Tessa Insinger zeilt op de Middellandse zee, met haar boot Blue Belle. Ze heeft de Britse fotograaf Mortimer Davies in Gibraltar aan boord genomen. Hij wil een reportage gaan maken van het vluchtelingendrama aan de grenzen van Europa, en Tessa hoeft niet alles alleen te doen aan boord van het schip. Maar wat zij ziet als een mooie ontspannende tocht over een mooie zee, verandert in een spannend maar angstig avontuur als ze iets in zee zien drijven.
‘Daar,’ wijst hij. ‘Op elf uur.’
‘Tessa neemt de verrekijker van hem over en speurt in de richting die hij aangeeft, schuin voor de boot aan de bakboordkant.
‘Je hebt gelijk,’ zegt ze. ‘Daar drijft iets.’
Het blijkt een rubberbootje te zijn met daarin een bundeltje kleren. Met twee benen, twee armen en een hoofd. Tessa en Mortimer hebben het Syrische meisje Soumaya gevonden. Ze is de enige overlevende van een grote groep mensen die vanaf de kust in Turkije de zee opgegaan zijn, op weg naar de vrijheid. Dachten ze. Hoopten ze. Maar het bleek de weg naar een wisse dood, want het bootje deugde niet, en de reddingsvesten die de vluchtelingen zouden nog geen vogel drijvend gehouden hebben. Soumaya was samen met haar jongere broertje, dat ze niet heeft kunnen redden. Hun ouders waren in Turkije achtergebleven, er was niet genoeg geld om met z’n allen te gaan. Haar verhaal is zo hartverscheurend dat Tessa en Mortimer besluiten te gaan onderzoeken wat er gebeurd is. Wie is degene die een ondeugdelijke boot vol mensen de zee op stuurt? Wat zit hier achter?
Intussen verdwijnt het meisje in een vluchtelingenkamp en vandaar naar Athene en verder Europa in. Tessa probeert contact te houden, maar het meisje heeft niets, ook geen telefoon, en ze is als zeventienjarig alleenstaande vluchtelinge haar bestaan niet zeker. Maar ook Tessa en Mortimer lopen gevaar als ze te veel vragen stellen. Iemand die hen aan informatie helpt wordt voor de ogen van Tessa neergeschoten.
Alles draait om geld. Om macht en geld. Niet alleen is er een zakenman in Turkije die rijk probeert te worden van deze mensonterende toestanden, er is ook nog een complot gaande dat vanuit Brussel komt. Daar wordt in het geheim druk vergaderd over een plan dat de vluchtelingenstroom tot een halt moet brengen. Een plan dat een einde moet maken aan de toenemende aanhang van het rechts populisme.
Met Alles verloren heeft Janssen een realistisch en actueel verhaal omgezet in een thrillerachtige plot. Zijn manier van schrijven is vrij zakelijk, iedere franje ontbreekt. Vooral de stukken die gaan over de politieke en economische achtergronden zijn best pittig. Het verhaal is fictief maar zoals de auteur in een interview aangaf: gebaseerd op feiten. Dat het toch geen droge kost is geworden ligt aan de spanningsboog, en de beschrijving van de menselijke kant van dit drama dat iedere dag weer vervolgd wordt. Los deze kwestie nu eindelijk eens op, lijkt Janssen te zeggen. Maar tegelijk laat hij zien hoe moeilijk het is om de Europese partijen op één lijn te krijgen, als ook hoe vasthoudend de mensensmokkelaars zijn in hun zucht naar geld.
Roel Janssen is/ was o.a. financieel-economisch journalist en als redacteur bij NRC Handelsblad. Zijn talenkennis komt hem goed van pas bij een andere passie van hem, zeezeilen. Naast zijn werk als journalist is Roel Janssen schrijver van spannende boeken. In 2007 won hij de ‘Gouden Strop’, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek, met ‘De Tiende Vrouw’.
ISBN 9789023455387 |paperback |320 pagina's | Uitgeverij Cargo| februari 2017
© Marjo, 30 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER