Persona
Soraya Vink
‘De persona is volgens Carl Jung een middel om een persoon in staat te stellen een rol uit te beelden zonder dat dit het eigen karakter is. Een masker dat ze zou tonen aan de buitenwereld om de omgang met criminelen te versoepelen.’
Dertiger Elvira Selas leeft een dubbelleven. Omdat ze half Spaans, half Nederlands is, was ze benaderd om als undercoveragent te werken in Spanje. Ze nam de naam Alba Grandes aan en wist vrij vlot geaccepteerd te worden bij de familie Navas, voor wie ze werkte als runner op het traject Sevilla- Amsterdam. De familie Navas deed oorspronkelijk in wapens maar raakte steeds meer betrokken bij drugshandel. Als er iemand vermoordt wordt, stopt haar undercoverwerk. Elvira staat onder verdenking. Ondervragingen volgen, en ze wordt in de gaten gehouden. Bijkomstig probleem is dat haar enige broer Eduardo verdwenen is. Ze vermoedt dat ook hij, zelf verslaafd, in de drugshandel zit, en is op zoek naar hem. Op dringend verzoek van hun moeder.
Het undercoverwerk nam steeds meer haar leven over, waardoor ze als ze weer in Nederland is, moeite heeft met haar leven als Elvira. En Eduardo is nog niet terecht. Ondanks alles kan ze weer aan de slag als rechercheur bij de afdeling Zware Criminaliteit, op voorwaarde dat ze een psycholoog bezoekt.
Vrijwel onmiddellijk wordt ze als teamleider aangewezen bij de zaak van een moordenaar die mogelijk een seriemoordenaar is. Een van haar medewerkers heeft het na de tweede moord over een spreekiller: iemand die een drive heeft om af te maken waar hij aan begonnen is, omdat hij zijn slachtoffers van tevoren heeft uitgezocht.
Zo komt het dat Elvira drie pijlen op haar boog heeft: Eduardo vinden, hetgeen te maken heeft met de tweede pijl, want vanwege haar vermoeden dat hij in het Spaanse kartel zit, kan ze haar infiltratiewerk niet geheel ter zijde schuiven. En als derde pijl moet ze zien te voorkomen dat de spreekiller een derde moord pleegt.
Het is deze moordzaak die de hoofdmoot van het boek vormt. Terwijl haar leven gevaar loopt, maar ze niet precies weet wie het op haar gemunt heeft, moet ze haar dubbelleven verbergen.
Er moeten keuzes gemaakt worden, maar Elvira wil alles! Of ze dat voor elkaar krijgt?
Het is nogal veel wat zij haar hoofdpersoon laat verstouwen, maar het boek leest vrij gemakkelijk omdat Soraya Vink een prettige schrijfstijl heeft. Terwijl de moordenaar zijn zegje mag doen in schuingedrukte tekststukken, lezen we in flashbacks over het infiltratieverleden en volgen we Elvira op haar weg naar een oplossing van de moorden.
Voor de twee delen in het boek staat een tekst uit een liedje van Danny Vera. Niet vreemd dat Vera het eerste exemplaar van dit debuut uitgereikt kreeg!
Soraya Vink is redacteur, interviewer en recensent. Ze studeerde Spaanse taal en cultuur aan de Universiteit Utrecht en is eerstegraads docente Spaans.
ISBN 9789402730906 | Paperback | 382 pagina’s | Harper Collins | oktober 2018
© Marjo, 16 december 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
IJskoud
Suzanne Vermeer
Als inspecteur van politie Ben de Groot zijn pensioen ziet naderen besluit hij de laatste jaren door te brengen in de krochten van het politiebureau waar de cold cases opgeslagen liggen. Als er gekozen moet worden welke zaken er opnieuw onderzocht gaan worden, mag ook hij zijn voorkeur aangeven. Dat is niet moeilijk: 25 jaar geleden verdween er een jong meisje. Het was Oudjaarsnacht en ze was niet thuisgekomen van een feest. Johanna van Vliet was pas zestien.
Het was een zaak van de Groot, en ook toen al zat het hem niet lekker: de ouders en broer van het meisje waren terughoudend, wat was het wat ze niet vertelden? Maar de zaak liep dood, er werd taal noch teken van Johanna vernomen.
Als de Groot aanbelt bij de familie, met de vraag of de zaak heropend mag worden, doet een nichtje van het verdwenen meisje de deur open. De 23-jarige Olivia lijkt als twee druppels water op haar tante, hetgeen niet alleen bij de inspecteur voor verwarring zorgt. De vader en broer staan afwijzend tegenover de heropening, maar de moeder en Olivia willen duidelijkheid. Bij Olivia speelt ook nog mee dat ze een scriptie wil schrijven over de ins and outs van forensisch onderzoek, en waarom niet aan de hand van de zaak van haar tante?
De Groot is er niet zo blij mee, maar moet toegeven dat Olivia met haar voortvarende en onorthodoxe manier van onderzoeken meer loswerkt dan hij zelf gedaan zou kunnen hebben. Maar hij is er wel van op de hoogte dat het gevaarlijker is dan zij weet: een van de betrokkenen van toen zit weliswaar in de gevangenis, hij is nog steeds in staat om aan touwtjes te trekken.
Intussen ontdekt Olivia dat haar familie nogal wat heeft verzwegen, vooral haar vader blijkt dingen geheim te houden. En als zij een adres vindt thuis op de zolder is ze vastbesloten zelf op onderzoek uit te gaan, en al raadt iedereen het haar af, ze vertrekt naar Kopenhagen.
Eenmaal daar raakt ze betrokken bij de kwalijke praktijken van een bedrijf dat uit is op de rijkdommen van de Inuit in Qeqertarsuatsiaat en de actievoerders die proberen te voorkomen dat een dorp van de kaart verdwijnt.
Deze wending komt nogal uit de lucht vallen, het lijkt in tegenspraak met het eerste deel van het boek. Maar natuurlijk worden de verhaallijnen keurig met elkaar verbonden en met een bijzondere ontknoping wordt het geheel afgerond. Het is een erg spannend verhaal, waarbij Olivia oog in oog komt te staan met een moordenaar, en waarin er een speciale rol is weggelegd voor inspecteur de Groot die zijn vrouw consequent mevrouw de Groot blijft noemen en die, omdat zij het voor hem gebreid heeft, ook steeds de muts met de pompon ophoudt.
Maar het is dan ook ijskoud, het is met recht een winterthriller.
Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In overleg met zijn familie is besloten om de boeken van Suzanne Vermeer voort te zetten.
All Inclusive (2006) was het eerste boek op naam van Suzanne Vermeer en werd meteen een bestseller. Voor de meeste volgende boeken waren de reisbranche en het toerisme het uitgangspuntvoor deze succesvolle thrillers. IJskoud lijkt een zijweg in te slaan, al blijft een deel van het verhaal zich in het buitenland afspelen.
ISBN 9789400510067 | Paperback | 312 pagina's | A W Bruna | oktober 2018
© Marjo, 2 december 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Verdorven
Luc Deflo
Commissaris Herman Vangeel waant zich onaantastbaar. Zelfs als hij na een meningsverschil zijn minnares vermoordt. Hij weet natuurlijk hoe de politie te werk gaat, een dwaalspoor om zijn misdaad te verbergen is zo gelegd. En hij heeft er geen enkel probleem mee om die jonge kruimeldief als zondebok op te voeren.
Maar met één ding heeft hij geen rekening gehouden. Op die laatste avond dat hij met Daniela – notabene de vrouw van de hoogste politiefunctionaris! - naar een rendez-voushotel ging stond achter zijn Mercedes een andere auto te wachten, waar ook een man en een vrouw zaten: Sigrid Beertens die met haar baas Nick Demeuter nog wat ging drinken.
Dat Sigrid goed gekeken heeft naar de man en vrouw in de auto voor hen, ligt aan het feit dat ze zich ergerde zich aan die ouwe viespeuk in de auto voor hen, een kale man die niet van de veel jongere, mooie vrouw af kon blijven. Sigrid was zelf bovendien niet geheel en al gericht op haar eigen situatie, ze twijfelde of ze er wel goed aan deed om met Nick hier te zijn. Nick blijkt inderdaad andere ideeën te hebben over de toekomst. Hierna probeert Sigrid de relatie baas-werknemer tevergeefs te herstellen, en Nick is boos. Hij heeft er dan ook weinig zin in om net als zij de politie te tippen over wat ze gezien hebben. Sigrid meldt zich wel: volgens het politiebericht zou de dan als vermist opgegeven Daniela ’s middags voor het laatst gezien zijn! Dat klopt dus niet.
De politie heeft evenwel weinig interesse in haar getuigenis. Zij zijn druk bezig de - valse - sporen van de moordenaar te volgen. Herman Vangeel trekt aan de touwtjes. Er is evenwel één politieman die haar wel gelooft. Guy Depreter heeft zo zijn eigen besognes, hij is gescheiden en drinkt, en is niet vies van een beetje gepeuter in de hogere regionen. Maar het lijkt er sterk op dat hij zijn baas onderschat. Vangeel is niet alleen machtig vanwege zijn positie, hij heeft ook weet van onoorbare zaakjes van zijn personeel waar hij hen mee kan chanteren. Hij zet hen zelfs aan tot moord.
Guy, Sigrid en ook Nick zijn dan ook hun leven niet meer zeker.
Het is een lekker leesbare thriller, niet superspannend, maar goed genoeg voor een paar uurtjes ontspanning. Deflo is een Vlaming, en dat merk je als lezer, zeker als Depreter zijn verklikker in schakelt.
Luc Deflo (1958, Mechelen) was parttime schrijver. Behalve vele thrillers heeft hij toneelstukken, luisterspelen en scenario's geschreven.
De onlangs overleden misdaadauteur debuteerde met Naakte Zielen (1999), een psychologische thriller rond het speurdersduo Deleu en Bosmans. Met dat boek werd hij meteen ook genomineerd voor de Hercule Poirotprijs. In 2008 won hij die na drie nominaties met zijn boek Pitbull. Zijn eerste boeken hadden steevast zijn geboortestad Mechelen als decor. Alles tesamen schreef hij 35 boeken.
Van Halewyck geeft nog vier thrillers van hem uit. De eerste titel, Levend speelgoed is reeds aangekondigd en verschijnt in februari 2019.
ISBN 9789461318145 | paperback | 304 pagina's | Uitgeverij van Halewijck | september 2018
© Marjo, 28 november 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Dicht bij huis
Cara Hunter
De 8-jarige Daisy Mason is verdwenen van een tuinfeest bij haar ouders en inspecteur Adam Fawley en z'n team worden ingeschakeld om het meisje op te sporen. De ouders van het meisje reageren soms nogal vreemd, hetgeen natuurlijk voor allerlei speculaties zorgt. Men wil bijvoorbeeld niet dat de kamer van het meisje doorzocht wordt. Een kamer die zo vol is met de naam van de dochter, dat het onnatuurlijk aanvoelt. Alles is op elkaar afgestemd en overal komen madeliefjes in terug.
Via flashbacks leren we ook meer over Daisy Mason, die zich kennelijk een beetje schaamt voor haar ouders. Het gezin is wat minder ideaal dan ze naar buiten toe willen tonen. Met iedereen lijkt wel iets aan de hand te zijn. Zo is de vader wat minder de hardwerkende aannemer, dan hij naar buiten lijkt te zijn. Bovendien heeft hij nog een zoon uit een eerder huwelijk, die hij negeert. De moeder is als kind betrokken geweest bij de dood van haar zusje. De 10-jarige zoon Leo is geadopteerd en blijkt het foetaal alcohol syndroom te hebben. Hij wordt mede daardoor gepest op school.
Adam Fawley is zelf onder tragische omstandigheden een zoon verloren, maar dat speelt verder nauwelijks een rol in het verhaal, hoewel we aan het eind van het boek wel lezen wat er precies is gebeurd. Het privéleven van de politiemensen speelt in het verhaal verder sowieso nauwelijks een rol. De inspecteur is getrouwd met Alex en z'n overleden zoon heet Jake. - Op pagina 250 wordt de zoon overigens een keer Jack genoemd, hetgeen een foutje is. - En een rechercheur heeft een cyperse kater met de naam Hector.
Hoewel het boek niet verdeeld is in hoofdstukken, leest het wel lekker weg. Het verhaal wordt onderbroken met berichten op Twitter over de verdwijning, waarbij op een gegeven moment de onderbuik van de samenleving flink van zich laat horen. Dit escaleert op een gegeven moment. Verder zijn er krantenartikelen en wat berichten uit een Facebookgroep die in verband met de vermissing aan is gemaakt.
Het verhaal heeft een dubbel einde, waar ik niets van wil verklappen.
Ik kijk nu al uit naar het volgende deel van de serie, dat al in het Engels is verschenen.
ISBN 9789044638363 | Paperback | 335 pagina’s | Prometheus | november 2018
Vertaald door Ireen Niessen
© Renate 12 november 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Opgejaagd Wild
Wouter Helders
De Nederlander Sam de Wild is met een aantal andere commando’s op missie in de jungle van Frans-Guyana. Van het resultaat hangt zijn verdere carrière af. Wat hij evenwel niet weet is dat iemand hem via trackers volgt, iemand die vast van plan is zijn missie te laten mislukken, gewoon omdat hij niet wil dat er überhaupt iemand de missie volbrengt.
Dan is er een Franse officier die bezig is met duistere praktijken, en Sam komt te dichtbij. De Fransman weet nog meer aan de touwtjes te trekken met als gevolg dat Sam ontslagen wordt! Als SFS, Special Forces Solutions, hem benadert om als huurling dienst te nemen, moet hij die kans wel aangrijpen. Er moet tenslotte brood op de plank!
Het gaat om de beveiliging van de dieren tegen stropers, in een nationaal park in Zuid-Afrika, dat uitgebreid gaat worden over de grenzen heen. Ook hier loopt Sam tegen duistere zaken aan, stropers verdienen nu eenmaal goud geld met de uitvoer van onder andere ivoor naar China. Een blanke Afrikaner die Sams baas is, probeert nog een laatste slag te slaan met illegale praktijken, en Sam zit hem danig in de weg. Zeker als een vriend van Sam vermoord wordt. Als hij denkt wraak te nemen op de moordenaar, wordt hij zelf verdacht van moord en begint een spannende jacht waarbij hij veelal op ingenieuze manier uit handen van zijn achtervolgers weet te blijven.
Maar opnieuw zijn zijn spullen voorzien van opsporingsapparatuur en ziet het er naar uit dat de overmacht te groot is.
Intussen volgen we ook de Vlaamse journaliste Sofie Lafleur, die we kunnen kennen uit twee eerdere thrillers waarin zij een rol speelde. In het laatste verhaal is er een aanslag op haar gepleegd, ze kampt nog met de naweeën daarvan en is nog niet aan het werk. Maar als ze het verhaal van Sam te horen krijgt, hoe die waarschijnlijk onterecht ontslagen is door Defensie, begint het weer te kriebelen en ze vertrekt naar Johannesburg om te achterhalen wat Sam allemaal heeft meegemaakt.
Een pure actiethriller zonder lange uitweidingen. Je wordt als lezer meegesleurd in achtervolgingen, waarbij er vaak gewisseld wordt van vertelperspectief, hetgeen de spanning nog verhoogt. Ook zonder uitgebreide beschrijvingen weet je precies in wat voor omgeving Sam - en anderen - zich bevinden, of dat nu de jungle is of de Zuid-Afrikaanse savanne. Dat is zodanig in het verhaal verwerkt dat het verhaal niet vertraagt.
Deze snelheid verhindert de schrijver niet om af en toe ook wat moois neer te zetten:
‘This is Africa. Alles is anders hier. Dat was zeker lijkt, kan een dag later heel anders zijn. Zuid-Afrika is als een slecht opgeknapte oldtimer. De carrosserie ziet er goed uit vol speelse lijnen en authentieke details, maar van dichtbij zie je dat de lak begint af te bladderen en als je de motorkap opent, ontdek je dat de hele bende verroest en verrot is.’
Wouter Helders blijkt zelf jarenlang als militair journalist voor Defensie uitgezonden te zijn geweest, en weet duidelijk waar hij het over heeft. En het thema is helaas nog steeds actueel. Er wordt nog steeds illegaal gejaagd op wilde dieren, vooral olifanten en neushoorns.
Tegenwoordig is Wouter Helders (1983) communicatieadviseur voor het Ministerie van Defensie. Zijn debuut, Machtstrijd, haalde de shortlist van de Diamanten Kogel en won de Hebban Thriller debuutprijs. Verraad, Wouters tweede thriller, werd door ThrillZone genomineerd voor beste Nederlandstalige Thriller. Opgejaagd Wild is het derde deel uit de Sofie Lafleurreeks.
ISBN 9789491875687 | Paperback | 320 pagina's | LetterRijn | september 2018
© Marjo, 15 november 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Verknipte tegenstander
Deel 5 in de VT reeks.
Melissa Skaye
Verknipte tegenstander is het vijfde deel met rechercheurs Sanne Philips en Luca Borra in de hoofdrol. Omdat de delen elkaar opvolgen is het voor een goed begrip wel aan te raden dat je de boeken op volgorde leest.
De rechercheurs Sanne Philips en Luca Borra werken al een hele tijd samen op locatie hetgeen soms een broeierig sfeertje veroorzaakt. In de eerdere delen van deze serie hebben de rechercheurs de zaak opgelost van Joris Kracht, een man die jarenlang vrouwen mishandelde, verkrachtte en ook vermoordde. Sannes moeder was een van de slachtoffers, vierentwintig jaar lang was ze in handen van die bruut. Het is de reden waarom Sanne rechercheur is geworden.
Hoewel Joris in de zwaar beveiligde gevangenis te Vught zit, weet hij nog steeds Sannes leven zuur te maken. Ze krijgt brieven waarin hij haar sommeert hem te komen opzoeken. Ook haar moeder ontvangt deze brieven, maar omdat zij zich teruggetrokken heeft in Drenthe, weet ze dat gelukkig niet. Sanne geeft toe aan haar onrust, ze zoekt de man op. Hij refereert namelijk aan de vondst van botten in een bos in Friesland. Wat heeft Joris daar mee te maken? Wat weet hij?
Helaas blijkt dat hij nog steeds spelletjes speelt, en Sanne komt er niet achter. Maar de zaak in Friesland houdt haar wel bezig. Als Luca haar vertelt dat de vrouw en dochter van een vriend van hem verdwenen zijn, ontstaat er een driehoek. Amersfoort komt er bij. Sanne heeft het gevoel dat de drie zaken met elkaar te maken hebben, maar ze heeft geen idee hoe dan.
Dat wordt langzaam duidelijk. We volgen Sanne en haar onderzoek en haar amoureuze betrekkingen, maar daarnaast ook ene Tijs, die later de vriend van Luca blijkt te zijn. Tijs heeft een vreselijk verleden, dat hij het liefst zou vergeten. Maar nu zijn vrouw en dochter zijn verdwenen, gaat dat niet langer.
Vanaf het begin is het verhaal intrigerend. Want wat hebben het verhaal van Tijs en Sanne met elkaar te maken? Is het meer dan alleen maar een zaak voor Sanne?
Onder de vele personages zijn een paar nieuwe collega’s, en de paragnost Will de Jager, die in eerdere boeken al zijn opwachting maakte. Hij heeft een geheimzinnig verleden, dus het zou zomaar kunnen dat we in een volgend verhaal zijn geheimen moeten ontrafelen.
In een nawoord vertelt Melissa Skaye hoe ze niet alle gruwelijkheden uit haar duim heeft gezogen. Een deel is op verschrikkelijke waarheid gebaseerd. Dat maakt het verhaal nog akeliger, en het is al niet voor tere zielen. De ontknoping is superspannend, maar niet geheel en al bevredigend: behalve naar aanleiding van Will moeten er nog wat draadjes vastgeknoopt worden. Een deel zes staat ons te wachten!
Melissa Skaye (1972) is auteur van de VT-thrillerreeks: Virtuele tango, Verboden tranen, Verleden tijd en Verminkte toekomst. Ook is zij auteur van de thriller In onschuld en van de fantasyreeks Jeremy Jago.
ISBN 9789491875649 | paperback | 300 pagina's | LetterRijn | oktober 2018
© Marjo, 11 november 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Helicopter Heist
Jonas Bonnier
September 2009: Brutale geldroof in Zweden. De krant schrijft:
Overvallers hebben in de Zweedse hoofdstad Stockholm op spectaculaire manier toegeslagen. Zij overvielen woensdagochtend vroeg een groot gelddepot en maakten een nog onbekend bedrag buit.
Dit is het verhaal dat Jonas Bonnier inspireerde om het verhaal te schrijven over de vier jonge mannen uit de buitenwijken van Stockholm, die een ondenkbare overval pleegden, waarbij hij voor een groot deel de feiten volgt zoals ze bekend zijn.
Sami Farhan is een beroepscrimineel, die besloten heeft op het rechte pad te blijven. Hij heeft nu een vrouw en een kind, tweede op komst. De laatste slag die hij wil slaan – er moet tenslotte gegeten worden – mislukt doordat hij opgelicht wordt. Ook Michel Maloof wil eigenlijk geen overvallen meer plegen. Maar de tip die hij krijgt van een werkneemster van het grootste gelddepot van Zweden (dat zich notabene naast het politiebureau bevindt!) is eigenlijk te mooi om te laten liggen.
Ze fantaseren er wat over en het idee groeit. Met z’n tweeën gaat het nooit lukken en ze halen er nog twee jonge mannen bij, Niklas Nordgren die op technisch terrein heel handig is en Zoran Petrovic, de man die alles weet te ritselen.
De plannen worden uitgewerkt, en gaandeweg gaan ze beseffen dat het mogelijk moet zijn om de miljoenen kronen die daar liggen buit te maken. Met een helikopter, dwars door het glazen dak, nooit eerder vertoond! Maar het moet kunnen…
Natuurlijk zijn er diverse haken en ogen: ze moeten ook anderen erbij betrekken. Mensen die zorgen voor de helikopter, die er voor zogen dat de politie niet kan uitrukken en andere hand- en spandiensten verlenen. Die mensen mogen niet meer weten dan wat nodig is voor hun taak, en ze moeten er op vertrouwen dat ze hun mond houden.En er is de hoofdinspecteur van politie Caroline Thurn. Zij ontdekt dat er iets broeit, maar kent geen details. Zal zij de overval kunnen voorkomen? De kop van het verhaal doet vermoeden van niet, maar er zit wel een staartje aan het verhaal.
Jonas Bonnier heeft gedegen onderzoek gedaan naar hoe de overval gepland werd. Ook sprak hij met de daders, toen ze weer op vrije voeten waren.
In het verhaal schetst hij de achtergrond van vooral Michel Maloof en Sami Farhan (schuilnamen natuurlijk). Waarom wilden ze deze overval plegen? Hoe zijn ze te werk gegaan? En hoe kwam het dat de politie, die lont geroken had, toch niet in staat was de overval te voorkomen?
De helft van het verhaal gaat over de voorbereiding, die maanden duurde, de rest over de spectaculaire overval zelf. Het is een gedetailleerd verhaal geworden, dat als je eenmaal door het ietwat taaie begin heen bent boeiend en spannend wordt.
Het is niet vreemd dat dit boek verfilmd wordt! Beschrijvingen van Stockholm die in het boek wat vertragend werken, zijn in beeld natuurlijk niet nodig.
Het is indrukwekkend te lezen hoe zo'n overval georganiseerd wordt!
Jonas Bonnier (1963, Stockholm) was CEO en directeur van de Bonnier Group. Bonnier schreef al eerder boeken, maar dit is het eerste vertaalde boek.
ISBN 9789044352047 | paperback | 448 pagina's | House of the Books| juni 2018
Vertaald uit het Engels door Nathaly Schrijnder
© Marjo, 6 november 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Persona
Soraya Vink
Elvira Selas is na een mislukte actie gedwongen haar werk als undercoveragente stop te zetten en na een jaar in Spanje keert ze terug naar de politie, waar ze een laatste kans krijgt op de afdeling Zware Crimininaliteit. Ze krijgt de leiding over een team dat de moord op een vrouw onderzoekt. Deze is door haar dochter gevonden met een doorgesneden keel, terwijl de tong van het slachtoffer verdwenen is. Ook is er een rouwkaart met een Latijnse tekst gevonden. Bij het onderzoek ontdekt een van de teamleden dat het slachtoffer niet lijkt te bestaan. De personen die met haar naam in de administratie te vinden zijn, zijn allemaal dood, of te jong.
Dan duikt er een tweede slachtoffer op, dat op zeer gruwelijke wijze om het leven is gebracht. Bij dit slachtoffer is een pink afgesneden. De identiteit van dit slachtoffer lijkt niet te achterhalen te zijn, maar als Elvira een aanwijzing vindt, besluit ze die niet te delen en op eigen houtje verder onderzoek te doen.
Dit is niet de enige verhaallijn in dit boek. Haar werk als infiltrant onder de naam Alba Grandes heeft ze niet echt beëindigd. Ze vermoedt dat haar broer nog betrokken is bij het drugsnetwerk, waarin ze geïnfiltreerd was en wil hem opsporen. In verschillende hoofdstukken, waarbij duidelijk is aangegeven dat ze zich in het verleden afspelen, krijgen we een beeld van haar leven als infiltrant. In de proloog zien we dat ze iemand doodschiet, waarna ze haar leven als infiltrant op moet geven.
Deze moord is de reden waarom ze verhoord wordt door interne zaken. Ze weten weliswaar niet dat zij de moord heeft gepleegd, maar zij is de laatste die de man levend heeft gezien. Interne zaken zit dus achter haar aan en zij wil vermijden dat ze meer te weten komen. Haar verleden als infiltrant betekent ook dat ze gedwongen is om gesprekken te voeren met een psycholoog, om de gebeurtenissen uit dit verleden een plek te geven.
Het is een spannend boek geworden, dat me wel nieuwsgierig maakt naar een volgend verhaal. Soms zitten er wel wat dingen in, die wat vreemd overkomen, maar goed, mensen doen nu eenmaal niet altijd de dingen die het verstandigst zijn.
ISBN 978 94 027 3090 6 | Paperback | 382 pagina’s | Harper Collins | oktober 2018
© Renate 4 november 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Sluipwesp
Annerieke de Vries
Een sluipwesp is een insectachtig dier dat in veel soorten in de natuur voorkomt. Het is een parasitoïde (niet te verwarren met een parasiet), wat betekent dat de eitjes in een 'gastheer' worden gelegd die vervolgens wordt gedood. De gastheer biedt voldoende voedingsstof aan de eitjes om te kunnen ontwikkelen tot volgroeide insecten. Sluipwespen zijn juist door deze eigenschap ook nuttig: ze worden in de biologische landbouw gebruikt als bestrijdingsmiddel tegen bijvoorbeeld bladluizen en witte vlieg. Een sluipwesp is dus een dodelijk wezen. Hij profiteert van zijn 'gastheer', voor eigen gewin.
In dit debuut van Annerieke de Vries kunnen verschillende personages worden aangemerkt als 'sluipwesp'. Het zijn mensen die niets ontziend te werk gaan en profiteren van anderen. Zo'n 'andere' is hoofdpersoon Maud. Na een ongelukkig huwelijk met de narcistische Derek, die er ook voor heeft gezorgd dat zij haar zoontje Mees niet meer mag zien, heeft zij een baan gevonden als visagiste / verzorger van de doden. Zij zorgt ervoor dat overledenen, met name wanneer ze verongelukt zijn, weer enigszins presentabel gemaakt worden zodat dierbaren afscheid van hen kunnen nemen. Een dankbaar maar ook eenzaam beroep. Wanneer ze Sjoerd, een goede bekende van haar die haar helpt de voogdij over haar zoontje terug te krijgen, te verzorgen krijgt en ze het idee heeft dat er iets niet in de haak is met de oorzaak van zijn dood, gaat ze de strijd met zichzelf aan (ze zal weer naar buiten moeten treden) en gaat ze op zoek naar antwoorden.
Het idee voor de plot is intrigerend. De hoofdpersoon spreekt tot de verbeelding en de setting van het verhaal (een mortuarium) is altijd goed voor een paar sinistere scènes. Maud wordt vanaf het begin goed gepositioneerd en je krijgt een mooi beeld van wat haar werk inhoudt. Het karakter van Maud komt minder goed uit de verf. Dat geldt trouwens voor praktisch alle personages. Ook de uitwerking van het verhaal, de emoties, de verdieping van de karakters is niet voldoende. Daardoor voel je bijvoorbeeld niet echt de wanhoop van Maud bij de zoektocht naar haar zoontje of haar drang om de moordenaar van Sjoerd te vinden. Je wilt als lezer meer aansluiting vinden; er moet een emotionele verbinding gelegd worden zodat je mee kunt voelen. Dat heeft de auteur helaas niet mee kunnen geven.
De opbouw van het verhaal zit goed in elkaar en Annerieke de Vries kan haar ideeën prima overbrengen naar de lezer. Maar het schuurt hier en daar wel tegen ongeloofwaardigheid aan. Zoals bijvoorbeeld het moment dat Maud – toen ze te weten was gekomen waar haar zoontje naar school gaat – open en bloot op straat gaat staan kijken terwijl ze weet dat haar ex-man in de buurt moet zijn. De plot is goed gevonden maar komt net een tikkeltje te geforceerd over.
Annerieke de Vries heeft met dit debuut een mooi verhaal neergezet in een heldere en duidelijke schrijfstijl die aanspreekt, maar die inhoudelijk teveel aan de oppervlakte blijft. Dat resulteert in een makkelijk te lezen verhaal dat de lezer echter ook makkelijk weer vergeet.
Complimenten trouwens voor de prachtige cover!
ISBN 9789461092984 | Paperback | 232 pagina's | Uitgeverij De Crime Compagnie | februari 2018
© Janneke Bouwman, 5 november 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 46 van 215