Zwarte schapen
CJ Lyons
Caitlyn Tierney peinst er niet over. Ze hoeft Eli Hale nooit meer te zien. Hij is een moordenaar, dat heeft hij zelf toegegeven. Bovendien is hij verantwoordelijk voor de zelfmoord van haar vader. Toen Eli zijn misdaad beging, kwam er een einde aan Caitlyns gelukkige jeugd. Eli is de reden dat Caitlyn een FBI-agent is geworden. Moordenaars als hij horen in de gevangenis thuis en Caitlyn zal er zo veel mogelijk achter de tralies zetten. Laat een ander Eli’s problemen maar oplossen. Caitlyn zal hem niet te hulp schieten.
Er is niemand anders. Tot Caitlyns grote schrik en verdriet hoort ze dat Eli’s dochter Vonnie enkele jaren geleden samen met haar moeder bij een auto-ongeluk is omgekomen. Ze waren op weg naar de gevangenis om Eli te bezoeken. Alleen Lena is nog in leven, Vonnies jongere zusje. Ze was nog maar een baby toen Caitlyn haar voor het laatst zag. Nu is ze bijna zevenentwintig. Ook Lena kan niet helpen want ze is verdwenen. Juist daarom heeft Eli haar hulp ingeroepen. Caitlyn twijfelt. Eli en zijn familie horen bij een vorig leven. Een leven dat ze het liefst wil vergeten.
Caitlyn verzet zich tegen de emoties die haar rationaliteit vertroebelen. Het gevecht is tevergeefs en al snel bevindt ze zich in een afgesloten gevangenisruimte. Ze zal het gesprek met Eli aangaan. Ze doet het niet voor hem maar voor Lena. Omdat Vonnie van haar hield en omdat Caitlyn van Vonnie hield. Caitlyn en Vonnie waren onafscheidelijk tot de onvergeeflijke daad van Eli hun vriendschap voorgoed verwoestte.
Tot een gesprek met Eli komt het niet. Voor haar ogen wordt Eli in de bezoekersruimte van de gevangenis aangevallen. Caitlyn kijkt machteloos toe. Ze rammelt aan de afgesloten deuren die haar beletten bij Eli en zijn belagers te komen en schreeuwt moord en brand. Wanneer er eindelijk hulp komt, is het al te laat. Eli Hale is voor Caitlyns ogen gestorven. Voor hij stierf vormde zijn mond geluidloze woorden. Caitlyn begreep ze. Eli smeekte haar Lena te redden.
Lena op haar beurt weet niet waar ze is. Ze is ontvoerd en heeft geen idee waar ze zich bevindt. Lena is al jaren op zoek naar de waarheid. Ze gelooft dat haar vader onschuldig is en houdt zich hardnekkig aan dat idee vast. Heeft haar zoektocht haar in de problemen gebracht? Ze bevindt zich in een soort houten hut. Wat ze nog niet weet, is dat ze niet alleen is. Haar gezelschap is niet menselijk.
Caitlyn beseft dat haar zoektocht naar Lena gevaar met zich meebrengt. Daar laat ze zich echter niet door weerhouden. Caitlyn heeft al vaker gevaar gelopen, is zelfs al meerdere keren ternauwernood aan de dood ontsnapt. Het spoor leidt naar een motorclub. De leden van de motorclub vormen samen een bijzonder onsympathieke groep. Hebben zij iets met de verdwijning van Lena te maken? Welk belang zouden ze daarbij hebben? De vermissingszaak vormt een waar mysterie.
Zwarte schapen is het tweede boek over Caitlyn Tierney. Ik heb haar in dit boek leren kennen als een gesloten vrouw. Een vrouw met een hechtingsstoornis. Daar weet haar vriend Paul alles van. De veiligheid en liefde die hij haar biedt, jagen Caitlyn angst aan. In Zwarte schapen wordt duidelijk waarom Caitlyn zo gesloten is. Toen ze spijbelde van school was ze getuige van haar vaders zelfmoord. Het veranderde haar voorgoed. Ze was niet langer een onbezorgd kind. Haar vader was haar alles en hij liet haar in de steek. Het was allemaal Eli’s schuld. Al jarenlang wordt ze door woede verteerd.
De thrillers van CJ Lyons worden “thrillers met een hart” genoemd. Ze gaan over dappere mensen die het verschil durven maken. Lyons hanteert een soepele schrijfstijl wat een prettig leesbaar boek oplevert. De spanning is voelbaar maar niet ijzingwekkend. Een prettige spanning waar je ’s-nachts niet wakker van zult liggen. Zwarte schapen biedt wellicht geen verhaal dat eeuwig bijblijft maar het is wel een fijn boek om mee te ontspannen. Een uitstekend boek voor in de vakantiekoffer.
ISBN 9789022570579 | paperback | 287 pagina's| Boekerij | april 2016
Vertaald door Marjolein van Velzen
© Annemarie, 19 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Mijn naam is vrijheid
Jax Miller
Twee minuten en zeventien seconden. Freedom Oliver teert er al jaren op. Al achttien jaar lang woont ze, kinderloos, in een stoffig dorpje ergens in Oregon. Achter de bar van rockcafé Whammy Bar heeft ze geleerd hoe ze mannen moet weren. Het leven is hard en uitzichtloos. Overdag houdt Freedom zich staande maar zodra de duisternis invalt, kan ze de verleiding niet langer weerstaan en wordt ze steevast stomdronken. Vrijwel elke dag bekommert plaatselijke politieman Mattley Delaney zich om haar. Het naar huis slepen van Freedom vormt haast een ritueel. Overdag houdt Freedom haar geheimen voor zich maar ’s-nachts deelt ze haar verdriet met wie het maar horen wil. De discrete Mattley probeert er maar niet naar te luisteren.
Freedom heeft talloze brieven geschreven. Brieven dus ze niet durfde te posten. Op die ene keer na dan maar toen heeft ze de auto van de postbezorger in brand gestoken zodat de brieven hun eindbestemming niet zouden bereiken. De leegte die zich al jaren in Freedoms lichaam ophoopt, slokt haar langzaam op. De medicatie die ze uit haar mond spaart, verzamelt ze in een pot. Het is Freedoms zelfmoordpot. Op een dag zal ze alle pillen innemen. Dit leven houdt ze niet lang meer vol.
Achttien jaar lang was Freedom veilig. Haar zwager Matthew zat een gevangenisstraf uit voor de moord op Freedoms echtgenoot Mark. Een moord die eerst Freedom aangerekend werd. Freedom kreeg een uitweg aangeboden. Ze mocht in een getuigenbeschermingsprogramma verdwijnen. En Freedom verdween. Ze wierp haar echte naam af en deed afstand van haar kinderen. Uit liefde, niet uit onverschilligheid. Een leven op de vlucht, is immers geen leven voor kinderen. Haar zoon en dochter groeiden op in een fantastisch adoptiegezin. Freedom had het juiste voor haar kinderen gedaan.
Wat Freedom niet weet, is dat de adoptieouders van haar kinderen hun ware gezicht niet aan de buitenwereld tonen. Haar zoon Mason heeft inmiddels geen contact meer met zijn adoptieouders. Hij is verstoten. De jongere Rebekah is zwaar godsdienstig. Zo is ze opgevoed. Toch verschijnt ze op een avond met afgeknipt, gebleekt haar in een bar. Ze draagt een spijkerbroek en een strak T-shirt. Rebekah huilt. Een vervelende vrachtwagenchauffeur dringt zich aan haar op en Rebekah vlucht naar buiten. Daarna wordt er niets meer van haar vernomen. Rebekah wordt vermist.
Wanneer Freedom hoort dat haar kind verdwenen is, slaat de angst in alle hevigheid toe. Matthew is inmiddels op vrije voeten en ze weet maar al te goed hoe gevaarlijk hij is. Heeft hij haar dochter gevonden? Probeert hij Freedom via haar kinderen te straffen? Freedom aarzelt geen moment. Ze moet haar dochter vinden. Haar redden. Freedom was jarenlang onzichtbaar maar nu zal ze de rest van de wereld niet langer schuwen. Haar kinderen hebben haar nodig. Freedom is nog altijd hun moeder, ook al weten ze dat zelf niet.
Mijn naam is vrijheid is het debuut van de Amerikaanse schrijfster Jax Miller, die tegenwoordig in Ierland woont. Het verhaal kenmerkt zich door een ruwe schrijfstijl met vrij grof taalgebruik. Aanvankelijk beviel deze schrijfstijl me niet erg en Freedom kon niet op mijn sympathie rekenen. Toen er mondjesmaat steeds meer informatie over het verleden van Freedom werd toegevoegd, veranderde ik van mening. Het verhaal werd steeds intenser.
De geharde Freedom transformeerde in een vrouw met een verbijsterend verleden. Een vrouw die een mengeling van medelijden en bewondering in me opriep. Een moeder die voor haar kinderen vocht. Toen Freedom het slachtofferschap afwierp, verrees er een vrouw die kracht uit een oerinstinct putte. Een niet te onderschatten vrouw.
Mijn naam is vrijheid is een ruwe bolster met een blanke pit. Een veelbelovend debuut.
ISBN 9789023493990 | paperback | 367 pagina's| Cargo | mei 2016
Vertaald door Danielle Stensen en Marion Drolsbach
© Annemarie, 19 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De obsessie
Nora Robert
Een paar dagen voor haar twaalfde verjaardag deed Naomi Bowes een gruwelijke ontdekking. Toen ze haar vader tijdens een warme zomernacht stiekem het bos in volgde, had ze geen idee wat ze aan zou treffen. Haar vader opende een luik en verdween onder de grond. Naomi voelde zich angstig en nieuwsgierig tegelijk. Angstig omdat haar vader een strenge opvoeder was, en niet zou willen dat zijn dochter hem in het holst van de nacht achtervolgde. Nieuwsgierig omdat ze vermoedde dat haar vader in de kelder van een afgebrande boshut stiekem een fiets voor haar in elkaar zette. Ze was immers bijna jarig. Ze wilde dolgraag een nieuwe fiets!
Toen het luik weer openging en haar vader tevoorschijn kwam, schrok Naomi van de uitdrukking op zijn gezicht. Hij leek wel een compleet andere man. Er ging iets angstaanjagends van hem uit. Gelukkig had hij niet in de gaten dat zijn dochter zich met ingehouden adem in zijn nabijheid verscholen hield. Naomi wilde het liefst zo snel mogelijk naar de veiligheid van haar slaapkamertje terugkeren maar kon haar nieuwsgierigheid niet bedwingen. Voor ze terug naar huis zou gaan, zou ze eerst een kijkje in de kelder nemen. Het luik was zwaar maar haar inspanningen werden met een snikkend geluid beloond. Een puppy! Ze kreeg een puppy voor haar verjaardag. Naomi schaamde zich voor alle negatieve gedachten over haar vader. Eindelijk ging haar wens in vervulling. Ze had altijd al een puppy gewild.
Het was geen puppy. Naomi trof in de kelder een zwaar toegetakelde, naakte vrouw aan. Ze was vastgebonden en volledig in paniek. Naomi deed haar uiterste best de gewonde vrouw zo snel mogelijk te bevrijden. Ashley heette ze. Ze was in tranen en vertelde Naomi dat ze ontvoerd was. Haar ontvoerder had haar in de kelder verkracht en verwond. Ashley was ernstig verzwakt en de dappere Naomi aarzelde geen moment. Ze ondersteunde Ashley zo goed ze maar kon en leidde haar het bos uit, regelrecht naar het huis van de sheriff. De elfjarige Naomi redde een mensenleven en ontmaskerde haar eigen vader.
Thomas David Bowes was een seriemoordenaar. Voor hij Ashley ontvoerde had hij al talloze vrouwen verkracht en vermoord. Naomi’s vader was een monster. Haar moeder stortte in en werd nooit meer de oude. Naomi’s oom en zijn echtgenoot namen de drie ontredderde hoopjes mens in huis. Dankzij hun onuitputtelijke liefde bloeiden Naomi en haar broertje Mason weer op. Naomi werd fotografe en Mason sloot zich aan bij de FBI. Hun moeder werd nooit meer de oude. Naomi leefde als een nomade, durfde zich nergens te vestigen uit angst dat het verleden haar in zou halen. Toch viel ze als een blok voor een vervallen huis aan de rand van een dromerig stadje. Het stond bovenop een hoge klif. Het uitzicht was fenomenaal.
Naomi verbaast zichzelf en haar familie door het huis te kopen. Het moet grondig gerenoveerd worden en ze huurt plaatselijke werklieden in. Het lijkt wel of ze weer deel van een samenleving uitmaakt. Iets wat ze beslist niet wil. Maar waarom voelt het dan toch zo goed? Wanneer ze een zwerfhond vindt en de plaatselijke automonteur wel erg vaak tegen het lijf loopt, lijkt ze het verleden voorgoed van zich af te werpen. Ze weet niet dat het verleden haar juist nu op de hielen zit en op het punt staat opnieuw toe te slaan.
De obsessie is een voorspelbaar maar heerlijk boek om een zonnige lentedag mee door te brengen. Dat Naomi en de automonteur een stel zullen worden, is meteen duidelijk. Dat hun liefde moeilijkheden zal kennen, ligt voor de hand. Zo gaat dat nu eenmaal altijd in liefdesverhalen. Toch is dit boek meer dan alleen een liefdesverhaal. Ik heb vooral genoten van de beschrijvingen van het huis en de prachtige omgeving. Een droomhuis waarin menig lezer wel zou willen wonen. Ook de renovatie wordt uitgebreid beschreven en Naomi duikt overal in de omgeving bijzondere meubelen op.
Dat De obsessie een thriller is, laat Nora Roberts de lezer niet vergeten. En schokkende gebeurtenis doet het stadje op zijn grondvesten trillen. Heeft het met Naomi’s verleden te maken? Wie de dader is ligt voor de hand maar ach, dat maakt niks uit. Dit boek lees je niet voor een verbazingwekkende ontknoping maar juist vanwege de voorspelbaarheid. Heerlijk zorgeloos lezen. Ik heb genoten.
ISBN 9789022576366 | paperback | 461 pagina's| Boekerij |april 2016
Vertaald door Jolanda te Lindert
© Annemarie, 13 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Moord op de tramhalte
Joop van Riessen
De vrouw in het tramhokje ziet er ontspannen uit. Ze draagt een mooie, rode jurk en lijkt geduldig op de tram te wachten. Wie het gat onder haar blonde pony niet ziet, heeft niet meteen door dat ze dood is. Het is druk in de Leidsestraat. Toch duurde het even voor het overlijden van de vrouw werd opgemerkt. Op het moment dat hoofdagent Vera IJzerman en agent Khaled Bouhali op de plaats delict arriveren, zien ze dat een brutale zakkenroller in de tas van het slachtoffer graait. Agent Bouhali zet de achtervolging in, neemt een snoekduik en… werpt een jonge vrouw tegen de grond. De zakkenroller zelf verdwijnt in de drukke menigte.
Politiechef Anne Kramer voelt zich beroerd. Volgens haar huisarts heeft ze mogelijk een burn out maar volgens Anne horen het sombere gevoel en de hardnekkige spierpijn bij een vervelende griep. Toch weet ze zelf ook wel dat ze de schietpartij waarbij ze betrokken raakte, nog niet helemaal verwerkt heeft. Hoofdcommissaris Eerenberg heeft echter weinig begrip voor de situatie. Hij heeft zijn beste kracht hard nodig. Anne zal de moord op de vrouw in het tramhokje moeten onderzoeken, voor ziekteverzuim is simpelweg geen tijd.
Hoestend en mopperend rijdt Anne naar het Leidseplein. De dood van de vrouw lijkt op een keiharde executie. Heeft de zakkenroller soms iets met de moord te maken? Agent Bouhali zal niet rusten voor hij de man gevonden heeft. Op het bankje waar zo-even nog een dode zat, overdenkt Anne de bizarre moord. Wanneer journalist Paul de Bie naast haar plaatsneemt, wuift ze de protesten van haar collega Dirk weg. Paul de Bie mag blijven zitten. Momentjesmaat geeft ze hem wat informatie over de zaak. Dat kan geen kwaad. Dan zegt Anne iets wat ze beter niet had kunnen zeggen. Komt het omdat ze zich zo belabberd voelt? Is ze er met haar gedachten niet helemaal bij? De volgende dag staan haar woorden dikgedrukt in de krant: “Moord Leidsestraat was openbare terechtstelling”.
Anne had haar woorden niet ongelukkiger kunnen kiezen. De veiligheidsdiensten zijn onmiddellijk in opperste staat van paraatheid en denken aan een terroristische daad. Het dreigingsniveau wordt in allerijl naar “code oranje” opgeschroefd. Anne en haar team mogen de zaak niet langer onderzoeken. De veiligheidsdiensten nemen het over. Ze slagen er echter niet in de zaak op te lossen. Het lukt Anne de zaak weer voorzichtig naar zich toe te trekken.
Het slachtoffer heette Erica Palm. Ze was nog maar tweeëndertig jaar oud en had kort voor haar dood een signeersessie in de bekende boekhandel Scheltema gegeven. Tot haar grote verbazing én blijdschap was er aan belangstellenden geen gebrek. Erica dankte haar kersverse schrijverschap aan een vondst van haar vier jaar oudere zus Thea. Tijdens een verbouwing was Thea op een doos met oude documenten gestuit. De vele paparassen, krantenartikelen en foto’s behoorden toe aan de familie van Thea’s man Bertus. Aanvankelijk had Erica weinig zin de papieren door te nemen maar gelukkig wist Thea haar over te halen. De doos vol informatie leverde haar een succesvol eerste boek op.
Kan het boek iets met de dood van Erica te maken hebben? Anne kan het zich nauwelijks voorstellen. Wie vermoordt er nu iemand om de inhoud van een boek over het verleden? Anne weet niet dat Erica over nog veel meer informatie beschikte. Informatie die zo opzienbarend was dat ze er geen hoofdstuk maar een geheel boek aan wilde gaan wijden.
In Moord op de tramhalte raast het heden zonder snelheid te minderen voort, maar de lezer gaat ook terug in de tijd. Op inlevende wijze doet voormalig hoofdcommissaris Joop van Riessen een onthutsende familiegeschiedenis uit de doeken. Het verhaal waarop Erica kort voor haar dood is gestuit, speelt zich in de Tweede Wereldoorlog af. Het is een verhaal over dappere verzetshelden en gluiperige verraders. Wat heeft Erica ontdekt? Welk geheim is zó duister dat het na meer dan zeventig jaar nog altijd niet aan het licht mag komen?
Joop van Riessen heeft niet alleen mensenkennis, hij kan zich ook heel goed in de gevoelens van anderen inleven. In dit achtste boek over Anne Kramer beschrijft hij nauwgezet en geloofwaardig welke gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog tot de moord op Erica hebben geleid. Hoofdpersonage Anne Kramer kampt in dit deel met relatietwijfels. Verwacht haar nieuwe vriend soms iets te veel van haar? Anne krijgt het er benauwd van. Van Riessen schrijft vol compassie maar zonder sentimenteel te worden. Moord op de tramhalte is precies zoals een goed misdaadverhaal hoort te zijn.
ISBN 9789462970274 | paperback | 288 pagina's| Uitgeverij De Kring | april 2016
© Annemarie, 12 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Schaduwvechters
Deel 2 van de Hartland-trilogie
Walter Lucius
Hoewel ze al tien jaar voor het Algemeen Nederlands Dagblad werkt, heeft Farah Hafez als journalist nauwelijks naam gemaakt. Toch is ze nu min of meer beroemd. Farah is een voortvluchtige terroriste. Tenminste: dat beweert men. De beelden waarin ze oproept tot geweld zijn de hele wereld over gegaan en laten niets aan de verbeelding over. Farah is erin geluisd. Ze sprak de harde woorden om het leven van een onschuldige vrouw te redden. Ze werd ertoe gedwongen.
Het begon allemaal na een vechtgala in Carré. Farah, die zeer bedreven in de vechtsport Pencak silat is, sloeg haar tegenstander het ziekenhuis in. Op de spoedeisende hulp stuitte ze op een oosters meisje dat zwaard gewond werd binnengebracht. Farah herkende het geluidloze woord dat het kind fluisterde meteen. Het kind vroeg in haar moedertaal, het Dari, om haar vader. Farah besloot als tolk op te treden en hoorde tot haar grote verbazing en schrik dat het overdadig uitgedoste kind geen meisje maar een jongetje was. Ze besefte dat het kind slachtoffer was geworden van een vreselijke vorm van kindermisbruik.
Het jongetje was in het Amsterdamse Bos aangereden. Hij was duidelijk op de vlucht. Wie heeft hem aangereden en voor wie was hij op de vlucht? Waarom is de bestuurder doorgereden? De zoektocht van Farah leidde haar via een invloedrijke politicus naar de Rus Valentin Lavrov, de CEO van het energiebedrijf AtlasNet. Lavrov is een wolf in schaapskleren. In tegenstelling tot vele anderen is hij ongeschonden uit de strijd gekomen. Farah wilde hem in de val laten lopen maar Lavrov doorzag haar plan. Nu is Farah voortvluchtig. Ze moet haar naam zuiveren voor ze in handen van de politie of, nog erger, Lavrov valt.
Zelfs in het afgelegen Jakarta voelt Farah zich niet veilig. De schokkende reeks van gebeurtenissen die tot haar verblijf in de hoofdstad van Indonesië hebben geleid, hebben hun sporen nagelaten. Gelukkig staat Farah er niet alleen voor. In Jakarta ontmoet ze bij toeval een bijzondere vrouw die haar zonder aarzelen onder haar hoede neemt. Farah belandt in een opvanghuis voor straatkinderen. Ook in Nederland kan ze op bondgenoten rekenen. Haar baas Edward en haar collega Paul Chapelle zetten zich onvermoeibaar voor haar in. Zal het genoeg zijn? Zal Farah ooit haar oude leven op kunnen pakken. Ondertussen vecht een kleine jongen op een geheime locatie nog altijd voor zijn leven.
Schaduwvechters is het tweede deel van de Hartland-reeks. Het gaat verder waar het vorige deel eindigde en daarom raad ik aan bij het begin te beginnen. Er gebeurt veel in deze reeks en wie niks wil missen, moet de aandacht er goed bijhouden. Schaduwvechters en ook het eerste deel – De vlinder en de storm – gaan over corruptie, macht en geld. Wie de misstanden in de wereld aan de kaak wil stellen, moet stevig in zijn of haar schoenen staan. De ervaren Paul weet dat maar al te goed en ook Farah komt daar snel achter. Als er geld te verdienen valt, tellen mensenlevens voor sommige lieden niet meer mee. Wie de strijd met deze mensen aangaat, belandt in een levensgevaarlijk kat en muisspel.
De kracht van deze reeks is dat auteur Walter Lucius het niet mooier maakt dan het is. Machtige mensen met een slecht karakter gaan nu eenmaal over lijken. Vaak hebben zij andere machtige mensen in hun tang, waardoor ze over een solide netwerk beschikken. Het zaaien van angst is een krachtig wapen. Toch zijn er altijd mensen die het tegen het kwaad opnemen. Mensen die blijven hopen op een betere wereld. Op deze mensen, mensen zoals Farah en Paul, is mijn hoop gevestigd. Ik kijk dan ook reikhalzend naar het derde en laatste deel van deze trilogie uit.
ISBN 9789024567904 | paperback | 413 pagina's| Luitingh-Sijthoff | april 2016
© Annemarie, 12 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De vlinder en de storm
Deel 1 van de Hartland-trilogie
Walter Lucius
In dit spannende eerste deel van de Hartland-trilogie verandert het leven van journaliste Farah Hafez voorgoed wanneer ze in het ziekenhuis op een zwaargewond jongetje stuit. Haar zoektocht naar de waarheid leidt haar naar een internationaal crimineel netwerk.
Walter Lucius (een pseudoniem van Walter Goverde) won met dit heftige verhaal de Schaduwprijs 2013. Begin dit jaar is een geheel herziene versie verschenen. De auteur zegt hierover het volgende:
“Samen met mijn uitgever en redacteur heb ik het boek drastisch bewerkt en ingekort. Het heeft zelfs een compleet nieuw einde. Het boek ligt nu dichter bij mijn huidige stijl.”
Ik heb beide versies gelezen en herinner me nog dat het vorige boek heel anders afliep. Het einde van de herziene versie zorgt ervoor dat het verhaal naadloos in het volgende deel overgaat. Het biedt ruimte voor nieuwe ontwikkelingen terwijl gedane zaken netjes afgerond worden. Een slimme keus, hoewel ik ook benieuwd was naar het vervolg op het andere eind.
De vlinder en de storm en ook Schaduwvechters lees je niet even snel uit. De informatie in de boeken moet nauwkeurig opgenomen en overdacht worden. Spanning, ethische vraagstukken en journalistieke bevindingen voeren de overhand. Met de persoonlijke perikelen van de hoofdpersonages weeft Walter Lucius het verhaal op kundige wijze aan elkaar. De Hartland-reeks heeft inhoud.
ISBN 9789021016948 | paperback | 479 pagina's | Luitingh-Sijthoff | januari 2016
© Annemarie, 12 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Ongewis
Cath Staindliffe
Dit is het tweede boek over het duo Scott en Bailey en het lijkt er op dat er geen andere boeken over hen zijn.
Er is in dit boek sprake van iets, wat men nog wel een eufemistisch 'een familie-drama' noemt. In de woning boven een pub worden de lichamen van 3 mensen gevonden, een moeder, haar dochter en de broer van de moeder. Op de achterflap staat het een en ander dus fout vermeld. De vader, die de pub beheerde, wordt vermist, evenals de twee zoontjes van het gezin. Alles wijst er op dat de vader de mensen vermoord heeft en de vraag is dus of men nog op tijd is, om de andere kinderen en de vader levend terug te vinden.
De vrouwen hebben zelf ook nog wel de nodige problemen, onder andere met de gevolgen van eerdere zaken waar ze mee te maken hebben gehad en die niet in het vorige boek voorkwamen. Dat ervaar ik ergens wel als een nadeel, want je zou graag meer willen lezen, maar dat kan dus niet. Rachel Bailey heeft een moordaanslag van haar ex-vriend Nick overleefd en Janet Scott wordt gevraagd om een seriemoordenaar, die ze gepakt heeft en waar ze niet zonder kleerscheuren van af is gekomen, te verhoren. Daarnaast overlijdt de vader van Rachel Bailey, als gevolg van z'n drankgebruik. Dit brengt haar niet nader tot haar zus en hoewel ze inmiddels bevriend is met Janet Scott, zwijgt ze ook hier weer over.
Het verhaal is weer spannend en ik zou graag meer over dit duo willen lezen. Rachel Bailey is nog steeds zeer gedreven en brengt zichzelf door ondoordachte acties nog wel eens in gevaar en Janet Scott is nog steeds de bedachtzame van de twee.
ISBN 9789026135712 | paperback | 269 pagina's| De Fontein | juni 2015
Vertaald door Ans van der Graaff
© Renate, 9 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Verzwegen
René Appel
Suzan kent haar moeder als een sterke, kranige vrouw. De zesenvijftigjarige Trudy Steenbergen is zelden ziek en werkt al vijfendertig jaar bij hetzelfde bedrijf, waar ze de administratie verzorgt. Toch vloeit het leven nu uit Trudy weg. Midden op straat is ze in elkaar gezakt. Een herseninfarct. Suzan waakt bij het bed van haar moeder en hoopt vurig dat alles goed zal komen.
Het komt niet goed. Trudy overlijdt. Kort voor haar dood is ze nog even bij kennis geweest. Ze murmelde nauwelijks verstaanbaar de naam Fred en greep een pluk haar vast. Suzan begreep het niet en is het voorval vergeten. Ze is intens verdrietig. Gelukkig kan ze uithuilen bij haar echtgenoot Ron. Wat heeft ze het met hem getroffen. Ook hun bedrijfje in tweedehands, opgeknapte meubelen bezorgt haar de nodige afleiding. Toch voelt Suzan een leegte. Ze heeft geen ouders meer.
Suzan weet niet wie haar vader is. Trudy kapte elk gesprek over Suzans verwekker af. Heeft Trudy soms gebruik gemaakt van een spermadonor en weet ze helemaal niet wie Suzans vader is? Suzan en haar goede vriendin Vicky kunnen geen andere verklaring bedenken. Tijdens het opruimen van haar moeders huis, stuit Suzan echter op een doos met persoonlijke spulletjes. In de doos treft ze een krantenartikeltje aan. Het artikel bericht over ene Fred van der H. die voor de rechter moest verschijnen omdat hij iemand op brute wijze had verkracht.
Fred. Suzan herinnert zich weer dat haar moeder die naam noemde. Waarom heeft haar moeder het krantenartikel al die jaren bewaard? Dan valt Suzans oog op de datum die boven het artikel staat. Paniek maakt zich van haar meester. De verkrachting heeft zo’n negen maanden voor haar geboorte plaatsgevonden.
Niet ver van Suzan vandaan probeert de zevenenvijftigjarige Fred van der Haar zo betrouwbaar mogelijk op de rechter over te komen. Hij vertelt dat hij zijn leven goed op orde heeft en zelfs een baantje in de keuken van een restaurant heeft bemachtigd. Heus, het gaat goed met hem. Na meer dan dertig jaar tbs wil hij zijn vrijheid terug. Dat ene incident met een kok van het restaurant, stelde niks voor. Echt niet. Fred wil vrij zijn. Vindt dat hij het verdiend heeft. Hij is klaar voor een nieuw leven. Dat moet de rechter toch ook inzien?
Twee weken moet Fred op de uitspraak van de rechter wachten. Twee weken die een eeuwigheid lijken te duren. Hij mijmert over zijn vrijheid. Misschien dat hij dan weer eens een pilsje kan drinken. Hij weet dat hij voorzichtig met alcohol moet zijn omdat het een “ontremmende” uitwerking op hem heeft, maar Fred heeft jarenlang therapie gevolgd. Hij kan best een biertje drinken. Twee ook nog wel. Daarna kan hij zonder problemen stoppen. Misschien kan hij vast een blikje bier in huis halen. Ach, hij kan het ook wel meteen opdrinken.
Het verdriet overvalt Suzan. Ze mist haar moeder en is bovendien bang dat ze iets vreselijks heeft meegemaakt. Gelukkig heeft ze Ron. Ron is een man uit duizenden. Een man die zijn snikkende vrouw vol begrip in zijn armen sluit. Langzaam krabbelt Suzan op. Ze beseft dat ze een goed leven leidt. Ze heeft een fantastische man en een goedlopende zaak. Bovendien is ze gezond en woont ze in een leuk huis. Dat Ron twijfels over hun relatie heeft en dit met hun jonge medewerkster Lieke bespreekt, weet Suzan niet. Ook dat de gesprekken in het bed van Lieke plaatsvinden, gaat volledig aan Suzan voorbij.
Een aantal jaar geleden maakte ik kennis met het werk van auteur René Appel. Ik las het boek Goede vrienden en was teleurgesteld. Uit het boek kon ik niet opmaken waarom het werk van deze auteur zo geliefd is. Na het lezen van Verzwegen, begrijp ik dat wél: wat een smakelijke thriller!
In Verzwegen veroorzaken een aantal nare gebeurtenissen een kettingreactie. Suzan komt achter het bedrog van Ron en door een rampzalige recensie gaat het steeds slechter met het restaurant waar Fred werkt. Suzan en Fred laten zich meevoeren door een aaneenschakeling van tegenslagen. Lukt het hen het hoofd boven water te houden?
René Appel weet het verhaal een zekere luchtigheid te geven, waardoor het leest als een trein. Over het plot is goed nagedacht en de personages zijn geloofwaardig. Dit is echt “vakantieboek”. Een boek vol spanning dat je leest wanneer je zelf ontspant.
ISBN 9789026333729 | paperback | 300 pagina's| Ambo|Anthos | april 2016
© Annemarie, 7 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Onland
Arnaldur Indriðason
IJsland, 1979: De schoen verstoort de vredige rust van het prachtige lavameer. Het ontsiert het water dat geneeskrachtige eigenschappen voor mensen met huidziekten zou hebben. De dertigjarige vrouw die zich aan de schoen stoort, komt er regelmatig. Ze smeert zich in met modder, die haar jeukende huid kalmeert, en dobbert tevreden in het rustige meer. Vaak is ze alleen. Alleen met de natuur. Het is dan ook logisch dat ze de schoen uit het meer wil verwijderen. Het hoort er niet. De schoen geeft echter niet mee. Het zit ergens aan vast. Aan een voet, aan een been en aan een lichaam.
Volgens de lijkschouwer moet de man een flinke smak hebben gemaakt. Hij kan onmogelijk in het meertje om het leven zijn gekomen. Hij is van een grote hoogte op een vlak oppervlak terechtgekomen en heeft daarbij een groot aantal botten gebroken. Uit een verwonding onder zijn haar, blijkt dat hij een klap op zijn achterhoofd heeft gehad. Wie is de man en waar is hij gestorven? Zijn kleding vormt het enige aanknopingspunt. Ze zijn allemaal van Amerikaanse makelij. Zou hij op de nabijgelegen, Amerikaanse legerbasis hebben gewoond?
Erlendur Sveinsson en zijn collega Marion Briem onderzoeken het vreemde sterfgeval. Erlendur werkt nog maar kort voor Marion. Het speuren zit hem in het bloed, dat hij heeft hij als straatagent wel bewezen. De legerbasis vormt een gemeenschap op zich. De Amerikanen bemoeien zich niet met de IJslanders. De IJslanders laten de Amerikanen links liggen, hoewel sommigen op de legerbasis werkzaam zijn. Het onderzoek vordert dan ook moeizaam.
Dan meldt zich eindelijk iemand die meer duidelijkheid kan verschaffen. Hanna, een jonge vrouw, heeft al drie dagen niks van haar broer Kristvin gehoord. Normaliter is er dagelijks contact en Hanna heeft haar ongerustheid zo lang mogelijk onderdrukt. Midden in de nacht was het besef ineens tot haar doorgedrongen: de dode man die in het meer was aangetroffen, moest Kristvin wel zijn. Ze vertelt Erlender en Marion dat Kristvin op de Amerikaanse legerbasis werkte en altijd Amerikaanse kleding droeg. De foto die ze de politiemensen vervolgens overhandigt, spreekt boekdelen. Het onbekende slachtoffer heeft eindelijk een naam.
Erlendur beseft dat het onderzoek veel van zijn tijd zal opslokken. Toch besluit hij, in zijn eigen tijd, een tweede onderzoek op zich te nemen. Vijfentwintig jaar geleden is een jong meisje vermist geraakt. Dagbjört heette ze. Ze was een vrolijk en populair meisje. Op weg naar school verdween ze. Ondanks een grootschalige zoekactie is er nooit meer iets van haar vernomen.
Dagbjört had mogelijk een vriendje maar hij heeft zich nooit gemeld. Hij zou in de barakkenbuurt hebben gewoond. De barakken stamden nog uit de oorlog. Toen de militairen vertrokken namen zo’n drieduizend mensen hun intrek in de barakken. Ze waren niet voor bewoning bestemd maar de woningnood liet hen geen andere keus. IJslanders die het beter getroffen hadden, keken op hen neem. Noemen hen neerbuigend “Kampers” en beweerden dat ze stonken. Volgens de ouders van Dagbjört was het uitgesloten dat hun dochter een vriendje had. Laat staan dat hij in de barakkenbuurt zou hebben gewoond.
Vermissingen raken Erlendur diep. Hij identificeert zich met de achterblijvers. Hij begrijpt hun wanhoop maar is er nog niet aan toe te vertellen waarom dat zo is. Lezers die al meer boeken van Indriðason hebben gelezen, weten hoe het zit maar in dit boek, dat zich in het verleden afspeelt, wordt het niet uit de doeken gedaan. Wat ook opvallend is, is dat het geslacht van Marion nergens wordt genoemd. Wel wordt over de grote liefde in Marions leven gesproken. Wil de schrijver nog even in het midden laten hoe het precies zit? Ook het verhaal van Marion is bij de fans van Indriðason bekend. Onthullingen die pas later in de tijd plaatsvinden, worden in dit boek dus niet genoemd.
In zijn laatste boeken, duikt Indriðason in het verleden. Naar de tijd die door de Tweede Wereldoorlog of de Koude Oorlog gedomineerd werd. Door de (on)gunstige ligging werd het vredige IJsland eerst door Engelse en daarna door Amerikaanse soldaten overspoeld. De impact op het leven van de IJslanders was groter dan gewenst. Onland is sober en intens tegelijk. De schrijfstijl van Indriðason is uniek en zijn boeken staan stuk voor stuk garant voor een indrukwekkende leeservaring. Indriðason stelt nooit teleur en weet me altijd te raken.
ISBN 9789021401843 | paperback | 253 pagina's| Uitgeverij Q | mei 2016
Vertaald door Adriaan Faber
© Annemarie, 7 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Ontspoord
Deel 2 van de Hercules-reeks
Kallentoft & Lutteman
Zijn beste vriend Abdula is een crimineel. Een drugsdealer. Iemand met wie inspecteur Zack Herry beslist niet om zou moeten gaan. Zack hoort en ziet dingen waarvoor hij Abdula onmiddellijk in zou moeten rekenen. Zack peinst er niet over. Abdula is een goede vriend. Bovendien zou Zack zonder hem niet meer in leven zijn. Abdula heeft een kogel voor hem opgevangen. Negenendertig dagen lang lag hij in coma. Abdula is hersteld maar helemaal de oude is hij niet meer geworden. Met Zack zelf gaat het ook niet erg goed. Hij gebruikt drugs en heeft steeds meer nodig om op de been te blijven.
Lars Albinsson ziet het helemaal zitten. Zijn nieuwe drone zal een fantastische bron van inkomsten voor hem gaan vormen. Hij heeft al een paar bedrijven overgehaald hem in te huren. Enthousiast stuurt hij de drone naar een oud fabrieksterrein. Een uitstekende locatie voor een proefvlucht. De camera die op de drone bevestigd zit, vertelt hem precies hoe het terrein er van bovenaf uitziet. Op een hoge schoorsteen ziet hij iets ongewoons. Even denkt hij dat zijn ogen hem bedriegen. Hij laat de camera van de drone verder inzoomen. Het is echt waar. Op de schoorsteen ligt een kind. Een dood jongetje.
Zack is degene die het jongetje van de schoorsteen afhaalt. Het is een gevaarlijke onderneming maar zijn hart loopt over van medelijden. Hij moet het kind weghalen van de plek waar de vogels vrij spel hebben. Al leeft hij niet meer, het jongetje heeft een veilig onderkomen nodig. Zack heeft tijdens zijn loopbaan bij de politie al heel wat gruwelijkheden aanschouwd, maar geweld tegen kinderen raakt hem het meest van allemaal. Het doet hem denken aan de jeugd van zijn politiepartner Deniz die onder erbarmelijke omstandigheden naar Zweden is gevlucht. Het doet hem denken aan zijn verwaarloosde buurmeisje Ester, die nota bene hem als rolmodel heeft uitgekozen. Ook doet het hem aan zijn eigen jeugd denken. Aan zijn moeder die hem mishandelde en aan zijn vader die niet ingreep.
Het jongetje, hooguit twaalf jaar oud, staat nergens als vermist geregistreerd. Heeft niemand zijn verdwijning opgemerkt? Of, Zack durft er bijna niet aan te denken, heeft niemand interesse in het kind gehad? Wie is het jongetje en waar komt hij vandaan? Wat is hem overkomen? Het lijkt wel of het kind door een groot dier is toegetakeld. Zack en zijn collega’s besluiten een foto, waarop de verwondingen zijn weggewerkt, in het programma Het misdrijf van de week aan de Zweedse burgers te tonen. En dan krijgt het jongetje eindelijk een naam. Hij heette Ismail en verbleef, zonder ouders, in een asielzoekerscentrum. Zijn verdwijning is weliswaar opgemerkt maar omdat hij zelf telefonisch contact opnam en zei dat het goed met hem ging, heeft niemand actie ondernomen.
Wat is Ismail overkomen? Wie heeft hem met een klauwachtig wapen, aldus de lijkschouwer, toegetakeld? Waarom moest hij dood? Dan ontvangt de politie een link naar een filmpje op het internet. De link is ook naar de media gestuurd. Het filmpje veroorzaakt grote opschudding. Hoofdrolspeler is Ismail. Een doodsbange Ismail.
Ontspoord is het tweede deel in de Hercules-serie van Mons Kallentoft en Markus Lutteman. Opnieuw bewijzen de twee dat het bundelen van hun schrijverstalent een uitstekend resultaat oplevert. Ontspoord biedt een heftig verhaal vol spanning. De titel slaat op de moordenaar van Ismail maar ook op Zack want hij verliest grip op zijn drugsgebruik. Deniz ziet het gebeuren. Is Zack nog wel een betrouwbare partner? Kan hij haar wel gedegen beschermen als zijn gedachten door drugs vertroebeld zijn? Is Zack haar vriend of haar ondergang?
De tweede verhaallijn in het boek vormt een mooi contrast met het leven van Zack. In deze verhaallijn staat Niklas Svensson, een collega van Zack, centraal. Niklas is een echte familieman. Hij is dol op zijn vrouw en zijn drie kinderen. De dood van Ismail grijpt hem dan ook enorm aan. Ismail was nauwelijks ouder dan zijn oudste zoon Lucas. Stel je voor dat hij… Niklas moet er niet aan denken. Wanneer Deniz hem verwijt te veel tijd in zijn gezin te steken, raakt hem dat diep. Het zet Niklas aan tot een daad met rampzalige gevolgen.
Ontspoord blijft tot de laatste bladzijde spannend. Ik kijk uit naar deel drie van deze meeslepende serie!
ISBN 9789401605182 | paperback | 360 pagina's| Xander | april 2016
Vertaald door Neeltje Wiersma
© Annemarie, 4 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 84 van 217