Explosief vermoord
J.D. Robb

Toen Lisbeth Cooke vernam dat haar minnaar J. Clarence Branson haar bedrogen had, ontstak ze in woede. De getergde minnares greep een boor die in Bransons eigen fabriek was gemaakt, en doorboorde daarmee het hoofd van de man die ze eens zo intens liefhad. Onder het genot van een goed glas wijn, belde ze vervolgens de politie.

Korte tijd later neemt inspecteur Eve Dallas de ongewone plaats delict in haar op. Het is vreemd een bloederig tafereel te onderzoeken terwijl de dader genoeglijk in een comfortabele stoel, nippend aan een glas wijn, toekijkt. Ook het knusse haardvuur, weliswaar digitaal, vormt een schril contrast met het lijk van Branson. Lisbeth is een kille moordenares maar Eve vreest dat ze niet voor moord maar voor doodslag veroordeeld zal worden.

Terwijl het gerecht zich over de zaak Branson buigt, onderzoekt Eve een andere zaak. Ratso, een onverzorgde en gluiperige informant, heeft haar op een bizarre moord gewezen. De misdaad is in een ander district gepleegd en wordt door een ander politieteam onderzocht. Ratso is echter van mening dat de politie aldaar de dood van de man, die de Klusjesman werd genoemd, zal negeren. Kort voor zijn dood was de Klusjesman bang. Doodsbang. Ratso kende hem als een onverschrokken man die vreselijke dingen had meegemaakt. De Klusjesman was nooit bang. Ratso is ervan overtuigd dat zijn vriend op iets vreselijks was gestuit. Iets was zo gruwelijk was, dat het zelfs de Klusjesman angst aanjoeg.

De komst van een slungelige man met een dromerig gezicht, doorbreekt de narigheid. Het is Zeke, de jongere broer van Eve’s trouwe collega Peabody. Peabody is aanvankelijk in de zevende hemel maar al snel beseft ze dat de grote stad tal van gevaren voor haar naïeve broertje herbergt. Zeke is een Free-Ager en leidt een teruggetrokken, vredig bestaan. Hij is nog nooit in New York geweest en het ontbreekt hem aan de gezonde dosis argwaan die de New Yorkers door hun dagelijks bestaan loodst. Wanneer Peabody verneemt dat Zeke door de broer van Branson is ingehuurd voor een specialistische klus, is ze allesbehalve blij. Peabody houdt niet van toeval.

En dan gebeurt er iets vreselijks. Een bomaanslag. Het wordt opgeëist door de terroristische organisatie Cassandra. Eve en haar collega’s hadden nog nooit van de organisatie gehoord. Cassandra blijkt meedogenloos. Het kapitalisme is haar vijand. De Klusjesman komt weer in beeld. Heeft hij kort voor zijn dood ontdekt wat Cassandra van plan is? Eve vreest dat de bomaanslag nog maar het topje van de ijsberg is.

Explosief vermoord is het negende deel van de Eve Dallas-reeks. Nog altijd is Eve zielsgelukkig met haar kersverse echtgenoot Roarke. De aantrekkingskracht tussen de twee is groot. De spanning in het verhaal wordt dan ook regelmatig doorbroken met seksuele ontspanning tussen de twee geliefden. Ook in dit boek blijkt de steenrijke Roarke zijdelings bij de zaken van Eve betrokken te zijn. Eve ergert zich regelmatig aan het feit dat ze tijdens haar werk keer op keer met haar echtgenoot te maken krijgt maar Roarke maakt dat goed door Eve van extra kennis en middelen te voorzien.

Ook voor agent Peabody heeft de liefde in dit boek iets moois in petto. Eindelijk bloeit er iets moois op tussen haar en politieman McNab. Voor de lezer is het een komische noot die de narigheid van de bomaanslagen doorbreekt. Peabody heeft namelijk een hekel aan McNab en het feit dat ze hem ineens zo aantrekkelijk vindt, verwart haar hevig.

Explosief vermoord is net als de vorige delen in deze reeks, die zich in de toekomst afspeelt, vol vaart geschreven. Nog altijd is het jammer dat de vertaling niet optimaal is, maar gelukkig maakt de meeslepende verhaallijn veel goed. Deze luchtige maar toch ook spannende thriller leent zich uitstekend voor een paar uurtjes ontspanning.

ISBN  9789022575543| paperback | 350 pagina's| Boekerij | maart 2016
Vertaald door TextCase

© Annemarie, 8 april 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.sebastianfitzek.de

Het Joshuaprofiel
Sebastian Fitzek

Thrillerschrijver Max Rhode houdt zielsveel van zijn pleegdochter Jola. Tien jaar is ze alweer. Hij en zijn vrouw Kim zouden het meisje dolgraag willen adopteren maar dat is tot op heden niet gelukt. Het feit dat Max’ broer Cosmo een veroordeelde pedofiel is, bemoeilijkt de adoptie. Max vindt het vreselijk. Hij gaat al jaren niet meer met Cosmo om. Waarom moet hij boeten voor het wangedrag van zijn broer? Gelukkig weet hij zeker dat Jola’s ouders haar niet kunnen opeisen. Toen Jola nog een baby was, probeerde haar drugsverslaafde moeder haar te verkopen. Max moet er niet aan denken wat zijn dochter destijds had kunnen overkomen als de koper geen undercover politieagent was geweest.

Wanneer Max samen met Jola naar huis rijdt, krijgt hij een vreemd telefoontje. Een onbekende man deelt hem mee dat hij op de intensive care van het Westend-ziekenhuis ligt. Max moet zo snel mogelijk komen. De beller beweert dat hij stervende is en dat zijn laatste woorden voor Max bestemd zijn. Max kan zijn nieuwsgierigheid niet onderdrukken en rijdt met Jola naar het ziekenhuis waar hij door ene dr. Anselm Grabow wordt ontvangen.

Dokter Grabow heeft opdracht gekregen Max te vertellen dat de man na een zelfmoordpoging met ernstige brandwonden is binnengebracht. Zijn identiteit mag echter niet bekend gemaakt worden. Max begrijpt er niks van en hij herkent het door het vuur weggesmolten gezicht dat hij korte tijd later aanschouwt niet. De man fluistert dat Max door Joshua is uitverkozen. Hij beweert dat Max de stad onmiddellijk moet ontvluchten. Alleen. Vlak voor de verbrande man definitief zijn ogen sluit, zegt hij nog dat Max vooral niks strafbaars mag doen. Wat er ook gebeurt. Anders eindigt Max net zoals hij.

Max begrijpt er niks van en loopt ontdaan terug naar zijn auto waar Jola al die tijd op hem gewacht heeft. De auto is leeg. Jola is nergens te bekennen. Vreemd genoeg ligt de inhoud van het dashboardkastje op de passagiersstoel. Wanneer Max het weer in het kastje wil stoppen, ligt daar al iets anders in. Het is een klein bruin flesje met daarin een bitter ruikende vloeistof. Hevig verontrust belt Max het mobiele telefoonnummer van Jola. Een onbekende man neemt op. Jola is zojuist bewusteloos aangetroffen op de afdeling pathologie. Ze is bedwelmd met GHB.

Het incident loopt met een sisser af en twee maanden gaan in alle rust voorbij. Dan gebeurt het ondenkbare. Jeugdzorg staat voor de deur. Ze komen Jola ophalen. Heeft Max al hun brieven dan niet ontvangen? Jola’s biologische ouders willen hun kind weer terug en zijn door jeugdzorg geschikt bevonden.

Max raakt in paniek en doet iets wat hem zelf ook verbaast. Hij slaat met Jola op de vlucht. Al snel zit de politie hem op de hielen en wordt de vluchtauto geramd. Wanneer Max bijkomt, ligt hij in het ziekenhuis. Jola is weg. Volgens de politie heeft niemand hem achtervolgd en heeft hij zelf zijn kind ergens verborgen. Max is met stomheid geslagen. En dan ineens hoort hij haar. Jola. Haar angstige stem deelt hem mee dat hij niet mag laten merken dat hij haar hoort. In zijn oor, onder het verband dat om zijn hoofd gewikkeld is, zit een microfoontje. Iemand heeft Jola ontvoerd en wil dat Max precies doet wat hem opgedragen wordt. Max’ leven verandert in een ware nachtmerrie. Een nachtmerrie zo gruwelijk dat het al zijn thrillers overtreft.

Het Joshuaprofiel is een bloedstollende en aangrijpende pageturner. Terwijl Max alles op alles zet om zijn dochter te redden, krijgt hij hulp uit onverwachte hoek. Deze helper wijst Max tevens op zijn traumatische verleden. Heeft Max zijn jeugdtrauma’s wel overwonnen? Max stuit keer op keer op vijandelijkheid. Waarom menen wildvreemde mensen dat hij op het punt stond Jola iets aan te doen? Max is verbijsterd. Zal hij Jola ooit nog terugzien? Auteur Sebastian Fitzek laat de spanning torenhoog oplopen om daar na nieuwe verhaalwendingen steeds weer een schepje bovenop te doen. De intense spanning wijkt geen moment.

Het Joshuaprofiel is meer dan een weergaloze thriller. Het is een boek vol ethische vraagstukken en inzichten die de auteur achterin het boek heel openhartig toelicht. Sebastian Fitzek heeft zichzelf met deze uitmuntende thriller weer eens overtroffen. Wat kan deze man schrijven!

ISBN  9789044349870 | paperback | 382 pagina's| The House of Books |april 2016
Vertaald door Lucienne Pruijs

© Annemarie, 4 april 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Als het zaterdag wordt
Frida Klein: Deel 6
Nicci French

Na een aantal hachelijke avonturen heeft psychotherapeute Frieda Klein haar familie en goede vrienden beloofd zich niet meer met politiezaken in te laten. Toch kan ze het verzoek van Walter Levin niet afslaan. Levin heeft haar en hoofdinspecteur Malcolm Karlsson, een dierbare vriend, uit een benarde situatie gered. Dankzij Levin heeft Karlsson zijn baan nog en zit Frieda niet in de gevangenis. Waarom Levin hen heeft geholpen en voor welke (geheime) dienst hij precies werkt, is een raadsel. Wel weet Frieda dat ze bij hem in het krijt staat. Dat heeft hij haar fijntjes duidelijk gemaakt. Frieda zal haar belofte moeten verbreken.

Levin vertelt Frieda over politieman Ben Sedge. Er is ontdekt dat hij fouten heeft gemaakt tijdens een recent moordonderzoek. Een bekende crimineel is ten onrechte veroordeeld en inmiddels vrijgesproken. Alle eerdere zaken die Ben Sedge heeft geleid, worden nu opnieuw onderzocht. Een buitenkansje voor tal van gevaarlijke misdadigers die uiteraard allemaal zullen gaan beweren ook onschuldig vast te zitten. Levin vraagt Frieda om een oude zaak nader te onderzoeken. De vrouw om wie het gaat, Hannah Docherty, is geestesziek. Ze zit al jaren in een streng bewaakte inrichting omdat ze haar moeder, stiefvader en haar dertienjarige broertje Rory op beestachtige wijze om het leven heeft gebracht. Ze was toen pas achttien jaar oud. Hannah is gevaarlijk. Frieda moet onderzoeken of ze voor problemen zal zorgen. Zal de zwaar gestoorde vrouw in staat zijn te beweren dat ook zij onschuldig is?

Frieda maakt kennis met de nu tweeëndertig jaar oude Hannah. De vrouw is niet aanspreekbaar en mompelt onbegrijpelijke zinnen. Het valt Frieda op dat Hannah niet alleen onder de tatoeages maar ook onder de blauwe plekken zit. Wordt ze wel goed behandeld in de inrichting? Wie heeft haar zo toegetakeld? Ook ontdekt Frieda dat Hannah al jaren in afzondering leeft. Ze heeft veel te lange periodes in isoleercellen doorgebracht. Het zou iedereen tot waanzin drijven. Het brein kan dat simpelweg niet aan. Dat Hannah krankzinnig is, is duidelijk. Frieda vraagt zich alleen af of Hannah dat ook was op het moment dat haar ouders en broertje vermoord werden. Heeft Hannah haar familie daadwerkelijk vermoord of is ze pas na hun dood krankzinnig geworden?

Frieda is de enige die aan Hannahs schuld twijfelt. Voor ieder ander is de zaak zo klaar als een klontje. Het bewijs is immers overweldigend. Frieda besluit het onderzoek nog eens dunnetjes over te doen. Ze benadert vroegere vrienden van Hannah, buren van het gezin en ook haar biologische vader. De verhalen die ze over Hannah hoort, zijn ronduit verontrustend. Toch lukt het Frieda nog altijd niet het meisje als schuldig te bestempelen. Frieda staat bekend als een eigenwijze vrouw en haar koppige karakter zorgt er dit keer voor dat ze de zaak maar niet los kan laten. De korte evaluatie waar Levin om vroeg, is uitgemond in een diepgravend onderzoek. Wie in het verleden van anderen duikt, stuit vroeg of laat op lieden die daar geen prijs op stellen. Frieda weet dat maar besluit zich toch weer in het gevaar te storten. Zo is Frieda nu eenmaal, alle zorgen van haar geliefden ten spijt.

Als het zaterdag wordt is het zesde deel van de Frieda Klein-reeks. Wie net zo eigenwijs als Frieda is, kan dit boek als standalone lezen maar ik raad aan om bij het begin te beginnen. De personages en de ontwikkelingen die in de vorige boeken in gang zijn gezet, komen dan optimaal tot hun recht.

De reeks lijkt alleen maar spannender en intenser te worden. Als het zaterdag wordt is gewoonweg een uitmuntende thriller. Hannah is een meelijwekkend en tegelijkertijd beangstigend personage. Uit korte fragmenten die de hoofdverhaallijn doorbreken wordt bovendien duidelijk dat iemand uit de inrichting het op haar gemunt heeft. De verhaallijnen zijn mooi met elkaar in balans en vormen een overtuigend geheel.

Al Frieda’s dierbaren duiken in dit boek weer op. De groep hartelijke mensen is onlosmakelijk met Frieda verbonden. Het zijn haar beschermengelen. Mensen op wie ze altijd een beroep kan doen. Zal het Frieda lukken haar onderzoek naar de daden van Hannah succesvol af te ronden? Een onbekende maakt het haar moeilijk. En wie veroorzaakt het gevoel van onraad dat Frieda in haar eigen huis ervaart? Wees gewaarschuwd: Als het zaterdag wordt moet in één keer uit! Het is nog maar de vraag of zondag een rustige dag voor Frieda zal worden…

ISBN  9789026328442 | paperback | 388 pagina's| Ambo|Anthos | maart 2016
Vertaald door Noor Koch en Marja Borg

© Annemarie, 4 april 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Relikwie
Bart Debbaut

“Het was prima verlopen, ongeveer zoals hij het zich had voorgesteld. Ze had zich verzet, natuurlijk, maar veel minder hard dan hij had verwacht. Het had haar aan kracht ontbroken, aan lef ook. Eigenlijk vond hij haar weerbaarheid zo zwak dat hij haar verdacht van een gebrek aan levensdrang.”

Hij had verwacht dat zijn slachtoffer, zijn eerste maar zeker niet zijn laatste prooi, zich gillend, schreeuwend en krabbend zou verzetten. Het gemak waarmee Barbara Wellens zich liet wurgen, stelde hem teleur. Toch is hij achteraf tevreden over zijn eerste moord en hij koestert het aandenken dat hij zichzelf heeft toebedeeld. Degene die het lichaam van Barbara zal vinden, zal een haast vredig tafereel aantreffen. Op de bloederige plek waar eens haar linkertepel zat na.

Boekverkoopster Sandra van der Meer wordt door een klant op de moord op Barbara Wellens gewezen. Arthur is duidelijk onder de indruk van de moord. Sandra voelt medelijden met het slachtoffer maar haar gedachten dwalen vrijwel meteen af naar de charismatische Bram die ze tijdens haar wekelijkse zwemavondje heeft leren kennen. Bram steekt zijn interesse in haar niet onder stoelen of banken en palmt haar in met prachtige citaten. Sandra is gelukkig getrouwd en moeder van drie kinderen. Toch doet de belangstelling van Bram haar goed. Het vleit haar.

Terwijl de moordenaar zijn volgende slachtoffer uitkiest, geniet Sandra van de aandacht van Bram. Hij weet dat ze getrouwd is maar lijkt daar niet mee te zitten. Sandra beseft dat ze zich op glad ijs begeeft. Wil ze haar huwelijk op het spel zetten voor een flirt met een knappe vreemdeling? Bram haalt alles uit de kast. Hij dwingt min of meer een afspraakje af en regelt zelfs dat Sandra ongemerkt een dagje van huis kan. Sandra geeft zich volledig aan Bram over. Ze peinst er echter geen seconde over haar man Johan te verlaten. Het is een affaire en die zijn van tijdelijke aard. Bram is het daar echter niet mee eens. Hij beweert van Sandra te houden en wil haar niet meer laten gaan.

Nadat de moordenaar zijn tweede moord heeft gepleegd, zit de schrik er goed in. Ook bij Sandra. De dood van Barbara Wellens was geen op zich staande moord. Er is een seriemoordenaar actief. Een moordenaar die volgens de politie de lichamen van zijn slachtoffers verminkt. Opnieuw begint vaste klant Arthur over de moorden. Hij blijkt behoorlijk goed op de hoogte te zijn. Sandra en haar collega krijgen het er benauwd van. En dan is er nog Bram. Sandra beseft dat ze een fout heeft gemaakt. Een fout die aanvankelijk zo heerlijk voelde maar nu een blok aan haar been is. Bram is knap en een fantastische minnaar, maar zijn gedrag is ronduit beangstigend geworden.

Relikwie is het achtste boek van Bart Debbaut. De moordenaar slaat in het eerste hoofdstuk al toe. Griezelig is dat niet want er is nog geen spanning opgebouwd. De lezer maakt kennis met een gestoorde man die dol is op citaten, songteksten en gedichten. Zijn moorden ziet hij als kunstwerken en hij koestert de weggesneden tepels van zijn slachtoffers.

Er ontstaat een sluimerende spanning op het moment dat Sandra zich met Bram inlaat. Bram is een griezel, dat weet de lezer al meteen. Een charmeur met gladde praatjes die in Sandra een gewillig slachtoffer herkent. Hij fluistert haar prachtige zinnen toe en Sandra is als was in zijn handen. In een tijd dat er een seriemoordenaar rondwaart, is extra voorzichtigheid geboden. Sandra kan maar beter uit zijn buurt blijven. Wanneer ze dat zelf ook beseft, is het al te laat. Bram is niet van plan haar te laten gaan.

Het verhaal verloopt soms wat traag en ik besefte dat de ontknoping allesbepalend voor mijn mening over deze thriller zou zijn. De dader had ik al geraden. Ik hoopte ook dat de auteur voor deze dader gekozen zou hebben. De spanning heeft aan het eind van het verhaal een beklemmende vorm aangenomen. Zou de auteur me weten te verrassen met een originele ontknoping? Jawel, dat is hem zeker gelukt! Het motief van de dader en de afronding van het verhaal zijn uiterst goed gekozen. Relikwie is misschien niet nagelbijtend spannend maar zit wel uitstekend in elkaar. Deze thriller smaakt zeker naar meer.

ISBN 9789401432658 | paperback | 253 pagina's| Lannoo | februari 2016

© Annemarie, 1 april 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dag des oordeels
Elizabeth George

Onuitputtelijk is de fantasie van Elizabeth George. Wederom levert ze een indrukwekkende hoeveelheid pagina’s af, met een verhaal waar je compleet in verdwijnt om weer ontzettend van te genieten, als zij wederom Inspecteur Lynley en Brigadier Havers in een complexe moordzaak laat duiken. Een extra complicatie is dat Barbara Havers flink de wacht is aangezegd na haar eerdere avonturen in Italië. Als ze ook maar één verkeerde stap zet, zal ze verbannen worden naar een afdeling in het noorden van het land. Angstvallig houdt ze zich in, tot grote ergernis van Lynley, die met lede ogen aanziet hoe Havers haar werk niet op haar best kan uitvoeren, nu ze zich zo krampachtig aan de regels houdt.

Als een bekende feministische schrijfster dood wordt aangetroffen, voelt Barbara zich bij de zaak betrokken. Zij kende de vrouw, en diens uitgever en als deze laatste ook als bijna dood wordt gevonden, stelt ze zich vragen. De uitgeefster overleeft wat nu toch duidelijk een moordaanslag was. Is de dood van de schrijfster ook een moordpoging geweest?

Barbara weet Lynley te overtuigen: zij mag de zaak onderzoeken, met als assistent – en waakhond – Nkata Winston. Hun onderzoek brengt hen naar Dorset en in contact met een familie waar het een en ander speelt. De vrouw is de assistente van de feministe, zij is gaan werken om om te kunnen gaan met de zelfmoord van haar jongste zoon. Diens vriendin beschuldigt de moeder, en deed - voor ze een straatverbod kreeg opgelegd - pogingen het leven van haar schoonmoeder te ontwrichten en de bakkerij van haar schoonvader – niet de echte vader van de zelfmoordenaar – te benadelen. Er is nog een broer, die eveneens problemen heeft met de verwerking. Hoe kon hij als psychotherapeut zijn eigen broer niet helpen? Het kost hem zijn eigen relatie.

De betrokkenen hebben allemaal zo hun eigen problemen, net zoals de speurders. Lynley is verliefd op een zeer zelfstandige vrouw. Havers wordt dolgemaakt door de secretaresse op het Bureau, die haar wil ‘omvormen’.

Een thriller van Elizabeth George moet je met de juiste instelling lezen. Natuurlijk is er een plot. Er is een misdaad gepleegd en de dader moet gevonden worden. Maar bij de Koningin van de Misdaadliteratuur, zoals Elizabeth George genoemd wordt, gaat het vooral om de psychologische achtergronden. Of, zoals ze het zelf haar personage inspecteur Lynley laat zeggen:

‘Ik heb gemerkt dat een mens tegengestelde eigenschappen kan hebben. Je zou haast wilen dat dat niet zo was, want dat zou wel gemakkelijk zijn, maar is het niet zo dat mensen goed zijn en slecht, simpel en gecompliceerd, gelukkig en verdrietig, angstig en moedig? Het is één grote mengeling. We leren om de mens te zien als delen van een geheel, en we houden van dat geheel, zelfs op momenten dat de ander niet degene is zoals we zouden wensen dat hij is.‘

Dat is de basis van al de misdaadverhalen van Elizabeth George.
Elizabeth George speelt met haar lezers: ze begint met hetgeen voorafgegaan is, de zelfmoord van de jongen, de onthulling van een gedenksteen, en de ontmoeting van Havers met de feministe. Op het moment dat de twee vrouwen kort na elkaar gevonden worden, volgen we de verschillende verhaallijnen met wisselende vertellers, en natuurlijk de beroemde cliffhangers. Op het moment dat duidelijk wordt wie de dader is, is het verhaal nog lang niet afgelopen. Havers moet het kunnen bewijzen... En waarom dit boek nog beter is dan vorige, kan ik eigenlijk niet zeggen zondert de clou te verklappen.

ISBN 9789022998762  | hardcover| 548 pagina's |  Uitgeverij A W Bruna|  januari 2016
Vertaald uit het Engels door Fanneke Cnossen

© Marjo, 27 maart 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://emmahealey.co.uk

Elizabeth is zoek
Emma Healey

De tweeëntachtigjarige Maud maakt zich zorgen. Ze heeft haar beste vriendin Elizabeth al een tijdje niet gezien. Tegen wie het maar horen wil, vertelt ze dat Elizabeth zoek is. Niemand neemt haar serieus. De vreemde vrouwen die steeds maar in haar huis opduiken, zuchten diep als ze weer over Elizabeth begint. Wat doen al die mensen toch in haar huis en waar is Elizabeth? Ze is zoek. Elizabeth is zoek.

Maud vergeet de laatste tijd dingen. Dat heeft ze zelf niet door. Ze snapt niet waarom de supermarktmedewerker vraagt of ze echt nog meer blikken voedsel nodig heeft. Ze snapt niet waarom de vreemdelingen in haar huis zeggen dat ze te veel eet. En wat is iedereen toch slordig! Overal staan koude kopjes thee. Wie doet dat toch? Haar dochter Helen beweert dat ze elke dag komt maar Maud weet zeker dat ze haar dochter nauwelijks ziet. Waarom zucht Helen toch steeds zo. Waarom wordt ze boos als Maud naar Elizabeth vraagt? En dan weet Maud het weer: Elizabeth is zoek.

Maud doet er alles aan om Elizabeth te vinden. Omdat alles de laatste tijd zo wazig is, schrijft ze Elizabeths naam op allerlei briefjes. De briefjes duiken overal op en dan weet Maud het weer: Elizabeth is zoek. Maud merkt dat het huis van Elizabeth steeds leger wordt. Steelt iemand haar spullen? Waarom beseft niemand dat de situatie ernstig is? Elizabeth is zoek! Maud gaat naar de politie maar ook die neemt haar niet serieus. Ze beweren bovendien dat ze al vaker op het politiebureau is geweest. Maud voelt zich eenzaam en onbegrepen. Ze mist haar lieve vriendin. Ze is vastbesloten haar zoektocht niet op te geven, ook al zijn haar dagen in nevelen gehuld.

De laatste tijd moet Maud ook steeds aan haar zus Sukey denken. Dan vergeet Maud even dat ze al oud is en verliest ze zichzelf in het verleden. Sukey is zeventig jaar geleden verdwenen. Maud weet nog precies hoe het was. Het was kort na de oorlog. Ondanks de schaarste zag Sukey er altijd prachtig uit. Haar echtgenoot Frank regelde allerlei extra’s voor haar. Maud was nog maar een meisje. Een klungelig meisje. Ze bewonderde haar zus. Sukey bewoog zich gracieus en leek de hele wereld aan te kunnen. Toch verdween ze. Is haar iets overkomen of is ze weggegaan om een nieuw leven te beginnen? Ook Elizabeth is weg, beseft Maud ineens. Ze moet haar zoeken. Misschien kan ze naar het politiebureau gaan.

Dit bijzondere boek bestaat deels uit een detectiveverhaal en deels uit het portret van een vrouw die aan de ziekte van Alzheimer lijdt. De wereld wordt steeds onbegrijpelijker voor Maud. Ze vergeet vaak waar ze is en wat ze zojuist gedaan heeft. Ook schrikt ze steeds van de aanwezigheid van anderen in haar huis. Dan hoort ze ineens boven een raar geluid en raakt ze in paniek. Ze is dan vergeten dat de huishoudelijke hulp aan het stofzuigen is. Dat er überhaupt iemand in haar huis is. Wat Maud maar niet kan vergeten, is dat Elizabeth zoek is. Ze beseft niet dat ze haar omgeving tot wanhoop drijft.

Een ander deel van het boek gaat over Mauds jeugd. Maud herinnert zich haar jeugd nog haarscherp. Haar herinneringen doorbreken de waas waarin ze vandaag de dag leeft. Soms op de vreemdste momenten. Haar geest speelt een spelletje met haar. Lukt het Maud om de twee mysteries die haar leven beheersen te ontrafelen? Onder welke omstandigheden is Sukey precies verdwenen en… waar is Elizabeth?

Schrijfster Emma Healey heeft het gemis en de verwarring waar Maud mee worstelt, heel treffend en vol gevoel beschreven. Een grapje her en der, gemaakt door Mauds kleindochter, zorgt ervoor dat de vertelling niet te zwaar wordt. Tussen de regels door komt het verhaal van Helen, de dochter van Maud, aan bod. Helen durft haar moeder, die haar vaak niet eens herkent, nauwelijks alleen te laten. Wat moet Helen in angst zitten als Maud weer eens naar buiten is gegaan om vervolgens hopeloos te verdwalen!

Elizabeth is zoek is het debuut van Emma Healey. Het boek verscheen eerder onder de titel Ze is zoek. Dit bijzondere detectiveverhaal heeft me geraakt. Het is mysterieus, aangrijpend en liefdevol.

ISBN  9789022576526 | paperback | 333 pagina's| Boekerij | maart 2015

Vertaald door Mechteld Jansen

© Annemarie, 29 maart 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://angelaclarke.co.uk

Volg mij
Angela Clarke

Freddie Venton baalt van haar leven. Ze is drieëntwintig, slaapt bij vrienden op de bank en werkt in een koffiebar. Het is niet bepaald het leven dat ze voor ogen had. Freddie wil dolgraag journalist worden maar veel verder dan een online column is ze niet gekomen. Tot overmaat van ramp krijgt ze geen cent voor haar column, die ze al drie jaar schrijft, betaald. Freddie heeft schoon genoeg van haar lege portemonnee en haar vervelende baantjes. Wanneer ze een oude vriendin tegen het lijf loopt, grijpt ze haar kans.

Jarenlang was Nasreen Cudmore haar beste vriendin. Tot dat ene gebeurde, acht jaar geleden alweer. Freddie denkt er liever niet aan terug. Nasreen ziet er mooier uit dan ooit, maar wat doet ze midden in de nacht op een treinstation? Freddie is er enkel en alleen omdat ze tijdens haar dienst in de koffiebar ruzie met haar baas kreeg. Nasreen staat bij een groepje mensen en ineens heeft Freddie het door: Nasreen werkt bij de politie. Misschien zijn Nasreen en haar collega’s wel met een spannende zaak bezig. Zal het Freddie een goed verhaal op kunnen leveren? Zal ze eindelijk als journalist door kunnen breken? Freddie besluit Nasreen te volgen en belandt bij een huis dat met politielint is afgezet. Voor het huis staat een politieman te braken.

Later zal Freddie haar daad betreuren. Ze gluurt in het witte busje van de forensische dienst, dat bij het huis geparkeerd staat, en steelt een overal. Ze doet de overal aan en loopt, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, het huis in. Freddie is echter niet voorbereid op het tafereel dat ze binnen aantreft. Overal is bloed. Op de muren, op de wanden en op een bureau met een computer. De eigenaar van de computer zit ineengezakt op zijn bureaustoel. Zijn keel is doorgesneden. Op het moment dat Nasreen haar aanwezigheid opmerkt, valt Freddie flauw. De aanblik van het moordslachtoffer wordt haar te veel.

Het politieteam zit enorm met de ongeautoriseerde aanwezigheid van Freddie in haar maag. Wanneer Freddie een foto van de plaats delict op Twitter aantreft, wordt ze in allerijl als socialmedia-adviseur aangesteld. Op voorwaarde dat Freddie geen artikelen met vertrouwelijke informatie over de zaak zal schrijven. Freddie hapt toe, ook al zit Nasreen totaal niet op haar aanwezigheid te wachten. Vanaf dat moment is het Freddies taak om Twitter goed in de gaten te houden. Wie heeft de foto van de plaats delict gemaakt? Op de foto prijkt eveneens een voorwerp waarnaar al uren naarstig wordt gezocht: het moordwapen. Is de foto door de moordenaar gemaakt?

Volg mij is het thrillerdebuut van schrijfster en journaliste Angela Clarke. Het gaat over een seriemoordenaar die zijn daden via Twitter met zijn volgers deelt. Alleen Freddie lijkt het belang van de berichten op Twitter te begrijpen. Haar kersverse collega’s nemen de tweets niet serieus. Freddie wordt steeds banger. Ze is ervan overtuigd dat de moordenaar achter de tweets zit. Er worden vreemde berichten geplaatst. Zijn het aanwijzingen die naar een volgend slachtoffer zullen leiden?

Ik heb deze thriller met gemengde gevoelens gelezen. Angela Clarke hanteert een verrukkelijke schrijfstijl. Ze schrijft heel meeslepend waardoor je als lezer meteen het verhaal in wordt gezogen. Ik ben enthousiast over deze vertelwijze maar niet over de inhoud van het verhaal. Ik kan niet geloven dat Freddie de enige is die de berichten op Twitter serieus neemt en al helemaal niet dat moderne politiemensen geen kaas van sociale media hebben gegeten. De rest van het verhaal rammelt ook behoorlijk. Freddie is de hoofdpersoon van het verhaal maar ze voegt helemaal niets toe. Als de schrijfster haar had weggelaten, was het verhaal zelfs overtuigender geweest. Ook had ik al snel door wie de dader was, waardoor de ontknoping me niet verraste.

Omdat Angela Clark zo ontwapenend schrijft, ben ik toch nieuwsgierig naar een volgend boek. Zal het haar lukken de kwaliteit van de verhaallijnen op haar mooie schrijfstijl af te stemmen?

ISBN  9789044349603 | paperback | 396 pagina's| The House of Books | maart 2016
Vertaald door Davida van Dijke

© Annemarie, 29 maart 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER