https://jeroenwindmeijer.nl

Het Pilgrim Fathers complot
Jeroen Windmeijer

Normaal gesproken mijd ik thrillers met het woord 'complot' in de titel, of die op een andere manier aan lijken te duiden dat ze over geheimzinnige genootschappen gaan, die op de achtergrond aan allerlei touwtjes trekken. Een vergelijking met Dan Brown geldt voor mij dan ook beslist niet als aanbeveling, maar goed, dit boek kwam op m'n pad en toen ik eenmaal begon met lezen, kostte het me moeite om het weg te leggen.

Het verhaal begint als Peter de Haan en z'n vriendin Fay Spežamor het lichaam van Coen Zoutman, de voorzitter van een vrijmetselaarsloge in Leiden, vinden. Hiermee begint een avontuur, dat de lezer van Leiden naar Boston en tot slot naar de Sinaïwoestijn voert. In Leiden duikt nog een ander lijk op en ook in Boston en in Jeruzalem zijn mensen vermoord.
Al deze moorden blijken met elkaar te maken te hebben, maar dat komt pas langzaam aan het licht.

Centraal in het boek staat een manuscript van een anonieme auteur over de Pilgrim Fathers. Dit manuscript bestaat werkelijk en het eindigt op het punt, waarop over het bestaan van een brief wordt geschreven, waarin staat waarom de Pilgrim Fathers werkelijk naar Amerika zijn vertrokken en waarom een groot deel in Nederland is gebleven.

Wàt er in de betreffende brief heeft gestaan, is niet bekend en daarover wordt dus door de auteur alleen maar gespeculeerd. Gelukkig spelen deze speculaties maar een beperkte rol in het verhaal. Het idee dat er bepaalde kennis alleen mondeling wordt overgeleverd klinkt mij persoonlijk zeer onwaarschijnlijk in de oren, al is het maar omdat deze teksten dan in de loop der tijd sterk zouden veranderen. Het menselijk geheugen is daar namelijk niet zo geschikt voor. Vertel maar eens een verhaaltje aan iemand en laat die persoon het weer doorvertellen. Als dit een aantal keren is gebeurd, is er van het oorspronkelijke verhaal weinig meer over.

Ondanks deze kritische kanttekening vond ik het een spannend boek.
Opvallend detail is overigens dat de achternaam van iemand die bedankt wordt voor z'n hulp, gebruikt wordt voor de schurk. (Een wat merkwaardige manier om iemand te bedanken.)

Antropoloog Jeroen Windmeijer (1969) debuteerde in 2015 met De bekentenissen van Petrus, een thriller waarin Romeinse en Bijbelse geschiedenis verweven worden met de geschiedenis van zijn woonplaats Leiden. Windmeijer is leraar godsdienst en maatschappijleer op een middelbare school.

ISBN 9789402701623 | Paperback | 496 pagina's | Uitgeverij Harper Collins | augustus 2018

@ Renate, 26 augustus 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De mythe van de dood
Mirko Zilahy

Rome. Commissaris Enrico Mancini is nog aan het bekomen na het overlijden van zijn geliefde, als hij dringend wordt verzocht zich naar Rome te begeven: er is een gruwelijke moord gepleegd. Men heeft Mancini nodig, omdat hij al eerder liet zien hoe hij als het ware in de huid van een moordenaar kan kruipen.

De vondst van de lichamen stelt de recherche voor veel vragen. Het zijn een tuinman en zijn twee zoons, die na hun dood als een soort beeldhouwwerk zijn neergezet. Het duurt niet lang of de politie heeft in de gaten dat ze te maken hebben met een seriemoordenaar, die zijn slachtoffers steeds op een mythologisch tafereel laat lijken. Laocoon, Sirene, Scylla, de Minotaurus volgen elkaar in snel tempo op. Heeft de moordenaar haast? Zorgvuldigheid laat hij alleen zien wat betreft zijn composities, hij lijkt zich nauwelijks zorgen te maken over de slordigheid waarin hij de plaats delict achterlaat.

Toch slagen de commissaris en zijn mensen er niet in hem voor te zijn. Dat komt omdat zij geen idee hebben waarom de man deze bepaalde mythologische wezens uitkiest, en kunnen ze niet voorspellen wat dan de volgende zal zijn. Mancini is wel zo slim om een mannetje te zetten op recente verdwijningen, maar toch is hij niet snel genoeg. De moordenaar lijkt steeds van schuilplaats te wisselen. Tja, onder Rome bevinden zich catacomben en rioolstelsels, meer dan genoeg plekken om je te verschuilen.

Terwijl zijn baas hem maant op te schieten omdat hij de adem van de pers in zijn nek voelt, en de geest van zijn vrouw nog om hem heen hangt, werkt Mancini gefrustreerd door om de moordenaar te vinden. Maar de dader, die men de Beeldhouwer noemt, voelt zich bedreigd, en wijkt van zijn patroon af. Hij valt een collega aan, hetgeen Mancini nog razender maakt. Omdat de lezer ook de dader volgt in zijn waanideeën, wordt de strijd tussen de twee karachten sterk gevoeld: de waanzinnige gedreven moordenaar, die een missie te vervullen heeft, vertoont veel gelijkenissen met de man die op hem jaagt.

De locaties zijn bekende en minder bekende plekken in Rome. De (ondergrondse) wegen van de stad zullen minder bekend zijn maar zijn nog complexer.
Complex is dit verhaal ook. Er zijn veel personages, waarvan er ook velen een vertelperspectief krijgen. Er wordt af en toe terugverwezen naar de eerdere moordzaak. Natuurlijk wordt er vooral ingegaan op de achtergrond van de Beeldhouwer, maar ook de privélevens van de speurders krijgen een plekje. Komt daarbij nog dat het allemaal draait om de mythologie. Dat is best lastig als je daar niet mee bekend bent, ook al wordt het allemaal prima uitgelegd.

Het verhaal blijkt een vervolg te zijn op het debuut van Mirko Milahy ‘Schaduw’ met dezelfde hoofdpersonen. Zelfs het verhaal is een soort vervolg, al is het voorafgaande verhaal een andere moordzaak. Beide thrillers spelen in Rome. In een epiloog legt Zilahy uit dat de uitgangspunten van deze twee thrillers wel anders zijn, maar dat ze elkaar aanvullen. Het centrale thema van ‘de mythe van de dood’ is transformatie. De belangrijkste personages maken op een of andere manier een transformatie door.

Mirko Zilahy (Rome, 1974) studeerde af in vreemde talen en literatuur met een scriptie over Bram Stokers Dracula. Dat hij zich bezig hield met het vertalen van Bram Stoker, Peter Murphy en Donna Tartt, heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen.

ISBN 9789401608770 | paperback | 382 pagina's | Uitgeverij Xander | mei 2018
Vertaald uit het Italiaans door Aniek Njiokiktjien

© Marjo, 23 augustus 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zwanenbroeders
René van Rijckevorsel

Als Lucas van Beyens op brute wijze wordt overvallen en vermoord in zijn kunsthandel, waarbij de twee gemaskerde mannen een kostbaar middeleeuws Mariabeeld meenemen, rijzen er een heleboel vragen. Waarom moest van Beyens dood?
Matthijs, de zoon van Lucas, en enig erfgenaam, ziet later op een opname dat de mannen bij zijn vader een briefje op zijn borst hadden geprikt. Er staat een Arabische tekst op. Maar waarom zwijgt de politie daarover?
Al snel raakt Matthijs verstrikt in de raadsels rond zijn vaders dood. Hij moest ervoor terugkomen uit Zanzibar waar hij woont en vrijwilligerswerk doet in een weeshuis.

Maryem Majoubi, chef moordzaken bij de Bossche politie, werkt aan de zaak. Zij en haar dochter Lily kijken graag naar het televisieprogramma Kunst is de Kracht, waarin Lucas Beyens veel vertelt over de cultuurhistorische waarde van religieuze kunst. Dus kent ze het slachtoffer.
Tussendoor onderzoekt ze waarom ze al zo lang niets gehoord heeft van haar enige dochter die in Utrecht studeert  Lily had de gewoonte regelmatig te bellen, maar ze hoort nu al wekenlang niets.

Farah Vafamehr, Perzisch van oorsprong, maar in Nederland geboren, heeft de opdracht gekregen een film te maken over de Zwanenbroeders, het eerste christelijke genootschap van Nederland uit 1318, dat binnenkort het eeuwfeest zal vieren. Het genootschap is opgericht met als doel voor de armen te zorgen in verering van Maria en bestaat met uitzondering van leden van de koninklijke familie alleen uit mannen.
De mannen uit de familie Beyens zijn lid van deze broederschap. Is de moord op Lucas misschien een aanslag? Een politieke daad?

De oplossing laat even op zich wachten en tot die tijd volgen we bovengenoemde personages die verwikkeld raken in een verbijsterend plot dat ons meevoert door de straten van Den Bosch, waarbij het verleden herleeft, en mensen gevaar lopen voor eigen leven. Net nu de Zwanenbroeders hun 700-jarig bestaan met een groots feest willen vieren!  Dat jubileumfeest staat even op losse schroeven…

René van Rijckevorsel is uitstekend op de hoogte van de ins en outs van het broederschap, omdat hij er zelf lid van is. Hij kent Den Bosch goed: de straten en huizen die in het verhaal voorkomen zijn er in werkelijkheid ook, evenals de andere locaties (onder meer in Barcelona en Zanzibar) die in het boek voorkomen. Die kant van het verhaal berust op feiten, zoals ook de historische achtergrond klopt.

Het plot is fictie, maar blijft realistisch. Om en om volgen we de personages, in een razend tempo ontwikkelen de gebeurtenissen zich tot de climax die zich weer in Den Bosch afspeelt. Natuurlijk, daar is immers het Zwanenbroedershuis.
René van Rijckevorsel weet hoe hij spanning moet opbouwen en het feit dat de achtergrond op werkelijkheid berust maakt het een interessante thriller.

Het is een verhaal over religie en mystiek, maar ook over politiek en internationale verwikkelingen. Een wervelend verhaal dat van begin tot einde boeit, en waarvan je zin krijgt om eens in Den Bosch te gaan neuzen.

Van Rijckevorsel, (1061) journalist en jonkheer, is Lid van het Illustre Lieve Vrouwe Broederschap in Den Bosch en thrillerschrijver.
Afgelopen februari was het de 700e verjaardag van de Lieve Vrouwe Broederschap. Er zijn ruim 130 leden en dat blijf je voor het leven. De broeders doen aan liefdadigheid, houden spirituele bijeenkomsten en spannen zich in voor het behoud van hun cultureel erfgoed.

ISBN 9789044635829 | paperback | 320 pagina's | Prometheus | mei 2018

© Marjo, 9 augustus 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een appartement in Parijs
Guillaume Musso

Daar gaat zijn broodnodige rust! Als toneelschrijver Gaspard Coutances vanuit Seattle aankomt in Parijs rekent hij er op dat hij zich een maand in alle rust kan wijden aan het schrijven van een nieuw toneelstuk. Dat is zijn manier van werken: ergens in een vreemde woning, niets anders doen dan schrijven in het gezelschap van een aantal flessen goede wijn. Na die maand is het toneelstuk klaar en kan hij weer de dingen doen die hij graag doet. Coutances kan ruimschoots leven van zijn schrijverij, die ene maand moet hij even uitzitten. Maar deze keer verloopt alles anders dan gepland...

Het begon al niet zo best – er was oponthoud op het vliegveld, in de stad zijn stakingen bij het openbaar vervoer en het weer is bar slecht – maar Gaspard rekent er op dat als hij eenmaal in het appartement is alles goed komt. De ruimte die het schildersatelier was van de overleden schilder Sean Lorenz zag er op de foto’s veelbelovend uit.
Helaas: als hij het appartement binnenstapt, blijkt er al iemand te zijn! Tot zijn verbijstering stapt er een vrouw uit de badkamer! Het is Madeline Green, ex-politievrouw, was daar vanuit Londen neergestreken voor een time-out. Wat nu? Ze hebben allebei het volste recht er te blijven, en eigenlijk willen ze dat ook allebei. Maar niet in gezelschap van de ander natuurlijk!

Als ze contact opnemen met de verhuurder, Bernard Benedick, die testament-executeur is van Lorentz, stappen ze het mysterie binnen dat hen ondanks hun tegenzin toch zal verbinden: Sean Lorentz was de laatste jaren van zijn leven niet actief meer, hij was in de rouw wegens de ontvoering van zijn vrouw en kind, waarna alleen de vrouw terugkwam. Hun zoontje was doodgestoken voor haar ogen, vertelt zijn zwaar getraumatiseerde vrouw. Lorentz zou nog drie schilderijen gemaakt hebben, beweert Benedick, maar niemand kan ze vinden. Lorentz stierf in op straat toen hij in New York was om dokters te consulteren.
Maar Madeline en Gaspard ontdekken dat er het een en ander niet klopt aan de officiële lezingen van het drama. Maar hoe zit het dan wel?

Hun naspeuringen verlopen min of meer parallel. Terwijl de een bijvoorbeeld in Lorentz’ bezittingen snuffelt, duikt de ander de bibliotheek in, en daarna vertellen ze elkaar wat ze ontdekt hebben. Het verhaal speelt zich af in vijf dagen tijd, verdeeld over Frankrijk en Amerika. Het weer is slecht en ondanks de stakingen zijn de steden in kerstsfeer, iets waar ze geen van tweeën behoefte aan hebben. Voeg daarbij het feit dat hun eerste kennismaking niet zo best verlopen is, dan is het des te boeiender om te lezen dat ze door hun speurwerk, hun bezetenheid om het raadsel van Lorentz op te lossen, naar elkaar toe groeien. Ook dit blijft tot het einde toe spannend, want zowel Coutances als Green hebben in hun verleden onverwerkte trauma’s, waar ze nu mee geconfronteerd worden.

Een echte Musso: spannend, soms wat ver gezocht, maar altijd intrigerend genoeg om het boek niet te willen wegleggen.

Guillaume Musso (1974) is – zou je kunnen zeggen - de Franse equivalent van Suzanne Vermeer. Zijn boeken zijn spannend, geschreven in een vlotte, duidelijke stijl zonder literaire pretenties en hebben een romantisch tintje. Meestal spelen ze zich af in New York en Parijs, plekken die de schrijver goed kent.

ISBN 9789400509627 | Paperback | 256 pagina's | Uitgeverij A W Bruna | april 2018 
Vertaald uit het Frans door Maarten Meeuwes

© Marjo, 7 augustus 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Bloedband
Eyewitness Thriller Deel 1
Wim Hendrikse

Hoewel Joop Hamelink als detective en Theo als rechercheur van de afdeling Zeden wel wat gewend zijn schrikken ze zich te pletter als precies voor hun neus iemand in het water springt. De mannen zitten aan de Axelse kreek wat te praten en kijken verbijsterd toe ‘als het water steeds grotere kringen vormt boven een lichaam dat kopje onder was gegaan.’
Theo springt in het water en haalt een jong meisje boven. Ze brengen haar naar Joops vader, die in een seniorenwoning in Hoek woont met zijn vrouw. Vanuit deze woning runnen vader Richard en zoon Joop het detectivebureau Eyewitness, dat op het moment erg rustig is.

Ellis Koster sprong evenwel niet voor niets in de buurt van deze mannen, zij wil dat zij een zaak onderzoeken, maar ze kan niet betalen, zegt ze. Ellis blijkt de dochter van een man die twee jaar eerder dood is aangetroffen in zijn eigen huis. De zaak werd niet opgelost. Ellis vertelt dat ze nachtmerries heeft over een man met een zwarte kap op, met een vreemde tattoo in zijn nek.

Ook al geloven Theo en Joop het meisje niet, ze raken wel geïntrigeerd door hetgeen ze vertelt. En Joop heeft alle tijd, net als zijn hoogbejaarde vader.
Hun onderzoek leidt naar Club 69, waar Jonathan Koster de beveiliging regelde. Daar spelen zich nog steeds duistere zaakjes af. Joop gaat onorthodox te werk en komt nogal eens in gevaarlijke situaties terecht. Er zijn meer verdachte sterfgevallen: is het ongeluk waarbij Lady Donna, een gastvrouw uit de club, om het leven kwam echt een ongeluk geweest? Deze vrouw speelt een grote rol, zij heeft eenzelfde tatoeage als de man die ze zoeken.
De eigenaar van de club probeert Joop te intimideren.
Het is nog maar de vraag of onze speurders heelhuids en met de oplossing uit dit warrige zaakje weten te komen!

‘Bloedband’ is de tweede thriller van Wim Hendrikse. De schrijver woont zelf in Axel en hij laat het verhaal zich afspelen in de omgeving van Terneuzen en Hulst. Je kan zo met het boek in de hand door de straten lopen en met Joop Hamelink allerlei clubs en bars bezoeken.
Buiten dat is het een spannend verhaal, met een bijzondere detective, de 92 jarige Richard Hamelink, die met de goede zorgen van zijn vrouw, zijn mannetje nog staat. Thuis achter de computer, dat wel…

De spanning wordt nog verhoogd als op een bepaald moment de dader ook zijn zegje gaat doen. In cursieve tekst lezen we over zijn achtergrond en plannen.
De stijl is gezellig. Dat klinkt misschien vreemd als je het over een thriller hebt, maar er zijn heel veel huiselijke scenes in dit boek, en ook de manier waarop Joop en Theo hun onderzoek doen, vooral in genoemde bars, met veel drank er bij, draagt daartoe bij.

Wim Hendrikse (1958) woont en werkt in Axel, Zeeland. Hij publiceerde sinds 2005 zes boeken en werkte mee aan vijf bundels korte verhalen. In 2008 publiceerde hij de bestseller David Bowie, Een ster die op aarde viel.

ISBN 9789463383950 | Paperback | 384 pagina's | Uitgeverij Aspekt | april 2018

© Marjo, 20 juli 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Over en uit
Marion van de Coolwijk

Roos en Emiel hebben een druk leven. Maar ze zijn gelukkig met hun dochtertje Tirza, al lukt het hen niet echt om genoeg tijd met elkaar door te brengen. Roos is leerkracht van groep 3 en daar heeft ze haar hele ziel en zaligheid in gestort. Dat laat ze niet zomaar schieten, ook al zou Emiel graag zien dat ze parttime gaat werken. Zelf heeft hij een bedrijf, de ontwikkeling en het aan de man brengen van de app SnipSecurity kost hem veel tijd.

Als hij op een dag met een nanny aan komt zetten, een jong meisje uit Indonesië, lijkt dat een uitkomst. Roos heeft teveel aan haar hoofd en laat het feit dat het meisje niet over haar achtergrond wil praten zitten. Ze zorgt uitstekend voor Tirza. Tot de dag dat het kind ontvoerd wordt, als ze met de nanny in de speeltuin is.  Roos krijgt ook anonieme telefoontjes, en Emiel installeert de app die hij heeft ontwikkeld, zodat hij haar telefoon en computer altijd kan bekijken.
Toch blijkt dat niet afdoende…

Tegen die tijd weet de lezer al wel dat er geheimen zijn. De twee echtelieden vertellen elkaar niet alles en nu Tirza weg is, dreigt hun huwelijk verkeerd te lopen. Want wat voor onderonsjes heeft Emiel met Adinda?  Wie is die vervelende beller? En wat heeft het verhaal over die drenkeling met het echtpaar te maken?  Het verhaal begint met deze man, als hij in 2015 aanspoelt in Portugal, meer dood dan levend. Maar hij komt er weer boven op.

Als uiteindelijk de verhaallijnen in elkaar haken kent de lezer al wel enige antwoorden. Gelukkig niet alles, dat zou te makkelijk zijn. En er zijn een paar dingen vreemd: In Indonesië spreken de mensen eigenlijk geen Nederlands. Maar Adinda wel, al is het niet vloeiend. Het komt verder nergens ter sprake, als hint voor Roos bijvoorbeeld, bij Adinda’s twijfelachtige identiteit. Toch een foutje van de schrijfster? Als moeder wil je toch weten in wiens gezelschap je kind de hele dag is? En als je die persoon niet vertrouwt, dan onderneem je toch iets?

Veel clichés, te vaak gebruik van het gezegde: ‘er knapte iets’ Nee, een hoogstaande thriller is dit niet. Superspannend is het ook niet, al heeft de schrijfster op het laatst wel een verrassing in petto! En is de lokatie, rond Schoorl en Groet dan wel weer leuk.

Een lekker vakantieboek is het dus zeker wel!

Marion van de Coolwijk schrijft al meer dan 25 jaar en heeft meer dan 250 kinderboeken geschreven. Met de MZZLmeiden-serie vestigde ze definitief haar naam als jeugdboekenauteur, maar intussen heeft ze ook thrillers voor volwassenen op haar naam staan.

ISBN 9789045212678 |paperback | 320 pagina's | Karakter| juni 2018

© Marjo, 17 juli 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het perfecte leven van mevrouw Parrish
Liv Constantine

Als je voor een dubbeltje geboren bent word je nooit een kwartje’ is het spreekwoord. Maar de zesentwintigjarige Amber Patterson is niet van plan zich daarbij neer te leggen. Ook niet als ze al een mislukte poging achter de rug heeft. Wat zij wil is de hoofdprijs: geld, macht en glamour. En Daphne Parrish heeft dat allemaal.

Op slinkse wijze weet Amber de wereld van Daphne binnen te dringen, ze speelt haar rol met verve, en het hele gezin trapt er in. Daphne overtuigt ze met haar verhaal over een zus die overleden is aan de taaislijmziekte, net als de zus van Daphne, die een fonds heeft opgericht om gelden te werven voor onderzoek. De oudste dochter leest graag, en is een zachtmoedig kind. Zij accepteert Amber al snel. De jongste dochter kost wat meer moeite, Bella is een jaloers, veeleisend kind. Maar ook dat lukt. En dan blijft Jackson, de echtgenoot nog over, de man op wie Amber het eigenlijk gemunt heeft. Zij wil namelijk het perfecte leven van Daphne overnemen, inclusief Jackson.

‘Ze wilde ergens bij horen, wilde dat mensen naar haar op zouden kijken en op dezelfde manier bij haar in het gevlei probeerden te komen als ze dat bij Daphne deden. Ze was het zat om het meisje te zijn waar niemand op lette en niemand iets om gaf.'

De wereld van de Parrishes is inderdaad een overdaad aan luxe. En daarin binnendringen lijkt Amber nauwelijks moeite te kosten. Ze weet zelfs het sporadische foutje weer te herstellen.
Maar dit was deel één.

Het chicklit-achtige verhaal dat bijna pijn doet aan je ogen vanwege alle goud wat daar blinkt, verandert als in het tweede deel Daphne zelf aan het woord is. Pas dan wordt het verhaal een echte thriller, met een derde deel als apotheose, waarin opnieuw Amber haar verhaal vertelt.

Heb je na dat eerste toch wat saaie deel het boek nog niet weggelegd dan staat je nog wat te wachten! Als je het geheel bekijkt is deze psychologische thriller zeker origineel te noemen. Misschien had het eerste deel wat minder lang uitgesponnen kunnen worden. Het enige intrigerende in dat deel is de vraag wat Amber precies beweegt, en wat er in dat verleden waar naar gehint wordt, gebeurd is. Wat je ook op het verkeerde been zet is de omslag. Die past perfect bij deel een - chicklit - maar niet bij het geheel.
Dit boek is het debuut van twee Amerikaanse zussen, die zich Liv Constantine noemen.

ISBN 9789402700954 | paperback | 416 pagina's | Harper Collins | april 2018
Vertaald uit het Engels door Theo Horsten

© Marjo, 16 juli 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER