Black-eyed Susans
Julia Heaberlin
Vrijwel niemand weet dat Tessa een van de Susans is. De enige die het heeft overleefd. Tegen wil en dank, zijn de Susans beroemd. De tweeëndertig uur die vrijwel geheel uit Tessa’s geheugen zijn gewist, zijn bepalend voor de rest van haar leven geweest. De destijds zestienjarige Tessa werd meer dood dan levend gevonden in een greppel in een met bloemen bedekte akker. De greppel was als haar graf bedoeld. Ze deelde het graf met een meisje dat Merry Sullivan heette en de botten van nog twee andere slachtoffers. Tessa werd net op tijd gevonden, voor Merry was het al te laat.
Nog altijd krijgt Tessa kippenvel als ze Black-eyed Susans (gele zonnehoedjes) ziet. De akker waar haar ernstig toegetakelde lichaam werd gevonden, was geheel met de vrolijk gekleurde bloemen bedekt. Het plantje staat sindsdien symbool voor het tragische lot van de slachtoffers. Ze worden dan ook de “Susans” genoemd. Ook al kan Tessa zich nauwelijks meer iets van de vreselijke gebeurtenissen herinneren, de Susans zijn altijd bij haar. Ze wonen in haar hoofd en maken deel van haar dagelijkse leven uit. Voor eeuwig met elkaar verbonden door het noodlot.
Het heeft Tessa de nodige moeite gekost om haar leven weer op te pakken. Aanvankelijk was ze zelfs blind. Haar ogen hadden te veel gezien. Het heeft haar heel wat therapiesessies gekost om haar zicht en levenslust weer terug te krijgen. Aan haar innige vriendschap met haar beste vriendin Lydia kwam abrupt een eind. Kennelijk was het niet opgewassen tegen de gruwelen die voorgoed aan Tessa vastgekleefd zaten. Tegenwoordig heeft Tessa haar leven goed op orde. Ze verdient haar brood met het maken van kleding en kostuums en woont samen met haar veertienjarige dochter Charlie in een gezellig huis. Met Charlies vader heeft ze nog altijd een goede band.
Toch is Tessa nog altijd bang. Bang dat de moordenaar terug zal komen. Bang dat hij haar of Charlie iets vreselijks aan zal doen. Mede dankzij Tessa’s getuigenis zit moordenaar en ontvoerder Terrell Darcy Goodwin al lange tijd achter de tralies. Binnenkort zal hij ter dood gebracht worden. Dan kan hij nooit meer iemand kwaad doen. Toch stelt dat Tessa nauwelijks gerust. Ze twijfelt. Al lange tijd vermoedt ze dat Terrell de dader niet is. Ze is bang dat een onschuldige man zal boeten voor daden die hij niet begaan heeft en dat de werkelijke dader nog altijd vrij rondloopt.
Als Terrell de dader niet is, wie is het dan wel? Tessa weet het niet. Soms heeft ze het gevoel dat de waarheid heel dichtbij is. Dichtbij maar net buiten bereik. Is het monster dat haar jeugd verwoestte degene die steeds zonnehoedjes bij haar huis plant? Overal waar Tessa heeft gewoond, dook het gele bloemetje vroeg of laat op. Is het een boodschap van de moordenaar? Houdt hij haar in de gaten? Tessa voelt zich steeds angstiger. Wanneer een aantal wetenschappers contact met haar zoeken, is ze bereid hen te helpen de waarheid te achterhalen. Als Terrell onschuldig is, mag hij niet sterven.
Black-eyed Susans is van begin tot eind meeslepend. De onheilspellende sfeer van het verhaal veroorzaakt een onderhuidse spanning die steeds meer toeneemt. Wie plant de zonnehoedjes en waarom is Lydia zo plotseling uit Tessa’s leven verdwenen? Sluipt er werkelijk een moordenaar rond of hebben de Susans in Tessa’s hoofd haar langzaam tot waanzin gedreven? Moet ze werkelijk een loslopend monster vrezen, of vormt Tessa zelf het grootste gevaar?
Schrijfster en journaliste Julia Heaberlin heeft een reeks artikelen geschreven over de vondst van de lichamen van meerdere meisjes en vrouwen die in een woestijn in Mexico begraven lagen. Het lot van de slachtoffers in Black-eyed Susans doet aan hen denken. Anoniem en afgedankt. In het boek zet forensisch wetenschapper Joanna alles op alles om de identiteit van de onbekende Susans, aan de hand van hun botten, alsnog te achterhalen. Zij verdienen het om alsnog een naam te krijgen. Het intens geschreven Black-eyed Susans is een absolute aanrader.
ISBN 9789400507159 | paperback | 352 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | april 2016
Vertaald door Saskia Peterzon-Kotte
© Annemarie, 30 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De laatste mijl
David Baldacci
Melvin Mars zal zijn tweeënveertigste verjaardag niet halen. Na een verblijf van twintig jaar in de gevangenis, zal hij ter dood gebracht worden. Een dodelijke injectie zal een eind aan zijn betreurenswaardige leven maken. Melvin zal sterven zoals hij de afgelopen jaren heeft doorgebracht: alleen. Zijn ouders zullen hem niet steunen. Ze zijn al jaren dood. Vermoord. Het is Melvin die nu zal boeten voor de dood van zijn ouders.
Met een brok in zijn keel wacht Melvin in zijn cel op wat komen gaat. Hij heeft zich voorgenomen zijn dood met opgeheven hoofd tegemoet te gaan. Toch is Melvin bang. Hij wil niet sterven. Wanneer zijn celdeur open gaat, verschijnt een zevental mannen in beeld. Melvin merkt meteen dat er iets niet klopt. Een van de mannen stapt de cel binnen. Hij schraapt zijn keel en deelt Melvin schoorvoetend mee dat de executie afgelast is. Er is een nieuwe ontwikkeling in Melvins zaak.
Melvin weet niet wat hem overkomt. Een andere ter dood veroordeelde, ene Charles Montgomery, heeft onlangs bekend de moord op Melvins ouders te hebben gepleegd. Hij heeft feiten opgesomd die alleen bij de politie en de moordenaar bekend zijn. Melvin zal binnenkort vrijgelaten worden maar zijn opluchting is van korte duur. Omdat hij niet langer een ter dood veroordeelde is, wordt hij naar een andere afdeling van de gevangenis overgeplaatst. Melvin weet dat het een wraakactie van de corrupte cipiers is. Hij is vogelvrij verklaard.
Melvin weet ternauwernood aan een dubbele moordaanslag te ontsnappen. Gelukkig heeft een speciaal onderzoeksteam van de FBI zijn hachelijke situatie inmiddels opgemerkt. Het is Amos Decker die zijn collega’s heeft overgehaald de zaak van Melvin Mars nader te onderzoeken. Amos werkt nog maar kort voor de FBI en de zaak heeft zijn aandacht getrokken omdat de dood van Melvins ouders hem aan de dood van zijn eigen vrouw en kind doet denken. De eigengereide Amos heeft zijn kersverse collega’s min of meer voor het blok gezet.
Melvin wordt onder de hoede van Amos en zijn team genomen. Amos deelt hem mee dat hij de onderste steen boven zal halen. Zijn onfeilbare geheugen zal hem daarbij helpen. Als Melvin onschuldig is, zal Amos dat bewijzen. Als Melvin schuldig is, zal ook dat boven tafel komen. Melvin is dankbaar maar voelt zich ook verward. Amos Decker is een eigenaardige man. Door een ongeluk tijdens een footballwedstrijd heeft Amos hersenletsel opgelopen. Zijn geheugen is sindsdien onfeilbaar maar zijn empathisch vermogen is aangetast. Hij is een hork met een supergeheugen.
Ook Melvin ging eens een glansrijke footballcarrière tegemoet. De moord op zijn ouders maakte daar abrupt een einde aan. Dankzij Charles Montgomery is Melvin eindelijk op vrije voeten. Melvin voelt geen dankbaarheid. Door Montgomery heeft hij twintig jaar onschuldig in de gevangenis gezeten. Amos vertrouwt het echter niet. Het is vreemd dat Melvin nog nooit van Montgomery heeft gehoord. En hoe kan het dat de vrouw van Montgomery ineens met geld smijt? Heeft iemand Montgomery soms voor zijn bekentenis betaald? Is Melvin in dat geval wel zo onschuldig als hij beweert?
In De laatste mijl gaat auteur David Baldacci helemaal los. Het verhaal leest als een trein en bijzondere verhaalwendingen volgen elkaar in hoog tempo op. Aanvankelijk is het verhaal vrij geloofwaardig maar Baldacci is niet meer te stoppen. Hij beseft zelf ook dat hij overdrijft want zelfs de personages in het boek vinden het allemaal te vergezocht.
Vergezocht of niet: ik heb dit boek met plezier gelezen. De vlotte schrijfstijl is heerlijk vertrouwd en Amos Decker is een oude bekende (uit De geheugenman). In dit boek gaat Amos de strijd tegen zijn imposante overgewicht aan. Hij krijgt er zowaar lol in.
Baldacci kaart in dit boek een aantal boeiende onderwerpen aan. Tussen de regels door is het boek een pleidooi voor het afschaffen van de doodstraf. Zelfs als er maar één iemand onschuldig ter dood gebracht wordt, is dat één iemand te veel. Ook het onderwerp rassenhaat komt aan bod. Het is vreselijk dat er nog altijd mensen zijn die hun mening over een medemens baseren op huidskleur. Met De laatste mijl toont Baldacci aan dat er nog veel vooruitgang op het gebied van mensenrechten te boeken is.
ISBN 9789400507166 | paperback | 397 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | mei 2016
Vertaald door Jolanda te Lindert
© Annemarie, 27 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Alles houdt op te bestaan
Elizabeth Brundage
Op een winterse dag in 1979, om halfzes ’s avonds, slaan de honden van de familie Pratt aan. Voor hun huis staat een man te bibberen in de kou. In zijn armen houdt hij een klein meisje met blote voeten vast. Het tweetal draagt geen jas en het meisje is nog in pyjama. Ze zien er totaal ontredderd uit, allebei met sneeuw bedekt. June Pratt herkent ze meteen. Het zijn George Clare en zijn driejarige dochter Franny. George vertelt dat er iets met zijn vrouw is gebeurd. June heeft meteen door dat het ernstig is.
In de zomer van 1978 is George met zijn gezin naar het stadje Chosen verhuisd. Voor een prikje heeft hij de oude boerderij van de familie Hale gekocht. George ging als hoogleraar op de universiteit aan de slag aan en zijn vrouw Catherine bleef thuis om voor Franny te zorgen. Een doodgewoon gezin dat nog moest wennen aan het leven in het kleine plattelandsstadje.
Volgens George was iedereen dol op Catherine. Hij kan zich niet voorstellen dat iemand haar kwaad heeft willen doen. Toch is dat precies wat er gebeurd is. Tijdens Georges afwezigheid, is iemand het huis binnengedrongen. De onbekende is naar de slaapkamer van George en Catherine gegaan waarna hij of zij Catherine in haar slaap heeft vermoord. George trof zijn vrouw bij thuiskomst dood aan. Haar schedel was met een bijl doorkliefd. De kleine Franny was de hele dag alleen met haar dode moeder geweest.
Rust er soms een vloek op de oude boerderij? Voor George het kocht, behoorde het aan de familie Hale toe. Zij hadden een melkveehouderij tot financiële nood hen dwong het bedrijf op te doeken. Niet veel later werden de ontzielde lichamen van vader en moeder Hale gevonden. Ze lagen in hun slaapkamer boven de garage. In de garage was een auto gestart. De uitlaatgassen waren door de kieren naar de slaapkamer gedreven waar zij een vredige dood bewerkstelligden. Had het stel samen zelfmoord gepleegd of had de een de ander overrompeld? Hun zoons bleven alleen achter. Aanvankelijk bleven ze op de boerderij wonen maar al snel meldde de bank zich. De boerderij werd in beslag genomen.
De jongens Hale trokken bij een oom in, waar ze dapper probeerden het leven weer op te pakken. Vol weemoed keerden ze regelmatig naar de boerderij terug. Catherine was dol op de jongens en huurde ze als klusjesmannen in. Ze wist niet dat ze op de boerderij opgegroeid waren. Ook wist ze niet dat hun ouders in haar slaapkamer om het leven waren gekomen. George wist het wel. Hij verzweeg de tragische geschiedenis voor zijn vrouw. Hij verzweeg wel meer voor haar.
Wat is er precies gebeurd op 23 februari 1979? Was het huwelijk van George en Catherine niet zo rooskleurig als George beweerde? Konden de jongens Hale niet langer verkroppen dat er indringers in hun boerderij woonden, of is er iets heel anders gebeurd? Wie heeft de vriendelijke Catherine Clare vermoord? In Alles houdt op te bestaan doet Elizabeth Brundage uit de doeken welke gebeurtenissen tot de afschuwelijke daad hebben geleid.
Tegenwoordig wordt vrijwel elke thriller te pas en te onpas een “literaire thriller” genoemd. Alles houdt op te bestaan is een boek dat dit predicaat ook werkelijk verdient. Het is prachtig geschreven. De haast dromerige, bedachtzame schrijfstijl van Elizabeth Brundage sluit naadloos op dit indringende verhaal aan.
Het verhaal wordt vanuit meerdere perspectieven verteld. George, Catherine en de jongens Hale vertellen hun verhaal maar ook buren, vrienden en bekenden vertellen hoe zij tegen het leven van de familie Clare hebben aangekeken. Het zijn allemaal losse puzzelstukjes die samen uiteindelijk een compleet plaatje vormen. Vaak zorgt deze vertelwijze voor verwarring maar dat is bij dit boek helemaal niet het geval. Elizabeth Brundage is een kundige schrijfster en heeft het uitstekend aangepakt.
Al na het lezen van de eerste bladzijde wist ik dat ik een heel bijzonder boek in handen had. Een thriller die naast spannend vooral heel intens is. Een verhaal dat bijblijft. Alles houdt op te bestaan is een waar juweel. Deze thriller wil je niet missen!
ISBN 9789048830107 | paperback | 478 pagina's | Hollands Diep | mei 2016
Vertaald door Lucie Schaap en Maaike Bijnsdorp
© Annemarie, 25 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Eindfeest
Jet van Vuuren
Hoewel Victor Daans een ervaren psychiater is, laat hij zich volledig overrompelen door de elegante vrouw die zijn praktijk binnen zweeft. Aan de telefoon heeft Constance de Breedt hem al te verstaan gegeven dat ze zijn hulp dringend nodig heeft. Victor heeft tegengesputterd, Constance moest op haar beurt wachten. Hij heeft immers ook andere patiënten. Constance ging niet op zijn tegenwerpingen in. De besliste klank in haar stem maakte dat Victor toegaf. Ze mocht dezelfde dag nog komen. Nu zit ze in zijn praktijkruimte en kijkt hem vriendelijk aan. “Ik ga dood”, zegt ze op plagerige toon.
Victor begrijpt het niet goed. Wat verlangt Constance precies van hem? Ze heeft al verteld dat hij haar niet hoeft te helpen iets te verwerken. Constance blijkt iets heel anders aan haar hoofd te hebben. Zij zal binnenkort sterven terwijl mensen die haar vreselijk hebben gekwetst, vrolijk door zullen leven. Constance zint op wraak. In haar bevallige hoofd is een moordplan gerijpt. Ze denkt er vierentwintig uur per dag aan. Constance vreest dat ze het plan ten uitvoer zal gaan brengen. Kan Victor haar misschien voor deze vreselijke daad behoeden?
Constance eist al Victors tijd op maar onthult maar mondjesmaat informatie. Victor voelt zich steeds verwarder. Zal Constance werkelijk tot moord in staat zijn? Tot meervoudige moord zelfs? Victor weet dat zijn geheimhoudingsplicht vervalt als een patiënt een gevaar voor anderen vormt. Moet hij naar de politie stappen? Victor twijfelt. Misschien kan hij Constance redden. Als arts kan hij ervoor zorgen dat Constance inziet dat haar plan te gruwelijk voor woorden is. Hij, Victor Daans, is een ervaren arts. Hij kan deze situatie aan. Maar waarom voelt hij zich dan zo ongemakkelijk?
Constance heeft een dodelijke vorm van kanker maar haar binnenste wordt niet alleen door deze nare ziekte verwoest. Ze wordt verteerd door haat. Maar liefst drie mensen zou ze om het leven willen brengen, voor ze zelf afscheid van het aardse bestaan moet nemen. Drie mensen die haar onheus hebben bejegend. Twee van hen heeft ze al lange tijd niet gezien. Ze moet een manier verzinnen om ze naar haar toe te lokken, om ze vervolgens in haar dodelijke web te verstrikken.
De drie vrouwen om wie het gaat, zijn zich van geen kwaad bewust. Overbuurvrouw Toos maakt zich vooral druk om haar ex-man Robert, met wie ze een affaire heeft. Een onderwerp dat ze graag tijdens haar gesprekken met Constance aanroert. Toos heeft niet door dat Constance schoon genoeg van haar gezever heeft. Ruth en Nelly zijn vriendinnen van vroeger. Ruth heeft haar dubbel verraden. Ze heeft het leven van Constance volledig verwoest. Nelly is een naar mens. Onder diverse schuilnamen kraakt ze schrijvers op internet volledig af. Ze is bovendien een lafaard. Toen Nelly hoorde dat Constance kanker had, heeft ze de vriendschap meteen verbroken. Nelly had geen zin in een zieke vriendin. Dat begreep Constance toch wel?
Het verhaal in Eindfeest moet een beetje op gang komen. In rap tempo worden allerlei personages aan de lezer voorgesteld. Wie zijn al deze mensen en wat hebben ze met elkaar te maken? Victor is de enige die enigszins sympathiek overkomt. De dames in dit verhaal beschikken stuk voor stuk over een onaangenaam karakter. Ook Constance is geen lieverdje. Ze heeft weliswaar het nodige meegemaakt maar haar rancune wekt weinig medelijden op.
Aanvankelijk wist ik niet goed wat ik van het verhaal moest vinden. Zelf heb ik nog nooit wraakgevoelens gekoesterd en ik vond het dan ook moeilijk me in Constance te verplaatsen. De hatelijke toon van het verhaal vond ik niet zo prettig. Toch ging het verhaal steeds meer boeien. Waarom is Constance toch zo verbitterd? Waarom ze Toos in het moordplan heeft opgenomen, snap ik nog altijd niet goed, maar de overige twee dames hebben het behoorlijk bont gemaakt. Maar rechtvaardigt dat moord? Ook vind ik het vreemd dat Victor geen advies bij een collega heeft ingewonnen.
Ik vind de vorige boeken van Jet van Vuuren beter maar het psychologische aspect van dit verhaal heeft me absoluut geboeid. Er is goed over de diverse verhaallijnen nagedacht en de schrijfstijl is vertrouwd soepel. Ik ben benieuwd naar het onderwerp van haar volgende boek!
ISBN 9789045208367 | paperback | 301 pagina's| Karakter Uitgevers | april 2016
© Annemarie, 23 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Een andere waarheid
Lucie Whitehouse
Nog geen jaar geleden stapte Hannah met de knappe en succesvolle Mark in het huwelijksbootje. Het verbaast haar nog elke dag dat ze nu een getrouwde vrouw is. Hannah zag zichzelf als een eeuwige vrijgezel. Na haar verhuizing van Engeland naar New York genoot ze van haar drukke leven. Af en toe had Hannah een scharrel en daar nam ze genoegen mee. Ze wilde geen serieuze relatie. Hannah was bang dat ze dan net als haar moeder zou eindigen. Haar moeder had haar echtgenoot, Hannahs vader, met haar onzinnige jaloezie en achterdocht verdreven.
Hannah en Mark liepen elkaar bij gezamenlijke vrienden tegen het lijf. Hij bezorgde haar een vreemd, niet onprettig gevoel. Hannah verzette zich tegen haar gevoelens, probeerde Mark af te poeieren maar het lot zorgde ervoor dat ze elkaar steeds weer tegenkwamen. Er bloeide iets moois op. Iets serieus. Enkele maanden na hun ontmoeting vroeg Mark haar ten huwelijk. Tot haar eigen verbazing zei Hannah volmondig ja. Ze verhuisde terug naar Engeland. Naar Londen.
Mark runt een succesvol bedrijf dat gedeeltelijk in New York opereert. Hij reist regelmatig op en neer. Tijdens zijn afwezigheid dwaalt Hannah rusteloos door het luxueuze huis dat tegenwoordig ook het hare is. Helaas liggen de banen in Londen niet voor het oprapen. Hannah verveelt zich. Ze voelt zich eenzaam zonder Mark. Gelukkig komt hij bijna thuis.
Hoewel Mark vaak van huis is, vormt zijn thuiskomt nog altijd een waar feestje. Ook nu wacht Hannah hem op een vrijdagavond vol enthousiasme op het vliegveld op. Tussen de stroom reizigers probeert ze de blik van haar echtgenoot te vangen. Ze ziet hem niet. Voor haar gevoel wacht Hannah eindeloos en uiteindelijk gaat ze terug naar huis. Alleen. Mark is niet op komen dagen en neemt ook zijn telefoon niet op. Hannah is ongerust.
Pas om elf uur de volgende ochtend belt Mark. De opluchting is groot. Mark vertelt Hannah dat hij onverwacht een belangrijke bespreking had en daardoor zijn vlucht naar huis heeft gemist. Tot overmaat van ramp had hij zijn telefoon in een taxi laten liggen. Tot zijn grote schaamte wist hij haar telefoonnummer niet uit zijn hoofd. Uiteindelijk heeft hij het via via weten te bemachtigen. Mark vertelt dat hij maandag opnieuw een belangrijke bespreking heeft. Hij zal pas dinsdag terug in Londen zijn. Hannah verdringt haar teleurstelling en toont zich begripvol.
Dan belt Neesha, de assistente van Mark haar terug. Hannah had haar gebeld en een bericht ingesproken toen Mark niet op kwam dagen. Neesha is verbaasd dat Hannah gewoon thuis is. Zij en Mark zouden toch een weekendje naar Rome gaan? Hannah is verbluft. Rome? Volgens Neesha moet het om een misverstand gaan maar Hannah kan de achterdocht die de kop opsteekt maar moeilijk onderdrukken. Ze beseft dat ze al vaker een gevoel van twijfel heeft verdrongen. Ze belt naar het hotel waar Mark verblijft maar volgens de receptioniste heeft hij helemaal geen kamer geboekt. Waar is haar echtgenoot? Liegt hij tegen haar?
Een andere waarheid gaat over intuïtie, met name het gevoel dat er iets niet klopt. Hannah verfoeit haar achterdocht. Door de echtscheiding van haar ouders weet ze dat wantrouwen een relatie kan verwoesten. Toch lukt het Hannah niet om het onheilspellende gevoel uit te bannen. Ze besluit het een en ander te controleren. Mark kan en mag haar dat niet kwalijk nemen. Hij heeft immers tegen haar gelogen. Wanneer ze op een aantal vreemde feiten stuit, hoopt ze nog altijd vurig dat Mark met een goede verklaring op de proppen zal komen. Is ze met een droomprins of een leugenaar getrouwd?
Een andere waarheid is precies het soort thriller dat ik graag lees. Al op de eerste bladzijde ging ik volledig in het verhaal op. Het zit ijzersterk in elkaar en bevat veel verhaalwendingen en een mooie spanningsboog. Elke ontdekking van Hannah leidt tot een nieuw vermoeden. Is de ongezonde achterdocht van haar moeder erfelijk of houdt Mark iets voor Hannah verborgen? De waarheid laat zich niet makkelijk raden waardoor ik naarstig door bleef lezen. Ik heb Lucie Whitehouse onmiddellijk aan mijn lijstje met favoriete auteurs toegevoegd. Ik wil absoluut meer van haar lezen!
ISBN 9789032513160 | paperback | 349 pagina's| De Fontein | mei 2016
Vertaald door Ineke van Bronswijk
© Annemarie, 21 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Costa del Sol
Suzanne Vermeer
Costa del Sol, de jongste loot aan de serie thrillers van Suzanne Vermeer, is te typeren als een spannend boek dat je bij voorkeur dient te lezen tijdens je vakantie. Met warme temperaturen, een zonnebril op je neus en een glas verse sangria onder handbereik creëer je de perfecte sfeer om te genieten van de avonturen van Eline en Sara.
Eline is al jaren gelukkig getrouwd met haar Spaanse vakantieliefde Alexandro. Het paar woont in Almere en heeft twee kinderen. Alexandro is taxichauffeur en wanneer hij een onbegrijpelijk maar dreigend boodschap krijgt raakt hij zo van streek dat hij onderweg een dodelijk ongeluk krijgt. Ook de man van de zwangere Sara komt hierbij om het leven.
Sara is journaliste en haar speurneuzenbloed begint te kriebelen wanneer zij een jaar na het fatale ongeluk met Eline in contact komt. Eline heeft een vreemd sms'je gekregen die betrekking heeft op het verleden van Alexandro en ze schakelt Sara in om in Spanje op onderzoek uit te gaan. Voor hun gemoedsrust willen ze er per se achter komen wat er aan de hand is en wie verantwoordelijk is voor de dood van Alexandro en Sara's echtgenoot.
Suzanne Vermeer (pseudoniem van Paul Goeken) staat bekend om de vakantiethrillers die vanaf 2006 – het jaar waarin haar debuut All Inclusive verschijnt – met grote regelmaat verschijnen. In eerste instantie zijn het alleen zomervakantieboeken, maar vanaf 2010 ook thrillers voor de wintersportliefhebbers (en vele anderen).
Na het overlijden van Goeken in 2011 is er nu een andere auteur die met veel elan de schrijfpen van Vermeer heeft opgepakt. Costa del Sol is volgens het bekende stramien geschreven waarbij gewone Nederlanders tijdens hun vakantie op minder frisse zaken stuiten. In dit boek zijn het Eline en Sara die in Barcelona te maken krijgen met duistere machten uit het Spaanse verleden. Een verleden dat nog steeds zijn tentakels naar het heden uitstrekt en nog steeds slachtoffers maakt.
Het boek is niet direct heel spannend of voorzien van goed uitgewerkte hoofdpersonen, en het pijnlijke verleden van Spanje – toch de aanleiding voor de plot – wordt slechts marginaal belicht. Maar Suzanne Vermeer weet wel te boeien. Zeker in de tweede helft van het boek wanneer de ontwikkelingen elkaar steeds sneller opvolgen en de vaart er goed in zit. Je wilt alleen maar verder lezen om erachter te komen waar Sara is gebleven, die met een pistool op zich gericht ontvoerd werd, en waarom Eline geblinddoekt in de auto van haar goede vriend Mateo zit die steeds dieper het binnenland van Spanje inrijdt.
In het genre van de vakantiethriller is Costa del Sol een geslaagd boek. De liefhebbers hebben weer iets om naar uit te kijken.
ISBN 9789400504899 | Paperback | 320 pagina's | Uitgeverij Bruna | mei 2015
© Joanazinha, 19 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Zwarte schapen
CJ Lyons
Caitlyn Tierney peinst er niet over. Ze hoeft Eli Hale nooit meer te zien. Hij is een moordenaar, dat heeft hij zelf toegegeven. Bovendien is hij verantwoordelijk voor de zelfmoord van haar vader. Toen Eli zijn misdaad beging, kwam er een einde aan Caitlyns gelukkige jeugd. Eli is de reden dat Caitlyn een FBI-agent is geworden. Moordenaars als hij horen in de gevangenis thuis en Caitlyn zal er zo veel mogelijk achter de tralies zetten. Laat een ander Eli’s problemen maar oplossen. Caitlyn zal hem niet te hulp schieten.
Er is niemand anders. Tot Caitlyns grote schrik en verdriet hoort ze dat Eli’s dochter Vonnie enkele jaren geleden samen met haar moeder bij een auto-ongeluk is omgekomen. Ze waren op weg naar de gevangenis om Eli te bezoeken. Alleen Lena is nog in leven, Vonnies jongere zusje. Ze was nog maar een baby toen Caitlyn haar voor het laatst zag. Nu is ze bijna zevenentwintig. Ook Lena kan niet helpen want ze is verdwenen. Juist daarom heeft Eli haar hulp ingeroepen. Caitlyn twijfelt. Eli en zijn familie horen bij een vorig leven. Een leven dat ze het liefst wil vergeten.
Caitlyn verzet zich tegen de emoties die haar rationaliteit vertroebelen. Het gevecht is tevergeefs en al snel bevindt ze zich in een afgesloten gevangenisruimte. Ze zal het gesprek met Eli aangaan. Ze doet het niet voor hem maar voor Lena. Omdat Vonnie van haar hield en omdat Caitlyn van Vonnie hield. Caitlyn en Vonnie waren onafscheidelijk tot de onvergeeflijke daad van Eli hun vriendschap voorgoed verwoestte.
Tot een gesprek met Eli komt het niet. Voor haar ogen wordt Eli in de bezoekersruimte van de gevangenis aangevallen. Caitlyn kijkt machteloos toe. Ze rammelt aan de afgesloten deuren die haar beletten bij Eli en zijn belagers te komen en schreeuwt moord en brand. Wanneer er eindelijk hulp komt, is het al te laat. Eli Hale is voor Caitlyns ogen gestorven. Voor hij stierf vormde zijn mond geluidloze woorden. Caitlyn begreep ze. Eli smeekte haar Lena te redden.
Lena op haar beurt weet niet waar ze is. Ze is ontvoerd en heeft geen idee waar ze zich bevindt. Lena is al jaren op zoek naar de waarheid. Ze gelooft dat haar vader onschuldig is en houdt zich hardnekkig aan dat idee vast. Heeft haar zoektocht haar in de problemen gebracht? Ze bevindt zich in een soort houten hut. Wat ze nog niet weet, is dat ze niet alleen is. Haar gezelschap is niet menselijk.
Caitlyn beseft dat haar zoektocht naar Lena gevaar met zich meebrengt. Daar laat ze zich echter niet door weerhouden. Caitlyn heeft al vaker gevaar gelopen, is zelfs al meerdere keren ternauwernood aan de dood ontsnapt. Het spoor leidt naar een motorclub. De leden van de motorclub vormen samen een bijzonder onsympathieke groep. Hebben zij iets met de verdwijning van Lena te maken? Welk belang zouden ze daarbij hebben? De vermissingszaak vormt een waar mysterie.
Zwarte schapen is het tweede boek over Caitlyn Tierney. Ik heb haar in dit boek leren kennen als een gesloten vrouw. Een vrouw met een hechtingsstoornis. Daar weet haar vriend Paul alles van. De veiligheid en liefde die hij haar biedt, jagen Caitlyn angst aan. In Zwarte schapen wordt duidelijk waarom Caitlyn zo gesloten is. Toen ze spijbelde van school was ze getuige van haar vaders zelfmoord. Het veranderde haar voorgoed. Ze was niet langer een onbezorgd kind. Haar vader was haar alles en hij liet haar in de steek. Het was allemaal Eli’s schuld. Al jarenlang wordt ze door woede verteerd.
De thrillers van CJ Lyons worden “thrillers met een hart” genoemd. Ze gaan over dappere mensen die het verschil durven maken. Lyons hanteert een soepele schrijfstijl wat een prettig leesbaar boek oplevert. De spanning is voelbaar maar niet ijzingwekkend. Een prettige spanning waar je ’s-nachts niet wakker van zult liggen. Zwarte schapen biedt wellicht geen verhaal dat eeuwig bijblijft maar het is wel een fijn boek om mee te ontspannen. Een uitstekend boek voor in de vakantiekoffer.
ISBN 9789022570579 | paperback | 287 pagina's| Boekerij | april 2016
Vertaald door Marjolein van Velzen
© Annemarie, 19 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 81 van 215