Bureau Raampoort
Simon de Waal

‘Ja, die lijkt me inderdaad behoorlijk dood’, constateerde Van Opperdoes.

Het slachtoffer in kwestie sterft ongelukkigerwijs precies op het moment dat Van Opperdoes, na bijna vierentwintig uur in touw te zijn geweest, naar huis fietst. Het is drie uur ’s-nachts en de straten van Amsterdam zijn verlaten. Zelfs de grootste herrieschoppers liggen op één oor. Ondanks de vermoeidheid geniet Van Opperdoes van de stilte. Aan het eind van de Tweede Leliedwarsstraat ziet hij echter iets verontrustends. Er staat een auto dwars over de weg geparkeerd.

Gelukkig wordt Van Opperdoes niet door een mogelijke belager opgewacht. Het is zijn jonge collega Jacob Holm die hem de pas afsnijdt. Er is zojuist een moord gepleegd. Het lichaam van het slachtoffer, een twintiger, ligt in een plas bloed onder de spoorbrug van de Korte Prinsengracht. De bovenstaande opmerking van Van Opperdoes is overbodig. Iedereen kan zien dat het slachtoffer niet meer leeft. De nog onbekende man is doodgeschoten en Jacob meent dan ook dat het om een liquidatie moet gaan. Hij wil het team van de DRR inschakelen, wat standaardprocedure bij een afrekening in het criminele circuit is. Van Opperdoes is het echter niet met hem eens. Hij is van mening dat eventuele andere motieven nog niet uitgesloten mogen worden. De welverdiende nachtrust van de twee politiemannen zal nog even op zich moeten laten wachten.

In het mortuarium moet eerst een brutale vleermuis verjaagd worden. Kort nadat het dier het pand uit is gefladderd, buigt schouwarts Cathelijne zich samen met de politiemannen over het zojuist binnengebrachte lijk. Van Opperdoes fronst zijn wenkbrauwen. Hij kent het slachtoffer. Het is Romeo van Sol. De vader van Romeo is een aantal jaar geleden doodgeschoten. Van Opperdoes wist de dader in de kraag te vatten waarna deze het gevang in ging. Is het toeval dat zowel vader als zoon doodgeschoten zijn?

Bij een moordonderzoek moet tunnelvisie absoluut voorkomen worden. Van Opperdoes en Jacob houden daarom alle mogelijkheden open. De moordenaar van Romeo’s vader is weer op vrije voeten dus hij wordt uiteraard stevig aan de tand gevoeld. De getuige die de politie belde nadat hij schoten hoorde, is toevallig een bekende van de politie. Weet hij soms meer dan hij laat blijken? Ook duikt er een ex-vriendinnetje op. Het vriendelijke meisje blijkt het zusje van een bijzonder onbetrouwbaar sujet te zijn. Volgens een getuigenverklaring gingen er harde worden aan de moord vooraf. Het leek om een ruzie tussen twee bekenden te gaan. Maakt dat Erik van Sol, de jongere broer van Romeo, ook tot een verdachte? Een nieuwe schokkende gebeurtenis maakt de zaak nóg ingewikkelder.

Bureau Raampoort is het eerste deel van een gelijknamige, nieuwe reeks. Helemaal nieuw is de reeks niet, want de lezer kent Van Opperdoes en Jacob al uit de De Waal & Baantjer-reeks die aan deze reeks voorafgaat. Tegelijk met dit boek is de gelijknamige televisieserie van start gegaan waarin Thomas Acda de rol van Van Opperdoes voor zijn rekening neemt en Tim Haars in de huid van Jacob kruipt. Het boek en het tv-scenario zijn geschreven door Simon de Waal die nog altijd als rechercheur bij de Amsterdamse politie werkt. Parttime weliswaar, ook de politie gaat met de tijd mee.

Van Opperdoes en Jacob hebben mijn hart lang geleden al veroverd en nog altijd geniet ik van de boeken over dit gewiekste tweetal. Ze zijn langzaam naar elkaar toegegroeid en vormen nu een stabiel duo. Het enthousiasme van de jongere Jacob en de ervaring van Van Opperdoes gaan uitstekend samen. Tel daar het unieke sfeertje van De Jordaan bij op en een heerlijk boek is geboren. Bureau Raampoort doet zeker niet onder voor de De Waal & Baantjer-reeks. Simon de Waal heeft immers al lang bewezen dat hij het uitstekend alleen af kan. Het is dan ook meer dan terecht dat hij in 2016 het geschenk van de Maand van het Spannende Boek voor zijn rekening mag nemen.

ISBN  9789048827435 | paperback | 168 pagina's|  Lebowski | september 2015

© Annemarie, 23 november 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De onschuldige
Taylor Stevens

Hannah was nog maar vijf jaar oud toen ze door David, de vriend van haar moeder Charity, werd ontvoerd. Hij plukte Hannah bij haar school weg en vluchtte met haar naar het buitenland. Sindsdien is Hannah spoorloos. Al acht jaar. Het enige wat haar ouders Charity en Logan zeker weten, is dat het nu dertienjarige meisje zich bij de Uitverkorenen bevindt, een religieuze sekte waaruit ze zichzelf met veel moeite hebben weten te ontworstelen. Helaas zijn de diverse Toevluchtsoorden van de Uitverkorenen over de hele wereld verdeeld.

Wanneer Logan plotseling verneemt dat Hannah zich in Buenos Aires bevindt, schakelt hij zijn beste vriendin Vanessa “Michael” Munroe in. Munroe is een informationist. Haar beroep is het verzamelen van allerhande informatie voor diverse opdrachtgevers. Munroe laat weinig mensen in haar leven toe maar voor Logan  koestert ze een diepe genegenheid. Niemand weet dat Logan, die homofiel is, de vader van Hannah is. Tot voor kort wist zelfs Munroe dat niet. Nu ze de waarheid weet, is ze bereid te helpen. Wie haar in wil huren heeft daar normaliter een grote geldsom voor nodig maar voor Logan maakt Munroe een uitzondering.

Munroe heeft zelf nooit in een sekte gewoond maar haar ouders hebben haar altijd zwaar verwaarloosd. Op haar veertiende liep ze weg. Ze bemachtigde een baantje bij Francisco Beyard, een dubieuze zakenman. Even was Munroe gelukkig maar al snel veranderde haar leven in een hel.  Munroe groeide uit tot een supersoldaat. Een hevig getraumatiseerde supersoldaat. Op het moment dat Logan haar hulp inroept, zijn haar nachtmerries zo hevig dat ze voor de veiligheid van haar vriend Noah vreest.

Samen met Logan en zijn vrienden Gideon en Heidi, die eveneens in de sekte zijn opgegroeid, reist Munroe naar Buenos Aires. Munroe vindt het goed dat het drietal zich in Buenos Aires ophoudt maar ze mogen zich niet met de bevrijding van Hannah bemoeien. Ze zijn te emotioneel betrokken. Munroe werkt meestal solo maar nu kan ze wel wat extra hulp gebruiken. Ze zal immers niet alleen informatie maar ook een kind moeten bemachtigen. Gelukkig is Miles Bradford, met wie ze niet lang geleden aan een ontvoeringszaak heeft gewerkt, bereid haar te helpen.

Waar is Hannah? Buenos Aires kent meerdere Toevluchtsoorden. De bewoners, met name de kinderen, leven volkomen geïsoleerd van de buitenwereld. Zij vrezen de mensen uit het “Niets”, zoals zij de rest van de wereld noemen. Hun leven bestaat uit het dienen van hun profeet. Munroe zal het vertrouwen van de leiders moeten winnen. Zich met glimlachjes en bewondering naar binnen moeten praten. Voorzichtigheid is geboden. Als de reddingspoging mislukt, zal Hannah razendsnel naar het buitenland verplaatst worden. Als dat gebeurt, is het maar de vraag of ze ooit nog gevonden zal worden.

De onschuldige is indringend en spannend. Vanessa Munroe beschikt over een intrigerende persoonlijkheid. Ze is een kameleon. Met het grootste gemak kruipt ze, indien nodig, in de huid van haar alter-ego Michael. Munroe doodt zonder te aarzelen maar de doden blijven voorgoed bij haar. Gewetenloos is ze namelijk niet. Ook al doodt ze alleen uit zelfverdediging, het schuldgevoel blijft. Haar opgekropte emoties uiten zich door middel van gruwelijke nachtmerries waarin ze hevig van zich af vecht. Uit angst in haar slaap mensen te verwonden, gebruikt Munroe zware slaapmiddelen. Een verslaving en gezondheidsproblemen liggen op de loer.

Wie weet dat schrijfster Taylor Stevens in de sekte Children of God is opgegroeid, beseft dat dit verhaal heel persoonlijk is. Dat maakt het heel aangrijpend. Hannah groeit op in een omgeving waar seks met kinderen heel gewoon is. Hannah is opgevoed met het idee dat ze de profeet moet dienen maar dat neemt niet weg dat de dingen die haar overkomen ( haar aangedaan worden) , haar met een hevige angst vervullen.

Wat ook aan bod komt, is het onbegrip voor de mensen die uit deze sekte zijn gestapt. Sommigen zijn gevlucht, anderen zijn door de sekte gedumpt. Hun aangrijpende verhalen worden door de media verdraaid. Hun hulpkreten worden niet gehoord. De voormalige sekteleden in dit boek stralen een intense eenzaamheid uit. Ze leven in een wereld die ze maar niet kunnen doorgronden.

De onschuldige biedt spanning en actie maar het is ook een aangrijpend verhaal met een intense diepgang. Ik heb grotere bewondering voor Taylor Stevens, die hard heeft moeten vechten om nu een succesvol schrijfster te kunnen zijn.

ISBN 9789022575833 | paperback | 349 pagina's | Boekerij | oktober 2015
Vertaald door Iris Bol

© Annemarie, 23 november 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De Cock en de vermoorde onschuld
Baantjer

Het is een warme zomer. Het bruisende Amsterdam zucht onder de hitte en ventilatoren maken overuren. Het is zelfs zó warm dat rechercheur Jurriaan “Jurre” De Cock zijn karakteristieke hoed heeft thuisgelaten. Politiepartner Dick Vledder heeft geluk. Met zijn huidige vlam viert hij vakantie op Texel. Even geniet De Cock van het mooie weer maar al snel wordt de zonnige dag overschaduwd door een gruwelijke gebeurtenis.

Op de Haarlemmerstraat heeft een schietpartij plaatsgevonden. Een onbekende schutter met een motorhelm op hield zich verscholen tot “zakenman” Jantje Haverkort opdook om bij Coffeeshop Bob zijn dagelijkse kopje koffie te nuttigen. Jantje wist weg te duiken maar dat gold niet voor de elfjarige Rianne. Zij was met haar moeder op weg naar de bakker en verheugde zich op de krentenbol die ze daar altijd van het personeel kreeg. Het onschuldige meisje werd getroffen door de kogel die voor Jantje Haverkort was bedoeld en kwam te overlijden.

Het nieuws grijpt De Cock hevig aan en Vledder laat zijn vriendin meteen op Texel achter om zijn collega met het moordonderzoek te helpen. Er zijn de afgelopen jaren veel afrekeningen in het criminele circuit geweest. Doorgewinterde criminelen openen regelmatig het vuur op elkaar. Maar waarom Jantje Haverkort? Jantje is weliswaar een handelaar in allerhande zaken die het daglicht niet kunnen verdragen maar hij hoort beslist niet bij de grote jongens. Afrekeningen vinden vrijwel altijd binnen de drugswereld plaats en daar hoort Jantje Haverkort niet thuis.

Een kind is gestorven omdat kwalijke lieden zich zo nodig met duistere zaken bezig moeten houden. Haar moeder is ontroostbaar. Ze zal de rest van haar leven onder dit ondraaglijke verlies gebukt gaan. De Cock en Vledder zijn vastbesloten de waarheid boven tafel te krijgen. Jantje kan dan wel beweren dat hij geen idee heeft waarom hij het doelwit was, maar daar trappen de doorgewinterde politiemannen niet in.

Wie wilde Jantje Haverkort dood hebben en waarom? Schoot de schutter op eigen initiatief of is er sprake van een opdrachtgever? Helaas is het niet eenvoudig om ervaren criminelen aan het praten te krijgen. Alle betrokkenen glimlachen vriendelijk en wisselen beleefdheden uit maar houden verder hun mond. Wanneer de negenjarige Havanna verdwijnt lopen de emoties hoog op. Is het meisje ontvoerd? Zal er nóg een onschuldig kind slachtoffer worden?

De Cock en de vermoorde onschuld is alweer het 77-ste deel in de Baantjer reeks. Opnieuw bewijst Peter Römer dat hij succesvol in de voetsporen van de in 2010 overleden Appie Baantje is getreden. De Cock en Vledder zijn uitgegroeid tot misschien wel de bekendste en populairste politiemensen van Nederland.

De dood van een kind laat niemand onberoerd. Zonder onnodige sentimentaliteiten wordt duidelijk gemaakt dat afrekeningen in het criminele circuit ook onschuldige mensen kunnen treffen. De straten van Amsterdam zijn in een strijdtoneel veranderd. Nietsvermoedende burgers worden de dupe van ruzies tussen gewetenloze criminelen. Politiemensen staan vaak machteloos omdat iedereen zijn mond houdt. Uit angst of uit eigenbelang. Zullen de Cock en Vledder erin slagen de schuldige voor deze afschuwelijke daad te laten boeten?

Wie zijn of haar eigen speurderskwaliteiten eens wil testen kan in een groot aantal Nederlandse theaters terecht voor Baantjer 2 LIVE! waarin de theaterbezoekers een feestelijke jubileumreceptie bijwonen. Wanneer er een dode valt te betreuren kunnen De Cock, Vledder en commissaris Buitendam (gespeeld door Peter Römer) de hulp van de aanwezigen goed gebruiken!

ISBN 9789026137488 | paperback | 141 pagina’s| De Fontein | september 2015

© Annemarie, 21 november 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Negen
2. Fabian Risk
Stefan Ahnhem

Een minister van Justitie verdwijnt niet zomaar. Toch is Carl-Eric Grimås, enkele ogenblikken nadat hij het parlementskantoor verliet, in het niets opgelost. In een afluisterveilige kubus van de Zweedse veiligheidsdienst hoort rechercheur Fabian Risk het verhaal aan. Het is pijnlijk duidelijk dat de beveiliging van Grimås niet toereikend was. Er wordt om een discrete samenwerking verzocht. De verdwijning van de minister mag niet openbaar gemaakt worden.

Samen met technisch wonder Niva brengt Fabian de gangen van de minister in kaart. De mobiele telefoon van Grimås is gedumpt maar hij blijkt ook over een geheim exemplaar te beschikken. Ook deze telefoon is niet meer actief maar Niva weet de laatste positie van het apparaatje te achterhalen. Fabian en zijn hoogzwangere collega Malin Rehnberg - die eiste bij de geheimzinnige activiteiten van Fabian betrokken te worden – belanden in een slooppand waar ze op een ruimte met een vreemde tafel met een gat in het midden en riemen aan de zijkanten stuiten. Waar is of wordt deze tafel voor gebruikt? Wanneer Malin in een schacht de kleding van de minister vindt, is zij ervan overtuigd dat de minister in het pand is geweest. Fabian twijfelt. Hij heeft het idee dat er iets anders gaande is.

De beelden die door de bewakingscamera van het parlementskantoor zijn gemaakt, worden nauwgezet bekeken. Het scherm toont hoe de minister het gebouw verlaat en in een sneeuwbui verdwijnt. Het zijn doodgewone videobeelden maar Fabian laat zich niet voor de gek houden. De man die het gebouw verlaat, is de minister niet. Carl-Eric Grimås is linkshandig en dat is de man op de bewakingsbeelden niet. Heeft de minister het pand überhaupt wel verlaten?

In Denemarken wacht de angstige Karen Neuman op haar man. Ze is extreem bang in het donker en vindt het vreselijk om alleen thuis te zijn. Het is dan ook geen pretje dat haar echtgenoot Aksel in de avonduren een televisieprogramma presenteert en niet altijd thuis overnacht. Karen weet wel dat haar angst overdreven is maar ze kan het niet helpen. De hele avond heeft ze al het gevoel dat er iets niet in orde is. De angst borrelde al op toen ze bij thuiskomst zag dat er een onbekende auto in de straat geparkeerd stond. Tot overmaat van ramp weigerde de tuinverlichting dienst.

Eenmaal binnen heeft Karen het gevoel dat ze niet alleen is. Ze belt Aksel en smeekt hem naar huis te komen maar Aksel kan zijn werk niet zomaar verlaten. Zijn show staat op het punt te beginnen. Dan ziet Karen het folie. Iemand heeft de hal met een beschermfolie bedekt. Ook de slaapkamer is van een laag plastic voorzien. Karen beseft dat haar angst dit keer gegrond is. De deuren van haar kledingkast gaan open en een onbekende neemt haar angst voorgoed weg. Niet veel later buigt rechercheur Dunja Hougaard zich vol afschuw over het lichaam van Karen. Iemand is haar met een bijl te lijf gegaan.

De zaak van de minister staat niet op zich. Ook een diplomatenzoon wordt vermist en Fabian vermoedt dat het om dezelfde dader gaat. Ook Karen Neuman maakt deel uit van een patroon. Dunja verdenkt een serieverkrachter die zijn slachtoffers steeds gruwelijker toetakelt. Beide verdachten laten zich echter niet zomaar grijpen. Beide politiemensen kampen bovendien met hetzelfde probleem: ze zijn niet helemaal zeker van hun zaak.

Negen is het tweede deel in de Fabian Risk-reeks. Het gaat echter niet verder waar het eerste verhaal – Zonder gezicht – eindigde. Het gaat aan het eerste verhaal vooraf. In Zonder gezicht vlucht Fabian naar zijn geboortestad in de hoop dat daar de angstkreten van zijn collega’s niet langer door zijn hoofd zullen galmen. In Negen doet Stefan Ahnhem uit de doeken wat er precies is gebeurd.

Met deze bijzondere volgorde schiet Ahnhem in de roos. Het voegt een extra dimensie aan het verhaal toe. Als lezer weet je dat er iets rampzaligs staat te gebeuren maar je weet niet wat dat zal zijn, laat staan waar of wanneer het zal plaatsvinden. Gebeurtenissen die in Zonder gezicht een hoofdrol spelen, beginnen in Negen al te broeien en wat in Negen de boventoon voert, smeult in Zonder gezicht na. De spanning wijkt geen moment.

Negen vertelt een wrang liefdesverhaal. Wie is de onbekende die aan het begin van het verhaal met zijn eigen bloed een liefdesbrief schrijft? Waarom moest Karen sterven en waarom kiest een ontvoerder voor zo’n moeilijk doelwit? De briljant uitgedachte plot van deze fantastische thriller is niet geschikt voor lezers met een zwakke maag!

ISBN  9789041425324 | paperback | 480 pagina's|  Ambo|Anthos | september 2015
Vertaald door Tineke Jorissen-Wedzinga

© Annemarie, 21 november 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zonder gezicht
1. Fabian Risk
Stefan Ahnhem

De verhuizing naar Helsinborg is een vlucht. Een vlucht voor de flashbacks die rechercheur Fabian Risk dag en nacht achtervolgen. Fabian hoopt dat zijn herinneringen aan een rampzalig verlopen politiezaak, in Stockholm achter zullen blijven. Hij hoopt dat hij met zijn gezin in zijn geboortestad een nieuwe start kan maken. Zijn huwelijk met Sonja staat op springen. Toch is er nog genoeg liefde over om een laatste poging te wagen. In Helsinborg zal alles goedkomen.

Fabian heeft zes weken vakantie. Een lange zomer ligt voor hem. Een zomer die hij met zijn vrouw Sonja en zijn kinderen Matilda en Theodor zal doorbrengen. Het gezin zal weer nader tot elkaar komen. Toch waagt Fabians nieuwe chef, Astrid Tuvesson, het om hem kort na aankomst op te bellen. Er is een moord gepleegd. Fabian houdt de boot af. Astrid weet toch dat hij vakantie heeft? Toch dringt Astrid aan. Het slachtoffer is een oud-klasgenoot van Fabian. Hij is op een afgrijselijke manier om het leven gekomen.

Niet veel later bevindt Fabian zich toch op de plaats delict. Hij herinnert zich het slachtoffer, Jörgen Pållson, maar al te goed. Jörgen was een notoire pestkop. Een kwelgeest van het ergste soort. Samen met zijn beste vriend Glenn Granqvist terroriseerde hij met name klasgenoot Claes Mällvik. Sommige klasgenoten keken zwijgend toe. Andere leerlingen, en ook hun lerares, keken de andere kant op. Jörgen gebruikte altijd zijn vuisten en Glenn zijn voeten. Is het toeval dat de dader de handen van zijn slachtoffer heeft afgezaagd?

Het lichaam van Jörgen werd in het handenarbeidlokaal van de Fredriksdalsschool, Fabians oude school, aangetroffen.  Jörgen werkte daar als handenarbeidleraar. Herinneringen aan vroeger borrelen op. Jörgen had destijds, meer dan dertig jaar geleden, verkering met Lina. Fabian was in die tijd smoorverliefd op het meisje maar de liefde was niet wederzijds. Lina koos voor Jörgen. Tot zijn grote verbazing verneemt Fabian dat het stel tot aan Jörgens dood bij elkaar is gebleven.

Fabian probeert zich opnieuw op zijn vakantie en zijn gezin te richten maar het mag niet baten. De volgende dag al meldt hij zich op het politiebureau om zich bij zijn nieuwe collega’s te voegen. Hij weet best dat zijn gezin hem dat niet in dank afneemt, maar Fabian kan het niet helpen. De zaak intrigeert hem enorm. Wanneer korte tijd later ook het lichaam van Glenn wordt gevonden, bijt Fabian zich als een haai in de zaak vast. Glenn is voor zijn dood van zijn voeten ontdaan.

Fabian heeft een slechte eigenschap. Hij is geen teamplayer. Niet echt handig als je in teamverband aan een moordzaak werkt. Hij gaat al snel zijn eigen gang, wat hem niet in dank wordt afgenomen. Fabian vermoedt dat Claes de dader is. De afgehakte handen en voeten zijn immers veelzeggend. Hij ontdekt dat Jörgen kort voor zijn dood naar Denemarken is gereden om daar bier in te slaan. Op de terugweg is er iemand met hem meegereden. Dat blijkt uit foto’s die bij een tolpoort zijn genomen. Is Claes soms bij Jörgen ingestapt? Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen? En wat is er vervolgens precies gebeurd? Jörgen is immers dood en met afgehakte handen in zijn eigen handenarbeidlokaal beland. En hoe heeft Claes vervolgens ook Glenn te pakken gekregen? De belangrijkste vraag is echter: waar is Claes nu? 

Zonder gezicht is het debuut van Stefan Ahnhem die als scenarioschrijver aan de Wallander-reeks heeft gewerkt. Dat deze man kan schrijven, is vanaf de eerste bladzijde van deze loeispannende thriller een feit. Ahnhem draait niet om de feiten heen en de dader lijkt binnen handbereik. Toch zorgen verrassende verhaalwendingen ervoor dat de waarheid pas aan het einde wordt onthuld. De ontknoping laat zich met ingehouden adem lezen. De spanning is torenhoog.

Zonder gezicht is een onvergetelijke en bloedstollende thriller over pesten en intimidatie. Er staan hartverscheurende dagboekfragmenten in het boek. Ze zijn geschreven door een jongen – is het Claes? – die op mensonterende wijze gepest wordt. Wanneer Fabian de hulp van de Deense politie inroept, ontdekt rechercheur Dunya Hougaard dat haar chef niet van plan is mee te werken. Hij verdoezelt belangrijke informatie wat tot de dood van een onschuldige vrouw leidt. Fabian zelf wordt zó door zijn werk opgeslokt, dat hij zijn goede voornemens al snel vergeten is. Zal zijn gezin het hem vergeven? Het volgende deel in deze reeks heet Negen. Ik ga het nu onmiddellijk lezen. Deze schrijver heeft mij met zijn zinderende debuut volledig van zijn kunnen overtuigd!

ISBN 9789041425317  | paperback | 474 pagina's| Ambo|Anthos | juni 2014
Vertaald door Bart Kraamer

© Annemarie, 19 november 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wat ze naliet
T.R. Richmond

De dood van de vijfentwintigjarige Alice Salmon veroorzaakt een schokgolf onder familie, vrienden en bekenden. Wie verwacht er immers dat zo’n jonge vrouw onverwacht sterft? Alice was een bruisende persoonlijkheid. Ze zat vol plannen voor de toekomst en had een lieve vriend. Ook op haar werk ging het haar voor de wind. Alice zou het als journalist nog ver hebben geschopt.

Op zondag 5 februari werd haar lichaam gevonden. Het dreef in een troebele rivier. Er werd volop gespeculeerd over de doodsoorzaak. Was het soms een ongeluk? Was de dronken Alice van de brug gevallen? Of was het zelfmoord? Zag Alice ondanks haar vrolijke voorkomen het leven niet meer zitten? En dan was er nog een ander vermoeden. Boze tongen fluisterden dat Alice misschien wel vermoord was. Lange tijd is Alice het gesprek van de dag.

De dood van Alice laat ook professor Jeremy Cooke niet los. Hij kende Alice beter dan hij aan de buitenwereld laat blijken. Bovendien is haar moeder Elizabeth een oude vlam van hem. Alice leek veel op haar moeder en dat liet professor Cooke niet onberoerd. Het leidde zelfs tot een incident waar hij liever niet over praat. Gelukkig heeft Alice nooit met derden over het voorval gesproken. Het had zijn carrière kunnen verwoesten.

Jeremy Cooke weet dat hij niet lang meer te leven heeft. Over drie tot vijf jaar zal hij sterven aan de gevolgen van prostaatkanker. De dood wacht hem aan de horizon op en Cooke heeft het gevoel dat hij nog een laatste daad moet verrichten. Hij besluit een boek over Alice te schrijven. Hij zal de wereld laten weten wie Alice Salmon werkelijk was. Aan de hand van alle documenten over Alice die hij maar kan vinden, zal hij haar leven reconstrueren. Haar geheimen ontrafelen.

Niet iedereen is blij met het onderzoek van professor Cooke. Elizabeth smeekt hem haar met rust te laten. Ook Megan, de beste vriendin van Alice, heeft het al snel helemaal met de professor gehad. Ze vindt hem maar een griezel. Luke, het vriendje van Alice, dweept daarentegen met de man. Professor Cooke heeft op iedereen zo zijn eigen uitwerking. Het onderzoek naar het leven van Alice vordert ondertussen gestaag terwijl de politie nog altijd de precieze doodsoorzaak niet heeft vastgesteld. Zal de professor het politieonderzoek uiteindelijk voorbijsnellen?

Wat ze naliet is het debuut van T.R. Richmond. Hij is net als het personage Alice werkzaam als journalist. De auteur heeft voor een bijzondere verhaalsamenstelling gekozen. Het boek bestaat uit losse fragmenten. Er staan opstellen, interviews, sms-berichten, chatberichten, brieven, e-mails en dagboeknotities in het boek. Samen vormen ze het levensverhaal van Alice.

De ongewone verhaalindeling is verfrissend en bijzonder. Ook is het helemaal van nu. We communiceren tegenwoordig immers op tig verschillende manieren met elkaar. Toch lezen alle losse fragmenten niet altijd even soepel, vooral ook omdat ze niet chronologisch zijn waardoor het verhaal van de hak op de tak lijkt te springen. De brieven die professor Jeremy Cooke aan zijn penvriend Larry schrijft, nemen de meeste ruimte in beslag. Cooke is een naar, zelfingenomen mannetje. Ik kreeg een steeds grotere hekel aan hem. Vreemd genoeg leeft penvriend Larry niet meer. Cooke heeft echter meer dan vijftig jaar brieven aan hem geschreven. Het is een ingebakken gewoonte geworden zijn gevoelens met Larry te delen. Of hij ooit interesse in Larry zelf heeft gehad, is nog maar de vraag. Professor Cooke schrijft en praat het liefst over zichzelf.

Wat ze naliet is een indrukwekkend en knap geschreven debuut. Ik vermoed dat de auteur tijdens het schrijven door talrijke briefjes met aantekeningen werd omringd. Het moet geen makkelijk opgave zijn geweest om de regie over het verhaal te behouden. Aanvankelijk moest ik erg aan de verhaalindeling wennen maar uiteindelijk werd ik toch nieuwsgierig. Onder welke omstandigheden is Alice Salmon gestorven? Welke geheimen hield ze voor de buitenwereld verborgen? Bloedstollend is het verhaal niet maar de waarheid is zeker verrassend.

ISBN 9789041425928 | paperback | 374 pagina's| Ambo|Anthos  | oktober 2015
Vertaald door Roelof Posthuma

© Annemarie, 17 november 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Aardschok
Mons Kallentoft

Het lichaam wordt gevonden door de zevenjarige Frida, een vrolijke boxer, die vervolgend luid blaffend haar bazinnetje alarmeert. Het lijk is naakt. Het gezicht heeft iets bekends maar door de gezwollen mond en neus, herkent inspecteur Malin Fors de omstreden politicus niet. Het is Frida’s vriend Daniel Högfeldt die duidelijkheid verschaft. Wanneer de beroepsmatig nieuwsgierige journalist een kijkje bij het ontzielde lichaam mag nemen, trekt hij verbaasd zijn wenkbrauwen op. Het slachtoffer is Peder Åkerlund, voormalig gemeenteraadslid voor de nationalistische partij Sverigedemokraterna.

De nog jonge Peder Åkerlund had veel vijanden. Hij stak zijn haat voor buitenlanders niet onder stoelen of banken. Zijn uitlatingen over moslims waren zo schandelijk dat hij uit de gemeenteraad werd gezet. Peder Åkerlund was een onvervalste racist. Een haatzaaier. Al op jonge leeftijd had Peder het volledig verknald. Toen kwam de ommekeer. Peder zette zijn haat bij het grofvuil en nam zich voor zich juist tegen vreemdelingenhaat in te gaan zetten. Er werden lezingen op scholen aangekondigd. Peder zou zijn verhaal vertellen. Als een slachtoffer die op het verkeerde pad was geraakt en nu zijn spijt betuigde. Waren de excuses van Peder oprecht? Zijn moordenaar heeft dat vermoedelijk betwijfeld.

Peder is geen zachte dood gestorven. Hij heeft geleden. De pijn moet ondraaglijk zijn geweest. Wilde de dader het slachtoffer monddood maken? Hem zijn spreekvaardigheid afnemen? Er zijn verdachten in overvloed. Peder was allesbehalve geliefd, de zoektocht naar zijn moordenaar lijkt onbegonnen werk. Wrang genoeg is de rechts-extremist gestorven toen hij een goede daad probeerde te verrichten.

Kort na de dood van Peder verdwijnt de zestienjarige Nadja Lundin. Haar ouders zijn ervan overtuigd dat het meisje iets is overkomen. Net als Peder, verkondigde ook Nadja luidkeels haar mening. Ze streefde echter een tegenovergesteld doel na. Nadja wilde racisme uitbannen. Malin vreest dat de verdwijning van Nadja en de dood van Peder met elkaar verbonden zijn. Gaat het om dezelfde dader? Nadja’s lichaam is echter niet gevonden. Leeft het meisje nog? De lezer weet al vanaf de eerste bladzijde van dit boek dat Malins vermoeden klopt. Nadja leeft. Het meisje is levend begraven:

“De randen zitten aan alle kanten. En ik sla en duw, maar het helpt niet. Dat weet ik nu.
    Ik ben moe, wil slapen.
   Misschien ben ik al dood?”

De intelligente Malin stort zich met hart en ziel op het onderzoek. Toch heeft ze moeite haar aandacht bij haar werk te houden. De alcohol lonkt. Elk moment van de dag voert Malin strijd. Strijd tegen de drank, strijd tegen haar moeilijke aard. Ze maakt zich zorgen. Zorgen om haar dochter Tove die in Congo zit. Tove zet zich in voor de minderbedeelden. Deed ze haar nobele werk maar in Zweden. En dan is er Daniel. Lieve, zachte Daniel. Malin geeft om hem maar ze durft geen tederheid in haar leven toe te laten. Ze is een hard leven gewend. 

De zevenenveertigjarige Mons Kallentoft hanteert een prachtige schrijfstijl. Harde feiten gaan gepaard met haast poëtische overpeinzingen. Het verhaal kent meerdere spannende en aangrijpende verhaallijnen die uitstekend met elkaar in balans zijn. De moordenaar maakt er een persoonlijke strijd van en deelt zijn verleden met de lezer. Wanneer Tove vermist raakt in Congo, wordt Malin overweldigd door angst. Stevent het verhaal op een gruwelijk einde af?

Aardschok is een krachtig geschreven, diepgaande thriller. Het maakt deel uit van de Malin Fors-reeks maar is ook prima als standalone te lezen. Het gaat over gebeurtenissen die een hele gemeenschap schokken en over persoonlijk leed. Een gebeurtenis kan aan velen voorbij gaan terwijl een ander er voorgoed door gebrandmerkt wordt. Ondertussen tikt de tijd door. Zal de onbekende dader besluiten om ook Nadja voorgoed het zwijgen op te leggen? De bloedstollende thriller Aardschok is een absolute aanrader!

ISBN 9789401604567 | paperback | 320 pagina's | Xander uitgevers | september 2015
Vertaald door Neltje Wiersma

© Annemarie, 12 november 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Verminkt
Patrick De Bruyn

Peter Bressing, ex-Sabenien, komt terug van een sollicitatiegesprek. Op de autosnelweg rinkelt zijn GSM in zijn jaszak op de passagiersstoel. Met een half oog op het verkeer en met 1 hand sturend, probeert hij de GSM uit zijn zak te vissen. Daardoor gaat hij uit zijn strook en hindert een terreinwagen. De bestuurder van de terreinwagen is zo woedend dat hij, als Peter terug op zijn rijstrook is gaan rijden, nog een tijdje “pest” door voor hem te gaan rijden, kort te remmen enz. Peter is zo geschrokken dat hij op een parking stopt om te bekomen.

Dezelfde avond, als Peter het gras aan het maaien is, dringen 2 mannen zijn woning binnen en gijzelen zijn vrouw en dochter. Ze willen de BMW van zijn vrouw. Om aan hun eis te kunnen voldoen moet Peter naar boven om de sleutels te halen. Kort daarna horen ze de sirene van een prioritair voertuig. De daders slaan in paniek en wat er dan gebeurt is te erg voor woorden.

Na het voorval reageert Peter als een kip zonder kop. Hij schaamt zich omdat hij zijn vrouw en dochter niet heeft kunnen beschermen, houdt feiten achter of verzint details voor de politie, tegen het advies van de inspecteur doet hij zijn verhaal in een weekblad en komt steeds meer in een neerwaartse spiraal terecht die eindigt met zijn arrestatie.

Ik lees veel thrillers, horrorverhalen maar dit is zo realistisch dat het je tot in het diepste raak. Heel het begin heb ik echt zitten gruwelen, net als bij een film alleen kon ik nu niet achter een kussen wegduiken. Hier moest ik het doen door het boek even een half uurtje weg te leggen. Alhoewel in de rest van het verhaal het “gruwelen” tot een minimum beperkt is blijf je op het puntje van je stoel zitten lezen.

Zijn het de gasten uit de terreinwagen die de homejacking gedaan hebben? Waarom het gezin van Peter? Ze wonen in een doodlopende straat aan het eind van een netwerk van straatjes. Had iemand zijn vrouw gevolgd toen ze na het werk naar huis kwam? Waarom vertelt Peter niet voluit de waarheid? Wat wil hij verborgen houden? Dit zijn maar enkele van de vragen die je jezelf stelt.
Beetje met een keer komt de waarheid naar boven. En het mooie is, terwijl het hele verhaal geschreven is vanuit het oogpunt van Peter,dit dan soms vanuit het standpunt van de betrokkene geschreven is.

Patrick De Bruyn is voor mij een openbaring op thrillergebied. Hij kan de test met mijn favoriete Scandinavische auteurs zeker doorstaan. Hij komt alvast op mijn lijstje met favoriete schrijvers.

ISBN 9789022317952 | Paperback | 423 pagina's | Manteau thriller | juni 2004

© Inge, 8 november 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De veertiende leugen
James Patterson

Lindsay Boxer leidt een druk leven. Haar baan op de afdeling moordzaken van de politie van San Francisco eist vrijwel haar volledige aandacht op. Dat wordt pijnlijk duidelijk wanneer ze het verjaardagsfeest van haar goede vriendin Claire voortijdig moet verlaten. Claire moppert dat ze al een paar jaar haar verjaardag niet fatsoenlijk met Lindsay heeft kunnen vieren. Gelukkig is Claire bij vriendinnen Yuki en Cindy in goede handen maar Lindsay beseft enigszins beschaamd dat Claire gelijk heeft. Sterker nog: de afgelopen paar jaar is er steeds exact op Claires verjaardag een moord gepleegd. Wanneer Lindsay de moorden nader onder de loep neemt, ontdekt ze dat ze nog altijd onopgelost zijn. Bovendien zijn er overeenkomsten. De slachtoffers waren vrouwen die op klaarlichte dag met een mes om het leven zijn gebracht.

Veel tijd om bij de onopgeloste moorden stil te staan, heeft Lindsay niet. Een nieuwe, dringender zaak, vraagt haar aandacht. Er worden gewelddadige overvallen gepleegd die overduidelijk met elkaar in verband staan. De overvallers slaan in hoog tempo toe en deinzen er niet voor terug hun slachtoffers om het leven te brengen. De daders hebben zichzelf met behulp van maskers onherkenbaar gemaakt maar de politieoutfits die ze dragen trekken de nodige aandacht. Gaat het om losgeslagen politiemannen of proberen de daders de politie van San Francisco in diskrediet te brengen? Haast is geboden want de overvallers blijven onvermoeibaar toeslaan.

Naast politievrouw is Lindsay ook moeder, echtgenote en vriendin. Haar man Joe - een voormalig FBI-agent - werkt thuis en zorgt voor de kleine Julie. Joe werkt aan een tijdrovende opdracht maar wanneer zijn opdrachtgever hem onverwachts ontslaat, slaat de verveling al snel toe. Hij besluit zich over de “Claires Verjaardags Moorden” te buigen. Zijn het op zich staande moorden die toevallig op dezelfde datum gepleegd zijn of zit er meer achter de gewelddadige sterfgevallen?

Ook de vriendinnen van Lindsay hebben het druk. Cindy, die als misdaadjournaliste werkzaam is, gooit hoge ogen met haar zojuist verschenen non-fictieboek en Yuki neemt ontslag als hulpofficier van justitie om voor een non-profitorganisatie te gaan werken. Yuki’s baas, Len Parisi, is niet blij met de carrièreswitch van zijn oogappel. Vooral niet wanneer Yuki besluit het OM aan te klagen vanwege de dood van de vijftienjarige, zwakbegaafde Aaron-Rey Kordell.

Aaron-Rey Kordell zou drie drugsdealers hebben gedood. Politiemannen zagen hem van de plaats delict wegvluchten en hielden hem staande. Aaron-Rey had het moordwapen bij zich maar ontkende in eerste instantie de moorden te hebben gepleegd. Later bekende hij alsnog waarna hij naar de gevangenis werd overgebracht. Daar werd Aaron-Rey door een onbekende dader vermoord. Yuki is ervan overtuigd dat Aaron-Rey onschuldig was en door de politie tot zijn bekentenis is gedwongen. Yuki klaagt namens de familie van Aaron-Rey niet alleen haar voormalig werkgever aan maar ook de politie van San Francisco waar niet alleen beste vriendin Lindsay maar ook haar echtgenoot werkt. Zet de ambitieuze Yuki haar huwelijk en haar vriendschap op het spel?

De veertiende leugen is het veertiende deel in de The Womans Murder Club-reeks maar is ook prima los te lezen. Het is een onvervalst James Patterson-verhaal. De korte hoofdstukken en vlotte verhaalwendingen houden de vaart in het verhaal. Spannende gebeurtenissen volgen elkaar in hoog tempo op. Joe is druk met zijn clandestiene moordonderzoek, Yuki doet opzienbarende ontdekkingen over de vermoorde drugsdealers en Lindsay heeft haar handen vol aan het ontmaskeren van de overvallers. De lezer hoeft zich geen moment te vervelen!

James Patterson is op zijn best in reeksen. Zijn losse thrillers zijn zeker niet slecht maar ik hou van de warme en betrokken toon die in de boeken over Alex Cross of Lindsay Boxer en haar vriendinnen overheerst. De auteur voelt zich duidelijk als in vis in het water wanneer hij over deze personages schrijft. Het is alsof hij het over vrienden of familie heeft. Gezellige crime met een niet te onderschatten dosis spanning dus. De veertiende leugen heeft aan al mijn verwachtingen voldaan. James Patterson is niet te stoppen. Op naar deel 15 van deze leuke reeks!   

ISBN 9789023496236 | paperback | 319 pagina's | Cargo | oktober 2015
Vertaald door Waldemar Noë

© Annemarie, 8 november 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER