Achtervolgingsdrift 
Dinie Bell

Dinie Bell (1956) heeft altijd graag geschreven en deed al jong mee aan verhalenwedstrijden. Nadat een verhaal was opgenomen in een bundel is ze blijven schrijven zonder verder te publiceren. Tot ze in 2007 een half afgemaakt manuscript weer tegenkwam en ze zich serieus aan het schrijven van haar eerste roman is gaan wijden. Deze is in 2011 verschenen. Achtervolgingsdrift is haar tweede boek (en eerste thriller) en momenteel is ze bezig met haar volgende thriller en zijn de ideeën voor de volgende boeken aan het opborrelen.

In Achtervolgingsdrift spelen een aantal verhalen en tijden door elkaar heen. Eind jaren vijftig van de vorige eeuw raakt de dan 14-jarige, promiscue Jeanne zwanger van een getrouwde man. In de jaren tachtig trouwt José, de dochter van Jeanne, met een politieman. Na een ongelukkig huwelijk en een pijnlijke scheiding zijn haar zorgen nog niet voorbij. Ze wordt gestalkt, maar door wie en waarom? Heeft het niet zo frisse verleden van haar moeder hiermee te maken of maakt haar ex-man haar het leven zuur?

Achtervolgingsdrift wordt op de achterkant van het boek gepresenteerd als een psychologische thriller, maar het kan geen moment voldoen aan de verwachtingen die daarmee worden geschapen. Het verhaal heeft op zich potentie maar de uitwerking van de plot is zeer mager en het wordt nergens echt boeiend of spannend. Inhoudelijk is Achtervolgingsdrift beter te typeren als een damesromannetje met een spannend sausje erover. Daarbij bedient de auteur zich van een simpel en ouderwets aandoend taalgebruik, wat het leesgenot niet verhoogd. Benamingen als 'een prille femme fatale' en de beschrijving van de getrouwde minnaar van Jeanne als 'knaap' en 'knul' ben ik in lange tijd niet meer tegengekomen. Het verhaal slaat mede daardoor helemaal dood, is volslagen nietszeggend en waar er al sprake is van een mogelijke spanningsboog, wordt deze nergens verder uitgebouwd.

Daarnaast lijkt de auteur in de valkuil getrapt te zijn van het adagium 'sex sells'. De expliciete en veelvuldige seksscènes doen indien mogelijk nog verder afbreuk aan het verhaal.

Wat opvalt en waardoor het boek in de boekhandel zeker opgepakt zal worden, is de mooie en intrigerende cover. Maar dat is helaas ook het enige wat mooi en intrigerend is aan Achtervolgingsdrift.

ISBN 9789081483896 | Paperback | 258 pagina's | Uitgeverij Palmslag | februari 2013

©  Joanazinha 28 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER 

Knekelhuis
Dinie Bell

Lynn vindt het absoluut niet vervelend dat haar nieuwe huis als spookhuis bekend staat. Ze is naar het afgelegen dorpje verhuisd om in alle rust aan haar nieuwe roman te kunnen werken. Zelf gelooft Lynn niet in geesten maar ze vindt het prima dat de dorpelingen het huis mijden. Hoe minder afleiding, hoe eerder haar nieuwe boek voltooid zal zijn.

In het lieflijke huis, dat aan een Engelse cottage doet denken, heeft een dubbele moord plaatsgevonden. Esther en Ron, een kersvers echtpaar, zijn in de keuken van het huis op brute wijze afgeslacht. De moordenaar is nooit gepakt. Wanneer Lynn met haar buren, de knappe tweeling Mark en Martine, kennismaakt, worden alle details in geuren en kleuren uit de doeken gedaan. Het bezorgt de nuchtere Lynn kippenvel. Nog altijd gelooft ze niet in spoken maar wanneer ze ontdekt dat haar zolderkamer volledig is vernield, is ze toch enigszins uit haar doen. Gelukkig is de aantrekkelijk Mark bereid haar te helpen. In een mum van tijd heeft hij alle schade hersteld.

Lynn is vastbesloten haar buren zo min mogelijk tot last te zijn maar toch hangt ze regelmatig aan de telefoon omdat ze hulp nodig heeft. Op een dag treft ze al haar keukenapparaten defect op haar eettafel aan. Gelukkig ontpopt Mark zich opnieuw tot een reddende engel. Met het grootste geduld repareert hij alle apparaten voor haar. Lynn beseft dat ze hem steeds leuker vindt. Helaas deelt politieagent Bob haar sympathie voor Mark niet. Op een dag vertrouwt hij Lynn toe dat Mark lange tijd hoofdverdachte in het onderzoek naar de moord op Esther en Ron is geweest. Lynn heeft inmiddels al verschillende incidenten bij Bob gemeld en de politieman is ongerust. Hij vraagt haar zo min mogelijk met Mark om te gaan maar Lynn wuift zijn zorgen lachend weg. Ze is inmiddels tot over haar oren verliefd op de woest aantrekkelijke Mark.

Ook al gelooft Lynn niet in spoken, ze beseft dat er iets griezeligs in haar huis gaande is. Ze hoort rare geluiden en ziet vreemde schimmen. Sluipt er ‘s-nachts iemand door haar huis of zijn het de geesten van Esther en Ron die maar geen rust kunnen vinden? De lugubere voorvallen nemen in razendsnel tempo toe. Nog altijd is de onverschrokken Lynn niet bang. Misschien dat ze dat maar beter wel kan zijn…

Knekelhuis is de derde psychologische thriller van schrijfster Dinie Bell. De auteur heeft een spannend verhaal uitgedacht maar helaas is niet alles even goed uitgewerkt. Ze stuitte ik meerdere keren op feiten die elkaar tegenspreken en vreemd geformuleerde zinnen. Toch wist Dinie Bell mijn nieuwsgierigheid te wekken en ik bleef lezen, ook al had ik het een en ander al snel door.

Het boek bestaat uit twee verhaallijnen. Die van Lynn en die van de moordenaar. Het verhaal van Lynn is in de ik-vorm geschreven wat ik niet altijd even geslaagd vond. De zinnen leken soms te haperen. De gedachtegangen van de moordenaar zijn echter in de hij-vorm geschreven en kwamen bijzonder goed uit de verf. In deze verhaalgedeeltes komt het schrijftalent van de auteur goed naar voren.

De contrasten in dit boek zijn groot. Soms te groot. Het verhaal begint bijvoorbeeld met een heftig verslag van de gewelddadige moord op Esther en Ron. Vervolgens schakelt de schrijfster over naar het verhaal van Lynn. Er volgt een uitgebreide beschrijving van een lepeltjesverzameling en een bezoekje aan een bloemist. Het haalt de vaart volledig uit het verhaal. Knekelhuis is een boek van uitersten. Ik hoop dat het volgende boek van deze schrijfster meer in balans zal zijn.

ISBN 9789491773396  | paperback | 182 pagina's| Uitgeverij Palmslag | november 2015

© Annemarie, 27 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wulffers en de zaak van... de vermoorde onschuld
Dick van den Heuvel & Simon de Waal

Het eerste deel van een serie, gebaseerd op de karakters van de televisieserie Missie Warmoesstraat.
Verwacht geen diepgravende psychologische thriller, maar eerder iets in de stijl van Baantjer, of De Waal en Baantjer.

Het verhaal lijkt in zekere zin geïnspireerd te zijn op de zaak van de moord op Marianne Vaatstra. Er wordt het lichaam gevonden van een meisje, dat verkracht en gewurgd lijkt te zijn. In de buurt is een asielzoekersopvang gevestigd en een van de asielzoekers is niet teruggekomen. De beschuldigende vingers wijzen dan ook al snel naar de bewoners van de opvang.

Er is nog een andere verdachte, namelijk de vriend van het meisje, de zoon van een zeer rijke zakenman. Het sperma van de zoon is bij het meisje aangetroffen en de jongen wordt opgepakt. Dit is natuurlijk zeer tegen de zin van de zakenman, die dan ook alles in het werk stelt om z'n zoon vrij te krijgen. Hij richt ook de aandacht op de asielzoekersopvang. De man is niet alleen rijk, maar heeft ook de nodige relaties. Hij komt over als een zeer onaangenaam heerschap, dat vrouwen en zeker meisjes als Daniela van Stee (het slachtoffer) eerder als een soort gebruiksvoorwerpen ziet. Voor zijn zoon is natuurlijk wel iets beters weggelegd dan de dochter van een invalide bouwvakker.

De vader van Daniela is ook niet bepaald de meest sympathieke figuur in het boek. Hij gedraagt zich als een huispotentaat, bij wie niemand eigenlijk iets in te brengen heeft. Als de dingen niet gaan zoals hij wil, is hij niet te beroerd om met z'n stok te slaan.

De hoofdfiguur van de serie is Cas Wulffers, politiepastor van het bureau aan de Amsterdamse Warmoesstraat. Daarnaast zijn er natuurlijk wat mensen van het politiekorps die een belangrijke rol vervullen. Het was wel een spannend boek, met een onverwachte ontknoping, maar persoonlijk vind ik het toch net iets minder dan de boeken waar ik het eerder mee vergeleken heb. M'n vader denkt daar overigens iets anders over, dus het is maar een mening.

ISBN 9789023991144 | Paperback | 138 pagina's | Uitgeverij Mozaiek | augustus 2004

© Renate, 26 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De schuldigen
David Baldacci

“Eén schot, twee doden.
Eén die de bedoeling was.
En één die nooit de bedoeling was geweest.”

Will Robie heeft al heel wat keren voor zijn land gedood. Hij doodt zonder vragen te stellen en zonder te aarzelen. Hij is de beste in zijn vak. Toch zullen mensen die hem goed kennen, nooit beweren dat Robie een monster is. Vreemd genoeg is Robie een huurmoordenaar met gevoel. De mensen die hij in zijn hart sluit, kunnen op zijn onvoorwaardelijke trouw rekenen.

Robie heeft zijn vader al lang geleden uit zijn hart verbannen. Meer dan twintig jaar geleden keerde Robie zijn woonplaats Cantrell, en daarmee ook zijn vader, de rug toe. Dan Robie was een onbarmhartige vader. Een oorlogsveteraan die zijn zoon een bikkelharde opvoeding gaf. Robie besloot Cantrell met zijn middelbare schoolvriendinnetje Laura te ontvluchten. Toen ze op het afgesproken tijdstip niet op kwam dagen, brak ze zijn hart. Terwijl Robie zijn vader probeerde te vergeten, bleef Laura door zijn gedachten spoken. Ze was zijn grote liefde.

Ondanks alle slechte herinneringen aan Cantrell besluit Robie zijn oude woonplaats met een bezoekje te vereren. Zijn vader is onlangs op verdenking van moord gearresteerd. Robie houdt zichzelf voor dat het hem niks doet. Dat hij niks meer met Dan Robie te maken heeft. Toch is hij onderweg naar de plek waar hij nooit meer een voet wilde zetten. Een recente opdracht leverde “bijkomende schade” op. Een vreselijke term voor de dood van een kleuter. Robie heeft zijn doelwit gedood maar de kogel baande zich ook in het lichaampje van het kind dat achter het slachtoffer stond. Sindsdien gaat het niet goed met Robie. Hij beseft dat zijn toekomst onzeker is. Hij moet eerst met het verleden in het reine komen. Er spookt te veel door zijn hoofd.

De ontvangst in Cantrell is allesbehalve hartelijk. Zijn komst veroorzaakt opschudding in het stadje. In eerste instantie omdat het stadje vrijwel nooit door vreemdelingen wordt bezocht, later omdat zijn identiteit bekend wordt. Ineens is Robie de zoon van een moordenaar. Er staan Robie nog meer verrassingen te wachten. Dan Robie is van advocaat tot steenrijke rechter opgeklommen. Hij heeft een jonge vrouw en een zoontje van twee. De kleine Tyler is Robies halfbroer. De familie Robie woont  in het voorname huis waar Laura eens woonde. Zij heeft het stadje jaren geleden samen met haar familie halsoverkop verlaten. Niemand weet waarom.

Robies kersverse stiefmoeder Victoria reageert verbaasd maar vriendelijk op zijn komst. Ze nodigt hem zelfs uit in het huis van haar en Dan te logeren. Aangezien het in de plaatselijke horeca al tot een handgemeen is gekomen, neemt Robie haar aanbod dankbaar aan. Hij besluit te blijven tot hij weet wat er precies gebeurd is. Is zijn vader werkelijk een moordenaar? De sfeer in het stadje wordt steeds grimmiger en tot overmaat van ramp wil zijn vader hem niet zien. Wanneer Robie vervolgens een aantal vreemde ontdekkingen doet, verandert de onheilspellende sfeer in een levensgevaarlijke situatie. Gelukkig is zijn goede vriendin Jessica Reel naar Cantrell afgereisd om hem bij te staan, maar kunnen twee getrainde mensen een compleet leger aan vijanden aan?

De Will Robie-reeks behoort tot mijn favoriete series van David Baldacci. Robie is geen lieverdje maar intrigerend is hij wel. Hij vermoordt mensen wat hem absoluut tot een slechterik maakt. Toch heeft Robie ook een sympathieke kant. Op de momenten dat hij niet op missie is, blijkt hij over een warm karakter te beschikken. Robie is in staat om lief te hebben en doet dat ook met heel zijn hart.

De schuldigen is een heel compleet boek. Deze thriller biedt een spannend verhaal vol  actie maar het heeft ook een mooie diepgang. Het gaat over familie en over loslaten. Over een traumatische jeugd die iemand zijn of haar hele leven blijft achtervolgen. Ook gaat dit boek over hebzucht en de gruwelijke gevolgen daarvan. David Baldacci schrijft vol vaart en met een prettig inlevingsvermogen. Als kers op de taart weet hij ook nog met een verrassende ontknoping op de proppen te komen. Baldacci heeft zijn kunstje wederom vlekkeloos vertoond.

ISBN 9789400504479  | paperback | 399 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | november 2015
Vertaald door Jolanda te Lindert

© Annemarie, 23 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vermoorde harten
J.D. Robb

Voor inspecteur Eve Dallas telt elk mens mee. Ze weet wel dat niet iedereen gered kan of wil worden maar ze doet haar uiterste best om elk mens gelijk te behandelen. Wanneer een vermoorde zwerver wordt gevonden, beseft ze dat niet iedereen haar opvatting deelt. Op de plaats delict komt het bijna tot een handgemeen met ene Bowers. Deze politiedame vindt het niet nodig de moord nader te onderzoeken. Eve berispt haar. Ze weet niet dat haar verwijtende woorden haar duur zullen komen te staan.

Het is maar goed dat Eve het sterfgeval serieus neemt. De zwerver is niet zomaar vermoord. Zijn hart is verwijderd. In tegenstelling tot wat Bowers beweert, gaat het hier niet om een onderlinge vechtpartij met fatale gevolgen. Zwervers snijden immers niet met chirurgische precieze harten bij elkaar uit. Het is het werk van een professional. Een arts. Waarom zou in arts in vredesnaam het slecht functionerende hart van een zwerver stelen? De lijkschouwer ziet meteen dat de zwerver nog maar kort te leven had. Zijn hart is onbruikbaar en kan dus niet voor bijvoorbeeld illegale donorhandel gebruikt worden. Bovendien worden er uitstekende kunstorganen gekweekt.

Eve start een uitgebreid onderzoek. Ze ontdekt dat zich in andere steden soortgelijke sterfgevallen hebben voorgedaan. Er zijn organen van diverse personen gestolen. Vreemd genoeg blaakten geen van allen van gezondheid. Wat heeft de dief met de organen gedaan? Eve besluit zich te verdiepen in orgaantransplantatie. Welke artsen zijn precies in staat organen met een dergelijke vakbekwaamheid te verwijderen? Haar zoektocht brengt haar in contact met vooraanstaande chirurgen. Een aantal van hen zijn ronduit beledigd wanneer ze merken dat Eve hen als mogelijke moordverdachten beschouwt.

Bowers blijft Eve maar lastigvallen.  De beledigde politieagente dient zelfs een officiële klacht tegen Eve in. Hoewel Bowers als een notoire zeurpiet bekend staat, voelt Eve zich ernstig gekrenkt. Haar politiewerk is haar alles. Het heeft haar letterlijk een identiteit verschaft. Op achtjarige leeftijd werd Eve op straat gevonden. Ze was er zo slecht aan toe dat ze niet eens meer wist hoe ze heette. De naam Eve Dallas is haar door de overheid gegeven. Het is niet de naam die haar ouders voor haar hebben bedacht. Eve herinnert zich alleen dat ze regelmatig door haar vader werd verkracht en hem uiteindelijk met een mes doodde. De rest van haar eerste levensjaren zijn blanco. Nu ze voor de politie werkt, voelt ze zich niet langer door de overheid onder de duim gehouden. Ze gebruikt diezelfde overheid nu om controle uit te oefenen. Haar werk is haar leven.

Vervelend genoeg duikt er tijdens het onderzoek steeds weer een wel heel bekende naam op. Het is die van Roarke, Eve’s kersverse en steenrijke echtgenoot. Het lijkt wel of Roarke letterlijk elk bedrijf en elke instelling in de stad bezit. Toch is Eve’s ergernis steeds maar van korte duur want ze is stapelverliefd op haar knappe man. Het stel is nog maar kort samen en de vonken spatten ervan af. Eve en Roarke grijpen elke gelegenheid aan om hun liefde aan elkaar kenbaar te maken. Ze kunnen maar niet van elkaar afblijven.

Eve’s geluk spat echter als een zeepbel uiteen. Bowers is op gruwelijke wijze om het leven gebracht en Eve wordt als moordverdachte aangemerkt. De hevig geschrokken Eve wordt geschorst. Is haar carrière bij de politie voorgoed voorbij?

Vermoorde harten is het achtste deel in de Eve Dallas-reeks die zich in de nabije toekomst afspeelt. In de vorige delen heb ik Eve en haar man Roarke al goed leren kennen en zo onderhand ben ik eraan gewend geraakt dat ze om de haverklap seks met elkaar hebben. De hoofdverhaallijn in dit boek zit goed in elkaar al laat de vertaling nog altijd te wensen over. Dit deel is iets beter vertaald dan de vorige delen maar ik vind nog altijd dat het beter kan. Het is niet erg als er eens een slordige vertaling of een kromme zin in een boek staat, maar in de boeken in deze reeks gebeurt het te vaak. Ik ken Nora Roberts (J.D. Robb is een pseudoniem) als een goede schrijfster en ik vermoed dat ook dat de soms wat vreemde zinsbouw en rare woordkeuzes niet aan haar te wijten zijn. Het doet onnodig afbreuk aan deze boekenreeks.

Wie houdt van spannende, luchtige thrillers voorzien van de nodige romantiek en persoonlijk drama, zal smullen van dit boek. De goed uitgedachte futuristische elementen vormen het grootste pluspunt. Vermoorde harten vormt een geslaagde aanvulling op deze populaire reeks.

ISBN 9789022573006 | paperback | 381 pagina's| Boekerij | oktober 2015
Vertaald door TextCase

© Annemarie, 21 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Speel met vuur
Tess Gerritsen

Lily, het driejarige dochtertje van Julia Ansdell, is een plaatje om te zien. Haar blonde haren en blauwe ogen geven het meisje een engelachtig uiterlijk en met haar lieflijke gedrag windt ze iedereen om haar piepkleine vingers. Toch heeft Lily zojuist hun achttienjarige kat Juniper met een stuk tuingereedschap vermoord. Julia is verbijsterd maar haar man Rob reageert verbazingwekkend nonchalant. Volgens hem was het een ongeluk. Lily is vast gestruikeld met het scherpe voorwerp in haar handen en per ongeluk op Juniper beland. Julia gelooft er niks van. Er zaten maar liefst drie steekwonden in Junipers oude lijfje.

Julia raadpleegt diverse artsen over het gedrag van Lily. Het meisje lijkt niks te mankeren en Julia krijgt het advies het voorval te vergeten. Ze besluit zich op een nieuw muziekstuk met de naam Incendio te storten. Het is een onbekend werk dat uit een oud muziekboek, dat Julia tijdens een recent verblijf in Rome heeft gekocht, tevoorschijn dwarrelde. Het is een moeilijk stuk en Julia, die violiste is, heeft moeite het onder de knie te krijgen. Tijdens het repeteren eist de muziek haar volledige aandacht op. Gelukkig is Lily een zoet kind en speelt ze rustig terwijl Julia oefent. De tweede keer dat Julia Incendio speelt gaat het echter volledig mis. Een scherpe pijn in haar been doorbreekt haar concentratie. Naast haar kijkt Lily met een kille blik in haar ogen naar haar op. Het schattig ogende meisje heeft zojuist een stuk glas in het been van haar moeder gestoken.

In het ziekenhuis probeert Julia begrip voor de situatie te vinden. Tot haar grote verbijstering gaat de aandacht van Rob en de artsen vooral naar haar eigen geestesgesteldheid uit. Julia was alleen met Lily toen de kat gedood werd en de glasscherf in haar been belandde. Klopt het verhaal van Julia wel? Is het waar dat Julia’s moeder aan een geestesziekte leed? Julia voelt zich eenzamer dan ooit. Niemand gelooft haar. Het kind waar ze zo intens naar verlangde is in een klein monster veranderd en haar echtgenoot keert zich van haar af. Julia weet zeker dat ze het bij het juiste eind heeft. Ze heeft het notabene met eigen ogen gezien! Wanneer ze niet veel later bovenaan de trap op een wel heel uitgekiend geplaatst speelgoedautootje stapt en hard ten val komt, is ze de wanhoop nabij. Ineens beseft Julia dat ze het nieuwe muziekstuk speelde toen Lily de kat doodde en ook toen ze de glasscherf in haar been plantte. Heeft Incendio iets kwaadaardigs in gang gezet?

Julia beseft dat haar vermoeden bizar is maar ze kan geen andere verklaring bedenken. Ze besluit uit te zoeken hoe het muziekstuk in het boek is beland en wie het heeft geschreven. Het is haar enige kans. Terwijl Julia de oorsprong van Incendio onderzoekt, is de lezer haar al vooruit gereisd. Naar Venetië. In 1938 was de achttienjarige Lorenzo een talentvol vioolspeler. Zijn grootvader besloot dat hij samen met Julia, de zeventienjarige dochter van zijn goede vriend, aan een concours deel zou nemen. Aanvankelijk zag Lorenzo het niet zitten om met een wildvreemde muziek te moeten maken maar toen hij aan de temperamentvolle Laura werd voorgesteld, viel hij als een blok voor haar. Dat hij Joods was en zij katholiek, deed er niet toe. Helaas dacht niet iedereen er tijdens de Tweede Wereldoorlog zo over…

Komt de bovenstaande boekbeschrijving je soms bekend voor? Het verhaal is een bewerking van het boek Incendio dat in 2014 als geschenk voor de maand van het spannende boek verscheen. Het verhaal van Lorenzo komt in Incendio niet voor en beide verhalen eindigen anders. Incendio heb ik – nog niet – gelezen maar Speel met vuur is een absolute aanrader. Tess Gerritsen hanteert een intieme, indringende schrijfstijl en heeft uiteenlopende onderwerpen tot een aangrijpend geheel samengevoegd. Vooral het verhaal van Lorenzo heeft me geraakt. Zijn verhaal vertegenwoordigt het leed van bijna tweehonderdvijftig Venetiaanse Joden. Wat zij hebben meegemaakt, is hartverscheurend.

Op de kaft van Speel met vuur staat een citaat van schrijver David Baldacci. Hij beweert het volgende over het boek: “Als je eenmaal bent begonnen is het onmogelijk om dit boek weg te leggen.” Meestal vind ik zulke uitspraken op een boekcover vrij gedurfd maar David Baldacci spreekt de waarheid. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen.

Ben je tot slot benieuwd naar het muziekstuk zelf? De uiterst muzikale Tess Gerritsen heeft het zelf gecomponeerd. Beluister hier een stukje van deze mooie compositie (helemaal onderaan). Als je durft tenminste…

ISBN 9789044349115 | paperback | 223 pagina's| The House of Books| december 2015
Vertaald door Els Franci-Ekeler

© Annemarie, 19 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Op straffe des doods
Mats Olsson

Op de felgeel gekleurde cover van dit thrillerdebuut prijkt een gitaarkist. Op de achterkant is een afbeelding van een mattenklopper te zien. Gaat dit boek over een muzikant en een ijverige huisvrouw? Absoluut niet. De gitaarkoffer bevat geen gitaar maar iets anders. Denk je het te weten? Nee, het is geen wapen. Het is de mattenklopper. En ook de mattenklopper heeft een nevenfunctie. Er wordt niet mee op matten maar op damesbillen geslagen.

De eigenaar van de gitaarkoffer en de mattenklopper heet Harry Svensson. Nadat hij zijn carrière als journalist aan de wilgen heeft gehangen, besluit hij zijn ontslagpremie te gebruiken om een restaurant te openen. Zijn plannen staan nog in de kinderschoenen maar toch weet wijnhandelaar Ulrika Palmgren hem al te vinden. De wijn die ze verkoopt smaakt gruwelijk maar Ulrika zelf trekt wél Harry’s aandacht. Er ontstaat een e-mailwisseling die steeds smeuïger van toon wordt. Ulrika geeft aan dat ze straf verdiend heeft. Wil Harry haar misschien een pak slaag geven?

Harry heeft zich op het ondeugende afspraakje verheugd maar het loopt volledig in de soep. De aanvankelijk enthousiaste Ulrika ontsteekt tijdens het ontvangen van de billenkoek plotseling in woede en sommeert Harry te verdwijnen. Enigszins beduusd rept hij zich terug naar zijn hotelkamer. De deur van de kamer tegenover hem staat op een kier. Er stroomt nog altijd journalistenbloed door Harry’s aderen en hij besluit een blik in de kamer te werpen. Je weet immers maar nooit. Op het bed ligt de bekende zanger Tommy Sandell. Hij slaapt een dronkenmansslaap. Naast de artiest ligt een onbekende vrouw. Ze is morsdood.

De ongewone vondst levert Harry een mooie freelanceopdracht op. Hij krijgt zowaar weer wat plezier in het journalistenwerk. Een paar maanden later vindt er een soortgelijk voorval plaats. Opnieuw wordt er naast een prominente Zweed een dode dame aangetroffen. Beide dames lijken niet door de bekendheden omgebracht te zijn. Hun moordenaar heeft de dronken beroemdheden er haarfijn ingeluisd. De slachtoffers hebben bovendien een pak slaag gehad. De striemen op hun billen zijn duidelijk te zien. De naam van het tweede slachtoffer doet Harry duizelen. Het is Ulrika Palmgren.

Harry beseft dat hij en de moordenaar dezelfde voorliefde delen. Terwijl hij artikelen over de “spankingmoordenaar” schrijft, doet hij net of zijn neus bloedt. Zijn privéleven is precies wat het woord al zegt: privé. Wanneer de moordenaar hem persoonlijk benadert, voelt hij zich bijzonder ongemakkelijk. De moordenaar weet maar al te goed dat Harry het slachtoffer kende. Ook weet hij dat hij en Harry dezelfde hobby hebben. Harry weet dat hij naar de politie moet stappen. Hij heeft zelfs een contactpersoon bij de politie met wie hij informatie over de moorden deelt. Toch houdt hij zijn mond. Hij wil niet dat zijn voorkeur voor sm aan het licht komt. Harry besluit de zaak tot op de bodem uit te zoeken en de moordenaar op eigen houtje op te sporen.

Op straffe des doods is het thrillerdebuut van journalist Mats Olsson. Hij schrijft al 50 jaar over de meest uiteenlopende onderwerpen. Tijdens zijn lange carrière heeft Olsson overduidelijk de nodige mensenkennis opgedaan en dat maakt dit boek zo voortreffelijk. De geloofwaardigheid van de bonte stoet personages in dit boek zorgt voor een overtuigend verhaal. Een thriller over een sm-moordenaar kan al snel in een platvloerse vertelling ontaarden maar dat is in dit boek totaal niet het geval. Het verhaal is goed onderbouwd, uitgebreid (soms neigend naar langdradig) en uiterst origineel. De geheel eigen sfeer doet denken aan die uit een cultfilm.

Ook de verhaallijn van de moordenaar komt aan bod. Het is een verknipte man. Harry deelt weliswaar ook graag her en der een welgeplaatste mep uit maar dit gebeurt louter met wederzijds goedvinden. De moordenaar slaat en moord om zijn slachtoffers te straffen. Wat triggert hem? Waarom moeten juist deze vrouwen gestraft worden? Is de man als monster geboren of heeft iets of iemand hem zo gemaakt? Op straffe des doods is een bijzonder veelbelovend debuut!

ISBN 9789021400044 | paperback | 540 pagina's| uitgever | oktober 2015
Vertaald door Ydelet Westra

© Annemarie, 17 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Richting het kwaad
Viveca Sten

Het eiland Sandhamn was de veiligste plek die freelancejournaliste Jeanette Thiels zich kon bedenken. Jeanette was niet bang uitgevallen. Ze had de afgelopen jaren heel wat gevaarlijke gebieden bezocht en deinsde nergens voor terug. Toch had ze behoefte aan een veilig toevluchtsoord. Gelukkig kon ze in het Seglarhotell terecht. Het was kerstavond en alle kamers waren volgeboekt maar er was nog een appartement vrij. Jeanette vond het prima. Ze was uitgeput en snakte naar een maaltijd en een goede nachtrust. Eindelijk was ze op Sandhamn. Nu zou alles goedkomen.

Jeanette wist niet dat haar dood al in gang was gezet. Ze weet haar lichamelijke klachten aan haar recente gezondheidsproblemen. Ze besefte niet dat ze spoedig zou sterven en dacht dat een degelijke maaltijd in het hoofdgebouw haar goed zou doen. Het besneeuwde pad maar het hotel leek echter eindeloos lang. Jeanette zwoegde voort maar zakte uiteindelijk in elkaar. Wanneer ze op Tweede Kerstdag eindelijk wordt gevonden, is het al te laat. Het lichaam van Jeanette is met een dikke laag sneeuw bedekt. Ze is overleden.

Inspecteur Thomas Andreasson moet even omschakelen. De warmte en gezelligheid van thuis staat in schril contrast met het kille tafereeltje dat zich voor zijn ogen ontvouwt. Jeanette Thiels is naar aan haar einde gekomen. Het lijkt wel of ze zich nog een tijdje heeft voortgesleept om uiteindelijk definitief te bezwijken. De vrouw heeft tevergeefs voor haar leven geknokt. Wat is haar toch overkomen? Is ze simpelweg onwel geworden of is er meer aan de hand?

Uit de lijkschouwing komt naar voren dat Jeanette Thiels om het leven is gebracht. Iemand heeft haar op bijzonder geniepige wijze vergiftigd. De dader is zó sluw te werk gegaan, dat de lijkschouwer de wrede daad bijna over het hoofd zag. Waarom moest Jeanette sterven? Wist de dader dan niet dat ze ernstig ziek was en niet lang meer te leven had?

Jeanette laat een dertienjarige dochter en een ex-man achter. Wanneer duidelijk wordt dat de ex-echtlieden in een rechtszaak om de voogdij over hun dochter Alice verwikkeld waren, wordt Jeanettes ex-man Michael als verdachte aangemerkt. Michael dreigde immers de voogdij over Alice te verliezen en was bereid een bikkelharde strijd te voeren. Ook het werk van Jeanette wordt onder de loep genomen. Helaas is haar laptop spoorloos verdwenen. Heeft iemand het apparaat gestolen? Stond er belangrijke informatie op? Wanneer Thomas en zijn collega’s ontdekken dat Jeanette wel erg veel documenten over een rechtse politica had verzameld, besluiten ze ook dat spoor grondig na te trekken.

Richting het kwaad is alweer het zesde boek in de Sandhamn-reeks. Thomas Andreasson en zijn beste vriendin Nora Linde nemen de hoofdrollen in deze serie voor hun rekening. Vaak bemoeit de nieuwsgierige Nora zich ongevraagd met het politiewerk van Thomas maar in dit deel doet ze het wat rustiger aan. Nora heeft namelijk heel andere dingen aan haar hoofd. Zo verwart het haar dat haar ex-man Henrik enorm in zijn voordeel is veranderd. Henrik lijkt wel een ander mens en even beseft Nora weer waarom ze eens zo veel van hem hield. Henrik steekt niet onder stoelen of banken dat hij haar terug wil maar Nora heeft inmiddels een relatie met Jonas, de huurder van haar zomerhuisje. Moet ze voor haar oude of nieuwe liefde kiezen? En dan is er nog een veel groter probleem. Op haar werk, bij een bank, is Nora gevraagd mee te werken aan Project Fenix. Wanneer Nora het project onder de loep neemt, stuit ze op een ongewone, louche handelingen. Moet ze haar werkgever trouw blijven of zal ze haar ongenoegens eerlijk uiten?

De Sandhamn-thrillers zijn stuk voor stuk heerlijk om te lezen en Richting het kwaad vormt daarop geen uitzondering. De uitwerking van het verhaal laat dit keer iets te wensen over, maar het hoofdonderwerp maakt dat meer dan goed . Viveca Sten heeft voor een zeer actueel onderwerp gekozen: vreemdelingenhaat. In het nawoord schrijft ze dat de toenemende vreemdelingenhaat haar zorgen baart.

Thomas´ collega Aram, een Assyriër, staat symbool voor de vluchtelingen die in Zweden wonen. Achter zijn vriendelijke gelaat gaat een gepijnigde ziel schuil. Aram heeft, net als de meeste vluchtelingen, vreselijke dingen meegemaakt maar toch zijn er steeds meer Zweden die hem onvriendelijk bejegenen. Waarom wordt Aram geen fijn leven gegund? Heeft hij niet al genoeg naars meegemaakt? De auteur heeft de gevolgen van racistische gedachten en uitingen op uiterste kundige wijze in het verhaal verwerkt. Het verhaal ademt weerzin tegen het rechts-extremisme uit. Deze persoonlijke noot maakt Richting het kwaad tot een zeer geslaagde thriller.

ISBN 9789021458427 | paperback | 434 pagina's| Uitgeverij Q | november 2015
Vertaald door Tineke Jorissen-Wedzinga

© Annemarie, 15 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Playground
Lars Kepler

Jasmin Pascal-Anderson weet inmiddels dat ze maar beter niet over de Chinese havenstad kan praten. Haar familie reageert gestrest als ze toch probeert het onderwerp aan te kaarten. De havenstad bestaat immers niet. Toch vindt Jasmin het moeilijk dat te accepteren. De stad bestaat niet maar… hoe kan het dan dat ze er is geweest?

Een aantal jaar geleden kwam Jasmin, tijdens een legermissie, bijna om het leven. Toen Jasmin zwaargewond het ziekenhuis werd binnengebracht, stond haar hart 1 minuut en 40 seconden stil. Terwijl de artsen haar leven probeerden te redden, bevond Jasmin zich in een Chinese havenstad. Lange rijen mensen gingen aan boord van grote schepen. De rest van haar herinneringen bestaan uit flarden. Verwarrende maar levensechte flarden. Jasmin leert al snel dat ze maar beter haar mond kan houden. Niemand gelooft haar. Jarenlang suddert haar leven voort. Ze is uit het leger gestapt en woont samen met haar oud-collega Mark die tussen zijn missies door een losbandig leven leidt. Wanneer Jasmin ontdekt dat ze zwanger is, besluit ze een nieuwe weg in te slaan. Haar kind zal een stabiel leven nodig hebben.

Vijf rustige jaren gaan voorbij. Jasmins zoon Dante groeit uit tot een vrolijk en tevreden jochie. Jasmin aanbidt hem. Over de havenstad praat ze nooit meer, ook al heeft ze afschuwelijke nachtmerries over het duistere oord. Sinds de komst van Dante heeft Jasmin haar leven weer op orde. Toch gaat het opnieuw mis. Wanneer ze op de crèche van Dante ziet hoe een vader aan een hartstilstand dreigt te bezwijken, probeert ze hem uit alle macht voor de gevaren in de havenstad te waarschuwen. Haar goedbedoelde adviezen worden niet op prijs gesteld en Jasmin belandt in een psychiatrisch ziekenhuis.

Lange tijd wordt Jasmin voor een psychose behandeld. Nog altijd is ze overtuigd van het bestaan van de havenstad maar ze beseft dat ze haar overtuiging zo diep mogelijk weg moet stoppen. Dante heeft zijn moeder nodig. Jasmin wil niet het risico lopen uit de ouderlijke macht gezet te worden. Ze knokt zich een weg terug en wordt uiteindelijk voor haar inspanningen beloond. Jasmin mag opnieuw beginnen, samen met Dante. Even lijkt alles goed maar dan krijgen Jasmin, Dante en Jasmins moeder een vreselijk auto-ongeluk. Jasmin is weer terug in de havenstad, het bestaat echt!

Alles ziet er precies zo uit als in haar herinneringen. Jasmin ontdekt dat de stad een voorportaal van de dood is. De doden stromen in een lange rijen naar de schepen die hen naar het onbekende zullen voeren. Jasmin krijgt echter een zilverkleurig plaatje om haar nek gehangen. Het is een soort visum. Over haar lot is nog niet beslist. Jasmin zweeft als het ware tussen leven en dood en verblijft in de stad tot er zekerheid is.

Ook dit keer mag Jasmin naar het rijk der levenden terugkeren maar kort na haar ontwaken doet ze een vreselijke ontdekking. Dante is zwaargewond. Om zijn leven te kunnen redden, zal zijn hart korte tijd stilgezet moeten worden. Jasmin beseft dat de vijfjarige Dante moederziel alleen in de havenstad zal belanden. Jasmin weet nu dat het daar gevaarlijk is. Eens werd er eerlijk over leven en dood beslist, maar nu tiert de misdaad er welig. Een gewelddadige triade steelt visums en de kleine Dante zal geen schijn van kans maken. Jasmin besluit haar zoon bij te staan, ook al brengt haar beslissing extreme maatregelen met zich mee.

Misschien knipper je na het lezen van bovenstaande verbaast met je ogen. Gaat het werkelijk over een boek van Lars Kepler? Waar is politieman Joona Linna gebleven? In een brief aan hun lezers verzekeren Alexandra Coelho en Alexander Ahndoril – die samen onder het pseudoniem Lars Kepler schrijven - dat Joona terugkomt. Ook al is dit verhaal anders, de schrijfstijl en opmaak zijn vertrouwd.

Als je niet leeft maar ook niet dood bent, waar blijft je ziel dan? Dit bijzondere verhaal is deels gebaseerd op de bijna-doodervaringen van Alexanders vader en vele anderen. Hoe kan het dat zo veel mensen soortgelijke ervaringen delen? Lars Kepler heeft de verhalen van deze mensen op intrigerende wijze uitgewerkt. Het resultaat is een hypnotiserend verhaal dat me tijdens het lezen volledig omsloot. Playground is een bloedstollende en intens geschreven thriller over de strijd tussen moederliefde en de dood. Over geloven in jezelf en letterlijk vechten voor je leven. Ik heb dit fascinerende verhaal vol enthousiasme verslonden.

ISBN 9789023495338 | paperback | 381 pagina's| Cargo | november 2015
Vertaald door Ydelet Westra

© Annemarie, 11 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Boer Gilles van Ham
J.R.R. Tolkien

Boer Gilles uit het dorpje Ham houdt van zijn rustige leven. Hij is liever lui dan moe. Zijn voornaamste taak is “dik en gerieflijk” te blijven, net als zijn vader. Helaas voor boer Gilles is er een domme reus in zijn velden beland. Gilles’ hond Garm heeft de gigant als eerste in de gaten:

“Garm hoorde een gebonkebonk langs de oever van de rivier komen, en hij rende naar de westkant van de lage heuvel waarop het boerenhuis stond, om te kijken wat er aan de hand was. Plotseling zag hij de reus pardoes over de rivier en op Galathea, de lievelingskoe van de boer, afstappen en het arme beest op dezelfde manier plattrappen als de boer een kakkerlak.”

Hevig schreeuwend - hoewel zijn woordenschat niet al te groot is, kan Garm praten - probeert Garm zijn luie baasje te wekken. Wanneer Gilles beseft dat er gevaar dreigt, grijpt hij zijn donderbus en gaat op pad. Hij vraagt zich af welke onverlaat hij op zijn velden zal aantreffen. Wanneer Gilles de reus ontwaart, haalt hij in paniek de trekker van zijn donderbus over. De reus wordt geraakt. Het voelt voor de reusachtige gedaante als een speldenprikje maar het toeval wil dat de reus denkt dat hij door een insect gestoken is. De reus heeft een hekel aan stekend ongedierte en maakt rechtsomkeer. Boer Gilles wordt tot held uitgeroepen, waar hij schaamteloos van geniet. Het lachen vergaat hem echter al snel want draak Chrysophylak maakt zijn opwachting. Driemaal raden welke “held” de draak moet verslaan!

ISBN 9789022575505 | hardcover | 232 pagina's| Boekerij | oktober 2015
Vertaald door Renée Vink
Met illustraties van Pauline Baynes

De avonturen van Tom Bombadil
J.R.R  Tolkien

Het boek De avonturen van Tom Bombadil bevat 16 gedichten waarvan er twee over Tom zelf gaan. Het eerste gedicht begint als volgt:

“De oude Tom Bombadil was een vrolijk kwastje;
zijn laarzen waren geel en knalblauw was zijn jasje,
groen waren zijn riem en zijn broek, helemaal van leder,
in zijn punthoed stak een zwanenvleugelveder.
Hij woonde onder aan de Heuvel, waar de Wilgenwinde
uit een grazige bron zich het dal in slingerde.”

De gedichten in deze bundel spelen zich af in de Gouw, het leefgebied van de Hobbits. Fans van Tolkien herkennen Tom Bombadil wellicht uit het eerste deel van In de ban van de Ring. Wanneer Frodo en zijn vrienden in het Oude Woud door een Oude Wilgenman worden aangevallen, worden ze door Tom Bombadil gered. De precieze identiteit van Tom Bombadil zal altijd een mysterie blijven.

In het eerste gedicht verkent de gemoedelijke Bombadil de omgeving. Bijzondere wezens en dieren proberen hem te vangen maar Bombadil laat zich niet zomaar grijpen. Uiteindelijk slaat hij zelf toe en trouwt hij met het de knappe Goudbezie. In het tweede gedicht ontaardt een boottochtje in een waar feest.

De overige gedichten zijn heel divers. Ze gaan bijvoorbeeld over elfen, prinsessen, trollen, de man in de maan én over een olifant:

“Grijs als een muis,
groot als een huis,
neus als een slang,
gedreun van belang
als ik stamp door het gras -
bomen barsten als glas.”

We mogen Jane Neave, de tante van Tolkien, dankbaar zijn. Zij vroeg Tolkien om een leuk cadeauboekje samen te stellen. Haar bescheiden verzoek heeft ervoor gezorgd dat deze vermakelijke en gevarieerde bundel het levenslicht zag!

ISBN 9789022575529 | hardcover | 299 pagina's| Boekerij | oktober 2015
Vertaald door Max Schuchart
Met illustraties van Pauline Baynes

Bovenstaande klassiekers zijn onlangs in een prachtige, nieuwe uitvoering verschenen. De boeken hebben een bescheiden formaat – ongeveer 15,5 x 11 centimeter – en zijn voorzien van een harde kaft. Door de originele illustraties van Pauline Haynes (1922-2008) zijn deze boeken ware kunstwerkjes om te zien. De boeken zijn samengesteld door Wayne G. Hammond & Christina Scull die over een enorme kennis van  het werk van Tolkien beschikken. Ze bevatten dan ook een schat aan informatie. Niet alleen de verhalen zelf komen aan bod, ook eerdere versies zijn in het boek opgenomen. De inleiding, het notenapparaat en het bijgevoegde commentaar zijn bijzonder uitgebreid en grondig. Dat deze boekjes compleet zijn, is bijna een understatement.

Tegelijk met Boer Gilles van Ham en De avonturen van Tom Bombadil is ook de 50ste druk van De Hobbit verschenen (ISBN 9789022575512). Deze prachtig verzorgde boekjes stralen liefde voor het indrukwekkende en tijdloze werk van Tolkien uit. Doe ze aan jezelf cadeau of bezorg een dierbare een prachtig kerstgeschenk!

 © Annemarie, 9 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER