De manipulator
Anne Daniel

De ik-verteller, de 35-jarige Claire, heeft een adviesbureau. Dat zegt ze tenminste, als iemand vraagt wat voor werk ze doet. Maar in feite is ze manipulator. Als je met iemand in de clinch ligt, omdat die persoon niet wil doen wat jij wilt, dan kun je Claire inhuren, die er voor zal zorgen dat die persoon wel in het gareel gaat. Zij weet als geen ander hoe ze mensen moet bewerken om te doen wat iemand anders wil, en dat terwijl de betrokkene denkt dat hij of zij het zelf bedacht heeft.

In dit verhaal spelen drie van haar klusjes een rol. In het heden werkt ze aan de zaak van Jean, een oudere man die op een architectenbureau werkt, maar op zijn gemak zijn tijd uitzit tot zijn pensioen. Zijn inactiviteit en het feit dat hij niet mee wil in de moderne ontwikkelingen ergeren Erik, zijn baas. Erik huurt Claire in om er voor te zorgen dat Jean ontslag neemt.

Dan wordt ze benaderd door Jurgen De Decker, die haar vraagt een linkse politicus te manipuleren. Deze De Graeve moet ja zeggen tegen wapenleveringen die van economisch belang zijn voor het land. Claire staat voor een dilemma. De Decker eist namelijk volledige geheimhouding, en zij heeft altijd alles met Eva, haar vriendin gedeeld. Er is iets gebeurd met Eva, waardoor Claire zich schuldig voelt, ze kan het niet maken om nu niets meer te vertellen! En ze moet meteen stoppen met de zaak van Jean, maar dat is nog niet afgerond. Dat druist tegen haar eer in.

Dan duikt Guido op in het leven van Claire, ‘slachtoffer’ van een oude zaak: Guido vindt dat zij hem te gronde heeft gericht en hij wil wraak. Daar gaat hij nogal ver in. Maar is het eigenlijk niet Claire zelf die al deze problemen teweeg heeft gebracht?

Thrillerdebuut van de Vlaamse schrijfster Anne Daniel (1971, Mechelen) die in Nederland woont. Het is een origineel plot al grenst het soms aan het onwaarschijnlijke. Ach, de werkelijkheid is vaak vreemder dan wat er in boeken beschreven wordt! In ieder geval krijgt Anne Daniel het voor elkaar dat we dit boek vlot uitlezen, nieuwsgierig naar hoe het nu precies zit! Het verhaal loopt lekker, heeft wat Vlamingismen, die voor wat jus zorgen.

We leren Claire kennen als een mens van vlees en bloed, ook al heeft ze een eigenaardig beroep gekozen. Ze woont samen met een kat, waar ze dol op is, hetgeen haar niet verhindert een beetje verliefd te worden. Bepaalde verhaallijnen zijn niet helemaal afgerond, het zou zomaar kunnen dat we meer te lezen krijgen over Claire. 

ISBN 9789462420625 | paperback | 240 pagina's | Kramat| maart 2017

© Marjo, 4 september 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Domina
L.S. Hilton

In Venetië hoopt de Britse Judith Rasleigh een nieuw leven op te bouwen. Onder een andere naam weliswaar, want ze wordt door de Franse politie gezocht. Toen ze zich van medewerker van een veilinghuis ontpopte tot een rijke kunsthandelaar heeft dat voor een aantal mensen in haar omgeving dodelijke gevolgen gehad. Judith kan zich maar beter even gedeisd houden en dat doet ze onder de naam Elisabeth Teerlinc, een elegante eigenaresse van een galerie in Venetië.

Judith is trots op haar nieuwe leven. Hoewel ze in een achterbuurt opgroeide kan ze zich geen leven zonder smaakvolle kleding, dure sieraden en een huis vol kunst en designmeubelen meer voorstellen. Ze heeft keihard voor haar nieuwe bestaan geknokt en ze is niet van plan alles vanwege een paar moorden kwijt te raken. Bovendien ging het om een samenloop van omstandigheden. Dat kan men haar toch zeker niet persoonlijk aanrekenen?

Tijdens Judiths eerste expositie in Italië maakt ze kennis met Tage Stahl, een enthousiaste kunstliefhebber. Voor ze een uitgebreid gesprek met hem aan kan knopen, wordt ze door een onbekende Rus benaderd. Hij legt haar uit dat zijn opdrachtgever op zoek is naar iemand die zijn collectie voor hem kan taxeren. Judith begrijpt uit de woorden van de man dat het om een schimmige privéverzameling moet gaan. Op het moment dat ze haar mond opendoet om te weigeren noemt de Rus een exorbitant bedrag. Uiteraard zou Judith nu nog hardnekkiger moeten weigeren maar dat doet ze niet. Ze geeft aan dat ze geïnteresseerd in de opdracht is. Het grote geld lonkt.

De opdrachtgever blijkt niemand minder dan Pavel Jermolov te zijn. Iedereen in het kunstwereldje weet dat hij een uiterst indrukwekkende kunstverzameling moet bezitten maar niemand weet precies om welke werken het gaat. Het is bijna niet te geloven dat ze de kans krijgt zijn collectie te bekijken. Wanneer ze een maand later in zijn zorgvuldig van de buitenwereld afgeschermde onderkomen naar de werken kijkt, blijkt de collectie nog indrukwekkender dan ze had durven dromen. Er zit voor Judith niks anders op dan de opdracht te weigeren. De collectie is zo omvangrijk dat ze die onmogelijk binnen de gestelde termijn kan taxeren.

Judith keert met lege handen naar Venetië terug en besluit op een uitnodiging van Tage Stahl, de man die ze tijdens de expositie ontmoette, in te gaan. Een feestje op Ibiza is precies wat ze nodig heeft. Helaas mondt het feestje uit in een smakeloze orgie en doet iemand een uitspraak die Judith met zorgen vervult. Wanneer ze na het feestje steeds vaker spullen op vreemde plekken in haar woning terugvindt en mensen in haar omgeving bizarre ongelukken krijgen, beseft Judith dat haar dekmantel niet langer toereikend is. Ze slaat op de vlucht.

Domina is de opvolger van het boek Maestra, waarmee schrijfster L.S. Hilton internationale bekendheid verwierf. Ik heb het eerste boek niet gelezen en dat had ik beter wel kunnen doen want ik merkte steeds dat ik belangrijke informatie heb gemist. Of Domina een sterke opvolger van Maestra is, kan ik niet beoordelen maar als standalone is Domina niet geschikt. Het verhaal is veel te mager en de acties van het hoofdpersonage passen niet bij haar vermeende intelligentie. Een kunstexpert uit Europa die onderduikt, doet dat immers doorgaans niet door een galerie in Venetië te openen.

Domina is een thriller voor lezers die dol zijn op mode en exclusieve feestjes. Zelf miste ik diepgang en vond ik de uitwerking van het verhaal niet goed genoeg. Wat me wel aansprak is de liefde voor kunst, met name voor de werken van Caravaggio, die het boek uitwasemt. Het is duidelijk dat de schrijfster veel tijd in research naar dit onderwerp heeft gestoken. Helaas heeft L.S. Hilton me met de rest van het boek niet van haar kunnen overtuigd. Ik raad iedereen die deze boeken toch wil lezen dan ook aan om bij het eerste deel te beginnen.

ISBN 9789044351392 | paperback | 342 pagina's | The House of Books | april 2017 
Vertaald door Yolande Ligterink

© Annemarie, 4 september 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dit alles zal ik je geven
Dolores Redondo

Manuel Ortigosa is schrijver van beroep. Samen met Àlvaro Muñiz de Dàvila leidt hij een rustig leven in Madrid. Dat denkt hij tenminste. Hij is totaal niet bedacht op de bizarre omwenteling in zijn leven als op een dag twee agenten van de Guardia Civil bij hem aankloppen.

Àlvaro is dood, vertellen zij hem, omgekomen bij een auto-ongeluk in Montforte, in de provincie Lugo. Maar Àlvaro is daar helemaal niet! Hij is in Barcelona! Hij zou daar een bespreking hebben met een klant, voor een project van een Catalaanse hotelketen! Nee, het kan niet kloppen wat de agenten hem vertellen. Maar het klopt dus wel! 

Als Manuel naar Lugo vertrekt en zich meldt bij de notaris, die hem vroeg te komen, wacht hem opnieuw een verrassing: 
Àlvaro, die ieder contact met zijn familie verbroken had omdat ze zijn geaardheid niet wilden accepteren, heeft na het overlijden van zijn vader weer bemoeienis gekregen met zijn familie. En dat heeft hij Manuel niet verteld. Zijn vader wees Àlvaro aan als de beheerder van zijn landgoed, een groot landgoed met wijngaarden. Er is nog een broer, Santiago, die daarvoor niet geschikt geacht werd, maar wel als oudste de titel van markies erfde. En nu is het beheer van de goederen tot ieders verbijstering overgegaan naar Manuel. 

Vanzelfsprekend is ook Manuel niet welkom in de familie, vanwege zijn homoseksualiteit, maar erger is dat een buitenstaander het te zeggen zal krijgen op het landgoed. Het is een doorn in het oog van de familie, die naast de markiezin, Àlvaro’s moeder, bestaat uit Santiago en zijn vrouw Catarina. Zij zijn (nog) kinderloos, hetgeen de reden is dat Elisa met haar onwettige zoontje op het landgoed mag blijven wonen. Samuel is de zoon van de jongste Muñiz de Dàvila, Francisco, die overleden is aan een overdosis.

Manuel is helemaal niet van plan het beheer te gaan voeren, hij wil naar Madrid, schrijven! Maar voordat hij alles achter zich kan laten wordt hij benaderd door de gepensioneerde politiecommandant Nogueira, die hem vertelt dat er volgens hem bij het ongeluk opzet in het spel was. Dus is rouwen voorlopig niet aan de orde. Als er inderdaad sprake is van vuil spel, wil Manuel daar alles van weten. Samen met de politieman en de priester Lucas, die vanaf zijn jeugd al bevriend was met Àlvaro, gaat hij op onderzoek uit. Zij komen terecht in een onontwarbare kluwen van intriges, gevolg van oude en nieuwere familiegeheimen. Is er wel iemand die de waarheid spreekt? En hoe komen toch die gardenia’s iedere keer in de zakken van Manuels kleren?

Naast de genoemde personages zijn er nog anderen belangrijk: de trotse wijnboer Daniël; Herminia de huishoudster – zoals iedere huishoudster op de hoogte van bijna alles wat er zich afspeelt in het huis, maar natuurlijk trouw, dus zwijgzaam; Vicente, die Catarina assisteert in haar bloemkassen en stapelverliefd op haar is, en de hond Café. 

Deze psychologische thriller biedt een wereld om in te verdwijnen, om avonturen te beleven in een echt Spaans sfeertje. Het boek omvat een speurtocht naar het waarom van Àlvaro’s overlijden, waarbij religie een rol speelt - we zijn tenslotte in het gelovige Spanje. En Spanje is ook het land waar oude families graag een ouderwets feodaal bestaan zouden leiden, waarbij het moderne leven in de weg staat. Een meeslepend verhaal, deze hoeveelheid pagina’s is echt geen probleem!

ISBN 9789401607407| Paperback | 590 pagina's | Uitgeverij Xander | september 2017

© Marjo, 1 september 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Onvindbaar
Laura McHugh

Hoewel het contact met haar vader al jaren op een laag pitje stond, huilt de vijfentwintigjarige Arden tranen met tuiten op zijn begrafenis. Van al haar familie is nu alleen haar moeder nog in leven maar ook met haar heeft Arden nauwelijks contact. Arden is een eenzame student. Door een pijnlijke gebeurtenis is ze nog altijd niet afgestudeerd. Het roer moet om, dat beseft ze maar al te goed. Wanneer ze bericht krijgt dat ze het familiehuis in Keokuk heeft geërfd, aarzelt ze geen moment. Arden gaat terug naar Arrowood, haar ouderlijk huis, waar haar leven begon en haar geluk eindigde. Arden gaat terug naar haar zusjes.

Omdat Ardens opa niet wilde dat Ardens vader het huis zou verkopen, had hij het in een trustfonds ondergebracht. Nu is het huis voor Arden. Zij mag het koesteren. Toch is het niet eenvoudig om weer terug in Keokuk te zijn. In het stadje aan de Mississippi is Arden zowel oprecht gelukkig als intens verdrietig geweest. Toen Arden acht jaar oud was speelde ze met haar tweejarige zusjes Violet en Tabitha in de tuin. Het drietal had het grootste plezier en Arden wilde de feestvreugde vergroten door bloemenkransen voor de blonde meisjes te vlechten. Arden was maar heel even in de achtertuin om bloemen te plukken maar toen ze terugkwam was de voortuin leeg. Een goudkleurige auto reed weg en de tweeling was voorgoed verdwenen.

In het huis is alles nog zoals het was toen ze het zeventien jaar geleden verlieten. Arden houdt de deur van de kinderkamer angstvallig dicht. Ze is er nog niet klaar voor de lege bedjes van haar zusjes te zien. Sinds de ontvoering van de meisjes heeft ze zich elke dag van haar leven afgevraagd wat er met ze gebeurd is. Liggen ze al jaren ergens in een bos begraven of zijn ze opgegroeid tot knappe jonge studentes? Arden hoopt dat ze nooit zijn vergeten hoeveel ze van hen hield. De onzekerheid over het lot van haar zusjes is slopend. Arden tovert het huis om tot een veilige cocon waar ze de frisse buitenlucht kan mijden en zich vol kan proppen met lekkernijen uit haar jeugd.

Het lukt Arden niet zich compleet van de buitenwereld af te sluiten. Huisbewaarder Dick Heaney duikt om de haverklap op en ook jeugdvriend Ben is al snel weer in beeld. Arden vindt het heerlijk om Ben terug te zien. Hij was jarenlang haar buurjongen en zijn ouders wonen nog steeds in het huis naast Arrowood. Ze weet nog goed hoe verliefd ze op hem was. De liefde was duidelijk wederzijds maar Arden vond niet dat ze recht op geluk had. Niet na wat haar zusjes was overkomen.

Er is nog iemand die maar contact blijft zoeken. Arden heeft Josh Kyle nog nooit ontmoet maar hij is bijzonder vasthoudend. Hij wil een boek over de verdwijning van Violet en Tabitha schrijven en hoopt op Ardens medewerking. Wanneer Josh beweert dat de getuigenis die ze als achtjarige heeft afgelegd mogelijk niet klopt, is haar interesse gewekt. Heeft ze jarenlang de verkeerde van de ontvoering beschuldigd? Arden besluit met Josh in zee te gaan. Het is tijd dat de waarheid boven tafel komt.

Onvindbaar boeit meteen. De lezer maakt kennis met een emotionele Arden die haar grip op het leven dreigt te verliezen. Waarom wasemt Arden pure eenzaamheid uit? Waarom had ze geen hechte band met haar vader en toont haar moeder nauwelijks interesse in haar?  Arden heeft iets breekbaars. De littekens op haar arm doen vermoeden dat ze een zware periode achter de rug heeft. Eigenlijk is ze sinds de verdwijning van haar zusjes niet meer gelukkig geweest. Dat gunt ze zichzelf niet. Arden was nog maar acht toen de tweeling verdween maar toch voelt ze zich verantwoordelijk.

Het is schrijfster Laura McHugh gelukt een intens verhaal in een niet al te zware verhaalsfeer te plaatsen. Naast haar zoektocht naar de waarheid blaast Arden het contact met Ben en zijn zusje Lauren nieuw leven in. Hoewel ze het liefst thuisblijft, laat ze zich toch af en toe meeslepen naar een feestje of evenement. Toch staat haar leven stil. Arden weet dat het tijd is de waarheid onder ogen te zien, ook al is het misschien niet de waarheid die ze wil accepteren. Hoewel de ontknoping niet heel verrassend is, was ik toch van begin tot eind in de ban van dit verhaal. Laura McHugh is een getalenteerde verteller.

ISBN 9789023467670 | Ebook | 320 pagina's | Cargo | augustus 2017
Vertaald door Fanneke Cnossen

© Annemarie, 31 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

American Gods
Neil Gaiman

Toen Shadow Moon een gevangenisstraf kreeg opgelegd, had hij het dieptepunt in zijn leven bereikt. Drie jaar lang had hij heel wat te overdenken terwijl hij zich uit verveling allerlei trucjes met munten meester maakte. Shadow was vastbesloten zich de rest van zijn leven gedeisd te houden en verheugde zich erop zijn vrouw Laura weer in zijn armen te sluiten. De eerste dagen na zijn vrijlating zouden ze de slaapkamer niet verlaten, daar was hij zeker van. Helaas maakt de gevangenisdirecteur abrupt een eind aan Shadows fantasieën. Hij wordt een paar dagen eerder vrijgelaten omdat Laura een auto-ongeluk heeft gehad. Ze heeft het niet overleefd.

Geplaagd door vreemde hersenschimmen gaat Shadow op weg naar de woonplaats waar hij eens met Laura gelukkig was. In het vliegtuig gaan herinneringen die niet van hem lijken te zijn over in een verschrikkelijke nachtmerrie. Een man met een buffelkop zegt hem dat er veranderingen op komst zijn. Het is de vreemdste, meest levensechte droom die hij ooit heeft gehad. Shadow schudt de nare beelden zo snel mogelijk van zich af. Hij moet zich haasten. Door een onweersbui zijn er wijzigingen in het vliegschema ontstaan en Shadow mist bijna zijn aansluitende vlucht. Door een foutje belandt hij op een comfortabele stoel in de eerste klas.

Beleefd biedt Shadow zijn buurman zijn verontschuldigingen aan voor het door hem ontstane oponthoud. De man is echter niet geïnteresseerd in excuses. Hij blijkt te weten wie Shadow is en biedt hem een baan aan. Shadow staart hem verbaasd aan. Hoe weet de man wie hij is en hoe wist hij dat Shadow onverwacht in dit vliegtuig zou belanden? Resoluut wijst hij het aanbod van de man, die zich Wednesday noemt, af. Hij heeft al een baan, in de sportschool van zijn beste vriend Robbie. Wednesday beweert dat de baan bij Robbie niet doorgaat en biedt hem bedenktijd aan. Daarna condoleert hij Shadow met het verlies van Laura. Shadow is verbijsterd. Hoe weet Wednesday dat? Zodra het vliegtuig geland is maakt Shadow zich zo snel mogelijk uit de voeten.

Nadat Shadow anderhalf uur lang richting het noorden heeft gereden stopt hij bij een bar om zijn honger te stillen. Helaas kan hij niet rustig van zijn maaltijd genieten. Wednesday voegt zich bij hem, overhandigt hem een krant en sommeert hem pagina zeven te lezen. En daar staat het: Laura en Robbie zaten in dezelfde auto toen het ongeluk gebeurde. Niet alleen zijn vrouw maar ook zijn beste vriend is overleden. Shadow heeft geen thuis en ook geen baan meer. Er zit niets anders op dan de baan die Wednesday hem aanbiedt te accepteren. Banen voor ex-gedetineerden liggen immers niet voor het oprapen. Hoe Wednesday hem in de bar heeft gevonden, is Shadow een raadsel.

Shadow moet drie glazen mede, oftewel honingwijn, achteroverslaan om de verbintenis te bekrachtigen. Wat hij nog niet weet is dat hij vanaf dat moment voor een god werkt. Een god die hij als Wednesday kent maar die onder vele andere namen bekendstaat. Ook weet het niet dat er talrijke goden in Amerika huizen. Het land is immers een smeltkroes van culturen en de goden zijn uit alle delen van de wereld met de gelovigen mee naar het nieuwe thuisland gereisd. Helaas ging het toen al snel bergafwaarts met de godheden. Ze werden steeds minder aanbeden. Tegenwoordig zijn sommige goden zelfs helemaal vergeten. De overgebleven “geluksvogels” houden zich in leven met piepkleine restjes aanbidding.

Tot overmaat van ramp heeft de moderne tijd nieuwe goden opgeleverd. Tegenwoordig aanbidden mensen hun televisies en computers. De nieuwe goden zijn dan ook goed doorvoed en arrogant en ze willen van de oude goden af. Zelfs een groot land als Amerika is niet groot genoeg voor zoveel grote ego’s. Er is een oorlog op komst. Een oorlog waarin Shadow een doorslaggevende rol zal gaan spelen.

American Gods is een enorm dikke pil met talrijke verhaalwendingen en losse fragmenten die samen een geheel vormen. Het is onmogelijk alles in een recensie te noemen. Dit is een fantasyverhaal dat je, als bovenstaande beschrijving je aanspreekt, moet beleven. Het is een bijzonder originele, duistere, rauwe en gedurfde vertelling waarin Neil Gaiman een geheel eigen draai aan de vele mythen en legendes die onze wereld rijk is geeft en leven en dood niet als vaststaande feiten beschouwt. Over alle personages is duidelijk goed nagedacht maar Shadow is de onbetwiste ster van het verhaal.

Wat dit verhaal zo bijzonder maakt is de souplesse waarmee de schrijver het uit de doeken doet. Het is net alsof hij het niet verzonnen heeft, maar alsof hij een verhaal dat zich recht voor zijn neus afspeelt simpelweg beschrijft. Hierdoor is een verhaal vol bizarre, fictieve gebeurtenissen ontstaan dat toch heel levensecht overkomt.

American Gods is misschien wel het vreemdste boek dat ik ooit gelezen heb. Ik heb genoten van dit verrassende staaltje originaliteit!

ISBN 9789022568699 | paperback | 715 pagina's | Boekerij | april 2017
Vertaald door Hugo Kuipers

© Annemarie, 28 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het vorige meisje
J.P. Delaney

Jane vond het huis meteen perfect.  De soberheid, de leegte en het ontbreken van accessoires pasten uitstekend bij haar gemoedstoestand. De makelaar mocht het haar eigenlijk niet zomaar laten zien maar alle appartementen die ze samen hadden bekeken waren veel te duur. De enige woonruimte die Jane kon betalen keek uit op een schoolplein vol kinderen. Jane wilde haar hoofd niet met kinderstemmen vullen. Ze wilde niet steeds met haar lege buik en haar lege armen geconfronteerd worden.

Het huis in Hendon is anders. Allereerst is het geen stoffig appartement maar een heuse vrijstaande woning. Henrik Monkford, de architect die het ontworpen heeft, wilde er eerst zelf gaan wonen maar zag daar na een persoonlijk drama vanaf. Nu verhuurt hij het voor een zacht prijsje aan geluksvogels die hij hoogstpersoonlijk selecteert. De makelaar waarschuwt Jane dat vrijwel niemand door de strenge selectierondes komt maar Jane besluit toch een poging te wagen. Ze krijgt een enorme vragenlijst mee. Verbaasd beantwoordt Jane vragen die naar haar mening niks met het huren van een huis te maken hebben. Het lijkt wel een psychologische test. En waarom moet ze eigenlijk foto’s meesturen?

Jane heeft geluk. Ze mag op gesprek komen. De eerste horde is genomen. Wanneer Jane tegenover Henrik Monkford plaatsneemt, ontgaat zijn knappe uiterlijk haar niet. Het korte gesprek zelf verloopt enigszins stijfjes maar tot haar grote vreugde ontvangt Jane al snel een positief bericht. Ze mag in het prachtige huis op Folgate Street 1 gaan wonen. Makelaar Camilla installeert een speciale app op Janes telefoon en laptop en overhandigt haar een polsband. Het huis zit vol sensoren waardoor het als het ware samenwerkt met de bewoner om een zo optimaal mogelijke leefomgeving te creëren. Zelfs het internet is aangepast.

Alles aan het huis is perfect, op de lelies na. Ze liggen steeds opnieuw bij de voordeur voor haar klaar en het huis is inmiddels met een sterke bloemengeur gevuld. Wanneer ze de bloemist belt die op het toegevoegde label staat vermeld, beweert deze de bloemen niet bij haar te bezorgen. Korte tijd later ontdekt ze dat een onbekende man de bloemen bij haar deur legt. Wanneer ze hem vraagt wat hij van haar wil, blijken de bloemen niet voor haar maar voor ene Emma te zijn. Ter nagedachtenis. Volgens de man is Emma vermoord nadat iemand haar geest vergiftigd had.

Janes nieuwsgierigheid is gewekt. Wie was Emma en hoe is ze om het leven gekomen? Ze probeert op het internet informatie over haar te vinden maar de speciale internetbrowser die ze in het huis moet gebruiken, reageert niet op haar zoekopdrachten. De computer op haar werk geeft echter wel informatie prijs. Ene Emma Matthews is in haar huurwoning op Folgate Street 1 om het leven gekomen. Hoewel ze onder verdachte omstandigheden is gestorven, is uiteindelijk niemand veroordeeld.

De lezer kent Emma al. Haar verhaal is met dat van Jane verweven. In korte hoofdstukken wisselen hun verhalen elkaar niet alleen af maar vullen ze elkaar ook aan. Ze lopen zelfs in elkaar over, waardoor de lezer soms even vergeet dat het om twee verschillende personen gaat. Het is een uiterst vernuftig gekozen stijl waar een dreiging van uitgaat. Staat Jane soms hetzelfde als Emma te wachten? Het voelt alsof Emma’s verleden en Janes toekomst onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Dat Jane gevaar loopt is duidelijk maar uit welke hoek komt de dreiging?

J.P. Delaney is een pseudoniem van een prijswinnende, Amerikaanse fictieschrijver. Wie hij in werkelijkheid is, is vooralsnog een goed bewaard geheim. Aanvankelijk had ik moeite met het verhaal. Ik ergerde me enorm aan het perfectionistische en dwingende karakter van huiseigenaar Henrik Monkford, die zonder pardon het leven van zowel Emma als Jane binnendringt. Waarom laten de twee vrouwen zich zo door deze dominante griezel inpalmen? De ontknoping zit echter zo belachelijk goed in elkaar dat mijn ergernis omsloeg in verrukking. Ik begrijp nu heel goed waarom regisseur Ron Howard dit boek gaat verfilmen. Het vorige meisje is bedwelmend, origineel en ronduit verrassend.

ISBN 9789023466963 | paperback | 400 pagina's | Uitgeverij Cargo | augustus 2017
Vertaald door Caecile de Hoog

© Annemarie, 22 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vrije val
Pierre Lemaître

Toen het bericht kwam, zetten Alain Delambre en zijn vrouw Nicole de verbouwing van hun keuken meteen stop. Dat Alain niet langer als human-resourcemanager nodig was, was een schok. Toch bleef hij aanvankelijk optimistisch. Met een beetje geluk zou hij snel een nieuwe baan vinden en konden ze hun onbezorgde levensstijl gewoon voortzetten. Vier jaar later is hij echter nog steeds werkloos. Van Nicoles salaris komen ze nauwelijks rond en de nooit voltooide keuken is een dagelijkse doorn in het oog. Alain voelt zich uitgeblust en afgedankt.

Met de slecht betaalde baantjes die Alain her en der bemachtigt, slaagt hij er niet in een einde aan de financiële onzekerheid te maken. Het doet hem pijn om te zien dat Nicole in oude kleding rondloopt omdat er geen geld voor een nieuwe outfit is. Elke ochtend werkt hij een paar uur bij Messageries Pharmeutiques waar hij dozen met medicamenten sorteert. Het levert nauwelijks wat op maar ze kunnen elke cent goed gebruiken. Alains supervisor heet Mehmet Pehlivan. Hij is een Turk die al tien jaar in Frankrijk woont maar de Franse taal nauwelijks machtig is. Alain kijkt op hem neer en ergert zich aan het feit dat Mehmet zich als de baas van het hele bedrijf gedraagt.

Op weer een uitzichtloze dag heeft Mehmet een bijzonder slecht humeur. Tot overmaat van ramp zijn juist die dag de codes op de pakketten niet goed leesbaar. Wanneer Alain zich vooroverbuigt om een code te ontcijferen, ontploft Mehmet. Hij geeft Alain een schop onder zijn kont. Alain weet niet wat hem overkomt. Heus, hij is normaalgesproken helemaal niet agressief maar nu knapt er iets. Niet veel later haast hij zich met een pijnlijk bonkend hoofd naar huis. Hij heeft Mehmet zo’n harde kopstoot gegeven dat de neus van de man als een luciferhoutje knapte.

Alain schaamt zich enorm voor zijn woede-uitbarsting. Uiteraard is hij op staande voet ontslagen en er hangt hem een rechtszaak boven het hoofd. Hij durft het niet aan Nicole te vertellen. Dat er juist op dat moment een baan als HR-manager beschikbaar komt is dan ook bijna te mooi om waar te zijn. De medewerker van het wervingsbureau vertrouwt hem toe dat zijn leeftijd dit keer geen enkel obstakel vormt. Het gaat de werkgever, die vooralsnog anoniem blijft, om de beste medewerker, niet om de jongste. Alain maakt eindelijk een eerlijke kans op een baan. 

De sollicitatieprocedure is nogal opmerkelijk. Naast een aantal pittige tests zal er een gijzeling gesimuleerd worden. Vijf belangrijke medewerkers van het nog altijd anonieme bedrijf zullen gegijzeld worden. Hoewel zij geen enkel gevaar zullen lopen, zullen ze denken dat het om een echte gijzeling gaat. Het is aan Alain en de andere kandidaten om de gijzelaars op de proef te stellen. Wie is het meest stressbestendig en wie komt meteen met gevoelige bedrijfsinformatie op de proppen. Wie is werkelijk geschikt voor zijn of haar functie en wie moet de deur gewezen worden? Als het Alain lukt de gijzelaars beter te doorgronden dan zijn medekandidaten doen, sleept hij de baan in de wacht.

Alain is inmiddels zo wanhopig dat hij tot alles bereid is om een nieuwe baan te bemachtigen. Nicole vindt een gesimuleerde gijzeling echter veel te ver gaan en eist dat Alain zich terugtrekt. Alain stemt schoorvoetend toe maar hij meent er niks van. Hij wil niet langer werkloos zijn. Hij wil niet langer falen als kostwinner. Hij zal de baan als HR-manager bemachtigen, hoe dan ook.

Ik heb Vrije val met gemengde gevoelens gelezen. De schrijfstijl van auteur Pierre Lemaître bevalt me goed en hij heeft bovendien voor heel wat verrassende verhaalwendingen gezorgd. Het verhaal is echter totaal niet geloofwaardig en daarnaast vind ik hoofdpersoon Alain een verschrikkelijk kwal. Hij kijkt op mensen neer en is extreem egoïstisch. Zo liegt hij iedereen, ook zijn vrouw en twee dochters, schaamteloos voor om zijn doelen te bereiken.

Voor leesclubs zou Vrije val een interessante keuze zijn. Over dit boek kan uren gediscussieerd worden. De een zal Alains (wanhoops)daden geniaal vinden, de ander zal van mening zijn dat hij te ver is gegaan. Wat doen jarenlange geldzorgen met een mens? Hoe ver mag iemand gaan om een beter leven te bewerkstelligen? Hou er rekening mee dat niets in dit verhaal is wat het op het eerste gezicht lijkt. Ik hoop in ieder geval nooit iemand als Alain te ontmoeten!

ISBN 9789401607360  | Ebook| 351 pagina's | Xander Uitgevers | Augustus 2017
Vertaald door Jan Steemers

© Annemarie, 20 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Uitverkoren 
Cirkel van het kwaad: Deel 2
Linda Jansma

Uitverkoren start 9 maanden na het schokkende einde van Schaduwkinderen  (deel 1 in de trilogie 'Cirkel van het kwaad'). Het onderzoek rond de dood van de broer van Jules Declerck vordert niet echt, waardoor de vragen van Jules over haar verleden nog steeds niet zijn beantwoord.
In haar werk als officier van justitie wordt ze geconfronteerd met de dood van een jonge, onbekende vrouw en de moord op een man, allebei in de buurt van het station Leeuwarden. Al gauw blijkt een spoor te lopen naar een sekte, die teruggetrokken leeft op het Friese platteland. Wanneer heden en verleden, privé en werk wel heel erg door elkaar beginnen te lopen, komen de nachtmerries die Jules regelmatig heeft akelig dichtbij de werkelijkheid.

Het boek komt langzaam op gang. In eerste instantie lijkt Jules geen grip op de zaak van de beide doden te kunnen krijgen. Net wanneer de lezer naar wat meer actie begint te verlangen, bedient de auteur je op je wenken. In een gestaag aanzwellende stroom komen de onthullingen op je af en tegelijkertijd ontstaan er nieuwe vragen: wie is Elijah Schillinger – de leider van de sekte, wat zit er in de doos die de broer van Jules haar heeft nagelaten, wie is de mysterieuze vrouw die Harry, journalist en ex-vriend van Jules, zo goed schijnt te kennen en wat heeft zij met de sekte te maken, etc.

Linda Jansma is inmiddels een bekend en geliefd thriller-auteur. Sinds het verschijnen van haar debuut in 2010 levert ze met regelmaat heerlijk spannende boeken af die een groot lezerspubliek trekken en waarin ze actuele, maatschappelijke thema's gebruikt als kapstok. In Schaduwkinderen ging het om terrorisme, in Uitverkoren spelen de thema's onderdrukking en hebzucht, met name binnen een sekte, een grote rol. Daarnaast zijn haar hoofdpersonen aansprekende figuren met wie je je als lezer gemakkelijk kunt identificeren.

In het eerste deel van de Cirkel-trilogie heeft zij haar hoofdpersonage Jules voldoende inhoud meegegeven om nieuwsgierig te zijn naar verdere ontwikkelingen. In dit tweede deel komt Jules steeds beter uit de verf. Haar wens maar ook haar angst haar verleden te ontdekken voelt de lezer haarscherp aan. Elk flintertje informatie brengt je dichter bij de persoon Jules: de gedreven officier van justitie met een groot persoonlijk verdriet. Het is de kracht van Linda Jansma om de lezer zo steeds intensiever bij het wel en wee van haar hoofdpersonage te betrekken. Ook Harry Simones heeft weer een behoorlijke rol in het verhaal en we komen meer over zijn verleden te weten. Daarentegen blijven de overige karakters wat meer aan de oppervlakte en met name voor Elijah is dat jammer. Maar wat in het vat zit...

De spanningsboog wordt mooi opgebouwd. Er gebeurt veel en het is heel knap hoe de dreiging aan de ene kant en de aan naïviteit grenzende opgewektheid aan de andere kant binnen de poorten van de geloofsgemeenschap van Elijah Schillinger beschreven worden aan de hand van één van de vrouwen in de sekte, Rebekka. Realistisch, afschuwwekkend en de wetenschap dat deze levensstijl voor veel mensen werkelijkheid is. Hierover is voldoende te vinden op internet en er zijn ook diverse boeken verschenen van voormalige slachtoffers, zoals bijvoorbeeld het boek 'Vlucht uit het land van de vrijheid' van Anna Meijerink.

Met Uitverkoren heeft Linda Jansma weer een toppertje geschreven. We komen steeds dichter bij de onthulling over wat er 20 jaar geleden precies is gebeurd. Heeft de broer van Jules haar vader vermoord? Waarom is haar vader überhaupt vermoord? Wie zijn er nog meer bij betrokken geweest? En komt het nog goed tussen Harry, de ex-geliefde van Jules, en Jules? We zullen nog even moeten wachten op alle antwoorden totdat de 'Cirkel van het kwaad' rond is. Het laatste deel van de trilogie verschijnt in 2018, hopelijk nog voor de zomer. Dat wordt lang afzien voor de vele fans van Jules Declerck. 

ISBN 9789461093592 | Paperback | 350 pagina's | Uitgeverij De Crime Compagnie | juni 2017

© Joanazinha. 15 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De visser
John Langan

Lange tijd wist Abe helemaal niet dat hij van vissen hield. Hij had een goede baan bij IBM en was gelukkig getrouwd met de vijftien jaar jongere Marie. Wanneer Abe aan de toekomst dacht, dat hij aan vrolijkheid en rondrennende kinderen, niet aan stilzwijgend naar een dobber staren. Toch werd hij op een ochtend tijdens het ontwaken overvallen door een onbedwingbare drang te gaan vissen. Hij hoefde niet met Marie te overleggen, ze was er niet meer. Een week na hun huwelijksreis voelde ze een knobbeltje in haar borst. Twee jaar na hun trouwdag overleed ze.

Abe stelde de allesoverheersende gedachte niet erg op prijs. Stug probeerde hij de drang te gaan vissen te negeren. De laatste keer dat hij een poging had gewaagd een vis te vangen, was in zijn kindertijd. Hij ontdekte toen al snel dat hij er geen talent voor had. De zin die zich stevig in zijn hoofd had genesteld weigerde echter voor andere gedachten te wijken. “Ik moet gaan vissen”, schreeuwde het inmiddels in zijn hoofd. Abe gaf zijn verzet op en begaf zich naar een nabijgelegen hengelspeciaalzaak. Als hij moest vissen, dan ging hij vissen.

Aanvankelijk maakte Abe er een potje van. Hij had geen idee wat hij moest doen en hij rommelde maar wat aan. Toch bleef Abe vissen. Elke dag, urenlang. Hij begon zowaar vis te vangen. Het is echter niet de liefde voor vissen die Abe in dit boek met de lezer wil delen. Zijn verhaal gaat over een gebeurtenis die zijn leven voorgoed heeft veranderd. Abes verhaal gaat over de Visser.

Tegen de tijd dat Abe aan zijn tweede visseizoen begon, wist hij precies waar de mooiste visplekken waren. Rond die tijd begon hij Dan Drescher mee te nemen. Het was helemaal niet zijn bedoeling geweest een vismaatje te zoeken maar het verdriet dat Dan uitwasemde raakte hem. Het was een verdriet dat hij herkende. Dans vrouw en kinderen waren bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. Hoe het verder moest, wist Dan niet. Daarom ging hij vissen, samen met Abe.

Abe neemt Dan mee naar al zijn geliefde visstekken. Samen staren ze urenlang naar de dobbers die op het water drijven. Soms praten ze over hun verlies, soms zeggen ze helemaal niets. Na het seizoen trekt Dan zich in de eenzaamheid van zijn verdriet terug maar tegen de tijd dat het volgende seizoen begint, zoekt hij Abe weer op. Hij stelt voor een nieuwe visstek te proberen: Dutchman’s Creek. Dan beweert er in een boek over gelezen te hebben maar Abe heeft meteen door dat hij liegt. Vreemd, waarom zou iemand over een visstek liegen?

Ook Howard, de eigenaar van het restaurant waar de vismaten voor vertrek ontbijten, weet dat Dan de waarheid omzeilt. Hij heeft het bewuste boek ook gelezen en Dutchman’s Creek staat er niet in vermeld. Het idee dat de twee mannen juist deze visplek gaan bezoeken, staat hem niet aan. Er zijn opvallend veel mensen bij Dutchman’s Creek om het leven gekomen. In een poging de visvrienden tegen te houden, besluit hij hun de legende over de Visser te vertellen.

Wat volgt is een verhaal dat rond 1840, in een stadje vlakbij New York, begint met een tragisch verlies. Wanneer Beatrice, de vrouw van de steenrijke Cornelius, ziek wordt, lukt het niemand haar te genezen. Cornelius haalt een vreemdeling in huis maar ook hij weet de dood van Beatrice niet te voorkomen. Vreemd genoeg lijkt Cornelius niet om de dood van zijn geliefde vrouw te rouwen en de vreemdeling, die door de dorpsbewoners voor een arts werd aangezien, blijft bij hem in huis wonen. In de jaren die voorbij gaan wordt soms vanuit de verte een vrouw gezien die grote gelijkenis met Beatrice vertoont. Niemand weet wie ze is.

Jaren later, kort na de eeuwwisseling, zijn er plannen om het stadje in een enorm waterreservoir weg te laten zinken. De dam in de Esopus, een aftakking van de Hudson, trekt allerlei werklieden aan die met hun gezinnen in eenvoudige arbeiderswoningen trekken. Lange tijd bestaat het leven vrijwel uitsluitend uit heel hard werken maar dan leidt George, een van de werklieden, een onverwacht verlies. Zijn vrouw Helen maakt een eind aan haar leven. Aanvankelijk is George ontroostbaar maar dan slaat zijn verdriet om in een onverklaarbare blijdschap. Wanneer iedereen ziet wat George zo gelukkig maakt, deelt niemand zijn verrukking…

Schrijver John Langan heeft er twaalf jaar over gedaan dit verhaal te voltooien. Keer op keer legde hij het verhaal weg om het later toch weer op te pakken. Dat het een verhaal is dat weloverwogen is geschreven, blijkt uit elke bladzijde. De visser is een thriller met griezel-, horror- en fantasyelementen maar tegelijkertijd is het een aangrijpend verhaal over de impact van verlies. Wat als er een manier is om de scherpe randjes van een allesoverheersend verdriet liefdevol te verwijderen? Wat als er zelfs een manier is om een verlies terug te draaien? Maakt het dan uit dat het om een weinig fraaie methode gaat?

De stijl van John Langan doet aan die van Stephen King en John Ajvide Lindqvist denken. Het is griezelig, mysterieus en intrigerend. Ik moest het boek regelmatig even wegleggen om alles rustig tot me te kunnen nemen. De visser is een prachtig gelaagd verhaal waarin liefde, kwaad, rouw en berusting hand in hand gaan. Fascinerend van begin tot eind.

ISBN 9789045213330 | paperback | 320 pagina's | Karakter Uitgevers | juli 2017
Vertaald door Roelof Posthuma

© Annemarie, 15 augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.samwilsonwriting.com