De herboren moordenaar
A.J. Kazinski

Politieonderhandelaar Niels Bentzon was van plan de dag van zijn vijftigste verjaardag feestelijk te beginnen maar een onverwacht telefoontje gooit roet in het eten. Een doorgedraaide politieman heeft zijn vrouw en oudste dochter doodgeschoten. Er zijn nog twee kinderen in leven en het is aan Niels om ervoor te zorgen dat zij het drama overleven. Hij spoedt zich naar de plek des onheils, ontkleedt zich en gaat geheel naakt de woning van de politieman binnen. Zo weet de man, die immers precies weet hoe de politie te werk gaat, dat Niels niet gewapend is en geen microfoontjes draagt.

Er klopt iets niet, Niels voelt het meteen. Verkeert hij in gevaar? Ineens is er overal licht. Er wordt “surprise” gejoeld terwijl iemand hem een deken toegooit. Niels ziet zijn baas, de secretaresse en andere collega’s. Zelfs zijn vrouw Hannah, die nog in bed lag toen Niels vertrok, is van de partij. Ze ziet er prachtig uit en dat doet hem pijn. Hij heeft het gevoel dat hij haar kwijtraakt. Niels heeft meer dan eens gezien hoe haar gezicht oplicht als ze met haar collega Mathias belt. Heeft de intelligente Mathias haar soms meer te bieden? Passen een eenvoudige politieman en een hoogbegaafde astrofysica gewoonweg niet bij elkaar?

Na het feestje wordt Niels bij zijn baas geroepen. Deze heeft slecht nieuws voor hem. Christian Paludan, de directeur van het forensisch psychiatrisch centrum, is dood aangetroffen in het damestoilet van de kliniek. Paludan is op uiterst pijnlijke wijze gestorven nadat hij het sap van de gevlekte scheerling had gedronken. Er zijn geen sporen van geweld aangetroffen maar toch kan moord niet uitgesloten worden.

Niels kan niet geloven dat Paludan zelfmoord heeft gepleegd. Hij kende hem goed. Paludan zat goed in zijn vel. Hij heeft Niels door een zware periode in zijn leven gesleept. Wanneer Niels’ baas met een ronduit gevaarlijk voorstel komt, wil hij in eerste instantie weigeren. Natuurlijk laat hij zich niet als undercoveragent in het centrum opnemen! De zwaarbewaakte instelling herbergt de gevaarlijkste en meest onberekenbare criminelen van heel Denemarken. Alle patiënten zijn zwaar gestoord en hebben de meest vreselijke misdaden begaan. Daar gaat Niels toch niet vrijwillig tussen zitten?

Toch slikt Niels nog geen 36 uur later braaf de pillen die aan de nieuwe patiënt Jens worden aangeboden. Niemand weet dat “Jens” in werkelijkheid een undercoveragent is. Ook het personeel niet. Niels en zijn collega’s kunnen hen immers niet zomaar als verdachten uitsluiten. Er is een hoofdverdachte. Een patiënt die oorspronkelijk uit Portugal komt, is jaren geleden speciaal naar Denemarken gereisd om iemand met gevlekte scheerling te doden. Heeft hij nu opnieuw toegeslagen? Het is aan de door medicijnen benevelde Niels om het vertrouwen van de Portugees te winnen.

Hannah en Niels stonden op het punt met Hannahs collega’s naar Chili te reizen. Niels kan niet meer mee maar Hannah gaat wel. Ze begrijpt niet wat er met Niels aan de hand is. Het lijkt wel of ze hem kwijtraakt. Soms lijkt het zelfs of hij haar met opzet in de armen van Mathias probeert te drijven. Wil hij soms van haar af? Begrijpt Niels dan niet dat ze hem wil en niemand anders? Of heeft Niels gelijk en is hun huwelijk voorbij? Hannah heeft het dossier over de undercoveroperatie gelezen en sindsdien spookt er iets door haar hoofd. De Portugees heeft een ansichtkaart ontvangen met daarop een vreemde maar onschuldige tekst. Toch heeft Hannah het idee dat er iets met de tekst aan de hand is. Bevat het berichtje een geheime boodschap?

De herboren moordenaar is een fantastische thriller om 2017 mee te beginnen. Dit briljante verhaal gaat veel verder dan ik in deze recensie kan verklappen. De schrijvers hebben zich door ongebruikelijke theorieën laten inspireren en een extra dimensie aan het verhaal toegevoegd. Naast de verhaallijnen over Niels en Hannah is er nog een derde verhaallijn. Deze speelt zich jaren eerder af. Het gaat over drie jongeren die een mysterieus document stelen waarna een van hen de diefstal met de dood moet bekopen. Het wordt uiteindelijk op een heel bijzondere manier met het hoofdverhaal verweven.

A.J. Kazinski is het pseudoniem van schrijvers Anders Rønnow Klarlund en Jacob Weinreich. Eerder schreven ze onder andere de uitmuntende thriller De slaap en de dood. Hopelijk krijgt dit schrijversduo nooit relatieproblemen want ook De herboren moordenaar is een onbetwiste topthriller. Het is vrijwel onmogelijk dit boek niet goed te vinden!

ISBN 9789044537512 | paperback | 477 pagina's | Uitgeverij De Geus | november 2016
Vertaald door Ingrid Hilwerda en Femke Blekkingh-Muller

© Annemarie, 13 januari 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Eindspel
Deel 4 in de reeks De Noordzeemoorden
Isa Maron

Eindspel is het laatste deel in het vierluik van De Noordzeemoorden, waarin rechercheur Maud Mertens de belangrijkste speurder is, al moeten we zeker de nog studerende Kyra Slagter niet onderschatten. In het eerste deel leerden deze twee elkaar kennen omdat de zus van Kyra verdwenen is. Deze verdwijning was de rode draad in de vier boeken, en zal in dit laatste deel afgerond worden. Daarnaast speelt er echter nog een andere zaak, die helaas voor de slachtoffers steeds meer naar de achtergrond verdwijnen. Bij deze zaak zijn twee oude mensen op een gruwelijke manier vermoord. Motief: roof. 

Rechercheur Mertens wordt eigenlijk meer bezig gehouden met die andere zaak die nog niet afgerond was: in een tuin van de villa van een omstreden politicus werden begraven hoofden gevonden. Toevallig is dat een huis in de straat waar Kyra opgegroeid is. Zij kende de familie Demsterwold die daar woonde.

Kyra is behalve met haar studie nog steeds bezig met de verdwijning van haar zus Sarina. Ze bezoekt daarvoor Vincent Demsterwold, die in Engeland in de gevangenis zit. Er is sprake van een internationale organisatie die zich bezig hield met zedendelicten. Heeft dat ook te maken met de verdwijning van Sarina? Als Kyra ontdekt dat er meer meisjes vermist zijn, waarvan sommigen werden teruggevonden, maar dat er ook lichamen aangespoeld zijn van onbekenden, verwaarloost zij haar studie meer en meer. Gelukkig geeft haar vriend haar alle steun, en is ook Maud Mertens steeds meer onder de indruk van haar kwaliteiten. Maar in de organisatie die zij willen aanpakken, blijken geduchte tegenstanders te zitten. Machtige mensen die met gemak aan allerlei touwtjes trekken. Dat denken zij ook nu te kunnen doen, maar zij gaan net een stap te ver…

De zaak wordt opgelost, maar voor het zo ver is, heeft Isa Maron haar lezers nog danig in de greep. Gruwelijk spannend is het verhaal over deze onverkwikkelijke zaken. Hoe zit het allemaal in elkaar? Is er een link tussen de verdwijning van Sarina en de vondst van de hoofden? Omdat de zaak van drie kanten belicht wordt – de daders, de slachtoffers en de speurders – heeft de lezer zo zijn eigen ideeën. Of die kloppen, dat weet je pas als dit vierde deel afgerond is. Dat afronden gebeurt op een uitstekende manier, dit vierde deel wil je helemaal niet wegleggen voor het uit is. Dan is er het nawoord door Isa Maron, en dat geeft je een heel akelig gevoel:

‘Veel elementen in de delen van De Noordzeemoorden zijn ontleend aan de werkelijkheid, maar verder is het verhaal fictief. De meeste gruwelijkheden heb ik niet zelf bedacht. Ook die vind je gewoon in de werkelijkheid. Helaas. Mensen zijn heel goed in het elkaar onnoemelijk verdriet doen. Ik begrijp niet goed waarom dat gebeurt’. 

Isa Maron debuteerde in 2008 met de thriller Passiespel. Ze is lid van het Moordwijven collectief van zes thrillerschrijfsters en bestuurslid van het Genootschap van Nederlandse Misdaadauteurs.

ISBN 9789044348583 | paperback |465 pagina's | Uitgeverij The House of Books| november 2016

© Marjo, 11 januari 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Lawinegevaar
Suzanne Vermeer

Chantal Donkers heeft het helemaal voor elkaar. Door een strafzaak die landelijke aandacht heeft getrokken, is ze plotsklap een bekende Nederlander geworden. Haar gezicht is regelmatig op televisie te zien en het gaat haar financieel voor de wind. Eindelijk voldoet Chantal aan de torenhoge verwachtingen van haar vader, iets wat erg belangrijk voor haar is. Als kers op de taart heeft Chantal sinds kort een geweldige vriend. Haar nieuwe liefde Niels ziet er niet alleen goed uit, hij is ook nog eens een stoere politieman. Chantal heeft het getroffen.

Landelijke bekendheid brengt echter ook vervelende dingen met zich mee. Chantal wordt al een tijdje gestalkt. Dagelijks ontvangt ze ronduit nare brieven van de onbekende die zich in haar leven heeft gemengd. Op het moment dat Chantal haar appartement te koop zet, gaat de stalker een stapje verder en jaagt hij Chantal de stuipen op het lijf. Er beginnen barsten in Chantals perfecte leven te komen, vooral ook omdat ze twijfelt aan de onschuld van de cliënt die haar beroemd heeft gemaakt. Dankzij Chantal kon zijn schuld niet bewezen worden maar betekent dat ook dat Ali Aslan zijn vrouw werkelijk niet heeft vermoord?

Wanneer Chantal wordt uitgenodigd voor het televisieprogramma Wake Up Call ontdekt ze dat kijkcijfers voor integriteit gaan. Voor het oog van de kijker wordt ze aan de schandpaal genageld wanneer blijkt dat Ali Aslan kort voor de uitzending de conciërge van het Amstel Hotel op brute wijze in elkaar heeft geslagen. Er wordt een gruwelijk filmpje van de mishandeling aan Chantal en de kijkers getoond. De beelden liegen er niet om. Chantal wordt door de presentator van het programma volkomen voor schut gezet. Ze houdt zich groot maar na de uitzending maakt ze zich woedend uit de voeten. In de auto komen de tranen.

Chantal beseft dat haar succes een prijs heeft. Het geld en de roem hebben haar veranderd in het type advocaat dat ze nooit heeft willen zijn. Chantal wilde opkomen voor onschuldigen en beslist geen criminelen vrijpleiten. Toch is dat precies wat ze heeft gedaan. Ari Aslan is geen lieverdje en dat wist ze vanaf het begin. Als zij geen twijfel over zijn schuld had gezaaid, had de mishandelde conciërge nu niet in kritieke toestand in het ziekenhuis gelegen. In overleg met haar zakenpartner besluit ze tijdelijk een stapje terug te doen. Ze neemt zich voor samen met Niels op wintersportvakantie te gaan om de verhitte gemoederen voor de troostende koelte van de sneeuw te verruilen.

Chantal begint zich zowaar wat te ontspannen. Over een week zit ze heerlijk in het buitenland, verlost van haar stalker en de publiciteit. Even zal het alleen om haarzelf en Niels draaien. Wanneer de deurbel gaat, reageert ze schrikkerig. Gelukkig is Niels bij haar, niemand kan haar iets doen. Chantals angst blijkt al snel ongegrond. Degene die voor haar deur staat, ziet er allesbehalve gevaarlijk uit. Het is een meisje van een jaar of zes. Ze heeft een tas bij zich en deelt mee dat ze Fenna heet en voorlopig bij “tante Chantal” komt wonen. Chantal begrijpt niet wat haar overkomt. Tante? Ze heeft wel een uit het oog verloren zus maar die zit al jaren in het klooster. Toch? En als dit kind inderdaad haar nichtje is, waarom staat ze dan helemaal alleen bij Chantal voor de deur?

Toen ik dit boek las, was weercode oranje van kracht. Het sneeuwde en ijzelde en er werd aangeraden niet de weg op te gaan als het niet strikt noodzakelijk was. Ik bleef keurig thuis en dat bleek beslist geen straf. Lawinegevaar heeft de op de achterkant vermelde belofte “Winterse ontspanning” absoluut waargemaakt.

De boeken van Suzanne Vermeer lees je vooral om te ontspannen. Wie op zoek is naar een literair hoogstandje, zal voor een ander boek kiezen. Toch heeft de kwaliteit van het verhaal me aangenaam verrast. Het lijkt wel of de auteur, die zich nog altijd achter een pseudoniem verschuilt, steeds beter gaat schrijven! Lawinegevaar is goed opgebouwd en lekker spannend. De persoonlijke strubbelingen van Chantal voegen zelfs een prettige diepgang toe. Een aantal verhaalwendingen zijn voor de doorgewinterde lezer misschien niet heel verrassend maar dat mag de pret niet drukken want de auteur weet de aandacht van de lezer heel goed vast te houden. Dankzij Lawinegevaar werd een verplicht dagje thuisblijven een heerlijk ontspannende dag.

ISBN 9789400507692 | paperback | 312 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | november 2016

© Annemarie, 10 januari 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://stepheniemeyer.com

De chemicus
Stephenie Meyer

Ze is haar echte naam al bijna vergeten. Al drie jaar lang leeft ze onder valse namen op onderduikadressen die ze van boven tot onder beveiligd heeft. Slapen doet ze alleen met een gasmasker op, zodat de chemicaliën die vrijkomen als iemand haar onderkomen binnendringt, haar niet zullen schaden. Hoe het is om zonder angst te leven, weet ze niet meer. Ze is voortdurend op haar hoede. Altijd op de vlucht.

Ze was nog jong toen ze door de overheid gerekruteerd werd. In een laboratorium ontwikkelde ze in het diepste geheim chemische middelen die de geheime dienst tijdens ondervragingen gebruikte. Ze was goed in haar werk en werd al snel De chemicus genoemd. Omdat niemand haar mengsels beter kende dan zij, werd ze al snel gevraagd zelf de ondervragingen uit te voeren. Ze martelde mensen, lapte ze op en martelde ze weer. Ze voelde geen wroeging. Het ging om misdadigers van het ergste soort. Het was uiterst belangrijk dat deze lieden hun informatie met haar deelden.

Haar mentor, beste en enige vriend Barnaby werd steeds onrustiger. Hij had het idee dat ze gevaar liepen. Ze waren te goed in hun werk geworden, ze wisten te veel. Hij kreeg gelijk. Op een dag stroomde een dodelijk gas hun laboratorium binnen. Barnaby vond de dood. Zelf had ze geluk: ze bevond zich tijdens de aanslag op haar leven op het toilet. Sindsdien is ze op de vlucht. Ze leeft nog maar ze leeft het leven van een dode. Ze bestaat niet meer. De enigen die weten dat ze nog in leven is, zijn de mensen die haar willen doden.

Wanneer ze via een omweg een e-mail van haar oude baas Carston ontvangt, weet ze in eerste instantie niet of ze zijn woorden moet geloven. Waarom zou ze? Hij heeft haar verraden. Toch twijfelt ze. Misschien is Carston niet zo slecht als ze denkt. Eens konden ze goed met elkaar overweg. Hij schrijft haar dat ze haar nodig hebben en dat er levens op het spel staan. Heel veel levens.

Ze weet dat ze niet op zijn e-mail moet reageren maar in een opwelling stuurt ze toch een reactie. Biedt Carston haar werkelijk een uitweg? Krijgt ze de kans haar vrijheid terug te kopen door het redden van mensenlevens? Ze besluit op Carstons uitnodiging in te gaan maar ze is niet van plan op de afgesproken tijd op de afgesproken plek op te komen dagen. Dat zou te makkelijk zijn. Te gevaarlijk ook. Na drie jaar vluchten weet ze wel beter.

Cartons verzoek blijkt echt te zijn. Hij overhandigt haar een uitgebreid dossier over een ogenschijnlijk onschuldige leraar die banden met levensgevaarlijke lieden heeft. De vriendelijk ogende man is in werkelijkheid een monster. Als niemand hem en zijn kornuiten stopt, zal er een dodelijk virus op de nietsvermoedende bevolking van Amerika worden losgelaten. Ze besluit te helpen. Ze zal de leraar ontvoeren, meenemen naar een geheime locatie en hem martelen zoals alleen zij dat kan. Ze zal de waarheid uit hem krijgen.

Auteur Stephenie Meyer werd wereldberoemd door de Twilight-reeks. Een reeks waarin een meisje vriendschap met een weerwolf sluit en verliefd wordt op een vampier. Ook ik heb deze reeks destijds verslonden. De chemicus is anders. Hoewel het net als de Twilight-boeken de nodige romantiek en complexe situaties bevat, zijn de monsters in dit boek menselijk. Deze thriller is bovendien niet voor jongeren maar voor een volwassen publiek geschreven.

Stephenie Meyer schrijft heel meeslepend maar geloofwaardig is dit verhaal niet. Door de nogal vreemde combinatie van dodelijk gevaar en romantiek leest dit boek toch als een trein. Wel is het verhaal behoorlijk gewelddadig. De hoofdpersoon is immers gespecialiseerd in het martelen van mensen. Na drie jaar op de vlucht te zijn geweest, deinst ze er ook niet voor terug mensen te doden. Ook een groot aantal andere personages in dit boek is absoluut niet vies van een flinke dosis geweld. Soms raken de overige verhaallijnen hierdoor ondergesneeuwd. Of je van geweld houdt of niet: De chemicus is origineel, gedurfd en verrassend. Wie bovendien niet al te moeilijk doet over de aannemelijkheid van het verhaal, doet een bijzondere leeservaring op. 

ISBN 9789022579824 | paperback | 525 pagina's | Uitgeverij Boekerij | november 2016
Vertaald door Marike Groot en Sander Brink

© Annemarie, 4 januari 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.danielpolansky.com

De wreker van Laagstad
Daniel Polansky

Na de Grote Oorlog heeft Warden zijn leven als soldaat voor dat van een drugsdealer verruild. Hij heeft te veel meegemaakt om zich te schamen voor zijn criminele beroep. Zijn schuldgevoel heeft hij al lang geleden aan de wilgen gehangen. Het leven in Laagstad is nu eenmaal hard. Wie in dit povere gedeelte van Rigus, de hoofdstad van de Dertien Landen, terechtkomt, moet er simpelweg het beste van maken.

De drugshandel is geen baan waar je slapend rijk van wordt. Slapen doet Warden sowieso altijd maar half. Waakzaamheid is van een onmetelijk belang in Laagstad. Onoplettendheid kan zomaar tot de dood leiden. Warden is altijd op zijn hoede. Concurrenten zijn vijanden. Daarnaast tiert corruptie welig in Laagstad. Iedereen probeert beter te worden van iedereen. Toch zijn er ook nog wat goede mensen in het duistere stadsdeel te vinden. Gelukkig is Warden erin geslaagd een aantal van deze prettige lieden aan zich te binden. Misschien is hij niet zo slecht en meedogenloos als hij zelf denkt.

Warden heeft tijdens zijn woelige leven al heel wat leed aanschouwd. Niet alleen de Grote Oorlog maar ook een pestepidemie heeft vele levens opgeëist. Door deze gruwelijke ziekte heeft ook Warden geen ouders meer. Gelukkig is Magister Kraanvogel erin geslaagd de ziekte een halt toe te roepen. Met zijn spreuken beschermt hij het volk nu tegen de ziekte. Warden draagt Kraanvogel een warm hart toe. De Magister nam hem onder zijn hoede toen hij als een verweesde straatjongen over straat zwierf. Kraanvogel werd zijn beschermer. Zijn mentor. Toch is Warden nu een drugsdealer, iets wat de Kraanvogel beslist niet toejuicht.

Wanneer Warden op het lijk van een kind stuit, smelt zijn meedogenloosheid als sneeuw voor de zon. Hoewel Warden liever niet de aandacht van de sterke arm der wet trekt, gaat hij toch op onderzoek uit. Hij kan het simpelweg niet verkroppen dat degene die deze vreselijke daad op zijn geweten heeft, ongestraft rondloopt. Zijn neus leidt hem letterlijk naar de dader maar wanneer deze voor zijn ogen door een gruwelijk wezen een onvoorstelbaar pijnlijke dood sterft, beseft Warden dat er meer aan de hand is. Veel meer.

Laagstad wordt door een grote verscheidenheid aan volken bewoond. Over het algemeen vormen zij kliekjes. Niemand is dol op pottenkijkers. Het is dan ook niet eenvoudig om een gedegen onderzoek uit te voeren. Toch blijft Warden de zaak onderzoeken, ook al houden de agenten van Laagstad hem in de smiezen. Sinds zijn ontmoeting met het afschrikwekkende wezen, weet hij dat er iets groots te gebeuren staat. Iets onafwendbaars. Toch wil hij een poging wagen het oprukkende kwaad een halt toe te roepen. Hij krijgt hulp van de jonge Mees, een straatschoffie dat als lijm aan hem vastgekleefd lijkt te zitten. Meedogenloze drugsdealer of niet, Wardens hart gaat naar de bevolking van Laagstad uit.

Met De wreker van Laagstad sleepte de Amerikaanse auteur Daniel Polansky de Franse Prix Imaginales in de wacht. Aanvankelijk heb ik erg met het verhaal geworsteld. De sfeer van het verhaal is duister en het vele grove taalgebruik stond me tegen. Ook het leven in het groezelige Laagstad beviel me totaal niet. Wat een naargeestige plek! Toch ben ik door blijven lezen. Het verhaal begon me steeds meer aan te spreken en toen kreeg ik eindelijk ook oog voor het prachtige taalgebruik van de auteur. Het ging in eerste instantie achter de harde woorden schuil maar toen ik het eindelijk zag, begon ik van het verhaal te genieten. De wreker van Laagstad is niet zomaar een fantasyboek: het is literaire fantasy.

De wreker van Laagstad is meer dan een strijd tussen goed en slecht. Dit verhaal is allesbehalve oppervlakkig. Het gevecht vindt in een schemergebied plaats. Warden weet niet goed wie aan welke kant staat. Zijn bondgenoten hem stiekem vijandig gezind en vice versa? Niemand is puur goed of puur slecht en dat heeft de auteur heel goed begrepen. De achterdocht van Warden sloeg op me over en na een aantal bloedstollende gebeurtenissen was ik ineens zomaar bij het laatste woord aanbeland. Ongemerkt had het verhaal me toch opgeslokt. Fascinerend!

ISBN 9789021404479 | paperback | 364 pagina's | Uitgeverij Q | november 2016
Vertaald door Natalie Koch

© Annemarie, 30 december 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Niemandsland
David Baldacci

De brief voelt als een klap in het gezicht. John Puller kan niet geloven dat de beschuldigingen die op papier staan, op waarheid berusten. Toch is er door het Criminal Investigation Command een onderzoek gestart. Zij zullen nagaan of Johns vader werkelijk iets met de dood van zijn vrouw Jackie te maken heeft gehad. In de brief wordt beweerd dat Puller senior, een nog altijd zeer gerespecteerd oud-militair, heeft gelogen. De briefschrijfster heeft hem rond het tijdstip van Jackies verdwijning in de buurt van zijn huis gezien, terwijl Puller senior beweerde niet eens in het land te zijn geweest.

De brief is geschreven door mevrouw Demirjian, een oude buurvrouw van het gezin Puller. Dertig jaar geleden, toen Jackie verdween, woonden de familie Demirjian en de familie Puller op Fort Monroe, een legerbasis. Ze is stervende en omdat ze zwaar gelovig is, voelde ze zich verplicht haar geheim op te biechten. John is geschokt. Hij kan niet geloven dat zijn vader, zijn held, zijn vrouw mogelijk heeft vermoord. Hij besluit dan ook onmiddellijk een eigen onderzoek te starten, ook al gaat dat tegen alle regels van het leger in.

John was nog maar acht jaar oud toen zijn moeder verdween. Zijn broer Robert was tien. John kan zich de dag die zijn leven veranderde nauwelijks meer herinneren. Robert kan het zich beter voor de geest halen. Hij was ouder en bovendien heeft Robert het idee dat John bepaalde gebeurtenissen heeft verdrongen. Kan dat waar zijn? Wist John best dat er iets niet klopte maar kon hij, als achtjarig jochie, de waarheid niet aan? Toch gelooft John nog altijd geen moment dat zijn vader iets met de verdwijning van zijn vrouw te maken heeft. Hoewel Puller senior nog in leven is, is het niet mogelijk het hem te vragen. De oude man is dement.

Terwijl John alle regels aan zijn laars lapt, stapt Paul Rogers de gevangenispoort door. Hij is verbaasd en opgelucht tegelijk dat hij door niemand opgewacht wordt. De griffier heeft onbewust zijn leven gered door een foutieve datum op het vrijlatingsbevel te zetten. Rogers is niet van plan zich aan de voorwaarden van zijn vervroegde vrijlating te houden en maakt zich zo snel mogelijk uit de voeten. Hij heeft een missie. Dertig jaar gelegen heeft iemand hem veranderd en daar zal diegene nu eindelijk voor moeten boeten.

Rogers is niet meer de jongste maar zijn kracht is indrukwekkend. Levensgevaarlijk zelfs. Hij is in staat met blote handen een mens te doden, iets wat hij ook meerdere keren heeft gedaan. Rogers is niet altijd zo geweest. Iemand heeft hem zo gemaakt. Iemand is verantwoordelijk voor zijn moorddadige gedachten. Hij zal niet rusten voor hij haar heeft gevonden en gedood. De tijd dringt. Rogers heeft de laatste tijd ondragelijke pijnaanvallen. Er is iets mis. Hij moet zich haasten, voor zijn lichaam hem voorgoed in de steek zal laten.

Hoewel John door zijn meerderen op het matje is geroepen, weigert hij zijn onderzoek te staken. Wat is er dertig jaar geleden gebeurd? Heeft zijn moeder het gezin verlaten of is haar iets overkomen? Ergens hoopt John dat zijn moeder een nieuw leven is gestart. Dat ze een goede reden had om haar man en zelfs haar twee zoons achter te laten. Dan zou ze mogelijk nog in leven zijn. Toch weet hij eigenlijk wel beter. Er moet Jackie Puller iets overkomen zijn. Dan ontdekt hij dat er dertig jaar geleden een seriemoordenaar op vrije voeten was. Niet ver van de legerbasis vandaan zijn vier vrouwen vermoord, allemaal rond de tijd dat Jackie Puller van de aardbodem verdween.

De boeken over John Puller lezen doorgaans als een trein en dat geldt ook voor dit nieuwe deel. Auteur David Baldacci combineert keiharde actie, spanning en mysterie met een gevoelig verhaal over een stoere legerman die zielsveel van zijn familie houdt. John Puller heeft de verdwijning van zijn moeder lange tijd verdrongen maar na de brief van mevrouw Demirjian komt er steeds meer boven. Met wie had Jackie Puller op de avond van haar verdwijning afgesproken? Waarom ging ze in haar zondagse kleren op pad?

Lange tijd waren Baldacci’s boeken over Will Robie favoriet maar de reeks met John Puller valt inmiddels evenveel in de smaak. David Baldacci begrijpt heel goed dat ik niet alleen over keiharde actie wil lezen maar ook graag met de gevoelige kant van de boekpersonages kennismaak. Niemandsland is van begin tot eind spannend en speelt op originele wijze in op de dreiging die momenteel wereldwijd voelbaar is.

ISBN 9789400507548 | paperback | 397 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | november 2016
Vertaald door Jolanda te Lindert

© Annemarie, 27 december 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Morten
Anna Levander

Dit boekje kreeg ik in het kader van Nederland Leest bij de bibliotheek. Anna Levander is het pseudoniem van het schrijvers- en journalistenduo Annet de Jong en Dominique van der Heyde. Dat zowel het pseudoniem van de auteurs als de titel wat Scandinavisch aandoen, lijkt mij niet echt toevallig. Hoewel het verhaal zich in Nederland afspeelt, heeft deze politieke thriller toch iets dat misschien doet denken aan Deense series.

Het boek dat het eerste deel van een trilogie is, draait om de opkomend politicus Morten Mathijsen, die geen middel schuwt om minister-president te worden. Hij is lid van de Nieuwe Liberale Partij en hoewel hij geen lijsttrekker is, is hij wel van mening, dat hem deze positie toekomt. Dat hij niet veel van het algemeen kiesrecht moet hebben, wordt in de loop van het boek wel duidelijk. Het liefst ziet hij het kiesrecht beperkt tot een kleinere groep mensen, op basis van intelligentie, of bijdrage aan de belastingen, zodat in ieder geval het gemene volk geen stemrecht heeft.

Het verhaal begint als de ik-figuur (Marijn Flanders), bij de uitgeverij waar ze werkt als acquirerend redacteur, gevraagd wordt om het magazijn met oude manuscripten op te ruimen. Daarbij vindt ze het manuscript van 'De zesde republiek', dat geschreven is in 1991, door een zekere Eva Laurillard. Marijn begint te lezen en ontdekt dat het gaat over de gemeenteraadsverkiezingen in Naarden, waar een zekere Morten Mathijsen kandidaat voor de Nieuwe Liberale Partij is. Inmiddels zit er een Morten Mathijsen in de Tweede Kamer en volgens Wikipedia was hij inderdaad in de jaren 90 raadslid in Naarden.

Morten Mathijsen wordt inmiddels, drie weken voor de verkiezingen, gechanteerd met een geheim en hoewel hij niet weet waar het om gaat, besluit hij toch maar op de eisen van de anonieme chanteur in te gaan. Eerst denkt hij dat het om z'n problemen met z'n vrouw gaat, maar later blijkt dat het gaat om iets wat zich bij Maison Neuf heeft afgespeeld. Daar heeft Morten inderdaad herinneringen aan, hoewel hij er al zeker 20 jaar niet meer aan gedacht heeft. Er is daar iemand overleden, maar dat is bekend, dus wat het geheim is, weet hij nog steeds niet.

Marijn ontvreemdt het manuscript en leest verder over de gebeurtenissen op een feest in Maison Neuf, na de gemeenteraadsverkiezingen in Naarden, die door de Nieuwe Liberale Partij gewonnen zijn. Ze vraagt zich af of het een en ander op waarheid berust en gaat op zoek naar de locaties waar het een en ander zich afgespeeld heeft. In de loop van het boek weet Marijn zich in de kring rond Morten Mathijsen, een machtspoliticus pur sang, die duidelijk iets van Machiavelli geleerd heeft, te dringen, met het argument dat ze van plan is om een boek te schrijven over de verkiezingen en de opkomst van Morten Mathijsen.

Al met al is het een spannend boek, dat eindigt met een regelrechte cliffhanger, die mij in ieder geval nieuwsgierig maakte naar het volgende deel.

ISBN 978 90 5965 390 0 | paperback | 282 pagina's | Stichting CPNB en Uitgeverij Q | 2016

© Renate, 24 december 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zomermeisjes
Jobien Berkouwer

Rechercheur Lot van Dijk was gestationeerd in Amsterdam, maar na haar opleiding tot profiler werd ze overgeplaatst naar Twente. Dat valt haar als stadse niet mee, dan is ze ook nog de enige vrouw binnen een team van alleen maar mannen. Mannen die haar wantrouwend benaderen.

Op de dag dat er een lichaam wordt gevonden, van een jong meisje, dat op een gruwelijke manier vermoord is, kan ze zich eindelijk bewijzen. En die mannen die vinden dat ze achter het aanrecht hoort te staan, die zal ze wel eens bewijzen dat ze haar mannetje staat! Lot weet al snel zeker dat ze te maken hebben met een seriemoordenaar. Hij zal zeker op nieuw toeslaan, als hij het al niet gedaan heeft. Het dode meisje blijkt namelijk niet te passen bij de beschrijving van het meisje dat vermist is.

De mannen zullen er langzaam achter moeten komen dat ze goed is in haar werk. Ze zal zeker bewijzen dat ze weet wat ze doet, en dat ze niet onderdoet voor een man. Als een tweede meisje gevonden wordt, in een open graf op het kerkhof, moeten ze haar wel voor vol aanzien. Dat de mannen van het bureau het slachtoffer blijken te kennen, maakt alles wel lastiger. Maar ze zet door, dat moet wel, nu het een kwestie is van voorkomen dat er een derde slachtoffer valt.

Het is een spannende thriller, en het zou me niets verbazen als het de eerste van een serie is. Lot van Dijk is een aansprekend personage. Haar strijd tegen het mannenwereldje van het politiekorps, verbergt duidelijk oud zeer, het is dus niet verbazingwekkend als blijkt dat de auteur juriste is en… voormalig hoofdinspecteur van politie. Zij heeft vast met situaties te maken gehad zoals Lot die in het verhaal tegen komt.

Jobien Berkouwer heeft met Zomermeisjes een overtuigend debuut geschreven. Zij schrijft op een aansprekende manier een heel geloofwaardig verhaal. Er is prettig veel aandacht voor de manier waarop de zaak langzaam ontrafeld wordt, met al dan niet verrassende wendingen. En tussendoor zijn er stukken tekst waarin we de moordenaar leren kennen. Nou ja, we weten natuurlijk pas op het laatst wie het echt is, maar we kunnen als lezer mee volgen hoe het komt dat de dader moet moorden. En of Lot op het goede spoor zit, of niet…
Met een – gelukkig - kleine dosis romantiek, en gevoel voor het Twentse leven is het verhaal helemaal af. Lekker misdaadverhaal.

ISBN 9789400507739| paperback| 288 pagina's | Uitgeverij Bruna| juni 2016

© Marjo, 23 december 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER