De man met negen vingers
Thomas Rydahl

Er staat een auto op het strand van Fuerteventura, een zwarte Volkswagen Passat. Een politieman markeert het met een afzetlint. Een grote camera flitst terwijl er foto’s van een doos met papieren, oude kranten misschien, op de achterbank van het voertuig worden gemaakt. Het toegestroomde publiek staat op een kluitje in de stromende regen. Het geheel biedt een trieste aanblik.

Ook Erhard Jorgenson is op het tumult afgekomen. Samen met zijn jonge vrienden Beatriz en Raúl kijkt hij toe. Hoe is de auto op het strand beland? Heeft iemand het van de helling naar beneden gerold? Was het de bedoeling dat de auto in zee zou verdwijnen? Al snel besluit het drietal te vertrekken. De activiteiten op het strand hebben iets macabers.

Enkele dagen later wordt Erhard door politieman Bernal benaderd. Hij heeft een vel papier met daarop een onduidelijke tekst bij zich. De inkt is grotendeels vervaagd. Bernal wil weten of het om een Deense tekst gaat. Erhard stelt zich terughoudend op. Kunnen ze niemand anders zoeken? Kort geleden werd hij nog door Bernal ondervraagd. Erhard was getuige van een eenzijdig, dodelijk, ongeval en Bernal vermoedde dat hij op de plek van het ongeval een dure ring had opgeraapt. Erhard ontkende. Het ging hem immers helemaal niet om de ring maar om de vinger die op de grond lag. Het lag als een soort geschenk op Erhard te wachten. Nu koestert hij de vinger. Het is alsof hij eindelijk weer compleet is. Een man met tien vingers in plaats van negen.

Bernal neemt geen genoegen met Erhards weigering. Het is belangrijk dat de krantensnippers vertaald worden. Ze zijn in de auto op het strand aangetroffen. Uiteindelijk vertrouwt Bernal hem toe dat de doos niet enkel met oude kranten was gevuld. Er lag een jongetje in de doos. Een baby van hooguit drie maanden oud. Honger is het kindje fataal geworden. Erhard is verbijsterd.

De zaak grijpt Erhard behoorlijk aan. Wie heeft het kind op het strand achtergelaten? Wie is zo harteloos geweest een hulpeloos kind uit te hongeren? Al snel heeft de politie de moeder van het dode jongetje gevonden. Erhard vertrouwt het echter niet. Wanneer hij ontdekt dat een prostituee en flinke som geld heeft gekregen om zich als moeder van het kind op te werpen, krijgt zijn vertrouwen in de politie een grote knauw. Hij besluit de werkelijke moeder van het kind op te sporen. Hij wil weten wat er gebeurd is en waarom het kind moest sterven.

De man met negen vingers is het debuut van de Deen Thomas Rydahl (1974). Het boek viel onmiddellijk in de prijzen. De setting is totaal anders dan die van de gemiddelde Scandinavische thriller. Het verhaal speelt zich af op het eiland Fuerteventura, dat bij de Canarische eilanden hoort. Erhard Jorgenson, die bijna zeventig is, woont er al zo’n zeventien jaar.

Waarom is Erhard zo geobsedeerd door het tragische sterfgeval? Is het soms omdat hij jaren geleden als een dief in de nacht zijn gezin verliet en naar het afgelegen eiland vluchtte? Sindsdien leeft hij een uiterst sober, armoedig, bestaan. Van het weinige geld dat hij als taxichauffeur verdient, stuurt hij het grootste deel naar zijn gezin in Denemarken. Meer contact is er niet. De mensen op het eiland noemen hem Heremiet. Een naam die goed bij het kluizenaarsbestaan van Erhard past.

Vlak na de vondst van het babylijkje gebeurt er nóg iets dat Erhards bestaan overhoopgooit. Hij treft Beatriz zwaargewond aan. Raúl is spoorloos verdwenen. Beatriz prevelt iets voor ze het bewustzijn verliest, waarop Erhard een wonderlijk besluit neemt.

Het verhaal in De man met negen vingers moet even op gang komen maar daarna wordt je als lezer als het ware door de wereld van Erhard omhuld. Zijn onderzoek vordert moeizaam. Erhard is geen speurder maar een oude man met een hoofd vol muizenissen. Een man die gekweld wordt door schuldgevoel. Op geheel eigen wijze sprokkelt Erhard informatie bij elkaar. Hij wordt steeds creatiever en steeds brutaler. Zonder dat hij het doorheeft, is hij op het eiland het gesprek van de dag.

De auteur weet de personages en het eilandleven in dit prachtige, melancholische verhaal levensecht te beschrijven. Het was alsof ik op een holletje achter Erhard aanliep, zag wat hij zag en voelde wat hij voelde. Wat een formidabel debuut!

ISBN 9789044535112 | paperback | 575 pagina's| Uitgeverij De Geus | mei 2016
Vertaald door Ingrid Hilwerda

© Annemarie, 4 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het buurmeisje
Ruth Rendell

Het is juni 1944 als een groep kinderen de tunnels ontdekt. De tunnels, die ze qanats noemen, zijn gebleven toen de bouw van een nieuw wijkje aan de rand van Londen gestaakt werd. Dat werd gedaan toen de oorlog uitbrak, en in de tussentijd is het terrein begroeid geraakt en een idyllisch speelterrein geworden voor de kinderen. Het was hun geheime plek. Tot op een dag de vader van een van de jongens verscheen en hen wegjoeg. En zoals ze later zouden vertellen: in die tijd gehoorzaamde je aan volwassenen. Ze bleven weg.

Ze hadden er natuurlijk geen idee van waarom ze weg moesten. Ze hadden geen weet van de bezigheden van de man toen die de tunnels voor zichzelf had. Evenmin konden ze iets weten van de moord die in die tijd gepleegd werd. De moeder van een hen verdween. Maar het was heel aannemelijk dat zij was weggelopen met een ander, zoals zijn vader verklaarde. En als er mannen verdwenen, ach, die waren vast in een opwelling het leger in gegaan. Het was een tijd waarin veel gebeurde en het allemaal niet zo duidelijk was. Bovendien werd de jongen ook weggestuurd, en was het spreekwoord 'uit het oog uit het hart' van toepassing.

Zeventig jaar later blijken de gebeurtenissen van 1944 toch nog gevolgen te hebben. Natuurlijk waren er die al eerder: alles wat plaatsvindt, heeft gevolgen. Het was alleen niet duidelijk wat de bron was. De tunnels zijn al lang verdwenen - er is zoals al gepland was - een woonwijk gekomen. De kinderen hebben al een heel leven achter de rug, en zijn hun jeugd al haast vergeten. 

Maar als er een koektrommel gevonden wordt waarin de botten van twee handen zitten, komt alles weer terug. De betrokkenen willen nu het verleden duidelijk krijgen. Wat is er precies gebeurd? Politie-inspecteur, Colin Quell, moet de zaak onderzoeken, maar heeft er niet zo veel zin in. Hij heeft het al druk genoeg. Intussen leeft de man van wie de lezer weet dat hij een moordenaar is ook nog, hij slijt zijn dagen in een zeer luxueus verzorgingshuis.

Veel personages die allemaal een rol vervullen in het verhaal over de gevolgen van een daad van zeventig jaar geleden. Ruth Rendell heeft niet de bedoeling gehad een heuse thriller te schrijven, het is een psychologische misdaadroman, die een inkijkje geeft in de mens.

Ze begint dan ook met het verhaal van de moord, met de gebeurtenis die zoveel jaren later de gemoederen nog in beroering zal brengen. Dan brengt ze de kinderen van toen weer bij elkaar, mensen die veranderd zijn maar diep van binnen nog steeds de kinderen van toen zijn. Zonder de vondst van de koektrommel zouden hun levens gewoon verder gekabbeld zijn. Nu is er iets opgerakeld dat opnieuw de dingen in beweging kan brengen. Hun gezapig leventje is opgeschrikt, en zo wordt het gelukkig toch nog een spannend verhaal.

ISBN 9789400506190 | paperback| 288 pagina's | Uitgeverij A.W. Bruna| juni 2016
Vertaald door Marike Groot en Sander Brink

© Marjo, 4 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zie ook de Leestafelrecensie over het boek Crush van Ellen De Vriend in de categorie jeugd 15+. 

Vermist
Ellen De Vriend

Het eten is volledig verpieterd. Joost is al een uur te laat. Een licht gevoel van ongerustheid maakt zich van Karen meester. Waarom heeft Joost niet even gebeld om haar te zeggen dat hij wat later thuis zal zijn? Hij heeft zelfs geen appje gestuurd. Wanneer Karen haar echtgenoot probeert te bellen, wordt ze naar zijn voicemail doorgeschakeld. Ach, er is vast niks aan de hand. Straks komt Joost thuis en dan zal hij haar ongetwijfeld kunnen uitleggen waarom hij onbereikbaar en te laat was. 

Karen boft met haar Joost. Dat ze zo snel na de dood van haar grote liefde Vince is hertrouwd, verbaast haar nog altijd. Toch voelde het meteen goed met Joost. Toen Vince twee jaar geleden onverwachts stierf, ontpopte collega Joost zich tot haar grote steun en toeverlaat. Een jaar geleden zijn Karen en Joost getrouwd. Gelukkig kan Joost prima met Karens negenjarige dochter Melissa overweg. Het meisje is dol op haar stiefvader. Tegenwoordig zijn Karen en Joost geen collega’s meer. Karen werkt nog altijd als journalist voor een krant, terwijl Joost een eigen autorijschool is gestart.

De avond kruipt voorbij. Joost blijft weg. Karen belt het ziekenhuis maar daar is Joost gelukkig niet. De politieman die Karen vervolgens spreekt, noteert bereidwillig het kenteken van Joosts auto en probeert haar gerust te stellen. Joost is een volwassen man. Misschien is hij een bekende tegengekomen en de tijd vergeten. Karen hoopt dat de politieman de waarheid spreekt. Het is alleen niks voor Joost om zomaar weg te blijven. Het voelt niet goed. Het voelt helemaal niet goed.

De volgende ochtend wordt Karen wakker in bed dat ineens veel te groot lijkt. Joost ligt niet naast haar. Karen besluit naar de politie te gaan om officieel te melden dat Joost vermist is. Ze staat een foto van Joost af, zodat er een oproep op de sociale media geplaatst kan worden. Karen belt iedereen die haar mogelijk kan vertellen waar Joost is, maar niemand kan haar helpen. Karen is radeloos. Waar is haar lieve Joost? Is hem iets overkomen?

Op een zondag, twee dagen na de verdwijning van Joost, bellen twee mannen van de recherche bij Karen aan. Ze hebben geen goed nieuws. De auto van Joost is gevonden. Hij stond slordig aan de rand van het diepste gedeelte van het Veerse Meer geparkeerd. Karen moet rekening houden met de mogelijkheid dat Joost zelfmoord heeft gepleegd. Haar wereld stort in.

Terwijl de politie met man en macht naar het lichaam van Joost zoekt, wordt de sfeer steeds grimmiger. Er melden zich ontevreden leerlingen van Joost. Ze willen hun geld terug. Dat Joost waarschijnlijk dood is, interesseert de jongeren niet. Karen weet zich geen raad. Ze kan niet bij de zakelijke rekening van Joost.

Hoewel de politie met groot materieel naar Joost zoekt, wordt hij in de weken die volgen niet gevonden. Er verschijnen berichten op internet. Joost zou volgens zijn leerlingen onbetrouwbaar zijn geweest. Karen snapt hun onvrede en probeert nog altijd bij het geld van Joost te komen. Dan doet ze dankzij een loslippige bankmedewerker een ontstellende ontdekking: de bankrekening van Joost is volledig leeggehaald. De 50.000 euro die erop zou moeten staan, is weg.

In Vermist beschrijft Ellen De Vriend, die net als Karen journaliste is, wat er allemaal op iemand afkomt als een naaste verdwijnt. Op de achterflap, en ook in het boek zelf, wordt vermeld dat er jaarlijks zo’n 40.000 Nederlanders vermist raken. De meeste mensen worden gevonden maar van ongeveer 15 van deze mensen wordt nooit meer iets vernomen.

Wanneer een dierbare vermist raakt, roept dat voor de achterblijvers veel vragen en verdriet op. Is hun partner, kind, vriend of vriendin iets overkomen? Heeft hij of zij zelfmoord gepleegd of… was het vertrek vrijwillig? Karen belandt in een achtbaan aan emoties. Het verdriet om Joost blijkt nog maar het topje van de ijsberg. Omdat hij vermist is en niet officieel doodverklaard is, belandt ze bovendien in een administratieve hel. Niet alleen psychisch maar ook financieel dreigt ze kopje onder te gaan.

Vermist begint als een gevoelig geschreven verhaal over de verdwijning van een dierbare maar ontpopt zich tot een spannende thriller met een verrassende ontknoping. Dit boek is prettig geschreven en uitermate geschikt als vakantieleesvoer.

ISBN 9789045209876 | paperback | 309 pagina's| Karakter Uitgevers | mei 2016

© Annemarie, 28 juni 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zwarte weduwe
Ross & Hartman

Het is een chaos in Europa. Vluchtelingen wachten bij gesloten grenzen wanhopig op hulp, terwijl rechtse politici fanatiek zieltjes winnen. De Europese Unie wankelt. Bloederige aanslagen eisen steeds meer slachtoffers op en angst lijkt wel te zijn uitgegroeid tot een collectieve gemoedstoestand.

Ook in Amsterdam wordt een aanslag gepleegd. Weer zijn onschuldige mensen om het leven gekomen. De dader is een jonge vrouw. Ze is te zien op beelden die door beveiligingscamera’s zijn gemaakt. Ook Carrie Montevagio is geschokt wanneer ze het nieuws verneemt. Sinds kort woont ze in Venetië, maar daarvoor was ze in Nederland woonachtig. Wie is de jonge vrouw die zichzelf opblies om dood en verderf te zaaien? Wat heeft haar tot deze afschuwelijke daad aangezet?

De aanslagen zijn koren op de molen van de rechtse politici. Ze schreeuwen moord en brand en krijgen steeds meer aanhangers. De komst van vluchtelingen wordt door steeds minder mensen getolereerd. Voor Carrie en haar collega’s is de situatie echter minder zwart-wit. Samen met collega Adam Kaplan, die ze nog altijd niet heeft kunnen doorgronden, onderzoekt Carrie de toedracht van de aanslagen. Dat de vrouw niet op eigen houtje heeft gehandeld, staat vast. Wie heeft haar tijdens de voorbereidingen geholpen?

Na de aanslag in Amsterdam is Edmund Schneider een tevreden man. Jina was als was in zijn handen. Na een aantal sessies heeft ze gewillig gedaan wat hij haar opgedragen heeft. Jina was een gebroken vrouw. Een vluchteling die haar kind was verloren. Edmund heeft haar verdriet gebruikt om haar zijn wensen op te dringen. Het was kinderspel. Zijn fantastische moeder zal trots op hem zijn. Edmund staat op het punt een nieuw tijdperk in te luiden.

Ondertussen stuurt Charles Cavendish, hoofd van de veiligheidsdienst van de NAVO, zijn team zo goed mogelijk aan. Carrie en Adam zijn echte professionals. Toch vreest hij voor hun veiligheid, vooral nu hij vermoedt dat iemand geheime informatie lekt. Charles kan het nauwelijks geloven. Hij vertrouwt al zijn collega’s volledig. Toch lijkt het of de onbekende vijand hem steeds een stapje voor is. Alsof iemand precies weet waar de leden van zijn team zich bevinden en waar ze zich mee bezighouden. Ook maakt Charles zich zorgen om zijn lieve vrouw Sarah. Ze is ronduit vergeetachtig en komt verward op hem over. Ze is toch niet ziek?

Carrie en Adam hebben inmiddels de identiteit van de vrouw die de aanslag in Amsterdam pleegde achterhaald. Het gaat om een vluchteling met de naam Jina. Volgens de mensen die haar in een vluchtelingenkamp hebben ontmoet, was ze een zachtaardige vrouw. Niemand kan zich voorstellen dat zij werkelijk een aanslag heeft gepleegd. Toch liegen de beelden er niet om. Jina heeft een bomgordel omgedaan, waarna ze zichzelf heeft opgeblazen. Er is meer. Twee mensen hadden Jina onder hun hoede genomen. Ook een andere vrouw is op dezelfde wijze uit beeld verdwenen. Wie waren deze behulpzame lieden? Hadden zij het werkelijk goed met de vrouwen voor?

In Zwarte weduwe schetsen Tomas Ross en Corine Hartman een ontluisterend, grimmig beeld van het hedendaagse Europa. Het verhaal wordt vanuit meerdere perspectieven verteld. Carrie en Adam dragen vluchtelingen een warm hart toe maar dat kan niet over iedereen in het boek beweerd worden. De rechtse politici lijken een front te vormen, een uiterst lugubere club.

Dit maatschappijkritische verhaal is messcherp geschreven. Het is een tik op de vingers voor mensen die enkel naar de grootste schreeuwers luisteren. Zijn extremistische moslims werkelijk de enigen die baat bij de aanslagen hebben? De enigen die ze plegen? Wordt de burger als speelbal voor een groter plan gebruikt? Carrie en Adam doen hun uiterste best het brein achter de aanslagen te vinden maar hun tegenstanders zijn vooralsnog een maatje te groot.

Zwarte weduwe is het tweede boek van Tomas Ross en Corine Hartman. Nu al vormen ze een uitstekend op elkaar ingespeeld schrijversduo dat actuele thema’s zonder terughoudendheid onder de loep neemt.

ISBN 9789023498971 | paperback | 344 pagina's| Cargo | juni 2016

© Annemarie, 27 juni 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Twee levens
Rob Scherjon

‘Eerst dat gedoe met die sinaasappels’, snikte ze, ‘dan die vrouwenhand die je in dat plantsoen hebt opgeraapt. Je had het aan de politie moeten overlaten. Herman, waar ben je in vredesnaam mee bezig?’

Herman Klok werkt al jaren als marktkoopman. Samen met zijn vrouw Stientje runt hij een goedlopende groente- en fruitkraam. Het zal niet lang meer duren voor ook hun tienjarige zoon Winter zijn opwachting in de kraam zal maken. De liefde voor het marktleven zit de familie in het bloed. Herman is een tevreden man die zijn zaakjes goed voor elkaar heeft. Het enige wat op hem aan te merken valt, is dat hij te impulsief en nieuwsgierig van aard is.

Dat hij onrechtmatig honderd kilo sinaasappels in zijn vrachtwagen liet laden, was maar een grapje. Toen de heftruckchauffeur met zijn oranje voorraad voor kwam rijden, wees Herman zijn eigen vrachtwagen aan. Helaas kon de directeur van de groothandel niet om het voorval lachen. Hij stapte naar de politie. Herman kreeg een taakstraf opgelegd. Hij zal zich een aantal uren moeten bezighouden met het schoonhouden van de straten van het mooie vestingstadje waar hij woont.

De immer goedgeluimde Herman kan zijn nieuwe klusje wel waarderen. IJverig raapt hij met zijn afvalgrijper allerhande troep van straat. De meegenomen vuilniszak raakt vol en de straat wordt steeds schoner. Ook het parkje wordt door Herman onder handen genomen. In het gras ligt iets donkers. Herman pakt het op, ziet wat het is en stopt het verschrikt in zijn vuilniszak. Wanneer hij van de schrik bekomen is, beseft hij dat zijn vondst niet bij het vuilnis hoort. Hij haalt het tevoorschijn en legt het netjes op de vindplaats terug. Herman belt de politie. Hij meldt dat hij zojuist een hand heeft gevonden. Een vrouwenhand met roodgelakte nagels.

Hoewel Herman slechts een toevallig voorbijganger is, wordt hij door de politie stevig aan de tand gevoeld. Hoe kan het dat er bloed in Hermans vuilniszak is aangetroffen? Heeft hij de hand soms zelf in het plantsoen gedumpt? Gelukkig zorgt Hermans advocaat ervoor dat hij het politiebureau weer mag verlaten. Hij besluit het voorval niet aan Stientje te vertellen. Die moet nog altijd bekomen van zijn “grapje” met de sinaasappels.

De volgende middag trekt Herman er weer met afvalgrijper en vuilniszak op uit. Omdat hij steeds aan zijn lugubere vondst moet denken, besluit hij opnieuw naar het parkje te gaan. Het is er druk. De politie heeft een gedeelte van het park afgezet. Er zijn zojuist een dode vrouw en een hond opgegraven. De vrouw mist een hand. Uit het zicht van de politie haalt Herman een kokertje uit zijn jaszak tevoorschijn. Hij heeft het bij de ingang van het park gevonden. Het kokertje is bedoeld om aan een hondenhalsband vast te maken. Behoorde het aan de begraven hond in het park toe? Wanneer Herman een adres in het kokertje aantreft, kan hij zijn nieuwsgierigheid niet lang bedwingen.

Herman ontpopt zich van marktkoopman tot detective. Op eigen houtje achterhaalt hij de identiteit van het slachtoffer. Hij ontdekt dat het slachtoffer een keurige dame met een goedbetaalde baan was. Buiten werktijd onderging ze echter een bijzondere transformatie. De dame in kwestie leidde een dubbelleven. Hermans onderzoek gaat veel te ver en hij haalt zich de woede van de politie én van Stientje op de hals. Het lukt Herman echter niet meer de zaak van zich af te zetten. Het is een obsessie voor hem geworden.

Rob Scherjon - die werkzaam is geweest als journalist, tekstschrijver en voorlichter van de Gemeentebibliotheek Rotterdam - was drieënvijftig jaar oud toen in 1991 zijn eerste boek, Het Japanse medicijn, het levenslicht zag. Hij kreeg de smaak te pakken en er volgden meer boeken. Inspiratie voor het boek Twee levens haalde hij uit een krantenartikel waarin het dubbelleven van een vrouwelijke bankmanager uit de doeken werd gedaan.

Twee levens heeft wel iets weg van een Baantjer-boek. Meeslepend maar niet gruwelijk. De sfeer is gemoedelijk en de schrijfstijl is joviaal. Het verhaal is deels op ware gebeurtenissen gebaseerd en gaat over een serieuze zaak. Toch weet de auteur de vertelling luchtig en vol humor te brengen. Herman maakt er een potje van en dat is precies wat dit misdaadverhaal zo vermakelijk maakt. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen.

ISBN 9789461539021 | paperback | 152 pagina's| Uitgeverij Aspekt | april 2016

© Annemarie, 25 juni 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Scorpio
Hilde Vandermeeren

Mensen vermoorden is zijn beroep. Huurmoordenaar Michael was nog maar een tiener toen hij zijn eerste moord pleegde. Hij is al jaren werkzaam voor de organisatie Scorpio. Zijn bazin, Dolores, haalt de opdrachten voor hem en zijn collega’s binnen. Alleen zij weet wie opdracht tot moord heeft gegeven. Michael vindt het prima zo. Hij doet wat hem opgedragen wordt, zonder dat hij wroeging voelt. In de loop der jaren heeft hij zich een handige eigenschap aangeleerd. Zijn bijnaam is “De Kameleon”.

Ook de huurmoordenaarsmarkt is aan concurrentie onderhevig. Dolores besluit daarom om voortaan ook kinderen tegen betaling om het leven te brengen. De eerste opdracht is al snel binnen. Het gaat om voormalig atlete Gaelle en haar zevenjarige zoontje Lukas. Michael is degene die hen zal vermoorden. Michael zal niks aan het toeval overlaten en de buitenwereld zal denken dat Gaelle zelf de dader is. Toch voelt het, voor het eerst tijdens zijn lange loopbaan, niet goed. Michael wil geen kind doden. Wanneer hij probeert de opdracht te weigeren, zadelt Dolores hem met een partner op. Elke stap die hij zet, wordt met argusogen bekeken.

Gaelle is zich nergens van bewust. Ze probeert te genieten van een korte gezinsvakantie in het Zwarte Woud. Haar huwelijk met Bernd wankelt. Is de liefde tussen haar en Bernd na de geboorte van hun zoon Lukas langzaam weggesijpeld? Gaelle denkt liever niet meer aan die vreselijke periode terug. Ze was depressief en wist zich soms geen raad met haar huilende baby. Gaelle hoopte dat het gezinsuitje hun huwelijk nieuw leven in zou blazen maar bij thuiskomst blijkt er niets veranderd te zijn.

Dan wordt er een gat in Gaelle’s geheugen geslagen. Ze voelt zich angstig. Waar is ze? Haar instinct zegt haar dat ze moet vluchten maar ze begrijpt niet waarom. Ook heeft ze vaag het gevoel dat er een kind in nood verkeert. Verward zakt ze weg in een diepe slaap. Het duurt even voor Gaelle zich weer bewust van haar omgeving is. Ze ligt in een ziekenhuis. Een psychiatrisch ziekenhuis. Gaelle begrijpt niet waarom. En waar is haar man? Het klopt toch dat ze getrouwd is? En dan ineens danst Lukas haar herinneringen binnen. Lukas, haar kind. Waar is haar kind?

Wanneer Gaelle weer voldoende aanspreekbaar is, hoort ze de vreselijke waarheid. Ze heeft geprobeerd haar zoon om het leven te brengen, waarna ze een zelfmoordpoging heeft gedaan. Kennelijk heeft ze halverwege haar afschuwelijke daad spijt gekregen en een sms-bericht aan haar beste vriendin Ebba gestuurd. Dankzij het doortastende optreden van haar vriendin leeft Lukas nog, maar het jongetje ligt in coma. Of hij het gaat halen, is nog niet zeker. Gaelle’s wereld stort in.

De bewijzen tegen Gaelle zijn overduidelijk. Ze had zelfs een excuusbriefje achtergelaten en bovendien zijn er antidepressiva in haar huis gevonden. Waarom heeft ze voor haar echtgenoot verzwegen dat ze weer door een depressie werd geplaagd? Gaelle is met stomheid geslagen. Heeft ze werkelijk geprobeerd haar kind te doden? Ineens weet ze het weer. Er waren twee mannen in haar huis. Twee mannen die zich op haar en Lukas stortten. De man die haar vastgreep fluisterde dat ze net moest doen of ze bewusteloos was. Gaelle luisterde niet. Ze stuurde in paniek een sms aan Ebba en dat werd door de tweede man opgemerkt…

Hilde Vandermeeren heeft opnieuw een echte pageturner geschreven. Natuurlijk gelooft niemand Gaelle’s verhaal over de twee onbekende mannen in haar huis. Ze is de enige die beseft dat Lukas nog steeds in gevaar verkeert. Ze zit echter opgesloten in een psychiatrisch ziekenhuis. Hoe kan ze haar kind helpen als niemand haar gelooft?

Wie heeft opdracht tot de huurmoorden gegeven? Dat is de grote vraag. Alleen de opdrachtgever en Dolores kennen de waarheid. Heeft Bernd de moorden besteld? Heeft hij zich werkelijk van zijn vrouw en bloedeigen kind willen ontdoen? Wanneer Gaelle uit het psychiatrisch ziekenhuis weet te ontsnappen, wordt ze niet alleen door de politie gezocht. De opdracht is immers nog altijd niet volbracht en Dolores stelt haar clientèle niet graag teleur.

Deze vierde thriller van Hilde Vandermeeren heb ik met ingehouden adem gelezen. Het spannende verhaal is goed uitgewerkt en leest als een trein. Door welke gebeurtenissen is het Poolse jongetje Michael een huurmoordenaar geworden? Kan Lukas nog gered worden? Lees dit boek en ontdek de onthutsende waarheid!

ISBN 9789021402420 | paperback | 318 pagina's| Uitgeverij Q | mei 2016

© Annemarie, 23 juni 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zwarte wol
Henri Van Nieuwenborgh

Vijftien miljoen euro gooi je niet zomaar even weg. Toch lijkt het soms of er niets anders op zit. Louis heeft zijn leven lang hard gewerkt. Als breigoedfabrikant heeft hij enorme bedragen verdiend. Bedragen waar de belastingdienst het nodige van op heeft gesnoept. Gelukkig heeft Louis een aanzienlijk bedrag uit de klauwen van de, in zijn ogen, grijpgrage regering weten te redden. De miljoenen staan veilig op een bank in Luxemburg. Helaas is het land van plan op korte termijn het bankgeheim op te heffen. Zwartspaarders zullen zonder pardon aan hun regering uitgeleverd worden.

Louis en zijn zoon Victor proberen uit alle macht een oplossing voor hun probleem te vinden. Als hun geheime spaarpot aan het licht komt, zullen ze het aanzienlijke bedrag niet alleen kwijtraken maar dan zullen ze ook een fikse straf opgelegd krijgen. Hoe kunnen Louis en Victor het bedrag onopgemerkt witwassen? Vader en zoon weten het niet. Dat hun onderlinge band nooit sterk is geweest, maakt de situatie alleen maar erger. Louis ergert zich aan het passieve gedrag van zijn zoon. Victor is een moederskindje. Altijd al geweest. Bovendien geeft hij Louis de schuld van de dood van zijn moeder. Als Louis zijn vrouw niet mee op vakantie naar India had genomen, zou ze nu nog geleefd hebben.

Louis verblijft in rusthuis Avondrood, waar hij in een serviceflat woont. Ook al is hij bejaard, hij heeft nog altijd oog voor het vrouwelijk schoon. Zo kijkt hij zijn ogen uit als de knappe verpleegster Mona zijn flat betreedt. Mona lacht om zijn ondeugende opmerkingen. Ze is gelukkig met haar nieuwe vriend Marek, een gespierde Pool met een mysterieuze baan. Mona weet niet dat Marek in een benarde positie is beland. Hij heeft een enorme gokschuld bij zijn baas, die de discotheek waar Marek werkt in de nachtelijke uren tot een illegaal casino omtovert. Marek moet zijn schuld afbetalen, en snel ook. Uit wanhoop benadert hij maffiabaas Aleksandr. De doorgewinterde crimineel is bereid hem te helpen. Marek is uit de problemen of… beginnen zijn problemen nu pas echt? Maffiabazen geven immers niet zomaar geld aan vreemdelingen.

De nietsontziende crimineel Aleksandr zint op wraak. Het verhaal van Marek heeft hem met woede vervuld. Als eigenaar van een casino moet Aleksandr zich aan tal van regels houden. Witwassen van geld is er niet meer bij. Werkelijk alles wordt gecontroleerd. Dat Mareks baas een illegaal casino runt, zal niet ongestraft blijven. Daar zal Aleksandr persoonlijk voor zorgen.

Zwarte wol is het derde boek van voormalig bankdirecteur Henri van Nieuwenborgh. Over zijn vorige boek was ik erg tevreden maar dit boek is me tegengevallen. Zwarte wol gaat over zwart geld en over de liefde. Met name het liefdesleven van Louis komt aan bod. Hij heeft in het rusthuis zijn oog op een bejaarde schone laten vallen. De auteur blijft maar uitweiden over het al dan niet aanwezige libido van Louis en over het wel of niet functioneren van het geslachtsdeel van dit personage. Het helpt de romantiek in het verhaal om zeep. Ook bepaalde overpeinzingen van de hoofdpersonen vallen uit de toon. De verhaalelementen zijn niet met elkaar in balans. Net als in het debuut van deze schrijver – De bankier – worden vrouwen als minderwaardige wezens neergezet. Alleen hun uiterlijk doet ertoe. Wie er niet tiptop uitziet, wordt flink afgekraakt.

De verhaallijnen over het zwarte geld zijn boeiend maar passen niet goed bij elkaar. De manier waarop ze met elkaar zijn verbonden, is te summier. Toch is het interessant om te lezen dat zwart geld niet alleen in de criminele wereld voorkomt. Ook in het zakenleven worden grote bedragen weggesluisd. Het onderwerp past goed bij de auteur, die jarenlang in het bankwezen heeft gewerkt. Hij kent het reilen en zeilen binnen de financiële wereld immers goed.

Zwarte wol zal slechts een selecte groep lezers aanspreken maar dat Henri van Nieuwenborg kan schrijven, heeft hij met Vals glazuur wel bewezen. Hopelijk weet hij de stijl van dat boek nogmaals te evenaren.

ISBN  9789086663965 | paperback | 300 pagina's| Mosae Libro | maart 2016

© Annemarie, 23 juni 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Weg zonder genade
John Hart

Ook al is Gideon Strange nog maar veertien jaar oud, hij zal de dood van zijn moeder wreken. Dertien jaar gevangenisstraf is niet genoeg voor de man die het leven van Julia Strange nam. Toch aarzelt Gideon kort op het moment dat hij het pistool op de zojuist vrijgelaten Adrian Wall richt. Zijn twijfel wordt hem bijna fataal. Een getuige van het voorval schiet Gideon neer. Adrian Wall ontsnapt, niet voor het eerst, ternauwernood aan de dood.

Wanneer het trieste voorval rechercheur Elizabeth Black ter ore komt, gaat haar hart in eerste instantie naar haar protegé Gideon uit. Zij was degene die destijds het ontzielde lichaam van zijn moeder vond. Het lag op het altaar van de kerk waar Elizabeth het liefst nooit meer kwam. De kerk van haar vader. De kerk die haar, net als haar vader, in de steek had gelaten. Na de dood van Julia Strange ging het al snel bergafwaarts met haar echtgenoot. Tegenwoordig is Robert Strange vaker dronken dan nuchter. Elizabeth houdt al jaren een oogje in het zeil.

Ook Adrian Wall neemt een speciaal plekje in haar hart in. Hij heeft haar leven gered. Als hij niet op het juiste moment was opgedoken, zou Elizabeth op zeventienjarige leeftijd zelfmoord hebben gepleegd. In plaats daarvan ging ze bij de politie. Dat haar grote voorbeeld, en heimelijke liefde, Adrian een moordenaar zou zijn, heeft ze nooit geloofd. Helaas is ze de enige. Nu is Adrian niet meer de man die ze als jong meisje aanbad. De gevangenis heeft hem voorgoed veranderd. Voor een politieman is een verblijf in de gevangenis een ware hel.

Adrian Wall heeft nog maar één vriend. Zijn oude celmaat Eli is zijn steun en toeverlaat. Dat Eli al jaren dood is, doet er niet toe. Eli zit in zijn hoofd en praat tegen hem. Hij is er wanneer Adrian hem nodig heeft. Hij weet best dat het zijn eigen hersenspinsels zijn maar zonder de geruststellende stem van zijn kameraad zou hij het niet redden. Ook buiten de gevangenis voelt Adrian zich vogelvrij. De gevangenisdirecteur lijkt nog altijd in zijn nek te hijgen. Niemand is blij met zijn vrijlating. Vooral niet wanneer er opnieuw een vermoorde vrouw wordt gevonden. Ook dit slachtoffer ligt op het altaar. De geschiedenis herhaalt zich.

Elizabeth weet best dat haar beoordelingsvermogen door haar zwak voor Adrian vertroebeld wordt. Toch vindt ze het nog altijd moeilijk te geloven dat Adrian een moordenaar, laat staan een seriemoordenaar, is. De ex-gevangene is een gebroken man. Hij straalt niks moordlustigs uit. Wanneer Adrian haar over zijn speciale band met Julia Strange vertelt, gelooft ze hem. Opnieuw is ze de enige. Elizabeth mag zich van hogerhand niet met de zaak bemoeien. Ze heeft immers wel wat anders aan haar hoofd.

Kort geleden ging Elizabeth, tegen de regels in, alleen op een melding af. Er zou geschreeuw in een leegstaand pand zijn gehoord. In de kelder van het pand trof Elizabeth de ontvoerde Channing aan. Het achttienjarige meisje was vastgebonden en meerdere malen verkracht. Tegen de tijd dat Elizabeth en Channing het pand verlieten, waren de twee daders met kogels doorzeefd. Elizabeth staat terecht voor buitensporig politiegeweld. Als ze door de onderzoekscommissie schuldig wordt geacht, is haar carrière voorbij en wacht haar hoogstwaarschijnlijk een lange gevangenisstraf.

Elizabeth en Adrian raken verzeild in een ware klopjacht. Zij zijn de prooi maar wie de jagers zijn, is onbekend. Is Adrian het vertrouwen van Elizabeth wel waard? Elizabeth was immers jong en verliefd toen ze haar mening over hem vormde. Adrian verzwijgt iets voor haar. Heeft het met de wirwar aan littekens op zijn lijf te maken? En wat is er eigenlijk precies in het pand van de schietpartij gebeurd?

Dit nieuwe boek van John Hart (1965) heeft enige tijd op zich laten wachten. Zijn vorige boek verscheen in 2011. Ik heb zijn vorige boeken, waarmee hij diverse prestigieuze awards in de wacht sleepte, helaas niet gelezen maar ik ben ervan overtuigd dat deze thriller het wachten waard is geweest. Het is simpelweg een dijk van een boek met een torenhoog oplopende spanning. Het messcherp geschreven verhaal zit op briljante wijze in elkaar waarbij de lezer regelmatig door twijfel wordt verscheurd. Heeft Elizabeth haar hart en vertrouwen aan de juiste man geschonken of maakt ze de grootste fout van haar leven? Ik heb tot diep in de nacht doorgelezen. Deze formidabele thriller is de gemiste nachtrust meer dan waard! 

ISBN 9789024572977 | paperback | 456 pagina's| Luitingh-Sijthoff | juni 2016
Vertaald door Henny van Gulik

© Annemarie, 20 juni 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://fionabartonauthor.com