http://www.attomelani.net
(genoemd naar het hoofdpersonage uit de boeken, Atto Melani)
De ring
George Molist
Het zal niet vaak gebeuren dat een jonge vrouw op haar zevenentwintigste verjaardag twee bijzondere ringen krijgt. Van haar vriend Mike krijgt Cristina, een veelbelovende advocate in New York, tijdens de lunch een prachtige verlovingsring met een diamant. ’s Avonds, tijdens haar verjaardagsfeest, wordt er door een onbekende een oude ring met een robijn afgegeven, die afkomstig is uit Barcelona. Dat is de stad waar Cristina de eerste dertien jaar van haar leven doorgebracht heeft, maar waarnaar ze nooit meer terug gekeerd is toen het gezin eenmaal in Amerika woonde.
Ze heeft vaag het gevoel de ring te “herkennen” en uiteindelijk vertellen haar ouders haar het achterliggende verhaal: de ring behoorde aan Enric, de geliefde peetoom van Cristina, die enkele maanden na hun vertrek uit Spanje zelfmoord pleegde. Om haar te beschermen hebben haar ouders altijd verteld dat hij omkwam bij een verkeersongeluk. “Toevallig” ontdekt Mike op een schilderij dat Cristina ooit cadeau kreeg van diezelfde Enric en dat nu bij haar ouders aan de muur hangt, dat de afgebeelde maagd Maria dezelfde ring draagt.
Enige tijd na haar verjaardag ontvangt ze een brief van een Spaanse notaris waarin ze wordt uitgenodigd aanwezig te zijn bij de voorlezing van het tweede testament van don Enric Bonaplata op zaterdag 1 juni 2002 in Barcelona. Ondanks de felle tegenstand van haar moeder neigt ze er toch naar te gaan en als kort daarna haar appartement doorzocht wordt en ze later begrijpt dat men op zoek was naar het oude paneeltje, staat haar besluit helemaal vast. Wat de reis voor haar extra aantrekkelijk maakt is het feit dat ze in Barcelona ook Oriol, de zoon van Enric én haar grote jeugdliefde, weer zal ontmoeten.
Voeg aan deze ingrediënten nog het volgende toe: een quasi oud verhaal over de geschiedenis van de Tempeliers, een schat die opgespoord moet worden, een slinkse antiquair, een achtervolger, familieverhalen, vier moorden, psychometrie én een flinke dosis romantiek. Al deze elementen samen én, toegegeven, een lekkere vlotte schrijfstijl zorgen dan voor een boek zoals er de laatste jaren nogal veel verschenen zijn. Dat wil niet zeggen dat het verhaal van de speurtocht naar de schat van de Tempeliers niet prettig, aangenaam of spannend is om te lezen, maar écht bijzonder is het niet. De vermenging van de moderne tijd met het altijd wat mysterieuze verleden is op dit moment hét recept voor een goedlopend en goedverkopend boek. Dertien in een dozijn wordt langzamerhand veertien in een dozijn en of dat past? Wordt het niet eens tijd dat er een nieuw stramien gevonden wordt voor het genre van de historische thrillers?
ISBN 978 90 417 61903 Paperback 350 pagina's Uitgeverij Sirene Zilverpockets 2007
© Janna, april 2007
Tot op het bot
Griselda Molemans
Journaliste Fay Pizarro krijgt een jaarcontract aangeboden bij de krant The Times-Picayune in New Orleans. Ze zegt haar familie en vrienden gedag en verlaat haar woonplaats Los Angeles om zich in een nieuw avontuur te storten.
Fay is nog maar net aan haar nieuwe baan begonnen wanneer een vrouw met de naam Deborah Lapierre de redactie bezoekt om haar collega Jermaine te spreken. Jermaine is echter afwezig en Fay neemt voor hem waar. Deborah vertelt Fay dat haar vader is overleden en dat ze niet gelooft dat hij een natuurlijke dood is gestorven. Er zijn volgens haar meer mensen en zelfs huisdieren onder verdachte omstandigheden gestorven. Ook zijn er mysterieuze tekens op diverse huizen aangebracht. Deborah heeft dit allemaal ook aan Jermaine verteld maar hij heeft nog steeds geen contact met haar opgenomen. Fay bespreekt de situatie met Jermaine en hij ziet geen brood in het verhaal. Hij heeft navraag gedaan bij de patholoog en deze heeft hem verteld dat er bij de autopsies van de mensen die Deborah noemde niets is gevonden dat wijst op een onnatuurlijke dood. Hij belooft Fay om contact met Deborah op te nemen en haar dit te vertellen.
De jaarlijkse Halloween-special komt er aan en Fay is druk met een artikel over voodoo waarvoor ze een voodoo-priesteres interviewt. New Orleans en voodoo zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Jermaine is druk met een heel andere zaak. Hij heeft een bron die hem zeer interessante informatie verschaft over gesjoemel met geld door een gemeenteraadslid. Om wie het gaat weet hij nog niet maar hoe meer hij de gegevens uitpluist, hoe duidelijker het wordt dat een hooggeplaatst figuur zich bezighoudt met een grootschalige fraude. Jermaine popelt om het schandaal te publiceren.
Het verhaal van Deborah heeft Fay niet losgelaten en ze is op een aantal eigenaardigheden gestuit. Ze besluit het verder uit te gaan zoeken en Jermaine vindt dat prima. Het gesnuffel van Fay en Jermaine wordt door duistere figuren opgemerkt en deze zijn daar niet van gediend. Voodoo-praktijken worden ingezet om de twee journalisten een halt toe te roepen.
Tot op het bot speelt zich af in het kleurrijke New Orleans. Aanvankelijk wordt de stad zo gepassioneerd en uitgebreid beschreven dat ik even dacht een toeristengids te lezen. Al snel merkte ik echter dat de levendige schets van de stad ten goede komt aan de sfeerbeleving van het verhaal. Met het thriller-gehalte zit het ook wel goed en naar het einde toe wordt het verhaal behoorlijk griezelig en spannend. De verhaallijn is goed uitgedacht en heeft door het voodoo-aspect iets mystieks.
De Nederlandse Griselde Molemans is journaliste en ze laat zich in dit boek kritisch uit over de hulpverlening rondom de ramp met de orkaan Katrina. Ook de wederopbouw wordt onder de loep genomen en dan met name welke belangen daarbij voorop worden gesteld. Meer over deze prettige thriller lees je HIER.
ISBN 9789049953034 | Paperback | 271 pagina’s| Mistral | mei 2012
© Annemarie, 11 juni 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Moord in de Dom
Rom Molemaker
Er is een moord gepleegd in de Dom. Het is een lid van de Domcantorij, een zanger, een student. Zijn lichaam ligt op een grafsteen in de kerk en wordt gevonden door Peter Storm, een ander lid van de Domcantorij...
Zo begint dit boek, je weet meteen waar je aan toe bent. Een moord, een hoofdpersoon, een handvol verdachten. Maar dit is eigenlijk meteen het hele boek. Vanaf het begin wordt een setting neergezet. Wie heeft Vincent vermoord? Peter gaat, omdat hij er ongewild bij betrokken wordt, op onderzoek uit. Na door de politie uitgesloten te zijn als verdachte, ondervraagt hij zelf een aantal leden van de Domcantorij en de naaste vrienden van Vincent. Zo komt hij erachter dat Vincent, en anderen met hem, geheimen bij zich droeg. Vincent had iets in de kerk gevonden wat van onschatbare waarde is en heeft dit met de dood moeten bekopen…
Het boek begint aardig, maar verandert al snel in een “ik-ken-dit-ergens-van” verhaal. Het is een standaard kop-staart verhaal. Er wordt een moord gepleegd, de hoofdpersoon wordt verdacht, deze heeft een alibi, iemand anders wordt verdacht, deze persoon is de dader. Het blijft erg oppervlakkig, helaas.
Het verhaal mist diepgang en er zitten geen twists in het plot.
Het geheimzinnige gedeelte wat Rom Molemaker neer wil zetten is misschien interessant voor leden van de huidige Domcantorij (feest van herkenning), maar het mistte bij mij zijn doel. Ook het “onschatbare” van het object wat Vincent heeft gevonden komt niet goed over. Typisch een gevalletje van “je-had-er-bij-moeten-zijn”.
Wat Rom vervolgens wel doet is het complete verhaal afronden. Er blijven geen open eindjes liggen. Zo is er geen ruimte voor een eventueel vervolg en dat is misschien maar goed ook…
Het is een leuk boek om tussendoor te lezen, op het toilet bijvoorbeeld. Maar daar blijft het bij. Jammer, mijn verwachtingen waren een stuk hoger.
ISBN: 9789400501232 Paperback 192 paginas A.W. Bruna Uitgevers | oktober 2011
© Dion Verhelst, 29 november 2011
Lees de reacties op het forum en/of reagere, klik HIER!
Kom je spelen?
Louise Millar
Voor een alleenstaande moeder als Callie kan het leven in Londen behoorlijk eenzaam zijn. Ze woont met haar dochtertje Rae in een ongezellig appartement en heeft moeite de eindjes aan elkaar te knopen. Rae is geboren met een hartafwijking en heeft een zware hartoperatie ondergaan. Gelukkig gaat het nu goed met haar en kan ze naar school. Toch moet het meisje voorzichtiger zijn dan andere kinderen en Callie kan haar dan ook niet zomaar aan iedereen toevertrouwen. Tom, de ex van Callie, verblijft meestal voor zijn werk in het buitenland en kan dus niet vaak bijspringen.
Gelukkig kan ze altijd rekenen op haar overbuurvrouw Suzy. Suzy is een geweldige moeder voor haar drie kinderen en ze is minstens even hartelijk tegen Rae. Ook Callie wordt dagelijks feestelijk onthaald en door Suzy met veel aandacht en zorg omgeven. In de tweeëneenhalf jaar dat ze buren zijn, is Callie meer en meer op Suzy gaan leunen.
Steeds vaker voelt Callie zich schuldig. Ze heeft het idee dat Suzy haar als een echte vriendin ziet en zelf ziet ze het contact niet zo. Ze hebben weinig gemeen en de gesprekken zijn dan ook oppervlakkig. Toch wil ze Suzy niet kwijt om de simpele reden dat ze verder niemand heeft. Het lukt haar niet om contact te leggen met de overige buurtbewoners en op school worden zij en Rae gemeden door de andere moeders. Callie snapt niet waarom haar lieve dochter nooit bij andere kinderen te spelen wordt gevraagd. Er komt een nieuwe bewoonster in de straat wonen, Debs, en Callie zoekt toenadering. Maar wanneer Callie en Rae komen kennismaken reageert Debs erg zenuwachtig en gespannen.
Nu Rae op school zit besluit Callie weer aan het werk te gaan. Ze ziet er erg tegenop om dit aan Suzy te vertellen. Het zal immers afbreuk doen aan hun dagelijks contact. Gelukkig lijkt Suzy het goed op te vatten. Dan gaat er iets helemaal mis. Onder de hoede van Debs komt Rae ten val. Vanwege het zwakke hart van Rae brengt dit een risico met zich mee en het meisje moet naar het ziekenhuis. Hoe heeft dit kunnen gebeuren? En wat is er eigenlijk precies gebeurd? Debs reageert erg vreemd op het incident. Heeft deze vrouw ze wel allemaal op een rijtje?
Dit verhaal is een echte page-turner en ik vloog in eerste instantie dan ook door het boek heen. Op een gegeven moment neemt het verhaal echter een wending en toen was de snelheid er uit. Ik voelde een lichte teleurstelling over de zaken die aan het licht kwamen, vond het te ver gezocht. Ineens geloofde ik het niet meer. Gelukkig maakt de auteur dit goed door alles tot in de puntjes te onderbouwen. De lezer blijft beslist niet met vraagtekens achter. Millar schrijft boeiend en meeslepend. Ze vertelt het verhaal afwisselend vanuit Callie, Suzy en Debs zodat de vertelling vanuit meerdere invalshoeken belicht wordt. Ook is het knap hoe Millar de lezer door het doen van kleine suggesties op het verkeerde been zet. Als lezer tuimel je hier genadeloos in. Later komt pas het besef dat er iets klakkeloos als waarheid is aangenomen terwijl dat nooit zo is gepresenteerd.
Louise Millar heeft met Kom je spelen? een veelbelovend debuut geschreven. Ze deed er twee jaar over. Ik hoop dat een tweede boek minder lang op zich laat wachten want ik vermoed dat deze schrijfster nog veel meer in haar mars heeft.
ISBN 9789032513245 | Paperback | 386 pagina’s| de Fontein | maart 2012
Vertaald door Jan Smit
© Annemarie, 30 maart 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Als ik weg ben
Laura Lippman
Bambi Gottschalk is een schoonheid. Een beeldschone, jonge vrouw. Bambi weet heel goed dat ze mooi is en maakt daar schaamteloos gebruik van. Moeiteloos windt ze mannen om haar vinger. Het is een spel voor haar. De jongens die haar aanbidden, vervelen haar. Wanneer ze in 1959 - Bambi is dan negentien jaar oud - op een feestje kennismaakt met de rebelse Felix Brewer, valt ze als een blok voor hem. Tien maanden later trouwen ze. Bambi is dan al zwanger van haar eerste dochter en weet nog niet dat de rollen vanaf dat moment omgedraaid zullen zijn.
Felix Brewer is een zakenman. Wat hij precies doet, weet Bambi eigenlijk niet maar Felix is van plan rijk te worden. Stinkend rijk. Hij vertrouwt zijn jonge bruid toe dat hij het spel niet volgens de regels zal spelen. Hij zal steggelen met de wet en misschien zelfs af en toe tegen de lamp lopen. Bambi moet erop vertrouwen dat Felix weet wat hij doet. Bambi merkt dat het werk van Felix vooral betekent dat ze vaak alleen is. Hij werkt tot laat in de nacht door. Ook wast Bambi regelmatig lippenstift van de boorden van zijn overhemden. Lippenstift die niet van haar is.
Bambi en Felix krijgen drie dochters. Drie dochters die niets tekort komen want Felix heeft woord gehouden. Bambi betaalt echter een hoge prijs voor alle rijkdom. Felix is een vrouwenverslinder en Bambi kijkt noodgedwongen de andere kant op. Scheiden en met haar drie kinderen opnieuw beginnen, is niks voor haar. Bambi heeft nog nooit in haar leven voor zichzelf gezorgd.
Na twintig jaar komt er abrupt een einde aan het “sprookje”. Wanneer Felix voor lange tijd de gevangenis in dreigt te verdwijnen, kiest hij het hazenpad. Bambi blijft berooid achter. Het is niks voor Felix om zijn gezin onverzorgd achter te laten maar dat is wel wat er is gebeurd. Felix’ minnares Julie Saxony – een stripper – heeft het beter voor elkaar. Felix heeft haar een koffietentje geschonken en het gaat Julie zakelijk voor de wind. Een aantal jaar later verdwijnt ze echter ook. Tien jaar lang denkt iedereen dat ze zich bij Felix heeft gevoegd maar dan wordt haar lichaam gevonden. Julie Saxony is vermoord. De moord wordt nooit opgelost.
Voormalig rechercheur en weduwnaar Sandy is al jaren met pensioen maar thuiszitten is niks voor hem. Bovendien kan hij wel wat extra inkomsten gebruiken. Sandy werkt voor het Cold Case-team. Hij lost oude misdrijven op en kan zich erop beroepen dat geen enkele zaak die hij aanpakt, onopgelost blijft. De zaak die in 2012 zijn aandacht trekt, is de moord op Julie Saxony. Wat volgt is een fascinerend verhaal over Bambi, haar dochters en Julie Saxony. Wie heeft Julie vermoord en waar is het vermogen van Felix gebleven?
Over Verdwenen zusjes, het vorige boek van Laura Lippman, was ik niet erg enthousiast. Over dit boek ben ik dat wél. Een soortgelijke verdwijningszaak vormde de inspiratie voor dit verhaal. In de jaren zeventig nam ook Julius Salsbury, die aan het hoofd van een grote gokonderneming stond, de benen. Hij liet eveneens een vrouw, drie dochters en een vriendin achter. De auteur benadrukt dat het verhaal verder volledig verzonnen is. Haar aandacht ging uit naar het feit dat er vijf vrouwen achterbleven. Hoe zou de verdwijning van Julius Salsbury hun levens beïnvloed hebben? Lippman heeft hierop voortgeborduurd en dat heeft ze op succesvolle wijze gedaan.
Als ik weg ben is geen bloedstollende thriller maar de spanning is wel continu voelbaar. Ik zou het zelf omschrijven als een roman met thrillerelementen. Het verhaal leest als een trein en kent een mooie diepgang. De drie dochters groeien op tot volwassen vrouwen die elk op hun eigen manier met de afwezigheid van hun vader worstelen. Bambi kampt met financiële problemen en Julie blijft er tot haar dood van overtuigd dat zij Felix’ ware liefde is, alle andere minnaressen ten spijt. Als ik weg ben biedt een fascinerende familiegeschiedenis die een prima combinatie vormt met het speurwerk van Sandy. Met dit boek heeft Laura Lippman mij volledig van haar kunnen overtuigd.
ISBN 9789022572146 | paperback | 362 pagina's| Boekerij | september 2015
Vertaald door Mariette van Gelder
© Annemarie, 5 oktober 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
13 uur
Deon Meyer
Inspecteur Bennie Griessel wordt om precies 05:37 uur wakker gebeld. Het ontzielde lichaam van een jonge vrouw is gevonden naast een kerk en hij wordt verondersteld zijn opwachting te maken. Hij vermoedt dat het om een dakloze gaat die zichzelf heeft doodgedronken maar eenmaal aangekomen bij de kerk is meteen duidelijk dat hij het bij het verkeerde eind heeft. De dode vrouw ziet er beslist niet als een zwerver uit en haar doorgesneden keel verraadt dat ze om het leven is gebracht. Op de vroege ochtend heeft inspecteur Griessel een moordzaak te pakken.
Korte tijd later wordt Griessel opnieuw opgeroepen. Een huishoudster heeft haar werkgever dood aangetroffen. Naast hem ligt zijn vrouw haar roes uit te slapen met een pistool binnen handbereik. De drankzuchtige vrouw heet Alexa Barnard en was ooit een bekende zangeres. Manlief had een platenlabel en stond erom bekend dat hij zijn vrouw allesbehalve trouw was. Zal het Alexa dan toch teveel zijn geworden? Of is dat te makkelijk gedacht?
Een nieuwe lichting politieagenten is klaargestoomd om de orde te handhaven in het Zuid-Afrika van vandaag de dag. Griessel moet deze groep mentoren en de kennis op hen overbrengen die hij gedurende vijfentwintig jaar bij de politie verworven heeft. Hij vindt het maar moeilijk en probeert een balans te vinden. Hij moet de jonge agenten ruimte geven zich te ontwikkelen en een misdaad op te lossen maar Griessel wil tegelijkertijd zelf de politiezaken onder controle houden. Er zijn wel meer zaken in het leven van Griessel in onbalans. Zijn huwelijk heeft een dieptepunt bereikt en de oorzaak daarvan is bij iedereen bekend. Griessel is alcoholist. In een poging zijn huwelijk te redden staat hij al honderdzesenvijftig dagen droog. Honderdzesenvijftig martelende dagen.
Terug naar de eerste moordzaak. De jonge vrouw wordt geïdentificeerd als Erin, een Amerikaanse rugzaktoerist. Ze reisde samen met haar vriendin Rachel. Uit camerabeelden blijkt dat de moordenaars, een groepje onbekende mannen, het nu ook op Rachel gemunt hebben die op de vlucht geslagen is. Het is slechts een kwestie van tijd voordat ze haar zullen vinden en dan zal het ongetwijfeld niet goed met haar aflopen. Griessel en zijn mensen doen hun uiterste best om Rachel op te sporen maar het meisje lijkt te denken dat de politie haar geen veiligheid kan bieden. Ondertussen proberen ze te achterhalen waarom de mannen Erin om het leven hebben gebracht en er nu zo op gebrand zijn Rachel te vinden. Hebben de twee vriendinnen drugs het land binnen gesmokkeld en is er hierbij iets misgegaan? Ondertussen moet er ook aandacht besteed worden aan de moord op de platenbaas. Ook die zaak blijkt niet eenvoudig op te lossen.
Ik val maar meteen met de deur in huis: 13 uur is een briljante thriller. Wat heb ik genoten van dit boek dat van begin tot eind mijn volle aandacht heeft genoten. Het leest als een trein, is enorm spannend en de personages zijn razend interessant. Rachel doet Bennie Griessel aan zijn dochter denken die momenteel in Londen verblijft. Hij leeft erg mee met Rachels ongeruste vader in Amerika en is bereid tot het uiterste te gaan om Rachel uit de handen van haar moordzuchtige achtervolgers te redden.
In het “nieuwe” Zuid-Afrika is veel veranderd sinds de apartheid in 1990 werd afgeschaft. Toch leven de verschillende bevolkingsgroepen nog lang niet altijd in harmonie met elkaar. In dit boek merken de agenten dat regelmatig tijdens het uitoefenen van hun werk. Auteur Deon Meyer noemt het beestje bij zijn naam zonder dramatisch te worden maar ook zonder de waarheid af te zwakken. 13 uur is krachtig, overtuigend en messcherp geschreven. Deze ijzersterke thriller wil je niet missen.
ISBN 9789400501614 | Paperback| 368 pagina’s| A.W. Bruna Uitgevers | mei 2012
Vertaald door Martine Vosmaer en Karina van Santen
© Annemarie, 31 mei 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 96 van 214