commotie om vissenvoer? En dan is er ook nog de Japanse maffia…

‘De fabriek groeit, we worden bedreigd. De beveiliging is opgeschaald. We komen op een ander niveau, want we willen door. Jij wilt door, Théréza wil door en ik wil door. Maar het krachtenspel is veranderd. Met de drone die boven ons vloog, werd onze wereld anders. Ik weet niet hoe, maar ik voel dat er nu meer speelt dan alleen de oorlog tussen Kobe en Tokio.’

Een actiethriller rondom de handel in cannabis, of het nu als verdovend middel of als medicijn bedoeld wordt. Het is een harde nietsontziende wereld, en dat had Daan toch ietwat verkeerd ingeschat. In vrij kortaffe stijl, met korte hoofdstukken vliegt de lezer door het verhaal, en omdat het erg spannend is, lees je vlot door tot de verrassende ontknoping.

Daniël Meyer is dan wel dezelfde naam als de hoofdpersoon van dot boek, in feite heet de schrijver Wouter ter Reehorst. Dat is best verwarrend. Maar dat doet natuurlijk niets af aan het feit dat het een lekkere actiethriller is.

ISBN 89492221247| paperback | 247 pagina's | Uitgeverij Futuro| december 2016

© Marjo, 4 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER