Bot
Charles den Tex

De combinatie van macht en een overvloed aan geld hadden Willem Hartma tot een verwende man gemaakt. Hij was gewend te krijgen wat hij wilde. Kreeg hij het niet, dan nam hij het gewoon. Hartma was een immer aanwezige man. Een drukke, innemende man die zijn handen regelmatig naar het lichaam van een ander liet afdwalen. Een man die zich graag liet omringen door vrouwen, ook al was hij getrouwd. Regels en wetten vormden slechts een tijdelijke belemmering voor een man als Willem Hartma.

Heeft Hartma zich te machtig gewaand? Dacht hij dat hij ook de dood in zijn zak had? Zijn ontzielde lichaam hangt er meelijwekkend bij. Het bungelt weinig charmant aan een grote zuignap die aan het plafond van zijn hotelkamer bevestigd is. De plas urine onder het lijk maakt het trieste plaatje compleet. Van Debby, de vrouw met wie hij de nacht doorbracht, is geen spoor te bekennen. Olga ter Miert, de commerciële directeur van het bedrijf van Hartma, kijkt verbijsterd naar het trieste tafereel. Is een uit de hand gelopen seksspel met Debby haar baas fataal geworden? Alleen Debby kan duidelijkheid over de precieze toedracht verschaffen. Waar is ze?

Nog geen halve dag geleden genoot Hartma met volle teugen van een teambuildinguitje. Debby was ingehuurd om het mannelijke personeel te vermaken. Kirrend draaide ze om de aanwezigen heen. Olga ergerde zich enorm. Alleen een onbekende jongeman, die twee laptops bij zich had, negeerde de wulpse bewegingen van Debby. Olga kende hem niet maar hij werkte duidelijk aan een opdracht voor haar baas. Het tweetal communiceerde doorlopend met elkaar maar niemand begreep waar de blikken over en weer en de korte zinnen op sloegen. Wat Olga inmiddels wel weet, is dat het computersysteem van het bedrijf op slot zit. Niemand heeft toegang tot de belangrijkste gegevens. Zonder correct werkend computersysteem is het bedrijf stuurloos.

Terwijl het falende computersysteem Olga tot wanhoop drijft, voelt ook Bas Pantier, de jongen met de twee laptops, zich gestrest. De schulden stapelen zich op en Hartma betaalt maar niet. Al maanden niet. Bas heeft een nieuw computerprogramma voor Hartma gebouwd. Een programma waarmee Hartma over ongeoorloofde klantgegevens kan beschikken. Voor dit soort opdrachten ga je naar mensen als Bas, die alles als een uitdaging zien. Kleine zelfstandigen in geldnood. Iemand die nooit in de boekhouding van het bedrijf zal worden opgenomen. Bas heeft het programma inmiddels voltooid. Hartma hoeft alleen maar in te loggen met de gegevens die Bas hem heeft gestuurd en dan zal het vernieuwde systeem opgestart worden. Dat kan binnen een paar minuten gepiept zijn. Tot die tijd zijn de computergegevens niet beschikbaar. Bas weet niet dat Hartma zijn berichten nooit meer zal beantwoorden. Hartma zal Bas’ financiële problemen niet oplossen.

Wie de regels omzeilt en louche bedrijven achter onberispelijke bv’s verstopt, omringt zich vaak met ongure types. Dat gold ook voor Hartma, daar komen zowel Bas als Olga al snel achter. Wie probeert Olga uit het bedrijf te werken en wie stuurt Bas met een harde schijf gevuld met drugs op pad? Tot overmaat van ramp besluiten de ouders van Bas uit elkaar te gaan en moet Bas zijn wereldvreemde moeder op sleeptouw nemen. Gelukkig heeft hij T-Li, een meisjes dat computertaal spreekt. Bas aanbidt haar maar T-Li wil alleen seks. Het privéleven van Bas is een rommeltje maar hij moet het hoofd koel zien te houden. Hij is in een gevaarlijk spel verwikkeld geraakt. Ook Olga moet proberen de touwtjes weer in handen te krijgen, anders zal ze niet alleen zakelijk ten onder gaan.

Bot is misschien niet het meest literaire werk van Charles den Tex maar het leest als een trein. Dit verhaal leent zich uitstekend voor een fikse dosis quality time. De verhaallijn over het bedrijf vind ik wat minder goed uitgewerkt maar de belevenissen van Bas maken alles goed. Computers hebben geen geheimen voor Bas maar met het dagelijks leven heeft hij wel moeite. Hij gaat met de verkeerde personen in zee en laat zich voor de gek houden terwijl zijn ouders geen seconde stoppen met zeuren. Grappig is dat Bas in computerformules denkt. Een ander leuk detail is dat het bekende personage Michael Bellicher een bescheiden rol in het boek voor zijn rekening neemt. Door boeken als Bot zijn regenachtige dagen allesbehalve vervelend.

ISBN 9789044515268 | paperback | 345 pagina's| Uitgeverij De Geus | februari 2016

© Annemarie, 4 maart 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Tot op de bodem
Lisa Gardner

Het leek wel of de dronken vrouw haar luxe Audi Q5 regelrecht de afgrond in had gereden. De gloednieuwe auto had een flinke smak gemaakt maar toch was de ernstig gewonde vrouw erin geslaagd zichzelf uit het zwaar gehavende vehikel te bevrijden. Ze moest over een enorm doorzettingsvermogen beschikt hebben, want ze slaagde erin naar boven te klimmen, terug naar de weg waar ze vervolgens een automobilist staande hield. 

Toen de met modder, bloed en whisky bedekte vrouw door de opgetrommelde ambulancemedewerkers op een brancard werd gelegd, werd ze ineens hysterisch. Volledig in paniek riep ze om een kind met de naam Vero. Ze beweerde dat ze het kind nergens kon vinden en dat het dringend hulp nodig had. Het eenzijdig auto-ongeluk veranderde op slag in een vermissingszaak. Vero moest zo snel mogelijk gevonden worden.

Brigadier Wyatt Foster spoedt zich naar de plek van het ongeluk. Als het meisje bij de gewonde vrouw in de auto zat, heeft ze wellicht dringend medische hulp nodig. Er wordt een speurhond ingeschakeld. Het beest gaat vol ijver aan de slag maar tot ieders grote verbazing eindigt het geurspoor op de plek waar de vrouw in de ambulance is gelegd. De hond pikt geen tweede geur op. Wie Vero ook is, ze zat niet bij de nog onbekende vrouw in de auto.

De gewonde vrouw heet Nicky Frank. Samen met haar echtgenoot Thomas is ze een half jaar geleden in North Country komen wonen. Het gaat niet goed met Nicky. Ze heeft een hersenschudding opgelopen en weet niet wie ze is. Haar man Thomas beschouwt ze als een vreemde. Nicky is behoorlijk in de war. Ze blijft maar wartaal uitslaan. Wie is Vero? Nicky en Thomas zijn al meer dan twintig jaar samen en hebben helemaal geen kinderen.

Wyatt heeft zijn handen vol aan de zaak. Nicky had in de nacht van het ongeluk weliswaar gedronken maar het alcoholpromillage in haar bloed was binnen de toegestane norm. Ze was dus niet dronken. De dranklucht die haar omringde was afkomstig van een fles whisky die tijdens het ongeluk was gesneuveld. Er duiken meer opmerkelijke feiten op en Thomas gedraagt zich ronduit verdacht. De afgelopen zes maanden heeft Nicky maar liefst drie “ongelukken” gehad waarbij ze keer op keer een hersenschudding opliep. Is Nicky werkelijk zo’n kluns of is er iets heel anders aan de hand? En wie is in vredesnaam de mysterieuze Vero?

In Tot op de bodem gunde Lisa Gardner me geen moment rust en dat is precies wat ik van een thriller verlang. Verbijsterende gebeurtenissen volgen elkaar in hoog tempo op. Steeds opnieuw lachte ik in mijn vuistje omdat ik meende te weten hoe het verhaal in elkaar stak, maar ik zat er telkens naast. Deze thriller laat zich niet makkelijk doorgronden maar omdat de auteur de informatie op precies de juiste momenten prijsgeeft, wordt het nergens ingewikkeld. Alles is uitstekend te volgen en elke bladzijde doet snakken naar de volgende.

Dat Lisa Gardner kan schrijven, is geen verrassing maar Tot op de bodem is dat wél. Het vorige boek van Lisa Gardner – Zonder angst – vormde mijn eerste kennismaking met deze schrijfster en ik verwachtte dan ook een goede thriller. Dit boek heeft mijn verwachtingen echter ruimschoots overtroffen. Het is niet alleen goed maar zelfs uitstekend. Alles aan deze uiterst spannende thriller is intrigerend. Ook de personages zijn zorgvuldig gekozen. Wyatt is een slimme en gezond achterdochtige politieman, Thomas is ondoorgrondelijk, Nicky is labiel maar dapper en Vero een waar mysterie. Het verhaal liet me geen moment los en de nimmer afwezige spanning sloeg op me over. Zo hoort een thriller te zijn!

ISBN  9789023495499 | paperback | 432 pagina's| Cargo | maart 2015
Vertaald door Els Franci-Ekeler

© Annemarie, 2 maart 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zie ook de Leestafelrecensie over de roman De val van Turing van David Lagercrantz

Seance
Kevin Valgaeren

In 1873 was wetenschapper Francis Whitman nog maar vierendertig jaar oud. Toch was menigeen hem al vergeten. Het hoogtepunt van zijn carrière beleefde hij op tweeëntwintigste. Whitman was toen verbonden aan het Royal College of Science en vond per ongeluk het dodelijke gif thallium uit. De ontdekking leverde hem aanzien, een mooi huis en een bevallige echtgenote op. In 1873 was Whitman echter niet meer dan een kluizenaar die zonder een paar druppels van het kalmerende goedje laudanum niet meer de straat op durfde. Zijn eens zo knappe vrouw deed geen enkele moeite haar teleurstelling te verbloemen. Haar ontevreden gezicht deed haar er jaren ouder uitzien.

De gebeurtenis die op 1 december 1873 plaatsvond, zou het leven van Whitman voorgoed veranderen. Ene Mr Harrison meldde zich bij het huis van Whitman. Op het visitekaartje dat de man aan het dienstmeisje overhandigde, stond vermeld dat hij de hoofdredacteur van het blad The Spiritualist was. Whitman kende het blad wel. Hij was er zelfs op geabonneerd. Whitman raakte in paniek. Niet omdat de onverwachte bezoeker hem angst aanjoeg maar omdat hij tegenwoordig om de haverklap in paniek raakte. Uiteindelijk slaagde hij er toch in te kalmeren en ging hij in gesprek met Harrison.

Harrison vertelde Whitman over de bijzondere kunsten van het medium Elizabeth Archer. Whitman had al over haar gelezen in het bovengenoemde blad en eerlijk gezegd dacht hij dat de verhalen over het medium sterk aangedikt waren. Harrison verzekerde hem dat dat beslist niet het geval was. De wonderbaarlijke prestaties van Elizabeth Archer waren echt. Het piepjonge medium slaagde erin de geest van een voorouder te materialiseren waarna de overledene, ene Katie King, zelfs met de gasten praatte. Harrison gaf te kennen dat hij graag wilde dat Whitman een sessie bijwoonde om zijn bevindingen vervolgens met het tijdschrift te delen. Ook als Whitman het medium als bedrieger zou aanmerken, zou dat gepubliceerd worden. Whitmans interesse was gewekt. Hij besloot een bijeenkomst bij te wonen.

De bijeenkomst vond plaats in het enigszins armoedige huis van de familie Archer. Whitman wist niet wat hij zag. Voor zijn ogen kwam een prachtige, jonge vrouw tot leven. Een vrouw die zijn hart onmiddellijk veroverde. Ook al kon hij zijn ogen nauwelijks geloven, het viel niet te ontkennen dat Elizabeth Archer daadwerkelijk een geest had opgeroepen. Ze was beslist geen bedrieger. De dolenthousiaste Whitman stelde voor een reeks onderzoeken naar de paranormale verschijning te doen. Het medium stemde toe en ook Katie King was bereid haar medewerking te verlenen. Die arme Whitman. Hij was al snel tot over zijn oren verliefd. Niet op het zeventienjarige medium maar op de eveneens piepjonge geest van Katie King.

In 2012 won de Vlaamse auteur Kevin Valgaeren de Schaduwprijs voor zijn boek De Ziener waarmee hij in 2011 debuteerde. Het boek gaat over een man voor wie de dood weinig geheimen heeft. Niet veel later volgde het boek Bloedlijn, het vervolg op De Ziener, dat over een vampier gaat. Seance is zijn derde roman. De boeken van Valgaeren vallen onder de noemer “Gothic Novel”. Hij baseert zijn verhalen veelal op waargebeurde feiten.

Seance is een verrassend boek. Was Elizabeth Archer werkelijk een getalenteerd medium? Whitman wist best dat de meeste mediums snode bedriegers waren, maar zijn eigen ogen konden hem toch niet bedriegen? De sluimerende twijfel onderdrukte hij. En ach, wat was die arme Whitman verliefd. Hij had steeds meer laudanum nodig om zijn zenuwen tot bedaren te brengen. Tot overmaat van ramp werd hij achtervolgd door twee ijverige politieagenten. Er was een moord verpleegd. Een tegenstander van Elizabeth Archer was om het leven gebracht. Het slachtoffer was vergiftigd.

Wat dit verhaal zo bijzonder maakt, is dat Whitman helemaal geen aimabel figuur is. Een man van midden dertig die op meelijwekkende wijze naar een tienermeisje smacht, is nu niet iemand die gevoelens van sympathie bij mij oproept. Whitman is een slap, zielig figuur. Toch was hij eens een gevierd wetenschapper. Een man met aanzien. Zou hij zijn oude status in ere kunnen herstellen of zou de samenwerking met het medium zijn ondergang vormen?

Valgaeren weet de tijdsperiode uiterst smaakvol te schetsen. Door zijn sfeervolle beschrijvingen waande ik mij in de negentiende eeuw. Seance is een goed geschreven, mystieke roman van een talentvolle auteur.

ISBN 9789401432641 | paperback | 334 pagina's| Lannoo  | februari 2016

© Annemarie, 27 februari 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wulffers en de zaak van... de bloedverwanten
Dick van den Heuvel & Simon de Waal

Dit is het tweede deel van de serie over politiepredikant Wulffers.
Het zoontje van Leontien Boffet, de vijfjarige Sam, verdwijnt als ze aan het winkelen is in de Bijenkorf. Haar man is een zeer rijke ondernemer, die in de Quote 500 staat en men denkt dus dat het kind ontvoerd is, om losgeld te krijgen. Al snel blijken de zaken niet zo eenvoudig te liggen als men aanvankelijk denkt. Leontien vertelt niet de waarheid en als die uiteindelijk aan het licht komt, komen de zaken heel anders te liggen.

Het boek heeft weer een verrassende plot, maar het nadeel is dat het een en ander wel wat ongeloofwaardig wordt. Een ander nadeel blijf ik vinden dat de hoofdpersonen erg vaag blijven. De mensen van de politie hebben helemaal geen karakter en alleen de karakters van de andere betrokkenen hebben iets meer diepte.
Het zijn dunne boekjes, die vergelijkbaar zijn met de verhalen van Baantjer over De Cock en de verhalen van De Waal en Baantjer over Bureau Raampoort. Hierin hebben de hoofdfiguren echter wat meer karakter.

Ik zal de boeken over Wulffers toch wel blijven lezen, omdat ik benieuwd blijf of er meer ontwikkeling komt in de karakters en omdat de plots wel verrassend zijn.

ISBN 9789023991168  |Paperback | 132 pagina's | NUR 331 | Uitgeverij Mozaiek |oktober 2004

© Renate, 26 februari 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Ritueel
Deel 3 in de reeks De Noordzeemoorden
Isa Maron

Maud Mertens wordt bij een nieuwe zaak geroepen. In een tuin, behorend bij een enorm huis, werd een hoofd gevonden. Alleen een hoofd. Nader onderzoek legt tien hoofden bloot, die op een specifieke manier gerangschikt zijn. De recherche tast in het duister wat de betekenis daarvan kan zijn.

Op dit moment woont er een BN-er met zijn gezin, maar nog niet zo lang geleden was dit het huis van de politicus Demsterwold. Vrij snel na diens overlijden, twee jaar eerder, is zijn dementerende weduwe in een verzorgingshuis terecht gekomen. De zoon woont in Engeland en de dochter in Zweden, zij hebben nauwelijks contact met elkaar of hun moeder. Maar nu liggen die hoofden in hun tuin, sommigen al jaren, anderen minder lang. Maud Mertens kan haast niet anders dan een link leggen met de familie Demsterwold, wiens naam goed bekend is bij de politie. De zaak ligt gevoelig: ooit werd de politicus verdacht van zedendelicten, met connecties tot ver in het buitenland. Tot grote ergernis van de recherche werd de zaak in de doofpot gestopt. Nader onderzoek werd verboden; verslagen van onderzoeken verdwenen. Ook nu is er tegenwerking.

Op minder officiële manier is ook Kyra, studente forensische zaken, aan een onderzoek bezig. De familie Demsterwold was een van haar buren, en natuurlijk is ze ook nog steeds op zoek naar haar zus Sarina. Vijf jaar geleden is het al weer, dat zij verdween op een zeilreis langs de Scandinavische kust. Intussen hebben zij en haar ouders een goed contact met de ouders van de jongeman die bij Sarina was. Zijn lichaam spoelde aan op de Deense kust. Wat hebben de hoofden te maken met Sarina, als dat al het geval is? Is er verband met Demsterwold? En wie is die psychopaat, die ook zijn lugubere zegje mag doen tussen het verhaal door?

In de eerdere boeken van de Noordzeemoorden kwam een andere verhaallijn in zicht: een Franse jonge vrouw die in Schotland gevonden werd, bleek ontsnapt uit gevangenschap. Zij werd opgevangen in Londen. Langzaam herinnert zij zich de gruwelen die zij heeft moeten doorstaan. Natuurlijk is haar verhaal er niet voor niets. Er moet een link zijn. Maar Isa Maron verklapt ook in dit derde deel niet alles wat zij nog in petto heeft. De zaak van de hoofden in de tuin wordt opgelost, maar de zaak van Sarina en het Franse meisje duurt voort. Dus ja, er komt nog een deel waar ik al met spanning naar uit kijk.

Isa Maron wisselt van vertelperspectief, in gelukkig niet al te lange hoofdstukken, en vertelt in heldere taal over het moordcomplot, dat eigenlijk erg vergezocht lijkt. Maar Maron maakt het ongelooflijke geloofwaardig. Zij weet de aandacht van de lezer zeer goed vast te houden, voert de spanning op tot het einde toe zodat die het boek niet wilt wegleggen, hunkerend naar het volgende deel.

ISBN 9789044348156|paperback| 336 pagina's | Uitgeverij The House of Books | november 2015 

© Marjo, 23 februari 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Trofee
Steffen Jacobsen

Kasper Hansen beseft dat hij gaat sterven. Hij kan alleen maar vurig hopen dat zijn vrouw Ingrid nog in leven is. Dat ze heeft kunnen ontsnappen aan de genadeloze mannen die op hen jagen. Tijdens een sportieve vakantie in het bergachtige noorden van Noorwegen zijn ze midden in de nacht overvallen en ontvoerd. Ze gingen slapen als mensen, ze werden wakker als prooi. Ze werden enkel en alleen vrijgelaten om opgejaagd te kunnen worden. Nu hebben de jagers hem gevonden. Ze zingen een strijdlied en gooien hem een zak toe. Wanneer Kasper Hansen de inhoud ziet, stort zijn wereld in. Zijn kinderen zullen zonder ouders opgroeien.

De Deense advocate Elizabeth Caspersen barst in huilen uit wanneer ze privédetective Michael Sander een dvd overhandigt. Ze kan nog altijd niet geloven wat ze heeft gezien. Op de dvd staan beelden van een groep mannen die op een man jagen. Een bang, weerloos mens. De dvd behoorde aan haar vader Flemming, een steenrijke industrieel, toe. Elizabeth is zijn erfgenaam en beschikt over een meerderheidsbelang in het familiebedrijf. Ze heeft besloten het gigantische familiefortuin op het spel te zetten. De inhoud van de dvd kan haar ruïneren maar Elizabeth heeft geen rust voor ze de waarheid kent. Was haar vader een monster? Elizabeth had de dvd kunnen vernietigen maar dat heeft ze niet gedaan. Ze wil dat Michael de waarheid achter de schokkende filmbeelden voor haar achterhaalt.

Michaels gehavende lijf verraadt dat hij het nodige heeft meegemaakt. Hij heeft een groot aantal geheime missies op zijn naam staan. Michael weet tot welke gruwelijkheden een mens in staat is. Toch heeft de inhoud van de dvd hem geschokt. Elizabeths moed staat hem aan en hij besluit met haar in zee te gaan. Wie zijn de mannen op de dvd? Michael vermoedt dat het om voormalige elitesoldaten gaat. Was Flemming een goed betalende klant? Het huis van Flemming verraadt dat hijzijn geld gebruikte om de regels aan zijn laars te lappen. Het hangt vol jachttrofeeën. Was hij het jagen op leeuwen zat?

In een ander deel van Kopenhagen moet inspecteur Lene Jensen een gezellig onderonsje met vriendinnen afbreken. Een eenendertigjarige timmerman heeft zelfmoord gepleegd. Normaliter onderzoekt Lene geen zelfmoorden maar er is iets vreemds aan de hand. Kim Anderson heeft zichzelf aan een boom in zijn tuin opgehangen. Vreemd genoeg waren zijn handen op zijn rug geketend. Daarnaast was het slachtoffer de dag voor zijn dood in het huwelijk getreden. Er klopt iets niet aan deze zelfmoord en Lene mag achterhalen wat dat is.

Lene ontdekt dat Kim niet altijd als timmerman heeft gewerkt. Hij was als soldaat diverse keren naar oorlogsgebieden uitgezonden. Kim was een doorgewinterde soldaat die volgens het leger in goede fysieke en psychische gezondheid verkeerde. Hij behoorde tot de besten in zijn vak. Zelfmoord past niet in het plaatje en dat doet de medicatie die Kim sinds een paar jaar slikte ook niet. Ook heeft Kim een litteken van een verwonding die nergens vermeld staat. Lene ontdekt dat er meer is. De computer van Kim en zijn kersverse vrouw Louise is verdwenen en bij Kims auto wordt een muziek-cd gevonden met daarop een lied dat keer op keer wordt herhaald. Een bekend nummer van Queen dat vaak als strijdlied wordt gebruikt. Wat is er toch gaande? Heeft Kim daadwerkelijk zelfmoord gepleegd of heeft iemand hem vermoord?

Michael en Lene kennen elkaar niet, maar de zaken waaraan ze werken lijken overeenkomsten te vertonen. Na een gruwelijke gebeurtenis waarbij Lene’s dochter Josephine zwaargewond raakt, worden ze met elkaar in contact gebracht. Het gaat niet alleen maar om het achterhalen van de waarheid. Het gaat om overleven. De jagers hebben een nieuwe prooi gevonden. Twee stuks, om precies te zijn.

Trofee is het debuut van de Deense auteur Steffen Jacobsen. Ik kan nauwelijks geloven dat het een thrillerdebuut is want het is enorm goed geschreven. Michael en Lene vormen een bijzonder duo. Twee eenlingen die eenzelfde doel nastreven. Michael weet niet wie de man op de dvd van Flemming Caspersen is. De lezer weet dat het om Kasper Hansen moet gaan. Hij en zijn vrouw Ingrid staan nog altijd als vermist te boek. Lene weet aanvankelijk niets over de mensenjacht maar zij weet wel dat Kim opvallend veel geld uitgaf. Zowel Lene als Michael cirkelen om de waarheid heen. De ontknoping lijkt binnen handbereik maar de waarheid zit in details verborgen wat dit verhaal, ondanks het feit dat het onderwerp vaker aan bod is gekomen, toch uniek maakt. Jacobsen laat de spanning van dit uitstekend onderbouwde verhaal torenhoog oplopen. Trofee is, net als opvolger Vergelding, een thriller van de bovenste plank.

ISBN 9789023488934 | paperback | 445 pagina's| Cargo | juni 2014
Vertaald door Carla Joustra

© Annemarie, 23 februari 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://stevecavanaghbooks.com

Geen tijd om te sterven
Steve Cavanagh

Een jaar geleden verknalde Eddie Flynn een zaak. Of eigenlijk: hij won de zaak, waardoor zijn cliënt op vrije voeten kwam. Dat had nooit mogen gebeuren. Sindsdien heeft Eddie de advocatuur de rug  toegekeerd. Met grote hoeveelheden drank probeerde hij zijn onvergeeflijke fout te vergeten. Het lukte niet. Waar hij wel in slaagde, was het ruïneren van zijn huwelijk. Nu ziet hij zijn tienjarige dochter Amy alleen nog maar op zondag. Eddie heeft onlangs een afkickkliniek bezocht en probeert zijn leven weer op te bouwen. Eenvoudig is dat niet.

Op de dag dat alles voorgoed zal veranderen, wordt Eddie in de toiletruimte van Ted’s Diner, zijn vaste ontbijtstek, door een gewapende onbekende opgewacht. Eddie weet meteen dat het om een zware jongen gaat, een moordenaar. De man vertrekt geen spier en sommeert Eddie zijn jas aan te trekken en met hem mee te komen. Enigszins laconiek doet Eddie wat hem opgedragen wordt. Wat kan hem immers midden op straat in New York overkomen? Helaas heeft Eddie zijn jas onbeheerd achtergelaten toen hij naar het toilet ging. De onbekende heeft deze kans gegrepen om de jas van een extraatje te voorzien. Eddie draagt nu een jas met een bom. Als Eddie de man braaf volgt, is er niets aan de hand. 

Dan wordt eindelijk duidelijk wat de man van hem wil. Eddie moet zijn baas vertegenwoordigen en dat is niemand anders dan Olek Voltsjek, de baas van de Russische maffia. Naast angst voelt Eddie nu ook opluchting. Het moet om een misverstand gaan. Eddie werkt immers niet meer als advocaat. De maffia moet zijn voormalige partner, Jack Halloran, hebben. Jack vertegenwoordigt Voltsjek. Zou Jack, die gokverslaafd is, de maffiabaas bedonderd hebben en de benen hebben genomen? Dat zou Eddie niets verbazen. Eddie biedt aan het betaalde voorschot terug te betalen. Hij heeft geen cent te makken maar dat weet de vreemdeling niet. Helaas blijkt het niet om geld te gaan. Voltsjek wil hem inhuren. Tegen de tijd dat Eddie door paniek overmand wordt, stopt er voor zijn neus een witte limousine. De man gebaart hem in te stappen. In de limousine zit Voltsjek.

Eddie probeert zich zo dapper mogelijk op te stellen. Hij weigert de opdracht. Voltsjek gaat daar niet mee akkoord. Hij wil dat Eddie hem in de rechtszaal verdedigt. Het is geen verzoek maar een bevel. Twee jaar geleden heeft de maffiabaas opdracht gegeven ene Mario Geraldo te liquideren. Helaas is de huurmoordenaar kort na de moord door de politie bij het lijk betrapt en heeft hij de naam van zijn opdrachtgever verklapt. De huurmoordenaar, Kleine Benny, wordt door de FBI zorgvuldig voor de maffia verborgen gehouden en de mannen van Voltsjek zijn er dan ook niet in geslaagd hem voorgoed het zwijgen op te leggen. Dat moet alsnog gebeuren. In de rechtszaal. Met de bom die in Eddies jasje zit. Jack kan het niet doen. Hij bleek niet stressbestendig genoeg.

Om het verhaal kracht bij te zetten wordt er een sporttas geopend. Wanneer Eddie de inhoud ziet, trekt zijn maag samen. De tas bevat het hoofd van Jack. Om er zeker van te zijn dat Eddie beter zijn best zal doen dan zijn voormalige zakenpartner, toont Voltsjek hem een foto. Op de foto staat Amy. Ze kijkt angstig. Voltsjek vertelt Eddie dat ze Amy hebben ontvoerd en dat ze haar zonder pardon zullen vermoorden als Eddie niet doet wat hem gezegd wordt.

Geen tijd om te sterven is het debuut van Steve Cavanagh die, net als hoofdpersonage Eddie, in de advocatuur werkzaam is. Gelukkig is dat de enige overeenkomst want Eddies leven loopt niet bepaald op rolletjes. Cavanagh woont samen met zijn vrouw Tracy in Noord-Ierland. Ze hebben twee kinderen. Asielhond Lolly hield Cavanagh trouw gezelschap toen hij, een jaar lang, in de avonduren aan zijn debuut werkte. Geen tijd om te sterven biedt een spannend misdaadverhaal vol onverwachte verhaalwendingen, spektakel en schietgrage criminelen. De gebeurtenissen zijn flink aangedikt waardoor het regelmatig aan een James Bond-verhaal doet denken. Eddie neemt vol overtuiging de rol van gewiekste advocaat op zich.

Geen tijd om te sterven werd genomineerd voor de Britse Ian Fleming Steel Dagger Award. Er zullen meer boeken over Eddie Flynn volgen.

ISBN 9789022571590 | paperback| 381 pagina's| Boekerij | februari 2016
Vertaald door Ralph van der Aa

© Annemarie, 18 februari 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vergelding
Steffen Jacobsen

Politie-inspecteur Lene heeft geen tijd om zich over het telefoontje van Ain te verbazen. De jonge vrouw klinkt angstig en beweert dat ze achtervolgt wordt. Lene probeert de huilende vrouw gerust te stellen maar de paniek van Ain heeft inmiddels plaatsgemaakt voor een angstaanjagende berusting. Ain bevindt zich op metrostation Nørreport en weet wat komen gaat. Ze zal sterven. Lene hoort door de telefoon een metro naderen. Een harde gil weerklinkt, al snel gevolgd door het gegil van meerdere mensen. Er is paniek uitgebroken.

Ain is inderdaad gestorven. Ze is voor de metro gesprongen. Ain was al lange tijd depressief en belde regelmatig naar de Levenslijn, een telefonische hulpdienst voor suïcidale mensen. Regelmatig vertrouwde ze Lene – die zich na de dood van haar dochter Josefine als vrijwilligster had aangemeld – toe dat ze met een immens schuldgevoel kampte. Dat ze verantwoordelijk was voor de dood van meer dan 1000 mensen. Vreemd genoeg heeft Lene moeite te geloven dat Ain daadwerkelijk zelfmoord heeft gepleegd. Ook al dacht het meisje regelmatig aan de dood, toen ze haar laatste telefoontje pleegde wilde ze duidelijk niet sterven.

Niemand deelt Lene’s mening. Een suïcidale vrouw heeft zelfmoord gepleegd. De zaak is zo klaar als een klontje en wordt niet verder onderzocht. Lene laat zich echter door niets of niemand weerhouden de dood van Ain nader te onderzoeken. Lene is in heel Kopenhagen beroemd en berucht om haar eigenwijsheid en ook nu doet ze haar reputatie eer aan. Gelukkig krijgt ze hulp van een oude vriend. De geharde privédetective Michael Sander is bereid naar haar te luisteren.

Ain werkte in een restaurant, niet ver van het beroemde attractiepark Tivoli. Werkte ze er ook op 17 september, toen de meest gruwelijke aanslag uit de geschiedenis van Denemarken werd gepleegd? Een zelfmoordterrorist blies zichzelf in het park op. Met hem kwamen ruim 1200 mensen om het leven. Met hun dood kwam ook een eind aan het geluk van hun vrienden en familie. Er kwam een eind aan de onbevangenheid van de Deense burgers. Moeten zij een nieuwe aanslag vrezen?

Heeft het schuldgevoel van Ain met de aanslag in Tivoli te maken? Lene kan zich nauwelijks voorstellen dat de vriendelijke, gevoelige vrouw iets met de aanslag te maken had. Ook Nazeera, Ains beste vriendin, spreekt enkel vol lof over de overleden vrouw. Volgens Nazeera kampt iedereen die op die bewuste dag in de buurt van het Tivoli was, met een soortgelijk schuldgevoel. Mensen voelen zich schuldig omdat anderen stierven en zij in leven bleven. Is het echt zo eenvoudig? Wanneer Lene een kijkje in Ains huis neemt en door onbekenden wordt overmeesterd, is haar achterdocht pas echt gewekt. Er klopt iets niet. Hield Ain iets voor haar verborgen? En weet Charlotte Falster, Lene’s baas, soms meer dan ze laat blijken?

Vergelding gaat over een onderwerp dat tegenwoordig het gesprek van de dag is: de angst voor terroristische aanslagen. Wordt er op het moment dat wij gezellig aan het avondeten zitten, boodschappen doen of nietsvermoedend een ommetje met de hond maken een aanslag beraamd? Is het nog wel veilig om een pretpark, winkelcentrum of evenement te bezoeken? Zijn we opgewassen tegen mensen die de dood niet vrezen? Die het een eer vinden hun leven te geven? Die vechten voor een doel dat wij niet goed begrijpen? Na een aanslag lijkt de aarde even stil te staan om daarna weer in beweging te komen. Het leven gaat door maar… wat gebeurt er op de achtergrond?

Hoewel het messcherp geschreven Vergelding over terroristen gaat, gaat het verhaal niet puur over een dappere agente en haar maatje die jacht op de slechteriken maken. Ook het verhaal van de terroristen komt aan bod. Steffen Jacobsen zet overtuigend maar zonder iets goed te praten uiteen hoe deze mensen tot hun daden komen. Hoe ze in hun thuislanden vreselijke dingen meemaakten. Hoe de rest van de wereld wegkeek…

Vergelding biedt een loeispannend, diepgaand en sensationeel verhaal maar houdt de lezer ook een spiegel voor. Wordt het niet eens tijd dat we ons meer om het lot van een ander bekommeren? Dat we eindelijk eens allemaal verder dan de grenzen van ons eigen land kijken? Vergelding is het tweede boek van Steffen Jacobsen. Zijn debuut – Trofee – heb ik niet gelezen en daar heb ik nu behoorlijk veel spijt van.

ISBN  9789023494393 | Paperback | 445 pagina's | Cargo | februari 2016
Vertaald door Carla Joustra

© Annemarie, 12 februari 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER