Nachtvorst
Suzanne Vermeer
Lieke Brouwer is ambulant begeleider in de jeugdzorg. Ze doet het werk graag, maar het is zwaar, er zijn te veel problemen, er is te weinig tijd.
Ze heeft net een traumatische ervaring achter de rug met een van haar cliënten als ze een telefoontje krijgt van een vriendin die in Noorwegen woont. Birgit vertelt haar over de verdwijning van een jongen. Net als vijfentwintig jaar geleden, zegt ze, toen Ivar verdween. Een vriendengroep, waar zij en Lieke ook bijhoorden, was aan het wildkamperen in de bossen, toen hij verdween. Hij werd nooit meer teruggevonden.
Nu is het Lars, die verdwenen is. Beide jongens zijn vijftien jaar oud, en ze lijken ook op elkaar. En was Ivar het broertje van een van het vriendengroepje, Lars is haar zoon!
Omdat er in Stavanger een mythe verteld wordt over de Nachtvorst, een wezen dat eens in de zoveel tijd een slachtoffer, een vijftienjarige, komt opeisen, is de verdwijning van Ivar aan dat wezen toegeschreven. En ook nu zeggen de bewoners dat de Nachtvorst weer heeft toegeslagen.
Als Liekes leidinggevende wil dat ze verlof neemt, besluit ze naar Noorwegen te gaan. Lieke is half-Noors en haar oma woont daar nog.
Het vriendengroepje van toen is vrij snel uiteen gevallen, Lieke moest terug naar Nederland, ze was alleen maar op vakantie in Noorwegen. Freya, de zus van Ivar, voelde zich schuldig, omdat ze in de nacht dat hij verdween meer geïnteresseerd was in haar vriendje Mats. Zij is overigens nu niet meer in leven. Freya's echtgenoot Elias zorgt in zijn eentje voor hun zoon Lars. Birgit had haar ouders niets verteld over hat kampeeruitje. Ze mocht immers nooit iets van thuis. Ook nu weten ze het nog niet, en liefst zou ze dat zo houden.
Maar Lieke is vast van plan het raadsel van Lars’verdwijning op te lossen. Zij gelooft niet in het verhaal van de Nachtvorst. Dus zal ze open kaart meten spelen met de politie.
Pedersen is de politieman die met zijn handen in het haar zit., Hij weet best dat er van alles speelt in het stadje dat niet door de beugel kan, maar als de burgemeester zelf niet wil dat hij daar iets aan doet? Hij vindt het eigenlijk maar niets dat die twee dames zich bemoeien met het onderzoek, maar gaandeweg ziet hij in dat zij door hun onorthodoxe manier van werken dingen bovenhalen die hij nooit ontdekt zou hebben.
Dus: bestaat de Nachtvorst? Of is er toch iets anders aan de hand?
Zoals alle Suzanne-Vermeerboeken leest ook deze als een trein. Het draait natuurlijk vooral om de plot van de verdwenen jongens, maar er is ook een psychologische tintje. Vooral de twee dames leer je enigszins kennen. Het gebeurt nooit bij de Vermeerboeken dat er een vervolg komt, maar eigenlijk vormen de dames daar een prima voorzetje voor!
Suzanne Vermeer is een soort concept: het was het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In overleg met zijn familie is besloten om de boeken van Suzanne Vermeer voort te zetten.
All Inclusive (2006) was het eerste boek op naam van Suzanne Vermeer en werd meteen een bestseller. Ook voor de volgende boeken waren de reisbranche en het toerisme het uitgangspunt en inmiddels is dat het unieke handelsmerk geworden voor deze ijzersterke zomer- en winterthrillers. Alle titels zijn in de bestsellerlijst verschenen.
Cruise werd in 2010 genomineerd voor de NS Publieksprijs en Noorderlicht in 2012. In november 2016 is de winterthriller Lawinegevaar verschenen en in 2017 verschenen het Paradijs en Sneeuwengelen. Suzanne Vermeer brengt twee keer per jaar een boek uit.
ISBN 9789400513587 | paperback | 320 pagina's | Uitgeverij Bruna| januari 2022
© Marjo, 23 maart 2022
IJskoud
Suzanne Vermeer
Als inspecteur van politie Ben de Groot zijn pensioen ziet naderen besluit hij de laatste jaren door te brengen in de krochten van het politiebureau waar de cold cases opgeslagen liggen. Als er gekozen moet worden welke zaken er opnieuw onderzocht gaan worden, mag ook hij zijn voorkeur aangeven. Dat is niet moeilijk: 25 jaar geleden verdween er een jong meisje. Het was Oudjaarsnacht en ze was niet thuisgekomen van een feest. Johanna van Vliet was pas zestien.
Het was een zaak van de Groot, en ook toen al zat het hem niet lekker: de ouders en broer van het meisje waren terughoudend, wat was het wat ze niet vertelden? Maar de zaak liep dood, er werd taal noch teken van Johanna vernomen.
Als de Groot aanbelt bij de familie, met de vraag of de zaak heropend mag worden, doet een nichtje van het verdwenen meisje de deur open. De 23-jarige Olivia lijkt als twee druppels water op haar tante, hetgeen niet alleen bij de inspecteur voor verwarring zorgt. De vader en broer staan afwijzend tegenover de heropening, maar de moeder en Olivia willen duidelijkheid. Bij Olivia speelt ook nog mee dat ze een scriptie wil schrijven over de ins and outs van forensisch onderzoek, en waarom niet aan de hand van de zaak van haar tante?
De Groot is er niet zo blij mee, maar moet toegeven dat Olivia met haar voortvarende en onorthodoxe manier van onderzoeken meer loswerkt dan hij zelf gedaan zou kunnen hebben. Maar hij is er wel van op de hoogte dat het gevaarlijker is dan zij weet: een van de betrokkenen van toen zit weliswaar in de gevangenis, hij is nog steeds in staat om aan touwtjes te trekken.
Intussen ontdekt Olivia dat haar familie nogal wat heeft verzwegen, vooral haar vader blijkt dingen geheim te houden. En als zij een adres vindt thuis op de zolder is ze vastbesloten zelf op onderzoek uit te gaan, en al raadt iedereen het haar af, ze vertrekt naar Kopenhagen.
Eenmaal daar raakt ze betrokken bij de kwalijke praktijken van een bedrijf dat uit is op de rijkdommen van de Inuit in Qeqertarsuatsiaat en de actievoerders die proberen te voorkomen dat een dorp van de kaart verdwijnt.
Deze wending komt nogal uit de lucht vallen, het lijkt in tegenspraak met het eerste deel van het boek. Maar natuurlijk worden de verhaallijnen keurig met elkaar verbonden en met een bijzondere ontknoping wordt het geheel afgerond. Het is een erg spannend verhaal, waarbij Olivia oog in oog komt te staan met een moordenaar, en waarin er een speciale rol is weggelegd voor inspecteur de Groot die zijn vrouw consequent mevrouw de Groot blijft noemen en die, omdat zij het voor hem gebreid heeft, ook steeds de muts met de pompon ophoudt.
Maar het is dan ook ijskoud, het is met recht een winterthriller.
Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In overleg met zijn familie is besloten om de boeken van Suzanne Vermeer voort te zetten.
All Inclusive (2006) was het eerste boek op naam van Suzanne Vermeer en werd meteen een bestseller. Voor de meeste volgende boeken waren de reisbranche en het toerisme het uitgangspuntvoor deze succesvolle thrillers. IJskoud lijkt een zijweg in te slaan, al blijft een deel van het verhaal zich in het buitenland afspelen.
ISBN 9789400510067 | Paperback | 312 pagina's | A W Bruna | oktober 2018
© Marjo, 2 december 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Super de Luxe
Suzanne Vermeer
In Monaco wordt een moord gepleegd. Vastgoedmagnaat Mirabelle Dubois heeft een benefietveiling georganiseerd voor de oprichting van afdeling voor kinderkankerbestrijding, waarbij de jetset erg gul is. Dochter Jolie, zelf onder behandeling in hetzelfde ziekenhuis, is ook aanwezig, evenals haar echtgenoot, een man waar Mirabelle een hekel aan heeft. Toen Jolie erkende dat haar moeder gelijk had werd een dure advocaat ingehuurd. Hij is nu nog onwetend. En aan het einde van de avond vindt Mirabelle de dood.
Dit is de proloog. Natuurlijk wordt nog wel verklaard waarom Mirabelle vermoord werd, maar niemand van het gezin Dubois is de hoofdpersoon. Dat is – we hebben tenslotte wel te maken met Suzanne Vermeer! – een Nederlandse jonge vrouw. Emma van Zomeren is net afgestudeerd en heeft besloten een jaar lang een lifestyle- en fashionvlog in de lucht te houden. Daarna zal ze zich bezinnen of ze toch zal proberen een serieus journalist te worden.
Ze is nu dan wel op vakantie aan de Franse Riviera, iedere dag maakt ze een kort filmpje voor haar vlog. Het filmfestival in Cannes is gaande, en er vallen vele beroemdheden te spotten. Maar wie is die man die haar te hulp schiet als ze beroofd wordt? Hij is superknap, lijkt wel een Italiaanse filmster. Als hij zich voorstelt als Alessandro Onesti, in Cannes met zijn tweelingzus Sofia, zoekt Emma natuurlijk op wie zij zijn. De Onesti’s zijn een steenrijke familie, en dat blijkt: Alessandro nodigt haar uit om naar Monaco te gaan, naar hun penthouse. Emma mag hen niet filmen, of hun namen noemen, ze willen privacy. Zou dat verklaren dat zij ook geen gegevens kan vinden?
Ietwat naïef laat ze zich meevoeren in de ‘super de luxe’ die hij haar biedt. Diners met champagne, dansclubs, een casino. Zelfs een super outfit om uit te kunnen gaan kopen ze voor haar. Maar Emma wil ook wel iets anders, en juist op dat gebied doet hij onverwacht afstandelijk. En als hij haar dan eindelijk meelokt naar een slaapkamer in een huis waar ze een feest bijwonen, blijken de afgelopen dagen fake geweest te zijn.
Wat tot dan toe een gezapige chicklit was over alles wat met rijk en luxe te maken heeft, verandert in een spannend verhaal. Nu hadden we al wel af en toe een ‘inbreker’ in het verhaal, een oudere man, Oleg genaamd, die snode plannen had, maar dat bleef allemaal vaag.
Nu Emma’s ogen eindelijk open zijn, zullen de verhaallijnen bij elkaar komen en volgt een ietwat bizarre ontknoping, die zomaar uit de licht komt vallen.
Veel meer dan een lekker vakantieboek is dit niet, maar willen de lezers van Suzanne Vermeer iets anders? Waarschijnlijk niet.
Er zijn betere verhalen geweest in deze serie, dus laten we hopen dat een volgende ‘Suzanne Vermeer’ op een hoger niveau zit.
Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In overleg met zijn familie is besloten om de boeken van Suzanne Vermeer voort te zetten. Net als bij de andere boeken is er een toeristisch element, de verhalen spelen zich vrijwel altijd af op een populaire vakantiebestemming. In dit geval dus de Franse Riviera.
ISBN 9789400508897 | Paperback | 320 pagina's | A W Bruna | april 2018
© Marjo, 25 juni 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Winternacht
Suzanne Vermeer
Omdat ze beloofd hadden het geheim te houden, hebben haar ouders het haar nooit verteld, dus is Karin ter Duin, traumatherapeut al 35 jaar oud als ze te horen krijgt dat ze is geadopteerd. Waarom haar ouders het nu wel vertellen? Er is een brief gekomen van haar biologische vader: hij is terminaal en wil haar toch nog zien.
Karin is geschokt. Haar hele leven stat op losse schroeven. Wil ze die vader wel zien? Er blijkt ook nog een broer te zijn. Dat geeft de doorslag: ze heeft altijd een broer willen hebben. Dus ze pakt koffers, voor haarzelf en haar dove zoontje Sam en reist af naar de Canadese stad Ottawa.
Maar in plaats van een welkome ontvangst in het stadje waar ze bij haar broer zal logeren, wordt ze aan haar lot overgelaten. Er wordt namelijk een kind vermist in Gatineau Park, een natuurpark in de buurt van Ottawa, en iedereen helpt mee zoeken. Het vermiste meisje is Liv, de dochter van Tom en Katy.
Dat er een burgerzoektocht is georganiseerd is een doorn in het oog van politie-inspecteur Dawn Clark. Zo verdwijnen eventuele sporen als er een misdrijf in het spel is!
Het broertje van Liv beweert dat zijn zusje meegenomen is door de heks. Dawn weet dat hij Abigail Wilson bedoelt, een vrouw die in een afgelegen hut woont met haar hond. Inderdaad vinden ze het meisje daar, maar het is te laat. Heeft Abigail daar de hand in? Als er even later weer een kind verdwijnt rijzen er twijfels: op dat moment zat Abigaïl immers in de cel!
Intussen heeft Karin haar broer Jonas ontmoet, die haar voorstelt aan zijn partner Hailey, die weer de zus is van Dawn. Die kan op Karins zoontje passen als zij haar vader gaat bezoeken. Karin schrikt er van: de man is op sterven na dood. Wat wil hij haar perse vertellen? Het is helaas te laat. ’Laat het stoppen’, brengt hij nog uit.
Als Jonas haar in het ouderlijk huis laat kijken, ontdekt Karin een dagboek van haar moeder. Wat daarin staat komt niet overeen met het verhaal van Jonas. Haar moeder zou gestorven zijn bij de bevalling waarbij Karin, toen Kareena genoemd, geboren werd. Maar ze schreef de dag daarna nog in het dagboek! Welke geheimen verbergt het verleden? Wat was er zo belangrijk dat Karin nu ineens naar Ottawa geroepen werd?
Als er antwoord op deze vragen komt, blijken er nog meer kinderen gevaar te lopen.
Lekker spannend deze thriller. We ontdekken ook met dit nieuwe boek niet wie de ghostwriter is, maar het is zeker een waardig opvolger. Het is goed geschreven: in de stijl van Suzanne Vermeer zijn er beschrijvingen van omgeving en interieur, en naast de spannende verhaallijn is er een romantische element. Je denkt als lezer snel te weten wie de dader is, maar de schrijver houdt een slag om de arm, dus je weet het pas zeker als je het boek bijna uit hebt.
ISBN 9789400508422| paperback |312 pagina's | Uitgeverij Bruna| oktober 2017
© Marjo, 10 december 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Het paradijs
Suzanne Vermeer
Liza Roozenboom wordt er gek van: iedereen denkt dat haar zoon Mark gewoon de bloemetjes buiten aan het zetten is op het Griekse eiland Corfu. Maak je niet zo druk, zeggen ze tegen haar, het is normaal dat een zoon van 22 zijn moeder niet alles vertelt. Zeker als hij verliefd is! Maar dat is het juist. Liza en Mark hebben zo’n goede band dat het heel erg vreemd is dat ze niets van hem hoort. En als Liza er dan ook nog achter komt dat de vriend van Mark, met wie hij samen op pad is gegaan, wèl terug is in Nederland, wordt ze zo ongerust dat ze zelf het vliegtuig neemt naar Griekenland.
Daar ontdekt ze dat hij inderdaad met een meisje op pad is gegaan. Zij zouden een boot wegbrengen en nog wat backpacken. Als Liza de politie inschakelt wuift een opdringerige commissaris haar bezorgdheid weg. Een detective die ze inschakelt lijkt minder corrupt, maar komt ook niet met resultaat. Liza moet met lege handen terug naar Nederland. Zonder te weten waar Mark is. Er komen wel een paar vreemde mailtjes van haar zoon, en al weet ze beter, Liza houdt zich daar maar aan vast. Mark is ‘gewoon’ aan het backpacken…
Dit was een jaar geleden. En nu is er een schoen aangespoeld, met menselijke resten. Buiten medeweten van de commissaris, stelt inspecteur Flavian Liza op de hoogte. Hij heeft haar verhaal altijd geloofd, omdat hij als geen ander weet heeft van wat er allemaal speelt op het eiland. Opnieuw vliegt Liza naar Corfu.
Het verhaal wordt verteld vanuit wisselend perspectief, maar vooral vanuit de moeder. Over haar zijn er ook de flashbacks naar 25 jaar geleden, toen Liza op vakantie was in Griekenland en een avontuur beleefde. Wat dat er mee te maken heeft, verklap ik net zo min als de ontknoping van het plot.
Het paradijs is een verhaal met genoeg actie en spanning zodat je het in één ruk uit wilt lezen, al is het redelijk voorspelbaar. Naast corrupte Grieken zijn er gelukkig ook betrouwbare mensen, zodat je niet helemaal de schrik te pakken hebt na het lezen van dit boek en je toch met gerust hart op vakantie kunt naar een Grieks eiland. Met dit boek in je koffer natuurlijk!
Suzanne Vermeer was het schrijverspseudoniem van de Nederlandse auteur Paul Goeken. Sinds zijn overlijden in juni 2011 blijven er onder dezelfde auteursnaam titels verschijnen, nu door een onbekende auteur geschreven.
ISBN 9789400507708 | paperback | 312 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | april 2017
© Marjo, 20 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Lawinegevaar
Suzanne Vermeer
Chantal Donkers heeft het helemaal voor elkaar. Door een strafzaak die landelijke aandacht heeft getrokken, is ze plotsklap een bekende Nederlander geworden. Haar gezicht is regelmatig op televisie te zien en het gaat haar financieel voor de wind. Eindelijk voldoet Chantal aan de torenhoge verwachtingen van haar vader, iets wat erg belangrijk voor haar is. Als kers op de taart heeft Chantal sinds kort een geweldige vriend. Haar nieuwe liefde Niels ziet er niet alleen goed uit, hij is ook nog eens een stoere politieman. Chantal heeft het getroffen.
Landelijke bekendheid brengt echter ook vervelende dingen met zich mee. Chantal wordt al een tijdje gestalkt. Dagelijks ontvangt ze ronduit nare brieven van de onbekende die zich in haar leven heeft gemengd. Op het moment dat Chantal haar appartement te koop zet, gaat de stalker een stapje verder en jaagt hij Chantal de stuipen op het lijf. Er beginnen barsten in Chantals perfecte leven te komen, vooral ook omdat ze twijfelt aan de onschuld van de cliënt die haar beroemd heeft gemaakt. Dankzij Chantal kon zijn schuld niet bewezen worden maar betekent dat ook dat Ali Aslan zijn vrouw werkelijk niet heeft vermoord?
Wanneer Chantal wordt uitgenodigd voor het televisieprogramma Wake Up Call ontdekt ze dat kijkcijfers voor integriteit gaan. Voor het oog van de kijker wordt ze aan de schandpaal genageld wanneer blijkt dat Ali Aslan kort voor de uitzending de conciërge van het Amstel Hotel op brute wijze in elkaar heeft geslagen. Er wordt een gruwelijk filmpje van de mishandeling aan Chantal en de kijkers getoond. De beelden liegen er niet om. Chantal wordt door de presentator van het programma volkomen voor schut gezet. Ze houdt zich groot maar na de uitzending maakt ze zich woedend uit de voeten. In de auto komen de tranen.
Chantal beseft dat haar succes een prijs heeft. Het geld en de roem hebben haar veranderd in het type advocaat dat ze nooit heeft willen zijn. Chantal wilde opkomen voor onschuldigen en beslist geen criminelen vrijpleiten. Toch is dat precies wat ze heeft gedaan. Ari Aslan is geen lieverdje en dat wist ze vanaf het begin. Als zij geen twijfel over zijn schuld had gezaaid, had de mishandelde conciërge nu niet in kritieke toestand in het ziekenhuis gelegen. In overleg met haar zakenpartner besluit ze tijdelijk een stapje terug te doen. Ze neemt zich voor samen met Niels op wintersportvakantie te gaan om de verhitte gemoederen voor de troostende koelte van de sneeuw te verruilen.
Chantal begint zich zowaar wat te ontspannen. Over een week zit ze heerlijk in het buitenland, verlost van haar stalker en de publiciteit. Even zal het alleen om haarzelf en Niels draaien. Wanneer de deurbel gaat, reageert ze schrikkerig. Gelukkig is Niels bij haar, niemand kan haar iets doen. Chantals angst blijkt al snel ongegrond. Degene die voor haar deur staat, ziet er allesbehalve gevaarlijk uit. Het is een meisje van een jaar of zes. Ze heeft een tas bij zich en deelt mee dat ze Fenna heet en voorlopig bij “tante Chantal” komt wonen. Chantal begrijpt niet wat haar overkomt. Tante? Ze heeft wel een uit het oog verloren zus maar die zit al jaren in het klooster. Toch? En als dit kind inderdaad haar nichtje is, waarom staat ze dan helemaal alleen bij Chantal voor de deur?
Toen ik dit boek las, was weercode oranje van kracht. Het sneeuwde en ijzelde en er werd aangeraden niet de weg op te gaan als het niet strikt noodzakelijk was. Ik bleef keurig thuis en dat bleek beslist geen straf. Lawinegevaar heeft de op de achterkant vermelde belofte “Winterse ontspanning” absoluut waargemaakt.
De boeken van Suzanne Vermeer lees je vooral om te ontspannen. Wie op zoek is naar een literair hoogstandje, zal voor een ander boek kiezen. Toch heeft de kwaliteit van het verhaal me aangenaam verrast. Het lijkt wel of de auteur, die zich nog altijd achter een pseudoniem verschuilt, steeds beter gaat schrijven! Lawinegevaar is goed opgebouwd en lekker spannend. De persoonlijke strubbelingen van Chantal voegen zelfs een prettige diepgang toe. Een aantal verhaalwendingen zijn voor de doorgewinterde lezer misschien niet heel verrassend maar dat mag de pret niet drukken want de auteur weet de aandacht van de lezer heel goed vast te houden. Dankzij Lawinegevaar werd een verplicht dagje thuisblijven een heerlijk ontspannende dag.
ISBN 9789400507692 | paperback | 312 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | november 2016
© Annemarie, 10 januari 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Lawinegevaar
Suzanne Vermeer
Advocate Chantal Donkers dacht dat ze het allemaal voor elkaar had: een glansrijke carrière, met de media-aandacht waar ze dol op is. Haar credo is dat je kansen moet pakken als ze voorbij komen, want als jij het niet doet, doet een ander het wel. Dat ze vaak uitgenodigd wordt voor gastoptredens, vindt haar vader net zo prachtig als zijzelf. En omdat ze de enige overgebleven dochter is wil ze hem graag blij maken. Er is nog wel een zus. Er was een zus. Zij en haar ouders hebben al tien jaar taal noch teken van haar vernomen, nadat ze totaal onverwacht in een klooster is gegaan.
Totaal verbijsterd is Chantal dan ook als op een dag de bel van haar appartement gaat en een klein meisje vraagt of zij tante Chantal is:
‘Mama zegt dat ik bij jou veilig ben.’
De zesjarige Fenna zal haar leven danig overhoop halen. En niet alleen het hare, ook van haar vriend Niels. Ze hadden net een vakantie geboekt: Zwitserland, de sneeuw in en een leuke treinreis maken. Chantal was daar hard aan toe, het had haar even niet meegezeten, de man die zij nog maar pas geleden vrij had weten pleiten was opnieuw in de fout gegaan, en of het daar iets mee te maken had wist ze niet, maar iemand stuurde haar vervelende dreigbrieven.
Gelukkig had ze Niels, nuchter en kordaat - hij is politieman - weet hij haar op te beuren, en ook de onverwachte komst van Fenna stoort hem nauwelijks. Integendeel, hij ontpopt zich als een leuke oom, en begint over een eigen gezinnetje.
Nou, daar wil Chantal nog wel even over nadenken, maar intussen trekt ze wel alvast bij hem in. Haar eigen flat is te klein en bovendien is die stalker daar al twee keer binnengedrongen, ondanks dat ze nieuwe sloten had aan laten brengen met hulp van Niels, die er ook voor zorgt dat ze een beschermer krijgt.
En dan gaan ze zoals gepland op vakantie. Met Fenna. En Chantal geniet, net als Niels en Fenna. Tot de dag dat er enorm veel sneeuw valt, en er lawinegevaar dreigt. Maar niet alleen de sneeuw is gevaarlijk, er blijken veel meer gevaren op de loer te liggen. Niemand is zijn leven meer zeker.
Het verhaal begint heel rustig. De dreiging wordt langzaam opgebouwd, en raakt pas in een stroomversnelling als het drietal al even geniet van de vakantie in Zwitserland. De schrijver zorgt er voor dat vanaf het begin iedere man verdacht lijkt, ook diegenen die Chantal zelf niet verdenkt. Er is wel sprake van enige voorspelbaarheid, maar dat drukt de pret geenszins. Er komen nog heel wat spannende scènes voorbij, voor we zullen weten of onze vermoedens kloppen.
Zoals het Suzanne-Vermeerboeken betaamt, leest het verhaal lekker vlot, omdat het geschreven is op een lichte gezellige toon, zonder onnodige uitweidingen of beschrijvingen. En naast de spanning is er een dosis romantiek. Jawel, zelfs al maakt onverwacht een zesjarig meisje inbreuk op het prille liefdesleven van Chantal en Niels! En omdat dit soort boeken er horen te zijn voor de momenten dat je even je eigen sores wilt vergeten, voor de momenten dat je je even lekker onderuit wilt zakken, is het goed dat de serie Suzanne-Vermeerboeken nog steeds voortgezet wordt.
ISBN 9789400507692| paperback | 312 pagina's | Uitgeverij Bruna|november 2016
© Marjo, 12 november 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Costa del Sol
Suzanne Vermeer
Alexandro Sanchez is taxichauffeur. Als er een speciale oproep bij het bedrijf komt, specifiek voor hem, stelt hij zich op bij het Centraal Station in Amsterdam. Het duurt lang, maar dan trekt een persoon in een boerka het achterportier open. Er worden Alex enkele woorden toegebeten. ‘Alex está en peligro. Un hijo por un padre.’ (Alex is in gevaar. Een zoon voor een vader’) Zijn rustige leventje was voorbij, wist hij. Achterhaald door het verleden, zal hij nooit meer met gerust hart zijn vrouw en kinderen alleen thuis achter kunnen laten. Het brengt hem zo van zijn stuk dat hij terwijl hij zich naar huis haast, vanachter het stuur een sms verstuurt. Het wordt hem fataal. Zijn vrouw Eline krijgt de vreselijke boodschap dat ze verder als weduwe door het leven zal moeten. Maar er is nog iemand die deze boodschap krijgt: Sara Verbeek, journalist.
De levens van deze vrouwen worden verder verbonden als Eline een jaar later besluit om naar Spanje te gaan met haar kinderen. Om afscheid te nemen van het verleden. Om een nieuw leven te kunnen beginnen. Na een kort verblijf bij de ouders van Alexandro, zullen ze hun vakantie doorbrengen aan de Costa el Sol. Maar het bezoek van Sara gooit roet in het eten. Eline vertrekt met vragen voor haar schoonouders. En de antwoorden - of het gebrek er aan - zullen hun leventje danig in de war schoppen.
Ook al duurt het lang voor duidelijk wordt wat er allemaal aan de hand is, is er vanaf het begin een spanning in het verhaal. Na het eerste hoofdstuk wil je immers weten wat er aan de hand was. Wie was die onbekende, en wat betekenen die woorden? Het wordt levensgevaarlijk voor de twee vrouwen en hun kinderen...
Ook dit boek dat sinds de dood van Paul Goeken door een geheimzinnige auteur geschreven wordt onder de naam Suzanne Vermeer, is weer een spannend lekker verhaal, heerlijk voor op het strand, Spaans of anderszins, maar natuurlijk hapt het net zo lekker weg in je luie stoel.
Prettig korte hoofdstukken, en een vlot lopende stijl. Lekker vakantieboek!
ISBN 9789400504899 |Paperback |320 pagina's |Uitgeverij Bruna| mei 2015
© Marjo, 25 mei 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Costa del Sol
Suzanne Vermeer
Costa del Sol, de jongste loot aan de serie thrillers van Suzanne Vermeer, is te typeren als een spannend boek dat je bij voorkeur dient te lezen tijdens je vakantie. Met warme temperaturen, een zonnebril op je neus en een glas verse sangria onder handbereik creëer je de perfecte sfeer om te genieten van de avonturen van Eline en Sara.
Eline is al jaren gelukkig getrouwd met haar Spaanse vakantieliefde Alexandro. Het paar woont in Almere en heeft twee kinderen. Alexandro is taxichauffeur en wanneer hij een onbegrijpelijk maar dreigend boodschap krijgt raakt hij zo van streek dat hij onderweg een dodelijk ongeluk krijgt. Ook de man van de zwangere Sara komt hierbij om het leven.
Sara is journaliste en haar speurneuzenbloed begint te kriebelen wanneer zij een jaar na het fatale ongeluk met Eline in contact komt. Eline heeft een vreemd sms'je gekregen die betrekking heeft op het verleden van Alexandro en ze schakelt Sara in om in Spanje op onderzoek uit te gaan. Voor hun gemoedsrust willen ze er per se achter komen wat er aan de hand is en wie verantwoordelijk is voor de dood van Alexandro en Sara's echtgenoot.
Suzanne Vermeer (pseudoniem van Paul Goeken) staat bekend om de vakantiethrillers die vanaf 2006 – het jaar waarin haar debuut All Inclusive verschijnt – met grote regelmaat verschijnen. In eerste instantie zijn het alleen zomervakantieboeken, maar vanaf 2010 ook thrillers voor de wintersportliefhebbers (en vele anderen).
Na het overlijden van Goeken in 2011 is er nu een andere auteur die met veel elan de schrijfpen van Vermeer heeft opgepakt. Costa del Sol is volgens het bekende stramien geschreven waarbij gewone Nederlanders tijdens hun vakantie op minder frisse zaken stuiten. In dit boek zijn het Eline en Sara die in Barcelona te maken krijgen met duistere machten uit het Spaanse verleden. Een verleden dat nog steeds zijn tentakels naar het heden uitstrekt en nog steeds slachtoffers maakt.
Het boek is niet direct heel spannend of voorzien van goed uitgewerkte hoofdpersonen, en het pijnlijke verleden van Spanje – toch de aanleiding voor de plot – wordt slechts marginaal belicht. Maar Suzanne Vermeer weet wel te boeien. Zeker in de tweede helft van het boek wanneer de ontwikkelingen elkaar steeds sneller opvolgen en de vaart er goed in zit. Je wilt alleen maar verder lezen om erachter te komen waar Sara is gebleven, die met een pistool op zich gericht ontvoerd werd, en waarom Eline geblinddoekt in de auto van haar goede vriend Mateo zit die steeds dieper het binnenland van Spanje inrijdt.
In het genre van de vakantiethriller is Costa del Sol een geslaagd boek. De liefhebbers hebben weer iets om naar uit te kijken.
ISBN 9789400504899 | Paperback | 320 pagina's | Uitgeverij Bruna | mei 2015
© Joanazinha, 19 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Goudkust
Suzanne Vermeer
Fleur heeft na een heel vervelende ervaring dan toch de liefde van haar leven ontmoet: de Kroatische Tibor. Heel wat anders dan haar vorige vriend, die haar bedrogen heeft. Ze is nu al zeven jaar samen met Tibor, en al is hij bezitterig, dominant en jaloers aangelegd, ze voelt zich veilig bij hem. Ze gaat met hem mee naar Kroatië, en als hij haar daar na een paar jaar ten huwelijk vraagt, zegt ze volmondig ja! Tibor beheert en bezit een danstent en een cocktailbar. De zaken gaan goed, Fleur leidt een luxe leventje.
Voor de bruiloft haar vriendinnen uit Nederland uitnodigen is dus geen probleem. Anders heeft ze niemand, want met haar ouders heeft ze geen contact meer. Dat dateert al van uit de tijd van haar vorige relatie, waarvoor haar ouders haar waarschuwden. Fleur was evenwel stapelverliefd en verbrak het contact met haar ouders. Ze had er geen zin in hen gelijk te geven toen het misliep en Tibor was een geschenk uit de hemel!
Hij vindt het prima dat haar vriendinnen komen. En dus komen Noa, Milou en Sanne een paar dagen voor de bruiloft aan in Zagreb.
Wat intussen voor Fleur de gewoonste zaak van de wereld is, namelijk dat ze continu bewakers om zich heen heeft, dat vinden de meiden niet zo normaal. Vooral Noa is achterdochtig. Zij houdt niet van poespas, is de nuchterheid zelve en houdt er van gezond te eten, en veel te sporten. Sanne luistert niet naar haar goedbedoelde adviezen. Zij is dol op eten en dat kun je ook aan haar zien. Ze is zorgeloos, en wil genieten van het leven. Milou is de zweverige van het stel. Ze is erg beïnvloedbaar en wisselt makkelijk van inzichten. Fleur is benieuwd hoe ze er nu weer uit zal zien, en welke ideeën ze deze keer aanhangt!
Dat blijkt kaartleggen te zijn. Natuurlijk wil ze - eenmaal geïnstalleerd - meteen een sessie met Fleur. De voorspellingen zijn niet goed:
‘Jij denkt misschien dat je de perfecte relatie hebt, maar volgens de kaarten kijkt Tibor daar wat anders tegenaan.’
Natuurlijk doen de anderen dit af als onzin. Maar het is wel vreemd dat Tibor zo vaak weg is, en dat zij geen stap kunnen zetten zonder die twee mannen. En was dat akkefietje tijdens de autorit vanaf het vliegveld misschien toch wat anders dan ‘Tsjechen die zich niet gedragen’?
Als Fleur ontvoerd wordt, weet Sanne het zeker: Tibor deugt niet.
Doordat de lezer een wisselend vertelperspectief krijgt voorgeschoteld weet die eerder wat er aan de hand is, dan de vriendinnen. Dat doet niets aan de spanning af, want helaas voor Tibor en zijn bodyguards zijn de meiden slimmer en onvoorspelbaarder dan hij zou willen.
Kunnen ze Fleur terug vinden? Klopt dat verhaal van haar aanstaande wel, dat het in Kroatië de gewoonte is om de bruid te ontvoeren zo vlak voor de bruiloft?
En wat betekent dat gedoe met die telefoon?
De karakters van de meiden worden goed ‘gebruikt’, en door toch wel verrassende wendingen in het verhaal is dit een lekker spannend boek.
ISBN 9789400504691|paperback |320 pagina’s | Uitgeverij Bruna| mei 2014
© Marjo, 29 mei 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Mont Blanc
Suzanne Vermeer
Het vijftiende boek dat verschijnt onder de naam Suzanne Vermeer is opnieuw een schot in de roos. Het staat al weer hoog op de bestsellerlijsten.
De mensen die het gekocht hebben zullen niet teleurgesteld worden: opnieuw smul je van het verhaal. Opnieuw leef je mee met de hoofdpersoon, met wie het allemaal niet zo soepel loopt.
Het is een van de kenmerken van de Vermeerthrillers: de hoofdpersoon is altijd een jonge vrouw, die denkt dat ze het goed voor elkaar heeft. Altijd rijst er een probleem: binnen het eigen knusse gezinnetje, met de geliefde of met de financiën, wat ook: de jonge vrouw heeft een reden om een reis te gaan maken. Naar een of ander vakantieoord, in het Noorden of juist in het Zuiden van Europa.
In ‘Mont Blanc’ gaat de reis dus naar Zwitserland. De reizigers zijn Laura, haar vriend Tim en diens vriend Sander. Laura heeft geen werk meer, en is tijdelijk gaan werken voor Tim en Sander die een bedrijfje in voedingssupplementen hebben opgestart. Ze merkt wel dat Sander het geen goed idee vindt, hij houdt de administratie liever in eigen handen. Ook merkt ze dingen op die er op wijzen dat er iets niet helemaal goed zit. Wat doet Sander midden in de nacht op kantoor?
Als ze de twee vrienden betrapt op een ruzie, en haar naam hoort vallen, is de verklaring van Sander dat Tim onvruchtbaar is en haar dat niet wilde vertellen. Wat moet ze daar nou mee, ze is dol op Tim... en wat zegt dit over zijn betrouwbaarheid? Waarom heeft hij dat niet gewoon verteld? Als ze dan bij hem thuis ook nog een doos met kaarten vindt, zonder afzender, maar duidelijk van een vrouw, wordt ze achterdochtig. Wat is er gaande: gaat Tim nog met een ex-vriendin om? En wat is er met Sander?
Eigenlijk heeft ze niet zo’n zin meer om mee te gaan met Tim en Sander, die naar Chamonix willen. Maar ook al vindt ze dat Sander niet zonder vragen had mogen boeken voor drie personen, ze laat zich overhalen...
En ja, dan gebeuren er allerlei onverkwikkelijke zaken, waar ik verder natuurlijk niet over uit ga weiden.
Het wordt gevaarlijk. Niet alleen voor Laura, maar ook voor de mannen. En de dingen zijn natuurlijk heel anders dan ze dacht; dan de lezer dacht.
Dat is het leuke van dit verhaal: het gaat niet helemaal zoals je denkt.
Naast romantiek is er volop spanning en dramatiek daar aan de voet van de Mont Blanc, en je begint hard te twijfelen of dit nog goed kan komen...
ISBN: 9789400504707 | Paperback | 272 pagina's | Uitgeverij Bruna | januari 2015
© Marjo, 24 januari 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Goudkust
Suzanne Vermeer
Een aantal jaar geleden was het leven van Fleur de Wit nog een ware nachtmerrie. Haar toenmalige vriendje Reggie ontpopte zich tot een loverboy. Fleur ging, verstoten van vrienden en familie, door een hel. Toen leerde ze Tibor kennen. Hij redde haar uit de klauwen van Reggie en het leven van Fleur veranderde van een nachtmerrie in een sprookje.
Twee jaar geleden verhuisde Fleur naar Kroatië, het geboorteland van Tibor. Sinds de dood van zijn vader runt Tibor daar twee clubs. De zaken gaan goed. Fleur en Tibor wonen in een kast van een huis en aan mooie kleding en sieraden geen gebrek. Wel is het jammer dat ze altijd in het gezelschap van bodyguards moeten verkeren maar Fleur is daar al aardig aan gewend. En nu staat er een huwelijk op stapel. Kortgeleden deed Tibor zijn grote liefde een meer dan romantisch aanzoek.
Tijdens haar relatie met Reggie, verloor Fleur haar beste vriendinnen Noa, Milou en Sanne uit het oog. Reggie zonderde haar af van de buitenwereld en de schaamte deed de rest. Nu is het contact weer hersteld en Fleur nodigt haar vriendinnen uit om bij haar en Tibor vakantie te komen vieren. Aansluitend aan het gezellige samenzijn zal dan een droombruiloft plaatsvinden. Fleur heeft haar vriendinnen gemist en het weerzien is warm en hartelijk. Kleine kink in de kabel is dat Tibor nauwelijks tijd voor hun heeft. Problemen op het werk eisen al zijn aandacht op.
Fleurs vriendinnen zijn blij dat het zo goed met haar gaat. Hun vriendin heeft hen de afgelopen jaren veel kopzorgen gekost maar nu lijkt het leven van Fleur dan toch eindelijk in een rustiger vaarwater te zijn beland. Toch zijn er ook twijfels. Noa, Milou en Sanne worden zenuwachtig van de bodyguards die hun geen moment uit het oog verliezen. En heeft Tibor altijd zo weinig tijd voor zijn verloofde? Is hij wel zo fantastisch als Fleur beweert? Het prachtig huis van Fleur lijkt steeds meer op een gouden kooi. Toch genieten de vrouwen van de leuke uitstapjes die er tijdens hun verblijf gemaakt worden. Maar dan wordt Fleur ontvoerd. Gewoon midden op straat, voor de ogen van haar hevig geschokte vriendinnen.
Tibor is in alle staten als hij het slechte nieuws verneemt. Toch probeert hij de vriendinnen van Fleur wijs te maken dat er niks aan de hand is. Het is een traditie beweert hij. Een Kroatisch gebruik. Een vrouw die gaat trouwen wordt zogenaamd ontvoerd en dan moet de bruidegom haar opsporen. Noa, Milou en Sanne willen zijn verhaal maar al te graag geloven maar het gedrag van Tibor past niet bij een onschuldige gebeurtenis. Nadat de vrouwen op hun hotelkamer met een pistool zijn bedreigd, laten ze zich niet langer voorliegen. Tibor is echter niet voor rede vatbaar. De zorgen om Fleur nemen toe en de drie vriendinnen voelen zich niet langer veilig. Is Tibor wel de man die hij beweert te zijn? Noa, Milou en Sanne zijn steeds vaker getuige van vreemde “akkefietjes”. Zien ze Fleur ooit nog terug?
Over Winterberg, het vorige boek van Suzanne Vermeer, was ik maar matig enthousiast. Het boek las lekker weg maar het verhaal vond ik ongeloofwaardig en de hoofpersonen kwamen niet al te snugger over. Over Goudkust ben ik echter wél enthousiast. Het verhaal leest als een trein, de verhaallijn is leuk gekozen en de diversiteit van de personages geeft kleur aan het geheel. Het duurt even voordat de vriendinnen doorhebben wat er precies aan de hand is maar ze laten zich niets wijsmaken en durven kritisch te zijn. Ondanks alle spannende gebeurtenissen blijft het verhaal luchtig. Dit boek lees je niet voor de diepgang maar puur ter ontspanning.
Haal je vakantiekoffer maar weer leeg, beslis welk paar schoenen je thuis zult laten, vervang het schoeisel door een exemplaar van Goudkust en je gaat een fijne vakantie tegemoet!
ISBN 9789400504691 | paperback | 304 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers| mei 2014
© Annemarie, 2 juni 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Winterberg
Suzanne Vermeer
Sophie en Daan zitten financiëel gezien in de problemen. Daan is boekhouder en die branche heeft flink te lijden onder de crisis. Hij wordt er chagrijnig van. Sophie, docente wis- en scheikunde, lijdt daaronder. Als haar tante Eva komt te overlijden en zij naar Winterberg moet voor het voorlezen van het testament, krijgt ze visioenen: misschien erft ze wel een groot geldbedrag en kunnen ze hun rekeningen weer betalen?
De twee reizen af naar Winterberg, waar het ook winter is, er ligt sneeuw. Maar sprookjesachtig is het bepaald niet, vooral de kamer die ze toegewezen krijgen in het verder lege en naargeestige hotel is maar een akelige, sombere kamer.
Tante Eva heeft altijd het familiehotel beheerd met haar echtgenoot Dieter, met wie ze geen kinderen had. Wel zijn er nog twee andere nichten: Lieke en Isa, en die blijken ook genoemd te worden in het testament.
Sophie vindt Lieke maar een oppervlakkige flierefluiter. Ze is nooit serieus, steekt overal de draak mee en kan ook heel akelige snerende opmerkingen maken. Isa daarentegen is wèl serieus, plichtsgetrouw en zij werkt al enige tijd in het hotel. Niet vreemd dus dat als er een keuze gemaakt worden: het hotel behouden of verkopen, dat Isa kiest voor het eerste!
Maar Lieke en Sophie willen het geld, en vinden Dieter, die ook mee moet beslissen, aan hun kant.
Sophie vindt dat oom Dieter maar een zwakke, oude man is geworden. Hij lijkt volledig te steunen op Mara, die behalve zijn verzorgster ook het enige personeelslid in het hotel is.
Dit zijn de spelers: Dieter en Mara; Daan en Sophie, Lieke en Isa.
De lezer weet al dat een van hen vermoord is. Het is ook bekend wie dat is. Maar waarom en door wie? Lopen de andere hotelbewoners ook risico?
Het politieonderzoek verloopt heel akelig, het lijkt wel of zij helemaal geen zin hebben om een goed onderzoek te doen. Voor hen is de zaak zo klaar als een klontje. Daan heeft geld nodig, hij is de dader!
Sophie is de enige die in hem gelooft, en ze zal iets moeten ondernemen, hoe eng ze het ook vindt, ze zal het geheim van het hotel moeten ontrafelen.
Dit is de tweede ‘Vermeer’ die niet door Paul Goeken geschreven is, en zijn opvolger (??) kan het net zo goed, zo niet beter.
Het blijven lekkere, niet diepgaande verhalen, prima boeken om van te genieten, onderuitgezakt in je luie stoel, met een glaasje erbij en de kachel aan.
Nadenken moet je niet teveel doen, laat het maar gewoon over je heen komen, zelfs als je al denkt te weten wie de dader is.
ISBN 9789400503434| paperback | 272 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2014
© Marjo, 8 januari 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Winterberg
Suzanne Vermeer
Vol verwachting reizen Sophie en Daan Smit naar het Duitse wintersportgebied Winterberg. Sophie staat vermeld in het testament van haar onlangs overleden tante Eva. Tot aan haar dood runde de kinderloze Eva samen met haar man Dieter een hotel in het populaire vakantieoord. Sophie en Daan hebben financiële problemen en hopen dat tante Eva gul is geweest.
Het hotel in Winterberg ligt er somber en verlaten bij. Er verblijven wegens renovatiewerkzaamheden geen gasten. De kamer die Sophie en Daan krijgen is dermate lelijk dat ze zich niet voor kunnen stellen dat mensen voor hun plezier in het hotel verblijven. Kleine tegenvaller is dat ook Sophies nichtje Lieke haar opwachting maakt. Zij staat ook in het testament. Nicht Isa werkt in het hotel en blijkt eveneens een erfgename te zijn. Sophie kan haar teleurstelling nauwelijks onderdrukken. Hoe meer erfgenamen, hoe minder geld ze zal opstrijken.
Tante Eva maakt het haar man en nichtjes niet makkelijk. Vooral oom Dieter is behoorlijk ontstemd over de inhoud van het testament. De voorwaarden die tante Eva stelt veroorzaken vrijwel direct een hoogoplopende ruzie. Eén van de eisen van Eva is dat beslissingen unaniem moeten worden genomen maar Isa weigert mee te werken. De sfeer in het naargeestige hotel is allesbehalve aangenaam. En waarom heeft oom Dieter besloten Sophie en Daan onder te brengen in de kamer waarin zowel Eva als Eva’s moeder zijn gestorven?
De volgende dag is Isa in geen velden of wegen te bekennen. Nadat Lieke en Sophie tevergeefs op haar gewacht hebben, besluit Sophie haar te gaan zoeken. Wanneer Sophie zichzelf toegang tot de kamer van Isa probeert te verschaffen, stuit ze op iets zwaars dat tegen de kamerdeur aanligt. Tot haar grote schrik en afschuw is het Isa. Ze is op een gruwelijke wijze afgeslacht.
De politie onderzoekt de moord grondig en concludeert tot Sophies grote ontsteltenis dat Daan de dader moet zijn. Hij wordt zonder pardon afgevoerd naar het politiebureau waar hij aan een pittig kruisverhoor wordt onderworpen. Daan is al even geschokt als Sophie. Hij heeft niets met de moord te maken. Hoe kan het dat de politie beweert meer dan voldoende bewijs te hebben? De politie is bovendien op de hoogte van de geldproblemen wat niet in Daans voordeel pleit.
Sophie blijft totaal ontredderd achter in het hotel. Daan is geen moordenaar. Oom Dieter meent echter dat Daan wel degelijk de dader is en op Lieke hoeft Sophie ook al niet te rekenen. Sophie weet dat zij de aangewezen persoon is om de onschuld van Daan te bewijzen. Ze zal het geheim van het donkere hotel moeten ontrafelen. Durft ze ondanks haar claustrofobie in de geheime gang te gaan kijken die Daan kort voor zijn arrestatie ontdekte?
Suzanne Vermeer was het pseudoniem van de in 2011 overleden Paul Goeken. Het is niet bekend welke schrijver of schrijfster momenteel achter de naam Suzanne Vermeer schuilgaat. De boeken van Vermeer hebben “vakantie” als gezamenlijk thema. In eerste instantie verschenen de boeken in de zomer maar de afgelopen jaren zijn er ook “winterthrillers” verschenen.
<br
Winterberg is een plezierig boek om te lezen hoewel het verhaal niet geloofwaardig is. De hoofdpersonen zijn niet erg snugger en zien alle aanwijzingen die naar de moordenaar leiden volledig over het hoofd. Ik moest grinniken om de verbazing die Sophie tentoonstelt op het moment dat ze beseft wie de moordenaar is. Voor mij als lezer was het geen grote verrassing. De arrestatie van Daan is heel aardig uitgewerkt. De ondervragingsmethodes zijn wel erg gewaagd - en ik hoop dat de Duitse politie in werkelijkheid iets minder grof is - maar wat ik echt boeiend vond is dat forensisch bewijs niet altijd doorslaggevend hoeft te zijn. De auteur doet op overtuigende wijze uit de doeken hoe iemand ten onrechte beschuldigd of veroordeeld kan worden. Of is Daan soms tóch de dader? Winterberg is een fijn vakantieboek met een leuke dosis spanning én ontspanning.
ISBN 9789400503434| paperback | 272 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2014
© Annemarie, 8 januari 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Route du soleil
Suzanne Vermeer
Marit is gescheiden van haar man die niet veel belangstelling heeft voor hun kinderen. Veel geld te besteden heeft ze ook niet, dus als haar vriendin Fiona voorstelt om samen naar Frankrijk af te reizen, moet ze daar even goed over na denken. Maar haar ouders zijn bereid de kinderen op te vangen, en Fiona is dan wel op luxe gesteld, maar wil ook best kamperen. En zo vertrekken ze, naar Zuid-Frankrijk.
Onderweg maken ze een grote fout: ze laten zich inpalmen door Brian, een knappe gozer, die beweert zijn vrienden kwijt te zijn. Mag hij met hen mee tot Genève?
Marit valt voor zijn charmes, en aanvankelijk vindt Fiona hem ook nog wel aardig. Maar zij komt snel tot inkeer: ze vertrouwt Brian voor geen cent en wil hem kwijt. Marit is wat toegeeflijker, en zo komt het dat ze vrij lang met de jonge man opgescheept zitten. Als ze denken hem eindelijk kwijt te zijn, blijkt hij Fiona’s telefoon gestolen te hebben en moeten ze hem wel weer opzoeken om die terug te krijgen. Ook Marits vertrouwen is dan aan het wankelen: er is een dubbelde moord gepleegd in het hotel waar zij overnacht hebben, en waar Brian ook was. Als ze iets verdachts in haar auto vindt, is de leuke vakantie niet zo leuk meer. Ze worden verhoord door de Franse politie, een onverlaat rijdt hen van de weg.
Wat een ontspannen vakantie had moeten worden lijkt op een onontkoombaar drama uit te lopen.
De lezer, die tussen de hoofdstukken door de bezigheden van de moordenaar volgt, vreest het ergste.
Toch is het voor die lezer een heel ontspannen leesavontuur. Waar in de meeste thrillers de personages levens leiden die een doorsnee mens niet leidt, is de achtergrond van deze thriller een prettig kabbelend verhaal. Marit en Fiona zijn gewoon twee jonge vrouwen die plezier willen maken. Zij maken zich niet druk over wereldproblemen, en voeren geen diepe gesprekken.
Maar de lezer weet dat er een moordenaar bij betrokken is, en die heeft bepaalde verwachtingen in sommige situaties, je denkt regelmatig dat er vast iets ergs gaat gebeuren. En dat is dan niet zo. Geduld moet je hebben! Doordat er niet die constante spanningsboog is, kun je het boek makkelijk even weg leggen en later de draad weer oppakken. Dat heeft ook zijn voordelen natuurlijk.
Iemand die fan is – moet ik zeggen ‘was’? – van Suzanne Vermeer, weet ongetwijfeld dat de oorspronkelijke schrijver vervangen is door een even geheimzinnige ander. Die ander heeft de manier van schrijven goed opgepikt, fans worden niet teleurgesteld.
Ook nu heeft het verhaal een relatie met reizen en toerisme, en zijn de hoofdpersonen heel gewone mensen. Lekker vakantieboek.
ISBN 9789400502550 | Paperback |272 pagina's | Bruna | juni 2013
© Marjo, 1 juli 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Noorderlicht
Suzanne Vermeer
Met z’n zessen op vakantie naar Noorwegen, het is een idee van Kim, die er veel van verwacht. Haar vrienden zullen elkaar beter leren kennen, maar voor haarzelf zal het een keerpunt zijn. Ze wordt dertig, en heeft net een nieuwe relatie. Brian gaat natuurlijk ook mee. Als ze haar broer Eric, eveneens reisgenoot, toevertrouwt dat ze Brian ten huwelijk wil vragen als ze een speciale plek in Noorwegen bereikt hebben, moet hij zich inhouden. Hij vertelt het haar niet, maar hij vertrouwt Brian niet. Zeker niet nu die hem net om een grote som geld heeft gevraagd.
Kim is namelijk net als Eric onafhankelijk als het om geld gaat. Hun vader heeft hen nogal wat nagelaten, een erfenis die Eric beheert. Het gaat daar even niet zo goed mee, maar dat zegt hij evenmin. Kim is een gevoelig meisje, vaak depressief. Het is erg flink dat ze deze reis heeft georganiseerd, dus Eric houdt de boel scherp in de gaten, maar zegt niets.
De andere reisgenoten zijn twee vriendinnen, Celine, die Kim al vanaf de middelbare school kent, en Marieke, met wie ze nog niet zo lang bevriend is. En dan is er nog Martin, een barkeeper, ook een vriend.
Natuurlijk hebben ook deze laatste drie zo hun kleine probleempjes. En het is ook de vraag of de onwennigheid omdat ze elkaar niet zo goed kennen, zal verdwijnen. Kim heeft daar rekening mee gehouden: ze heeft speciale plaatsindelingen in het vliegtuig, en later in de verdeling van de hotelkamers, zodat ze nader kunnen kennismaken.
Hun reis is inderdaad speciaal. Onder leiding van een Noorse reisgids trekken ze de bergen in. Iets wat blijkbaar vaker gedaan wordt, want ze komen een ander gezelschap tegen.
Maar je voelt het al komen: dit gaat niet goed. Op een dag blijken twee leden van het gezelschap verdwenen…
De schok is groot, en de thuisreis niet zonder nog meer verwikkelingen. Vooral omdat duidelijk is dat een van hen niet te vertrouwen is. Wie??
Dit is het laatste boek van Paul Goeken, die onder de naam van Suzanne Vermeer een serie thrillers schreef. Lest best? Ik vind deze een stuk beter dan de voorlaatste ‘zwarte piste’. In dit boek krijg je achtergrondinformatie mee, over Noorwegen, en al kan je stellen dat het daardoor soms wel een reisgids lijkt, deze lezer vond dat heel prettig. De onderlinge spanning komt goed over, en zelfs al kun je op je klompen natellen wie er niet te vertrouwen is, dan nog blijft het een spannend verhaal tot op het einde.
Het is gedaan. We danken de heer Goeken postuum voor een aantal lekkere wegleesthrillers..
ISBN 9789400500433 | Paperback |246 pagina's | Bruna Uitgevers| januari 2012
© Marjo, 1 februari 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Bella Italia
Suzanne vermeer
Doorsneegezinnetje gaat op vakantie naar Italië, maar alles eindigt in een drama.
Het gezinnetje bestaat uit Hans en Petra met hun elfjarige zoon Niels. Hans heeft idyllische herinneringen aan zijn eigen jeugdvakanties, maar herinnert zich ook de openbare, niet altijd even schone toiletten, en de muggen… maar Niels wil kamperen, hotels zijn maar saai.
Ze vinden een middenweg, en belanden in een mobile home, aan het Gardameer.
Al snel neemt de zoon van de buren, Thijs, Niels mee naar de jongerenactiviteiten die op de camping georganiseerd worden.
Hans vindt het maar niets, dat ze hun zoon nu niet meer in het oog kunnen houden, en gaat dan ook stiekem kijken. Het is ook daarom dat ze – aarzelend - kennis maken met de buren.
Is die jongen wel betrouwbaar? Maar de jongens komen op de afgesproken tijd thuis.
Het lijkt een mooie vakantie te worden, maar dan zien Hans en Petra op een avond Thijs thuiskomen. En Niels is er niet bij…
Suzanne Vermeer houdt de spanning goed vast, je wil weten hoe het afloopt. Zelfs als voor de lezer de dader al bekend is, blijf je doorlezen. Want bekend is nog niet betrapt, of gepakt, en het is een gevaarlijk persoon.
Als ik nu ga verklappen wat er verder gebeurt is het leuke van dit boek helemaal weg, dus ik zeg niets meer. Het is een hap-slik-weg-verhaal, lekker voor op het strand.
Dat wil zeggen… niet als je een jong kind bij je hebt, dat alleen op avontuur wil!
ISBN 9789022999875 | paperback |226 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | juni 2011
© Marjo, 16 juli 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Zwarte piste
Suzanne Vermeer
Soms heb je behoefte aan een boek waarbij je hersens geen werk hoeven te verzetten. Een boek waar geen beschrijvingen worden gegeven van een plek die je niet kent maar wel wilt kennen; een boek waar geen historische feiten waar je niets van weet, noemt; een boek kortom, dat gewoon lekker door leest, waarbij je niet de neiging krijgt dingen op te gaan zoeken. Suzanne Vermeer schrijft zulke boeken. Ze zijn een kruising tussen een bouquetroman en een thriller, waarmee ik bedoel dat er veel liefdesperikelen in voorkomen, en dat er altijd iets verkeerd gaat.
In dit boek is Saskia de hoofdpersoon. Zij heeft net een einde gemaakt aan haar huwelijk, hetgeen haar ex niet echt wil accepteren. Hij blijft haar lastig vallen, dus als ze de kans krijgt om naar Zwitserland te gaan, om daar een soort au pair te zijn, gecombineerd met een functie als gastvrouw, grijpt ze die met twee handen.
In Zwitserland komt ze bij het gezin Laponder en ze merkt al snel dat er een spanning hangt tussen man en vrouw. Ze weten het goed te hanteren, de kinderen hebben nergens last van, maar als Saskia ook nog ontdekt dat ze allebei een geheim hebben, wil ze er het fijne van weten. En Klaus, haar nieuwe vriend, weet ook meer dan hij laat merken.
De zwarte piste is een moeilijke afdaling in de bergen. Wintersporters zullen de term wel kennen. Ook in dit verhaal is de afdaling lastig, in meerdere opzichten. En in het verleden zijn er akelige dingen gebeurd. Saskia ontdekt het een en ander, wat gevaarlijk voor haar is.
En dan staat ineens haar ex voor de deur.
De lezer heeft zijn wederwaardigheden in Curaçao ook meegekregen, hetgeen overigens niet gehoeven had. We hadden ook zo wel geloofd dat het een vreselijke man is. En een domme man ook, maar wat dat betreft past hij wel bij Saskia. Ze doet wel rare dingen soms.
Als de personages niet helemaal geloofwaardig zijn, is ook de spanning niet zo hoog als het bedoeld was. Dat is jammer. Maar zoals gezegd: als je even een lekker nietsig boek wil, is dit een prima keuze!
ISBN 9789022997093 | paperback |248 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2011
© Marjo, 7 maart 2011
Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER
All-Inclusive
Het boek gaat over het echtpaar Jeroen en Chantal van der Schaaf die, nadat hun 2 zoontjes tijdens een all-inclusive vakantie in Turkijke in het zwembad van het complex zijn verdronken, op zoek gaan naar het hoe en waarom van het fenomeen all-inclusive en zijn uitwassen. Het boek wordt als literaire thriller neergezet, maar naar mijn mening is het noch literair noch een thriller.
Het eerste deel van het boek is best aardig; tot en met de terugkomst van de hoofdpersonen, Jeroen en Chantal van der Schaaf in Nederland, na de tragische dood van hun kinderen in het zwembad van het all-inclusive hotel in Turkije. Daarna wordt het een ongeloofwaardige, onsamenhangende brij van gebeurtenissen waarvan de ene nog onwaarschijnlijker is dan de andere. Tussen alle bedrijven door speelt nog de verziekte verhouding met de moeder van Jeroen ten opzichte van Chantal, een vriendin die geen vriendin blijkt te zijn en op het eind ontpoppen deze 2 personen zich als een ware Bonny en Clyde op zoek naar de moordenaars van hun kinderen, met als apotheose de zelfmoord van de zich schuldig voelende directeur van het hotel.
Het is allemaal veel teveel van het goede en het boek is geschreven in een taalgebruik waar in ieder geval mijn tenen van gaan krommen. Het 'joh' en 'meid' en het zichzelf telkens moed inspreken of kapittelend toespreken... brrrrr. Ik kon me geen moment met Jeroen en Chantal vereenzelvigen en de spanning was ver te zoeken. Ook de verwijzing in het boek naar een grote reisorganisatie (in het boek TOI genoemd) en de verwijzing op het boek dat de schrijfster zogenaamd niet onder haar eigen naam durft te publiceren, zijn te grotesk voor woorden. Op geen enkele wijze wordt geloofwaardig gemaakt dat op de in dit boek geschetste wijze dit soort vakanties georganiseerd worden. Tuurlijk zal er een kern van waarheid in schuilen: er zal zo goedkoop mogelijk gewerkt worden om de kosten te drukken, maar of dit zo ver gaat als in dit boek beschreven staat? Ten koste van de veiligheid van de consument en het verdoezelen van zoveel ongelukken?
Verder is er de verantwoordelijkheid van de consument. Bij een all-inclusive weet de vakantieganger wat dit voor de lokale bevolking kan betekenen: geen terraszitters, geen restaurantbezoekers, geen ..... en ga zo maar door. Want alles is gratig op de lokatie. Dus je weet ook wie er wel en wie er niet wijzer worden van dit soort resorts. De vage schets van wat Jeroen en Chantal van der Schaaf hierover opmerken tijdens hun tweede bezoek aan Turkije had in het licht van de kruistocht van de schrijfster tegen all-inclusive vakanties veel verder uitgewerkt moeten worden, om ook hieraan enige geloofwaardigheid toe te kennen.
Paperback | 246 Pagina's | A.W. Bruna Uitgevers ISBN10: 9022991822 | ISBN13: 9789022991824
Joanazinha, november 2007