De passagier
Jean-Christophe Grangé
Midden in de nacht wordt Mathias Freire wakker gebeld. Hij is die nacht de dienstdoende psychiater en zijn hulp is nodig. Bij het spoor is een man aangetroffen. Een zwerver die zijn geheugen kwijt is. Freire zorgt ervoor dat de man in het psychiatrisch ziekenhuis Pierre-Janet wordt opgenomen. Al snel concludeert hij dat de man de waarheid spreekt. Hij lijdt aan complete amnesie.
De onbekende man is een reus van bijna twee meter met een imposant gewicht. Een grote cowboyhoed maakt het intimiderende uiterlijk compleet. Freire heeft echter al snel door dat de man geen vlieg kwaad doet. Hij is eerder een goeiige lobbes. Zijn geheugen lijkt volledig te zijn gewist. Heeft de man iets traumatisch meegemaakt? Er is die nacht nóg een zwerver bij het spoor aangetroffen. Een dode man. Een man die op gruwelijke wijze vermoord is. De dader heeft een zorgvuldig uitgeholde stierenkop over het hoofd van de dode getrokken. Het levert een gruwelijk plaatje op. Het lijk doet aan de mythologische Minotaurus denken. Was dat ook de bedoeling van de moordenaar?
Rechercheur Anaïs Chatelet is aanvankelijk in haar nopjes met de moord. Het is de eerste moordzaak waar zij de leiding over heeft. Ze schrikt van de toestand van het lijk maar blijft gemotiveerd. Ze zal deze moordzaak zo snel mogelijk oplossen en bewijzen dat ze haar rang verdiend heeft. Dit is haar kans om onder het juk van haar vader uit te komen. Haar vader met zijn gruwelijke verleden. Zij zal bewijzen dat ze aan de goede kant van de wet staat en niet, net als haar vader, een monster is. Al snel heeft Anaïs een verdachte op het oog. De onbekende man in het Pierre-Janet kan wel eens de dader zijn.
Met behulp van hypnose weet Freire belangrijke informatie aan de zwerver te ontfutselen. De man begint zich tijdens het gesprek steeds meer te herinneren – zelfs zijn naam en woonplaats - maar wanneer Freire de informatie natrekt, blijkt er niks van te kloppen. Houdt de man hem voor de gek? Freire concludeert dat er iets heel anders aan de hand is. De man lijdt aan een zeer zeldzame stoornis: een dissociatieve fugue. De stoornis wordt waargenomen bij mensen die iets vreselijks hebben meegemaakt en zichzelf onbewust een geheel nieuwe identiteit en verleden aanmeten omdat de werkelijkheid te moeilijk te bevatten is.
Wanneer de reus bij toeval herkend wordt, besluit Freire hem naar huis te brengen. Thuis bij zijn vrouw Sylvie kan de man, die zichzelf Patrick noemt, sneller herstellen en Freire zal hem nazorg bieden. Wanneer Anaïs Chatelet het nieuws verneemt, is ze woedend maar de gebeurtenissen die volgen beletten haar de man te ondervragen. Voor de ogen van Freire worden Patrick en Sylvie door professionals afgeknald. Ook Freire is een doelwit maar hij weet te ontsnappen.
In de wirwar van gebeurtenissen die volgen doet Freire een schokkende ontdekking. Niet alleen Patrick maar ook hijzelf voldoet aan het ziektebeeld van iemand met een dissociatieve fugue. Wie is hij en waarom heeft hij onbewust een andere identiteit aangenomen? Freire ontdekt dat hij meerdere keren van identiteit is gewisseld en hij besluit zijn eigen spoor te volgen. Welke identiteit wacht hem aan het eind van zijn zoektocht op en hoe kan het dat zijn spoor gepaard gaat met het spoor van een moordenaar? Na de Minotaurus-moord stuit Freire op zijn reis door Frankrijk op meer bizarre moorden. Ze hebben allemaal een mythologische inslag.
Er zijn al miljoenen boeken van Jean-Christophe Grangé verkocht maar voor mij vormde De passagier de eerste kennismaking met deze Franse thrillerschrijver. Toevallig sprak ik tijdens het lezen van dit boek een Française die al meerdere boeken van deze schrijver heeft gelezen. Ze vertelde me dat de verhalen van Grangé gekenmerkt worden door gruwelijkheden. Ook De passagier voldoet aan dat plaatje. Het verhaal ademt doorlopend een beklemmende sfeer uit en kent schokkende gebeurtenissen. De hoofdpersonen zijn interessant en mooi uitgediept. Wie is Mathias Freire? Steeds opnieuw stuit hij op een ander identiteit. Waarom wordt hij achtervolgd en wie heeft de schokkende moorden gepleegd? Freire zelf weigert te geloven dat hij een moordenaar is maar in de ogen van de lezer begint het er steeds slechter voor hem uit te zien.
De passagier is ongewoon, vrij vergezocht maar goed onderbouwd. Dit ruim 600 pagina’s tellende boek was in een mum van tijd uit. De stijl van Grangé – heftig, meedogenloos en authentiek – spreekt me aan. Mijn eerste kennismaking met deze auteur is bijzonder goed bevallen en ik maak graag een vervolgafspraak.
ISBN 9789044524338 | paperback | 636 pagina's| Uitgeverij De Geus | juli 2015
Vertaald door Floor Borsboom
© Annemarie, 11 augustus 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER