Feniks
Deon Meyer
Zuid-Afrika, midden jaren negentig van de vorige eeuw: Na het afschaffen van de apartheid staat het land voor een nieuw begin met een nieuwe regering. Om de ongelijkheden uit het verleden op te heffen, wordt positieve discriminatie toegepast. Het is voor alle partijen flink wennen en het evenwicht is wankel. De bevolking vormt nog altijd geen eenheid.
Inspecteur Mat Joubert krijgt een nieuwe baas. Een nieuwe bevelvoerend officier van Berovingen en Moordzaken om precies te zijn. Bart de Wit heet de beste man. Hij heeft door het apartheidsregime nog geen ervaring bij de politie op kunnen doen en is hierdoor vastbesloten het onderste uit de kan te halen. Hij wil zich bewijzen en heeft grote plannen met het personeel. Iedereen wordt nauwkeurig onder de loep genomen. Wie rookt, drinkt, kampt met overgewicht of psychische problemen heeft, moet bij De Wit op het matje komen. Mat moet van hem in therapie en bovendien afvallen.
Het leven is zwaar voor Mat. Soms wilde hij dat hij de moed had om eruit te stappen. Dat hij het lef had om er een einde aan te maken. Sinds de dood van zijn vrouw Lara heeft het leven zijn glans verloren. Hij mist haar meer dan hij kan verdragen en kan haar dood niet verwerken. Het is onrustig in zijn hoofd, er zijn gebeurtenissen die hij maar geen plaats kan geven. ’s-Nachts wordt hij geplaagd door nachtmerries. Het leven van collega Bennie Griessel loopt evenmin op rolletjes. Zijn drankprobleem heeft hem zijn relatie met zijn vrouw en kinderen gekost. Mat overtuigt hem om naar een afkickkliniek te gaan. Griessel stemt toe en ondergaat de gruwelen van het afkicken. Het is een ware hel.
Het politieteam krijgt te maken met een aantal bizarre zaken. Er is een bankovervaller actief. De dader spreekt de baliemedewerkers allervriendelijkst aan met “liefje” waarna hij hen het wapen onder zijn jas toont. Ook vraagt hij de geschrokte vrouwen uiterst charmant naar de naam van het parfum dat ze gebruiken. Het is niet eenvoudig de man op heterdaad te betrappen want hij meet zichzelf steeds een compleet ander uiterlijk aan.
Mat Joubert krijgt de leiding over een moordzaak. Een ogenschijnlijk keurige en welgestelde man is doodgeschoten. De man heeft een enorm kogelgat in zijn borstkas. De gapende opening is toegebracht door een Mauser Broomhandle, een antiek wapen uit de negentiende eeuw. Het blijft niet bij dit ene slachtoffer. Meer volgen. Allemaal worden ze met de Mauser gedood. De pers smult en De Wit maant zijn personeel tot spoed. Ook De Wit heeft bazen, en die hijgen in zijn nek. Om een wit voetje te halen zal de zaak zo snel mogelijk opgelost moeten worden. Kan Mat Joubert deze zaak wel aan? Is hij psychisch niet te beschadigd?
Feniks gaat over vechten. En over het maken van een nieuwe start. Over afrekenen met spoken uit het verleden. Het is een gevecht dat soms onoverwinbaar lijkt. Soms ook nutteloos. Mat is uitgeblust en heeft zijn vechtlust verloren. Toch lijkt hij voorzichtig een nieuwe start te maken. Ook Bennie Griessel vecht. Hij vecht tegen de hallucinaties die zich tijdens het afkicken onbarmhartig aan hem opdringen. Hij vecht voor zijn gezin. Hij wil ze terug.
De Mauser-moordenaar zit eveneens vast in het verleden. Wat drijft deze persoon tot meervoudige moord? Wat hebben de slachtoffers met elkaar te maken? Is er wel een connectie of zijn de moorden willekeurig? De uiteindelijke ontknoping is aangrijpend en heeft me geraakt.
Dit boek van Deon Meyer is onlangs opnieuw uitgegeven. Het is verrassend actueel terwijl het oorspronkelijk in 1996 verscheen. Deon Meyer schrijft met kennis van zaken en een groot inlevingsvermogen. Feniks bewijst dat zijn eerdere werk ook al van topkwaliteit was.
ISBN 9789400500273 | Paperback |333 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers |oktober 2012
Vertaald door Jacqueline Caenberghs
© Annemarie, 12 januari 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Het zwaard van het Noorden
De donkere broederschap 2
Luke Scull
Brodar Kayne is de jongste niet meer. Zijn haren en ook die van zijn goede vriend Jerek de Wolf zijn grijs gekleurd en de tijd heeft hun gezichten getekend. Al vijfentwintig jaar zijn de twee bevriend en samen hebben ze het nodige meegemaakt. In een wereld waar magiërs de dienst uitmaken en onderling om macht over het volk strijden, deinzen stoere mannen als Kayne en Jerek nergens meer voor terug. Toch hebben zelfs de stoerste krijgers een zwakke plek. Die van Kayne is zijn gezin. Lange tijd dacht hij dat zijn vrouw Mhaira niet meer in leven was maar onlangs heeft hij vernomen dat de liefde van zijn leven nog in leven is. Brodar wil niets liever dan zijn vrouw terugvinden.
Kayne hunkert niet alleen naar een weerzien met zijn vrouw Mhaira, ook zijn zoon Magnar is hem enorm dierbaar. Magnar heeft het tot koning van zijn volk geschopt maar nu is hij onttroond. Magnar bevindt zich in een kooi. Een kooi die Kayne maar al te goed kent. Een kooi die hem bijna tot waanzin dreef. Kayne is niet altijd een goede vadar voor Magnar geweest. Hij heeft gefaald. Magnar is uitgeroeid tot een man die vol verbittering aan zijn vader denkt. Kayne hoopt dat hij ooit nog de kans zal krijgen het goed te maken. Zijn reis zal lang en zwaar zijn. Of hij het zal overleven, weet hij niet. Vastberaden is Kayne wel. Hij is immers nog altijd de man die Het zwaard van het Noorden wordt genoemd.
Niet lang geleden is het volk van een dictator verlost. De Witte Dame heerst nu over Dorminia. Ook de Witte Dame is een magiër. Een goede magiër, beweert ze zelf. Een heerser die het beste met haar volk voorheeft. Toch gaat het niet goed met de bevolking. De straten zijn smerig en voedsel is vrijwel onbetaalbaar. Angst zorgt voor een onaangename sfeer en het volk raakt uitgeput en verbitterd door de aanhoudende armoede en honger. Wie slim is, komt niet in opstand want de toezichthouders van de Witte Dame zijn overal.
Ook Sasha is niet gelukkig. Ze is verslaafd aan een goedje dat de ellende uit haar geest verdrijft. Tijdelijk. De man met wie ze gelukkig zou kunnen zijn, is omgekomen en de band met haar zus verslechtert met de dag. Sasha beseft dat de beloftes van de Witte Dame klinkklare leugens zijn geweest. De kersverse heerseres geeft geen zier om haar volk. In Sasha borrelt een woede op. Een woede die steeds grotere vormen aanneemt maar nutteloos is.
Eens joeg Davarus Cole zijn tegenstanders schrik aan maar tegenwoordig ziet hij er zo ziekelijk uit dat hij door zijn lotgenoten Geest wordt genoemd. Cole zit gevangen op een plek waar ontsnappen niet tot de mogelijkheden behoort. Hij zal de rest van zijn leven als dwangarbeider ploeteren terwijl het restje leven dat hem nog rest, langzaam uit hem wegvloeit. Steeds als hij op het punt staat te sterven, gebeurt er iets vreemds. Het lijkt wel of iets of iemand niet wil dat hij het loodje legt. Iemand heeft Cole nodig. Welke plannen worden er beraamd en door wie?
De Britse auteur Luke Scull is een gamedesigner. Hij heeft meerdere computerspellen – waaronder Neverwinter Nights 2: Mysteries of Westgate en The Shadow Sun - ontworpen. De ervaring die hij tijdens het ontwerpen van deze spellen opdeed, heeft hij gebruikt voor het creëren van de fantasiewereld waarbinnen Het zwaard van het Noorden zich afspeelt.
Het Zwaard van het Noorden is het tweede boek van Luke Scull. Hij debuteerde met de titel De donkere broederschap. Beide boeken behoren tot een trilogie. Momenteel werkt de auteur aan het derde deel dat Dead Man’s Steel zal gaan heten. De Nederlandse titel is nog niet bekend. Op zijn website geeft de auteur aan dat hij zal proberen ervoor te zorgen dat het eind 2016 zal verschijnen.
Omdat ik het eerste deel in deze reeks niet heb gelezen, werd ik in het diepe gegooid. In rap tempo maakte ik kennis met allerlei verschillende personages die het in een voor mij onbekende wereld tegen monsters, demonen, krijgers en magiërs opnemen. Over de gebeurtenissen die aan dit boek vooraf waren gegaan, tastte ik in het duister. Ook moest ik wennen aan het taalgebruik. Ik las over mannen, de jongsten niet meer, die taalgebruik bezigden die eerder past bij opstandige pubers. Het was even wennen. Dat het verhaal niet chronologisch verteld wordt, maakte het er niet eenvoudiger op. Soms wilde ik het boek wegleggen, het was te ingewikkeld en te uitgebreid allemaal. Toch bleef ik lezen want dat het goed geschreven is, valt niet te ontkennen. Voor het derde deel hoop ik op iets meer diepgang en iets minder personages.
ISBN 9789022565216 | paperback | 459 pagina's| Boekerij | augustus 2015
Vertaald door Inge Pieters
© Annemarie, 4 oktober 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Diep
Mo Hayder
Weer een boek van Mo Hayder met Jack Caffery in de hoofdrol. Ook politieduikster Flea maakt weer haar opwachting. In dit boek worstelt ze met een gebeurtenis uit het verleden. Haar broer heeft een beroemde vrouw doodgereden en daar haar broer dronken was, heeft Flea aangegeven dat zij achter het stuur van de auto zat. Dit is overigens voordat aan het licht kwam dat haar broer iemand dood heeft gereden. Flea heeft het lichaam van de vrouw ergens verborgen. De vermissing van de vrouw is nog steeds niet opgelost, maar Jack Caffery wil niet dat iemand van het personeel zich met deze vermissing bezig houdt.
Er is ook een nieuwe zaak, die de aandacht van de politie nodig heeft. Het begint als een gewone autodiefstal, waarbij toevallig een kind achterin de auto zit. In dit soort gevallen duikt het kind over het algemeen weer vrij snel op, maar dit keer is dat niet het geval en uiteindelijk blijkt er iets heel anders aan de hand te zijn. Er verdwijnt nog een auto met een kind en het lijkt er op dat er een pedofiel aan het werk is.
Het schijnt dat de politie te maken heeft met een dader die uitzonderlijk slim is en de speurders steeds een paar stappen voor lijkt te zijn. Flea raakt ook bij deze zaak betrokken en speurt op een gegeven moment op eigen houtje verder, waarbij ze flink in de problemen raakt.
Ik kon dit keer de verleiding niet weerstaan om even naar het einde te bladeren, alleen om te weten of Flea haar avontuur zou overleven. Als de politie uiteindelijk een dader op het oog heeft, blijken de zaken toch heel anders in elkaar te zitten dan men al die tijd vermoed heeft.
ISBN 9789024587988 Paperback 399 pagina's Luitingh September 2010
Vertaald door Yolande Ligterink
© Renate, 1 oktober 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
IJzer en bloed
Annika.11
Liza Marklund
Een paniekaanval voelt als een zwarte, verstikkende deken die haar van de buitenwereld afschermt. Als een duisternis die haar volledig verzwelgt. Journalist Annika Bengtzon kan nauwelijks geloven dat ze een paniekstoornis heeft. Als haar vriend Jimmy er niet op aangedrongen had dat ze een psycholoog moest bezoeken, had Annika dat beslist niet gedaan. Ze wil niet dat iemand haar leven gaat uitpluizen en vragen gaat stellen die ze niet wil beantwoorden. Vragen die het duister steeds dichterbij laten komen.
Annika werkt al jaren voor het tijdschrift de Kvällpressen en heeft al heel wat meegemaakt. Haar werk is haar leven. Vaak is het zelfs voor haar gezin gegaan. Nu lijkt de moderne tijd het tijdschrift op te slokken. Annika’s chef Anders Schyman vertrouwt haar tot haar grote schrik toe dat de papieren editie volledig zal verdwijnen. De Kvällpressen zal het voortouw nemen en als eerste tijdschrift volledig op het digitale tijdperk overgaan. Annika kan haar woede nauwelijks bedwingen. Als Schyman maar niet denkt dat ze dan nog voor het tijdschrift blijft werken! Dan neemt ze nog liever een baantje als caissière, net als haar zus Birgitta.
Het contact tussen Annika en Birgitta verloopt moeizaam. De twee zussen hebben elkaar al een tijd niet gezien. Dat Annika niet op de bruiloft van Birgitta en Steven verscheen, heeft hun band alleen maar verslechterd. Annika voelt zich sowieso het zwarte schaap van de familie. Haar moeder Barbro heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat haar eerste zwangerschap niet gewenst was. De jongere Birgitta wordt daarentegen aanbeden. Annika weet niet eens waar Birgitta woont. De laatste keer dat er contact tussen de zussen was, stond Birgitta op het punt naar Oslo te verhuizen.
Een zeldzaam telefoontje van Barbro gooit Annika’s bestaan overhoop. Birgitta is vermist. Annika vindt het moeilijk te geloven. Hoe kan een volwassen vrouw nu zomaar verdwijnen? Ze belooft haar ongeruste moeder, en niet veel later ook haar zwager, dat ze haar best zal doen Birgitta op te sporen. Annika vermoedt dat Birgitta zich van haar echtgenoot Steven los probeert te maken. Zelf heeft ze Steven nooit gemogen en het zal haar niks verbazen als Steven hardhandig blijkt te zijn. Wanneer Annika bij toeval haar oude mobieltje aanzet, krijgt ze de schrik van haar leven. Birgitta, die haar nieuwe telefoonnummer niet heeft, heeft haar een aantal zorgwekkende sms-berichten gestuurd. Annika doet aangifte van vermissing en vraagt haar goede vriendin Nina, die bij de politie werkt, om hulp.
Nina schakelt op haar beurt haar collega’s in. Zelf is ze druk met het natrekken van de gangen van moordverdachte Ivar Berglund. Nina acht hem schuldig aan de dood van de dakloze Karl Gustaf Ekblad. De zwerver is op een afschuwelijk manier doodgemarteld. Nina is ervan overtuigd dat Berglund de moord heeft gepleegd maar er is iets niet helemaal in orde met het DNA-materiaal dat op de plaats delict is aangetroffen. Nina zal met meer bewijs op de proppen moeten komen. Ze hoopt dat ze haar onderzoek naar soortgelijke moorden in het buitenland op tijd en met succes af kan ronden. Berglund hoort in de gevangenis thuis.
In dit elfde deel in de Annika Bengtzon-reeks gaan oud en nieuw hand in hand. Annika verdiept zich voor een artikelenreeks over oude misdaden opnieuw in de moord op de negentienjarige Josefin Liljeberg. Vijftien jaar geleden vormde het verhaal van Josefin haar schrijversdebuut. Fans van deze serie herkennen het verhaal uit Studio Zes, het eerste boek in de reeks. Het is ook vijftien jaar geleden dat Annika’s vriend Sven om het leven kwam. Annika’s kersverse psycholoog wil steeds met haar over het overlijden van Sven praten. Annika probeert het onderwerp zoveel mogelijk te vermijden. Steeds als de psycholoog over Sven begint, ziet ze de inktzwarte duisternis in haar ooghoeken opdoemen. Een ander onderwerp in dit boek – en ook in het vorige deel – zijn anonieme, schokkende meningsuitingen op het internet. Annika’s ex-man Thomas is hierbij betrokken.
In IJzer en bloed zijn spanning, emoties en persoonlijke ontwikkelingen uitstekend op elkaar afgestemd. De spanning bouwt zich steeds meer op en de ontknoping las ik met ingehouden adem. Zo hoort een thriller te zijn! Annika Bengtzon is uitgegroeid tot veel meer dan een boekpersonage alleen. Ze voelt als een goede vriendin, een voorbeeld van hoe het wel én hoe het niet moet. Annika is een bikkel maar ook een vrouw die zich door haar emoties laat leiden. Ze oogst bewondering maar ook medelijden. Liza Marklund is al jaren mijn favoriete Scandinavische schrijfster en met IJzer en Bloed heeft ze haar positie aan de top opnieuw verstevigd.
ISBN 9789044535693 | paperback | 346 pagina's | Uitgeverij De Geus | oktober 2015
Vertaald door Marika Otte en Anna Ruighaver
© Annemarie, 1 oktober 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Het verkeerde meisje
Deel 2 van de Amsterdam-reeks
David Hewson
De bevolking van Amsterdam en omstreken is massaal toegestroomd voor de intocht van Sinterklaas. Dikke winterjassen worden afgewisseld met bontgekleurde pietenpakken. De sfeer is uitgelaten. Ouders en kinderen kijken reikhalzend naar de komst van de goedheiligman uit terwijl ze tevreden op de uitgedeelde pepernoten knabbelen. De Amsterdamse politie is alert. Het is een hele klus om de veiligheid van het publiek tijdens zo’n groot evenement te waarborgen. Rechercheur Pieter Vos en zijn jonge collega Laura Bakker patrouilleren op het Leidseplein waar ze menig zakenroller in de kraag grijpen.
Ook Renata Kuyper en haar achtjarige dochter Saskia zijn op het feestgedruis afgekomen. Renata is gestrest. Ze is ervan overtuigd dat zij en haar dochter door een Zwarte Piet in een groen pietenpak achtervolgd worden. De politieman die ze aanspreekt, neemt haar niet erg serieus en ook Laura Bakker heeft in eerste instantie het idee dat de vrouw schromelijk overdrijft. Weet mevrouw Kuyper wel zeker dat het om één en dezelfde Zwarte Piet gaat? Laura Bakker doet haar best om de briesende Renata serieus te nemen maar de Zwarte Piet die de ongeruste moeder aanwijst, blijkt een undercover politieagent te zijn. Hij heeft Renata beslist niet achtervolgd.
Terwijl Laura een handvol pepernoten van haar vermomde collega aanneemt, raakt Renata even verderop in paniek. Saskia is weg. Laura probeert de nu hysterische vrouw te kalmeren. Er is vast niks aan de hand, kinderen raken wel vaker zoek tijdens drukke evenementen. Saskia duikt zo vast weer op. Rechercheur Pieter Vos is inmiddels op het tumult afgekomen en ook hij probeert de geschrokken moeder te kalmeren. Volgens Pieter wemelt het op het plein van de politiemensen en zullen ze Saskia snel vinden.
Sinterklaas is inmiddels op het plein gearriveerd en precies op het moment dat hij het woord neemt, wordt het publiek opgeschrikt door een fikse explosie. Er ontstaat paniek. Mensen schreeuwen en maken zich uit de voeten. Een tweede en derde explosie volgen. Voor de Georgische Hanna Bublik en haar dochter Natalya – die zich ook in het feestgedruis wilden storten - is het alsof ze zich opnieuw in een oorlogssituatie bevinden. Automatisch schakelt het tweetal op een vluchtmodus over. Ze banen zich een weg door het hysterische publiek tot ze in een smal straatje terechtkomen. Tijd om bij te komen is er niet. Iemand slaat Hanna neer. Wanneer ze weer bij kennis komt, is Natalya verdwenen.
Twee achtjarige meisjes, gehuld in identieke roze jassen, zijn tijdens het tumult verdwenen. En dan duikt ineens Saskia weer op. Ze is ongedeerd. Ze beweert dat ze door een man in een pietenpak werd meegenomen maar wist te ontsnappen. Natalya blijft weg. Na een vreemd telefoontje is de verwarring compleet. Natalya is ontvoerd. Haar ontvoerder meent dat hij Saskia in handen heeft. Hanna is ten einde raad. Tijdens een traumatische oorlog heeft ze zowel haar echtgenoot als haar vertrouwen in de medemens verloren. In Nederland werkt ze noodgedwongen als prostituee terwijl ze van een beter leven voor haar en haar kind droomt. Hoewel Pieter Vos er alles aan doet om Saskia te vinden, heeft Hanna het idee dat ze er alleen voor staat. Ze strijdt haar eigen strijd.
Voor het schrijven van de boeken Het Poppenhuis - waarin Pieter Vos samen met Laura Bakker naar zijn vermiste dochter zoekt - en Het verkeerde meisje bracht de Britse schrijver David Hewson veel tijd in Amsterdam door. Dat hij de stad goed heeft leren kennen, is duidelijk. Op overtuigende wijze schetst hij een bikkelharde wereldstad waar criminaliteit en prostitutie, niet eens zo ver van de statige woningen van de rijkelui vandaan, welig tieren. In één moeite door verwarmt hij het verhaal met de dorpse knusheid van de Jordaan, waar Pieter Vos met zijn hond op een aftandse woonboot woont. Pieter Vos en Laura Bakker wil ik zeker beter leren kennen maar het is vooral Hanna Bublik die indruk op me heeft gemaakt. Ze is wanhopig maar haar moederhart zorgt ervoor dat ze niet opgeeft. Hanna is een bikkel. Na het lezen van het eerste hoofdstuk van dit boek, heb ik mij gemoedelijk op mijn bank genesteld om heerlijk lang achter elkaar te lezen. Het verkeerde meisje liet me even alles om me heen vergeten. De ontspannende spanning en de uitstekende plot van dit boek smaken naar meer!
ISBN 9789022569115 | paperback | 365 pagina's| Boekerij | september 2015
Vertaald door Gert van Santen
© Annemarie, 28 september 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Verblind
Patricia Snel
Een snelle hap voor de liefhebber. De omslag toont een blonde vrouw waarvan je alleen de achterkant ziet. Ze gaat een trap op. Het is letterlijk een beeld uit de proloog, wanneer de lezer nog niet weet wat er allemaal gebeurd is.
Figuurlijk gesproken gaat Sophie Dercksen, de hoofdpersoon uit het verhaal, niet bepaald een trap hoger in het leven. Dat is tenminste de conclusie naar de ethische normen van vandaag de dag.
Zij is een jonge yup, ze heeft een goede baan laten gaan voor een wat mindere, omdat haar verloofde Mark vindt dat hij genoeg verdient voor hen tweeën. Hij wil bovendien graag kinderen, waarom zou zij gaan voor een carrière?
Hun leventje is rustig, kabbelend; vakantietje, etentjes met het bevriende stel, Ernst en Suzanne. Ernst is de vertrouwensvriend die Sophie al eeuwig kent en Suzanne, keurig en braaf, is de tegenpool van Sophie. Daarnaast zijn er de voorbereidingen voor het aanstaande huwelijk.
Is het dit saai ogende voorbeeld van Ernst en Suzanne? Is het hun eigen naderende huwelijk? Het idee 'is dit het nu' geeft Sophie een ontevreden gevoel en ze valt als een baksteen voor de charmeur Ben Spaans, de nieuwe eigenaar van het Hoornse tennispark.
Wat volgt is een stormachtige verhouding die natuurlijk verborgen moet blijven. De spanning wordt nog verhoogd als Sophie door Ben wordt overgehaald om in het appartement waar zij woonde voor ze met Mark ging samenwonen een wietplantage op te zetten. Veertigduizend euro in acht weken dat moet haar lokken. Zij krijgt een soort supervisie. En ze trapt er met open ogen in. Zo gaat ze een wereld vol gevaar en spanning binnen. Verblind, dat is ze inderdaad. Verslaafd aan Ben en later aan drugs, kan het niet anders dan dat haar leven in plaats van opwaarts, een neerwaartse beweging maakt.
'Ik had het gevoel dat ik leefde. Mijn bloed stroomde, vlinders in mijn buik, een grijns van oor tot oor. Het nu telde. Wat nou provinciaaltje?"
Het verhaal van een domme meid, die denkt het geluk te vinden in de momenten dat zij stiekeme vrijpartijen heeft met een geheime minnaar, en in snel geld, zonder dat ze inziet dat ze zelf de bodem onder haar leven uit slaat. En intussen gaat Mark onverdroten door met de voorbereidingen voor een groots huwelijk met alles er op en er aan. Hij heeft niets in de gaten.
Patricia Snel schrijft het verhaal in een passende stijl: veel eten en drinken, waarbij het water in je mond loopt; veel seksscènes, details worden niet geschuwd. Het is wat je zintuiglijk schrijven zou kunnen noemen. Er wordt uitgebreid verteld over het opzetten van de wietplantage.
Een psychologische thriller over seks, drugs en criminaliteit.
ISBN: 978 90 488 0567 9 Paperback 208 pagina's | De Vliegende Hollander | mei 2010
© Marjo, 12 september 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Operatie Menora
Jan van der Putten
“Van de zeven verdiepingen was geen steen meer op de andere gebleven. Ook aangrenzende gebouwen aan de Pasteurstraat in Once, een drukke wijk in Buenos Aires waar veel Joden wonen, lagen in puin. In het hele blok liepen de huizen zware schade op. Personen, auto’s, zelfs hele bomen werden de lucht in geslingerd.”
Op 18 juli 1994 kwam Antonio Fernández om het leven bij de aanslag op het gebouw van de AMIA (Asociación Mutual Israelita Argentina) in Buenos Aires. Correspondent Jonathan Sanders gaat nog steeds gebukt onder het verlies van zijn schoonvader. Nog altijd is het motief van de aanslag niet bekend. Bij de afschuwelijke aanslag kwamen 85 - voornamelijk Joodse - mensen om het leven en raakten ruim driehonderd mensen gewond. Er is nooit iemand veroordeeld voor de aanslag. Er werd vermoed dat de Iraanse regering achter de aanslag zat maar dat is nooit bewezen. De onwetendheid vreet aan nabestaanden als Jonathan.
Begin 2014, bijna twintig jaar na de aanslag op het AMIA-gebouw, doet de voormalig Israëlische ambassadeur Yitzhak Ben Asjer – van 1993 tot 2000 werkzaam in Argentinië - de volgende opmerkelijke uitspraak:
“De meesten van degenen die voor de aanslagen verantwoordelijk waren behoren niet meer tot deze wereld, en daar hebben wij zelf voor gezorgd.”
Jonathan is met stomheid geslagen. Hij heeft altijd grote moeite gehad met het feit dat er nauwelijks onderzoek naar het motief voor de aanslag is gedaan. De uitspraak van Ben Asjer vervult hem met nieuwe hoop en vooral met vastberadenheid. Dit is zijn kans om de feiten over de aanslag boven water te krijgen. Hij weet zijn werkgever – Jonathan werkt voor het Volksdagblad – over te halen hem als onderzoeksjournalist naar Buenos Aires te sturen. Jonathan voegt zich bij zijn schoonmoeder Esther, die nog altijd in de Argentijnse hoofdstad woont, en begint aan zijn onderzoek.
In Argentinië doet Jonathan een wonderbaarlijke ontdekking. De eeuwenoude menora – een zevenarmige kandelaar die een belangrijk symbool voor het jodendom vormt - blijkt onlosmakelijk met de aanslag verbonden te zijn. Tot voor kort dacht Jonathan dat de menora eeuwen geleden verloren was gegaan maar het blijkt dat een aantal lieden precies weten waar het uit 60 kilo puur goud bestaande voorwerp zich bevindt. Er worden diverse plannen voor de menora gesmeed. Jonathan stuit op een man die meent een soort nieuwe Messias te zijn. Deze “godsdienstwaanzinnige” blijkt er levensgevaarlijke gedachten op na te houden en wil zijn doel koste wat kost bereiken. Jonathan heeft zich onbewust in een levensgevaarlijke strijd gestort.
Auteur Jan van der Putten was correspondent voor onder andere De Volkskrant, de NOS en de Groene Amsterdammer. Eerder schreef hij al een aantal non-fictieboeken. Operatie Menora is een politieke thriller die tevens ruimte aan de geschiedenis van de menora, een liefdesverhaal en een sinister godsdienstig plan biedt.
Het verhaal is niet nagelbijtend spannend maar maakt zeker nieuwsgierig naar de afloop. Wie spant samen met wie en wat is het uiteindelijke einddoel? Als de menora in verkeerde handen valt, kan dat een wereldwijde ramp ontketenen. Wel is de auteur af en toe iets te enthousiast geweest met het toevoegen van wetenswaardigheden. Het haalt de vaart uit het verhaal en veroorzaakt incidenteel wat stroefheid. Leuk is de verwijzing naar het boek De verdwenen menora van Jan en Sanne Terlouw.
Van der Putten heeft fictie en feiten overtuigend met elkaar vermengd en een gedegen plot uitgedacht. Ook spreekt er hoop uit het verhaal. Hoop op saamhorigheid. Wat zou het mooi zijn als invloedrijke mensen wereldwijd deze gedachte zouden delen!
ISBN 9789046818428 | paperback | 286 pagina's| Nieuw Amsterdam | september 2015
© Annemarie, 28 september 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 97 van 214