http://bernhard-aichner.at

Een kille rilling
Bernard Minier

De onderhoudsmedewerkers die op het gruwelijke tafereel stuiten, beseffen in eerste instantie niet wat ze zien. Er hangt iets bovenaan de kabelbaan in de Zuid-Franse Pyreneeën die hen naar een hooggelegen gedeelte van een waterkrachtcentrale voert. Het lijkt wel een vlinder of een vogel misschien. Naarmate de cabine dichter bij het eindpunt komt, wordt de vreemde gedaante steeds groter. En dan beseffen de inmiddels hevig onthutste mannen wat ze zien. Een groot gevoel van angst maakt zich van hen meester. Het is een lijk, een toegetakeld lijk.

Politiecommissaris Servas spoedt zich in opdracht van zijn meerderen naar de locatie waar het moordslachtoffer is aangetroffen. Groot is zijn verbazing wanneer blijkt dat het aangetroffen lijk niet menselijk is. Het is een paard. Servas begrijpt niet waarom hij moet opdraven voor een vermoord dier. Niet dat de dood van een paard hem koud laat maar Servas is druk. Zijn team onderzoekt de moord op een zwerver. Waarschijnlijk hebben drie tienerjongens hem gedood. Drie jongens die klaarblijkelijk niet malen om het leven van een zwerver. Wanneer Servas het verminkte paardenlichaam ziet, dringt de ernst van de situatie tot hem door. Het paard is onthoofd en gevild. Iemand heeft het edele dier met behulp van de kabelbaan naar boven vervoerd en het lichaam daar vervolgens opgehangen. Flappen huid waren als vleugels uitgespreid. Er is een gestoord iemand aan het werk geweest, iemand die zo vrij als een vogel door de omgeving dwaalt.

Het paard behoorde toe aan de invloedrijke zakenman Eric Lombard, eigenaar van de waterkrachtcentrale. Servas begrijpt nu waarom hij opgetrommeld is: de steenrijke Lombard laat zijn macht gelden. Tot overmaat van ramp moet Servas samenwerken met commissaris Irène Ziegler van de gendarmerie. De Franse politie en gendarmerie staan niet bekend om hun hartelijke samenwerking. Servas en Ziegler zitten tegen wil en dank met elkaar opgescheept en maken er maar het beste van. Niet veel later blijkt dat er bovenaan de kabelbaan DNA is aangetroffen. Het gaat om het DNA van de levensgevaarlijke moordenaar Julian Hirtmann. Een monster. Er is echter een probleem: Hirtmann is veilig opgesloten in de nabijgelegen en zwaarbewaakte Wagnier kliniek.

Dokter Xavier, directeur van de Psychiatrische Kliniek Wagnier verzekert Servas en Ziegler dat Julian Hirtmann zijn kamer niet heeft verlaten. Volgens de arts is het uitgesloten dat Hirtmann bij de moord betrokken is. Maar hoe komt zijn DNA dan bovenaan de kabelbaan terecht? Er klopt iets niet. Niet veel later wordt een tweede lijk aangetroffen. Dit keer gaat het om een mens. Een plaatselijke apotheker is opgehangen aan een brug. Ook nu leidt het spoor naar Hirtmann.

De dood van de apotheker heeft een aantal mensen met grote angst vervuld. Zij begrijpen inmiddels het motief van de dader en vrezen voor hun eigen levens. De angst blijkt terecht. De geschiedenis die tot de moorden heeft geleid, ontvouwt zich langzaam. Meerdere inwoners van de regio zijn ten prooi gevallen aan een reeks traumatische gebeurtenissen. Is een van hen uit op wraak of heeft de geslepen Hirtmann een manier gevonden om de kliniek ongemerkt in en uit te gaan? Nieuwkomer in de kliniek, de Zwitserse psycholoog Diane Berg, merkt dat er ’s-nachts iemand door de gangen sluipt. Op het moment dat haar nieuwsgierigheid de overhand krijgt, is haar doodsvonnis getekend.

Douanebeambte Bernard Minier wilde al lange tijd schrijver worden. Gelukkig heeft hij de gok gewaagd want Minier is in de wieg gelegd voor het schrijverschap. Een kille rilling is zijn debuut maar wie dat niet weet zal denken dat het om het werk van een doorgewinterde schrijver gaat. Minier heeft een mooie balans gevonden tussen het wel en wee van de hoofdpersonen in het boek en de hoofdverhaallijn over de moorden. De Pyreneeën, waar Minier opgroeide, lenen zich uitstekend als setting voor dit ijzingwekkende verhaal. De kou en de onherbergzaamheid van het gebied bieden een mooie bijdrage aan de verhaalbeleving. Het benadrukt de spanning.

Naast een bloedstollend verhaal biedt Een kille rilling ook beschrijvingen van omstreden psychiatrische behandelingen zoals aversietherapie, penisplethysmografie en Elektroshocktherapie. Wie denkt dat de auteur zich iets te fantasierijk over deze therapieën heeft uitgelaten, heeft het mis. In het nawoord benadrukt de auteur dat deze therapieën nog altijd worden toegepast wat stof tot nadenken geeft. Een kille rilling is een intense thriller waarin de lezer wordt uitgedaagd een complexe geschiedenis te ontrafelen. Het is simpelweg een dijk van een thriller. Wat ben ik blij met de carrièreswitch van Bernard Minier!

ISBN 9789401602693 | paperback | 582 pagina's| Xander Uitgevers| september 2014
Vertaald door Jasper Mutsaers

© Annemarie, 13 oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De duivel van Florence
Lucretia Grindle

Via een uitwisselingsprogramma voor leraren zijn de Amerikaanse Ty Warren en zijn vrouw Mary in Florence beland. Het prachtige Florence zou de relatie van Ty en Mary moeten verstevigen maar Mary komt tot de verdrietige conclusie dat ze geen liefde meer voelt voor haar knappe en liefdevolle man. Die liefde voelt ze wel voor de Italiaanse Pierangelo. Zoals het een goede katholiek betaamt, heeft Mary haar affaire met Pierangelo aan een priester opgebiecht. Begrip kreeg ze niet, het huwelijk is immers een heilig instituut. Op advies van de priester verbrak Mary het contact met Pierangelo.

Op een zondag in mei bezoeken Mary, Ty en hun vrienden de prachtige Bobolituinen. Wanneer Mary een door bomen gevormde tunnel ontdekt kan ze de verleiding niet weerstaan en gaat ze op onderzoek uit. Wanneer de geluiden van de andere parkbezoekers verstommen, beseft ze dat ze iets te ver is afgedwaald. Op het moment dat ze vermoedt dat ze niet alleen is, is het al te laat. Een man met een masker op, valt haar aan en verminkt haar met een mes. Mary is weerloos en de pijn is overweldigend. Dan schiet Ty haar onverwachts te hulp. De aanvaller reageert razendsnel en brengt Ty een messteek toe. Ty overlijdt en Mary ligt weken in het ziekenhuis.

Ondanks de afschuwelijke gebeurtenissen in de Bobolituinen keert Mary twee jaar later terug naar Florence. Ze heeft zich ingeschreven bij de Florence Academie voor Volwasseneneducatie en neemt haar intrek in een appartementje dat ze met medestudente Billy deelt. De twee vrouwen moeten in eerste instantie behoorlijk aan elkaar wennen maar toch ontstaat er na verloop van tijd een hechte vriendschap. Mary is naar Florence teruggekeerd omdat ze haar leven een andere wending wil geven. Een andere reden voor haar verblijf is de aanwezigheid van Pierangelo. De liefde tussen de vijfendertigjarige Mary en de negenenveertigjarige Pierangelo bloeit opnieuw op.

Mary zwijgt tegenover haar studiegenoten over de aanval in de Bobolituinen. Ze verbergt haar littekens met sjaals en coltruien. Mary wil verder met haar leven. Karel Indrizzio, haar aanvaller en de moordenaar van Ty, is dood. Hij is kort na het plegen van zijn afschuwelijks misdaden aangehouden en tijdens een gevangenentransport om het leven gekomen. Met de arrestatie van Indrizzio kon de politie ook een aantal andere moordzaken afsluiten. Indrizzio was een seriemoordenaar van het ergste soort. Wanneer er in Florence opnieuw vrouwen worden vermoord, slaat de twijfel bij Mary toe. De moorden vertonen wel erg veel overeenkomsten met de moorden van Indrizzio. Is iemand in zijn voetsporen getreden of loopt de werkelijke moordenaar nog altijd vrij rond? Het veilige, nieuwe leven van Mary komt abrupt tot stilstand.

De duivel van Florence biedt een goed uitgewerkt, diepgaand verhaal. Schrijfster Lucretia Grindle heeft niet beknibbeld op het aantal pagina’s en neemt de tijd om het verhaal tot bloei te laten komen. Het is een verhaal dat langzaam bezit van de lezer neemt. Mary zou zich op haar nieuwe leven moeten storten maar de recente moorden laten haar niet los. Wanneer het nieuwste slachtoffer iemand uit Mary’s naaste omgeving is, gaan alle remmen los. Mary vermoedt dat de katholieke kerk bij de moorden betrokken is en ze heeft zelfs een verdachte op het oog. Ze speelt gevaarlijk spel en kan haar verdenkingen niet hard maken. Toch zet ze haar onderzoek voort. Ze kan niet anders. Het is net als bij een griezelig geluid in het donker. De meesten onder ons gaan kijken waar het geluid vandaan komt terwijl het beter is om je op zo’n moment uit de voeten te maken. Zo zit de mens nu eenmaal in elkaar.

In De duivel van Florence wordt een mooi beeld geschetst van de prachtige stad Florence en de rol die het katholieke geloof in Italië inneemt. Het feit dat de hoofdpersoon niet in Florence is opgegroeid, biedt de mogelijkheid om de stad door de ogen van een nieuwkomer te beschrijven. Mary merkt dingen op die de inwoners zelf waarschijnlijk niet meer opvallen. Ik heb genoten van de mysterieuze sfeer, de smaakvolle omschrijvingen, de tergende spanning en het romantische liefdesverhaal. Een intrigerende, complete thriller.

ISBN 9789400504714 | paperback | 502 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | september 2014
Vertaald door Saskia Peterzon-Kotte

© Annemarie, 9 oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.ilseruijters.nl

De onderkant van sneeuw
Ilse Ruijters

Van alle vreselijke dingen die je in een mensenleven kunnen overkomen is dit er zeker een: Irene, zelf moeder van twee jonge kinderen, verliest de controle over het stuur en een meisje van drie jaar is dood.
Het voorval achtervolgt haar, verscheurt haar. Kon ze de tijd maar terugdraaien! Ze verdient niet meer te leven.

‘Ik kon niet vluchten. Die weg, die plek, zat binnenin me, dat was allang geen geografische locatie meer, die je kon aanwijzen op Google Maps. De tril had me te pakken en rammelde me hardhandig door elkaar. Het enige wat ik kon doen, was het laten gebeuren. Ik had dit toch zeker allemaal over mezelf afgeroepen. Ik mocht haar niet vergeten.’

Van vergeten is geen sprake. Kom het niet van binnenuit, het vreselijke besef, dan wijst haar omgeving haar er wel weer op. Ook al is het gezin verhuisd naar een kleine stad, wat er gebeurd is achtervolgt haar. Mensen fluisteren, staren...
Zelf vindt Irene ook dat de taakstraf die ze opgelegd kreeg te gering was. Misschien moet ze zichzelf dan maar straffen?
Iemand is haar voor: een onbekende stuurt haar een bedreiging via internet.
Is het Renske haar zus, die erg kwaad is: het is karma, roept ze, ik kan geen kinderen krijgen omdat mijn zus er eentje dood reed! Of is het Delano, de man die ze heeft leren kennen toen ze haar taakstraf deed (en met wie niet alles even goed is verlopen)? Is het misschien iemand van de club mensen die vindt dat mensen die een dodelijk ongeluk veroorzaken geen recht meer hebben op een normaal bestaan? Of is het toch een van die moeders van het schoolplein?

Irene had het geestelijk al moeilijk, maar nu dreigt ze er helemaal aan onder door te gaan. Gelukkig (toch?) heeft ze Marco, haar man, en is er die ene vrouw, Freya, die als enige haar vriendin wil zijn.
Maar als het er op aan komt haar eigen dochter te redden, dan is het toch Irene zelf die dat moet doen, want de politie is ook al niet haar beste vriend. Ze beweren zelfs dat Irene zelf haar hond heeft vergiftigd, en Irene begint te twijfelen. Misschien hebben ze wel gelijk...

Huiveringwekkend verhaal, en dat voor een eerste thriller!
Het is geschreven in een vlotte stijl, geen lange uitweidingen, maar korte zinnen en prima dialogen die het verhaal vaart geven. De kinderversjes tussendoor geven een sinistere tint aan het geheel. Ilse Ruijters weet de dreiging te vergroten door een bepaalde sfeer op te roepen, de sneeuw van de titel is er een voorbeeld van. De manier waarop zij een schokkende gebeurtenis in dit verhaal verwerkt is uitstekend: het is drama, maar niet opgelegd. Als lezer kun je niet anders dan meegaan in alles wat zich in Irenes hoofd afspeelt, je voelt haar wanhoop, haar twijfels, en al weet je dat ze schuldig is, je leeft in alle sympathie met haar mee. En het gevaar komt steeds dichterbij.
Je wil haar helpen, maar dat gaat natuurlijk niet.
Wees gewaarschuwd: als je begint te lezen, wil je het boek niet meer wegleggen...

Prachtige omslag overigens!

Ilse Ruijters (1979) studeerde Communicatiewetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Ze schrijft artikelen en columns voor verschillende bladen, zoals Cosmopolitan, en won columnwedstrijden van NRC Next en de ANWB.

ISBN  9789048822072 | paperback| 256 pagina’s| Uitgeverij Mistral| september 2014

© Marjo, 7 oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://janeshemilt.wordpress.com

De dochter
Jane Shemilt

Het leven van Jenny Malcolm loopt op rolletjes. Haar werk als huisarts in Bristol slokt veel van haar tijd op maar gelukkig vinden haar tweelingzoons Theo en Ed en hun 15-jarige zusje Naomi dat geen enkel probleem. Jenny’s kinderen zijn zelfstandige en tevreden tieners. Echtgenoot Ted maakt lange dagen in het ziekenhuis waar hij als chirurg werkzaam is. Soms vindt Jenny het jammer dat hij ook veel avonden in het ziekenhuis doorbrengt maar dat hoort nu eenmaal bij zijn baan.

Naomi heeft de hoofdrol in de schoolmusical bemachtigd. De première is een groot succes en Naomi krijgt lovende kritieken. Jenny is trots op haar dochter maar ze is ook blij dat het musicalgebeuren nu bijna achter de rug is. Naomi ziet er de laatste tijd moe uit, de musicalrepetities hebben het tienermeisje duidelijk uitgeput. Toch geeft Jenny haar dochter toestemming voor een etentje met de cast. Ze vindt het niet prettig dat het diner op een doordeweekse avond plaatsvindt maar ze gunt haar dochter een leuke tijd. Na enig gekibbel wordt afgesproken dat Naomi om 23:30 uur weer thuis zal zijn.

Maar Naomi komt niet thuis. Niet om 23:30 uur en ook niet op een ander tijdstip. Naomi is weg. Jenny en Ted schakelen de politie in. In eerste instantie proberen de politiemensen de doodongeruste ouders te sussen maar al snel delen zij de zorgen van Jenny en Ted. Naomi heeft gelogen. Er was helemaal geen etentje. Naomi is al  veel langer weg dan in eerste instantie vermoed werd. Ook is er meerdere keren een man bij het schooltheater gesignaleerd. Jenny’s grootste nachtmerrie komt uit: iemand heeft haar innig geliefde dochter ontvoerd. Zal Naomi nog leven? Is ze mishandeld, verkracht of misschien zelfs vermoord? Haar dochter heeft haar nodig. Elke porie van Jenny’s lichaam ademt moederinstinct uit. Ze wil haar kind beschermen, als een leeuw voor haar kind vechten, maar ze staat machteloos.

Een jaar na Naomi’s verdwijning woont Jenny samen met haar hond Bertie in een cottage in Bristol.  Het intense gemis van haar dochter beheerst haar leven volledig. Jenny gaat de medemens zoveel mogelijk uit de weg. Contact met haar gezin is er wel. Theo zit inmiddels in het buitenland en Ed slijt zijn dagen in een kliniek. Ted stuurt haar regelmatig een ansichtkaart zonder tekst. Nog altijd weet Jenny niet wat er met haar dochter is gebeurd. Keer op keer beleeft ze de weken voor Naomi’s verdwijning opnieuw.

Jenny beseft dat ze zichzelf voor de gek heeft gehouden. Haar leven liep helemaal niet op rolletjes en misschien heeft ze haar kinderen zelfs tekort gedaan. Heeft ze door haar drukke baan niet genoeg aandacht aan haar gezin besteed? Waarom heeft ze niet gemerkt dat Naomi veranderde, dat ze geheimen met zich meedroeg. De geheimen van Naomi waren geen onschuldige kindergeheimen, het waren geheimen die een ouderlijk ingrijpen vereisten. Jenny was te druk met haar eigen beslommeringen. Jenny zag haar kinderen wel maar ze keek niet goed genoeg.

In De dochter  wisselt auteur Jane Shemilt heden en verleden met elkaar af. Een deel van het verhaal speelt zich een jaar tot veertien maanden na de verdwijning van Naomi af. Andere verhaaldelen gaan over de weken voor en na de avond van het etentje. De fragmenten zijn kort en intens. Het verhaal kroop onder mijn huid en ook als ik even niet las, bleef het door mijn hoofd spoken. Wat is er met Naomi gebeurd? Waarom zit Ed in een kliniek en waarom woont Jenny moederziel alleen in een cottage in Dorset?

Wat dit verhaal zo intrigerend maakt is het bewustwordingsproces dat Jenny doormaakt. Ze beseft dat ze zichzelf heeft voorgelogen. Ze was niet de moeder die ze pretendeerde te zijn. Haar ontbrekende aanwezigheid had haar kinderen van haar vervreemd. Ook het huwelijk van Jenny was niet zo perfect als ze graag wilde geloven. Jenny ziet de waarheid moeizaam maar dapper onder ogen terwijl ze nog altijd zoekt naar haar dochter. Haar dochter die geheimen had, haar dochter die ze niet zo goed kende als ze dacht. Maakt het verschil? Maken de leugens van Naomi het gemis minder?

De dochter  is het debuut van Jane Shemilt. De ervaring en inzichten die ze tijdens haar werk als arts en psychologe heeft opgedaan, zijn verwerkt in een indringende thriller over moederliefde en zelfinzicht. Door de gekozen schrijfstijl waarbij korte fragmenten en verschillende tijdstippen elkaar afwisselen kon ik niet meer stoppen met lezen. Ik moest en zou weten hoe het zat. Een simpelweg perfect debuut.

ISBN 9789044344677 | paperback | 320 pagina's | The House of Crime | september 2014
Vertaald door Davida van Dijke

© Annemarie, 3 oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een tik op het raam
Linwood Barclay


“Je moet als veertiger wel oerdom zijn als je stopt voor een tienermeisje dat voor een bar met haar duim omhoog staat. Ook niet al te slim van haar, als je erover nadenkt. Maar we hebben het nu over míjn domheid, niet die van haar.”

Met bovenstaande zinnen begint het verhaal over privédetective Cal Weaver. Cal is in eerste instantie niet van plan het meisje mee te nemen. Ze blijft echter aanhoudend op het raampje aan de passagierskant tikken en zegt dan dat ze zijn zoon Scott heeft gekend. Door die opmerking gaat Cal overstag. Twee maanden geleden is zijn tienerzoon Scott gestorven. Onder invloed van XTC sprong hij van het dak van de plaatselijke meubelzaak. Cal voert een eenzame kruistocht tegen de lokale drugsdealers. Wie heeft zijn zoon drugs verkocht? Wie heeft hem het moordwapen in tabletvorm overhandigd?

Het meisje stelt zich voor als Claire. Een achternaam noemt ze niet. Helaas blijkt ze niet over waardevolle informatie over Scott te beschikken. Claire komt zenuwachtig over maar ontkent het te zijn. Niet veel later vraagt ze Cal om te stoppen bij hamburgertent Iggy’s. Ze zegt dat ze moet overgeven en spoedt zich naar het toilet. Ze komt niet meer terug. Daar staat Cal dan: een veertiger die op een wildvreemd tienermeisje staat te wachten bij de plaatselijke fastfoodzaak. Hij besluit haar te gaan zoeken maar er is niemand in de damestoiletten. Cal geeft het op en keert terug naar zijn auto. Alsof er niks is gebeurd zit Claire op de passagiersstoel op hem te wachten. Mopperend rijdt Cal weg om na een paar kilometer tot de conclusie te komen dat het niet Claire is die met hem meerijdt. Ze is vervangen door een meisje met een pruik. Ze kijkt steeds de andere kant op in een poging niet tegen de lamp te lopen. Cal confronteert zijn passagier met zijn bevinding waarna het meisje Cal tot stoppen dwingt en er als een haas vandoor gaat.

De volgende ochtend staat er politie op de stoep. Claire, de dochter van de burgemeester nota bene, is vermist. Cal vertelt over de vreemde gebeurtenissen van de vorige avond terwijl hij maar al te goed beseft hoe ongeloofwaardig zijn verhaal op de politiemensen overkomt. Cal besluit de vermissing zelf te gaan onderzoeken. Al snel maakt hij deel uit van een absurde reeks gebeurtenissen. De burgemeester beweert dat zijn dochter helemaal niet weg is terwijl de politie haar verdwijning nog altijd onderzoekt. Volgens de burgemeester heeft de politie het op hem voorzien en is het politieonderzoek pure pesterij. Wanneer Cal op een lijk stuit neemt de zaak een onverwachte wending.

De onderwerpen die in deze meeslepende thriller centraal staan zijn de dood van Scott en de verdwijning van Claire. Onder welke omstandigheden is Claire verdwenen? Heeft ze zelf de benen genomen of is haar iets overkomen? En waarom ontkent haar vader dat ze weg is? Cal slaat door in zijn zoektocht naar de drugsdealer van Scott. Hij probeert mensen op gewelddadige wijze aan het praten te krijgen. Zijn verdriet en woede winnen het van zijn verstand. Later zal Cal boeten voor zijn hardhandigheid.

Het overlijden van Scott heeft het huwelijk van Cal geen goed gedaan. Zijn vrouw Donna heeft zich gestort op het tekenen van hun zoon maar geen enkel portret kan haar goedkeuring wegdragen. Het huis ligt bezaaid met onvoltooide schetsen. Waar Cal zijn blik ook op richt, vanuit elke hoek staart het onvolledige gezicht van zijn zoon hem aan. Cal en Donna praten nauwelijks meer met elkaar, ze gaan allebei volledig op in hun verdriet. Ze willen elkaar niet kwijt maar kijken toch lijdzaam toe hoe hun huwelijk naar de knoppen gaat. Het verdriet is te groot om vechtlust toe te laten.

In Een tik op het raam wordt de nieuwsgierigheid van de lezer doorlopend geprikkeld. Welke schandalen worden in het slaperige stadje zo zorgvuldig weggemoffeld? Is de politie wel te vertrouwen en… waar is Claire? De schrijfstijl van de auteur doet denken aan die van Harlan Coben: doortastend, vlot en intrigerend. Fans van Coben die nog geen kennis hebben gemaakt met de boeken van Linwood Barclay moeten dat zeker gaan doen!

ISBN 9789022571170 | paperback | 384 pagina's| Boekerij | augustus 2014
Vertaald door Martin Jansen in de Wal

© Annemarie, 25 september 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.ronalduskoreman.nl

Zie ook de Leestafelrecensies over de romans van Ronaldus Koreman.

De zoon
Jo Nesbø

De dertigjarige Sonny Lofthus blinkt uit in het stilzwijgend aanhoren van zijn medegevangenen. Sonny kan luisteren. Hij hoort bekentenissen aan en vergeeft de sprekers hun zondes. De gelaatsuitdrukking van Sonny is immer sereen. Zijn zachtmoedige karakter wordt haarscherp op zijn gezicht weergegeven. Sonny leidt al twaalf jaar een rustig leven in de gevangenis. Hij doodt de tijd met het gebruik van heroïne, luisteren en vergeven. Zwijgen is een onderschatte deugd maar degenen die een bezoek aan Sonny’s gevangeniscel brengen schatten het naar waarde.

Eens was Sonny een gelukkig kind dat opgroeide tot een tevreden tiener. Zijn vader Ab, een onverschrokken politieman, was zijn grote held. Sonny wilde niets liever dan in de voetsporen van zijn grote voorbeeld treden. Sonny aanbad zijn vader die op zijn beurt zijn zoon op handen droeg. Op een onverwacht moment viel Sonny’s toekomst in duigen. Zijn voorspoedige leven eindigde abrupt op het moment dat zijn vader zelfmoord pleegde. De rechtschapen politieman was in werkelijkheid corrupt. Hij was een mol die op het punt stond ontmaskerd te worden.

Door zelfmoord te plegen ging Ab de gevolgen van zijn verraad uit de weg en nu doet Sonny boete. Sonny neemt al twaalf jaar de straf die zijn vader verdient op zich. Sonny zit een gevangenisstraf voor moord uit maar Sonny is geen moordenaar. Sonny heeft nog nooit iemand een haar gekrenkt. Sonny heeft vrijwillig moorden bekend die hij niet heeft gepleegd. Binnenkort zal hij opnieuw een moord opbiechten. Een moord die hij gepleegd zou hebben toen hij tijdens zijn verlof korte tijd aan de aandacht van zijn bewaker ontsnapte. Sonny vindt het allemaal best. Hij wil rust en zijn bestaan in de gevangenis voldoet aan zijn simpele levenseis.

Een nieuwe biecht gooit het rustige, uitzichtloze leven dat Sonny zo is gaan waarderen overhoop. Een gevangene die weet dat zijn einde nadert biecht aan Sonny op dat Sonny’s vader helemaal niet corrupt was. Ab Lofthus moest van het toneel verdwijnen omdat hij op het punt stond de ware mol te ontmaskeren. Na deze bekentenis neemt Sonny’s vader zijn plek op het voetstuk weer in. Sonny’s gezicht is sereen als altijd maar van binnen is hij van een engel in een wraakengel getransformeerd. Niet veel later ontsnapt Sonny. De dertigjarige met het vriendelijke, haast kinderlijke gezicht zint op wraak.

Sonny’s tegenspeler in het boek is inspecteur Simon Kefas. De wraakacties van Sonny zouden de doorgewinterde inspecteur met een gevoel van afgrijzen moeten vervullen maar Simon voelt meer fascinatie dan afschuw. Ab Lofthus was jarenlang zijn partner en beste vriend. Simon zet zijn huidige partner buitenspel terwijl hij de zaak op geheel eigen wijze onder zijn hoede neemt. Simon duikt een corrupte wereld in. Hij wil op deze manier de zoon van zijn beste vriend helpen om de ware misdadigers te ontmaskeren. Simon beseft te laat dat hij een zwakke schakel is. Zijn vrouw staat op het punt haar gezichtsvermogen te verliezen. Alleen een peperdure operatie in Amerika kan voorkomen dat ze blind wordt. Er is geld nodig. Simon heeft geen cent terwijl de criminele wereld bulkt van het geld. Simon mag best een graantje meepikken…

In De zoon is geen enkele rol weggelegd voor politieman Harry Hole, die de hoofdrol in de vorige thrillers van Nesbø voor zijn rekening nam. Inspecteur Simon Kefas is geen tweede Harry Hole. Het ietwat slappe karakter van Kefas evenaart de fascinerende persoonlijkheid van Harry Hole bij lange na niet. Sonny doet dat echter wél! Sonny is één van de meest boeiende thrillerpersonages van het afgelopen jaar. Sonny huilt op de momenten dat hij zijn vader wreekt maar dat weerhoudt hem er niet van zich van zijn “taak” te kwijten. Sonny blijft een engelachtige verschijning voor de onschuldige medemens en hij heeft voor het eerst lief. Een onmogelijke, haast verboden liefde. Sonny is een moordenaar waar je als lezer, verwarrend genoeg, van gaat houden.

Ik heb deze weergaloze psychologische thriller met huid en haar verslonden. Of beter gezegd: het verhaal heeft mij verslonden. Het overweldigde me en hield me gegijzeld tot ik het uit had. Jo Nesbø weet zichzelf keer op keer te overtreffen. De zoon behoort tot de hoogtepunten van zijn werk. Een sublieme, meesterlijke thriller.

ISBN 9789023488637 | paperback | 480 pagina's | Cargo| september 2014
Vertaald door Annelies de Vroom

© Annemarie, 21 september 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER