Executie
Kazuaki Takano

‘Van alle levende wezens is Homo Sapiens het enige wezen dat op grote schaal zijn eigen soort uitmoordt. Dat is de definitie van de mens. De menselijke aard staat gelijk aan wreedheid. Andere soorten mensen die vroeger op de aarde hebben gewoond, de vroege mens en de neanderthalers, zijn uitgeroeid door de moderne mens. (--) Waarom moeten we altijd in angst leven dat mensen elkaar zullen doden? Die angst is nooit minder geworden, vanaf het moment van het ontstaan van de mens tot aan vandaag, een doorlopende periode van tweehonderdduizend lange jaren. De enige vijand die de mens heeft, is zijn eigen soort – andere mensen.’

En nu is er in de binnenlanden van Congo een nieuwe menssoort ontstaan. Het kind van drie jaar oud lijkt superintelligent. Een bedreiging vindt de president van Amerika. Hij kent het enkele jaren eerder verschenen Heisman Rapport, dat de diverse mogelijkheden beschrijft van een eventuele apocalyps. Het vijfde deel beschrijft de mogelijkheid van een nieuwe menselijke soort dat de bestaande soort vermoedelijk zal uitroeien. 

‘Ze zullen een vierde dimensie waarnemen en onmiddellijk complexe entiteiten kunnen begrijpen en ze zullen een zesde zintuig hebben en een hoogontwikkeld moreel bewustizjn – vermoedelijk kwaliteiten die voor ons onbegrijpelijk zijn.’

De president verdraagt geen intelligentie die zijn macht te boven gaat. Hij en hij alleen is de baas. De Amerikaanse militair, Jonathan Yeager, werkzaam bij een particulier defensiebedrijf, trekt met zijn mannen het oerwoud in. Ze hebben de opdracht het kind en zijn begeleider te doden, en en passant de hele pygmeeënstam waar zij bij wonen.
In Japan vindt een jonge wetenschapper, farmacologie is zijn richting, de erfenis van zijn vader. Hij is verbijsterd, maar zet zich onverdroten in om te doen wat van hem gevraagd wordt. Dat blijkt uiterst gevaarlijk.
In Amerika probeert de CIA met alle middelen die ter beschikking staan het doel te bereiken wat hun president voor ogen heeft. De man gaat nietsontziend te werk, levens tellen voor hem niet. En Nous, zoals het driejarige kind genoemd wordt, is een bedreiging.

Verschillende verhaallijnen, die knap geconstrueerd zijn, en steeds meer verweven raken. Er is sprake van allerlei technologie, waarvan de gemiddelde lezer niet zal weten of het überhaupt bestaat. De president is fictief, en voor zover ik weet de nieuwe mens ook, maar heel veel elementen die Katano beschrijft zijn waar. De mens is zijn eigen vijand.

Bijna zeshonderd pagina’s lang lees je over situaties waarvan je hoopt dat ze niet realistisch zijn, terwijl je eigenlijk wel beter weet. Behalve de hoofdpersonages zijn er nog vele bijfiguren, waarvan je niet altijd weet – en zij zelf ook niet - aan welke kant ze eigenlijk staan. Dat maakt het superspannend. Er zijn actiescènes, soms gruwelijk; er is informatie, die nogal wetenschappelijk is en dus onbegrijpelijk; en er is die vreselijke ziekte waaraan kinderen sterven als er geen medicijn gevonden wordt.

Kazuaki Takano (1964) werkte als scriptschrijver in Japan en Hollywood. Executie stond maandenlang in de Japanse en Duitse bestsellerlijsten, won meerdere prijzen en werd in Japan verkozen tot beste thriller van het jaar. Zonder twijfel is deze thriller die handelt over ons moreel besef ook hier de thriller van het jaar: origineel, superspannend, actueel en to the point...

ISBN 9789044348323| paperback| 576 pagina's | Uitgeverij The House of Books| december 2015
Vertaald uit het Japans door Yolande Ligterink

© Marjo, 16 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.vera-buck.com

Runa
Vera Buck

Parijs, 1884: Wanneer Jori Hell in een opwelling de beroemde arts Jean-Martin Charcot tijdens een lezing onderbreekt, schrikt hij van zijn eigen impulsiviteit. Beweert hij werkelijk dat hij een hersenoperatie bij een achtjarig, zenuwziek meisje kan uitvoeren? Dat hij de gekte uit haar brein weg kan snijden? Tot zijn verbazing en schrik gaat Charcot akkoord met zijn voorstel. Jori mag de nieuwe patiënt, die Runa heet, opereren. Als de operatie slaagt, zal hij door Charcot met een doktersgraad beloond worden.

Een doktersgraad, daar gaat het Jori om. Hij verblijft al drie jaar in de Salpêtrière-kliniek in Parijs in de hoop als arts terug naar Zwitserland te kunnen keren. Hoewel Jori nog jong is, houdt hij al jaren van Pauline, de oudere zus van zijn beste vriend Paul. Pauline is zijn droomvrouw maar ze is ziek. Psychisch ziek. Tot zijn grote verdriet heeft hij zijn grote liefde de afgelopen jaren steeds verder af zijn glijden. Hoewel Pauline beweert zijn liefde niet te beantwoorden, omdat ze te oud voor hem is, koestert Jori nog altijd de hoop haar aan de haak te kunnen slaan. Dan moet hij haar echter wel eerst kunnen genezen.

Er is haast geboden. Pauline verblijft in een kliniek en Paul heeft zijn goede vriend toevertrouwd dat Pauline binnenkort geopereerd zal worden. Een ingrijpende ingreep zal haar voorgoed van haar vrouwelijke lustgevoelens beroven. Heeft Jori daarom de aandacht van Charcot getrokken? Kan hij door zijn zorgen om Pauline niet meer helder meer denken? Jori houdt van Pauline. Hij kan zich geen leven zonder haar voorstellen. Zonder doktersgraad terugkeren naar Zwitserland is geen optie.

Runa, het meisje dat de operatie zal ondergaan, is een ernstig ziek kind. Ondanks haar jonge leeftijd is ze angstaanjagend. Het verplegend personeel is bang voor haar, vreest haar indringende blik. Het feit dat ze verschillende kleuren ogen heeft, maakt haar voorkomen alleen maar griezeliger. De beroemde behandelmethoden van Charcot hebben geen enkel effect op het meisje gehad. Lijdt ze dan niet aan hysterie, een ziekte waaraan vrijwel alle vrouwen in de kliniek lijden?

Er hangt veel van de operatie af. Jori krijgt daarom oefenmateriaal ter beschikbaar gesteld. Voor hij Runa zal opereren, mag hij op een aantal andere patiënten oefenen. Patiënten die er niet toe doen. Patiënten die wellicht tijdens of na de ingreep zullen sterven. Wie eenmaal gek is verklaard en in de kliniek is opgenomen, wordt van zijn of haar menselijke rechten ontdaan. Niemand maalt erom. Zelfs Jori heeft zich er nooit druk om gemaakt. Nu Pauline echter ook geopereerd gaat worden, begint hij anders tegen de patiënten aan te kijken. Ze zijn niet langer zielloze wezens voor hem. Ook de mysterieuze Runa niet. Juist Runa niet.

Hoewel Runa een fictief verhaal is, hebben een aantal medische experimenten uit het verhaal daadwerkelijk plaatsgevonden. Veel van de personages, zoals Charcot, hebben werkelijk geleefd, schrijft de auteur achterin het boek. Het is ronduit schokkend te lezen hoe er in die tijd met psychisch zieke mensen werd omgegaan en hoe de aandoening “hysterie” bij vrouwen werd behandeld. De artsen zelf waren van mening dat ze hun beroep uiterst kundig uitvoerden.  

Elders in Parijs is oud-inspecteur Lecoq op zoek naar de oorsprong van een aantal vreemde tekens. Degene die de tekens heeft gemaakt, heeft niet alleen de schrijfsels maar ook een spoor van doden achtergelaten. Naar wie zal het spoor uiteindelijk leiden? Volgens getuigen had een van de slachtoffers kort voor haar dood een wild, jong meisje onder haar hoede genomen…

Met Runa heeft Vera Buck de Lesepreis 2015 gewonnen. Het is een pittig verhaal om te lezen en de waarheid wordt uiteindelijk samengesteld uit onthullingen en bevindingen van meerdere personages. Het bijzondere aan dit boek is dat degenen die werkelijk sympathiek zijn, door de hoofdpersonages niet voor vol worden aangezien. De schrijfster neemt de tijd om het verhaal tot bloei te laten komen. Het is vooral de geschiedenis van de jonge Runa die me heeft geraakt. Is het meisje werkelijk een monster of is er een andere verklaring voor haar onhandelbare, haast dierlijke, gedrag? Ik zal de waarheid niet snel vergeten.

ISBN 9789045211664 | hardcover | 516 pagina's | Karakter Uitgevers | mei 2016
Vertaald door Corry van Bree

© Annemarie, 12 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De eenzamen
Hakan Nesser

'Alleen in de spiegel van de dood heb je een heldere kijk op het leven'.

Die verzuchting slaakt oud-dominee Rickard Berglund tegenover inspecteur Barbarotti kort nadat hij zijn vrouw Anna heeft begraven. De reden voor die verzuchting, bijna aan het eind van het boek, is de opmaat naar het slot van een geweldig boeiende thriller die zich over enkele decennia afspeelt en waarbij een vriendenclub van 6 personen betrokken is: Tomas en Gunilla Winckler, Rickard en Anna Berglund, Maria Winckler (de zus van Tomas) en haar vriend Germund Grooth.

September 1975: de 25-jarige Maria Winckler vindt de dood onderaan een zogenaamde zelfmoordrots. Was het zelfmoord, een ongeluk of... moord? Het wordt nooit opgehelderd. September 2010: onderaan diezelfde rots wordt het lichaam van de 61-jarige Germund Grooth gevonden. Hij is de toenmalige vriend van Maria en is daarna nooit getrouwd. Zelfmoord, een ongeluk of... moord?
Inspecteurs Gunnar Barbarotti en Eva Backman moeten het verleden zien te ontrafelen om klaarheid te kunnen brengen in deze zaak.

Hakan Nesser schrijft op een uitermate boeiende manier. Het boek springt in korte hoofdstukken heen en weer van de zeventiger jaren uit de vorige eeuw - waarin de 6 vrienden elkaar leren kennen tot aan de dood van Maria - naar het heden, waarin de dood van Grooth onderzocht wordt. Wat is er gebeurd tijdens de vakantietrip die de 6 in een aftandse bus maken naar het toenmalige Oostblok? Welke invloed heeft dat op hun leven gehad? En is er een relatie tussen de dood van Maria en die van Germund en zo ja, wat is die relatie dan? Bijna treiterend langzaam leidt de auteur de lezer door de geschiedenis van deze groep mensen. Uitgebreide beschrijvingen van verhoren worden afgewisseld met intrigerende tussenstukjes van 'de Mus' in casu Maria, waarin zij haar verhaal vertelt. Ook een filosoferende Babarotti over het leven en het geloof past naadloos in het verhaal.
Ieder hoofdstuk maakt je nieuwsgierig naar het vervolg; je MOET verder lezen - je wilt per sé weten wat er precies is gebeurd 35 jaar geleden. De waarheid is haast te gruwelijk voor woorden.

Nesser steekt met kop en schouders boven de middelmaat uit. Laat de ruim 500 bladzijden van dit boek je niet afschrikken. Ten eerste leest het als een trein en ten tweede staat er geen overbodig woord in.
Voor mij was dit het eerste boek van Nesser. En hoewel dit het vierde deel in een serie van vijf boeken over Barbarotti is, had ik geen ogenblik het gevoel dat ik voorinformatie miste. Het is dus prima als standalone te lezen. Genieten!

ISBN 9789044523034| paperback | 533 pagina's | Uitgeverij De Geus | mei 2013
Vertaald door Ydelet Westra

© Joanazinha, 11 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zomermeisjes
Jobien Berkouwer

Rechercheur Lot van Dijk heeft moeite aan de rust van het Twentse platteland te wennen. Na haar politieopleiding verheugde ze zich op een afwisselende baan in het bruisende Amsterdam. In Twente gebeurt niets. Lot baalt. Ze staat notabene in een drassig weiland met ontsnapte paarden te worstelen. Wanneer ze tot overmaat van ramp uitglijdt, is de ellende compleet. Heeft ze hiervoor een opleiding tot profiler gevolgd?

Een bericht van de meldkamer bevrijdt haar van de vervelende klus. Er is een nieuwe melding binnengekomen. In het bos zou een dode vrouw liggen. Lot onderdrukt een gevoel van opluchting.  Spanning maakt zich van haar meester. Samen met haar collega Jaap spoedt ze zich naar de plek waar de melder op de politie staat te wachten.

De melder, die Zacharias heet, is een wat zonderling type. Hij draagt een militair uniform en vertelt dat hij in het bos kampeert. Lot merkt hem in gedachten onmiddellijk als verdachte aan. Het zou niet de eerste keer zijn dat melder en dader dezelfde persoon blijken te zijn. Zacharias voert de twee politiemensen naar een zogeheten zouthuisje, een overblijfsel uit de tijd dat er in het gebied zout gewonnen werd. In het huisje bungelt een dood meisje aan een haak. Haar huid lijkt wel van leer.

Kort na de vondst van het lichaam, duikt een tweede man op. Lot en Jaap zijn tot het uiterste gespannen. De nieuwkomer beweert een vriend van Zacharias te zijn. Zacharias reageert bevestigend. Lot weet niet wat ze van het tweetal moet denken. Gelukkig zijn haar andere collega’s inmiddels ook ter plaatse. Lot inspecteert het zouthuisje en ontdekt iets schokkends. Er hangt een tweede haak in het huisje. Beide haken zien er nieuw uit. Is de tweede haak voor een tweede slachtoffer bedoeld?

Het nieuws over de lugubere vondst gaat als een lopend vuurtje rond. Een hevig huilende vrouw en een ontredderde man wachten Lot en Jaap in het politiebureau op. Hortend en stotend vraagt de vrouw of het om haar dochter Lisanne gaat. Het meisje is een jaar geleden spoorloos verdwenen. Lot en Jaap vertellen de ongeruste ouders dat de identiteit van het slachtoffer nog niet bekend is. Er zal DNA-onderzoek moeten worden gedaan. Lot weet niet goed wat ze van de situatie moet denken. Voor de ouders hoopt ze van ganser harte dat het niet om hun dochter gaat. Als het echter niet om Lisanne blijkt te gaan, zal ze andere ouders het slechte nieuws moeten brengen. Wie het slachtoffer ook is, het is hoe dan ook een verdrietige zaak.

Lot beseft dat de dader een ernstig gestoord persoon is. Niet alleen heeft hij een moord gepleegd, hij heeft zich ook aan het ontzielde lichaam vergrepen. Waarschijnlijk meer dan eens. Haar collega’s vinden het moeilijk haar bevindingen te geloven. Ze zijn niet gewend aan profilers in hun midden en er zijn zelfs collega’s die moeite hebben met het feit dat ze een vrouw is. Lot knokt en probeert zich uit alle macht staande te houden. Ze mist de grote stad en bovendien baalt ze van de loslippigheid van haar collega’s. Zo is de plaatselijke journalist wel erg goed op de hoogte. Dan beseft ze dat veel van haar collega’s de vermiste Lisanne en/of haar familie kennen. Het is immers een kleine gemeenschap. Iedereen zit in spanning. Is het slachtoffer werkelijk Lisanne? Waart er een moordenaar in hun midden rond?

Zomermeisjes is het debuut van de in Amsterdam woonachtige Jobien Berkouwer. Op de achterkant van het boek staat vermeld dat ze als profiler en adviseur voor particulieren en bedrijven werkt. Ze helpt met het oplossen van zaken die stalking, afpersing en/of bedreiging betreffen. Jobien is juriste en heeft vijftien jaar bij de politie gewerkt. Deze doorgewinterde onderzoekster weet dus waarover ze schrijft en dat is te merken. Deze thriller doet niet voor boeken van doorgewinterde thrillerschrijvers onder!

Het personage Lot is uiterst overtuigend neergezet. Lot kan zonder problemen de hoofdrol in een complete reeks voor haar rekening nemen. Ook haar collega’s en de verhaallijnen komen goed uit de verf. Voor het schrijven van dit verhaal heeft de auteur bij een grote schare professionals advies ingewonnen. Het eindresultaat is een zeer geloofwaardig verhaal dat bol staat van de spanning. Alles aan dit debuut klopt. Wie zo’n ijzersterk debuut schrijft is min of meer verplicht het lezerspubliek op meer te trakteren. Ik hoop dan ook vurig op meer boeken over Lot.

ISBN 9789400507739 | paperback | 304 pagina's | A.W Bruna Uitgevers | juni 2016

© Annemarie, 8 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dochter vermist
Ellen Tamm: Deel 1
Mikaela Bley

Het was een misverstand. Toen Chloé haar stiefdochter Lycke bij de Koninklijke Tennishal in Stockholm afzette, wist ze niet dat het pand wegens renovatie gesloten was. Er was sprake van miscommunicatie tussen de ouders van het meisje, die niet langer op goede voet met elkaar stonden. Tegen de tijd dat het misverstand werd opgemerkt, was de achtjarige Lycke spoorloos verdwenen. Opgelost in het niets.

Ellen Tamm, misdaadverslaggever bij TV4, schrikt van het verzoek van haar nieuwe chef Jimmy. Moet zij, uitgerekend zij, een vermissingszaak bij het grote publiek onder de aandacht gaan brengen? Jimmy is een van de weinigen die haar familiegeschiedenis kent. Hij weet toch dat het onderzoeken van een vermissingszaak oude wonden open zal rijten? Een vermist meisje van acht, net als toen. Ellen wordt door zenuwen overmand. Toch besluit ze op het verzoek van Jimmy in te gaan. De zaak stoot haar af en trekt haar aan.

Al snel wordt Lyckes rugtas aan de andere kant van de stad gevonden. Het versterkt het vermoeden dat het meisje is ontvoerd. Haar ouders Harald en Helena zijn ziek van ongerustheid. Waar is hun kleine meisje? Zal er losgeld geëist worden of is ze misschien in handen van een pedofiel gevallen? Waar is Lycke? Ook Ellen kan inmiddels aan niks anders meer denken. In haar vrije tijd speurt ze de omgeving af. Wie kan het meisje meegenomen hebben? Met welke bedoeling is Lycke ontvoerd? Het laat haar niet meer los. Ellen beleeft de gebeurtenissen uit haar jeugd opnieuw. Wordt ze achtervolgd door de dood? De dood, de dood, de dood. Het klinkt als een mantra in haar hoofd. Soms kan ze de woorden niet binnenhouden. Ze hoopt maar dat niemand het hoort.

Lycke is een lief meisje. Een meisje dat niet gezien wordt. Ze heeft geen vriendjes en vriendinnetjes en haar ouders zijn druk met andere zaken. Soms lijkt het wel of Lycke overbodig is. Vooral voor haar stiefmoeder Chloé is de aanwezigheid van het meisje vaak een kwelling. Ze verstoort het idyllische beeld dat ze van haar relatie met Harald heeft. Ze weet best dat haar liefde voor Harald een huwelijk heeft verwoest maar dat kan haar niks schelen. Chloé houdt van haar man en de komst van hun baby maakt hun geluk compleet. Lycke herinnert haar aan het verleden van Harald. Nu ze verdwenen is, vormen Harald en Helena een front. Zij zijn immers de ouders van Lycke. Chloé mokt.

Ellen kan nauwelijks een hap meer door haar keel krijgen en slapen voelt als tijdverspilling. Waar is Lycke? Is het verdriet van haar ouders oprecht? Het meisje mag niet sterven. De geschiedenis mag zich niet herhalen. Ellens gezondheid lijdt onder het onderzoek. Haar gezicht ziet er bleek en ingevallen uit. Het lijkt wel of ze in een paar dagen tijd kilo’s lichter is geworden. Ellen weet dat ze zichzelf geweld aandoet. Ze weet dat ze de zaak aan een ander zou moeten overdragen maar ze kan het niet. En dan is er nog Jimmy. Zijn aanwezigheid maakt het gevoel van verwarring alleen maar groter.

Een jaar geleden waren Ellen en Jimmy een stel. Een gelukkig stel. Althans, dat dacht Ellen. Op een avond voelde ze zich veilig genoeg om hem over haar jeugd te vertellen. Over het intense verlies dat ze nooit te boven is gekomen. Jimmy hoorde haar aan, vertrok en liet nooit meer iets van zich horen. Hij brak haar hart en haar vertrouwen. Is het beter dat ze een andere baan zoekt? Ellen kan zijn aanwezigheid nauwelijks verdragen. Toch, het doet er niet toe. Alleen Lycke is belangrijk nu. Waar is ze toch?

Dochter vermist is het debuut van de Zweedse Mikaela Bley. Ik heb het in één ruk uitgelezen. Niet alleen de verdwijning van het meisje maar ook het gevoelsleven van Ellen wordt met een indrukwekkende intensiteit beschreven. Ellen is een gebroken vrouw en Lycke een uiterst gevoelig meisje. Als lezer vrees je het ergste voor allebei.

De oplettende lezer heeft precies op het juiste moment in het verhaal door wie de dader is en wat zijn of haar motief is. Daarna wordt de waarheid op gevoelige wijze onthuld. Het verhaal is niet alleen spannend en meeslepend maar ook heel aangrijpend. De schrijfster weet de gevoelens van alle betrokken uiterst raak neer te zetten. Het verhaal ademt zowel daadkracht als melancholie uit.

Sommige mensen zijn geboren om te schrijven. Gelukkig heeft Mikaela Bley door dat zij bij dit selecte gezelschap hoort. Ze is gestopt met haar werk als inkoper bij TV4 om zich fulltime op het schrijverschap te storten. Hoera!

ISBN 9789400506602 | paperback | 334 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | juni 2016
Vertaald door Elina van der Heijden en Wiveca Jongeneel

© Annemarie, 8 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Opeens is alles anders
Frits van Dijk

Strafrechtadvocaat Bart van Felsen worstelt met zijn geweten. Hij heeft al jaren een goedlopend advocatenkantoor en tal van zware criminelen zijn dankzij hem op vrije voeten gesteld. Hij is altijd van mening geweest dat iedereen een goede verdediging verdient. Voor Bart is het altijd een sport geweest. Een spelletje waar hij goed in is. De laatste tijd schenkt zijn succes hem echter geen voldoening meer. Nadat hij een bekende Nederlander succesvol verdedigde, is het gouden randje om zijn succes verdwenen. Zijn cliënt was dronken in zijn auto gestapt, waarna hij een jong meisje doodreed. Dankzij Bart kreeg hij slechts een lichte straf. Het personeel viert de overwinning maar Bart voelt zich allesbehalve trots.

Monique de Vree werkt al jaren als officemanager voor Bart. Een avondje uit met haar beste vriendin Patricia kent een schokkende afloop. Wanneer Patricia thuiskomt, treft ze haar kersverse vriend John dood aan. Hij is vermoord. Het appartement van Patricia is helemaal overhoopgehaald. Patricia belt eerst de politie en daarna Monique. Ze is volledig overstuur.

Voor Patricia haar vriend John ontmoette, had ze een relatie met Oscar. Monique mocht hem niet. Ze vertrouwde Oscar niet en was opgelucht toen ze hoorde dat Patricia de relatie verbroken had. Met John leek het geluk haar opnieuw toe te lachen. Toch moest Monique even slikken toen Patricia vertelde dat John een oud-collega van Oscar was. Zou Oscar dat wel op prijs hebben gesteld?

Oscar is nog altijd werkzaam voor het koeriersbedrijf waar ook John werkzaam was. John stapte niet lang geleden op omdat hij afstand wilde nemen van de criminele activiteiten waar het bedrijf zich mee bezighield. Om ervan verzekerd te zijn dat zijn ontslag geen staartje zou hebben, had John een USB-stick met belastende informatie gevuld. John voelde zich veilig maar Monique schrok behoorlijk toen Patricia haar tijdens hun avondje uit vertelde dat John haar een duplicaat van de USB-stick had gegeven. Zullen criminelen die zich met drugshandel bezighouden zich werkelijk gedeinsd houden of zullen ze proberen de USB-stick met geweld op te eisen? Na de moord op John vreest Monique het ergste.

Rechercheurs Rob Gerritsen en Yvonne Verbeek houden zich met het moordonderzoek bezig. Zij kenden het slachtoffer. Na zijn vertrek bij het koeriersbedrijf hadden ze hem benaderd, in de hoop dat hij tegen zijn voormalige werkgever zou willen getuigen. John had de boot afgehouden. Tegen Patricia vertelde hij dat het veel te gevaarlijk was om als verklikker op te treden. Dat zou hij vast met de dood moeten bekopen.

Patricia besluit de politie niks over de USB-stick te vertellen. Ze is bang en verward. Rob en Yvonne laten zich echter niet zomaar afschepen. Ze hebben al een verdachte op het oog. Oscar, de ex van Patricia, is op de avond van de moord bij het appartement van Patricia gesignaleerd. Oscar heeft een goed excuus voor zijn aanwezigheid maar Rob en Yvonne vinden het moeilijk hem te geloven. Het is wel heel toevallig dat Oscar, die de relatiebreuk niet goed heeft opgevat, op de avond van de moord zijn opwachting bij de woning van Patricia heeft gemaakt.

De misdaadroman Opeens is alles anders bestaat uit meerdere verhaallijnen die netjes op elkaar aansluiten. Ook Bart van Felsen krijgt met de moordzaak te maken. Iemand probeert hem op smerige wijze te manipuleren. Zal de ingewikkelde zaak zijn ondergang worden? Niet alleen hij, maar ook een goede vriendin wordt in het nauw gedreven.

De auteur heeft een paar jaar over het schrijven van dit debuut gedaan. Het is duidelijk dat hij goed begrijpt dat het schrijven van een boek veel tijd en aandacht verdient. Hoewel het boek de soepelheid van een doorgewinterde schrijver ontbeert, is het verhaal netjes opgebouwd en redelijk goed onderbouwd. Soms zakt het verhaal door alle details, persoonlijke verhalen en ontwikkelingen wat in. Het had iets meer vaart mogen hebben. De overduidelijke gedrevenheid waarmee het boek geschreven is, maakt het echter tot een plezierig boek om te lezen. Ik was nieuwsgierig naar de ontknoping en die stelde me zeker niet teleur.

Opeens is alles anders is met hart en ziel geschreven. Frits van Dijk moet nog wat groeien als schrijver maar aangezien de ijver van de bladzijdes afspat, heb ik er alle vertrouwen in dat hij zijn vaardigheden als schrijver nog verder zal ontwikkelen. Op naar een volgend boek!

ISBN 9789461538581 | paperback | 290 pagina's| Uitgeverij Aspekt | januari 2016

© Annemarie, 6 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://tinaseskis.com

Een stap te ver
Tina Seskis

Ze heeft haar vertrek zorgvuldig gepland en niets aan het toeval overgelaten. Toch vindt Emily Coleman het moeilijk haar tranen te bedwingen. Haar oude leven is voorgoed voorbij. Alleen een compleet nieuwe start kan haar nog redden. Een nieuw leven zonder haar gezin, zonder haar ouders en zonder haar tweelingzus Caroline. De trein waarin ze is gestapt, zal haar naar Londen voeren. In de grote stad zal ze haar oude identiteit van zich afschudden. Emily Coleman wordt Cat Brown.

Nog maar een paar maanden geleden was Emily een gelukkige vrouw. Haar echtgenoot Ben was haar grote liefde. Hun prachtige zoon maakte hun geluk compleet. Emily genoot met volle teugen van het moederschap en het feit dat er opnieuw een wondertje in haar buik groeide, deed haar soms duizelen van geluk. Dat alles is nu voorbij. Terwijl de trein voortraast, probeert ze zo min mogelijk aan het gezin dat ze zojuist heeft verlaten te denken. Ben zal radeloos zijn wanneer hij ontdekt dat ze is verdwenen. En Charlie, ach de kleine Charlie zal het al helemaal niet begrijpen.

In Londen begint Emily helemaal opnieuw. Ze huurt een kamer in een groezelig huis. Haar medehuurders vormen een gemêleerd gezelschap. De anonimiteit van haar nieuwe bestaan, voelt als een warm bad. Niemand weet wie ze is. Niemand weet wat er is gebeurd. In de blikken die op haar rusten, leest ze geen medelijden of een oordeel. Niemand kent haar. Het voelt bevrijdend. Emily weet een nieuwe baan te bemachtigen. Niet als advocaat, wat ze jaren is geweest, maar als receptioniste bij een reclamebureau.

Haar nieuwe leven voelt vooralsnog als een net iets te kleine jas. Emily voelt zich opgelaten tussen de hippe reclamemensen. Zal ze door de mand vallen? Met behulp van haar nieuwe vriendin Angel, past ze haar kledingstijl aan. Stukje bij beetje verandert Emily in een compleet ander mens. Het doet haar goed. Toch lukt het haar maar niet haar verleden volledig uit haar gedachten te verbannen. Gelukkig is Angel altijd bereid haar te helpen. Emily doet dingen die ze nooit voor mogelijk had gehouden. Ze is nu immers Cat, een vrouw van de wereld. Huisvrouw Emily bestaat niet meer.

Ruim dertig jaar voor Emily haar gezin de rug toekeerde, beviel Frances Brown van niet één maar twee dochters. De komst van het tweede meisje overviel haar. Ze had zich de maanden voor de bevalling goed op de komst van haar kind voorbereid, vastbesloten een goede moeder te worden. Het tweede kind was niet gepland. Niet gewenst ook. In de jaren die volgden probeerde Frances zich zo goed mogelijk van haar taak te kwijten. Ook het tweede meisje, dat zoveel schrieler was dan de blakend gezonde eerstgeborene, verdiende haar liefde. Dat ze meer van Emily hield, zou ze nooit aan Caroline laten merken.

Caroline merkte het wél. Het kleine meisje voelde haarfijn aan dat haar moeder meer van Emily hield. Was Caroline daarom zo’n moeilijk kind? Kreeg ze daarom als tiener anorexia en groeide ze daarom uit tot een onhebbelijke volwassene? Ook al waren ze een eeneiige tweeling, Emily en Caroline konden niet goed met elkaar overweg. Dat Emily gelukkig was met haar gezin, was dan ook een doorn in het oog van haar tweelingzus.

Een stap te ver is het meeslepende debuut van Tina Seskis, die jarenlang in de reclamewereld werkzaam was. Aanvankelijk gaf ze het boek in eigen beheer uit. Binnen een jaar verkocht ze 100.000 e-books en 10.000 boeken. Ze werd door een grote uitgever opgemerkt en nu wordt haar boek in maar liefst 18 landen uitgebracht. Wie dit boek leest, begrijpt heel goed waarom. Het is een vrijwel vlekkeloos debuut, op de verhaallijn over Angel na. Die verhaallijn is minder mooi uitgewerkt. Hoewel het volledige verhaal vanuit meerdere perspectieven wordt verteld en de auteur gedurfd met de tijd speelt, is alles uitstekend te volgen.

Het verhaal in Een stap te ver draait om de gebeurtenis die het leven van Emily voorgoed veranderde. Is haar iets overkomen of heeft ze zelf iets onvergefelijks gedaan? De lezer kan uit de gedragingen van Emily enkel opmaken dat er iets vreselijks is gebeurd. Ze houdt nog altijd zielsveel van haar gezin. Waarom is ze toch weggegaan? De verhaalstijl van Tina Seskis doet denken aan die van de eveneens Britse auteur Elizabeth Haynes. Persoonlijk en indringend. Ik ben ervan overtuigd dat dit intense verhaal het begin van een glansrijke schrijverscarrière vormt.

ISBN 9789400504998 | paperback | 342 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | juli 2016
Vertaald door Willem van Paassen en Catalien van Paassen

© Annemarie, 6 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://thomasrydahl.com