De Hobbit
J.R.R. Tolkien

Bij het horen van de naam J.R.R. (John Ronald Reuel) Tolkien denken de meeste mensen aan het boek In de Ban van de Ring (The Lord of the Rings) dat tussen 1937 en 1949 geschreven werd. Voorafgaan aan dit beroemde en uitgebreide boekwerk, dat tegenwoordig in drie delen is opgedeeld, schreef Tolkien het charmante (kinder)boek De Hobbit. De Hobbit vormt de inleiding tot de avonturen die in In de Ban van de Ring worden beschreven en tegenwoordig wordt het boek door jong en oud gelezen.

Het begon allemaal in 1928. Tolkien werkte in die tijd als professor in de Angelsaksische taal aan de Universiteit van Oxford. Op het examenblad van een van zijn studenten schreef hij de volgende zin:

“In een hol onder de grond woonde een Hobbit...”

De zelfverzonnen zin prikkelde de fantasie van Tolkien. Wat bedoelde hij eigenlijk? Wat is een Hobbit? Tolkien werkte de zin verder uit en uiteindelijk ontstond een boek dat als volgt begint:

“In een hol onder de grond woonde een Hobbit. Geen naar, smerig, nat hol, vol endjes wormen en een bedompte geur, maar ook geen droog, kaal, zanderig hol met niets erin om op te zitten of te eten: het was een hobbithol en dat betekent gemak.”

De Hobbit in kwestie werd Bilbo Ballings gedoopt. Bilbo is een keurige, saaie, welgestelde Hobbit die volkomen tevreden is met zijn eentonige leven. Zijn hol is ruim en comfortabel en zijn voorraadkast is altijd rijkelijk gevuld. Op een dag wordt Bilbo uit zijn gemijmer opgeschrikt door een onverwachte bezoeker. Het is Gandalf, een beroemde tovenaar. Gandalf vertrouwt Bilbo toe dat hij op zoek is naar iemand die wil deelnemen aan een avontuur. Bilbo verzekert Gandalf dat niemand in de wijde omtrek interesse zal hebben. Hobbits houden niet van avonturen en vooral niet van alle ongemakken die een avontuur met zich meebrengt. Wanneer Bilbo merkt dat Gandalf hém voor een avontuur wil uitnodigen, poeiert hij de tovenaar verschrikt af. In zijn haast zich van de magiër te ontdoen nodigt Bilbo hem uit om de volgende dag een kop thee te komen drinken.

Gandalf komt inderdaad zijn kopje thee opeisen maar niet voordat dertien dwergen het hol van Bilbo zijn binnengedrongen. Ze verkeren kennelijk in de veronderstelling dat ze uitgenodigd zijn. De theevisite ontaardt in een feestelijk eetfestijn en een logeerpartij. De volgende dag beginnen de dwergen aan een avontuurlijke expeditie naar de berg die ooit hun thuishaven was. Bilbo is het veertiende expeditielid, zijn weigeringen zijn aan dovenmansoren gericht. Gandalf heeft de dwergen verteld dat de geruisloze Hobbit een uitstekende dief is. Die arme, brave Bilbo: hij heeft nog nooit een misdaad begaan!

De allesbehalve dappere Bilbo is nog maar nauwelijks van de schrik bekomen als hij samen met de dwergen in handen van een drietal hongerige trollen valt. Het avontuur is begonnen! De veertien avonturiers weten aan de trollen te ontsnappen. Gelukkig weet Bilbo niet dat hij tijdens de reis ook op aardmannen, elfen, wolven en enorme spinnen zal stuiten. Waar de reis naartoe gaat? Naar de Eenzame Berg die ooit de thuishaven van de dwergen was. In het binnenste van de berg bevindt zich een enorm schat die aan de dwergen toebehoort. Daar denkt de gevaarlijke draak Smaug echter heel anders over…

Wie de klassieker De Hobbit nog niet heeft gelezen, heeft nog een prachtig verhaal tegoed. Aan wie het al wel heeft gelezen: dit verhaal laat zich uitstekend herlezen! De Hobbit is een tijdloos fantasieverhaal en zelfs mensen die helemaal niet van dit genre houden, zullen gecharmeerd zijn van de sympathieke en humoristische schrijfstijl van Tolkien. Het is onmogelijk om niet van Bilbo Ballings te gaan houden. Bilbo is eerder een lafaard dan een held maar hij ontdekt dat hij toch dapperder is dan hij zelf altijd heeft gedacht. Bovenal is Bilbo een trouwe vriend, een vriend die iedereen wel zou willen hebben. Bilbo ontpopt zich tot een loyale reisgezel. Regelmatig wil hij zich gillend uit de voeten maken maar hij vermant zich keer op keer en staat altijd voor zijn vrienden klaar.

Na het succes van de filmtrilogie The Lord of the Rings is nu ook De Hobbit in drie delen verfilmd. Twee filmdelen zijn al verschenen, het derde en laatste deel verschijnt eind dit jaar. De films zijn prachtig, het filmbudget is duizelingwekkend hoog.  Toch kan alle pracht en praal in de films niet op tegen de magie van dit 253 pagina’s tellen boek. Laat je betoveren door De Hobbit!

ISBN 9789022571095 | paperback - filmeditie | 253 pagina's| Boekerij | oktober 2014
Vertaald door Max Schuchart

© Annemarie, 5 november 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Walker
De onvoltooide romance van Ediapaso Gianovoltare
Patrick Conrad

Walker is een oud-paratrooper die getraumatiseerd uit de strijd in Rwanda is teruggekeerd en in Antwerpen zijn boekantiquariaat drijft. Hij heeft sinds kort weer last van nachtmerries over zijn tijd in Afrika en is daarvoor onder behandeling van een therapeut. Zijn voornaam is Johnnie en, zoals hij zelf zegt, zijn vader had hem waarschijnlijk Jack genoemd wanneer zijn achternaam Daniels zou zijn geweest. Daarmee is de toon van het boek aardig gezet. Bij vlagen absurdistisch en humoristisch, handelt het toch om een serieuze zaak: de bloedige moord op de ontrouwe ex-vriendin Louisa van Johnnie Walker. Wanneer zij in zijn bed wordt vermoord, is hij bang er de schuld van te krijgen. Hij wacht de gang der zaken niet af en gaat zelf op zoek naar de moordenaar van Louisa.

Walker speelt zich af in de late jaren 80 van de vorige eeuw in een volksbuurt in Antwerpen. Naast de hoofdpersoon voert de auteur een nogal divers samengestelde groep personages ten tonele, die voornamelijk dient als zeer kleurrijke achtergrond voor de meer duister geportretteerde Walker. Deze groep bestaat o.a. uit een oude hoer (Mustang Sally), een oude acteur die ooit als kindsterretje een rolletje heeft gehad (Dirk 'De Niro'), een ex-baron die continu Oscar Wilde citeert, 'Prinkler Wins', die zo genoemd wordt omdat hij aan een soort omgekeerd Alzheimersyndroom leidt, waardoor hij steeds meer geheugen krijgt en zijn luisteraars en de lezers verveelt met steeds uitgebreidere encyclopedische monologen, en een minimalistisch kunstenaar die de grote leegte exposeert.

Het verhaal is één grote metafoor en het hangt van complexen en thema's aan elkaar, waarvan het Oedipuscomplex wel de meest herkenbare is. De zoon verliest zijn vader en zijn moeder – waarvan hij steeds weer hoopt dat ze hem zal helpen – laat hem al van jongs af aan in de steek. Thema's als liefde, verraad op alle fronten en vertrouwen worden door Conrad tot een donker drama samengeperst in een scherpe misdaadroman. Voeg daarbij nog een dandy commissaris die wordt geassisteerd door een inspecteur die bij voorkeur T-shirts met uitdagende teksten draagt, en het gevaar dat het boek in een slapstick verandert is reëel. Toch weet Conrad de touwtjes strak in handen te houden en brengt hij het verhaal tot een vlammend einde. Maar niet voordat ook de Belgische maffia een duit in het zakje heeft gedaan en het aantal doden per hoofdstuk lijkt te stijgen.

Walker is geen recht toe, recht aan thriller, maar een misdaadroman noir. Voor de echte liefhebber van dat genre is dit een must read. Het heeft mij enige moeite gekost om er aan te wennen, maar ik ben gaan genieten van het heerlijke Vlaamse taalgebruik, de schilderachtige figuren en de boeiende figuur van Johnnie Walker zelf.
Het verbaasde mij trouwens wel hoe een gelouterd auteur als Patrick Conrad zo betrekkelijk anoniem kan blijven, ook binnen een gremium als Hebban/Crimezone. Dan vraag ik me af welke pareltjes er nog meer onder de korenmaat verborgen zijn. Ik ben in ieder geval blij dat deze parel de aandacht kan krijgen die hij verdient!

Het oeuvre van Patrick Conrad (Antwerpen, 1945) is groot en zeer divers. Hij is auteur van romans en thrillers, schrijft scenario's voor films, is dichter, beeldend kunstenaar en filmregisseur. Deze kunstenaar avant la lettre heeft zich op veel terreinen een ware meester getoond en is met prijzen overladen. Waar hij in 1963 debuteerde met een dichtbundel, schrijft hij vanaf 1990 voornamelijk thrillers. Voor Starr ontvangt hij in 2007 de Diamanten Kogel.

ISBN 9789460012495 Paperback 288 pagina's Uitgeverij Vrijdag april 2014

© Joanazinha, 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het dertiende ongeluk
James Patterson


De titel verraadt het al: Het dertiende ongeluk is alweer het dertiende deel in The Women’s Murder Club die in 2001 van start ging met het boek De eerstverlorene. In deze serie staan vier vriendinnen uit San Francisco centraal die elk beroepsmatig met criminaliteit te maken hebben. Politievrouw Lindsay Boxer werkt op de afdeling moordzaken, Yuki Castellano is werkzaam als hulpofficier van justitie, Cindy Thomas is misdaadjournaliste en Claire Washburn is forensisch patholoog.

Na een spannende tijd waarin haar babydochtertje Julie ternauwernood aan de dood ontsnapte, lacht het leven Lindsay Boxer weer toe. Haar echtgenoot Joe toont zich naast een liefhebbende vader ook een uitstekende en nimmer klagende huisman. Lindsay kan zich vol overgave op haar werk storten om zich na werktijd over te geven aan de innige liefde van haar man en dochter. Yuki maakt haar geluk compleet door aan te kondigen dat ze gaat trouwen. De gelukkige in kwestie is Brady, de baas van Lindsay.

Een gruwelijke gebeurtenis doet Lindsay weer met beide benen op de grond belanden. Twee studenten komen bij een verkeersongeluk om het leven. Claire verzoekt Lindsay en haar politiepartner Rich Conklin een kijkje te komen nemen. Is het wel een verkeersongeluk? Niet veel later buigt het drietal zich over de slachtoffers. De lichamen zijn op een gruwelijke manier uit elkaar gereten, de monden verstild in een geluidloze schreeuw. Droegen de twee studenten elk een bom op schoot?

Verder onderzoek wijst uit dat er inderdaad explosieven in het spel zijn. De jonge slachtoffers hielden echter geen bommen vast. Het explosieve goedje bevond zich in hun lichamen. Om precies te zijn: hun magen zijn geëxplodeerd. Wie is verantwoordelijk voor deze “buikbommen”? In de auto van het tweetal zijn fastfoodverpakkingen van hamburgerketen Chuck’s Prime aangetroffen. Zat het dodelijke goedje soms in  een smakelijke hamburger?

Lindsay wordt zo door haar werk in beslag genomen dat ze bijna de bruiloft van Yuki en Brady mist. Gelukkig zorgt de trouwhartige Joe ervoor dat ze op tijd op het huwelijksfeest verschijnt. Yuki straalt, Brady glundert en de gasten vermaken zich opperbest. Cindy glimlacht dapper maar onder haar vrolijke blik gaat een diep verdriet schuil. Niet lang geleden liep haar relatie met Rich Conklin op de klippen en ze mist hem enorm. De bevallige psychopaat Mackie Morales was medeverantwoordelijk voor de breuk. Deze gestoorde vrouw deed zich voor als stagiaire en wond Rich en ook de leden van de Women’s Murder Club moeiteloos om haar bevallige vinger. Tegenwoordig is Mackie op de vlucht en rouwt ze om het verlies van haar geheime gangstervriendje.

Zonder haar vriendinnen in te lichten gaat Cindy achter Mackie Morales aan. Ze hoopt de moordenares op te sporen om vervolgens getuige te zijn van het moment dat Morales door de politie ingerekend wordt. Het zou een prachtig krantenartikel opleveren. Naarmate Cindy’s onderzoek vordert, nemen haar zorgen toe: Mackie Morales beweegt zich richting San Francisco. Cindy vermoedt dat Mackie op wraak zint. Zijn de vier leden van de Women’s Murder Club hun leven nog wel zeker? Yuki bevindt zich in ieder geval veilig op een prachtig cruiseschip en kan haar geluk niet op. Haar huwelijksreis lijkt wel een droom. Toch zal de droomreis van Yuki en Brady ontaarden in een nachtmerrie. Mackie Morales blijkt niet het enige gevaar in het leven van Yuki.

James Patterson schrijft uitstekende losstaande thrillers maar het meest geniet ik van de reeksen over Alex Cross en The Women’s Murder Club. In dit dertiende deel zijn de vier vriendinnen oude bekenden van mij geworden. Ik ken ze inmiddels door en door en samen hebben we al heel wat spannende avonturen en persoonlijke perikelen doorstaan. De boeken in deze reeks zijn gezellig maar onderschat de spanning niet! In een hoog tempo voeren - de voor Patterson zo kenmerkende - korte hoofdstukken de lezer van de ene spannende verhaalwending naar de andere. Met name de gebeurtenissen op het cruiseschip bezorgden mij kippenvel. En hoe zit het eigenlijk met de exploderende hamburgers?

Met Het dertiende ongeluk heeft Patterson opnieuw een smakelijke thriller afgeleverd. Zal het volgende boek in deze reeks Het veertiende succesverhaal gaan heten? Patterson blijft zijn succes onverstoorbaar handhaven.

ISBN 9789023487401 | paperback | 335 pagina's | Cargo | oktober 2014
Vertaald door Waldemar Noë

© Annemarie, 3 november 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Moord op recept
Henry de Hoon

De drieënzeventigjarige Beate Sturms ontdekt tijdens het roken van een joint op een schilderachtig plein in Aken dat het water van de Johannesbeek een vreemde kleur heeft. Nieuwsgierig volgt ze de beekloop waarna ze op twee voeten stuit die achter een vuilniscontainer uitsteken. De voeten horen bij een vrouw. Eerst hoopt Beate nog dat de liggende vrouw haar roes uitslaapt maar zodra ze een blik op het hoofd van de vrouw werpt, weet ze dat de onbekende dame dood is. Het hoofd ziet er afschuwelijk uit. Niet veel later vertelt ze de opgetrommelde politie dat het wel een scène uit een horrorfilm leek.

De dode vrouw wordt geïdentificeerd als Angelica Berger, een alleenstaande moeder. Angelica is Duitse maar omdat ze in een kleine flat in Vaals – het Belle Vue complex - woonachtig was, wordt ook de Nederlandse politie bij het onderzoek betrokken. Inspecteur Tom Vriens vertrekt naar Aken waar hij zich samen met Ute Schmit over het vreemde sterfgeval buigt. Angelica Berger is onder bijzondere omstandigheden gestorven. De patholoog beweert dat haar hersenen gekookt lijken te zijn.

De persoonlijke bezittingen van Angelica leveren een aanwijzing op. De jonge moeder heeft regelmatig een privékliniek in Aken bezocht. De naam van de kliniek, Brain Klinikum, trekt de aandacht. Hebben de gekookte hersenen van Angelica soms iets te maken met haar bezoeken aan de hersenkliniek? Dr. Erich Fuchs, de eigenaar van de kliniek, verzekert de politie dat de kliniek niks met de dood van Angelica te maken kan hebben. Angelica was slechts als proefpersoon aan de kliniek verbonden en reeds met het onderzoek gestopt.

Tom Vriens vertrouwt het niet. Hij blijft de activiteiten van de Brain Klinikum en met name die van eigenaar Erich Fuchs, met argusogen bekijken. Hij is niet de enige. Een onderzoeksjournalist heeft zich ook over de werkzaamheden van de kliniek gebogen maar hij is door zijn baas teruggefloten. En dan is er nog de jonge Axel. Hij vertrouwt Fuchs voor geen cent. Axels wantrouwen komt echter uit een andere bron voort. Hij is jaloers. Fuchs is de mentor van zijn ex-vriendin Eva en Axel vermoedt dat het tweetal een relatie heeft.

Onder welke omstandigheden is Angelica om het leven gekomen? Wie is verantwoordelijk voor haar dood en is Angelica vermoord of was haar dood een ongeluk? Vriens en zijn Duitse collega’s hebben hun handen vol aan de ingewikkelde zaak. Tot overmaat van ramp heeft de chef van Vriens het plan opgevat zijn personeel aan een workshop te onderwerpen. Tom Vriens is allesbehalve een gemotiveerde deelnemer.

Moord op recept is het derde deel van de Drielandentrilogie van Henry de Hoon. De eerste twee delen heb ik helaas niet gelezen maar gelukkig zijn de drie verhalen uitstekend los van elkaar te lezen. De trilogie speelt zich in de drie landen rond het drielandenpunt in Vaals af. Inspecteur Tom Vriens neemt de hoofdrol in de boeken voor zijn rekening.

Moord op recept is een gezellige politieroman. De gebruikte schrijfstijl is knus en de gebezigde taal doet aan spreektaal denken. Hoofdpersoon Tom Vriens is homoseksueel. Het is slechts een gegeven want niemand heeft daar een probleem mee. Aangezien er nog altijd een taboe rust op homoseksualiteit binnen de politie, juich ik de keuze voor juist deze hoofdpersoon toe. Moord op recept biedt geen bloedstollend of ingenieus plot. Het verhaal is wat magertjes. Toch leent dit boek zich, dankzij de genoeglijke uitstraling van het verhaal, goed voor een paar uurtjes ontspannen leesplezier.

ISBN 9789491561344 | paperback | 191 pagina's| Uitgeverij Tic| oktober 2014

© Annemarie, 27 oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Gunnersen
Richard House

Rem Gunnersen heeft last van geldproblemen en van zijn vrouw die zeurt dat ze aan vakantie toe is. Zijn schildersbedrijfje levert niet genoeg meer op en hij kan zijn personeel niet langer betalen. Tot overmaat van ramp heeft een medewerker een ring en enkele horloges uit het huis van een klant gestolen. Rem heeft de woedende klant gekalmeerd door zelf voor de geleden schade op te draaien. Hij probeert maar niet te denken aan de stapel ziekenhuisrekeningen die nog betaald moet worden. En dan is er nog zijn schuwe hond Nut. Over beter gezegd: Nut is er juist niet. Hij is vermist. Het zit Rem niet mee.

Min of meer bij toeval raakt Rem in gesprek met zakenman Paul Geezler. Geezler hoort de zakelijke problemen van Rem geïnteresseerd aan en vertrouwt hem vervolgens toe dat hij zelf bijzonder goed boert. Het bedrijf waar hij voor werkt doet goede zaken in het Midden-Oosten maar door de omvang van het bedrijf dreigt Geezler het overzicht kwijt te raken. Hij stelt Rem 500 dollar in het vooruitzicht om een handelsbeurs te bezoeken en gesprekjes met standhouders en tussenpersonen aan te knopen. Geezler wil weten hoe het bedrijf vertegenwoordigd wordt. Rem hapt toe. Na de handelsbeurs biecht Geezler op dat hij iemand nodig heeft die de wervings- en selectieprocedures van het bedrijf checkt. Wil Rem zijn oren en ogen zijn? Opnieuw hapt Rem  toe, met iets meer twijfel dit keer, en hij solliciteert – puur om informatie voor Geezler te verzamelen - naar de functie van geschoolde arbeidskracht. Werklocatie: het Midden-Oosten. De sollicitatie mondt uit in een introductiebijeenkomst en een training. En dan heeft Rem zomaar een gevaarlijke baan in Irak geaccepteerd. Met het hem in het vooruitzicht gestelde loon kan hij al zijn schulden afbetalen. Ook in Irak zal hij verslag van zijn bevindingen blijven uitbrengen aan Paul Geezler. Rems vrouw Cathy staat niet achter zijn besluit maar het contract is al getekend.

In Irak bouwt Rem muren die explosies moeten afweren. Het werkt is gevaarlijk en de arbeidsomstandigheden zijn slecht. Er komen regelmatig arbeiders om het leven. Rems collega Fatboy houdt in een opschrijfboekje bij wie de meeste kans heeft om het leven te komen. Er worden zelfs weddenschappen afgesloten. Paul Geezler komt precies op het juiste moment met een nieuw voorstel. Rem mag een team van zeven mensen samenstellen die vervolgens onder leiding van Rem zelf naar het onbemande Camp Liberty zullen afreizen. In Camp Liberty bevinden zich meerdere verbrandingskuilen. Het vele afval stinkt enorm maar het is er veilig. Rem kiest voor de zeven mensen wiens namen bovenaan Fatboys dodenlijst prijken.

De bedoelingen van Rem zijn goed maar met zijn keus heeft hij het lot van zijn team bezegeld. Het is warm, eenzaam en benauwd in Camp Liberty en dodelijke schorpioenen liggen op de loer. Wat ze precies moeten doen, is niet duidelijk. Het team ziet in afwachting van nadere instructies toe op het verbranden van afval en zorgt voor voldoende ruimte in de kuilen. Vrijwel dagelijks stromen enorme rijen vrachtwagens vol afval toe. Wanneer de vlammen die uit de kuilen omhoog schieten steeds vaker wonderlijke kleuren aannemen, rijst de vraag of er geen gezondheidsrisico’s aan het werk verbonden zijn. Op het moment dat bloedneuzen en huiduitslag meer regel dan uitzondering zijn, is er geen weg meer terug.

Gunnersen is het tweede deel in de The Kills-reeks. De delen kunnen los van elkaar gelezen worden maar er zijn interessante raakvlakken. De lezer zal een aantal personages uit het eerste deel van de serie – Sutler – herkennen. Ook overlapt een deel van de verhalen elkaar wat een interessante nieuwe invalshoek oplevert. De reeks maakt deel uit van een multimediaproject. Naast de boeken is er ook een website. Het extra materiaal op deze website verbreedt het verhaal.  

Wat Gunnersen – en ook voorganger Sutler – tot een succes maakt, is de pakkende schrijfstijl die auteur Richard House hanteert. De nieuwsgierigheid wordt geprikkeld en de belangstelling voor het onderwerp wordt kundig gewekt. Wordt er werkelijk zoveel met overheidsgelden gesjoemeld? Het verhaal kan wel eens schrikbarend dicht bij de werkelijkheid komen! De uiteenlopende personages zijn stuk voor stuk sterk en overtuigend neergezet. Ze hebben iets vertrouwds en doen bijvoorbeeld aan een collega, een buurman of een familielid denken. Richard House hanteert een scherpe pen en schetst de mens in al zijn gedaantes. Gunnersen is fascinerend tot de laatste bladzijde.

ISBN 9789044530049  | paperback | 411 pagina's| Uitgeverij De Geus | oktober 2014
Vertaald door Anneke Bok en Nan Lenders

© Annemarie, 23 september 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

IJskoud
Corine Hartman

Na een uitje dat hun huwelijk nieuw leven in leek te blazen worden de welgestelde mediamagnaat Mats Garlini en zijn vrouw Leonie bij de voordeur van hun huis op gewelddadige wijze overvallen. De dader heeft het op de inhoud van de kluis voorzien. De overval loopt niet goed voor het echtpaar af. Hun twee tienerkinderen treffen bij thuiskomst een gruwelijk schouwspel aan. Mats is doodgeschoten en Leonie is zwaargewond.

Nadat rechercheur Jessica “Jessy” Haider enige tijd uit de roulatie is geweest, staat ze te popelen om weer aan het werk te gaan. De afgelopen weken bracht Jessy in een afkickkliniek door. Op het moment dat ze haar werkzaamheden bij de politie hervat, heeft ze al zeven weken geen cocaïne gebruikt. Het witte goedje spookt echter constant door haar hoofd. Jessy gebruikt niet meer maar is nog altijd verslaafd.

Jessy’s politiecollega’s weten niets over haar drugsverslaving. Ze zou onmiddellijk ontslagen worden. Het wekenlange ziekteverlof van Jessy heeft volgens hen te maken met de recente moord op haar collega David. De afgelopen jaren waren niet mild voor Jessy. Nog niet zo lang geleden stierven haar vader en haar zoon. Jessy’s vader was ziek en al op leeftijd maar haar kerngezonde zoon Nick had nog een lang leven voor de boeg. Hij viel in handen van psychopaat Rolf Brezinger. Brezinger vermoordde Nick op een gruwelijke manier. Door de moord op Nick liet Jessy de zwarte gedachten die ze jarenlang de kop indrukte, de vrije loop. Ze sloot zich aan bij Saligia, een geheime organisatie die het recht in eigen handen neemt.

Terwijl Jessy de moord op Mats Garlini grondig onderzoekt, werkt ze in het geheim aan een nieuwe opdracht van Saligia. Sir Ryan, de oprichter van Saligia, heeft haar hoogstpersoonlijk voor deze klus ingeschakeld. Het bedrijf Corail heeft zijn aandacht getrokken. Corail is gespecialiseerd in cyronisme, het invriezen van mensen. Volgens Sir Ryan is cyronisme het werk van de duivel en moet dit bedrijf een halt toegeroepen worden. Jessy ontdekt echter al snel dat de nevenactiviteiten van Corail nog veel kwalijker zijn. Is Sir Ryan wel eerlijk tegen haar geweest?

Het onderzoek naar de moord op Mats Garlini vordert gestaag. Leonie is inmiddels bij kennis en herinnert zich de stem van de overvaller. Het gaat om een bekende van de familie. De zaak lijkt zo klaar als een klontje maar Jessy werkt zichzelf in de nesten door de verdachte op agressieve wijze met zijn vermeende misdaad te confronteren. Jessy is een bikkelharde tante en sinds kort weet ze hoe dat komt. Lange tijd heeft ze herinneringen aan haar Oostenrijkse oom Wilhelm onderdrukt maar een bezoekje van zijn zoon Andreas en een brief van Wilhems ex-vrouw Franziska hebben het verleden genadeloos opgerakeld. Een logeerpartij bij oom Wilhelm, leider van een nationaalsocialistische groepering, liep volledig uit de hand. Wilhelm is de oorzaak van Jessy’s inktzwarte persoonlijkheid. Dankzij Saligia zal hij nu boeten voor zijn daden.

IJskoud is het vierde deel in de Jessica Haider-serie. Opnieuw is de bikkelharde politievrouw Jessica Haider in haar vrije tijd een meedogenloze moordenaar. Saligia leek haar in eerste instantie op het lijf geschreven maar de geheime organisatie is nietsontziend en deinst er niet voor terug zijn eigen leden uit te schakelen. Wie niets meer waard is voor de organisatie zal niet levend vertrekken. Om de Corail-opdracht tot een  goed einde te brengen speelt Sir Ryan een speciale troef uit. Hij “motiveert” Jessica door het leven van een onschuldig kind in te zetten.

Wie IJskoud wil lezen doet er goed aan eerst de voorafgaande drie delen van deze serie te lezen. Wie zich meteen op dit boek wil storten, heeft baat bij de samenvatting voorin het boek. IJskoud leest als een trein. De diverse verhaallijnen zijn uiteenlopend en Jessica werkt zich steeds verder in de nesten. Corine Hartman maakt het zichzelf niet makkelijk maar kan zich beroepen op een gedegen schrijfervaring. Waar het verhaal met andere auteurs op de loop zou zijn gegaan, leidt Corine Hartman het met strakke hand naar een overtuigende en pakkende ontknoping. Het verhaal over oom Wilhelm komt iets minder goed uit de verf maar het verklaart wél waarom Jessica zo genadeloos kan zijn.

Jessica Haider is een opvallende verschijning. Een vrouw met een hart dat zowel intense liefde als overweldigende haat kan voelen.  Een vrouw met een lugubere hobby en een hardnekkige verslaving. Een vrouw die intrigeert maar ook angst aanjaagt. Wie haar tegen het lijf loopt zit voorgoed in haar netten verstrikt. Ook ik ben een slachtoffer en wacht weerloos op het volgende deel van deze fantastische thrillerreeks. 

ISBN 9789045205779 | paperback | 303 pagina's| Karakter Uitgevers| oktober 2014

© Annemarie, 20 oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.meganabbott.com

Daag me uit
Megan Abbott

De zestienjarige Addy is al haar hele leven bevriend met Betty, maar een jaar voor het verhaal zich afspeelt dat in dit boek verteld wordt, is er iets gebeurd waardoor hun vriendschap een deuk heeft opgelopen. Ze zijn nog wel bevriend, maar toch...

Allebei maken ze deel uit van het team cheerleaders op school, en ze trainen fanatiek. Betty is altijd captain geweest, en Addy haar luitenant.
De anderen accepteerden dat, en zouden nog steeds bereid zijn het te accepteren als er niet een nieuwe trainer, Colette French, was gekomen. Coach, zoals ze genoemd wordt, zet de onderlinge relaties op scherp. Ze wil geen captain meer in het team, en pakt de meisjes hard aan. Winnen moeten ze, de beste zijn in de competitie van scholen. Ook hun eetgedrag wordt aangepakt, en niets is belangrijker meer dan trainen, trainen en nog meer trainen.

Als zoals ieder jaar een team militairen neerstrijkt op school om mensen te werven, gebeuren er dingen die de spanning onderling toespitst. De meiden dagen elkaar uit, nu er echte mannen in beeld zijn. Tussen Addy en Betty stijgt de spanning mee: Addy weet niet meer of ze haar vroegere vriendin kan vertrouwen. Het lijkt wel of ze niet alles meer vertelt, of ze spelletjes speelt, spelletjes die ten koste gaan van anderen. Als Addy en Caoch het steeds beter met alkaar kunnen vinden, lijkt het wel of Betty jaloers is. Het wordt nog erger als de twee meisjes hun coach betrappen met die knappe sergeant, waar Betty haar oog op had laten vallen.
Dan is er een slachtoffer, een dode. Is hier sprake van zelfmoord, of toch niet? 
Addy moet het weten, haar wereld is zo anders, ze heeft geen rust meer.

Megan Abbott (Detroit, 1971) schrijft thrillers die vooral door vrouwen gewaardeerd worden. Het is dan ook het vrouwenwereldje dat te kijk wordt gezet. Vrouwen in haar boeken zijn bitches, hard en meedogenloos. Zij won meerdere malen de Edgar Award voor haar thrillers, die beklemmend genoemd worden. Op de voorkant van het boek staat: ‘sexy en onheilspellend.’
Het is inderdaad een broeierig verhaal, omdat het zich afspeelt in een meisjeswereld waar het draait om opvallen en presteren, een wereld waar jaloezie en wraak zorgt voor spannende intriges.
Het was mijn eerste kennismaking met deze schrijfster, en die viel niet verkeerd. Het enige nadeel is dat het zich afspeelt in een wereld die wij hier in Nederland niet kennen: cheerleaders op een college. De concurrentie en onderlinge wedijver spelen hier veel minder een rol. Maar de gemene spelletjes, de insinuaties, en het gekonkel, dat kennen we wel.

Het is een spannende psychologische thriller, die naar meer smaakt!

ISBN  9789044343083| paperback|285 pagina’s| Uitgeverij House of Crime| september 2014
Vertaald uit het Engels door Eefje Bosch

© Marjo, 17 oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Woede
Arne Dahl


De zelfmoord van professor Udo Massicotte, een arts gespecialiseerd in plastisch chirurgie, trekt de aandacht van Arto Söderstedt van Opcop, een geheime eenheid van Europol onder leiding van Paul Hjelm. Söderstedt heeft een aantal bijzonderheden in het huis  van de professor opgemerkt. Hij is ervan overtuigd dat de zelfmoord in werkelijkheid een zorgvuldig gemaskeerde moord is. Een interessant feit is bovendien dat de zevenenzestigjarige Massicotte werkzaam was als expert op het gebied van herkenning van terroristen die plastische chirurgie hebben ondergaan. Het Opcop-team buigt zich over de zaak.

Niet veel later is Viggo Norlander, een voormalig collega van een aantal Opcop-leden, tijdens een avondje uit getuige van een schietpartij met dodelijke afloop. Wanneer hij met zijn vrouw min of meer bij toeval in een louche kroeg terecht komt, blijkt een aantal criminelen het op de Albanese wapenhandelaar Isli Vrapi te hebben voorzien. Het geweld barst als een bom los in het café. Dankzij zijn jarenlange ervaring als lid van het speciale A-team kan Norlander na afloop een waardevolle getuigenverklaring afleggen. 

De twee sterfgevallen baren Opcop zorgen. Is het toeval dat deze twee mensen vrijwel gelijktijdig de dood vonden of staan de gebeurtenissen met elkaar in verband? Het team besluit de twee zaken tot op de bodem uit te zoeken. Het onderzoek staat nog in de kinderschoenen wanneer er opnieuw een sterfgeval de aandacht van Opcop trekt. Politicus Roman Vacek is op brute wijze vermoord op een gevangeniseiland. Vreemd genoeg heeft de moordenaar een hap uit de arm van zijn slachtoffer genomen.

Staan de drie sterfgevallen los van elkaar? De uiterst bekwame leden van Opcop vermoeden van niet. Vacek heeft net als Massicotte een artsenopleiding voltooid. Hoe wapenhandelaar Vrapi in het plaatje past, weten de Opcop-leden nog niet maar het feit dat de drie juist nu om het leven zijn gekomen, is gewoonweg te toevallig. Tijdens het onderzoek naar de moord op Roman Vacek komen nieuwe sterfgevallen aan het licht. De moordenaar van Vacek heeft al eerder toegeslagen maar pas nu worden de misdaden met elkaar in verband gebracht. En dan volgt ontdekking op ontdekking. Een spetterende ontknoping kan niet meer uitblijven.

Arne Dahl gooit zijn lezers graag in het diepe. Woede leest zoals de Opcop-leden werken: alles begint met een aantal feiten en gebeurtenissen zonder dat er zicht op een eventuele samenhang of motief is. De lezer moet geduldig verdere ontwikkelingen afwachten. Arne Dahl neemt de tijd, het verhaal wordt uiterst vakkundig opgebouwd en onderbouwd. De lezer krijgt toch nog een lichte voorsprong op de Opcop-groep cadeau want er komen fragmenten van rapporten voorbij. In de rapporten wordt de jeugd van ene “W” beschreven. W blijkt in Frankrijk op te groeien tot een mogelijk gevaarlijk persoon maar dan verliezen zijn observeerders hem uit het oog. Ze blijken hem bijzonder graag terug te willen vinden. Wie is deze W?

Ook maakt de lezer kennis met het tienjarige jongetje Deda. Deda wordt op een dag van straat geplukt en op een groot schip gedeponeerd. Na een helse reis wordt Deda samen met een enorme hoeveelheid uitgeputte medepassagiers op een eiland gedumpt. Op het eiland is geen enkele voorziening aanwezig en het enige voedsel waarover de uitgehongerde mensen beschikken is een grote, nutteloze berg meel. Hevig geschokt ziet Deda hoe een allesoverheersende honger steeds meer mensen tot afschuwelijke daden drijft. Later zal duidelijk worden hoe de verhalen van Deda en W met het hoofdverhaal verweven zijn.

Wat zo knap is aan de schrijfwijze van Arne Dahl is dat hij aan het begin van het verhaal precies genoeg broodkruimels strooit om de aandacht van de lezer vast te houden. Vervolgens belandt het verhaal op een punt waarop de lezer de verbanden tussen de diverse gebeurtenissen begint te zien en dan is er geen houden meer aan: het verhaal gaat er in sneltreinvaart met de lezer vandoor. De intrigerende, nieuwe ontdekkingen zorgen ervoor dat het bedachtzame lezen overgaat in een gulzig verslinden van alle nieuwe verhaalontwikkelingen.

Leuk is dat er tijdens het onderzoek verslag wordt gedaan van een kort gesprek met politieman Griessel uit Kaapstad. Leest Arne Dahl soms, net als ik, graag thrillers van de Zuid-Afrikaanse schrijver Deon Meyer? De intelligente en unieke schrijfstijl van Dahl maken zijn boeken keer op keer tot een groot succes. Met Woede heeft Arne Dahl wederom een thriller van een uitmuntende kwaliteit afgeleverd.

ISBN 9789044524291 | paperback | 504 pagina's| Uitgeverij De Geus | oktober 2014
Vertaald door Marika Otte

© Annemarie, 17 oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wraakgodin
Bernhard Aichner


Toen het huwelijk van Hagen en Herta Blum kinderloos bleef, besloten ze een kind te adopteren. Hagen wilde een zoon, een opvolger voor zijn bedrijf, maar moest genoegen nemen met een meisje.  De driejarige Brünhilde werd meteen na haar komst voorbereid op haar toekomstige taak. Brünhilde groeide letterlijk op tussen de doden. Ze was nog geen tien jaar oud toen ze monden van lijken dicht moest naaien in het uitvaartbedrijf van de Blums. Brünhilde wilde niet maar Hagen en Herta waren onverbiddelijk. Aanvankelijk bezorgden de lichamen in de koelruimte haar nachtmerries, later ging Brünhilde hun zwijgende nabijheid waarderen.

Door gebrek aan liefde en geborgenheid groeide Brünhilde op tot een opstandig meisje. Ze luisterde niet langer naar haar voornaam maar ging als Blum door het leven. Toen de eigenzinnige Blum vierentwintig jaar oud was moesten Hagen en Herta hun kille, liefdeloze ouderschap met de dood bekopen. Tijdens een vakantie op hun luxueuze jacht bemerkte het stel na een zwempartij in zee dat Blum het trappetje had opgehaald. Urenlang negeerde Blum hun smeekbedes en het wanhopige watergespetter. Toen het geluid verstomde zocht Blum hulp en huilde dikke krokodillentranen in de armen van de man die haar te hulp schoot. De behulpzame vreemdeling, politieman Mark, trouwde met Blum en samen kregen ze twee dochters. Blum zette de uitvaartonderneming na een grondige verbouwing voort. Jarenlang was het leven van Blum goed.

Een afschuwelijk ongeluk maakt een eind aan Blums geluk. Op een dag die prachtig begint wordt haar grote liefde voor haar ogen door een auto geschept. Mark is kansloos op zijn motor. De bestuurder rijdt door. Het verdriet is groot. Allesoverheersend. Blum kan het leven zonder haar echtgenoot nauwelijks aan maar haar dochters houden haar op de been. En dan ontdekt ze dat Mark iets voor haar verzweeg. Hij ontmoette een vrouw. Dunja. Mark leerde Dunja tijdens zijn werk kennen. Dunja beweerde slachtoffer van mishandeling en seksueel geweld te zijn. Niemand geloofde haar. Niemand behalve Mark. Regelmatig zocht hij Dunja na zijn werk op. Hij wilde haar helpen en nam hun gesprekken met zijn telefoon op.

Blum luistert ademloos naar de gesprekken op Marks telefoon. Het verhaal van Dunja is haast grotesk. Zo afschuwelijk dat het niet waar kan zijn. Blum voelt ook jaloezie. Haar Mark met een andere vrouw. Was hij verliefd op haar? Was Dunja verliefd op Mark? Blum besluit Dunja op te sporen. Wanneer ze de zwaar getraumatiseerde vrouw vindt en haar in de ogen kijkt, gelooft ook Blum haar verhaal. Vijf mannen hebben het leven van Dunja en nog twee anderen verwoest. Vijf mannen dachten slechts aan hun eigen plezier, het leed van hun slachtoffers liet hen koud.

Volgens Dunja kwam Mark te dichtbij. Volgens haar was zijn dood geen ongeluk maar opzet. Er knapt iets in Blum. Kan het waar zijn dat de vader van haar kinderen vermoord is? Heeft iemand met opzet haar grote liefde uit haar leven en dat van haar kinderen weggerukt? Blum is vastbesloten de waarheid te achterhalen.  De schuldigen zullen moeten boeten. Zwaar moeten boeten. Blum zint op wraak.

Wraakgodin speelt zich af in Tirol, waar auteur Bernhard Aichner opgroeide. Luguber detail is dat één van de vijf mannen die Dunja mishandeld hebben een succesvol fotograaf is. Aichner zelf opende in 2000 een fotografieatelier. Wraakgodin is een heftige, intense thriller. Hoofdpersonage Blum ontpopt zich tot een haast horror-achtig figuur die dankbaar gebruik maakt van de mogelijkheden die het uitvaartbedrijf haar biedt. Aichner bedient zich van klare taal in korte, krachtige zinnen.

De wraakzucht van Blum maakt haar onvoorzichtig. Het zou ongeloofwaardig zijn geweest als Blum ongehinderd haar wraakacties uitgevoerd zou kunnen hebben. Aichner zet een overtuigende thriller neer door Blum regelmatig tegen de lamp te laten lopen. Het verhaal is zó intens dat je het als lezer in één ruk uit moet lezen. Probeer je niet te verzetten maar geef gewoon toe aan de aantrekkingskracht van deze bloedstollende thriller!

ISBN  9789041426147 | paperback | 304 pagina's | Ambo|Anthos | oktober 2014
Vertaald door Roelof Posthuma

© Annemarie, 14 oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER