Perfecte prooi
D.I. Callanach 2
Helen Fields

Dit is het tweede boek over Ava Turner en Luc Callanach, die te maken krijgen met een aantal gruwelijke moorden.

Het verhaal begint met de moord op een jongen tijdens een popfestival, waar Luc Callanach bij wordt geroepen. De jongen is opengesneden. Ava Turner heeft een vrije dag,  als ze later toch op het bureau opduikt, krijgt ze een andere moordzaak op haar bord. Hier is het slachtoffer een vrouw, die onder een kast geplet is. Beide slachtoffers blijken staan goed bekend. De jongen is medewerker van een liefdadigheidsinstelling en de vrouw werkt als verpleegkundige in de palliatieve zorg.

En dan duikt Joseph (Joe) Edgar op, een oude bekende van Ava Turner, die bij de National Cyber Crime Unit werkt. Er is een cyberaanval ophanden en er zijn aanwijzingen dat deze vanuit Edinburgh wordt geleid. De zaak lijkt te maken te hebben met een groep die de accounts van een aantal bankiers en investeerders, die onlangs waren beloond met schandalig hoge bonussen, gehackt heeft. Ze hebben een kwart hiervan weggesluisd en overgemaakt naar de rekeningen van diverse goede doelen.
Joe Edgar ontpopt zich als een uiterst onaangenaam heerschap, dat z’n eigen carrière belangrijker lijkt te vinden dan mensenlevens. Dat Ava Turner zich aan deze man wil binden, vindt Luc Callanach, die op een gegeven moment met het ware karakter van Joe Edgar geconfronteerd wordt, niet goed te begrijpen.

Drie weken na de eerste moord komt er een aangifte dat er bibliothecaris vermist wordt. Z’n mobieltje en z’n portemonnee zijn teruggevonden op een bankje in een park, bovenop een stapel boeken. Bovendien is hij niet op komen dagen bij de uitreiking van een prijs die hij zou krijgen voor het opzetten van een alfabetiseringscampagne. Het lichaam wordt in de kelder van de bibliotheek gevonden en het blijkt weer iets gruwelijks te zijn. Niet veel later wordt er ook nog een vierde slachtoffer gevonden. Er verdwijnt nog een derde vrouw, maar wordt dit ook het vijfde slachtoffer?

In het tweede deel van het boek maken we kennis met de moordenaars, maar die blijken eigenlijk ook maar pionnen in een gruwelijk spel te zijn en wie daar achter zit, blijft tot het einde onduidelijk. Over de moordenaars valt niet veel meer te vertellen dan dat het 2 mensen zijn die gewoon plezier beleven aan het doden van mensen.

Al met al is het een spannende thriller geworden, met een gruwelijk plot. Dit keer worden de gruwelen wat minder breed uitgemeten dan in het eerste boek van deze schrijfster. Een sterke maag is overigens ook bij de lezing van dit boek wel aan te bevelen. Dit keer wordt er niets weggegeven over de man die aan de touwtjes trekt en die alleen de Moderator wordt genoemd. Ook nu is er geen sprake van een tragisch achtergrondverhaal over de daders. Dat vind ik geen bezwaar, daders mogen ook wel eens gewoon vervelende figuren zijn.

Wat me wel stoort zijn een paar slordigheidjes in het boek. Zo wordt er aan het begin van hoofdstuk 9 geschreven, waarin het derde slachtoffer wordt gevonden, dat de eerste moord 21 dagen geleden is gepleegd en in hoofdstuk 13, waarin men het over het vierde slachtoffer heeft, is er ineens sprake van 4 moorden in 2 weken tijd. In het stuk op de achterflap zit er tussen de vondst van het eerste en het vierde slachtoffer zelfs maar een week. De andere twee slachtoffers worden hier helemaal niet vermeld.

ISBN 9789026351297 | Paperback | 480 pagina's |Ambo|Anthos | juni 2020
Vertaald door Ernst de Boer Ankie Klootwijk

© Renate 6 juni 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De schaduwkoningin
Marianne en Theo Hoogstraten

‘Het waren twee coningskinderen,
Si hadden malcander so life,
Si conden bi malcander niet comen,
het water was veel te diep
Si nam hem in haer armen,
Si custe hem voor sijn mont.’

Voor wie niet zo bekend is met de geschiedenis rond de elfde eeuw wordt aangeraden om eerst het voorafgaande deel ‘Dans om de troon’ te lezen. Er is wel een korte inhoud voor dit boek begint, maar het is makkelijker te volgen als je weet wie wie is en wat er allemaal al gebeurd is.
Waar ‘Dans om de troon’ stoelde op het wandkleed van Bayeux, is in ‘De Schaduwkoningin’ het vers over de koningskinderen de basis. Mooi is dat achter in het boek wordt verteld welke personages historisch verantwoord zijn en welke de schrijvers erbij verzonnen hebben.

De feiten: In 1066 veroverde Willem I, ook Willem de Veroveraar of Willem de Bastaard genoemd (1018-1087),  Engeland en diens troon bij de Slag bij Hastings, waarbij hij Harold Godwinson versloeg, die nog maar net koning van Engeland was, na allerlei troonopvolgingsproblemen in Engeland.
Willem is gehuwd met Mathilde van Vlaanderen. Na Hastings moest Willem zijn aandacht verdelen over Normandië en Engeland en beslissingen nemen over zijn opvolging in beide gebiedsdelen.

Hier doet de fictie zijn intrede. Isa van Winchester, oomzegger van Willem I heeft in het voorafgaande verhaal zodanig het vertrouwen van haar oom gewonnen dat hij haar nu aanwijst als plaatsvervanger van Mathilde, die nog in Rouen blijft. Isa regelt de lopende zaken in Engeland. Zij is gehuwd met Garvin van Winchester. Hun zoon Arthur is van koninklijke bloede doordat zijn beide ouders afstammen van een koning.
Mathilde ziet Isa als bedreiging. En als zij geruchten hoort dat er in het hof van Isa een vondeling was die van koninklijke bloede zou zijn, begint de jacht. Waar is dat kind gebleven?

Ook denkt zij – terecht overigens – dat Isa weet wie het kind is, en dat zij bepaalde plannen heeft die Mathilde niet zinnen. Het draait om de troonopvolging van Willem. Mathilde wil natuurlijk dat de zonen die zij samen met Willem heeft in aanmerking komen, liefst Robert. Maar juist hij heeft ruzie met zijn vader, en het kost Mathilde moeite om dat recht te breien.

Intussen groeit de vondelinge op tot een moedige eigenzinnige jongedame: Elvina. Zij is opgevoed door lady Ashley, die het geheim altijd goed heeft weten te bewaren. Elvina en Arthur zijn twee handen op een buik, hun toekomst lijkt vast te staan.
Tot zij op een dag bij een oude zieneres komen, die hen een voorspelling doet: het vers over de koningskinderen. Beide jongeren nemen aan dat zij dat niet zijn, Elvina is immers niet van koninklijke bloede?
Als het geheim dreigt uit te komen zijn zij hun leven niet meer zeker…

Gekonkel en intriges aan een vroegmiddeleeuws hof, daar kan je vele kanten mee uit. Als je dan ook nog zorgt dat de achtergrond klopt, en de gave van het schrijven hebt, om er de juiste dosering spanning, humor en romantiek bij te doen: succes verzekerd!
Als extraatje spelen de dames de hoofdrol in dit boek!

Het echtpaar Hoogstraten schreef eerder jeugdboeken en krimi’s, maar dit genre, spannende boeken gebaseerd op historische feiten, beheersen zij - zoals gezegd - ook uitstekend!

ISBN 9789461095152 | paperback | 300 pagina's | Uitgeverij De Crime Compagnie | april 2021

© Marjo, 4 juni 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

In de knel
Heleen Smit

Noor Aalbers heeft een succesvolle carrière in de reclamewereld, met fijne collega’s en ze woont samen met Ferry. Dit alles in Amsterdam waar ze nu al zo lang woont dat ze zich er thuis voelt. Terugkeren naar de Achterhoek, waar ze op een boerderij geboren en getogen is? Geen denken aan. Ze is er zelfs al jaren niet meer op bezoek geweest.

En dan komt er een telefoontje. Van haar oma. En die zou niet bellen - of in dit geval een bericht inspreken - als er niet echt iets aan de hand was. Noor belt terug. Als haar oma haar dringend vraagt te komen, er is iets met opa zegt ze, vertrekt Noor de volgende dag naar de andere kant van het land. Wat zal ze daar aantreffen?

Haar opa blijkt in orde. De boerderij evenwel niet. Het is een chaos. Haar vader is verdwenen, haar moeder is ziek, en haar broer Robbie, die kan het allemaal niet aan. Haar grootouders zijn op leeftijd, ze doen hun best, maar al die koeien melken, het land bewerken, dat is te veel voor ze.
Er blijken duistere zaakjes te spelen. Waarom is haar vader verdwenen? Hij is wel vaker een paar dagen weg, zegt oma. Dat vindt Noor al vreemd, en dat hij nu niet terugkomt. Er moet iets aan de hand zijn, haar vader zou niet de boerderij, zijn koeien in de steek laten!
En haar moeder, zit ze aan de alcohol, of is er meer aan de hand? Eigenlijk is haar moeder er ook debet aan dat Noor vertrokken is en nooit teruggekomen. Ook nu wil ze niet dat Noor zich ermee bemoeit, ze houdt zelfs een geweer gericht op Noor!

Het is een vreselijk dilemma. Als ze haar eigen leven oppakt, kan ze promotie maken, en misschien ook de relatie met Ferry redden. Maar kan ze de boerderij, haar grootouders, de dieren aan hun lot overlaten?
En dan is er ook nog die jongen waar ze vroeger mee op school zat, toen toch een minkukel. Maar nu is hij een grote sterke, en knappe, man! Noor valt meteen voor hem. Weer een dilemma: ze heeft tenslotte een relatie, al gaat het daar niet zo goed mee. En Jim is getrouwd.

Jim en zijn vrouw Esther blijken een rots in de branding te zijn, als de problemen danig uit de hand dreigen te lopen. Noor doet een vreselijke ontdekking, met als gevolg dat ze er tot over haar nek in komt te zitten.

Deze thriller heeft een bijzonder thema: de problemen waar een melkveebedrijf van niet al te grote omvang in deze tijd mee te maken krijgt door de maatregelen van de overheid, en hoe ongure lieden daar denken een slaatje uit te kunnen slaan. De spiraal waar een eerlijk man in terecht komt, hoe komt je daar uit?

Het verhaal is verdeeld in twee verhaallijnen. Er is het heden, het verhaal van Noor. Met haar eigen sores, rond Ferry en Jim, de mannen die haar gevoelsleven overhoop zetten.
En er is het verhaal dat een jaar eerder speelt, cursief gedrukt. Dat is het relaas van de vader van Noor, met alle gebeurtenissen die hem zijn overkomen.
En dan bemoeilijkt de toestand met haar moeder de zaak nog.
Als die verhalen samenvallen denk je te weten wat er precies gebeurd is en waar de vader zich bevindt. Maar niets is minder waar.
Heleen Smit heeft een bijzondere plotwending achter de hand die je absoluut niet ziet aankomen.

Is de thematiek realistisch, de thrillerplot hopelijk niet! Maar overtuigend is het zeker wel.
Heleen Smit heeft een haast filmische stijl, en zet ook de karakters stevig neer. Een thriller die geen moment verveelt. Integendeel, je wil het boek niet wegleggen.

Heleen Smit (Ede, 1983) studeerde journalistiek en is redacteur bij een nieuwswebsite voor de food- en agribusiness. Ze woont in Doetinchem met haar vriend en twee honden. Op het verkeerde moment was haar debuut.

ISBN 9789461094742 | Paperback | 300 pagina's | Uitgeverij Crime Compagnie | april 2021

© Marjo, 30 mei 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Schaduwdag
Noortje Brink

Als Naomi een jaar omgaat met Tim wil hij haar verrassen. En hij wil weten waar zij vandaan komt, twee vliegen in één klap, denkt hij. Hij had zich nooit kunnen voorstellen wat een vreselijk moment het voor Naomi is als hij haar vertelt dat hij een paar dagen Zierikzee geboekt heeft. Ze houdt zich groot, maar inwendig stoomt ze. Want in Zierikzee ligt het Schaduwverleden. Daar ligt alle ellende die ze had gehoopt achter zich te kunnen laten.
Maar ze heeft hem nooit iets verteld, hoe kan ze dan nu zijn plezier bederven? Hoe moet ze hem duidelijk maken dat dit de ergste keus is dat hij kon maken?

Dus gaat ze mee. Het hotelletje valt mee, ze kent er niemand en niemand kent haar. Maar natuurlijk wil Tim het dorp in. Ze moet hem laten zien waar ze als kind, als tiener rondzwierf.

‘Geen zorgen, Naomi,’ fluisterde ze tegen zichzelf. ‘Het komt allemaal wel goed. Je gaat je nu geen gekke dingen in je hoofd halen, je gaat van deze vier dagen geníeten. Tom meent het goed met je. Concentreer je daarop. Leef in het nu. Het verleden is er niet meer.’

Maar het helpt niet. De herinneringen komen terug, en Tim dringt aan – hij heeft immers geen idee! En het kon niet vermeden worden: in een cafeetje komt een ex-klasgenoot op hen af, enthousiast Naomi begroetend. Fenna vertelt vrolijk hoe ze Naomi ‘de schrik van Zierikzee’ noemden. En ze vermeldt Krijn!
De naam van degene die ze het liefst nooit meer zou noemen. Nooit meer wil zien.
Maar nu moet ze het Tim wel vertellen. Zeker als ze ziet dat Fenna haar getagd heeft op Facebook en daar onmiddellijk andere bekenden van vroeger op reageren!
Moet ze nu vertellen over haar wilde jaren, toen ze met Krijn omging, de jongen die ze zo stoer vond, maar die een foute jongen bleek te zijn. Een nog onschuldige diefstal van een blikje drank werden meer en grotere diefstallen, en na de drank volgden drugs. Als ze eindexamen doet ziet ze een mogelijkheid om te ontsnappen. Ze wil gaan studeren in het verre Amsterdam, dan kan ze een nieuw leven beginnen. Maar Krijn wil het niet accepteren. Dat ontdekt ze na zelfs vijftien jaar, nu ze terug is.

Heeft ze het gevaar onderschat? Heeft hij de brand gesticht waarbij haar ouders omkwamen?
En ook nu ze terug is in haar oude dorp heeft ze geen controle over de gebeurtenissen.
En gebeurt waar ze bang voor was: Krijn staat onverhoeds voor hun neus en bedreigt hen.

Waar heeft Naomi Tim in vredesnaam bij betrokken! Hoe geraken ze uit deze gevaarlijke situatie. Krijn is vuurgevaarlijk, deinst zo te zien nergens voor terug…

Noortje Brink (1978) werd geboren in Nijmegen, waar ze nog altijd woont met haar man en twee kinderen. En ze blijft lekkere spannende boeken schrijven.

ISBN 9789047205845 | Adobe ePub | 102 pagina's | Uitgeverij Loft Books | april 2021

© Marjo, 23 mei 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De vermissing
Michael Berg

Het boek begint met een proloog, met bovenschrift ‘eerder’. Een overval op een echtpaar dat in een groot luxe huis woont. Daar zit geld en dat willen de overvallers. Twee gemaskerde mannen (?) dwingen de vrouw des huizes om geld over te maken.
Het is de eerste overval waarover verteld wordt. Er zullen er meer volgen.
Wie zijn de overvallers? Zit de politie op de zaak?

Vervolgens komen we bij de hoofdpersoon, Chantal Zwart, een freelance journaliste, woonachtig in Parijs. Daar is ze bezig met een artikel over zwervers. Maar ze zal die zaak even moeten vergeten als ze geconfronteerd wordt met de vermissing van Ella, een leeftijdgenoot, die ooit bij haar in de klas zat. Ella was een verlegen muis, werd nogal op haar kop gezeten. Chantal kon het niet aanzien en ontfermde zich over haar.

Nu hoort ze van Ella’s ouders dat ze al tien jaar niets vernomen hebben van hun dochter. Ze hebben geen idee waar ze is. Als ze nog leeft. Tot een maand of tien terug kwam er ieder jaar nog een ansichtkaart met feestdagen en met naamdagen van de ouders. Maar toen dat stopte was er geen enkel teken van leven meer. De moeder is wanhopig: Chantal is journaliste, zij kende Ella: zij kan haar misschien wel vinden? De politie doet niets. En Robert, de vier jaar oudere halfbroer, heeft wel gezocht, maar had geen succes.

Chantal neemt de ansichtkaarten mee, maar wil er nog even over nadenken. Want ja, ze waren klasgenoten, maar echte vriendinnen? Nee. Dus is zij dan wel degene die Ella zou kunnen vinden? Ze herinnert zich de laatste keer dat ze Ella zag, een voorval waar ze niet zo gelukkig mee was. En dat is ze nog steeds niet. Schuldgevoel speelt dan ook een rol als ze zich dan toch verdiept in de kaarten, die uit zeer diverse locaties blijken te komen. Als iemand inbreekt in haar woning en die kaarten meeneemt, en ook nog haar computer, laat ze zeker niet meer los!

Maar iemand volgt haar! Is dat ook degene die ingebroken heeft? Wie is dat dan? En waarom wil die persoon niet dat Chantal de vermissing gaat onderzoeken?
Ze ontdekt dat er geheimen zijn in het gezin waar Ella opgroeide, een zwaar gereformeerd gezin. Eigenlijk denkt Chantal: geen wonder dat Ella niets meer van zich laat horen! Toch zet ze door, en raakt verzeild in een ingewikkelde situatie, waarbij ze ook nog voor haar leven moet vrezen. En zij niet alleen!

Behalve het verhaal van Chantal zijn er intermezzo’s, geschreven door Ella. Het is daarbij lang niet duidelijk of ze synchroon vallen met de naspeuringen van Chantal.  Ook zijn er herinneringen van Chantal, zodat het verhaal niet chronologisch verloopt. Daardoor wordt het alleen maar spannender, en dan zijn er bovendien zeer verrassende wendingen in het verhaal!  Superspannend is het stuk waarin de klok wegtikt, veel te snel natuurlijk, naar de zin van degene die op tijd een bepaald doel moet zien te bereiken om iets vreselijks te voorkomen.
Zowel Chantal als Ella zijn bijzondere personages, ieder op hun eigen manier verstrikt in een superspannende plot.

De lezer kan Chantal Zwart kennen van een eerder boek van Michael Berg, maar het is een volledig losstaand verhaal.

Michael Berg (Heerlen, 1956) studeerde Nederlands en volgde de Academie voor Kleinkunst. Na een korte carrière als zanger/muzikant was hij presentator, documentairemaker en zendermanager. In 2004 verhuisde hij naar Frankrijk om daar thrillers te gaan schrijven. Hij heeft daar inmiddels al naam mee gemaakt. Nacht in Parijs won in 2013 de Gouden Strop. Hotel du Lac werd genomineerd voor de Diamanten Kogel.

ISBN 9789044351583 | Paperback | 400 pagina's | Uitgeverij The House of the Books | mei 2021

© Marjo, 18 mei 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De onvermijdelijke dood van Lewis Winter
Glasgow trilogie Deel 1
Malcom Mackay

Een 29-jarige man, Calum MacLean, leeft in zijn eentje in een flatje in Glasgow. De telefoon gaat, een informeel gesprek volgt, maar er zit een aanbod voor een klus in versleuteld. De aanwijzingen zijn er: je moet alleen weten waar je ze moet zoeken.

Hij is een professional. Een eenling. Zelfstandig. Een nieuwe klus is een nieuwe klus, maar wat als deze opdrachtgever meer wil?

Een afspraak in een club. Een aanbod. Een briefing. Een doelwit: Lewis Winter.

Het is uitermate moeilijk om iemand goed om het leven te brengen. Mensen die er bedreven in zijn weten dit. Mensen die het niet op de juiste manier doen, komen hier vanzelf achter. En dat heeft meestal nare gevolgen...

Glasgow
Peter Jamieson, midden veertig, is een rijzende ster in de onderwereld, te groot voor het servet en te klein voor het tafellaken. Dat weet hij zelf ook, zijn tijd komt. Hij werkt daar hard aan. Hij is de rijzende ster. Een arrestatie vermijden is niet hetzelfde als een verdenking vermijden.

Calum Maclean is weliswaar pas 29, maar heeft toch al 10 jaar ervaring met het afhandelen van personen die deze of gene in de weg lopen.
Winter begint een probleem te worden, Calum moet er wat aan doen. Als hij faalt wordt hij gestraft, niet vermoord, maar uitgestoten, je leven wordt moeilijk gemaakt. En dan is daar Zara Cope ook nog, een gold digger met relaties. Problemen dus.
De harde, sombere toon is gezet.

De toon deed me sterk denken aan James Ellroy's trilogie Underworld USA, absoluut niet zo ingewikkeld en breed, maar qua schrijfstijl is  er wel iets voor te zeggen.
Met die paranoïde controledwang dat alles 100% in orde moet zijn voordat kan worden toegeslagen. Korte zinnen, methodisch te werk gaan, geen fratsen en uitspattingen. Laat dat maar over aan de glamour boys, de jongens die kort en fel opbranden. Alle hoofdpersonen worden uitvoerig beschreven en toegelicht. Dit soort op-de-huid-schrijverij zien we niet zo dikwijls in het thrillergenre, hier is het goed gedaan.

Het sterke punt van Mackay is hij zich sterk focust wat er omgaat in de hoofden van zijn personages: details, gedachten, meningen, repercussies.
Hoofdinspecteur Michael Fisher wordt op de zaak gezet, een stereotype rechercheur, getrouwd met z'n werk, gescheiden, geen kinderen. Hij drinkt te veel.

Beoordeling

Geen uitweidingen, geen zijlijnen, geen humor, geen stomende scènes, een kaal verhaal in een kale omgeving dat veel en veel meer boeit dan de oerlelijke cover doet vermoeden.

Wat wel opvalt en een beetje tegenstaat, is de suggestie dat een tamelijk kleine stad als Glasgow beschikt over een uitgebreid netwerk van huurmoordenaars. Dat lijkt me wat over de top.

ISBN 9789045207926 | Paperback | 302 pagina's | Xander uitgevers | september 2013
Vertaald door Martin Jansen in de Wal

© Jac Claasen, 5 mei 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De getalenteerde meneer Ripley
Patricia Highsmith

Tom Ripley is een getalenteerde leugenaar. Er komt altijd wel iets opdagen. Dat is Tom's levenswijsheid. En nu is meneer Greenleaf komen opdagen. Zijn 25-jarige zoon Richard  (“Dickie”) vertikt het om terug te komen uit Mongibello. Dat zal Tom wel voor elkaar krijgen. Maar er lonkt meer aan de horizon...

Beoordeling
Dat een thriller uit 1955, in 2021, in een gereviseerde vertaling weliswaar, opnieuw op de markt wordt gebracht duidt op een bijzonder fenomeen of op een kostbare vergissing van de uitgever. De hamvraag is of het 66 jaar oude moorddadige verhaal zich staande weet te  houden in dit tijdsgewricht waarin de meeste hoofdstukken een lengte van drie bladzijden hebben, de seriemoordenaars van beider kunne hun gang gaan en sadistische elementen regelmatig, maar gelukkig lang niet altijd, de overhand hebben.
Laat ik u gerust stellen. Het is smullen in deze rechttoe rechtaan geschreven thriller met een donkere, psychische toonzetting.

De perfecte moord is gepleegd. Alleen weet de buitenwereld dat niet. Immers, dan zou het geen perfecte moord meer zijn. Dan zou het een gewone niet opgeloste moord zijn.  We zien de moord voor onze ogen gebeuren, we zien de ultieme bad boy sociopaat, zoals zo mooi op de voorpagina staat, de dans ontspringen, hebben we de indruk. Maar is dat ook zo?

De kern van het boek is de indringende manier waarop Patricia Highsmith de psyche, de geestesgesteldheid van deze sociopaat beschrijft. Vanaf paginaéén is duidelijk dat we hier te maken met een verwrongen geest die geen enkele vorm van empathie kent. Alles lukt, tegenslagen zijn er om te overwinnen maar van binnen woedt de ene storm na de andere.

Is er wat op aan te merken? De humor ontbreekt, er zijn geen zijlijntjes en natuurlijk is er hier en daar sprake van ouderwets taalgebruik. Wie gebruikt er nog een uitdrukking als ' kleinsteeds provincialisme'? Maar het doet niets af aan het fraaie verhaal met een boeiende en ingenieuze opbouw, zonder een greintje sleet.

Waarom is dit verhaal zo bijzonder? Er zijn twee redenen voor; Highsmith is de eerste auteur die schrijft vanuit het hoofd van Ripley. En Ripley op zijn beurt is de good guy die de bad guy netjes moet brengen naar waar hij thuis hoort. Maar dat loopt wat anders in dit boek, revolutionair anders. De lezer kruipt in het hoofd van de schurk, die Ripley al snel wordt. En als lezer wil je maar een ding: dat de schurk het er goed af brengt. Een totale omkering van het gebruikelijke patroon. En daarna veelvuldig toegepast door vele, vele andere auteurs.

ISBN 9789029543118 | Paperback | 320 pagina's | De Arbeiderspers | januari 2021
Vertaald door Jean Schalekamp

© Jac Claasen, 5 mei 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De kustmoorden
James Patterson & J.D. Barker

Flaptekst: Al sinds hun traumatische kindertijd vertrouwen Michael en Megan Fitzgerald alleen elkaar. Ze moeten wel, na alles wat hun ouders hun hebben aangedaan. Als Michael thuiskomt en het lijk van een onbekende vrouw in zijn badkuip vindt, belt hij direct de politie. Maar als die even later op de stoep staat, hebben ze bewijs dat Michael het slachtoffer kende. Waarom kan Michael zich daar niets van herinneren?

Het mag duidelijk zijn dat iemand een gruwelijk spel met hem speelt. Terwijl Michael wordt afgevoerd naar het politiebureau, zet Megan alles op alles om haar broer vrij te krijgen. Als het dodental oploopt en de moorden steeds meer herinneringen aan hun kindertijd oproepen, begint zelfs zij te twijfelen. Hoe goed kent ze haar broer echt?

1* Ja, u leest het goed, één ster.

Waar zijn de auteurs goed in? Kort door de bocht : het creëren van een unheimische unwelt, om het maar eens in goed Nederlands te zeggen. Een duistere omgeving, waarop je als lezer geen grip hebt. Ook taalkundig is het geen hoogvlieger en als je voor de tigste keer hebt gelezen dat ‘het hart als een razende tekeer gaat’, smacht je naar een hart dat niet meer te keer gaat.

Je kunt aan alles merken dat hier geen snotneuzen aan de gang zijn geweest. Toch kon de thriller mij maar matig bekoren, nou ja, ik stop met beleefd zijn, helemaal niet bekoren dus. De overdrive staat constant op het maximale toerental, alles maakt een overspannen indruk en is er op gericht een bepaald effect te creëren. De psychologie is uit Wikipedia gehaald of bij koning Psycholoog annex Onbenul. Ja, weer die dissociatieve identiteitscrisis. Als lezer krijg je de  indruk, dat je dit boek al tientallen malen eerder gelezen hebt.  Maar dan in een andere volgorde.

Dit soort pulp kan best aardig zijn, per slot van rekening kan niet elk boek in dit genre als goed of uitmuntend betiteld worden maar dit is echt onder de maat. Maar ik heb nu twee dingen op een rij. Op de eerste plaats de constatering dat het  boek  achterstevoren geschreven is èn dat beide auteurs  te veel gesnoept hebben van bepaalde exoten waardoor de spanning is weggelopen voordat ze is opgebouwd.

We kunnen dit boek ook onder het magisch realisme scharen. Meerdere persoonlijkheden zijn voor een auteur natuurlijk uiterst dankbare handvaten om verschillende verhaallijnen te introduceren. Maar zoals alles in dit boek is het slordig en verwarrend neergezet.
Is dit een poging om het magisch realisme te herintroduceren in het thrillergenre of willen de schrijvers wat extra bladzijden scoren?

Maar er zitten ook best wel leuke dingen in. Zoals De handleiding om een hitsige man in een vliegtuig twintig minuten op te sluiten op de toilet...
Én de compositie van het verhaal, de opbouw zit meer dan uitstekend in elkaar, derhalve toch nog één ster.

ISBN 9789022593073 | Paperback | 432 pagina's | Uitgeverij Boekerij | maart 2021
Vertaald door Ralph van der Aa

© Jac Claasen, 6 mei 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Hitlers vrede
Philip Kerr

‘Professor Mayer, ik geloof niet dat ome Jozef je erg graag mag' 

Third boxcar, midnight train

Destination: Bangor, Maine

Waarom kom ik die stad toch regelmatig tegen in de boeken die ik lees. Nu ook weer. Overigens niet zo verwonderlijk want Kerr zet een groot offensief in om de lezer te verblijden met namen. Van mensen, schepen, geografische aanduidingen, karakters en gebeurtenissen, noem maar op. Het past wel perfect in deze grandioze thriller, waarin de auteur etaleert waarom het verschrikkelijk jammer is dat hij te vroeg is heengegaan.

Laten we meteen maar met de conclusie beginnen. Dit boek bevestigt wat de regelmatige lezer al lang weet: Kerr behoort tot het selecte groepje topauteurs die werkelijk een verhaal kunnen vertellen, een thriller kunnen schrijven waarin feiten en fictie op een onnavolgbare manier met elkaar verstrengeld worden.

Professor Mayer, 35, met Duitse roots en hoofddocent in Princeton heeft filosofie gestudeerd, dit tot grote teleurstelling van zijn vader, die geneigd is te denken ‘dat alle filosofen krankzinnige Duitse syfilislijders zijn die denken dat God dood is’.

Willard Mayer wordt door president Roosevelt ontboden en gevraagd een onderzoek te doen naar de massamoord bij Karyn in Oost Polen. Vier- tot vijfduizend Poolse officieren zijn daar vermoord in de periode april - mei 1940, in opdracht van Jozef Stalin. Alleen wisten de Amerikanen dat toen nog niet. De Duitsers waren daar al wel van op de hoogte.

Mayer werkt voor het Central Office of Information in Washington als analist Duitse Inlichtingen vanwege zijn grondige kennis van de Duitse taal. Dat is ook de reden dat hij door FDR wordt gevraagd om later in het jaar als vertaler te fungeren bij de besprekingen in Teheran.
De conferentie van Teheran was een bijeenkomst tussen Jozef Stalin, Franklin Roosevelt en Winston Churchill die werd gehouden in de Sovjet-ambassade in Teheran, de hoofdstad van Iran, van 28 november tot 1 december 1943. Het was de eerste oorlogsconferentie waarbij Stalin aanwezig was.
Belangrijkste punt van bespreking was de noodzaak een tweede front te openen in West Europa. Kerr laat zijn hoofdrolspelers echter hun rol spelen in een groots drama, waarin feiten, Wahrheit und Dichtung,  op een formidabele manier door elkander gehusseld worden. Vermengd met de bitere, cynische humor die je bij Kerr om de oren vliegt: Hitler werd een Tweede Klasse IJzeren Kruis opgespeld;  "de meeste eersteklas medailles werden toegekend aan mannen op begraafplaasen". De buikdanseres Taheya Carioca is zelfs nog zingend op YouTube te bewonderen, weliswaar niet erg stemvast, maar ik heb begrepen dat dit in dit vak geen minpunten oplevert.

Kerr heeft zich uitmuntend gedocumenteerd. Vele feiten, weetjes en beweringen zijn waar mogelijk nagetrokken. Het barst van de details en ook, niet zo verrassend, van  bepaalde filosofische getinte stukjes tekst. Achterin in het boek geeft de auteur in een appendix nog wat passages weer van Willard Mayer en tevens wat obscure gebeurtenissen uit het boek die werkelijk gebeurd zijn. Toch ben ik er niet achter gekomen of Hitler op zondagen onder het diner zijn tafelgasten vermoeide met ellenlange redeneringen, dat is best mogelijk, immers de soep werd regelmatig koud, maar of hij toen de stelling poneerde “dat een vrede nooit langer dan vijfentwintig jaren mag duren - volkeren hebben bij tijd en wijle een aderlating nodig om te regenereren – “ is mij onbekend.

Is dit werk het magnum opus van Philip Kerr? Zeker, het werk van Kerr, de veertien thrillers met Bernie Gunther, behoren tot de top van het genre, trillers die zich afspelen voor, tijdens en na W.O.II. Sinds eind jaren tachtig  verschijnen er met zekere onregelmatige regelmaat de thrillers met in de hoofdrol Bernie Guther. Maar deze stand alone uit 2005 spring er uit.

Het is zeker smullen voor lezers met wat meer achtergrondkennis over WO II, want Kerr ( 1956-2018) heeft een fantastisch soort geschiedvervalsing gefabriceerd. 

De vertaling van Jan Pott is uitstekend te noemen.

5*

Voor de echte fans verwijs ik naar de volgende site.https://berniegunther.com

ISBN 9789022592762 | Paperback | 496 pagina's |Boekerij | april 2021
Vertaling Jan Pot

© Jac Claasen, 6 mei 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vogeleiland
Marion Pauw

Het boek begint met meteen met raadsels: Berend, de ik-verteller, lijkt zich meer druk te maken over de aanstaande bevalling van Marianne dan Marianne zelf. Hij heeft in zijn eentje het boek Veilig bevallen goed bestudeerd! Vrij snel wordt duidelijk dat de twee in een hut wonen, op een eiland, waar ze een primitief leven leiden. Zij hebben nauwelijks contact met het vasteland. Berend gaat daar wel heen voor zijn werk en om boodschappen te doen, maar gaat verder met niemand om. Marianne is niet onder behandeling van een vroedvrouw of arts. Zij gaat nergens heen.

Als het kind geboren wordt – een meisje, in plaats van de jongen waar Berend zo zeker van was – heeft Marianne totaal geen interesse in het kind. Ze heeft duidelijk een postnatale depressie, maar waarom gaat Berend niet met haar naar een dokter?

’Ik wil dat kind niet,’ zei Marianne. ‘Geef het maar weg. Gooi het maar in het meer. Ik wil het niet.’
‘Dat denk je alleen maar… Je hebt haar nog niet eens bekeken.’
Marianne richtte zich voor het eerst sinds de bevalling op, nam een teug adem en schreeuwde: ‘Ik wil het niet!’
Ik schreeuwde terug: ‘Maar je hebt geen keus!’

Wat is hier allemaal gaande? Waarom hebben die twee zich geïsoleerd op een eiland? Wat zal er nu met het kind gebeuren? En met de moeder…

In de tweede verhaallijn, jaren na het verhaal van Berend en Marianne, is Nicole aan het woord. Zij heeft een finca geërfd in Spanje, een boerderijtje op het platteland. Haar relatie is net voorbij, dus grijpt Nicole deze kans met beide handen aan: ze gaat naar Spanje!
Haar twee vriendinnen hebben zelf kinderen, daar hoeft ze geen rekening mee te houden, dat doen ze met haar ook niet.
Nicole draagt al jaren een last met zich mee, na het verdwijnen van haar oudere zusje, zoveel jaar geleden alweer, was het thuis niet meer zoals daarvoor. Haar moeder weigerde te accepteren dat Marianne niet terug zou komen, en haar vader was niet in staat zijn vrouw in te tomen. Ook voor zijn andere dochter kon hij er niet zijn. Ze heeft geen normale jeugd gehad.

In de hoofdstukken waarin de twee verhaallijnen elkaar afwisselen, komen heden en verleden langzaam bijeen voor de apotheose.
Wat voor meisje is Marianne? Wat is er met haar gebeurd voor dat ze Berend ontmoette? En wat gebeurde er op dat eiland, het Vogeleiland. Het is door het verhaal van Nicole duidelijk dat zij en haar ouders hun zus nooit teruggezien hebben.
Je verbaast je over de manier waarop Berend tevergeefs probeert hun leven in goede banen te leiden. Je bent verbijsterd als deze verhaallijn zich ontwikkelt.
Het is een dramatisch verhaal, waarin je meegesleept wordt in het gevoelsleven van de hoofdpersonen. De worsteling met hun bestaan, over hoe het verleden hun toekomst bepaalt, een toekomst die niet op een voorspoedige manier verloopt. Natuurlijk niet: dit is een thriller.

Marion Pauw heeft een uitstekende psychologische thriller geschreven, eentje die je absoluut wil uitlezen terwijl je van spanning je nagels afbijt.
Pauws stijl is zintuiglijk en filmisch. De personages komen tot leven, je ziet de situaties zich als het ware voor je ogen afspelen.
Er zijn enkele verrassende wendingen, er komt een derde verhaallijn bij, de spanning blijft tot het einde.

Marion Pauw (1973) is schrijfster en scenariste. Ze schreef onder andere de bestsellers ‘Daglicht’, ‘Zondaarskind’ en ‘Hemelen’. Voor ‘Daglicht’ ontving Pauw de Gouden Strop en de IJslandse prijs The Icepick Award voor beste vertaalde thriller.

ISBN 9789048854943 | paperback | 272 pagina's | Uitgeverij House of the Books | mei 2021

© Marjo, 2 mei 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER