Vermoorde liefde
J.D. Robb

De knusse dagen voor kerst worden ruw verstoord door een vreselijke moord. Dertiger Marianna Hawley is in haar eigen appartement bruut verkracht en om het leven gebracht. Op de beelden van het beveiligingssysteem van het appartementencomplex waar de vrouw woonde, duikt een duidelijk beeld van de dader op. Het is… de kerstman!

Natuurlijk is de legendarische Laplander niet echt tot leven gekomen. Het is iemand die zich als kerstman heeft verkleed. De dader heeft zich onherkenbaar vermomd en zich met een groot cadeau bij het appartement van Marianna gemeld. Marianna trapte met open ogen in het listige plan van de moordenaar en heeft dat met de dood moeten bekopen. Wie gaat er schuil achter de dure nepbaard en het luxueuze kerstmannenpak?

Marianna was een schat van een vrouw. Iedereen mocht haar. Waarom moest ze dood? Even wordt haar vriend Jeremy verdacht maar hij is zó overstuur, zó intens verdrietig dat het vrijwel onmogelijk is dat hij Marianna op zo’n gruwelijke wijze heeft gedood. Niet veel later wordt een tweede slachtoffer aangetroffen. Ook stripper Sarabeth Greenbalm is door de kerstman vermoord. Er zijn overeenkomsten met de moord op Marianna. Op beide lijken prijkt een gloednieuwe, tijdelijke tatoeage met de tekst “Mijn Ware Liefde”. Ook wordt er bij de slachtoffers een sieraad aangetroffen. De sieraden verwijzen naar het bekende lied “The Twelve Days of Christmas”.

Betekenen de verwijzingen naar het kerstlied dat de moordenaar minstens twaalf slachtoffers in gedachten heeft? Inspecteur Eve Dallas gaat van het ergste uit. De gewelddadige verkrachtingen hebben haar van streek gemaakt. Tegen wil en dank denkt ze terug aan haar jeugd. Aan haar vader die zich regelmatig aan haar vergreep. Het politieonderzoek vergt veel van Eve en haar echtgenoot Roarke, een steenrijke zakenman, maakt zich grote zorgen om haar.

De slachtoffers zijn twee totaal verschillende vrouwen met uiteenlopende levens. Toch is er een overeenkomst: ze hebben allebei het relatiebureau Personally Yours bezocht. Eve maakt kennis met de eigenaars Piper en Rudy, twee oogverblindende figuren. Eve houdt helemaal niet van overdreven uiterlijk vertoon en heeft moeite haar afschuw voor het koppel te verbergen. Wanneer het stel slechts mondjesmaat aan het politieonderzoek meewerkt, is de maat al snel vol. Er moet een moordenaar gepakt worden. Een moordenaar die wel eens gebruik van de diensten van het relatiebureau kan hebben gemaakt. Een derde slachtoffer lijkt alle bevindingen echter volledig onderuit te halen.

J.D. Robb is een pseudoniem van Nora Roberts. Onder deze naam schrijft de bekende auteur boeken over inspecteur Eve Dallas. Deze politiethrillers spelen zich zo’n vijftig jaar in de toekomst af. In het vorige boek moest ik even wennen aan alle futuristische snufjes maar nu was ik beter voorbereid. Het verhaal in Vermoorde liefde is spannend. Wie gaat er schuil achter het kerstmannenuiterlijk? Hoe kiest hij zijn slachtoffers uit? Het privéleven van Eve zelf is minder interessant. Echtgenoot Roarke betuttelt haar en het stel lijkt nooit eens een normaal gesprek met elkaar te kunnen voeren. Hun relatie lijkt volledig om – door J.D. Robb uitgebreid beschreven – seks te draaien.

Deze soepel geschreven politiethriller zal een vrij breed publiek aanspreken. Een spannend boek om mee te ontspannen. Geen literair hoogstandje, wél een prettig geschreven verhaal. Helaas heb ik me erg aan de kwaliteit van de vertaling gestoord. In Vermoord uit wraak liet deze ook al te wensen over. Ik hoopte toen dat het om een incidentele misser ging maar helaas worden dezelfde uitdrukkingen in Vermoorde liefde herhaald. Iedereen, of het nu om een minnaar of een crimineel gaat, is een “maatje” en het de uitdrukking “Bite me” wordt letterlijk vertaald.

Vermoorde liefde is – net als de andere boeken in de Eve Dallas reeks – uitermate geschikt voor mensen die houden van een thriller met luchtige elementen en erotiek. De futuristische elementen geven het geheel een eigen stijl.

ISBN 9789022572993 | paperback | 362 pagina's| Boekerij | juli 2015
Vertaald door TextCase

© Annemarie, 3 september 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dark places
Gillian Flynn

Libby Day is 31 jaar oud. Al jarenlang mag ze zichzelf een volwassene noemen. Toch heeft ze haar leven nog altijd niet op orde. Ze heeft lange tijd van giften geleefd maar nu is ze bijna door haar geld heen. Het ziet er niet goed voor Libby uit. Moet ze een uitkering aanvragen? Het idee talrijke formulieren in te moeten vullen, vervult Libby met een intense moeheid. Ze heeft daar echt geen puf voor.

Libby is vrijgezel en vrienden heeft ze niet. De weinige familie die ze nog heeft, ziet ze niet meer. Libby heeft zich onuitstaanbaar gedragen en uiteindelijk was de maat vol. Libby is geen aimabel persoon en ze steelt. Het is Libby’s eigen schuld dat haar leven niks voorstelt. Of toch niet? Libby heeft iets vreselijks meegemaakt. Ze was nog maar zeven jaar oud toen haar vredige leventje ruw verwoest werd. Libby is de dramatische gebeurtenissen nooit te boven gekomen. 

In de vroege ochtend van 3 januari 1985 veranderde de armoedige boerderij van de familie Day in een plaats delict. Niemand weet precies waarom de vijftienjarige Ben Day zijn moeder en twee zusjes op brute wijze heeft afgeslacht. Alleen de jongste telg van het gezin, Libby, wist te ontsnappen. Ben zit al jaren in de gevangenis. Libby heeft tegen hem getuigd. Ze heeft hem nooit meer gezien en bracht het grootste deel van haar jeugd in de geriefelijke stacaravan van haar tante door. Uiteindelijk kon haar tante het vernietigende gedrag van Libby niet langer aan.

Libby heeft geld nodig en snel ook. Het vreemde briefje komt dan ook als geroepen. Ene Lyle Wirth schrijft haar dat hij lid is van een clubje dat haar graag wil ontvangen. De clubleden zijn bereid om Libby, in ruil voor haar aanwezigheid, vijfhonderd dollar te betalen. Hoewel Libby geen idee heeft met welke activiteiten de clubleden zich bezighouden, spreekt ze met briefafzender Lyle af. Enigszins schoorvoetend legt Lyle haar uit dat het om een misdaadclubje gaat. Een misdaadclubje met een specialisme: Ben Day.

Libby vindt het belachelijk. Klaarblijkelijk gelooft het clubje dat Ben onschuldig is. Toch besluit ze naar de bijeenkomst te gaan. Ze kan het geld immers goed gebruiken en Lyle heeft door laten schemeren dat er wellicht meer te verdienen valt. Niet veel later wordt Libby ingehuurd om de waarheid te ontrafelen. Zelf is ze er nog steeds van overtuigd dat Ben schuldig is maar in ruil voor de nodige contanten is ze bereid de confrontatie met mensen uit het verleden aan te gaan. Zal men bereid zijn om de fragiele Libby feiten toe te vertrouwen die ze voor hun omgeving en de politie verzwegen hebben? Klopt het verhaal dat Libby op zevenjarige leeftijd als waarheid accepteerde óf zit Ben daadwerkelijk al 24 jaar onterecht vast?

Het boek is opgedeeld in meerdere verhaallijnen die elkaar in de vorm van hoofdstukken afwisselen. Een deel van het verhaal speelt zich af in het heden. In deze verhaallijn draait het allemaal om de volwassen Libby. Ze is een beschadigde vrouw met het uiterlijk van een kind. Libby’s vader Runner leeft nog maar toch ziet ze zichzelf als wees. Wie in het boek nader kennis maakt met Runner begrijpt meteen waarom. Libby is verbitterd en jaloers op andere slachtoffers. Libby ziet hen als concurrenten die schenkingen opeisen die anders naar haar waren gegaan. Waarom zijn de mensen haar vergeten? Waarom krijgt ze geen donaties meer? Het is 24 jaar geleden maar voor Libby voelt het als de dag van gisteren. Libby is niet sympathiek en dat maakt dit verhaal zo aangrijpend. Wat zij heeft meegemaakt heeft een verwoestend effect op haar persoonlijke ontwikkeling gehad.

Het andere deel van het verhaal speelt zich grotendeels af op 2 januari 1985. De dag voorafgaand aan de nachtelijke moordpartij. Dit deel bestaat uit meerdere verhaallijnen waarin vooral Ben en zijn moeder Patty de hoofdrollen voor hun rekening nemen. Ben gaat met de verkeerde mensen om en Patty verkeert in grote financiële problemen. De reeks gebeurtenissen die op de koude januaridag in gang worden gezet, zullen onherroepelijk afschuwelijke gevolgen hebben.

Wat dit verhaal zo indringend maakt, zijn de alledaagse gebeurtenissen in het gezin Day. Het ene moment lees je over een rumoerig ontbijt en rondslingerende troep, het volgende moment over een bijl die door de lucht zwaait. Er gaat iets onheilspellends van het verhaal uit. Ben kan niet onschuldig zijn – of toch wel? De waarheid is genuanceerd. Niet alles is wat het lijkt. De Amerikaanse schrijfster Gillian Flynn brak door met haar boek Gone Girl (Verloren vrouw) dat in 2014 verfilmd is. Onlangs is ook dit boek, dat eerder verscheen onder de titel Duisternis, verfilmd. Hollywoodactrice Charlize Theron speelt Libby Day. Zal de film net zo intens als het boek zijn?

ISBN 9789022571675 | paperback - filmeditie | 383 pagina's| Boekerij | juli 2015
Vertaald door Jeannet Dekker

© Annemarie, 28 augustus 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Website Niceville-trilogie

De vernietiging
Deel drie van de Niceville-trilogie
Carsten Stroud

Misschien dat de Amerikaanse stad Niceville zijn naam ooit eer aandeed maar tegenwoordig lijkt de plaatsnaam eerder een woordgrap. Een parodie. Er is iets vreemds in Niceville gaande. De atmosfeer is doordrenkt met een onzichtbare, giftige sfeer. Het voelt verstikkend, onheilspellend. De inwoners van Niceville zijn niet langer veilig. Steeds meer keurige – en minder keurige - burgers veranderen in monsters die een gevaar voor zichzelf en hun omgeving vormen.

De rampspoed begint met een meervoudige moord. Een compleet gezin is op gruwelijke wijze afgeslacht. Hun dader heeft een onbegrijpelijke woede op zijn slachtoffers botgevierd. Het lijkt wel onmenselijk. Zelfs de meest geharde politiemensen in Niceville zullen het beeld van de slachtoffers nooit meer van hun netvlies krijgen. De dader heeft geen enkele moeite gedaan zijn aanwezigheid te verhullen. Het achtergelaten DNA zet de politie onmiddellijk op het spoor van de jeugdige delinquent Jordan Dutrow. De jongen wordt al snel gevonden. Hij is in een schacht gevallen en zit klem.

De bewuste schacht heet Het Kratergat en is honderden meters diep. Waarom heeft Jordan zich na zijn gruwelijke daad naar deze lugubere plek begeven? De jongen is ten dode opgeschreven. De rotsformatie die hem gevangen houdt, is verschoven. Jordan wordt langzaam door de steenmassa uiteen gereten. Rechercheur Nick Kavanaugh slaagt erin toch nog een kort gesprek met de jongen te voeren. Hij bekend meteen schuld en heeft het over een “zij” die in zijn hoofd zit en hem vreselijk steekt als hij niet doet wat ze zegt. Het begon met een vreemd gezoem in zijn hoofd. Toen het gezoem in woorden veranderde, ging het mis.  

Er is geen tijd om stil te staan bij de dood van Jordan en de moord op het gezin. Er vindt een tweede slachtpartij plaats. De moorden doen aan de eerste moorden denken maar Jordan kan de dader niet zijn. Er is een tweede moordenaar actief. Een moordenaar die even meedogenloos als Jordan te werk gaat. Nick en zijn collega’s beseffen dat er iets beangstigends gaande is.  Een aantal politiemensen en hulpverleners die hebben gepoogd de jonge Jordan te bevrijden, klagen over een vreemd gezoem dat in hun oren weerklinkt.

In kamer 304 van het MountRoyal staart een man versuft voor zich uit. Hij kijkt naar de politieauto’s die in volle vaart voorbijsnellen en vraagt zich af wat hij in het hotel doet. Ook weet hij niet wie hij is. Zijn portemonnee verschaft hem duidelijkheid. Hij heet Charles Danziger en werkt bij de politie. Charles voelt een vervelende pijn op zijn borst. Alsof hij gewond is. Vaag herinnert hij zich een vuurgevecht maar wat er de afgelopen tijd precies gebeurd is, weet hij niet. Gelukkig verschaft zijn collega Frank Barbetta hem niet veel later duidelijkheid. Charles is dood. Frank is nog op zijn begrafenis geweest. Vreemd genoeg is Frank niet erg verbaasd zijn overleden collega tegen het lijf te lopen. De eens zo onberispelijke Frank heeft heel andere dingen aan zijn hoofd. Hoe kan hij zich van het lijk van de recidivist die hij zojuist zonder pardon heeft afgeknald ontdoen?

Bovenstaande verhaallijnen vormen slechts een deel van het verhaal. Er gebeurt nog veel meer in dit meer dan spannende boek dat de term “thriller” zonder twijfel eer aandoet. Het is zelfs meer dan dat. Het verhaal bestaat uit een wervelwind van opzienbarende gebeurtenissen die na het bedaren van de storm een prachtig geheel blijken te vormen. De vernietiging is het derde deel van de Niceville-trilogie maar ook prima los te lezen. Ik heb de voorgaande delen – helaas – niet gelezen maar dat bleek geen enkel probleem te zijn. Niceville is een messcherp geschreven, bloedstollende thriller. Een rasecht griezelverhaal zelfs.

Wat dit verhaal zo spannend maakt, is dat iedereen in het boek in een moordenaar kan veranderen. Het zoemende geluid vormt een voorbode. De politiemacht vecht met man en macht tegen het kwaad maar hoe bestrijd je iets dat je niet kunt zien? Degenen die het kwaad horen zijn reddeloos verloren. Auteur Carsten Stroud heeft heel goed begrepen hoe een spannend verhaal verteld moet worden. Hij overrompelt zijn lezers met een vertelling die van begint tot eind verslavend om te lezen is. Pas toen het boek uit was, kon ik me weer op andere dingen concentreren. Stephen King noemt dit verhaal “hypnotiserend” en daar ben ik het helemaal mee eens. Stoppen met lezen is geen optie!

ISBN 9789022560808 | paperback | 410 pagina's| Boekerij| juli 2015
Vertaald door Mireille Vroege

© Annemarie, 28 augustus 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://noraroberts.com

Duistere harten
Nora Roberts

Clare Kimball heeft het helemaal gemaakt. In de New Yorkse wijk SoHo leidt ze een luxe leventje. Clare is kunstenaar en haar kunstwerken verkopen goed. Haar nieuwste expositie loopt als een trein en krijgt lovende kritieken. Toch voelt Clare zich niet gelukkig. Ze voelt zich rusteloos en het lukt haar de laatste tijd niet een fatsoenlijk kunstwerk te fabriceren. Steeds vaker denkt ze aan het stadje waar ze opgroeide. Jaren geleden is ze Emmitsboro ontvlucht. Na de zelfmoord van haar vader voelde het stadje niet langer als een veilige thuishaven. De herinneringen waren te intens.

Het zijn dezelfde herinneringen die haar nu naar haar geboortegrond trekken. Clare heeft last van nachtmerries. Ze droomt dat ze zich als klein meisje in de auto van haar vader verstopte en onbedoeld getuige was van een afschuwelijk ritueel, uitgevoerd door gemaskerde mannen in zwarte mantels. De laatste tijd steken de nachtmerries steeds vaker de kop op. Clare heeft het idee dat ze haar in haar creativiteit belemmeren. Ze moet terug naar de bron. Terug naar waar haar leven begon en haar geluk zo plotsklap eindigde. Ze neemt haar intrek in haar ouderlijk huis dat nog altijd in het bezit van haar familie is. Clare wordt de tijdelijke huurder van het huis waar ze opgroeide.

Ook Cameron Rafferty heeft zijn leven in de grote stad verruild voor een baan in het slaperige stadje waar hij opgroeide. Tijdens zijn vorige baan is hem iets naars overkomen en nu omarmt Cameron het saaie bestaan dat hij als sheriff van Emmitsboro leidt. In Emmitsboro gebeurt nooit iets. Nou ja, tot voor kort dan. Op het kerkhof is een oud babygrafje leeggehaald. Alle aarde is verdwenen. Gaat het om een zieke tienergrap? Cameron weet niet wat hij ervan moet denken.

Clare en Cameron kennen elkaar nog van vroeger. Cameron was dik bevriend met Clare’s tweelingbroer Blair. De sheriff en de kunstenares vallen bij het wederzien als een blok voor elkaar maar Cameron heeft ineens zijn handen vol aan zijn werk. Er is een meisje vermist. Een tiener nog. Vermoedelijk is ze weggelopen. En dan wordt er een moord gepleegd. Het slachtoffer is de stiefvader van Cameron. Een man die hij intens haatte. Cameron rouwt niet om zijn dood maar beseft heel goed dat er een moordenaar in zijn stad rondwaart. De dood van zijn stiefvader blijkt nog maar het begin.

Clare’s nachtmerries verraden al wat er aan de hand is. Onder het suffe imago van het stadje gaat een sekte schuil. Een sekte die aan satanisme doet. Drugs, seks en offers vervullen de fantasieën van een aantal mannelijke inwoners van de stad. Om wie gaat het precies? Welke brave huisvaders transformeren als de duisternis invalt in lugubere sekteleden? In eerste instantie werden er uitsluitend dieren aan de duivel geofferd maar de laatste tijd zijn er ook mensenlevens geschonken. Lopen de activiteiten van de sekte uit de hand? Clare wordt nauwlettend in de gaten gehouden. De kunstwerken die ze in het stadje vervaardigt, verraden onbedoeld dat ze meer weet dan ze zelf beseft.

Nora Roberts heeft al belachelijk veel boeken geschreven. Ruim 200! In totaal zijn er meer dan 450 miljoen exemplaren van haar boeken verkocht. Dat ze kan schrijven, staat dus wel vast. Ik heb een aantal van haar boeken gelezen en deze kenmerkten zich, net als dit boek, door een liefdesverhaal dat gepaard gaat iets duisters. Hekserij of magie bijvoorbeeld. In dit boek draait het om satanisme. Grenzen worden overschreden en er ontstaan nieuwe waarden en normen. In feite draait het allemaal om macht.

De boeken van Nora Roberts zijn vooral lekker-lezen-boeken. Verwacht geen hoogstaande literatuur maar wel een goed onderbouwd verhaal dat prettig wegleest. De combinatie van romantiek, mysterie en spanning werkt goed. Er gebeuren gruwelijke dingen in het boek maar omdat ze met luchtigheid en liefde worden afgewisseld, wordt het allemaal niet te zwaar. Ook beschrijft Roberts nauwkeurig hoe iedereen eruitziet en wat er aan kleding en sieraden gedragen wordt. De diversiteit onder de inwoners van Emmitsboro laten het stadje tot leven komen. In Duistere harten vallen gelukkig ook nog een aantal vriendelijke zielen te bespeuren. 

ISBN 9789022569511 | paperback | 446 pagina's| Boekerij | juni 2015
Vertaald door Jolanda te Lindert

© Annemarie, 25 augustus 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.heleenvanderkemp.nl

http://www.laurakasischke.com