Het tulpenvirus
Daniëlle Hermans

Daniëlle Hermans heeft hedendaagse problematiek getransporteerd naar de 17e eeuw. Het fundamentalisme versus vrijheid is haar thema, en daarnaast speelt speculatie een rol in haar thriller 'Het Tulpenvirus'. Een vooruitziende blik!!
Hoewel ik vind dat ze op het laatst wat doorslaat, is het over het algemeen een geslaagde onderneming geweest. Als je eenmaal aan het eerste hoofdstuk begonnen bent, wil je doorlezen, en dat ondanks het feit dat Hermans er wel veel verschillende invalshoeken bijhaalt. Steeds weer is een ander personage het uitgangspunt, in het heden of in het verleden. Tegelijk is deze afwisseling bevorderend voor de spanning, ze geeft de belangrijke informatie slechts mondjesmaat weg, en er zijn de nodige cliffhangers.

Het verhaal draait om de tulpenhandel, die zijn hoogtepunt had in de 17e eeuw. De gekte rond de tulpenbol bracht mensen er toe hun hele hebben en houden te verkopen, zodat ze konden investeren in die bol die zoveel geld op bracht. Ten behoeve van die verkoop werden er mooi geïllustreerde boeken gemaakt, en een daarvan komt in handen van een antiekhandelaar die in Londen woont.
Zijn neef Alec vindt na een telefoontje zijn oom stervend in zijn huis, met dat bewuste boek in zijn hand. Alec neemt het mee, en zweert de moord op zijn oom te wreken. Maar eerst moet hij er achter zien te komen waarom hij eigenlijk vermoord is. Wat betekent dat boek? Waar was zijn oom mee bezig?
Hij krijgt hulp van zijn vriend Damian, en diens vrouw Emma. In Londen doet de politie naspeuringen en ook de moordenaar krijgt af en toe het woord.

Het geheel is zoals gezegd een adembenemend spannende thriller, waarbij de parallel tussen toen en nu duidelijk getrokken wordt. Een enkele onvolkomenheid, - de Engelse politie bezoekt de uitvaartdienst in Nederland en begrijpt zomaar alles?- en het einde wordt een beetje afgeraffeld vind ik, maar vooruit, voor een eersteling is dit een knap uitgedacht boek.

ISBN 978 90 229 9399 6 2008 Bruna Uitgevers

© Marjo, oktober 2008

Reageren? Klik hier!

De behandeling
Mo Hayder

Mo Hayder is een thrillerschrijfster eerste klas. In "de behandeling" wordt een gezin gevonden: vader en moeder liggen vastgeketend aan de verwarming, en zijn net niet gestorven van honger en dorst. Maar hun 8-jarige zoontje is verdwenen! De ouders vertellen dat ze dagenlang vast hebben gelegen, en dat iets/iemand hun zoontje misbruikte.
Een grote speurtocht levert niets op. Pas na dagen ontdekken ze het jongetje, dat in een boom vastgebonden hangt. Dood inmiddels.

Inspecteur Caffery duikt in deze zaak. Omdat hij soortgelijke persoonlijke herinneringen heeft had hij dat beter niet kunnen doen, door zijn vasthoudendheid gaan er dingen mis.
Terwijl Caffery langzaam, stukje bij beetje, informatie krijgt over wat er precies gebeurd is, vermoedt hij dat er ergens opnieuw een gezin in de klauwen van de psychopaat is gevallen. De tijd dringt...
Gruwelijk spannend boek!

Pocket | 380 Pagina's | Poema Pocket | 10e Druk | 2005 ISBN: 9024547229

© Marjo, februari 2005

Lees de reakties, klik hier!

http://www.johnhartfiction.com

Misbruik
Lotte & Soren Hammer

Het verhaal staat op de achterflap: in een gymzaal hangen vijf lijken waarvan de handen zijn afgehakt en de geslachtsdelen ook zijn verminkt, als ze al niet helemaal zijn verwijderd. De politie moet daar natuurlijk wat mee: wie heeft het gedaan en waarom. Dit is in het kort de opzet voor een thriller, die vooral spannend moet zijn. Dit boek is dat niet. Integendeel, het is een saai en dor boek en ik was blij dat ik het uit had.
Het is meteen al duidelijk waarom de moorden zijn gepleegd, dus de daders zijn ook niet meer zo moeilijk te bedenken. Er is geen mysterie voor de lezer, want alles staat luid en duidelijk beschreven. Er blijft weinig te raden over, de lezer wordt niet op het verkeerde been gezet, alle personages bewegen zich lijnrecht naar het einde van het verhaal. Van mij hadden ze wat harder mogen lopen.

Omdat het op de achterflap staat, kan ik het wel meteen noemen: alle vijf vermoorde mannen zijn pedofielen.  Er is één echte dader, maar die werkt namens een aantal anderen.  Allemaal zijn ze slachtoffers van seksueel misbruik. In het verhaal is dat een belangrijk gegeven, want het publiek vindt dat de gehangenen hun verdiende loon hebben gehad en wil niet dat de moordenaars gepakt worden.  Ze doen veel moeite om het politieapparaat plat te leggen.
Hoewel de daders bij de lezer bekend zijn, kan de politie ze maar moeilijk vinden, vooral degene die de moorden daadwerkelijk gepleegd heeft. Om het toch voor elkaar te krijgen,  verzinnen de rechercheurs een kunstgreep, die heel ongeloofwaardig over komt. Het lijkt erop dat de auteurs het niet meer wisten en toen maar zoiets uitgehaald hebben. Ook daardoor wil het boek maar niet boeiend worden.
De belangrijkste personages zijn hoofdinspecteur Konrad Simonson en zijn medewerker De Freule. Zij blijven dor en oninteressant. Als ze iets overkomt, word je daardoor niet of nauwelijks geraakt. Nergens krijg je de neiging met ze mee te leven.  Konrad Simonson doet met zijn slechte leefgewoonten en zijn volwassen dochter wel wat aan Kurt Wallander van Henning Mankell denken, maar dan het uittreksel ervan. 
In het boek lijkt het om een heel andere vraag te gaan: moet de overheid meegaan met de gevoelens van de massa, of juist niet.  Met andere woorden: moeten de moordenaars veroordeeld worden of hebben ze juist een goede daad verricht?  Dat dilemma komt in de plaats van de klassieke vragen in een thriller: wie heeft het gedaan en waarom.

Tijdens het lezen kreeg ik de indruk dat de auteurs  te weinig afstand hadden van hun onderwerp, dat ze zelf op de een of andere manier zijn betrokken bij misbruik en pedofilie. Wat er is gebeurd, is gruwelijk, maar het is beschreven met een zeker genoegen. Al die verminkingen, al die doodsangst: net goed voor die viezeriken.  Of is het eerder andersom en vinden ze dat de overheid al dat populistische geschreeuw om zwaardere straffen moet tegen gaan? Ook daar geeft het verhaal geen uitsluitsel over.
Kortom: dit is een debuut waarover de auteurs misschien nog iets langer over hadden moeten doen dan de zes jaar die ze er nu voor genomen hebben.

ISBN 9789022998854 Paperback 336 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2011
Vertaald door Geri de Boer

PetraO., 16 januari 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.heathergudenkauf.com

De duivel van Florence
Lucretia Grindle

Mary Warren, Amerikaanse in Florence, zou gemakkelijk een afkeer kunnen hebben gekregen van die mooie stad. Ze was er met haar man Ty op huwelijksreis. Hij moest er toch zijn voor een bijeenkomst en dat kunnen ze dan mooi combineren. In de groep rondom Ty bevindt zich de priester Rinaldo, en in een opwelling vertrouwt ze hem toe dat ze verliefd geworden is op een andere man en dat ze denkt over een scheiding.
Verwachtte ze begrip? Vergiffenis? De priester reageert woest: wat God aan elkaar gesmeden heeft, kan de mens niet scheiden! Een huwelijk is heilig. Hij is heel fel. Als ze haar plannen doorzet, zal ze verdoemd zijn. Uitgestoten. Geëxcommuniceerd. Mary is katholiek, maar deze strenge ideeën zijn toch niet meer van deze tijd? Ze is er van in de war, maar niet bereid haar nieuwe liefde Pierangelo op te geven.

Als zij, afgedwaald van het gezelschap waarmee ze in de Bobolituinen is, overvallen wordt, gaat er al snel van uit dat ze de dood zal vinden. Haar overvaller is sterker, heeft een mes, en ze is alleen. Dan duikt plotseling Ty op, hij probeert haar te redden en vindt daarbij zelf de dood. De moordenaar wordt opgepakt en komt later om het leven bij een ongeluk met het politiebusje waar hij in zat. 

Mary herstelt en gaat terug naar Philadelphia, maar kan Pierangelo niet vergeten. Na twee jaar gaat ze terug, voor een cursus kunstgeschiedenis. En voor Pierangelo. Haar verleden hoeft het heden niet te bepalen vindt ze, en ze gaat onbevangen door de stad, geniet weer van het leven. Tot er een jonge vrouw vermoord wordt en Mary opnieuw in contact komt met de politie-inspecteur die haar zaak behandeld heeft.
Al snel blijkt er een nieuwe moordenaar aan het werk te zijn. Een na-aper? Hij heeft dezelfde werkwijze als de overvaller van Mary, die ook voordat hij haar aanviel al twee moorden had gepleegd. Was hij dan toch niet dood? Een raadsel dat levens kost.

Hetgeen volgt is erg spannend: want wie of wat het ook is: er worden nog steeds vrouwen vermoord en ze hebben allemaal iets te maken met het geloof. Is er een verband met pater Rinaldo en zijn beweging? 
Die beweging Opus heeft een flinke rol in het verhaal. De streng katholieke beweging die orthodoxe regels hanteert en daarbij de rol van de vrouw als onderdanig ziet. Het huwelijk is heilig, abortus is zondig en zo meer. De leden van de kerk, zoals Grindle ze beschrijft, zijn uit op rijkdom: mensen die zich bij hen aansluiten leveren hun geld en goed in en leven alleen nog maar voor Opus.
Daarnaast is er veel aandacht voor Florence, de stad, Savonarola, de kunst. De moderne onpersoonlijke communicatiemethoden krijgen een veeg uit de pan in deze heerlijke thriller, die uiteindelijk natuurlijk toch vooral draait om die seriemoordenaar die om Mary heen cirkelt.

Lucretia Grindle is geboren in Sherborn, Massachusetts. Ze is freelance journaliste geweest in Engeland, Canada en de VS. De duivel van Florence schreef ze voor haar succes Villa Triste en De verloren dochter.

ISBN  9789400504714 |paperback|560 pagina’s| Uitgeverij AWBruna| september 2014
Vertaald uit het Engels door Saskia Peterzon-Kotte

© Marjo, 21 oktober 2014

 Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER