Thrillers Leestafel.info

http://auteurdiniebell.123website.nl

Driest
Dini Bell

Triest is eigenlijk het eerste woord dat in me opkomt bij het lezen van dit verhaal, dat door 3 personen verteld wordt.

Het begint met een crimineel gedichtje en dan komt de proloog, die direct keihard binnenkomt. We zijn getuige van een woningoverval, die uit de hand loopt en met de dood van een vader en z'n dochtertje eindigt. Vervolgens komen we bij De Veroordeelde, die over een 'hij' vertelt, waarvan ze de naam niet noemt en die haar het criminele pad op sleept. Dat criminele pad gaat van kwaad tot erger en er vallen doden bij.

Behalve stukken over de criminele carrière van De Veroordeelde, die weliswaar minderjarig is, maar desondanks als volwassene berecht is (wat gezien haar daden, misschien niet zo vreemd is), lezen we ook over haar verblijf in de vrouwengevangenis, waar ze door haar medegevangenen getreiterd en bedreigd wordt. De vader van De Veroordeelde heeft na haar veroordeling z'n handen van haar afgetrokken en alleen haar moeder komt nog wel bij haar op bezoek.

En dan maken we in het eerste deel ook kennis met Imke, een introvert meisje uit een gegoed milieu. Van haar moeder Hetty krijgt ze alle liefde, maar de vader is vooral druk bezig met z'n zaak en z'n enige bemoeienis met Imke en haar moeder lijkt er uit te bestaan dat hij alles voor hen wil bepalen. Er is een huishoudster, maar daar mag Imke niet mee omgaan, want dat is personeel en dat staat onder haar. Imke moet op ballet, zodat ze zich eleganter leert bewegen, maar een bezoek aan een uitvoering van de balletschool is voor vader natuurlijk tijdverspilling.In de stukken die door Imke verteld worden, duikt ook een oom Ruud op, de broer van de vader, maar een heel ander type. Hij heeft kennelijk een videotheek, die niet zo goed loopt. (Ergens moest ik bij hem een beetje denken aan Dennis van de dierenwinkel uit de serie 'Schuldig'. )

Oom Ruud doet met Imke en haar moeder regelmatig de dingen, waar vader geen tijd voor heeft, of geen zin in heeft. Oom Ruud vraagt z'n broer om hulp, hetgeen vader natuurlijk weigert. Oom Ruud krijgt op een gegeven moment een vriendin, Betsie een aardige vrouw, die helaas al jong komt te overlijden. De woorden van de vader na de dood van Betsie tonen eens te meer z'n karakter: "Als ik eerlijk ben, Hetty, kan ik er niet rouwig om zijn dat ze dood is. Ze was geen aanwinst voor de familie."

Gaandeweg het eerste deel begon ik wel te vermoeden hoe het een en ander in elkaar zat. In het veel kortere tweede deel ontmoeten we Mercedes, die in alles de tegenpool van Imke is. In het derde deel vallen de puzzelstukjes op hun plaats.
Toch kent het boek een paar onbevredigende dingen, waar ik niets over kan zeggen zonder te verraden waar het verhaal om draait. Het boek is spannend genoeg, maar ik vind het jammer dat een goede lezer al vrij snel begint te vermoeden hoe het een en ander in elkaar zit en hoe De Veroordeelde en Imke zich tot elkaar verhouden. Dan blijft alleen nog de vraag wie 'hij' is en waarom 'hij' in staat is om De Veroordeelde de dingen te laten doen, die ze doet. Het knappe is misschien dat ik tot het einde een zekere sympathie voor De Veroordeelde bleef houden, hoewel dat tegen het einde toch ook wel moeilijker wordt.

ISBN 978 94 917 7368 6 | Paperback | 195 pagina's | Uitgeverij Palmslag | december 2017

© Renate, 30 december 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Knekelhuis
Dinie Bell

Lynn vindt het absoluut niet vervelend dat haar nieuwe huis als spookhuis bekend staat. Ze is naar het afgelegen dorpje verhuisd om in alle rust aan haar nieuwe roman te kunnen werken. Zelf gelooft Lynn niet in geesten maar ze vindt het prima dat de dorpelingen het huis mijden. Hoe minder afleiding, hoe eerder haar nieuwe boek voltooid zal zijn.

In het lieflijke huis, dat aan een Engelse cottage doet denken, heeft een dubbele moord plaatsgevonden. Esther en Ron, een kersvers echtpaar, zijn in de keuken van het huis op brute wijze afgeslacht. De moordenaar is nooit gepakt. Wanneer Lynn met haar buren, de knappe tweeling Mark en Martine, kennismaakt, worden alle details in geuren en kleuren uit de doeken gedaan. Het bezorgt de nuchtere Lynn kippenvel. Nog altijd gelooft ze niet in spoken maar wanneer ze ontdekt dat haar zolderkamer volledig is vernield, is ze toch enigszins uit haar doen. Gelukkig is de aantrekkelijk Mark bereid haar te helpen. In een mum van tijd heeft hij alle schade hersteld.

Lynn is vastbesloten haar buren zo min mogelijk tot last te zijn maar toch hangt ze regelmatig aan de telefoon omdat ze hulp nodig heeft. Op een dag treft ze al haar keukenapparaten defect op haar eettafel aan. Gelukkig ontpopt Mark zich opnieuw tot een reddende engel. Met het grootste geduld repareert hij alle apparaten voor haar. Lynn beseft dat ze hem steeds leuker vindt. Helaas deelt politieagent Bob haar sympathie voor Mark niet. Op een dag vertrouwt hij Lynn toe dat Mark lange tijd hoofdverdachte in het onderzoek naar de moord op Esther en Ron is geweest. Lynn heeft inmiddels al verschillende incidenten bij Bob gemeld en de politieman is ongerust. Hij vraagt haar zo min mogelijk met Mark om te gaan maar Lynn wuift zijn zorgen lachend weg. Ze is inmiddels tot over haar oren verliefd op de woest aantrekkelijke Mark.

Ook al gelooft Lynn niet in spoken, ze beseft dat er iets griezeligs in haar huis gaande is. Ze hoort rare geluiden en ziet vreemde schimmen. Sluipt er ‘s-nachts iemand door haar huis of zijn het de geesten van Esther en Ron die maar geen rust kunnen vinden? De lugubere voorvallen nemen in razendsnel tempo toe. Nog altijd is de onverschrokken Lynn niet bang. Misschien dat ze dat maar beter wel kan zijn…

Knekelhuis is de derde psychologische thriller van schrijfster Dinie Bell. De auteur heeft een spannend verhaal uitgedacht maar helaas is niet alles even goed uitgewerkt. Ze stuitte ik meerdere keren op feiten die elkaar tegenspreken en vreemd geformuleerde zinnen. Toch wist Dinie Bell mijn nieuwsgierigheid te wekken en ik bleef lezen, ook al had ik het een en ander al snel door.

Het boek bestaat uit twee verhaallijnen. Die van Lynn en die van de moordenaar. Het verhaal van Lynn is in de ik-vorm geschreven wat ik niet altijd even geslaagd vond. De zinnen leken soms te haperen. De gedachtegangen van de moordenaar zijn echter in de hij-vorm geschreven en kwamen bijzonder goed uit de verf. In deze verhaalgedeeltes komt het schrijftalent van de auteur goed naar voren.

De contrasten in dit boek zijn groot. Soms te groot. Het verhaal begint bijvoorbeeld met een heftig verslag van de gewelddadige moord op Esther en Ron. Vervolgens schakelt de schrijfster over naar het verhaal van Lynn. Er volgt een uitgebreide beschrijving van een lepeltjesverzameling en een bezoekje aan een bloemist. Het haalt de vaart volledig uit het verhaal. Knekelhuis is een boek van uitersten. Ik hoop dat het volgende boek van deze schrijfster meer in balans zal zijn.

ISBN 9789491773396  | paperback | 182 pagina's| Uitgeverij Palmslag | november 2015

© Annemarie, 27 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Achtervolgingsdrift 
Dinie Bell

Dinie Bell (1956) heeft altijd graag geschreven en deed al jong mee aan verhalenwedstrijden. Nadat een verhaal was opgenomen in een bundel is ze blijven schrijven zonder verder te publiceren. Tot ze in 2007 een half afgemaakt manuscript weer tegenkwam en ze zich serieus aan het schrijven van haar eerste roman is gaan wijden. Deze is in 2011 verschenen. Achtervolgingsdrift is haar tweede boek (en eerste thriller) en momenteel is ze bezig met haar volgende thriller en zijn de ideeën voor de volgende boeken aan het opborrelen.

In Achtervolgingsdrift spelen een aantal verhalen en tijden door elkaar heen. Eind jaren vijftig van de vorige eeuw raakt de dan 14-jarige, promiscue Jeanne zwanger van een getrouwde man. In de jaren tachtig trouwt José, de dochter van Jeanne, met een politieman. Na een ongelukkig huwelijk en een pijnlijke scheiding zijn haar zorgen nog niet voorbij. Ze wordt gestalkt, maar door wie en waarom? Heeft het niet zo frisse verleden van haar moeder hiermee te maken of maakt haar ex-man haar het leven zuur?

Achtervolgingsdrift wordt op de achterkant van het boek gepresenteerd als een psychologische thriller, maar het kan geen moment voldoen aan de verwachtingen die daarmee worden geschapen. Het verhaal heeft op zich potentie maar de uitwerking van de plot is zeer mager en het wordt nergens echt boeiend of spannend. Inhoudelijk is Achtervolgingsdrift beter te typeren als een damesromannetje met een spannend sausje erover. Daarbij bedient de auteur zich van een simpel en ouderwets aandoend taalgebruik, wat het leesgenot niet verhoogd. Benamingen als 'een prille femme fatale' en de beschrijving van de getrouwde minnaar van Jeanne als 'knaap' en 'knul' ben ik in lange tijd niet meer tegengekomen. Het verhaal slaat mede daardoor helemaal dood, is volslagen nietszeggend en waar er al sprake is van een mogelijke spanningsboog, wordt deze nergens verder uitgebouwd.

Daarnaast lijkt de auteur in de valkuil getrapt te zijn van het adagium 'sex sells'. De expliciete en veelvuldige seksscènes doen indien mogelijk nog verder afbreuk aan het verhaal.

Wat opvalt en waardoor het boek in de boekhandel zeker opgepakt zal worden, is de mooie en intrigerende cover. Maar dat is helaas ook het enige wat mooi en intrigerend is aan Achtervolgingsdrift.

ISBN 9789081483896 | Paperback | 258 pagina's | Uitgeverij Palmslag | februari 2013

©  Joanazinha 28 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER