http://www.gisa-kloenne.de

http://stephenking.com

De opvolger
Alexander Söderberg

Soms kan een liefdesavontuur rampzalig uitpakken. Ook Sophie Brinkmann heeft deze harde les geleerd. Toen ze in het ziekenhuis, waar ze als verpleegster werkte, verliefd werd op een patiënt, stuurde ze haar leven onbewust in een levensgevaarlijke richting. De patiënt was niemand minder dan Hector Guzman, een beruchte drugsbaas. Sophies genegenheid voor Hector veranderde haar leven en dat van haar tienerzoon Albert voorgoed. Is er nog een weg terug naar hun oude, veilige bestaan?

Tegenwoordig maakt Sophie deel uit van een onvermoeibaar kat-en-muisspel. De politie zit achter haar en haar kersverse collega’s aan en ook de concurrentie speelt een genadeloos hard spel. Hector zelf ligt al maanden in coma. Een aanslag werd hem bijna fataal.  Alleen Hectors meest naaste medewerkers weten dat zijn leven aan een zijden draadje hangt. Alles draait immers om degene met de meeste macht. Hectors vader is vermoord dus nu is Hector de grote baas.  Als ook Hector uitgeschakeld blijkt te zijn, zal de strijd om het drugsimperium in volle hevigheid losbarsten.

Sophie beseft dat ze zichzelf in een onmogelijke positie heeft gemanoeuvreerd. Het ergste is nog wel dat niet zijzelf maar Albert de prijs heeft moeten betalen. Een stel corrupte politieagenten is er verantwoordelijk voor dat Albert de rest van zijn leven in een rolstoel zal zitten. Sophie heeft als moeder gefaald, zo voelt ze dat. Wanhopig probeert ze een manier te vinden de gemoederen in het criminele wereldje te sussen. Nadat de broer van Hector, die met zijn vrouw en kinderen een teruggetrokken leven leidde, op klaarlichte dag wordt vermoord, is de maat vol.

Tegenwoordig is Sophie een crimineel maar haar vriendelijke karakter is nog niet volledig verdwenen. Haar geloof in de medemens is nog niet verwoest. Zonder iemand over haar voornemen in te lichten, zoekt ze contact met Ralph Hanke. Hij is de grootste concurrent van Hector en een meedogenloze man. Sophie weet zeker dat hij achter de aanslag op Hectors broer zit. Tot Hankes grote verbazing vraagt Sophie hem om respijt. Is het mogelijk dat de organisaties de bloederige heksenjacht tijdelijk staken? Volgens Sophie zullen de kansen van Hanke verbeteren als hij zichzelf nu een adempauze gunt.

Sophie hoopt met heel haar hart dat haar verzoeningspoging zijn vruchten af zal werpen maar het antwoord van Hanke is luid en duidelijk. Twee medewerkers van Hector worden zonder pardon afgeknald. Sophie begrijpt dat haar poging vruchteloos is geweest. Ze is naïef geweest en tot overmaat van ramp is haar actie niet geheel onopgemerkt gebleven. En dan voltrekt zich een nieuwe ramp. Terwijl Sophie alles op alles zal moeten zetten om het leven van haar zoon veilig te stellen, zitten de politie en haar inmiddels wantrouwige collega’s haar op de hielen.

De opvolger is het tweede deel in de trilogie over Hector Guzman en Sophie Brinkmann. Het verhaal gaat meteen verder waar het in het vorige deel – De vuurdoop – eindigde. Mijn recensie over De vuurdoop is zeer lovend maar vreemd genoeg was ik het verhaal totaal vergeten, iets wat mij vrijwel nooit overkomt. Waarom is dit sterke verhaal niet blijven hangen? In De opvolger worden in sneltreinvaart tal van personages en verhaallijnen geïntroduceerd en ik begreep er aanvankelijk maar weinig van. Het duurde vrij lang voor het gevoel van verwarring voor interesse plaatsmaakte maar uiteindelijk ging ik toch overstag.

Wie De opvolger wil lezen, kan het beste bij het begin beginnen. Het verhaal komt het best tot zijn recht als het direct na het lezen van De vuurdoop gelezen wordt. Söderberg hanteert een pittige schrijfstijl en geeft het, goed uitgedachte, verhaal niet cadeau. De talrijke personages zijn uiteenlopend. De politie bestaat uit rechtdoorzee rechtshandhavers, corrupte smeerlappen en types die niet weten of ze nu goed of slecht zijn. Sophie kan bikkelhard zijn als het om het leven van haar zoon gaat maar het lukt haar niet haar gevoelige kant uit te schakelen. Dat Söderberg de menselijkheid van zijn personages niet uit het oog heeft verloren, maakt deze thriller tot veel meer dan een doorsnee misdaadverhaal. Slechte eigenschappen gaan gepaard met onverwachte genegenheid, doorzettingsvermogen of schuldgevoelens.

De opvolger is een complex verhaal dat even tijd nodig heeft om tot bloei te komen. Waarschijnlijk is de inhoud veel overtuigender als het boek direct na De vuurdoop wordt gelezen. Toch wist het verhaal mijn nieuwsgierigheid te blijven prikkelen. Mijn verwachtingen voor het derde en laatste deel in deze reeks zijn dan ook hooggespannen!

ISBN 9789023490081 | paperback | 400 pagina's| Cargo | september 2015
Vertaald door Neeltje Wiersma

© Annemarie, 7 september 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Bloed op sneeuw
Jo Nesbø

Als criminaliteit in je genen zit, je niet onopvallend een vluchtauto kunt besturen, je tijdens een bankoverval geen mensen wilt traumatiseren, je van jouw moeder uit de buurt van drugs moet blijven en je in de rol van pooier steeds verliefd op prostituees wordt, zit er nog maar één ding op: je wordt huurmoordenaar. Olav denkt tenminste dat hij niet in de wieg is gelegd voor een andere, menslievender carrière. Hij kan niet rekenen en is woordblind. En ach, hij moet toch wat.

Olav werkt al zo’n vier jaar voor drugsbaas Daniel Hoffmann. Hij heeft al meerdere medewerkers van Hoffmanns geduchte concurrent de Visser “geëxpedieerd”, zoals hij het zelf noemt. Het is beter het beestje niet bij de naam te noemen. Na het opnieuw succesvol expediëren van een medewerker van de Visser, heeft Hoffmann een nieuwe opdracht voor hem. Olavs baas wil van zijn vrouw af. Ze gaat vreemd. Olav moet het op een uit de hand gelopen inbraak laten lijken zodat Hoffmann niet de schuld in de schoenen geschoven  zal krijgen.

Olav besluit zijn nieuwe doelwit eerst te observeren. Hij neemt zijn intrek in een appartement dat recht op het huis van Hoffmann en zijn vrouw Corina uitkijkt. Corina waant zich onbespied maar Olav drinkt haar sierlijke verschijning gretig in. Hij is op slag verliefd op de prachtige vrouw die zich lichtvoetig door haar woonkamer beweegt. Ze is beeldschoon en Olav begrijpt niet goed waarom hij zo’n prachtige vrouw moet doden. Corina is een droomvrouw.

Helaas gaat Corina inderdaad vreemd. Een jonge man betreedt het huis en gedraagt zich alsof het pand aan hem toebehoort. Ook Corina ziet hij kennelijk als zijn eigendom en hij gaat bijzonder ruw met haar om. Hij mishandelt de hulpeloze Corina en vergrijpt zich aan haar. Hij keert bijna dagelijks terug en steeds ziet de verliefde Olav hoe de vrouw van zijn dromen in een weerloos lustobject verandert. Hij vind het vreselijk haar zo te moeten zien maar wegkijken lukt niet. Corina gaat niet zomaar vreemd, ze wordt ertoe gedwongen. In het hoofd van de onnozele moordenaar rijpt een plan.

Olav kan het niet over zijn  hart verkrijgen de lieftallige Corina te vermoorden. In plaats van Corina ruimt hij haar minnaar uit de weg. Probleem opgelost. Trots meldt hij zijn baas dat de opdracht – hetzij met een kleine wijziging – is uitgevoerd. Hoffmann is woedend. De minnaar van Corina was niemand minder dan Hoffmanns bloedeigen zoon Benjamin. Olav is niet langer een huurmoordenaar maar het eerstvolgende doelwit. Ook Corina is haar leven niet zeker en ze slaat zonder aarzelen met Olav  op de vlucht. Dat ze de vriendelijke huurmoordenaar nog nooit eerder heeft gezien, vormt voor haar geen enkel bezwaar.

Arme Olav. Trillend van verliefdheid houdt hij zich met Corina schuil. Hij zal Hoffmann moeten expediëren. Er zit niks anders op. Olav is geen held in het bedenken van gewiekste plannen maar toch komt hij met een noodplan op de proppen. Zal hij slim en gehard genoeg zijn om de strijd met Hoffmann daadwerkelijk aan te gaan? Zal Olav nog lang en gelukkig met Corina leven? Het leven van een gevoelige huurmoordenaar gaat niet altijd over rozen.

In dit fonkelnieuwe boek van Jo Nesbø ontbreekt het bekende personage Harry Hole. Dit boek is anders. Olav is anders. In tegenstelling tot Harry Hole is Olav geen geharde politieman. Hij is een sullige huurmoordenaar, een man die een eigen draai geeft aan de verhalen die hij in boeken leest. Een huurmoordenaar die een gevoel van medelijden opwekt. Olav is slimmer dan hij denkt. Eens zou hij zelfs gaan studeren maar een traumatische gebeurtenis gooide roet in het eten. Dom of slim: in het criminele wereldje houden slechts weinigen zich staande.

Het verhaal is scherp, gevat en zeer meeslepend geschreven. De gewelddadige gebeurtenissen in dit boek zijn doorspekt met een heerlijke, zwartgallige humor. Zijn huurmoordenaars verderfelijk? Of je nu wilt of niet: je zult sympathie voor Olav voelen! Bloed in sneeuw is opnieuw een meesterwerk van de beste thrillerschrijver die Noorwegen kent. Een duistere, bloederige thriller met een knipoog.

ISBN 9789023493884 | paperback | 185 pagina's| Cargo | september 2015
Vertaald door Annelies de Vroom

© Annemarie, 4 september 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.jdrobb.nl
http://www.jdrobb.com
http://noraroberts.com

Vermoorde liefde
J.D. Robb

De knusse dagen voor kerst worden ruw verstoord door een vreselijke moord. Dertiger Marianna Hawley is in haar eigen appartement bruut verkracht en om het leven gebracht. Op de beelden van het beveiligingssysteem van het appartementencomplex waar de vrouw woonde, duikt een duidelijk beeld van de dader op. Het is… de kerstman!

Natuurlijk is de legendarische Laplander niet echt tot leven gekomen. Het is iemand die zich als kerstman heeft verkleed. De dader heeft zich onherkenbaar vermomd en zich met een groot cadeau bij het appartement van Marianna gemeld. Marianna trapte met open ogen in het listige plan van de moordenaar en heeft dat met de dood moeten bekopen. Wie gaat er schuil achter de dure nepbaard en het luxueuze kerstmannenpak?

Marianna was een schat van een vrouw. Iedereen mocht haar. Waarom moest ze dood? Even wordt haar vriend Jeremy verdacht maar hij is zó overstuur, zó intens verdrietig dat het vrijwel onmogelijk is dat hij Marianna op zo’n gruwelijke wijze heeft gedood. Niet veel later wordt een tweede slachtoffer aangetroffen. Ook stripper Sarabeth Greenbalm is door de kerstman vermoord. Er zijn overeenkomsten met de moord op Marianna. Op beide lijken prijkt een gloednieuwe, tijdelijke tatoeage met de tekst “Mijn Ware Liefde”. Ook wordt er bij de slachtoffers een sieraad aangetroffen. De sieraden verwijzen naar het bekende lied “The Twelve Days of Christmas”.

Betekenen de verwijzingen naar het kerstlied dat de moordenaar minstens twaalf slachtoffers in gedachten heeft? Inspecteur Eve Dallas gaat van het ergste uit. De gewelddadige verkrachtingen hebben haar van streek gemaakt. Tegen wil en dank denkt ze terug aan haar jeugd. Aan haar vader die zich regelmatig aan haar vergreep. Het politieonderzoek vergt veel van Eve en haar echtgenoot Roarke, een steenrijke zakenman, maakt zich grote zorgen om haar.

De slachtoffers zijn twee totaal verschillende vrouwen met uiteenlopende levens. Toch is er een overeenkomst: ze hebben allebei het relatiebureau Personally Yours bezocht. Eve maakt kennis met de eigenaars Piper en Rudy, twee oogverblindende figuren. Eve houdt helemaal niet van overdreven uiterlijk vertoon en heeft moeite haar afschuw voor het koppel te verbergen. Wanneer het stel slechts mondjesmaat aan het politieonderzoek meewerkt, is de maat al snel vol. Er moet een moordenaar gepakt worden. Een moordenaar die wel eens gebruik van de diensten van het relatiebureau kan hebben gemaakt. Een derde slachtoffer lijkt alle bevindingen echter volledig onderuit te halen.

J.D. Robb is een pseudoniem van Nora Roberts. Onder deze naam schrijft de bekende auteur boeken over inspecteur Eve Dallas. Deze politiethrillers spelen zich zo’n vijftig jaar in de toekomst af. In het vorige boek moest ik even wennen aan alle futuristische snufjes maar nu was ik beter voorbereid. Het verhaal in Vermoorde liefde is spannend. Wie gaat er schuil achter het kerstmannenuiterlijk? Hoe kiest hij zijn slachtoffers uit? Het privéleven van Eve zelf is minder interessant. Echtgenoot Roarke betuttelt haar en het stel lijkt nooit eens een normaal gesprek met elkaar te kunnen voeren. Hun relatie lijkt volledig om – door J.D. Robb uitgebreid beschreven – seks te draaien.

Deze soepel geschreven politiethriller zal een vrij breed publiek aanspreken. Een spannend boek om mee te ontspannen. Geen literair hoogstandje, wél een prettig geschreven verhaal. Helaas heb ik me erg aan de kwaliteit van de vertaling gestoord. In Vermoord uit wraak liet deze ook al te wensen over. Ik hoopte toen dat het om een incidentele misser ging maar helaas worden dezelfde uitdrukkingen in Vermoorde liefde herhaald. Iedereen, of het nu om een minnaar of een crimineel gaat, is een “maatje” en het de uitdrukking “Bite me” wordt letterlijk vertaald.

Vermoorde liefde is – net als de andere boeken in de Eve Dallas reeks – uitermate geschikt voor mensen die houden van een thriller met luchtige elementen en erotiek. De futuristische elementen geven het geheel een eigen stijl.

ISBN 9789022572993 | paperback | 362 pagina's| Boekerij | juli 2015
Vertaald door TextCase

© Annemarie, 3 september 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dark places
Gillian Flynn

Libby Day is 31 jaar oud. Al jarenlang mag ze zichzelf een volwassene noemen. Toch heeft ze haar leven nog altijd niet op orde. Ze heeft lange tijd van giften geleefd maar nu is ze bijna door haar geld heen. Het ziet er niet goed voor Libby uit. Moet ze een uitkering aanvragen? Het idee talrijke formulieren in te moeten vullen, vervult Libby met een intense moeheid. Ze heeft daar echt geen puf voor.

Libby is vrijgezel en vrienden heeft ze niet. De weinige familie die ze nog heeft, ziet ze niet meer. Libby heeft zich onuitstaanbaar gedragen en uiteindelijk was de maat vol. Libby is geen aimabel persoon en ze steelt. Het is Libby’s eigen schuld dat haar leven niks voorstelt. Of toch niet? Libby heeft iets vreselijks meegemaakt. Ze was nog maar zeven jaar oud toen haar vredige leventje ruw verwoest werd. Libby is de dramatische gebeurtenissen nooit te boven gekomen. 

In de vroege ochtend van 3 januari 1985 veranderde de armoedige boerderij van de familie Day in een plaats delict. Niemand weet precies waarom de vijftienjarige Ben Day zijn moeder en twee zusjes op brute wijze heeft afgeslacht. Alleen de jongste telg van het gezin, Libby, wist te ontsnappen. Ben zit al jaren in de gevangenis. Libby heeft tegen hem getuigd. Ze heeft hem nooit meer gezien en bracht het grootste deel van haar jeugd in de geriefelijke stacaravan van haar tante door. Uiteindelijk kon haar tante het vernietigende gedrag van Libby niet langer aan.

Libby heeft geld nodig en snel ook. Het vreemde briefje komt dan ook als geroepen. Ene Lyle Wirth schrijft haar dat hij lid is van een clubje dat haar graag wil ontvangen. De clubleden zijn bereid om Libby, in ruil voor haar aanwezigheid, vijfhonderd dollar te betalen. Hoewel Libby geen idee heeft met welke activiteiten de clubleden zich bezighouden, spreekt ze met briefafzender Lyle af. Enigszins schoorvoetend legt Lyle haar uit dat het om een misdaadclubje gaat. Een misdaadclubje met een specialisme: Ben Day.

Libby vindt het belachelijk. Klaarblijkelijk gelooft het clubje dat Ben onschuldig is. Toch besluit ze naar de bijeenkomst te gaan. Ze kan het geld immers goed gebruiken en Lyle heeft door laten schemeren dat er wellicht meer te verdienen valt. Niet veel later wordt Libby ingehuurd om de waarheid te ontrafelen. Zelf is ze er nog steeds van overtuigd dat Ben schuldig is maar in ruil voor de nodige contanten is ze bereid de confrontatie met mensen uit het verleden aan te gaan. Zal men bereid zijn om de fragiele Libby feiten toe te vertrouwen die ze voor hun omgeving en de politie verzwegen hebben? Klopt het verhaal dat Libby op zevenjarige leeftijd als waarheid accepteerde óf zit Ben daadwerkelijk al 24 jaar onterecht vast?

Het boek is opgedeeld in meerdere verhaallijnen die elkaar in de vorm van hoofdstukken afwisselen. Een deel van het verhaal speelt zich af in het heden. In deze verhaallijn draait het allemaal om de volwassen Libby. Ze is een beschadigde vrouw met het uiterlijk van een kind. Libby’s vader Runner leeft nog maar toch ziet ze zichzelf als wees. Wie in het boek nader kennis maakt met Runner begrijpt meteen waarom. Libby is verbitterd en jaloers op andere slachtoffers. Libby ziet hen als concurrenten die schenkingen opeisen die anders naar haar waren gegaan. Waarom zijn de mensen haar vergeten? Waarom krijgt ze geen donaties meer? Het is 24 jaar geleden maar voor Libby voelt het als de dag van gisteren. Libby is niet sympathiek en dat maakt dit verhaal zo aangrijpend. Wat zij heeft meegemaakt heeft een verwoestend effect op haar persoonlijke ontwikkeling gehad.

Het andere deel van het verhaal speelt zich grotendeels af op 2 januari 1985. De dag voorafgaand aan de nachtelijke moordpartij. Dit deel bestaat uit meerdere verhaallijnen waarin vooral Ben en zijn moeder Patty de hoofdrollen voor hun rekening nemen. Ben gaat met de verkeerde mensen om en Patty verkeert in grote financiële problemen. De reeks gebeurtenissen die op de koude januaridag in gang worden gezet, zullen onherroepelijk afschuwelijke gevolgen hebben.

Wat dit verhaal zo indringend maakt, zijn de alledaagse gebeurtenissen in het gezin Day. Het ene moment lees je over een rumoerig ontbijt en rondslingerende troep, het volgende moment over een bijl die door de lucht zwaait. Er gaat iets onheilspellends van het verhaal uit. Ben kan niet onschuldig zijn – of toch wel? De waarheid is genuanceerd. Niet alles is wat het lijkt. De Amerikaanse schrijfster Gillian Flynn brak door met haar boek Gone Girl (Verloren vrouw) dat in 2014 verfilmd is. Onlangs is ook dit boek, dat eerder verscheen onder de titel Duisternis, verfilmd. Hollywoodactrice Charlize Theron speelt Libby Day. Zal de film net zo intens als het boek zijn?

ISBN 9789022571675 | paperback - filmeditie | 383 pagina's| Boekerij | juli 2015
Vertaald door Jeannet Dekker

© Annemarie, 28 augustus 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Website Niceville-trilogie

De vernietiging
Deel drie van de Niceville-trilogie
Carsten Stroud

Misschien dat de Amerikaanse stad Niceville zijn naam ooit eer aandeed maar tegenwoordig lijkt de plaatsnaam eerder een woordgrap. Een parodie. Er is iets vreemds in Niceville gaande. De atmosfeer is doordrenkt met een onzichtbare, giftige sfeer. Het voelt verstikkend, onheilspellend. De inwoners van Niceville zijn niet langer veilig. Steeds meer keurige – en minder keurige - burgers veranderen in monsters die een gevaar voor zichzelf en hun omgeving vormen.

De rampspoed begint met een meervoudige moord. Een compleet gezin is op gruwelijke wijze afgeslacht. Hun dader heeft een onbegrijpelijke woede op zijn slachtoffers botgevierd. Het lijkt wel onmenselijk. Zelfs de meest geharde politiemensen in Niceville zullen het beeld van de slachtoffers nooit meer van hun netvlies krijgen. De dader heeft geen enkele moeite gedaan zijn aanwezigheid te verhullen. Het achtergelaten DNA zet de politie onmiddellijk op het spoor van de jeugdige delinquent Jordan Dutrow. De jongen wordt al snel gevonden. Hij is in een schacht gevallen en zit klem.

De bewuste schacht heet Het Kratergat en is honderden meters diep. Waarom heeft Jordan zich na zijn gruwelijke daad naar deze lugubere plek begeven? De jongen is ten dode opgeschreven. De rotsformatie die hem gevangen houdt, is verschoven. Jordan wordt langzaam door de steenmassa uiteen gereten. Rechercheur Nick Kavanaugh slaagt erin toch nog een kort gesprek met de jongen te voeren. Hij bekend meteen schuld en heeft het over een “zij” die in zijn hoofd zit en hem vreselijk steekt als hij niet doet wat ze zegt. Het begon met een vreemd gezoem in zijn hoofd. Toen het gezoem in woorden veranderde, ging het mis.  

Er is geen tijd om stil te staan bij de dood van Jordan en de moord op het gezin. Er vindt een tweede slachtpartij plaats. De moorden doen aan de eerste moorden denken maar Jordan kan de dader niet zijn. Er is een tweede moordenaar actief. Een moordenaar die even meedogenloos als Jordan te werk gaat. Nick en zijn collega’s beseffen dat er iets beangstigends gaande is.  Een aantal politiemensen en hulpverleners die hebben gepoogd de jonge Jordan te bevrijden, klagen over een vreemd gezoem dat in hun oren weerklinkt.

In kamer 304 van het MountRoyal staart een man versuft voor zich uit. Hij kijkt naar de politieauto’s die in volle vaart voorbijsnellen en vraagt zich af wat hij in het hotel doet. Ook weet hij niet wie hij is. Zijn portemonnee verschaft hem duidelijkheid. Hij heet Charles Danziger en werkt bij de politie. Charles voelt een vervelende pijn op zijn borst. Alsof hij gewond is. Vaag herinnert hij zich een vuurgevecht maar wat er de afgelopen tijd precies gebeurd is, weet hij niet. Gelukkig verschaft zijn collega Frank Barbetta hem niet veel later duidelijkheid. Charles is dood. Frank is nog op zijn begrafenis geweest. Vreemd genoeg is Frank niet erg verbaasd zijn overleden collega tegen het lijf te lopen. De eens zo onberispelijke Frank heeft heel andere dingen aan zijn hoofd. Hoe kan hij zich van het lijk van de recidivist die hij zojuist zonder pardon heeft afgeknald ontdoen?

Bovenstaande verhaallijnen vormen slechts een deel van het verhaal. Er gebeurt nog veel meer in dit meer dan spannende boek dat de term “thriller” zonder twijfel eer aandoet. Het is zelfs meer dan dat. Het verhaal bestaat uit een wervelwind van opzienbarende gebeurtenissen die na het bedaren van de storm een prachtig geheel blijken te vormen. De vernietiging is het derde deel van de Niceville-trilogie maar ook prima los te lezen. Ik heb de voorgaande delen – helaas – niet gelezen maar dat bleek geen enkel probleem te zijn. Niceville is een messcherp geschreven, bloedstollende thriller. Een rasecht griezelverhaal zelfs.

Wat dit verhaal zo spannend maakt, is dat iedereen in het boek in een moordenaar kan veranderen. Het zoemende geluid vormt een voorbode. De politiemacht vecht met man en macht tegen het kwaad maar hoe bestrijd je iets dat je niet kunt zien? Degenen die het kwaad horen zijn reddeloos verloren. Auteur Carsten Stroud heeft heel goed begrepen hoe een spannend verhaal verteld moet worden. Hij overrompelt zijn lezers met een vertelling die van begint tot eind verslavend om te lezen is. Pas toen het boek uit was, kon ik me weer op andere dingen concentreren. Stephen King noemt dit verhaal “hypnotiserend” en daar ben ik het helemaal mee eens. Stoppen met lezen is geen optie!

ISBN 9789022560808 | paperback | 410 pagina's| Boekerij| juli 2015
Vertaald door Mireille Vroege

© Annemarie, 28 augustus 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER