Ontspoord
Sjoerd Punter
Iemand blaast een transformatorhuisje op. Dat zou misschien geen aandacht hebben gekregen in de media ware het niet dat er juist op het moment van de ontploffing een fietser was. De dader zag haar niet en ze raakt zwaar gewond.
Wroeging – het was niet de bedoeling geweest! – hield de man evenwel niet tegen. Hij plant een echte aanslag. Dit was maar een probeersel, zijn volgende doel is een hoogspanningsmast.
Terwijl er paniek uitbreekt – men vreest terrorisme en roept allerlei beschuldigingen in de bekende richting – arriveert Gino Argus in de niet bij name genoemde stad in Brabant.
Hij is master of martial arts en eigenaar van een stuk of twintig sportscholen in Los Angeles. Maar nu is hij voor een vakantie terug op zijn oude stekje, waar hij van de gelegenheid gebruik wil maken om het weer goed te maken met Maryanne, de vrouw die hij in de steek liet.
Als blijkt dat het slachtoffer van de eerste aanslag Maryanne is, bijt Gino zich vast in de zaak. Hij kent de juiste mensen en komt al snel op een zestal verdachten. Een voor een zullen hij en zijn maten hen bezoeken, en de dader vinden.
Intussen zit ook de politie niet stil, maar op het bureau zitten een aantal lieden die zichzelf belangrijker vinden dan hun werk goed te doen. Natuurlijk bemoeit de media zich er mee, en laat de politiek zich evenmin onbetuigd.
Terwijl de politie in moslimkringen zoekt – de aanslag wordt immers opgeëist door een organisatie die zich Radicaal Islamitisch Front noemt! - heeft Gino al wel door dat het hier om een zogenaamde lone wolf gaat. De man noemt zichzelf in een brief naar de krant De Missionaris, en beweert dat hij juist een goede missie heeft. Dit heeft niets te maken met terrorisme, hier speelt een persoonlijke kwestie.
Maar wat is de betekenis van dat Radicaal Islamitisch Front? En wat is het motief van de dader dan?
Terwijl Gino naspeuringen doet wordt hem ook duidelijk dat Maryanne met zaakjes bezig was die ook niet helemaal in de haak waren.
In het Eindhovens Dagblad wordt gesteld dat het verhaal zich wel in Eindhoven af moet spelen.
‘Herkenningspunten genoeg: de hoogspanningskabels die dwars door een woonwijk in het noorden van ‘de stad’ lopen, de giftreinen die door de stad razen, de peperdure Mercedes 280 SEL waarin Chuck Berry nog werd rondgereden toen hij in 1983 optrad in het Philips Ontspanningscentrum (POC), of de vader van de aanslagpleger die wordt ontslagen bij Philips en triest aan zijn einde komt, een cruciaal gegeven in het boek.
Ook zijn er mensen herkenbaar uit de ‘no-nonsense werkstad waar soms wordt geschoten met automatische wapens en gesmeten met handgranaten, maar niet altijd in de juiste richting’: de uitbater van de stationsrestauratie, kunstenaar Cornelis Le Mair en de hoofdredacteur van de regionale krant (‘Dagblad van het Zuiden’).’
Dat verleent het boek voor Eindhovenaars natuurlijk wat extra’s, maar ook als je daar niet geboren en getogen bent, is dit een lekker verhaal. Het zou zich met andere details makkelijk elders kunnen afspelen. Spannend en overtuigend geschreven. Sjoerd Punter is vooral ook sterk in het neerzetten van de personages.
‘Marlene van Houtert was een dame uit het tijdperk van eau de cologne en de sabbelpepermuntjes. Ze droeg een ruimvallende jurk met veel bloemen en daarover een zelfgebreid vest van pluizige, bruine wol. Ze had vast al 100 jaar hetzelfde permanent.’
Je ziet deze vrouw gewoon voor je!
Met wisselende vertelperspectieven houdt de schrijver de vaart erin, vooral tegen de apotheose zijn de hoofdstukken kort en is de spanningsboog groot. Zelfs al kennen we als lezer de dader al.
Als de zaak afgerond is – misdaad opgelost, dader gepakt - volgen nog enkele hoofdstukken, die na het vuurwerk een beetje naknetteren. Hoewel dit deel past bij het begin, lijkt het toch niet ter zake doend. Maar misschien denken andere lezers daar anders over. Het blijft een feit dat dit boek naar meer smaakt. De stijl van Sjoerd Punter is prettig: met humor en to the point zet hij een realistisch scenario neer.
Sjoerd Punter (september 1943, Spijk) studeerde sociologie aan de rijksuniversiteit in Groningen. Hij werd journalist, vanaf 1978 in Eindhoven. Hij debuteerde met een verhalenbundel: De geur van verse mango’s.
Ontspoord is zijn prozadebuut.
ISBN9789463652940 | Paperback |305 pagina's | Uitgeverij Elikser |januari 2021
© Marjo, 3 maart 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Het offer van Scarlington
een Blackwell mysterie
Kevin Valgaeren
Mist, een verraderlijk verschijnsel. Dat is absoluut het geval in dat dorpje hoog in het noorden van Engeland, waar mist eens in de tien maanden verschijnt en het dorp een heel ander gezicht laat zien.
De tijd van de stier. De tijd voor een offer.
Eind negentiende eeuw bevindt zich in Londen het Society for Psychical Investigation and Education, waar op een dag in oktober de twintiger John Dawkins binnenstapt. Hij heeft een vervelende boodschap: Jericho Blackwell, een van de mede-oprichters van het instituut is verdwenen. Dawkins vindt wel een briefje:
Mijn Jericho, Kom naar Scarlington, waar we elkaar voor het laatst hebben gezien. Ik heb je nodig en wacht op jou. Voor altijd de jouwe. Sara.
Er zijn diverse vragen: hoe komt Blackwell aan dat briefje? Zijn vrouw, Sara dus, is al bijna een jaar dood. Ze werd teruggevonden, vermoord, ten noorden van Londen, terwijl haar echtgenoot in het ziekenhuis lag, nadat hij drijvend in de Theems werd gevonden. Wat er met hen gebeurd is, werd evenmin ontraadseld.
John Dawkins trekt de juiste conclusie en weet zijn vriend te achterhalen, en gaat hem achterna, naar Windermere. Hier moet zich ergens dat dorp bevinden, Scarlington. Maar niemand kent het.
Dawkins probeert Blackwells voetsporen te volgen, en weet hem te vinden. Een verbijsterend avontuur volgt.
In dit eerste deel is de toon meteen gezet. Dit is een rasechte gothic novel. De tijd klopt, de sfeer is perfect, en de lezer duikt met groeiende interesse de volgende delen in. Er zijn flashbacks, over Sara en Jericho in betere dagen, waarin tenslotte duidelijk wordt wat er met hen gebeurd is voor de bewusteloze Jericho en de dode Sara gevonden werden.
De volgende 400 pagina’s zijn een feest om te lezen. Aan iedere verwachting wordt voldaan. Dit is een herleving van de gothic novel zoals Mary Shelley ze schreef. Of Wilkie Collins.
Voor wie de verhalen uit De vrouw in het Wit kent, is een vergelijking met Collins meteen een aanduiding – voor sommigen misschien een waarschuwing: dit verhaal is niet voor tere zieltjes. Maar: voor de liefhebber is het boek van Kevin Valgaeren smullen.
Hij heeft zich duidelijk terdege verdiept in zijn voorbeelden: de sfeer is perfect geschilderd en komt terug in de kleinste details: de kleding, de omgeving, de beschrijvingen van de personages. Ook zijn er interessante verwijzingen naar de voorgangers, en andere literatuur.
Een boek met veel mysterie, wat minder gruwel, in een avontuur waardoor je je nooit meer veilig zult voelen in dikke mist!
Meer van dit! Het is genieten!
ISBN 9789401469432| Paperback |448 pagina's | Uitgeverij Lannoo |november 2020
© Marjo, 3 maart 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Starck 6: DRIEsterrenmoord
Inspecteur Starck en het mysterie van de kunstroof
Edwin P.C. Zonneveld
Edwin Zonneveld duikt met ‘Driesterrenmoord’ wederom de geschiedenis in met intrigerende plot
De zesde detective ‘Driesterrenmoord’ alweer van schrijver Edwin Zonneveld. In december is het altijd opletten geblazen want Edwin heeft dan een boek klaar die goed past binnen de inspecteur Starck-reeks. Ik vind het een eer een recensie te mogen schrijven.
De moord op een chef-kok van een driesterrenrestaurant in Hasselt in de gemeente Steenwijkerland zet hoofdcommissaris Starck ( ja, hij kreeg een promotie) op het spoor van twee verloren schilderijen uit de vooroorlogse Goudstikkercollectie. Deze verzameling van meer dan duizend werken werd aan het begin van de oorlog onder dwang aan Goering verkocht en kwam gedeeltelijk terug naar Nederland. Later werd een deel door de erfgenamen van Jacques Goudstikker van de Nederlandse staat teruggeëist. Niet alles werd na de oorlog teruggevonden en Edwin Zonneveld selecteerde, zoals we van hem mogen verwachten, minutieus en doelgericht twee verloren werken voor zijn verhaal.
Hij heeft duidelijk zijn research naar de schilderijen gedaan en weet ook door flashbacks de Joodse Goudstikkerfamilie een verdiende plaats in zijn fictieve verhaal te geven. Starck wordt geconfronteerd met COVID , een lockdown en een groot aantal hygiënische maatregelen en moet al zijn creativiteit bijeenschrapen om zijn team in te kunnen zetten. Daar komt nog bij dat zijn rechterhand en opvolger Jannie door het virus wordt geveld en buiten gevecht blijft. Hij neemt zelf de touwtjes in handen en is blij meer tijd voor echt veldwerk te krijgen. Aanvankelijk lijkt het team te vorderen bij het sporenonderzoek, maar ze vinden geen dader. Een Griekse mythe over een Gouden Lam geeft de zaak weer een nieuwe impuls. Starck is met zijn menselijkheid, persoonlijke inzet en visioenen op zijn best in een moordzaak, die aanvankelijk een cold case dreigt te worden.
Wederom weet auteur Edwin P.C Zonneveld Steenwijkerland slim op de kaart van de Nederlandse misdaad te zetten. Natuurlijk als fictie, maar voor natuur- en kunstliefhebbers weer een echte ontdekkingstocht langs bunkers, kastelen en de drassige rietlanden. Feiten uit de oorlog vermengd hij handig met de draad van het verhaal. Die vermenging van geschiedenis met fictie is echt een sterk punt van Zonneveld. Het is een vaardigheid die hij consequent de gehele Starck-serie weet vol te houden.
Chapeau ook dat deze Nederlandse schrijver, die deels in Frankrijk en deels in Nederland verblijft telkens maar weer komt met onverwachte ontknopingen, verrassende wendingen en een ingenieuze plot. Hoe hij dit doet, is me een raadsel maar ik zie het steeds niet aankomen wie nu eigenlijk de moord(en) gepleegd heeft. Dat maakt het lezen van Zonnevelds detectives intrigerend en boeiend. Om dat te ervaren zou je toch echt ‘Driesterrenmoord’ moeten gaan lezen.
ISBN 9789493023741 | Paperback | 308 pagina's | Uitgever Aquazz| december 2020
Frank v.d Sigtenhorst, 24 februari 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De geheime orde
Daniel Silva
Zoals iedere donderdagavond is aartsbisschop Luigi Donati, de privésecretaris van Zijne Heiligheid Paus Paulus VII vrij, als hij een telefoontje krijgt van kardinaal Domenico Albanese, de camerlengo (= kamerheer). Die wil aan de telefoon niets kwijt, maar vraagt Donati zo snel mogelijk te komen. Wat Donati vreest is gebeurd: de paus is overleden. Een hartaanval waarschijnlijk. Albanese heeft hem al netjes neergelegd op zijn bed nadat hij hem gevonden had in de kapel.
Als Donati de kamer bekijkt die hij zelf amper drie uur eerder verlaten heeft, concludeert hij dat de paus al een paar uur dood moet zijn. Waarom is hij niet eerder gewaarschuwd? En waar is de brief gebleven die Zijne Heiligheid nog aan het schrijven was en die Donati zou moeten bezorgen aan Gabriel Allon. Die brief is verdwenen. Een van de redenen waardoor Donati twijfelt aan de doodsoorzaak. Is de paus vermoord? En waarom dan?
Hij neemt contact op met zijn vriend Gabriel Allon, die het hoofd is van de Israëlische geheime dienst, en een begaafd restaurateur. Toevallig is Allon op vakantie in Venetië, met zijn gezin. Hij komt natuurlijk naar Rome, als Donati het hem vraagt.
Als ze samen op onderzoek uitgaan naar wat er precies gebeurd is, stuiten ze op kwalijke zaakjes, waar Albanese tot in zijn nek in zit. Hij en vele andere bisschoppen zijn lid van de Orde van Sint-Helena, een verzameling conservatieve, traditionele christenen die nauwe banden onderhouden met populistische nationalisten verspreid over Europa en de wereld. Hun doel is de oude katholieke kerk in ere te herstellen en daarvoor moeten Joden en islamieten het ontgelden. Als Albanese en deze anderen de kans krijgen zal de volgende paus hun marionet zijn. Kunnen Donati en Allon dat verhinderen?
Maar wie of wat is die Orde van Sint-Helena? Wat zijn de achtergronden van hun geloof?
Dan komt het Evangelie van Pilatus op de proppen. Het zou opgeborgen zijn in de geheime archieven van het Vaticaan en niemand weet wat er precies in staat. Het heeft te maken met de rol van Pilatus. Klopt het verhaal dat in de andere evangelies staat? Het verhaal waarop een groot deel van het katholieke geloof gebaseerd is, namelijk dat de dood van Jezus in de handen van het joodse volk lag?
Is het lijdensverhaal zoals wij dat geleerd hebben uit de evangeliën, en dat de geschiedenis enorm beïnvloed heeft wel de waarheid?
Niet dat we het ooit echt zullen weten, maar Daniel Silva biedt de lezer stof tot nadenken. Is vreemdelingenhaat ons ‘opgedrongen’ via de bijbel?
Naast deze boeiende insteek is het natuurlijk een spannende thriller naar de zoektocht van de moordenaar. De Orde blijkt niet vies van een moord, of meer. En de tijd dringt, want de bisschoppen gaan al snel in conclaaf. De nieuwe paus zal niet lang op zich laten wachten!
Voor wie met dit boek kennis maakt met Gabriel Allon, het zal zeker naar meer smaken. Nu heeft Gabriel Allon sinds 2002 bijna ieder jaar een Gabriel Allon geschreven, dus dan is er nog wat te lezen. Helaas zijn ze nog niet allemaal vertaald. De volgorde is niet erg belangrijk, al zit er wel een verloop in. Na dit boek over de Geheime Orde zou het zelfs zo kunnen zijn dat in het volgende verhaal Allon geen geheim agent meer is.
Dit boek opent met een tekening van Vaticaanstad en een paar intrigerende citaten. Het zet de lezer een paar keer op het verkeerde been, waardoor de spanning blijft. Het thema is gelinkt aan de actualiteit, en onze hoofdpersonen zijn goed op de hoogte van de moderne technologie. Ook het ons maar al te bekende virus komt even aan de orde.
Daniel Silva (Michigan, 1960) is een Amerikaans thrillerauteur van voornamelijk spionagethrillers. Hij was voordien werkzaam als journalist.
ISBN 9789402706529 |paperback |448 pagina's | Uitgeverij Harper Collins| november 2020
Vertaald uit het Engels door Ingrid Zweedijk
© Marjo, 6 februari 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Blind vertrouwen
Diverse auteurs
Dertig verhalen met een thema: blind vertrouwen. Soms letterlijk als een van de personage blind is. Maar zonder vragen stellen op iemand vertrouwen, dat valt ook niet altijd even goed.
Het is niet verwonderlijk dat veel verhalen spelen tussen mensen met een relatie, hetzij een liefdesrelatie, hetzij familie. Dan heb je immers vaker vertrouwen in de ander. En dat kan zomaar heel verkeerd uitpakken.
Er zijn een aantal verhalen van schrijvers die hun sporen al verdiend hebben.
Karin Hazendonk scoort absoluut met haar verhaal Opa’s Verjaardag: onderschat nooit de reeds oudere medemens!
Melissa Skaye toont met haar bijdrage De Klusjesman aan dat ze een morbide fantasie heeft.
Veel van de overige schrijvers zijn dan misschien nu nog niet bekend, dat zou zomaar kunnen veranderen!
Het boeiendst zijn die verhalen waarvan je als lezer geen idee hebt waar het mee zal eindigen. Dat zijn er verschillende. Het verhaal Tweestrijd van Rémon Saaltink spant daarbij de kroon. Het begint met een oude man die de deur opent voor een jong stel dat de sleutels komt halen voor een ander appartement. Ze komen een kijkje nemen. De oude man oogt niet helemaal in orde en lijkt blij dat hij niet met de twee mee hoeft.
Als je verder leest, ontdek je dat geen van de personages is wie hij of zij lijkt. Dat biedt verrassende wendingen!
In een aantal verhalen is het thema wraak. Voor eerder gedaan onrecht, aan de persoon zelf of een geliefde. In ieder verhaal verloopt dat op een andere manier. Hier noem ik het verhaal Verboden Verlangen van Alain de Lannoy, dat heel goed in elkaar zit en ook verrassende wendingen heeft.
Je wordt compleet op het verkeerde been gezet als lezer en dat zijn de betere verhalen.
Het is niet het enige, maar ja, dertig verhalen bespreken, dat gaat niet. Het is evenwel een kwestie van alle dertig goed. Bij een enkele voel je aankomen hoe het afloopt, maar blijft het spannend. Want: heb je het wel bij het goede eind?
Nog eentje dan: Smart Home van Inès Bakker. Deze valt op, niet alleen door de onverwachte ontknoping, maar ook omdat je het kunt opvatten als een kritische noot bij de steeds verdergaande technologie. Je hoeft niet meer als je dit gelezen hebt!
En Foetus van Yoica van den Bremt, dat is en bizar verhaal omdat het vanuit het vertelperspectief van een ongeboren kind verteld wordt.
Nou ja, zo heeft ieder verhaal wel iets bijzonders. Zeer geslaagde bundel, voor wie houdt van verhalen, die misschien niet zo onrealistisch zijn als ze lijken., maar juist enigszins beangstigend.
Blind vertrouwen bevat verhalen van Vlaamse en Nederlandse schrijvers, met: Hedwig Meesters, Inés Beuker, Ellen Kusters, Marieke Jongejan, Gino Dekeyzer, Joos Hamer, Franziska Weissenbacher, Alain De Lannoy, Karin Bisschops, Filip Van Den Steen, Mike Jansen, Carolien Cramer, Anne van Zwieten, Jeroen van Berckum, Tessa van Dée, Marjo de Vroed, Lisa Buijnink, André Van Butsel, Rémon Saaltink, Vincent van Bruggen, Karen van Soomeren, Marcel van Stigt, Yoica Van Den Bremt en de LetterRijn-auteurs: Era Richmen, Annet Hulst, Rob Bakker, Margareth Hillebrandt, Karin Hazendonk, Melissa Skaye en Tamara Onos, van wie de laatste vijf op uitnodiging.
ISBN 9789493192058 |Paperback | 320 pagina's | Uitgeverij LetterRijn| november 2020
© Marjo, 1 februari 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Hej Denemarken
Svea Ersson
In de serie Ik Vertrek gaan twee jonge mensen naar Denemarken. Robin kan er gaan werken voor een bedrijf dat jacuzzi’s installeert. Net voor hij haar dat vertelde had Merel van haar baas de vraag gekregen of ze de speelgoedwinkel waar ze werkte wilde overnemen. Het kwam haar dus niet zo goed uit. Maar ze besluit met Robin mee te gaan, ook al laat hij er geen gras over groeien. Ze heeft nauwelijks tijd om na te denken. Maar het is een mooie uitdaging toch?
Het is als een droom: er is een prachtig huis voor hen beschikbaar - met zwembad! - en als ze ziet dat er in het dorp waar ze wonen een winkel leeg staat, gaat ze er alles aan doen om daar voor zichzelf te beginnen. Een speelgoedwinkel natuurlijk.
Ze krijgen veel hulp van hun buren, die lange tijd in Nederland hebben gewoond en Nederlands spreken. De man, Jorg, is meteen enthousiast over Robins werk, en hij introduceert hem ook bij de sportschool. Nu was Robin in Nederland al fanatiek aan het trainen, dus die accepteert onmiddellijk. Dat houdt wel in dat Merel veel alleen zit. Robin werkt lange dagen, gaat dan sporten. Is hij té fanatiek?
Gelukkig is er voor Merel ook afleiding: de buurvrouw, Rebecka, helpt haar mensen te ontmoeten en het lijkt een mooie vriendschap te worden. En ook Merel gaat sporten, en krijgt Jens als personal trainer. Alles gaat goed.
Maar dan gebeuren er vreemde dingen: het hek bij hun huis is onder geklad: foreigners go home, staat er. Iemand gooit verf in hun zwembad. En er wordt brand gesticht, al ontdekken ze dat gelukkig op tijd. Wie doet dat? En wat is er met Robin aan de hand? Hij is vaak chagrijnig, en wordt zelfs agressief.
Als de buren dan ieder op een andere manier opdringerig worden, weet Merel niet meer of ze hier wel zo goed aan heeft gedaan…
Het duurt even voor er echt iets spannends gebeurt, maar het gaat er natuurlijk ook om om Denemarken op de kaart te zetten. Dus er zijn best veel sfeerbeschrijvingen. En als het dan spannend wordt, dan vallen er ook slachtoffers.
Wie houdt van de thrillers van Suzanne Vermeer zal in de Ik Vertrek-serie weer nieuw leesvoer vinden. Dit is alvast een lekker verhaal om een paar uur mee onderuit te zakken. Het leest als een trein, het verhaal van Merel wordt af en toe onderbroken door dat van Robin. De ontknoping is verrassend.
De Ik-vertrek-thrillers is een serie thrillers van Marelle Boersma. Ik Vertrek is zoals velen wel weten, een televisieprogramma dat vanaf 2005 door de Nederlandse publieke omroep TROS werd uitgezonden. Het is een serie reportages waarin Nederlanders, die hun geluk in het buitenland gaan beproeven, gevolgd worden. Marelle Boersma schreef zelf een stuk of vier thrillers in deze serie.
Voor Svea Ersson (1965) is dit de tweede. Zij won in 2008 de schrijfwedstrijd die uitgeverij De Crime Compagnie (destijds Verbum Crime) had uitgeschreven in samenwerking met Vrouwenthrillers.nl en Chicklit.nl. In 2009 kwam haar debuut Alleen Eva uit. Voor altijd Isa (2010), Zonder Lisa (2012) en Na Melanie (2014) volgden. De eerste in de Ik-vertrekserie was Vlucht naar Kos.
ISBN 9789461094735 |paperback |300 pagina's | Uitgeverij The Crime Compagnie| oktober 2020
© Marjo, 28 januari 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De dans van de tulpen
Ibon Martin
Het is vrijdag 19 oktober 2018 en Santi, machinist bij de Euskotren maatschappij, droomt een beetje weg bij het besturen van de trein, hij zwijmelt licht weg als hij zijn gedachten laat gaan over de relatie met zijn vrouw, Natali Extano. Tot het te laat is. In een bizar ongeluk verplettert hij zijn vrouw, die vastgebonden op het spoor ligt. Ze had een rode tulp in haar handen toen ze van de rails af werd gekatapulteerd, een tulp die met lijm aan haar hand bevestigd. Maar het meeste shockerende moet nog komen: een livestream van de gebeurtenissen laat de moord in talloze huiskamers binnendringen.
De Speciale Eenheid Ontwrichtende Moordzaken wordt belast met het oplossen van deze moorddadige actie. Ane Cestero, lesbisch, voorzien van piercings en tattoos en behoorlijk heetgebakerd wordt het hoofd van de speciale eenheid die de zaak moet gaan oplossen. De weerstand is groot, met name onder de oudere mannelijke rechercheurs.
En daarmee komen we aan een belangrijk thema in dit boek: vrouwenmishandeling, seksistisch terrorisme, de moeizame relatie tussen mannen en vrouwen. Het boek staat bol van de relationele zaken uit het verleden, waarbij destructieve mannen de totale beschikking over vrouwen hebben en met veel huiselijk geweld heersen.
Dit is slechts een element uit een fascinerende thriller, die speelt in Baskenland. Vol met mooie beschrijvingen van mensen, rituelen, fascinerende steden en landschappen, sfeervolle processies uit gebieden vol bijgeloof en voorouderlijke mythes waar de dood of beter nog de angst voor zijn komst, het middelpunt van het leven is geworden. In het midden van de thriller komt de verwrongen geest van de moordenaar in beeld, een moordenaar die zijn handwerk ten uitvoer brengt, als de tulpen op hun mooist zijn.
Een indrukwekkende, ruim vijfhonderd bladzijden tellende thriller met klassieke opbouw en dito cliffhangers, waarin mannen duidelijk de tweede viool (moeten) spelen. En waarin de eguzkilore, de bloem van de wilde distel, symbool staat voor het Baskische gevoel. Tijd om er eens op vakantie te gaan. En die tijd komt!!!
5*
ISBN 9789401612951 | Paperback | 512 pagina's | Xander uitgevers | september 2020
Vertaald door Joep Harmsen
© Jac Claasen, 26 januari 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De jacht op de Führer
Michiel Janzen
17 maart 1945.
Obersturmbannführer (gelijk aan luitenant-kolonel) Otto Skorzeny kijkt toe terwijl zijn mannen de brug bij Remagen proberen op te blazen. Die brug is in handen van de Amerikanen, die flink oprukken. Een jongeman overhandigt een briefje. Daarin wordt Skorzeny verzocht onmiddellijk terug te keren naar Berlijn. Daar wordt zijn geduld danig op de proef gesteld, zodat hij de tijd krijgt de sfeer in Berlijn te proeven.
‘De Führer was toen nog in een prima humeur. Hij ging ervan uit dat hij Moskou zou veroveren. Daarna zou de oorlog voorbij zijn. Letterlijk zijn woorden.’
Skorzeny pakt Günsche bij de schouder en houdt hem vast. Günsche is net zo groot als de Oostenrijker, maar die is steviger gebouwd. De Sturmbannführer houdt zijn pas in en kijkt om.
‘En jij,’ vraagt Skorzeny, ‘wat denk jij?’
Günsche kijkt hem nuchter aan. Hij zwijgt. Maar dan schudt hij heel kort zijn hoofd.
Skorzeny laat de schouder los en ze lopen verder. De mannen delen nu een geheim, net als de vele anderen in de hofhouding van de Führer. Allemaal weten ze het – niemand praat er over.’
Tenslotte krijgt hij zijn opdracht niet van de Führer, maar van diens naaste medewerker Reichsleiter Borman. Fall Grau, noemt deze de opdracht. Er wordt niet uitgelegd wat het inhoudt, dat maken we gaandeweg op uit de daden van Skorzeny. Hij bereidt namelijk diverse scenario’s voor om Hitler te helpen ontsnappen. Maar deze wil helemaal niet vluchten, hij is er van overtuigd dat hij zal winnen. En dat terwijl de Russen en de Amerikanen op Berlijn afstevenen.
En die hebben ieder voor zich ook plannen met de Führer.
Stalin heeft operatie Oeljanov gepland, waarvoor luitenant Yuri Durov uit de gevangenis is gehaald. Hij mag zijn helpers zelf uitkiezen, en onderneemt de tocht naar Berlijn met Aleksey Berdjajev, de Wit-Rus Vlad Trentjevitsj en Egoreymon Novikonov met in diens gezelschap een wilde boskat.
Later komt Helena erbij, een vrouw met vele talenten. Hun avonturen worden afgewisseld met het verhaal van Theodor Ernst Freiherr von Seitz, in Zuidwest-Afrika geboren met een Duitse vader en Poolse moeder, een talenwonder, met een bijzondere gave. Hij wordt door het Britse leger naar Berlijn gestuurd.
Drie verhaallijnen, drie opdrachten die te maken hebben met Hitler, maar niet hetzelfde doel hebben. Terwijl de oorlog zich steeds dichter naar Berlijn en tenslotte in de stad afspeelt, stijgt de spanning. Wie van de drie zal zijn doel bereiken?
Natuurlijk weet de lezer wel wat de afloop was in de realiteit, maar toch. De manier waarop dit verhaal zich ontvouwt maakt het erg spannend. Je gaat zelfs twijfelen aan de afloop!
Michiel Janzen combineert de feiten met verzinsels, een factiethriller.
Door het verhaal rond de Russen weten we wat er gebeurde aan het Oostfront, we lezen over vluchtelingen, schuilkelders, honger, kapotte huizen, over angst maar ook over arrogantie, hoop en verdriet. Werden echt mensen soms om niets doodgeschoten? En er is het verhaal van Berlijn, waar Skorzeny ronddoolt. Hij ziet de kapotgebombardeerde stad, de bunkers en constateert dat menigeen in het geheim zijn eigen plannen smeedt. En er is het verhaal van Von Seitz, dat iets minder uit de verf komt, maar het Westfront toont nauwelijks een ander beeld dan het Oostfront.
Het verhaal van Berlijn is het meest waar, de personages zijn bestaande personen, vaak klopt ook wat verteld wordt over hun daden. Maar Durov en Von Seitz zijn fictief en hun daden dus ook. Dat geldt niet voor de omgeving rond hun verhaal.
‘Opnieuw klinkt de schorre stem van Hitler uit de belendende kamer: ‘Die rapporten over de troepensterkte van het Rode Leger staan vol leugens. Ze zijn gebaseerd op Russische bluf!’
Goh, aan wie doet dit denken!
Tot op het laatste moment blijft Hitler geloven in een overwinning en de mensen om hem heen doen of ze hem geloven. Tot de allerlaatste ontreddering en totale chaos.
Janzen brengt deze wereld tot leven. Met zijn vlotte schrijfstijl en door de afwisseling van verhaallijnen is dit wederom een spannende thriller, een genot om te lezen, al lees je over een verbijsterende werkelijkheid.
Achterin het boek staan alle personages op volgorde van importantie, gesorteerd op afkomst.
Michiel Janzen (1967) schrijft factionverhalen, verhalen die deels fictie deels feiten zijn. Hij schreef o.a. Denken als een Generaal, Der Tag der Entscheidung, De Aanslag die moest gebeuren en Hitlers Geheime Ardennencommando.
ISBN 9789401471336 |paperback |440 pagina's | Uitgeverij Lannoo| oktober 2020
© Marjo, 24 januari 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Digitale engel
Marina Theunissen
Terwijl hij de hond uitlaat, verstoort een oudere man een groepje jongens die een meisje belagen. Gust, zo heet hij, wil zich er eigenlijk niet mee bemoeien, maar waarschuwt toch de politie.
Zo redt hij het leven van de vrouw, die intussen ook door een onbekende aangevallen is. Hij – of zij – heeft haar flink geraakt, ze moet onmiddellijk geopereerd worden, en blijft daarna lang in coma.
Mede doordat ze zich niet kan herinneren wie ze is, of wat er gebeurd is, is het personeel erg met haar begaan. Vooral de dokter die haar geopereerd heeft, Scott Scoffer. Hij is toevallig (?) aanwezig als ze wakker wordt.
Hij blijft haar dagelijks bezoeken, en Amor slaat toe. Scott vraagt haar ten huwelijk, en alles lijkt goed te komen met Abigail, zoals ze zichzelf nu noemt.
Maar: ze weet nog steeds niet wie ze is.
Eigenlijk hoeft ze zich daar niet druk om te maken, ze heeft het al moeilijk genoeg met het heden. Want die toekomst die zo mooi leek, is dat allesbehalve.
Scott is zo erg gesteld op orde en netheid, dat hij dat van haar ook eist. Ze heeft iedere dag een briefje met taken die ze moet uitvoeren. En hij wil niet dat ze de deur uit gaat, of op een andere manier contact heeft met haar redder, Gust. Of met haar nieuwe kennis, de tuinman van de buren.
Maar hij is overdag niet thuis, dus dan kan ze toch wel haar eigen leven leiden? Niet dus. Hoe het kan, ze heeft geen idee, maar als ze ook maar een stap naar de buitenwereld doet, staat hij heel snel voor haar. Hoe weet hij dat toch?
En er komen flarden terug van vroeger. Scott zegt dat dat niet kan, het zijn verzinsels.
Tegen de tijd dat de lezer ontdekt hoe het allemaal in elkaar steekt, is er bijna geen redding meer voor Abigail.
Kan ze ontsnappen uit deze situatie? Wie is Scott eigenlijk? En wat zijn zijn bedoelingen?
Dit is een psychologische thriller, we volgen een slachtoffer en een dader. De een wil er uit, de ander houdt haar tegen. De ontknoping begint met een bijzondere wending van het verhaal, die alles nog spannender maakt.
Het is die spanning en de onvoorspelbaarheid waardoor je eventuele andere onvolkomenheden voor lief neemt. Natuurlijk weet je als lezer nog niet wat er gaat gebeuren en achteraf is het verklaarbaar, maar in het begin gaat het allemaal wel erg makkelijk. Scott opereert de vrouw blijkbaar zonder onderzoek te doen. Hij is plastisch chirurg, wordt gezegd? Hoe kan het dat hij dan een hersenoperatie doet? En hij werd weggeroepen van huis waar hij een feest op touw had gezet. Daar wordt geen woord meer over gezegd: stonden zijn gasten voor niets aan de deur?
En hij is wel erg toevallig net aanwezig als ze wakker wordt uit haar coma. En de politie is er ook - erg toevallig - meteen.
Maar zoals gezegd: dat vergeet je, omdat het verhaal je daarna in zijn greep krijgt.
Marina Theunissen (Rijkhoven, 1946) was kleuterleidster en begon met jeugdboeken. Digitale engel is haar tweede thriller voor volwassenen.
ISBN 9789044839678 |paperback |256 pagina's | Uitgeverij C. de Vries-Brouwers| november 2020
© Marjo, 24 januari 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 32 van 217