Over en uit
Marion van de Coolwijk

Roos en Emiel hebben een druk leven. Maar ze zijn gelukkig met hun dochtertje Tirza, al lukt het hen niet echt om genoeg tijd met elkaar door te brengen. Roos is leerkracht van groep 3 en daar heeft ze haar hele ziel en zaligheid in gestort. Dat laat ze niet zomaar schieten, ook al zou Emiel graag zien dat ze parttime gaat werken. Zelf heeft hij een bedrijf, de ontwikkeling en het aan de man brengen van de app SnipSecurity kost hem veel tijd.

Als hij op een dag met een nanny aan komt zetten, een jong meisje uit Indonesië, lijkt dat een uitkomst. Roos heeft teveel aan haar hoofd en laat het feit dat het meisje niet over haar achtergrond wil praten zitten. Ze zorgt uitstekend voor Tirza. Tot de dag dat het kind ontvoerd wordt, als ze met de nanny in de speeltuin is.  Roos krijgt ook anonieme telefoontjes, en Emiel installeert de app die hij heeft ontwikkeld, zodat hij haar telefoon en computer altijd kan bekijken.
Toch blijkt dat niet afdoende…

Tegen die tijd weet de lezer al wel dat er geheimen zijn. De twee echtelieden vertellen elkaar niet alles en nu Tirza weg is, dreigt hun huwelijk verkeerd te lopen. Want wat voor onderonsjes heeft Emiel met Adinda?  Wie is die vervelende beller? En wat heeft het verhaal over die drenkeling met het echtpaar te maken?  Het verhaal begint met deze man, als hij in 2015 aanspoelt in Portugal, meer dood dan levend. Maar hij komt er weer boven op.

Als uiteindelijk de verhaallijnen in elkaar haken kent de lezer al wel enige antwoorden. Gelukkig niet alles, dat zou te makkelijk zijn. En er zijn een paar dingen vreemd: In Indonesië spreken de mensen eigenlijk geen Nederlands. Maar Adinda wel, al is het niet vloeiend. Het komt verder nergens ter sprake, als hint voor Roos bijvoorbeeld, bij Adinda’s twijfelachtige identiteit. Toch een foutje van de schrijfster? Als moeder wil je toch weten in wiens gezelschap je kind de hele dag is? En als je die persoon niet vertrouwt, dan onderneem je toch iets?

Veel clichés, te vaak gebruik van het gezegde: ‘er knapte iets’ Nee, een hoogstaande thriller is dit niet. Superspannend is het ook niet, al heeft de schrijfster op het laatst wel een verrassing in petto! En is de lokatie, rond Schoorl en Groet dan wel weer leuk.

Een lekker vakantieboek is het dus zeker wel!

Marion van de Coolwijk schrijft al meer dan 25 jaar en heeft meer dan 250 kinderboeken geschreven. Met de MZZLmeiden-serie vestigde ze definitief haar naam als jeugdboekenauteur, maar intussen heeft ze ook thrillers voor volwassenen op haar naam staan.

ISBN 9789045212678 |paperback | 320 pagina's | Karakter| juni 2018

© Marjo, 17 juli 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het perfecte leven van mevrouw Parrish
Liv Constantine

Als je voor een dubbeltje geboren bent word je nooit een kwartje’ is het spreekwoord. Maar de zesentwintigjarige Amber Patterson is niet van plan zich daarbij neer te leggen. Ook niet als ze al een mislukte poging achter de rug heeft. Wat zij wil is de hoofdprijs: geld, macht en glamour. En Daphne Parrish heeft dat allemaal.

Op slinkse wijze weet Amber de wereld van Daphne binnen te dringen, ze speelt haar rol met verve, en het hele gezin trapt er in. Daphne overtuigt ze met haar verhaal over een zus die overleden is aan de taaislijmziekte, net als de zus van Daphne, die een fonds heeft opgericht om gelden te werven voor onderzoek. De oudste dochter leest graag, en is een zachtmoedig kind. Zij accepteert Amber al snel. De jongste dochter kost wat meer moeite, Bella is een jaloers, veeleisend kind. Maar ook dat lukt. En dan blijft Jackson, de echtgenoot nog over, de man op wie Amber het eigenlijk gemunt heeft. Zij wil namelijk het perfecte leven van Daphne overnemen, inclusief Jackson.

‘Ze wilde ergens bij horen, wilde dat mensen naar haar op zouden kijken en op dezelfde manier bij haar in het gevlei probeerden te komen als ze dat bij Daphne deden. Ze was het zat om het meisje te zijn waar niemand op lette en niemand iets om gaf.'

De wereld van de Parrishes is inderdaad een overdaad aan luxe. En daarin binnendringen lijkt Amber nauwelijks moeite te kosten. Ze weet zelfs het sporadische foutje weer te herstellen.
Maar dit was deel één.

Het chicklit-achtige verhaal dat bijna pijn doet aan je ogen vanwege alle goud wat daar blinkt, verandert als in het tweede deel Daphne zelf aan het woord is. Pas dan wordt het verhaal een echte thriller, met een derde deel als apotheose, waarin opnieuw Amber haar verhaal vertelt.

Heb je na dat eerste toch wat saaie deel het boek nog niet weggelegd dan staat je nog wat te wachten! Als je het geheel bekijkt is deze psychologische thriller zeker origineel te noemen. Misschien had het eerste deel wat minder lang uitgesponnen kunnen worden. Het enige intrigerende in dat deel is de vraag wat Amber precies beweegt, en wat er in dat verleden waar naar gehint wordt, gebeurd is. Wat je ook op het verkeerde been zet is de omslag. Die past perfect bij deel een - chicklit - maar niet bij het geheel.
Dit boek is het debuut van twee Amerikaanse zussen, die zich Liv Constantine noemen.

ISBN 9789402700954 | paperback | 416 pagina's | Harper Collins | april 2018
Vertaald uit het Engels door Theo Horsten

© Marjo, 16 juli 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

https://stuturton.wordpress.com

Lockdown
W.A. Dehairs

November 2015. Het zijn gouden tijden voor journalisten, de aanslagen in Parijs in de Bataclan en aan het voetbalstadion hebben net plaatsgevonden en er is geconstateerd dat er in België diverse huizen zijn waar terroristen zich verschuilen. De verdachte, Salah Abdeslam, zou zich in Brussel bevinden, en Brussel wordt hermetisch afgesloten: winkels en scholen zijn dicht, er is geen openbaar vervoer: Lockdown.

De Vlaming Chris Kooi, geprezen om zijn werk als journalist, raakt zijns ondanks betrokken bij de Brusselse situatie. Hij ontvangt namelijk brieven die hij dertig jaar eerder zelf geschreven heeft aan het meisje waar hij verliefd op was, Cath. Zij is uit zijn leven verdwenen, net als zijn geheugen. Hij herinnert zich de klap, en weet dat hij zes weken in coma heeft gelegen. Er zijn flarden die hij zich herinnert, maar nu, door de brieven, komt er steeds meer terug.

‘Ik moest steeds opnieuw aan mezelf vertellen waar ik vandaan kwam , wie ik was. Als ik dat eenmaal wist, zou de rest vanzelf komen. Wie was ik? Had niet zowat elke filosoof van de afgelopen duizend jaar met diezelfde vraag geworsteld en, een paar naslagwerken later, smadelijk het onderspit moeten delven? Maar goed, de vraag mocht gesteld worden. Of ik de antwoorden leuk zou vinden, betwijfelde ik, maar ik beloofde het te proberen.’

Hoewel hij nu gelukkig is met Caroline - die overigens de zus van Cath is! – kan hij niet anders dan actiever op zoek gaan naar zijn verleden. De kaart die hij ontvangt met een rendez-vous - Hotel Falstaff, Brussel, zondag, 22 uur – brengt hem midden in de stad, die in staat van beleg blijkt te zijn.

Als zijn herinneringen terugkomen, brengen ze zijn huidige leven nogal aan het wankelen. Vergezeld van hevige hoofdpijnen zet hij door: nu moet en zal hij weten wat er gebeurd is!

Dertig jaar eerder was de tijd van de bende van Nijvel. Nu zijn er de terroristische aanslagen. De schrijver W.A. Dehairs brengt deze gebeurtenissen samen op een intrigerende wijze, die behalve voor Chris persoonlijk ook gevolgen kunnen hebben voor de wereld. De verschillende elkaar afwisselende tijdlijnen houden de aandacht vast terwijl je steeds nieuwsgieriger wordt naar het verband tussen heden en verleden. Maar omdat de journalist zelf ook niet weet wat de precieze betekenis is van de gebeurtenissen van toen, in continue twijfel verkeert en onzeker is over zichzelf, blijft het verhaal geheimzinnig tot het einde. En spannend!

Dehairs weet deze toch vrij ingewikkelde plot heel duidelijk te brengen, gebruikt daarbij een directe actieve stijl, zonder onnodige omschrijvingen.
Een actuele thriller, en een veelbelovend debuut!

W.A. Dehairs is leraar en ex-journalist. (en ex-drummer, ‘dat klopt niet, maar hij wilde indruk maken op de meisjes’ staat op de achterflap).

ISBN 9789401446396| paperback | 272 pagina's | Lannoo| oktober 2017

© Marjo, 9 juli 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De zevenvoudige dood van Evelyn Hardcastle
Stuart Turton

'Ik heb geen idee wie ik buiten Blackheath ben, of hoe ik denk als ik niet in de geest van een ander zit ingeklemd.‘

Blackheath, de plek waar negentien jaar eerder een zevenjarige jongen vermoord werd: Thomas Hardcastle. Nooit werd de moord opgelost, en nu, zoveel jaar later, geeft zijn moeder Helena een feest waarop precies dezelfde mensen uitgenodigd zijn als er toen ook op het landgoed waren.

Het boek begint met een jongeman die geen idee heeft waar hij is, maar erger nog: hij weet ook niet wie hij is! Hij is zijn geheugen kwijt. Het enige wat in zijn hoofd op komt is de naam Anna. Maar waar is die Anna dan? Hij hoort een schot!
In zijn hoofd zit een stem: ‘Beheers je. Luister naar het bos.’ Maar de geluiden die hij hoort stellen hem niet gerust. Het weer is slecht, wind en regen hoort hij, en allerlei gekraak en geritsel.Wanhopig strompelt hij verder door het bos. Is hij op de vlucht? Waarvoor dan?
Iemand zegt ‘Oosten’, en laat iets in zijn zak glijden. Hij vindt een kompas en staat even later voor de deur van een landhuis.De man die de deur opent op zijn wild gebons spreekt hem aan: Sebastian?’

Het is het begin van een verbijsterende thriller, waar eigenlijk niet meer over gezegd mag worden: de verrassing wegnemen bederft het leesplezier! Stuart Turton sleept je mee, door de gangen en kamers van het vervallen landgoed, naar buiten door niet onderhouden tuinen en dichtbegroeide bossen, terwijl het ontstellend slecht weer is, en naar het meer waar de jongen verdronken is. Om de hoofdpersoon heen dwalen onschuldige feestgangers, maar een aantal van hen zijn van belang voor de ik-figuur die Sebastian zou zijn.

Is Anna vermoord, zoals hij denkt? Waarom kan niemand dan een lichaam vinden? En hoe komt het dat hij wonden heeft aan zijn arm, wie heeft hem met een mes gesneden? Sebastian zelf heeft geen idee. Men vertelt hem dat hij vrijgezel is, en dat het kompas dat hij van een vreemde gekregen denkt te hebben, van hemzelf is. Niemand kent iemand die Anna heet.

De dokter, ook gast op het feest, adviseert hem het landgoed te verlaten en naar de politie te gaan.Sebastian is van plan diens raad op te volgen. Maar dan breekt dag twee aan.En is er iets onvoorstelbaars gebeurd.

‘Vanavond zal er op het bal iemand worden vermoord. Het zal geen moord lijken en de moordenaar zal dus niet worden gepakt. Herstelt u dat onrecht, dan wijs ik u de weg naar buiten.'

Het verhaal is surrealistisch: de ik-figuur is wel aanwezig op het feest maar hij is niet genodigd. Hij is er ook niet als zichzelf, maar bevindt zich s in een ander lichaam, acht dagen lang wisselt hij van gastheer. Hij moet de moord oplossen, zegt iemand tegen hem, iemand met een masker op, die de regisseur lijkt van een bizarre onderneming. Maar de ik-figuur kan ontsnappen als hij de vraag kan beantwoorden voor elf uur ’s avonds: wie heeft Evelyn vermoord? Natuurlijk zijn er mensen die hem tegenwerken, maar hij weet niet wie dat zijn. Al ontdekt hij snel genoeg dat ze echt uit zijn op zijn leven. En Anna, wat is haar rol, en waar is ze gebleven?

Verbijsterend, ik zei het al. En ongelooflijk boeiend! Als er één vraag beantwoord wordt, zijn er onmiddellijk weer nieuwe, het blijft spannend tot het laatst. Want als je je in het lichaam van een ander bevindt: weet je gastheer dat dan ook? Kan die persoon iets doen met de kennis die jij vergaart op het moment dat hij niet zelf de baas is over zijn lijf? Verandert dan dus de situatie? Kun je zèlf de situatie die je steeds herbeleeft, veranderen?

Zeer aanbevolen, deze thriller! Stap met de schrijver op de eerste pagina het landgoed binnen, raak verstrikt en bijna buiten zinnen, om hopelijk weer ongeschonden uit die warboel tevoorschijn te komen als een Ariadne die de draad weet te vinden naar de uitgang.Stuart Turton, freelancereisjournalist, woonachtig te Londen, heeft drie jaar gedaan over het schrijven van dit debuut, staat achter in het boek te lezen. Ik geloof het meteen, en ik denk dat zijn huis behangen werd met alle situaties en personages uit zijn boek, zoals de hoofdpersoon dat op een bepaald moment ook doet

ISBN 9789044638226 | Hardcover | 336 pagina's | Prometheus | juli 2018
Vertaald uit het Engels door Paul Syrië

© Marjo, 8 juli 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Super de Luxe
Suzanne Vermeer

In Monaco wordt een moord gepleegd. Vastgoedmagnaat Mirabelle Dubois heeft een benefietveiling georganiseerd voor de oprichting van afdeling voor kinderkankerbestrijding, waarbij de jetset erg gul is.  Dochter Jolie, zelf onder behandeling in hetzelfde ziekenhuis, is ook aanwezig, evenals haar echtgenoot, een man waar Mirabelle een hekel aan heeft. Toen Jolie erkende dat haar moeder gelijk had werd een dure advocaat ingehuurd. Hij is nu nog onwetend. En aan het einde van de avond vindt Mirabelle de dood.

Dit is de proloog. Natuurlijk wordt nog wel verklaard waarom Mirabelle vermoord werd, maar niemand van het gezin Dubois is de hoofdpersoon. Dat is – we hebben tenslotte wel te maken met Suzanne Vermeer! – een Nederlandse jonge vrouw. Emma van Zomeren is net afgestudeerd en heeft besloten een jaar lang een lifestyle- en fashionvlog in de lucht te houden. Daarna zal ze zich bezinnen of ze toch zal proberen een serieus journalist te worden.

Ze is nu dan wel op vakantie aan de Franse Riviera, iedere dag maakt ze een kort filmpje voor haar vlog. Het filmfestival in Cannes is gaande, en er vallen vele beroemdheden te spotten. Maar wie is die man die haar te hulp schiet als ze beroofd wordt? Hij is superknap, lijkt wel een Italiaanse filmster. Als hij zich voorstelt als Alessandro Onesti, in Cannes met zijn tweelingzus Sofia, zoekt Emma natuurlijk op wie zij zijn. De Onesti’s zijn een steenrijke familie, en dat blijkt: Alessandro nodigt haar uit om naar Monaco te gaan, naar hun penthouse. Emma mag hen niet filmen, of hun namen noemen, ze willen privacy. Zou dat verklaren dat zij ook geen gegevens kan vinden?

Ietwat naïef laat ze zich meevoeren in de ‘super de luxe’ die hij haar biedt. Diners met champagne, dansclubs, een casino. Zelfs een super outfit om uit te kunnen gaan kopen ze voor haar. Maar Emma wil ook wel iets anders, en juist op dat gebied doet hij onverwacht afstandelijk. En als hij haar dan eindelijk meelokt naar een slaapkamer in een huis waar ze een feest bijwonen, blijken de afgelopen dagen fake geweest te zijn.

Wat tot dan toe een gezapige chicklit was over alles wat met rijk en luxe te maken heeft, verandert in een spannend verhaal. Nu hadden we al wel af en toe een ‘inbreker’ in het verhaal, een oudere man, Oleg genaamd, die snode plannen had, maar dat bleef allemaal vaag.
Nu Emma’s ogen eindelijk open zijn, zullen de verhaallijnen bij elkaar komen en volgt een ietwat bizarre ontknoping, die zomaar uit de licht komt vallen.

Veel meer dan een lekker vakantieboek is dit niet, maar willen de lezers van Suzanne Vermeer iets anders? Waarschijnlijk niet.
Er zijn betere verhalen geweest in deze serie, dus laten we hopen dat een volgende ‘Suzanne Vermeer’ op een hoger niveau zit.

Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In overleg met zijn familie is besloten om de boeken van Suzanne Vermeer voort te zetten.  Net als bij de andere boeken is er een toeristisch element, de verhalen spelen zich vrijwel altijd af op een populaire vakantiebestemming. In dit geval dus de Franse Riviera.

ISBN 9789400508897 | Paperback | 320 pagina's | A W Bruna | april 2018

© Marjo, 25 juni 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://carolynjesscooke.com