http://www.camillalackberg.co

De infiltrant
Helen Giltrow

Tegenwoordig gaat Karla door het leven als de gedistingeerde Charlotte Alton. Charlotte is een keurige, rijke vrouw. Een onberispelijke vrouw die chique aangelegenheden bezoekt. Toen Charlotte nog Karla heette, handelde ze in gegevens en identiteitsbewijzen. Bij Karla kon je terecht als je bepaalde informatie wilde laten verdwijnen, of juist aan het licht wilde brengen. Een paar jaar geleden heeft Karla haar activiteiten overgedragen aan haar trouwe bondgenoot Craigie. Vrijwel niemand weet dat Charlotte Alton en Karla één en dezelfde zijn, laat staan dat iemand weet met welke activiteiten Karla zich bezighoudt. De man die in het Royal Opera House contact met haar zoekt, weet dat echter wel.

De man die zich, keurig in pak, tussen de rest van de aanwezigen bevindt, heet Simon Johanssen. Karla heeft hem al twee jaar niet gezien maar nu doet hij een beroep op haar. De elegante Charlotte moet plaats maken voor de doortastende Karla. Johanssen heeft een ongewoon verzoek. Hij wil informatie over het Programma.

Het Programma is een noodoplossing die is ontstaan nadat de gevangenissen in Engeland uitpuilden terwijl er bezuinigd moest worden. Een achterstandswijk die gesloopt zou worden, is omgetoverd in een onderkomen voor criminelen. Een eigen gemeenschap. Een samenleving voor geboefte. Binnen een streng beveiligd gebied krijgen gevangenen de kans om zichzelf tijdens hun gevangenschap te ontplooien. Karla en haar collega’s vermoeden dat de informatie die op de website over het Programma staat, wat al te rooskleurig is. Het zal vast geen pretje zijn om in een omgeving te verblijven waar criminelen de dienst uitmaken. Wil Johanssen soms iemand uit het Programma laten ontsnappen? Dat is vrijwel onmogelijk.

Johanssen blijkt echter een heel andere wens te hebben. Hij wil infiltreren. Hij wil het Programma in omdat hij een opdracht heeft gekregen. Johanssen moet iemand om het leven brengen. Iemand die het kennelijk heeft verdiend te sterven. Tot Karla’s verbazing is het doelwit een vrouw. Een vrouw zonder naam. Johanssen heeft alleen een foto. Karla heeft de vrouw al eens eerder gezien maar ze kan zich maar niet herinneren waar of wanneer. Toch weet ze zeker dat de foto van de vrouw eens onder een vetgedrukte krantenkop prijkte.

Niet alleen is het allesbehalve eenvoudig om Johanssen tijdelijk het Programma in te krijgen, het Programma wordt ook nog eens gerund door John Quillan. Johanssen mijdt hem al jaren, heeft doodsangsten voor hem uitgestaan. Acht jaar geleden is er iets gebeurd. Johanssen was betrokken bij een smerig zaakje en reageerde anders dan de bedoeling van zijn opdrachtgever was. Als Quillan ontdekt dat Johanssen zich in het Programma bevindt, zal hij hem zonder aarzelen op gruwelijke wijze doden.

Dankzij de hackerskwaliteiten van Karla en haar team, krijgt Johanssen een nieuwe identiteit aangemeten. Hij verdwijnt in het Programma waar hij hardhandig verwelkomd wordt. Johanssen moet in leven zien te blijven, zijn doelwit opsporen en haar onopvallend ombrengen in een omgeving waar in elke hoek en kier een bloeddorstige crimineel op hem loert. Karla maakt zich grote zorgen, al zal ze nooit toegegeven dat ze bijzonder gesteld op Johanssen is geraakt. In een ander leven zou het liefde kunnen zijn geweest. Terwijl  Johanssen de eerste klappen incasseert, achterhaalt Karla eindelijk de identiteit van het doelwit. De waarheid is schokkend.

De infiltrant is het opmerkelijke debuut van voormalig boekhandelaar Helen Giltrow. Deze ongewone spionagethriller biedt een intrigerende diepgang, iets wat bij dit genre nog wel eens ontbreekt. Karla is een hacker met principes en Johanssen een huurmoordenaar met een hart en een mysterieus verleden. Toch zijn beide bereid het spel hard te spelen. Ze zijn ervaren en doortastend. Juist deze mengeling van de keiharde wereld van het Programma en de persoonlijke levenssfeer van de personages, maakt deze thriller tot een groot succes. Het verhaal wordt steeds intenser. Wie is het doelwit en waarom moet ze dood? Helen Giltrow is een naam om goed te onthouden!

ISBN 9789022563069 | paperback | 412 pagina's| Boekerij | augustus 2015
Vertaald door Jolanda te Lindert

© Annemarie, 15 september 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wandaden
Thomas Erikson

De kern van het verhaal is snel verteld: een jonge vrouw is het slachtoffer van een gangbang. Vier onbekende mannen verkrachten en mishandelen haar en vinden dat zij onschuldig zijn omdat alles er op wees dat ze er zin in had.
De realiteit lijkt aan hun kant te staan. Veel slachtoffers van verkrachtingen doen niet eens aangifte, en doen ze dat wel, dan belandt slechts een fractie van de daders ook echt achter slot en grendel.

Sara Leijon doet aangifte, waarbij het lot haar gunstig gezind is: ze treft een rechercheur die met haar lot begaan is. Nina Mander is vastbesloten om de zaak met succes aanhangig te maken.
Haar partner Alex King, gedragswetenschapper van beroep, raakt ook bij de zaak betrokken, en is een grote steun. Dat heeft ze hard nodig, want haar zaak is niet sterk, alleen al omdat ‘men’ van mening is dat een vrouw die niet van onbesproken gedrag is, er ‘wel om gevraagd zal hebben’.

Na de inleiding, waarin we lezen waar we mee te maken hebben, volgt de gang van zaken rondom het proces. Er zijn flashbacks naar het gebeuren zelf, en er wordt uitgelegd waarom Alex zo betrokken is. Het verhaal speelt in die fase van het boek vooral om ethische kwesties, en is een soort psychologische ontleding van de gang van zaken rondom een verkrachtingszaak.
Dat is reuze interessant omdat dit verhaal helaas ook in Nederland – het boek speelt in Zweden – actueel zou zijn. Het meisje lijkt in het proces niet behandeld te worden als slachtoffer, sterker nog: ook privé wordt ze met de nek aangekeken. Het lijkt wel of zij degene is die in de beklaagdenbank staat! Alsof zij er op uit is het leven van die jongens te verzieken. Dat die knullen daaraan zelf schuldig zijn, daar lijkt niemand van uit te gaan.

Het is eigenlijk jammer dat als de ontknoping dichtbij is, de schrijver zich realiseert dat hij eigenlijk een thriller aan het schrijven is. Er moeten dan nog wat andere verhaallijntjes, die al wel een beetje voorbereid waren, afgerond worden. Het verhaal van de broer bijvoorbeeld vind ik storend.
Ik vond de ethische kwestie zoals die aangeroerd werd, en zoals die ‘verantwoord’ werd in een nawoord, zeer de moeite waard, maar de slotfase van het verhaal, waarvan ik natuurlijk toegeef dat die nodig is, een stuk minder. Het maakt het boek als thriller onevenwichtig.
Maar dit boek is geen thriller, het is een aanklacht.

Het is het verhaal van artikel vier: betrek geen onnodige zaken in een proces. Op het moment dat je beroofd wordt doet het niet ter zake dat zeven jaar eerder je auto gestolen werd. Maar in een verkrachtingszaak gaat het over de signalen die het slachtoffer uitgezonden heeft, en wordt de personaliteit en het verleden van de vrouw in kwestie belangrijk.

‘Waarom wordt er verschil gemaakt tussen verkrachtingen en andere misdrijven?’
Ramen spreidde zijn armen. ‘Omdat we het over seks hebben!
Soms stemmen mensen er mee in en soms niet. Niemand vraagt er om om zo nu en dan neergeslagen of overvallen te worden!‘

ISBN 9789021458687 | paperback | 426 pagina's| Uitgeverij Q | juli 2015
Vertaald uit het Zweeds door Edith Sybesma

© Marjo, 13 september 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De dood liegt nooit
Kathy Reichs

Het Cold Case Team in Charlotte, North Carolina krijgt bezoek van rechercheur Umparo Rodas uit Vermont. Ook forensisch expert Temperance Brennan is voor de bijeenkomst uitgenodigd, hoewel ze niet begrijpt waarom. Rodas vertelt zijn ietwat ongeduldige toehoorders over de dood van het twaalfjarige meisje Nellie Gower. Nellie verdween toen ze op 19 oktober 2007 van school naar huis fietste. Haar lichaam werd acht dagen later in een granietgroeve gevonden.

Na de dood van Nellie tastte rechercheur Rodas lange tijd in het duister maar een jaar geleden besloot hij de gegevens omtrent de moord op Nellie in het VICAP-systeem (Violent Criminal Apprehension Program) van de FBI in te voeren. Weken later vond het systeem een match. In Charlotte was een soortgelijke moord gepleegd. Tegen de tijd dat Rodas uitgepraat is, begrijpt Temperance maar al te goed waarom ze verzocht werd naar de bijeenkomst te komen. In 2009 heeft Temperance de botten van de vermoordde Lizzie Nance geanalyseerd. De doodsoorzaak van de elfjarige Lizzie kon niet vastgesteld worden.

Nellie en Lizzie zijn vermoedelijk door dezelfde dader om het leven gebracht. Een doorbraak maar ook weer niet want de dader is nog altijd niet ontmaskerd. Rodas heeft echter nog een “verrassing” in petto. Anderhalf jaar geleden ontdekte hij dat niet alle sporen die op Nellie waren aangetroffen, aan een DNA-onderzoek onderworpen waren. Deze ontdekking leidde wel degelijk tot een doorbraak. Rodas diende een nieuw verzoek in en dit keer werd er wel DNA aangetroffen. DNA dat niet van Nellie was. Wanneer Temperance leest van wie het gevonden DNA is, kan ze de informatie in het rapport nauwelijks geloven.

Het gevonden DNA is van een persoon die Temperance maar al te goed kent. De Canadese seriemoordenaar Anique Pomerleau is de enige die ooit aan Temperance is ontkomen. Ze is een waar monster en al tien jaar spoorloos. Temperance hoopte vurig dat Pomerleau niet meer in leven was. Dat ze ergens begraven lag en daarom onvindbaar wist te blijven. Helaas blijkt Pomerleau nog springlevend en is ze weer aan het moorden geslagen.

Het onderzoek naar Anique Pomerleau werd destijds geleid door rechercheur Andrew Ryan. Temperance kent Ryan door en door. Ze hebben ruim twintig jaar samengewerkt en waren geliefden.  Kort geleden is Ryan van de aardbodem verdwenen. Na het overlijden van zijn dochter brak er iets in hem. Ryan heeft afstand van alles en iedereen genomen en is onvindbaar. Toch krijgt Temperance het verzoek hem op te sporen. Als iemand hem kan vinden, is zij het.

Temperance heeft geen idee hoe ze haar vermiste ex-vriend moet vinden. Gelukkig krijgt ze hulp uit onverwachte hoek. Haar psychisch zieke moeder heeft zich ontpopt tot een waar internetgenie en weet aan de hand van een oude e-mail te achterhalen dat Ryan zich in het stadje Samara op Costa Rica bevindt. Temperance reist zo snel ze kan naar het zonnige oord. De Ryan die ze korte tijd later vindt, stelt haar komst niet op prijs. Hij ziet er onverzorgd, nors en verdrietig uit. Zal het Temperance lukken om Ryan terug naar huis te lokken?

De boeken van Kathy Reichs vormen zonder uitzondering een ware traktatie. Wie de boeken over Temperance Brennan niet kent, is misschien bekend met de populaire televisieserie Bones (geproduceerd door Kathy Reichs zelf) die op de boeken is gebaseerd. De hoofdpersonen in het boek en de serie delen dezelfde naam en hetzelfde beroep maar er zijn ook verschillen. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan de boeken. De verhalen zijn stuk voor stuk scherp maar ook invoelend geschreven. Temperance Brennan heeft al heel wat ellende aanschouwd maar ze behandelt al haar zaken nog altijd met de grootst mogelijke compassie. Ze is een intrigerende en volhardende vrouw die dol is op haar dochter Katy en kat Birdie. Ryan is nog altijd de liefde van haar leven, ook al is de liefde niet meer wederzijds.

In De dood liegt nooit gaat de meeste aandacht uit naar de vermoorde meisjes maar is er ook ruimte voor persoonlijke gebeurtenissen. Temperance krijgt te horen dat haar moeder kanker heeft en de noodzakelijke behandeling weigert. Terwijl Temperance probeert dit grote verdriet een plekje te geven, komt haar moeder met onthutsende informatie over de vermoorde meisjes op de proppen. De doorgewinterde internetspeurder heeft ontdekt dat er nog veel meer slachtoffers zijn. De dood liegt nooit is van begin tot eind onverwoestbaar meeslepend!

ISBN 9789401604161 | paperback | 380 pagina's| Xander Uitgevers | augustus 2015
Vertaald door Irene Goes

© Annemarie, 11 september 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De historicus
Elizabeth Kostova

Ruim 700 pagina's op het puntje van je stoel zitten... vermoeiend, maar o zo heerlijk! Het is een ingewikkeld boek, met veel verhaallijnen, veel terugblikken, soms in de vorm van brieven.

De ik-persoon, een 16-jarig meisje, vertelt over hoe ze een boek vindt, heel vreemd: met blanco bladzijden. Alleen in het midden staat een afbeelding, een draak. Omdat ze het vond op de boekenplank van haar vader vraagt ze hem wat het moet voorstellen. De vader, Paul, vertelt over hoe hij aan het boek komt en over zijn geliefde promotor, professor Rossi, Byzantiumdeskundige. Deze Rossi was op een dag spoorloos verdwenen en Paul gaat hem zoeken. Op de reis die volgt ontmoet hij zijn vrouw, de moeder van de ik-figuur, ze blijken eenzelfde doel na te streven. Dus zetten ze hun speurtocht samen voort.

Het verhaal wisselt continu tussen Pauls verhaal en zijn zoektocht naar Rossi en het verhaal van de ik-figuur, die op haar beurt op zoek gaat als haar vader verdwijnt. Zij wordt vergezeld door Barley, een student die op haar moest passen, maar aan wie ze in eerste instantie wist te ontsnappen.
De reis van Paul en Helen vindt vooral plaats in Oost-Europa: Bulgarije, Slowakije, Turkije en Hongarije. De reis van het meisje en Barley in Engeland en Frankrijk. Iedereen is naar iemand op zoek, en iedereen vindt wat hij niet wil vinden.

Er zijn prachtige beschrijvingen van de natuur, als ze door het landschap reizen, er zijn cultuurhistorische beschrijvingen van oudheden, en folkloristische gebruiken. Ik heb in een interview gelezen dat Kostova tien jaar over het boek gedaan heeft. Ze heeft voordien veel gereisd in Oost-Europa, en heeft vast gedeeltelijk daaraan haar inspiratie te danken.
De andere helft komt van haar vader die altijd Draculaverhalen vertelde. Het is een fascinerend boek geworden, waarin alles op zijn plaats valt. Zelfs al hou je niet van vreemde occulte figuren, dit boek sleept je mee!

ISBN 9045850621 Ingenaaid, 711 pagina's Verschenen: april 2005 Mouria
Oorspronkelijke titel: The Historian Vertaler: Titia Ram

© Marjo, 31 oktober 2005

Reageren? Klik hier!

Duisternis
Kortsmit & Lotz

Laura had haar man Antonie nog nooit eerder bedrogen toen ze een gepassioneerde nacht met Alex doorbracht. Dat had ze beter zo kunnen houden. Wanneer ze de ochtend na het intieme buitenechtelijke samenzijn wakker wordt, treft ze haar minnaar-voor-een-nacht dood aan in de badkamer. Laura raakt in paniek, maakt alles schoon, verwijdert bewijs van haar aanwezigheid en gaat ervandoor. Wat haar betreft hoeft niemand te weten dat zij die nacht in het huis van Alex is geweest.

Thuis bij Antonie probeert Laura het gebeuren te vergeten hoewel ze nog steeds hevig ontdaan is. Wat is er die nacht eigenlijk gebeurd in het huis van Alex? Als Antonie er ooit achter komt dat ze vreemd is gegaan weet ze niet of hun huwelijk stand zal houden. En de politie zal haar ongetwijfeld als verdachte aanmerken.

De volgende ochtend is de nachtmerrie compleet. Antonie treft onder zijn carport een auto aan met daarin een naakte, dode man. Het is Alex. De politie komt en ondervraagd het echtpaar. Laura houdt vol dat ze de man nog nooit gezien heeft en is compleet in shock. Wat  is hier aan de hand? Wie heeft het lichaam naar haar huis gebracht? Hoe gaat ze zich uit deze situatie redden?

Een tweede verhaallijn in dit boek gaat over het jonge meisje Bettie. Na het verjaardagsfeestje van haar beste vriendin Maaike – die vijftien is geworden – wordt Bettie door de vader van Maaike naar huis gebracht. De man verkracht het weerloze meisje en zorgt ervoor dat ze haar mond over het traumatische gebeuren houdt. En Bettie zwijgt. Ze weet zelfs te verbergen dat ze zwanger is geraakt maar direct nadat ze moederziel alleen op haar kamertje is bevallen, treft haar moeder haar met de baby aan. Vader besluit het kind weg te brengen en zijn dochter wijs te maken dat het gestorven is. Hij wil niet dat de kerkelijke gemeenschap waar het gezin deel van uitmaakt weet van het kind. Die schande wil hij niet.  Bettie zal nooit meer de oude worden.

Tot slot is er nog het verhaal over een jongetje dat heel gelukkig opgroeit op de boerderij van zijn ouders. Het leven is onbezorgd totdat moeder bij een ongelukkige val van de trap haar nek breekt. Vader raakt aan de drank en uiteindelijk wordt het jongetje uit huis geplaatst. Hij komt in pleeggezinnen terecht waar hij nare dingen meemaakt. Het jongetje groeit uit tot een beschadigde man.

De drie verschillende verhaallijnen wisselen elkaar af. Het verband tussen de drie verhalen wordt steeds duidelijker naarmate het boek vordert. De ontknoping laat zich door de ervaren lezer wel raden maar dat maakt niet uit omdat de spanning toch gewaarborgd blijft. Het boek heeft een prettige spanningsboog die - alhoewel het niet bloedstollend is - gedurende het hele verhaal stand houdt. Wat ik ook erg prettig vind aan dit boek is dat het geloofwaardig blijft. Gelukkig blijft de gemiddelde mens van dergelijke trauma’s verstoken maar de reacties zijn heel overtuigend. Ook wat het geestelijk met hen doet is heel aannemelijk.

Duisternis is een krachtig en goed geschreven verhaal van het schrijversduo Kortsmit & Lotz. Aanvankelijk schreven zij alleen toneelstukken maar gelukkig hebben ze het aangedurfd om ook thrillers te gaan schrijven. Een prettige verrassing van eigen bodem.

ISBN 9789049952808| Paperback |  240 pagina's pagina’s| Mistral | april 2012

© Annemarie, 9 juni 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 Ze komt nooit meer terug
Hans Koppel

Het echtpaar kijkt Ylva Zetterberg vanuit hun auto verwachtingsvol aan. Ze hebben zich zojuist aan haar voorgesteld als de nieuwe buren en beweren haar nog van vroeger te kennen. De lift naar huis die ze Ylva aanbieden kan ze niet weigeren. Dat zou onbeleefd zijn. Haar beleefdheid brengt Ylva echter in grote problemen, haar nieuwe buren ontvoeren haar en sluiten haar op in hun geluidsdichte kelder. Het stel heeft zich goed voorbereid op de gedwongen logeerpartij van Ylva.

Wanneer Ylva maar niet thuiskomt, is haar man Mike in eerste instantie eerder boos dan ongerust. Ylva zou misschien na het werk nog wat gaan drinken met collega’s en Mike vindt dat ze het veel te laat maakt. Een klein jaar geleden heeft Ylva een affaire gehad. Hun huwelijk heeft het overleefd maar Mike weet zich niet altijd raad  met zijn gevoelens. Ylva voelt zich snel door hem verstikt. Pas na lang aarzelen belt hij naar haar mobieltje. Voicemail. Ze zal toch niet weer..?

Ylva blijft weg en Mikes woede heeft plaatsgemaakt voor een hevige ongerustheid. Hij belt Ylva’s beste vriendin, het ziekenhuis en de politie. Niemand weet waar ze is. Dochter Sanna van zeven vraagt herhaaldelijk waar haar moeder is en Mike moet haar het antwoord schuldig blijven. Uiteindelijk merkt de politie Ylva’s verdwijning aan als een vermissingzaak. Tot Mikes afgrijzen richten ze hun pijlers op hem.

Ondertussen bevindt Ylva zich vlakbij. Om haar extra te tergen hebben haar ontvoerders, Gösta en Marianne Lundin, een camera geplaatst die op de voordeur van haar huis gericht staat. Ze ziet haar man en dochter dagelijks komen en gaan maar kan op geen enkele manier contact met hen maken. Ylva moet boeten voor haar verleden houden Gösta en Marianne haar voor. Ze moet boeten voor iets dat twintig jaar geleden heeft plaatsgevonden. Ze was toen met drie anderen betrokken bij een voorval. Een voorval dat het leven van de twee ontvoerders voorgoed veranderde. De andere drie betrokkenen zijn een snelle dood gestorven maar met Ylva heeft het tweetal speciale plannen. De verkrachtingen van Gösta zijn daar onderdeel van.

De politie is ervan overtuigd dat Mike zijn vrouw om zeep heeft geholpen. Zonder lichaam kunnen ze echter niets. Mike probeert zich staande te houden en een goede vader voor Sanna te zijn. Het leven gaat door. Ondertussen kwijnt Ylva weg in de kelder. Zal ze ooit gevonden worden of zullen haar ontvoerders uiteindelijk ook haar leven nemen?

Journalist Calle Collin heeft bij Ylva op school gezeten. Hij en zijn beste vriend Karlsson ontdekken dat het slachtoffer van een brute moord een lid was van een groep pestkoppen op school. Ze noemden hen “de bende van vier”. Wanneer ze merken dat ook twee andere leden van deze groep het leven hebben gelaten denkt Karlsson dat er meer aan de hand is. Calle is cynisch, het moet op toeval berusten. Hij weet echter nog niet dat het vierde lid, Ylva, al lange tijd vermist wordt.

Dit boek is spannend van begin tot einde hoewel het nergens ijzingwekkend wordt. Ik was onmiddellijk geboeid en ik heb het in één ruk uitgelezen. Bovenaan een aantal hoofdstukken staan korte beschrijvingen over de verschillende stappen die bijvoorbeeld vrouwenhandelaars en loverboys toepassen om hun slachtoffer om te vormen tot een gewillige dienaar. Ook Ylva schikt zich naar de wensen van haar ontvoerders. Haar vechtlust verdwijnt. Ze zal over een enorme geestelijke kracht moeten beschikken om de uiterst zware beproeving te kunnen doorstaan.

De andere kant van het verhaal richt zich op de achterblijvers. Mike is gebroken. Wanneer Ylva wegblijft denkt hij dat ze dood is, anderen vermoeden dat hij iets met haar verdwijning te maken heeft. De roddels wegen haast zwaarder dan het verdriet. Dat de politie denkt dat hij Ylva heeft vermoord, is iets waar hij mee kan leven maar dat zijn buren over hem praten en hetzelfde vermoeden, is iets wat hij niet kan verkroppen. Mike zoekt hulp. Hij kiest hiervoor echter de verkeerde persoon uit. Ook boeiend is hoe dochter Sanna omgaat met de verdwijning van haar moeder.

Hans Koppel is een pseudoniem van kinderboekenschrijver Petter Lidbeck. Ze komt nooit meer terug is zijn eerste thriller en hopelijk niet zijn laatste. Ik vind het een zeer geslaagd thrillerdebuut.

ISBN 9789400500440 | Paperback |  220 pagina’s| A.W. Bruna Uitgevers| mei 2012
Vertaald door Corry van Bree

© Annemarie, 6 augustus 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.knoops.info/nl/geert-jan-knoops