Winternacht
Suzanne Vermeer

Omdat ze beloofd hadden het geheim te houden, hebben haar ouders het haar nooit verteld, dus is Karin ter Duin, traumatherapeut al 35 jaar oud als ze te horen krijgt dat ze is geadopteerd. Waarom haar ouders het nu wel vertellen? Er is een brief gekomen van haar biologische vader: hij is terminaal en wil haar toch nog zien.

Karin is geschokt. Haar hele leven stat op losse schroeven. Wil ze die vader wel zien?  Er blijkt ook nog een broer te zijn. Dat geeft de doorslag: ze heeft altijd een broer willen hebben. Dus ze pakt koffers, voor haarzelf en haar dove zoontje Sam en reist af naar de Canadese stad Ottawa.

Maar in plaats van een welkome ontvangst in het stadje waar ze bij haar broer zal logeren, wordt ze aan haar lot overgelaten.  Er wordt namelijk een kind vermist in Gatineau Park, een natuurpark in de buurt van Ottawa, en iedereen helpt mee zoeken. Het vermiste meisje is Liv, de dochter van Tom en Katy.
Dat er een burgerzoektocht is georganiseerd is een doorn in het oog van politie-inspecteur Dawn Clark. Zo verdwijnen eventuele sporen als er een misdrijf in het spel is!

Het broertje van Liv beweert dat zijn zusje meegenomen is door de heks. Dawn weet dat hij Abigail Wilson bedoelt, een vrouw die in een afgelegen hut woont met haar hond. Inderdaad vinden ze het meisje daar, maar het is te laat. Heeft Abigail daar de hand in?  Als er even later weer een kind verdwijnt rijzen er twijfels: op dat moment zat Abigaïl immers in de cel!

Intussen heeft Karin haar broer Jonas ontmoet, die haar voorstelt aan zijn partner Hailey, die weer de zus is van Dawn. Die kan op Karins zoontje passen als zij haar vader gaat bezoeken. Karin schrikt er van: de man is op sterven na dood. Wat wil hij haar perse vertellen? Het is helaas te laat. ’Laat het stoppen’, brengt hij nog uit.

Als Jonas haar in het ouderlijk huis laat kijken, ontdekt Karin een dagboek van haar moeder. Wat daarin staat komt niet overeen met het verhaal van Jonas. Haar moeder zou gestorven zijn bij de bevalling waarbij Karin, toen Kareena genoemd, geboren werd. Maar ze schreef de dag daarna nog in het dagboek! Welke geheimen verbergt het verleden? Wat was er zo belangrijk dat Karin nu ineens naar Ottawa geroepen werd?
Als er antwoord op deze vragen komt, blijken er nog meer kinderen gevaar te lopen.

Lekker spannend deze thriller. We ontdekken ook met dit nieuwe boek niet wie de ghostwriter is, maar het is zeker een waardig opvolger. Het is goed geschreven: in de stijl van Suzanne Vermeer zijn er beschrijvingen van omgeving en interieur, en naast de spannende verhaallijn is er een romantische element. Je denkt als lezer snel te weten wie de dader is, maar de schrijver houdt een slag om de arm, dus je weet het pas zeker als je het boek bijna uit hebt.

ISBN 9789400508422| paperback |312 pagina's | Uitgeverij Bruna| oktober 2017

© Marjo, 10 december 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

https://www.facebook.com/wim.menheer

De ijsvogel
Lineke Breukel

Openingszin:
‘Op een bankje ligt een vuurwapen, open en bloot, aan de rand van een speelplaats. Het heeft geen eigenaar en niemand neemt de verantwoordelijkheid voor het feit dat het daar is achtergelaten’.

Als het verhaal verder gaat lijkt het er even op dat het vuurwapen de protagonist is. Dat komt ook doordat het een naam heeft: De IJsvogel. Maar dan blijken toch twee jongeren de hoofdpersonen te zijn: Joey en Vera, die - nadat ze op een akelige manier kennis hebben gemaakt met het wapen - op zoek gaan naar de eigenaar.

Het is te verwachten: het wapen maakt slachtoffers, maar op een heel ongewone manier.
De eigenaar houdt zich bezig met experimenten die in de Tweede Wereldoorlog zijn opgezet, en om begrijpelijke redenen werden onderbroken. De man erfde alles wat hij nodig had om er mee door te gaan, en wist ook wetenschappers uit deze tijd er bij te betrekken. Oude ideeën in een nieuw jasje.
Als Joey ontdekt dat het niet zomaar willekeurig is dat hij tegen het wapen aanliep, en dat men bepaalde plannen met hem heeft, wordt zijn speurtocht erg gevaarlijk. Hij moet voorzichtig zijn: voor zichzelf, en voor Vera, het meisje uit zijn klas, waar hij stiekem een beetje verliefd op is.
Daar vinden we nog een romantisch element, binnen een superspannende en intrigerende thriller.

Het verhaal heeft een prima sfeertje: het speelt in de duinen van de Noord-Hollandse kust, waar nog bunkers uit de Tweede Wereldoorlog liggen, en waar het heel dikwijls flink waait. Natuurlijk zijn er speurders in een thriller, en in dit geval is dat de moeder van Joey, die bij de recherche zit en hulp krijgt van haar maat Nico.

Dit debuut is op een speciale manier ontstaan. Een kern van een zevental schrijfsters hebben samen met Lineke Breukel ‘De ijsvogel’ geschreven, met gebruikmaking van ideeën die aangeleverd werden door vele anderen. Dat gebeurde via Facebook. De bedoeling was om aan te tonen dat schrijven goed te leren is. Ook leerden de schrijvers hoe een manuscript tot stand komt.
Het resultaat mag er zijn! Het is een origineel verhaal, met leuke verrassende wendingen, humor en veel couleur-locale. Het is geschreven in de tegenwoordige tijd, hetgeen de snelheid opvoert. Vaart zit er absoluut in, je ligt dit boek niet zomaar weg!
Gezien de filmische beschrijvingen zou het mij niets verbazen als dit ooit verfilmd zou worden. En dan ga ik zeker kijken!

ISBN 9789461851963| paperback |244 pagina's | Uitgeverij Village| juni 2017

© Marjo, 8 december 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dodenzang
Wim Menheer

Lizette Peeters is op weg naar haar werk. Ze poetst bij de rijke Joodse diamantair Max Mahler. Zoals altijd loopt Lizette even langs de eendjes in het park en voert hen brood. Ze schrikt als er ineens meeuwen om haar heen vliegen. Een ervan ziet er kwaadaardig uit. Heeft hij nou bloed aan zijn bek? En die kop, lijkt dat nou op een mensenhoofd? Gauw loopt ze door, maar het was een voorteken, ze wist het. In het kantoor van de diamantair treft ze een afschuwelijke situatie aan: Mahler zit vastgebonden op een stoel, tape over zijn mond. Erger is dat de dader zich nog in de ruimte bevindt! En deze slaat Lizzie neer, drie keer slaat hij haar. Ze overleeft het - Mahler niet - maar zal voorlopig in coma liggen. Met akelige dromen.

De inspecteur van politie die de zaak van de dode diamantair op moet lossen is Hans Pelsmaeckers. Hij heeft assistentie van John Cardoen, en Alexia Avonds. Alexia was eigenlijk met een andere zaak bezig. Een politicus, die al enkele dagen zoek was, blijkt de dood gevonden te hebben in een vijver. Alexia wil er niet aan, maar haar superieuren doet de zaak af als een zelfmoord. Doordat Alexia een vasthoudend type is, ontdekt de politie later toch dat er een verband is tussen deze twee zaken.

Moet de moordenaar gezocht worden in de persoonlijke situatie van Mahler? Niet officieel gescheiden van zijn joodse echtgenote , en samenwonend met een niet-joodse vrouw? Of is het zakelijk? Hij blijkt behalve een lucratieve diamantenhandel betrokken te zijn bij een duistere zaak rondom een diamantenmijn in voormalig Congo. Waar ook Lizette vandaan komt.  Maar wat heeft de politicus er dan mee te maken?

Dan worden er twee dingen geconstateerd: Lizette beschikt over paranormale gaven, en al ligt ze in coma, ze droomt nog steeds.
En John Cardoen kent zijn klassieken: hij ontdekt wat de link is tussen de moorden.
Maar… betekent dat dat er meer mensen in gevaar zijn?

Prettig lezende misdaadroman, die zich afspeelt in Antwerpen. Het is jammer dat de schrijver zich vaak verliest in boeketachtige opmerkingen, hetgeen hij misschien wel doet om het verhaal jus te geven. Een beetje meer humor, die er nu al in zit, en die zogenaamd verlekkerende opmerkingen kunnen achterwege blijven. Dit soort tekstjes:

‘Ik ben geen jongen,’ zei hij rustig. ‘ik ben op en top een man.'
‘Hij kwam nader en boog. Hij sprak fluisterend.
‘Misschien hebt u me nog nodig.’
‘Wat?!’ Alexia hapte naar adem, ‘wat zegt u?’
‘Met het onderzoek natuurlijk,’ zei hij, ’had u iets anders in gedachten?’

Maar er zullen ongetwijfeld lezers zijn die dit juist wel waarderen.

Wim Menheer (Borgerhout, 1937) is een Vlaamse auteur, dichter, redacteur en fotograaf. Menheer debuteerde literair in 1989 met de verhalenbundel In de schaduw van de eik. In 1998 volgde zijn thrillerdebuut Het purperen oog, dat lovende kritieken kreeg in de Detective en Thrillergids van Vrij Nederland. Ook worden zijn dichterskwaliteiten geroemd. Hij kreeg de tweede poëzieprijs in Tongeren (1997) en de derde poëzieprijs in Sint-Truiden (1998).

ISBN 9789082180671 | Paperback | 255 pagina's | Uitgeverij Verba | juni 2017

© Marjo, 26 november 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dooie dagen
Pim Hermans

In de proloog loopt Bobby, nu een jonge man van 27, over een kerkhof. Het is de plek waar hij vroeger zijn hart kon uitstorten. Bij het graf van zijn oma zat hij dan, en praatte en huilde. Oma Soekeboemie, de enige die van hem gehouden heeft, denkt hij wel eens. En Usha, de hond. Ja, zij ook.
Hij heeft de hond nadat die overleden was bijgezet op het graf van Soekeboemie, die helemaal zijn oma niet was maar de overbuurvrouw.
Als hij de begraafplaats weer verlaat weet hij dat zijn moeder daar ook ergens ligt. Lekker laten liggen, denkt hij.

Intrigerend. Waarom bezoekt hij het graf van zijn moeder niet en wel dat van een vrouw die ‘alleen maar’ de overbuurvrouw was?
Als dan in het eerste hoofdstuk iemand vermoord wordt, ben je al zo nieuwsgierig dat je alleen maar verder kunt lezen...

Het slachtoffer is neergeslagen met een ijzeren staaf. Het is Frans Level, vroeger onderwijzer in Betondorp, waar het verhaal zich afspeelt.
‘Hebben ze hem eindelijk te pakken, die zeikerd?’ is de reactie van een van zijn buren.
Het slachtoffer blijkt niet zo geliefd geweest te zijn. Nu niet, maar al in de jaren vijftig, de tijd waarin Bobby zijn leerling was, werd hij gevreesd.
Is Bobby, vroeger een slachtoffer was van Lavel, degene die hem vermoord heeft? Of zijn er andere zaken die een rol spelen?

Siem Schoeman en Marion (zonder achternaam?) zijn de inspecteurs die de moord onderzoeken. Schoeman raakt tegen wil en dank persoonlijk bij de zaak betrokken, als in Rotterdam een tweede slachtoffer valt en Siem deze blijkt te kennen uit Nederlands-Indië. Speelde deze Koppejan een rol in het verleden van Bobby? En wie is die man op de brommer die steeds opduikt?

Terwijl Johan Cruijff en Cees Fasseur een bescheiden rol mogen spelen, lezen we over het leven van Bobby, die niet alleen op school een zwaar leven had, maar ook thuis gekoeioneerd werd. Wat er zich precies allemaal speelde bij hem thuis, dat hoorde hij pas toen hij volwassen was, toen hij allang het huis uit en zijn moeder allang dood was – na een val van de trap die overigens nu als verdacht wordt beschouwd.

Het verhaal is een misdaadverhaal dat speelt in de Amsterdamse arbeiderswijk Betondorp in de jaren vijftig en zestig. Andere tijden, andere normen en waarden. De nasleep van de Indonesische vrijheidsstrijd, Ajax en de kraakbeweging; heilsoldaten en de Wallen, incest en (vermeend) verraad, het zijn maar enkele van de vele ingrediënten van een boeiend maar soms nogal ingewikkeld verhaal, met een verrassende ontknoping.

'Dooie dagen' is het debuut van Pim Hermans (1951) tevens genomineerd voor de Schaduwprijs 2017, die hij helaas niet gewonnen heeft.

ISBN 9789086664023 | paperback |262 pagina's | Uitgeverij Mosae Libro| september 2016

© Marjo, 21 november 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De schitterende doden
Belinda Bauer

Eve Singer is pas 29, maar aan haar carrière lijkt al een eind te komen. Ze is misdaadverslaggever voor de televisie, en haar baas is erg veeleisend. Het publiek is veeleisend, zegt hij: zij willen bloed zien, lijken! Aan Eve en haar vaste cameraman Joe de taak om dat te leveren. Maar daar voor moeten ze allerlei slinkse paden betreden want journalisten zijn natuurlijk niet welkom op een plaats delict.

Er is een nieuwe medewerker gekomen: jonger en blond. Een bedreiging dus. En Eve heeft haar baan zo hard nodig. Ze heeft noodgedwongen haar eigen appartement op moeten geven om weer bij haar vader in te gaan wonen. Hij begint te dementeren, en kan niet meer alleen wonen. Soms weet hij niet eens meer wie Eve is, maar ook zijn er momenten dat hij heel goed lijkt te beseffen wat er aan de hand is. Kortom: het leven is moeilijk voor Eve.

Als de moordenaar haar pad kruist, wordt het nog moeilijker. De man schijnt te denken dat Eve de enige is die begrijpt wat hij aan het doen is. Zij is zijn muze, want wat hij laat zien aan het publiek via Eve is immers kunst. Hij wil niet inzien dat ze daar toch heel anders over denkt.

Een misdaadroman volgens het geijkte patroon. Het begint met een proloog die de lezer pas kan begrijpen als het verhaal gelezen is. Dan volgen we het eerste slachtoffer. De moordenaar doet zijn intrede, gevolgd door Eve als zij verslag moet uitbrengen van een gruwelijke moord.
Het verhaal volgt hen allebei: de moordenaar en de verslaggever, tot de apotheose.
In de tussentijd levert het verhaal van de moordenaar enig inzicht in het waarom van zijn daden, en wordt het leven van de verslaggever bemoeilijkt door de persoonlijke omstandigheden.

Het verhaal speelt in Londen, in de drukke tijd voor kerst. Het is echt winter, er ligt een flink pak sneeuw: ziedaar de sfeer.
De schitterende doden is een thriller, geheel volgens de regels. Is het dan niet spannend? Jazeker wel, het is spannend tot bijna de laatste pagina. Maar omdat het het geijkte patroon volgt, is het niet bijzonder. Er is geen uitdaging, het is te voorspelbaar. Ook het afrondende gedeelte biedt niets bijzonders.
En helaas  komen de motieven van de dader te weinig uit de verf. Er wordt gehint, maar niets echt verteld. Dat is reuze jammer want de psychologische achtergronden zijn binnen een thriller toch de krenten in de pap.
Belinda Bauer kan beter, dus dat hoop ik dan maar terug te zien in haar volgende thriller.
Niettemin: een heerlijk boek voor een avondje ontspannen.

 
ISBN 9789400507630| paperback | 320 pagina's | Uitgeverij Bruna | mei 2017
Vertaald door Valerie Janssen

© Marjo, 19 november 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Grensgebieden
Arne Dahl

Nadat ze op een waar horrorhuis in een afgelegen gebied zijn gestuit, worden de angstige vermoedens van rechercheur Sam Berger bevestigd. In het huis worden bloedsporen van de vermiste vijftienjarige Ellen Savinger aangetroffen. Hoewel Ellen zelf ontbreekt, is het duidelijk dat iemand haar iets vreselijks heeft aangedaan. Er heeft bloed gevloeid, en veel ook. Leeft Ellen nog of is ze in de eenzaamheid van haar duistere gevangenis gestorven? Hoewel er weinig zekerheid is, weet Sam Berger één ding zeker: er is een seriemoordenaar actief. Een moordenaar die er voor Sam een heel persoonlijk kat-en-muisspel van maakt.

Hoewel Sam bijzonder zeker van zijn zaak is, gelooft zijn baas Alan hem niet. Dat de vijftienjarige Ellen iets is overkomen staat vast, maar dat geldt niet voor de andere vermiste meisjes die Sam noemt. Volgens Alan zijn die meisjes hoogstwaarschijnlijk met hun vriendjes van huis weggelopen of gaat het wellicht om eerwraak. Sam wordt niet serieus genomen. Misschien zou het beter zijn om het complete verhaal met Alan en de rest van zijn collega’s te delen. Dan zou het voor iedereen duidelijk zijn dat de verdwijningszaken met elkaar verbonden zijn. Dan zou duidelijk zijn hoe nijpend de situatie is. Maar Sam zwijgt. Het is te moeilijk om te praten. Te persoonlijk.

De aanwijzingen die de moordenaar voor Sam achterlaat zijn piepklein. De technische recherche ziet ze over het hoofd maar Sam weet waarnaar hij moet zoeken. Zijn de piepkleine horlogetandwieltjes puur als treiterij achtergelaten? Ze vormen in ieder geval een boodschap voor Sam. Een boodschap die hem vertelt dat hij niet vergeten is. Een boodschap die hem waarschuwt voor wat komen gaat. Sam weet wie de seriemoordenaar is maar hij weet niet waar zijn tegenstander zich bevindt. Het lijkt wel of de man die de meisjes ontvoert, lange tijd van de aardbodem was verdwenen. Sam zou zijn meerderen in vertrouwen moeten nemen maar hij blijft zwijgen. Wat hij weet, kan hij niet delen.

En dan gebeurt eindelijk waar Sam al lange tijd vurig op hoopt. Er is een spoor. Een spoor dat hij met zijn collega’s kan delen. Het gaat om een jonge vrouw die keer op keer op locaties die aan de verdwijningen gelinkt zijn opduikt. Weet ze soms meer over de verdwenen meisjes? Het is van het grootste belang de vrouw te vinden maar dat blijkt geen eenvoudige klus te zijn. Met behulp van een valse identiteit weet ze zich uitstekend voor de buitenwereld schuil te houden.

Wanneer de vrouw zich na een pittige zoektocht eindelijk in Sams verhoorkamer bevindt, blijkt ze bereid de strijd aan te gaan. Sam doet zijn uiterste best tot haar door te dringen maar de vrouw vertrekt geen spier. En dan gaat het allemaal ineens heel snel. Voor Sam goed en wel beseft wat er gebeurt, zijn de rollen omgedraaid. Sam is niet langer de ondervrager maar de verdachte. Zit hij soms zelf achter de verdwijningen van de tienermeisjes?

Met Grensgebieden maakt schrijver Arne Dahl duidelijk dat hij niet alleen een voortreffelijke maar ook een heel veelzijdige schrijver is. De stijl van deze intense thriller lijkt in niets op die van de eveneens indrukwekkende Opcop-reeks, waarin een specialistisch team internationale misdaden onder de loep neemt. In Grensgebieden gaat hoofdpersoon Sam Berger niet alleen de strijd tegen de moordenaar maar ook de strijd tegen zichzelf aan. In hoeverre overlappen de geesten van de moordenaar en de politieman elkaar?

Ga de uitdaging aan en probeer zo lang mogelijk over Grensgebieden te doen. Zal het je lukken minstens een week met dit boek zoet te zijn? Mij is het in ieder geval niet gelukt! Grensgebieden is zo goed geschreven dat het verhaal je gijzelt tot het uit is. Arne Dahl is en blijft een van de beste Zweedse misdaadauteurs. Keer op keer schrijft hij een ware voltreffer.

ISBN 9789044537734  | Ebook| 300 pagina's | Uitgeverij De Geus| september 2017
Vertaald door Ron Bezemer

© Annemarie, 26 oktober 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Als ik aan je denk
Laura Lippman

Is het door het proces tegen Rudy Drysdale dat de kersverse openbaar aanklager Luisa ‘Lu’ Brant steeds aan haar eigen jeugd moet denken? Hoewel zij en Rudy in dezelfde omgeving zijn opgegroeid, kende ze hem niet. Terwijl Lu’s carrière zich steeds succesvoller ontwikkelde, koos Rudy voor een bestaan op straat. Rudy is een buitenmens maar toch zit hij nu opgesloten. Hij wordt verdacht van moord. Rudy zou het slachtoffer in haar eigen huis hebben doodgeslagen.

Op de sprei op het bed van het slachtoffer wordt bewijs van Rudy’s aanwezigheid aangetroffen. Heeft Rudy de vrouw verkracht of heeft het slachtoffer hem gestoord op een moment dat Rudy dacht alleen in haar huis te zijn? Lu denkt terug naar vroeger. Aan 1980, toen haar acht jaar oudere broer AJ nauwelijks volwassen was. Op een feest brak een vechtpartij uit. Twee broers kwamen wraak nemen voor het leed dat hun zusje was aangedaan.

AJ en zijn vriend raakten gewond en een van de broers kwam om het leven. Hoewel AJ iemand gedood had, werd hij niet gestraft voor zijn daad. Iedereen zag AJ, de zoon van de hoofdofficier van justitie, als een held. Hij had het leven van zijn beste vriend gered. Dat het leven van de vechtersbaas daarbij verloren was gegaan, was blijkbaar bijzaak. Voor de overgeblevenen ging het leven door en het ging Lu’s familie voor de wind.

Nu Lu steeds vaker aan vroeger terugdenkt, heeft ze het gevoel dat ze al die tijd iets over het hoofd heeft gezien. Klopt het verhaal van AJ en zijn vrienden wel en waarom waren de twee broers destijds eigenlijk op wraak uit? Waarom barstte de bom precies op dat moment? Lu weet nog dat het jongere zusje van de twee vechtersbazen een aantal maanden voor de vechtpartij met een vreselijke beschuldiging over de brug was gekomen. Ze werd door niemand geloofd. Wat als ze de waarheid sprak? Lu begint steeds meer het gevoel te krijgen dat de gebeurtenissen destijds zijn verdraaid. Wat is het werkelijke verhaal?

Lu heeft de laatste tijd wel meer om over na te denken. Bij de herinneringen aan haar jeugd hoort ook een leegte. Kort na haar geboorte is haar moeder overleden en Lu heeft haar altijd gemist. Ze groeide op in een prachtig huis dat haar vader speciaal voor haar moeder had laten bouwen maar toch werd er nauwelijks over haar gepraat. Ook was er geen contact met opa’s en oma’s. Lu was alleen met haar vader en broer, vrienden had ze niet. Later had ze Gabe, de man met die ze twee kinderen kreeg. Maar nu is Gabe er niet meer. Hij is veel te vroeg gestorven en Lu kan de gedachte aan zijn dood nog altijd nauwelijks verdragen.

Wie is Lu? Is het verleden waardoor ze is gevormd wel haar echte verleden? Wie heeft moedwillig de waarheid voor haar verdraaid? Lu beseft dat er geen weg meer terug is. Ze is opgegroeid tot een speurder en nu zal ze haar vaardigheden niet alleen op kantoor maar ook in haar privéleven inzetten. Ze wil weten wie ze is en wie haar familie is. Het is tijd voor de waarheid.

Thrillerschrijfster Laura Lippman heeft al meerdere thrillers op haar naam staan maar persoonlijk vind ik Als ik aan je denk eerder een roman. De misdaden die in het boek genoemd worden, zijn ondergeschikt aan Lu’s onderzoek naar het verleden. Aanvankelijk vroeg ik me af waar de schrijfster met het verhaal naartoe wilde. Toen ik het predicaat “literaire thriller” losliet, kon ik me beter op het verhaal concentreren, hoewel dit beslist niet het beste boek van deze schrijfster is. Als ik aan je denk gaat over leugens die door de waarheid achterhaald worden. Hoe graag men het soms ook zou willen, het verleden laat zich niet uitwissen.

Wie een bloedstollende thriller verwacht, zal enigszins teleurgesteld zijn. Dit verhaal bevat slechts een licht sluimerende spanning. Voor de nieuwsgierigen onder ons die een net uitgewerkt verhaal op waarde weten te schatten is Als ik aan je denk een geschikter boek. Al is de leugen nog zo snel…

ISBN 9789402309003 | ebook| 316 pagina's | Boekerij | september 2017
Vertaald door Mariette van Gelder

© Annemarie, 18 oktober 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Schone slaapsters
Stephen King en Owen King

Aanvankelijk maakte niemand in het Amerikaanse stadje Dooling zich druk om de slaapziekte die in Australië was uitgebroken. Australië was immers ver weg en de inwoners van Dooling hadden zo hun eigen problemen. Dat vrouwen ver weg massaal in slaap vielen en niet meer wakker werden, interesseerde hen niet . Zelfs in de vrouwengevangenis, waar het leven nauwelijks vertier bood, stond men nauwelijks bij de mysterieuze uitbraak stil.

Ook Clint en Lila Norcross hebben geen tijd om zich druk om een slaapziekte in een land ver weg te maken. Allebei hebben ze een drukke baan. Clint is hoofd psychiatrie in de vrouwengevangenis en Lila is hoofdcommissaris van de politie. Hun spaarzame vrije uren brengen ze het liefst met hun zestienjarige zoon Jared door. Eigenlijk zouden ze meer aandacht aan elkaar moeten besteden maar de laatste tijd lijkt de liefde die hen eens bijeenbracht niet meer zo vanzelfsprekend. Lila heeft bovendien ontdekt dat Clint jarenlang iets voor haar verborgen heeft gehouden. Of eigenlijk: iemand.

Door een ongewone moord heeft Lila wel wat beters te doen dan het laatste nieuws te volgen en het ontgaat haar dan ook volkomen dat de slaapepidemie zich steeds verder uitbreidt. In een trailer, vlakbij het bos, is een dubbele moord gepleegd. Volgens ene Tiffany,  die het misdrijf van dichtbij heeft zien gebeuren, heeft een onbekende vrouw de twee slachtoffers met haar blote handen gedood. Daarna heeft ze het drugslab van een van de slachtoffers opgeblazen.

Onderweg naar de plaats delict rijdt Lila bijna een vrouw die aan het signalement voldoet aan. Lila raakt van schrik de macht over het stuur kwijt en wanneer ze eindelijk stilstaat, ziet ze in haar achteruitkijkspiegel dat de vrouw is blijven staan en onbewogen over haar schouder kijkt. Haar blote billen steken parmantig onder haar overhemd, het enige kledingstuk dat ze draagt, uit. Korte tijd later laat de vrouw, die zichzelf Evie noemt, zich glimlachend door Lila in de boeien slaan. Ze wordt linea recta naar de vrouwengevangenis gebracht. Niemand weet nog dat dat precies is wat Evie wil. Alles maakt onderdeel uit van een plan. Een plan dat rechtstreeks met de slaapziekte verbonden is en waar Lila’s echtgenoot Clint, die van niks weet, deel van uitmaakt.

Magda Dubeck is een van de eerste vrouwen in Dooling die door de slaapziekte getroffen wordt. Terwijl ze zich overgeeft aan de genoegens van een middagdutje wordt haar gezicht in een webachtige cocon, die uit haar eigen lichaam groeit, ingepakt. De volgende die in slaap sukkelt is zwerfster Essie. Haar slapende lichaam gaat grotendeels schuil onder plastic en een stuk zeildoek.

Langzaam slaat de paniek toe. Wereldwijd worden vrouwen die in slaap vallen niet meer wakker. Wie probeert het webachtige spul van het gezicht van zijn geliefde te vegen, ontdekt dat de “schone slaapsters” maar beter niet wakker gemaakt kunnen worden. Wereldwijd breekt chaos uit. Niemand weet dat Dooling de sleutel tot de oplossing herbergt. De mysterieuze Evie weet precies wat er gaande is. Dat is ook de reden dat ze zich veilig in de gevangenis heeft laten opsluiten. Evie is anders. Ze is gekomen met een doel en schuwt geen enkel middel om het te bereiken.

In Schone slaapsters scheppen auteurs Stephen en Owen King een situatie die de wereld op zijn kop zet. Hoe meer vrouwen in slaap vallen, hoe groter de chaos wordt. Mannen die in paniek raken en hun vrouwen of dochters toch wakker proberen te maken, belanden in levensgevaarlijke situaties. De slapende vrouwen zelf zijn uiterst kwetsbaar. Zolang niemand het webachtige goedje dat hen bedekt verwijdert, zijn ze volkomen weerloos. Het duurt niet lang voor bepaalde types misbruik van de situatie maken. Anderen besluiten te doen wat de mensheid altijd doet als het iets vreest: het onderwerp van hun angst wordt gedood.

In de gevangenis heeft men al snel door dat Evie anders is. Hoe kan het dat haar wonden razendsnel genezen en wat bedoelt ze met haar vreemde uitspraken? Clint weet niet goed wat hij van haar moet denken en ook zijn vrouw Lila, die uit alle macht wakker probeert te blijven, kan haar ontmoeting met Lila maar moeilijk van zich af zetten. Evie zelf vermaakt zich opperbest. Alles is in gang gezet en nu is het wachten op de keuzes die gemaakt gaan worden. De slapende vrouwen zijn aan zet.

Stephen King staat niet bepaald bekend om zijn korte verhalen en ook in dit boek dat hij samen met zijn zoon Owen schreef, is hij behoorlijk lang van stof. Het verhaal is zo uitgebreid dat het regelmatig een beetje voortkabbelt maar gelukkig is het onderwerp enorm boeiend. Het verhaal is eerder mysterieus dan ijzingwekkend spannend, waarbij vreemd genoeg niet de slapende vrouwen maar de achtergebleven mannen de lezer angst aanjagen. Het is een verhaal met een duidelijke boodschap. Schone slaapsters is een bijzonder ongewone maar fascinerende ode aan de vrouw.

ISBN 9789044353037 | ebook| 675 pagina's | The House of Books | september 2017
Vertaald door Annemarie Lodewijk en Sabine Mutsaers

© Annemarie, 10 oktober 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Justine
Anne-Laure Van Neer

Zijn superieuren hebben niet al te veel vertrouwen in Inspecteur Verbeke, na een fiasco onlangs met het oppakken van een doorgeslagen man. Voor hem persoonlijk is dat geval ook verkeerd afgelopen: het was zijn trouwdag en zijn vrouw had voor hem gekookt. Toen hij – veel te laat dus – thuis kwam ontdekte ze een veeg lippenstift op zijn overhemd. De arme Verbeke, zich van geen kwaad bewust, werd stante pede op straat gezet.

Hij zit dus in de problemen, en krijgt nu ook nog die onmogelijke opdracht: een vijfenzeventigjarige vrouw komt zich melden. Ze wil een moord bekennen. Maar eigenlijk beoogt ze een verblijf in de gevangenis. Ze weigert namelijk resoluut om naar een verzorgingstehuis te gaan, zoals haar schoondochter voor haar geregeld heeft.

En daar zitten ze dan: Justine de Jager en Inspecteur Verbeke. Zijn chef heeft hem opgedragen het verhoor af te nemen met tact, empathie en geduld. Dus luistert de inspecteur ogenschijnlijk geduldig. Het gesprek wordt opgenomen, het enige wat hij hoeft te doen is luisteren. Maar het duurt en het duurt maar. Na twee dagen is er nog niemand vermoord. Ze kunnen haar toch niet opsluiten? Er is geen lijk, niemand is vermist.

En terwijl Verbeke zijn leven overdenkt, luisteren we met hem mee naar een verbijsterend en tegelijk heel acceptabel verhaal, over wat er allemaal gebeurt in het appartementencomplex, waar Justine, maar ook haar schoondochter met haar zoon woont.

De setting van het verhaal is de verhoorkamer in het politiebureau, terwijl het verhaal van Justine – cursief gesteld – zich afspeelt in het appartementencomplex met zes woningen.
Er is sprake van een kleine jongen, die ‘s nachts bezoek krijgt van het zandmannetje; een jong echtpaar dat hun eerste kind verwacht; een alleenstaande man, die erg van orde en netheid houdt, en een leeg appartement. Het vijfde wordt bewoond door de zoon van Justine, kinderloos maar met een hondje, het zesde door haarzelf.

Het is een erg origineel verhaal, met bijzondere en onverwachte wendingen. Alles wat er gebeurt uit het leven gegrepen, maar de opeenstapeling maakt het verhaal bizar.

Anne-Laure Van Neer (Antwerpen, 1975) werkte in de toeristische sector als animatrice, reisorganisator en reisagente. Vijf jaar geleden besloot ze haar job op te geven om schrijfster te worden. Ze woont in Mortsel samen met haar echtgenoot, twee kinderen, drie katten en twee konijnen. Dit boek, haar debuut, werd genomineerd voor de Knack Hercule Poirotprijs 2015.

ISBN 9789462420373| paperback |310 pagina's | Uitgeverij Kramat| september 2015

© Marjo, 9 oktober 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER