Wildernis
Jane Harper

Alice Russell wordt vermist, en daar maken federaal agent Aaron Falk en zijn assistent Carmen Cooper zich drukker om dan over het feit dat Alice op pad was met vier vrouwen die eveneens vermist zijn. Alice is een klokkenluider, en ze zou hen de laatste benodigde papieren bezorgen waarmee een aanklacht kon worden gedaan tegen de firma waar zij werkte.

De andere vrouwen werkten daar ook. Ze hadden een bedrijfsuitje, bedoeld om de sociale contacten onderling te versterken. In twee gescheiden teams, vijf vrouwen en vijf mannen, werden op donderdagmiddag de collega’s de wildernis ingestuurd voor een survivaltocht. Ze moeten zelf de weg terug zien te vinden, met behulp van een kaart en een kompas maar zonder telefoon. Als ze alle aanwijzingen zouden volgen zouden ze zondagmiddag op de afgesproken plek aan moeten komen.

Vier van de vrouwen komen veel te laat en strompelend het bos uit, en zij hebben geen idee waar de vijfde vrouw kan zijn. Het groepje bestond uit Alice Russell, Jill Bailey, de zus van de directeur – de directeur zelf zat bij de mannengroep - de zussen Breanna en Bethany McKenzie, en Lauren Shaw, die geen van allen zonder zonden zijn.

Als een zoektocht gestart wordt en Falk er bij betrokken raakt, beseft hij dat het Giralanggebergte in Australië waar de survival plaatsvindt, precies de plek is waar Martin Kovac zijn moorden bijna twintig jaar eerder pleegde. Kovac is dood, weet Falk, maar nu hoort hij dat er een zoon is, die in het bos woont.

De teruggekeerde vrouwen worden natuurlijk ondervraagd. Wat zij vertellen over de gebeurtenissen van de afgelopen dagen lezen we in korte of langere verslagen beginnend vanaf de donderdagmiddag tot hun verhaal samenvalt met de zoektocht en de uiteindelijke ontknoping. Een hechte of gezellige groep blijkt het niet geweest te zijn. En als het dan fout gaat, gaat het ook goed fout!

Overigens bleek er toch een telefoon te zijn: Falk heeft een onduidelijk bericht gehad op zijn telefoon, ‘haar kwaad kan doen’, was het enige dat hij kon verstaan. Terugbellen lukte niet.

Aaron Falk is een bekende uit het eerste boek van Jane Harper, maar dit verhaal is geen vervolg op ‘De Droogte’. Beiden spelen zich af in Australië en beide verhalen hebben eenzelfde beklemmende sfeer, al valt in dit boek wel heel veel regen…

Wat is er precies gebeurd in de bush? Is er verband met het onderzoek naar de toestanden op het kantoor? En hoe zit dat dan? Ook rijst de hoop dat ze het laatste nooit gevonden slachtoffer van Kovac nog zullen vinden.  Door het geheel in twee lijnen mede te delen aan de lezer wordt een enorme spanning opgebouwd.

Jane Harper, geboren in Manchester sinds haar achtste woonachtig in Australië, is absoluut geen eendagsvlieg, ook deze tweede thriller is superspannend tot op het laatst.

ISBN 9789400509740| Paperback |368 pagina's | Uitgeverij A. W. Bruna | maart 2018 
Vertaald uit het Engels door Catalien en Willem van Paassen

© Marjo, 22 mei 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Herberekening
Frederik Baas

Wat doe je als je bij een niet afgesloten auto staat en je hoort een dwingende stem steeds herhalen ‘Rij naar de gemarkeerde route.’
De negentienjarige Leon stapt in en rijdt weg, hij volgt de stem, die vanaf dat moment de weg wijst.

Natuurlijk doet hij dat niet zomaar, er gaat iets aan vooraf wat hem die stap doet zetten. Bij die auto is hij even geleden een meisje tegengekomen, dat hij kent van school. Hij was verliefd op haar, maar heeft dat nooit tegen haar gezegd. Yousra vertelt dat ze voor haar oom werkt, en dat ze even papieren af moet geven. Eigenlijk is Leon onderweg naar een kruidenier om daar te solliciteren, maar dat kan wel even wachten.  Want als dat meisje hem vraagt om even op de auto te passen en zij de motor laat draaien, kan hij toch zomaar niet weglopen?  Leon wacht en wacht, maar het meisje komt niet terug.  Zo komt het moment dat hij in stapt, nog even rondrijdt, en dan zomaar spontaan doet wat de blikken stem zegt. Hij heeft geen idee waar hij naar toe gaat.

Op dat moment weet de lezer wel dat deze jongeman niet de super slimste is. Bovendien was het op school al zo dat hij alles deed voor dit meisje. Als ze vroeg even dit of dat weg te brengen, deed hij dat. En zo doet hij dat nu ook, ontdekt hij, want er blijkt iets in de laadruimte te staan.

Hij vindt het prettig om auto te rijden, zo lang heeft hij zijn rijbewijs nog niet. Even heeft hij bedenkingen als de stem hem de grens over laat gaan, maar zelf nadenken is niet een van zijn talenten. Doen wat mensen hem opdragen wel. Vooral als het meisjes zoals Yousra zijn! En de stem lijkt toch wel op die van Yousra...

‘De auto ergens naar toe rijden geeft voldoening. Daar aankomen, dat voelt heel goed.’

Hij beseft wel dat er iets niet in de haak is. Laat hij nu toevallig (!) een schroevendraaier op zak hebben en tenslotte geeft hij toe aan zijn nieuwsgierigheid. Is zijn ontdekking een reden om terug te keren? Of blijft hij de stem volgen?

Het verhaal wordt met terugwerkende kracht verteld. Leon zit op het politiebureau.

‘Ze hebben me opgepakt en naar deze kamer, in dit gebouw, in deze stad gereden. In dit idiote land. Er is zoveel gebeurd de afgelopen dagen, het zal moeilijk zijn dat allemaal helder te krijgen, zeker voor mij.’

Hij heeft de opdracht gekregen om steekwoorden op te schrijven, en dat zijn dan de titels van de hoofdstukken geworden. De lezer wordt er steeds op subtiele manier aan herinnerd waar Leon zich bevindt, terwijl een krankzinnig verhaal zich langzaam ontvouwt.
Is Leon werkelijk zo dom als hij zich voor doet? Wat wil dat meisje van hem?

Behalve het avontuur lezen we ook summiere informatie over wie Leon is, zoals ook zijn fascinatie met de Pirates van de Caribbean een rol speelt. En dan dat einde! Na een origineel verhaal laat Frederik Baas de lezer verbijsterd achter…

ISBN 9789026340178 | Paperback | 221 pagina's | Ambo Anthos| april 2018

© Marjo, 17 april 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Ziva
John Winkel

Als op de eerste pagina een als fietskoerier vermomde huurmoordenaar een vrouw dwingt om in aanwezigheid van haar dochtertje van haar balkon op de vierenveertigste etage te springen, is je aandacht meteen gevangen. Voordat je weet wie die vrouw is en waarom ze vermoord wordt ben je honderd pagina’s verder, maar in die tussentijd heeft zich al wel een web ontsponnen van intriges, Russische intimidaties en een diep in de samenleving gewortelde bouwfraude die doorloopt tot in de hoogste zones van de regering.

Naast rechercheur Johan Verhulst houdt ook vooral de presentator van een opsporingprogramma, Leo Klokman zich, mede om persoonlijke reden, met dit misdrijf en de fraude die er aan ten grondslag richt bezig. Dat levert een spannend en onderhoudend boek op, waarbij de betrokkenen niet ongeschonden blijven.

Het boek bevat twee martelscènes die er wat mij betreft niet per se in gehoeven hadden. Los daarvan is het een spannend, goedgeschreven boek, waarin hebzucht en macht centraal staat en de daders letterlijk over lijken gaan om te krijgen wat ze willen

John Winkel is jarenlang uitgever geweest van onder meer kinderboeken, vakinformatie en publiekstijdschriften. Aansluitend was hij werkzaam als zelfstandig management consultant en coach. Ziva is zijn debuut.

ISBN 9789491875496  | Paperback | 327 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | maart 2018

Willeke, maart 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Heb jij haar gezien?
Sophie Hannah

De Engelse Cara Burrows, de ik-verteller, is de oceaan overgestoken en wacht nu op de auto die ze gehuurd heeft. Dat duurt even, en zo heeft ze alle tijd om eens te denken over wat ze gedaan heeft: haar man en twee kinderen zullen haar briefje pas vinden, als ze al lang weg is. Omdat ze bang is dat de verleiding te groot zal worden om contact op te nemen, doet ze haar telefoon weg.

Als ze eindelijk op weg kan gaan, is het doel een wellnessresort in Arizona. Twee weken wil ze helemaal alleen zijn, zonder enig contact met thuis. En hoewel ze zich zorgen maakt, om de achterblijvers en hun reactie op haar vertrek, maar ook om de reden waarom ze vertrok, is ze vast van plan er van te genieten.

Het loopt enigszins anders: de receptioniste geeft haar abusievelijk de sleutel van een kamer die al bezet blijkt te zijn. Cara heeft dan nog geen idee, maar het meisje dat ze ziet in ‘haar’ kamer is een meisje dat al jaren vermist wordt. Men heeft haar ouders veroordeeld tot levenslang, maar er is nooit een lichaam gevonden. Als Engelse heeft Cara geen idee wie het meisje is. Ze begint pas nieuwsgierig te worden als ze een oudere vrouw bij de receptie hoort zeggen dat ze zeker weet dat ze Melody Chapa gezien heeft. Als Cara de weinige aanwijzingen die ze heeft combineert met krantenartikelen, weet ze het bijna zeker: dat meisje was echt Melody!

Vanaf dat moment is ze haar leven niet meer zeker. Maar ze heeft ook hulp. Een Amerikaanse vrouw en haar dochter willen kost wat kost het raadsel oplossen. En dan is er op de achtergrond nog de reden waarom Cara überhaupt hier in dat resort zit.

Langzaam ontwikkelt zich een bijna onvoorstelbaar plot. Ook als je dacht dat te weten wat de ontknoping zal worden, dan zet Sophie Hannah je toch nog op het verkeerde been.

Heb je haar gezien? is een psychologische thriller, waarbij de lezer een zeer goed beeld krijgt van Cara. De nadruk ligt wel op de psychologische kant, maar er zit wel degelijk een spanningsboog in het verhaal. Die spanning wordt verhoogd door de tussenstukken: teksten van iemand die het heeft over ‘mensen met vriendelijke gezichten’ en verslagen van de rechtszaak waarbij de ouders van Melody veroordeeld zijn.

Een bijkomend thema is de gekte die Amerika kent rondom tv-shows, terwijl ook de normen en waarden van het preutse beleefde Engeland afgezet wordt tegen de grote spontaniteit van de Amerikanen en hun kordate directe manier van handelen, die in de ogen van een Engelse vrij bot is.

Het boek leest als een trein, dat kunnen we Sophie Hannah wel toevertrouwen. Dit is inmiddels haar 16e boek. Ze wordt in 27 landen vertaald en heeft diverse prijzen gewonnen.

ISBN 9789044352511 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij House of the Books | januari 2018

© Marjo, 29 maart 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De val van Annika S.
Simons & Van der Zijl

Het boek begint met een moordscene, hetgeen er op lijkt dat je een thriller gaat lezen, maar behalve dat de schrijvers gedegen onderzoek hebben gedaan naar de achtergrond van het verhaal, is het ook een psychologische roman over een vrouw die er mee weg dacht te komen dat zij niet de waarheid vertelde over haar verleden. Maar wie zijn hoofd boven het maaiveld uit laat steken is kwetsbaar.

En zo stort de wereld van de Duitse politica Annika Schaefer in, als haar geheimen aan de openbaarheid komen en de media zich verlekkerd op haar stort. Ze vlucht. Haar herinneringen brengen haar naar Holland, naar Callantsoog, waar ze onderduikt in het ooit zo idyllische park waar echter weinig meer van over is. Het moet goed genoeg zijn voor Annika. Doordat ze halsoverkop uit Berlijn is vertrokken, heeft ze niet meer meegenomen dan haar tas, die tot overmaat van ramp gestolen wordt. Intussen zijn ook haar bankpassen geblokkeerd. Daar zit ze dan, verguisd door de Duitse pers, verstoten door haar schoonfamilie en de partij. Er rest haar geen andere optie dan het baantje aan te nemen dat de beheerder van het park haar biedt, zodat ze daar kan blijven wonen. Schoonmaken. Geen probleem voor Annika.


Martin Twisk was tot voor kort een zeer gewaardeerd rechercheur, die na een misstap zijn dagen slijt in uniformdienst. In die hoedanigheid neemt hij de aangifte van de diefstal van Annika’s tas op. Zodoende weet hij waar de tas naar toe moet als die gevonden wordt. Maar: omdat de tas werd aangetroffen bij een verdacht sterfgeval, duikt hij in de zaak: wat heeft Annika S. te maken met de overledene een oude vrouw die als kluizenaar in de duinen bij Bergen aan Zee woonde?

‘Misschien, dacht Martin somber, nadat hij het Weismanndossier bij het Justitieel Archief in het souterrains had afgegeven en in de auto was gestapt om naar huis te rijden, was het ook allemaal wel inbeelding van zijn kant. Misschien wilde hij gewoon heel graag dat Anna Weismann was vermoord en dat Annika Schaeffer daar een rol in had gespoeld – simpel en alleen omdat het hem een kans zou geven zich te revancheren en weer terug naar de recherche te kunnen.’

Wie was Anna Weismann? Is er nog een toekomst weggelegd voor Annika? En voor Martin?


Het verhaal over Annika Schaeffer is gebaseerd op de verdwijning van SPD-politica Petra Hinz, die in 2016 bleek te hebben gelogen over haar cv en onderdook.

Het echtpaar Simons-van der Zijl heeft aangekondigd dat dit het eerste deel is van vijf boeken. In het tweede deel, Rijke mensen zijn anders, dat volgend jaar verschijnt, staat de Nederlandse politieagent Martin centraal.
Uit dit eerste deel blijkt dat hun samenwerking geslaagd is: beiden zijn gewend om hun onderwerpen goed te onderbouwen. Annejet van der Zijl is immers bekend als non-fictieschrijver. Ze debuteerde in 1998 met Jagtlust, en schreef bestsellers als Sonny Boy en De Amerikaanse prinses.
En Jo Simons is een ervaren journalist. Kon de lezer al rekenen op degelijk research, dan komt daar nu iets extra’s bij: een goed opgebouwd verhaal waarin de spanning vergroot wordt door de invalshoeken van verschillende personages, met prima uitgewerkte karakters!

ISBN 9789048841882 | Paperback | 272 pagina's | The House of Books| maart 2018

© Marjo, 15 maart 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het donkerste water
Sharon Bolton

Lacey Flint was al drie keer eerder het hoofdpersonage in een thriller van Sharon Bolton. Er zijn dingen gebeurd in de eerdere verhalen af en toe naar verwezen wordt, zonder dat je echt kennis hoeft te hebben van wat haar eerder overkomen is. Eerder was ze rechercheur bij de Londense politie, maar nu is ze bij de rivierpolitie en de straat weer opgegaan. Ze woont op een woonboot op de Theems, en een van haar hobby’s is zwemmen in de rivier, al wordt dat door velen afgeraden. Als zij een lijk vindt in het water, en daarna nog een, en iemand haar belaagt, denkt ze dat die personen wel eens gelijk kunnen hebben. Maar ze blijft op haar woonboot, mede omdat de man met wie ze een relatie heeft, Mark, haar zo makkelijker kan opzoeken.

Na de vondst van het lichaam raakt Lacey betrokken bij het onderzoek. Haar voormalige baas Dana Tulloch is daar blij mee, ze kan alle hulp gebruiken. Zeker als ze ontdekken dat er meer aan de hand is dan een eenvoudig moordonderzoek. Handel in jonge vrouwen uit Afghanistan lijkt een motief te zijn, maar het is vrij snel duidelijk dat het niet alleen dat is.

Voor de lezer is dat ook duidelijk, omdat we ook de verhaallijnen lezen van een paar van die vrouwen. Zoals ook het persoonlijke verhaal van Dana een flinke plek krijgt. Dat stoort aanvankelijk maar Sharon Bolton heeft wel degelijk een bedoeling met deze verhaallijn.  Aan het einde valt alles op zijn plek, zoals we gewend zijn van Bolton.

Qua thriller is dit een reuze geslaagd boek, je kunt niet stoppen met lezen. Steeds denk je als lezer te weten hoe het zit, en steeds word je weer op een heel ander spoor gezet. Speculeren is bij Bolton een verloren zaak...
De thematiek is boeiend: jonge vrouwen die op zoek zijn naar geluk, en voor het welzijn van de rijke westerse vrouw gebruikt worden.
Voor wie niet eerder een boek las met Lacey in de hoofdrol zal de figuur van Mark Joesbury onduidelijk zijn. Hij is er wel, maar had er net zo goed niet kunnen zijn. Dat zal misschien goed gemaakt worden in een volgend verhaal?

 Wat evenwel het meeste indruk maakt is de sfeerbeschrijving. Het donkere vervuilde water van de rivier is het terrein waar een moordenaar zich thuis voelt, iemand die onverwacht opduikt en je ineens vast kan grijpen. Iemand die andere rivierbewoners ongemerkt bespiedt.  De Theems zal nooit meer hetzelfde zijn. De stromingen, getijden, de onderwaterwezens en vooral de aanwezigheid van zijtakken, kreken en donkere riooltunnels, het kruipt onder je huid en dat ongemakkelijke gevoel laat je niet meer los.

ISBN 9789400505155 | paperback | 477 pagina's | Uitgeverij Bruna| januari 2018
Vertaald uit het Engels door Anda Witsenburg.

© Marjo, 27 februari 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.melissakaye.nl

Verminkte toekomst
deel 4 in de VT reeks
Melissa Skaye

Rechercheur Sanne Philips is door haar vriendin in contact gebracht met Will de Jager, een man die ze best aardig wil vinden, maar ze heeft moeite met het feit dat hij helderziend is en soms hele rake dingen vertelt. Toch is ze ook geïntrigeerd: zou Will kunnen helpen met de zoektocht naar haar moeder? Het is intussen al bijna 25 jaar geleden dat zij verdween. En een tijdje terug ontving Sanne ineens een teken van leven: de ketting waarvan ze zeker weet dat die van haar moeder is. Het hoeft natuurlijk niet te betekenen dat haar moeder nog leeft, maar Sanne wil nu eindelijk wel eens zekerheid over haar lot.

Omdat ze net een moordzaak afgerond heeft, vindt ze dat ze die oude zaak wel kan heropenen. Zeker als Will haar er aan herinnert dat in de dezelfde tijd meerdere vrouwen verdwenen zijn. Als Sanne alle verwante onopgeloste zaken verzamelt, en op onderzoek uit gaat, ontdekt ze dat ook andere achterblijvers iets met de post hebben gekregen! Maar Sanne kan er niet helemaal in duiken, ze krijgt een andere zaak toegewezen: een jongen van zeventien is opgenomen in het ziekenhuis met onduidelijke symptomen, er is een verdenking van kindermishandeling. De zorgzame moeder wijkt echter niet van haar zoons zijde, een vader of andere familie is niet in beeld. Artsen staan voor een raadsel: wat is er met de jongen aan de hand?

Sanne werkt samen met Luca. Iets broeit tussen hen, maar Luca heeft een relatie, dus Sanne blijft op afstand.
En dan verdwijnt er opnieuw een vrouw. Is er verband met de verdwijningen van al die jaren geleden?

Terwijl we Sanne volgen in haar naspeuringen naar de vermeende kindermishandeling, en de verdwijningen, is er nog een verhaallijn. Die begint 25 jaar geleden en nadert langzaam het heden waar de verhalen samensmelten in een spetterende climax. De lezer heeft op deze manier wel ideeën over wat er met die vrouwen gebeurd is, de spanning ligt ‘m in de vraag of Sanne enkelen van hen nog kan redden en daarbij zelf de dans ontsnappen kan.

Het verhaal van de jongen in het ziekenhuis, blijft heel lang los staan van de zoektocht naar de vrouwen, maar Melissa Skaye weet de verhalen op een ingenieuze manier te linken. Heel verrassend is dat, net als sommige andere wendingen. Er zijn veel subthema’s die het geheel niet verstoren. Wel moet de lezer tegen een stootje kunnen, de details worden meer en meer luguber…

Het moge duidelijk zijn: het is een boeiende, spannende thriller, met op privégebied ook nog enkele verwikkelingen. Het blijkt het vierde boek te zijn in de serie VT-thrillerreeks waarin eerder Virtuele tango, Verboden tranen en Verleden tijd verschenen. Behalve van deze serie is Melissa Skaye (1972) auteur van de thriller In onschuld en van de fantasyreeks Jeremy Jago.
Het zou zomaar kunnen zijn dat er over Sanne en Luca nog meer verschijnt, niet alle draadjes zijn netjes afgemaakt.

ISBN 9789491875403 | paperback | 300 pagina's | Uitgeverij LetterRijn| november 2017

© Marjo, 13 februari 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Meisje in sneeuw
Danya Kukafka

Vijftien jaar oud is Lucinda Hayes pas als ze gevonden wordt op de speelplaats van een basisschool, bedekt door een laagje sneeuw. Waarschijnlijk door geweld om het leven gebracht al is het ook nog mogelijk dat ze gevallen is.  Wat voor meisje is Lucinda? Hoe zag haar leven er uit, met wie ging ze om, wat waren haar plannen en dromen?

Agent Russ wordt op de zaak gezet. Het is zijn eerste moordzaak al is hij al jaren bij de politie. Maar in het stadje Broomsville gebeurt dan ook eigenlijk nooit iets. Ook al doet hij zijn werk goed, echt gepassioneerd is hij niet. Hij is eigenlijk meer bezig met het verleden: met Lee Whitley, de man die hem begeleidde in zijn beginjaren, de man naar wie hij op keek, maar die verdwenen is.  En dan is nu diens zoon Cameron verdachte in deze moordzaak! Dat is een probleem voor Russ, die Lee immers beloofd heeft op diens zoon te zullen passen.

Cameron is een klasgenoot van Lucinda, hij heeft black-outs, perioden waarvan hij niet kan zeggen waar hij was of wat hij uitspookte en hij was gefascineerd door het meisje. Hij stalkte haar, bespiedde haar. Meer nog dan men weet. Dat de lezer het wèl weet is omdat het boek een wisselend vertelperspectief heeft. De personages die hun verhaal vertellen zijn Russ en Cameron, maar ook het buurmeisje Jade, die net als Lucinda oppas is bij de Thorntons. Deze drie jongeren hebben iets gemeen: zij zijn buitenstaanders, ieder op een eigen manier.

Cameron is dus verdacht, maar er zijn meer personages die daar voor in aanmerking komen: een daarvan is de nachtportier die Lucinda gevonden heeft. Dat is Ivan, de broer van Russ’ vrouw, vooral verdacht omdat hij ex-bajesklant is. Volgens Ines, zijn zus, is hij echter van de drugs af en onschuldig en zij vindt dat haar man Ivan juist zou moeten helpen.
Lucinda had een vriendje met wie zij de relatie beëindigd heeft. Is Edouard Arnaud op wraak uit geweest? Of is de dader misschien die zwerver, Howie Morrie, die zich altijd verdacht ophoudt?

Cameron moet vanwege zijn licht autistische stoornis naar de psycholoog:

‘Ooit had de schoolpsycholoog Cameron gevraagd of hij liever op zichzelf was of liever in andermans gezelschap verkeerde. Wat een domme vraag. Anderen probeerden niet wanhopig Ontward te blijven, hoefden niet aan hun Verzamelingen en de complexe wezens daarin te denken, of aan Lucinda Hayes en al die lokken van haar haar met kliertjes op de punten die wasachtige olie afscheidden. Zij liepen niet rond met het beeld van centerfold Rayna Rae’s heupen of het vlakkere gedeelte tussen die heupen, dat veel weg had van het schone binnenste van een marmeren wasbak. Zelfs in het gezelschap van anderen was Cameron alleen, en daardoor voelde hij zich zowel gelukkig in kosmisch, als nutteloos in werelds opzicht.‘

En zo draait het verhaal eigenlijk vooral om Cameron, die wanhopig probeert te bedenken wat hij in zijn blackout-perioden gedaan heeft. Zou het kunnen dat hij de moordenaar is? Maar hij houdt toch van Lucinda! Cameron heeft door zijn nachtelijke ‘Standbeeld’ activiteiten meer informatie dan menigeen weet. Meer ook meer dan hij zelf beseft.

De nu 24-jarige Amerikaanse Danya Kukafka schreef vijf jaar aan ‘Meisje in sneeuw’, een psychologische thriller met een groot coming of age- aspect. Het blijft lekker lang spannend wat er nu eigenlijk gebeurd is!

ISBN 9789048832897 | Paperback | 320 pagina's | Hollands Diep| september 2017
Vertaald uit het Amerikaans door Joris Vermeulen

© Marjo, 7 februari 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Driest
Dini Bell

Triest is eigenlijk het eerste woord dat in me opkomt bij het lezen van dit verhaal, dat door 3 personen verteld wordt.

Het begint met een crimineel gedichtje en dan komt de proloog, die direct keihard binnenkomt. We zijn getuige van een woningoverval, die uit de hand loopt en met de dood van een vader en z'n dochtertje eindigt. Vervolgens komen we bij De Veroordeelde, die over een 'hij' vertelt, waarvan ze de naam niet noemt en die haar het criminele pad op sleept. Dat criminele pad gaat van kwaad tot erger en er vallen doden bij.

Behalve stukken over de criminele carrière van De Veroordeelde, die weliswaar minderjarig is, maar desondanks als volwassene berecht is (wat gezien haar daden, misschien niet zo vreemd is), lezen we ook over haar verblijf in de vrouwengevangenis, waar ze door haar medegevangenen getreiterd en bedreigd wordt. De vader van De Veroordeelde heeft na haar veroordeling z'n handen van haar afgetrokken en alleen haar moeder komt nog wel bij haar op bezoek.

En dan maken we in het eerste deel ook kennis met Imke, een introvert meisje uit een gegoed milieu. Van haar moeder Hetty krijgt ze alle liefde, maar de vader is vooral druk bezig met z'n zaak en z'n enige bemoeienis met Imke en haar moeder lijkt er uit te bestaan dat hij alles voor hen wil bepalen. Er is een huishoudster, maar daar mag Imke niet mee omgaan, want dat is personeel en dat staat onder haar. Imke moet op ballet, zodat ze zich eleganter leert bewegen, maar een bezoek aan een uitvoering van de balletschool is voor vader natuurlijk tijdverspilling.In de stukken die door Imke verteld worden, duikt ook een oom Ruud op, de broer van de vader, maar een heel ander type. Hij heeft kennelijk een videotheek, die niet zo goed loopt. (Ergens moest ik bij hem een beetje denken aan Dennis van de dierenwinkel uit de serie 'Schuldig'. )

Oom Ruud doet met Imke en haar moeder regelmatig de dingen, waar vader geen tijd voor heeft, of geen zin in heeft. Oom Ruud vraagt z'n broer om hulp, hetgeen vader natuurlijk weigert. Oom Ruud krijgt op een gegeven moment een vriendin, Betsie een aardige vrouw, die helaas al jong komt te overlijden. De woorden van de vader na de dood van Betsie tonen eens te meer z'n karakter: "Als ik eerlijk ben, Hetty, kan ik er niet rouwig om zijn dat ze dood is. Ze was geen aanwinst voor de familie."

Gaandeweg het eerste deel begon ik wel te vermoeden hoe het een en ander in elkaar zat. In het veel kortere tweede deel ontmoeten we Mercedes, die in alles de tegenpool van Imke is. In het derde deel vallen de puzzelstukjes op hun plaats.
Toch kent het boek een paar onbevredigende dingen, waar ik niets over kan zeggen zonder te verraden waar het verhaal om draait. Het boek is spannend genoeg, maar ik vind het jammer dat een goede lezer al vrij snel begint te vermoeden hoe het een en ander in elkaar zit en hoe De Veroordeelde en Imke zich tot elkaar verhouden. Dan blijft alleen nog de vraag wie 'hij' is en waarom 'hij' in staat is om De Veroordeelde de dingen te laten doen, die ze doet. Het knappe is misschien dat ik tot het einde een zekere sympathie voor De Veroordeelde bleef houden, hoewel dat tegen het einde toch ook wel moeilijker wordt.

ISBN 978 94 917 7368 6 | Paperback | 195 pagina's | Uitgeverij Palmslag | december 2017

© Renate, 30 december 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER