Na de brand
Deel 6 van de Meave Kerrigan-reeks
Jane Casey
Door muren, plafonds en trappenhuizen van elkaar gescheiden, delen tweehonderdvierentwintig mensen een flatgebouw in Noord-Londen. Hun levens zijn uiteenlopend en grotendeels anoniem. Zo delen op de bovenste verdieping drie jonge vrouwen een flatje. Ze kennen elkaar nauwelijks. Overdag belet een op slot gedraaide voordeur hen het pand te verlaten, ’s-avonds worden ze opgehaald om in nachtclubs met mannen, die het niet interesseert dat de vrouwen slachtoffer van mensenhandel zijn, naar bed te gaan.
Mary Hearn, de bejaarde vrouw die een verdieping onder de drie vrouwen woont, weet niet wat zich boven haar hoofd afspeelt. Wel houdt ze het komen en gaan op haar eigen verdieping goed in de gaten. Mary Hearn is eenzaam en angstig. Volgens een medewerker van de gemeente was het beter voor haar om haar knusse huis in een gezellige buurt voor een gelijkvloerse woning te verruilen. In de acht maanden dat ze nu op Maudling Estate, zoals het flatgebouw wordt genoemd, woont, is ze al twee keer beroofd.
Het drukke gezin Bellew, dat drie appartementen verderop woont, trekt regelmatig Mary’s aandacht. Het is er een komen en gaan. Het gezin bestaat uit het echtpaar Debbie en Carl, hun twee kinderen en Carls bazige moeder Nina. Carl is een nietsnut, Debbie is uitgeblust en Nina maakt de dienst uit. Ook Melissa Bell, die tegenover de lift woont, houdt haar omgeving goed in de gaten. Ze is bang. Bang dat zij en haar zoontje Thomas gevonden zullen worden.
In eerste instantie heeft niemand in de gaten dat er brand is uitgebroken op de tiende verdieping. De rookmelder doet het niet. Pas als de rook zich door ramen, deuren en kieren heeft gewurmd, wordt het vuur opgemerkt. Er ontstaat paniek. Ook de extreemrechtse politicus die zojuist de liefde met een bevallige schone met een prachtige, donkere huid heeft bedreven, voelt hoe de angst zich van hem meester maakt. Het vreest echter niet het vuur. Geoff Armstrong is bang ontdekt te worden. Wat zullen zijn kiezers van hem zeggen als ze ontdekken dat hij met de “vijand” heult? Wat zal zijn vrouw zeggen als zijn affaire aan het licht komt? Terwijl iedereen het flatgebouw zo snel mogelijk verlaat, blijft Geoff waar hij is.
Kort na de brand arriveert rechercheur Meave Kerrigan bij Maudling Estate. Er vallen meerdere doden te betreuren. Op de elfde verdieping zijn de lichamen van twee jonge vrouwen gevonden. Zaten ze soms opgesloten? Ook is het lijk van een bekende politicus aangetroffen. Hij is uit het raam van een appartement op de tiende verdieping gevallen. Is hij gesprongen of geduwd? De dochter van Carl en Debbie Bellew ligt zwaargewond in het ziekenhuis. Ook Mary Hearn is gewond geraakt en een onbekende jonge vrouw is met vreemde verwondingen in het ziekenhuis opgenomen. Is ze tijdens haar vlucht aangevallen? Verscholen tussen auto’s op de parkeerplaats bij de flat, treft Meaves collega Derwent een angstig jongetje aan. Wie is zijn moeder en waar is ze?
Het is aan Meave, Derwent en hun collega’s om te achterhalen wat er precies is gebeurd. Is de brand soms aangestoken? Was het de bedoeling dat iemand om het leven zou komen? Zo ja: wie was dan het beoogde slachtoffer? Het onderzoek richt zich in eerste instantie op de dode politicus. Wat deed Geoff Armstrong op een plek die hij beweerde te verafschuwen en hoe is hij precies aan zijn einde gekomen? Meave en Derwent spreken vriendelijke, geschokte, argwanende en ronduit vijandige flatbewoners. Wie vertelt de waarheid en wie liegt de politie voor? Voor elke vraag die beantwoord wordt, duiken er minstens twee nieuwe vragen op.
Na de brand is het zesde boek over Meave Kerrigan. Ze heeft al heel wat meegemaakt. Onlangs heeft haar vriend haar verlaten. Tijd om over haar liefdesverdriet heen te komen, is Meave echter niet gegund. Ze heeft al tijden last van een lugubere stalker. Derwent probeert haar op zijn eigen, botte, manier te helpen. Het is echter nog maar de vraag of zijn hulp op tijd komt.
De Meave Kerrigan-reeks kenmerkt zich door een ietwat melancholieke verhaalsfeer, tal van uitdagingen en een strijdlustig hoofdpersoon. Door de eigen schrijfstijl van Jane Casey roept elk boek een gevoel van herkenning op. Het woord opgeven komt niet in Meaves vocabulaire voor. De haat-liefde relatie die ze met Derwent heeft, overgiet het verhaal met een bitterzoet sausje. Na de brand zal nog lange tijd in mijn herinneringen doorsmeulen.
ISBN 9789026335082 | paperback | 371 pagina's | Ambo|Anthos | juli 2016
Vertaald door Els van Son
© Annemarie, 5 oktober 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De jacht
Deel 5 van de Meave Kerrigan-reeks
Jane Casey
Met 'De jacht' heeft Jane Casey haar vijfde thriller geschreven met politieagente Maeve Kerrigan als protagonist. Het verhaal begint prettig genoeg met een bruiloft waar zowel Maeve als haar directe chef Josh Derwent aanwezig zijn. Ze hebben dienst en wanneer een politieman wordt vermoord worden ze teruggeroepen naar Londen. De samenwerking tussen is, ondanks zijn botheid en onverminderde vrouwonvriendelijkheid, soms ongemakkelijk maar goed. Ze vormen een hecht team maar zijn ze goed genoeg op elkaar ingespeeld om de moord op een collega op te lossen?
De vermoorde agent is onder compromitterende omstandigheden met een precisieschot in een park doodgeschoten. Hier is blijkbaar een professional aan het werk geweest. Zijn vrouw is eerder boos dan verdrietig dat hij dood is omdat ze nu alleen voor de opvoeding van haar gehandicapte zoon staat.
Maeve heeft nog meer zorgen om zich druk over te maken. Ze worstelt met haar loyaliteit naar chef Godley die niet helemaal zuiver op de graat is. En hoewel ze al een tijdje niets van hem heeft gehoord, is ze nog steeds bang dat ze weer wordt opgespoord door de man die haar al langere tijd stalkt.
Ingrediënten genoeg voor een intrigerend verhaal. Casey heeft geen flitsende politieroman met gemakkelijke oplossingen geschreven. Het is een struikeltocht voor Kerrigan en Derwent waarbij het lang onduidelijk blijft in welke hoek ze de dader moeten zoeken. De lezer raakt bijna net zo gefrustreerd als de hoofdpersonen terwijl ze moeizaam ploeteren, tegenwerking ondervinden en kleine stapjes zetten op weg naar de moordenaar, die nog meer moorden pleegt op politiemensen.
De jacht is een goed opgebouwde thriller met veel aandacht voor onderliggende verhoudingen, met name tussen de soms wat nerveuze, op het angstige af overkomende Maeve Kerrigan en de (te) krachtige Josh Derwent. Je houdt van hem of je haat hem, maar het is nooit saai op de momenten dat hij in het boek optreedt. Daar tegenover staat Maeve Kerrigan, naar wie de serie is vernoemd. Maar voor iemand die als dé hoofdpersoon wordt aangemerkt speelt ze af en toe een te ondergeschikte rol.
De personages zijn verder wel interessant en levensecht neergezet. Er is geen sprake van superhelden maar van goed uitgewerkte en tot de verbeelding sprekende karakters. Het verhaal is niet nagelbijtend spannend en er zit ook niet veel vaart in; het moet het meer hebben van de onderlinge verhoudingen en de morele dilemma's waar Maeve mee worstelt. De balans daarin is op het randje. Iets minder gepieker van Maeve en iets meer vaart in de oplossing van de moorden zou het boek ten goede zijn gekomen. Toch scoort het een ruime voldoende vanwege de vlotte schrijfstijl en de goed opgebouwde plot. En tot slot krijgt de lezer nog een fraaie cliffhanger voorgeschoteld die doet uitkijken naar een volgend boek. Maar dan hopelijk met een stabielere Maeve Kerrigan zodat ze echt kan uitgroeien tot de dragende hoofdpersoon.
ISBN 9789026329913 | paperback | 383 pagina's| Ambo|Anthos | mei 2015
Vertaald door Maartje van de Loo
© Joanazinha, 27 juni 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De jacht
Deel 5 van de Meave Kerrigan-reeks
Jane Casey
De gladde tv-presentator Hugh en zijn jonge fan Megan hoorden de schoten in het stille gebied weerklinken. Voor de schoten de stilte doorboorden, verveelde Megan zich enorm. Het uitje met de beroemde tv-persoonlijkheid was op een teleurstelling uitgelopen. Dassen spotten zag er in het programma van Hugh interessant uit, in werkelijkheid was het dodelijk saai. Tot overmaat van ramp bleek het karakter van Hugh bijzonder goed bij de nachtelijke activiteit te passen. Nadat het geluid van de schoten was weggestorven en een auto met gedoofde lichten passeerde, ontpopte Megan zich tot de dapperste van de twee. Het was Megan die uiteindelijk op het lijk in de auto stuitte.
Toen het slachtoffer zijn laatste adem uitblies, genoot rechercheur Maeve Kerrigan samen met haar vriend Rob en haar collega’s van een gezellig bruiloftsfeest. Het bruidspaar straalde, de sfeer was gezellig en niets stond een feestelijke avond in de weg. Bijna niets dan want Maeve had oproepdienst. Moordenaars houden geen rekening met bruiloften en Maeve moest haar collega Josh Derwent het slechte nieuws vertellen toen hij zich net met een bruidsmeisje voor een “onderonsje” in zijn auto had teruggetrokken. De autorit naar de plaats delict verliep dan ook niet erg gezellig.
Op de plaats delict aangekomen blijkt het slachtoffer politieman Terence Hammond te zijn. Hij moet na afloop van zijn dienst naar de afgelegen plek zijn gegaan. Waarom zit hij aan de passagierskant van zijn eigen auto en waarom is zijn auto afgesloten? Heeft de moordenaar dat gedaan? Het is Maeve die als eerste beseft wat er is gebeurd. Terence Hammond was niet alleen. Toen de schutter op hem vuurde zat er iemand over zijn schoot heen gebogen. Terence was aan de passagierskant gaan zitten omdat het stuur anders in de weg zou hebben gezeten. Terence Hammond ging het op moment van zijn dood vreemd. De heer of dame in kwestie moet hebben geweten wat er zou gaan gebeuren want de auto stond precies goed geparkeerd om de verdekt opgestelde schutter een dodelijk schot te laten lossen. Terence Hammond is met voorbedachte rade vermoord.
Maeve en Derwent hebben hun handen vol aan het moordonderzoek. De vrouw en dochter van Terence Hammond reageren vrij koel op het akelige bericht. De zoon van Terence reageert helemaal niet, hij heeft een aantal jaar geleden hersenletsel opgelopen na een ernstig auto-ongeluk. Het gezin Hammond komt niet erg gelukkig over maar dat hoeft natuurlijk niet te betekenen dat ze bij de moord betrokken zijn. Maeve en Derwent sluiten echter niets uit. Dan wordt het politiekorps opgeschrikt door een vreselijke gebeurtenis. Een aantal politiemannen zijn in de val gelokt en zonder pardon afgeknald. Er waart een politiemoordenaar door Londen rond.
Het moordonderzoek verandert in een race tegen de klok. Wie heeft het op politiemensen voorzien? Gaat het om een losgeslagen gek of is er een groep moordenaars actief? En waarom ziet politiechef Godley er steeds slechter uit? Maeve ontdekt dat hij in de problemen zit. Tegen wil en dank komt Maeve achter gevoelige informatie die levens kan ruïneren. Wat moet ze doen? Dan slaat het noodlot ook in haar privéleven toe.
De jacht is het vijfde deel van de Maeve Kerrigan-reeks maar is ook prima los te lezen. Het verhaal lijkt in het begin wat rommelig maar het is een door de schrijfster bewust gecreëerde en georganiseerde chaos. Niemand leidt nu eenmaal een strak georganiseerd leven en dat geldt ook voor Maeve en haar collega’s. Al snel ontstaat er een prettige evenwicht tussen het dagelijks leven en het moordonderzoek waarna het verhaal steeds meeslepender wordt. Ik ging binnen de kortste keren helemaal in het verhaal op.
De uit Dublin afkomstige auteur Jane Casey schiet in de roos met haar personage Maeve Kerrigan. Maeve is stoer en ambitieus maar geen heldin. Ze heeft net als iedereen te maken met privéproblemen en twijfels. Haar barse, ongevoelige collega Derwent vormt een mooie tegenhanger. Welk verleden houdt hij zo angstvallig voor zijn omgeving verborgen. Heeft het te maken met zijn tijd in het leger? De jacht zit van begin tot eind uitstekend in elkaar en smaakt naar meer.
ISBN 9789026329913 | paperback | 383 pagina's| Ambo|Anthos | mei 2015
Vertaald door Maartje van de Loo
© Annemarie, 21 juni 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De vreemde bekende
Deel 4 van de Meave Kerrigan-reeks
Jane Casey
De metropool Londen is niet langer een veilige thuishaven voor jonge, alleenstaande vrouwen. Drie van deze vrouwen zijn in hun eigen huis gewurgd. Omdat de ontzielde lichamen van de slachtoffers een aantal lugubere overeenkomsten vertonen, stelt de politie vast dat er een seriemoordenaar actief is.
De ambitieuze Meave Kerrigan wordt op de zaak gezet. Vreemd genoeg mag ze van haar baas Charles Godley haar collega en meerdere Josh Derwent niet bij de zaak betrekken. Meave weert met grote moeite het vragenvuur van Derwent af. Hij wil weten waar ze zich mee bezighoudt maar dat mag zij hem niet vertellen. Meave begrijpt niet waarom Godley voet bij stuk houdt. De doorgewinterde Derwent merkte als eerste het verband tussen de slachtoffers op en de hele zaak gaat hem duidelijk aan het hart. Waarom moet hij dan overal buiten gehouden worden?
Wanneer Godley een tipje van de sluier oplicht, is Meave geschokt. Godley vertrouwt Meave toe dat Derwent als verdachte wordt aangemerkt. Meave kan het nauwelijks bevatten. Derwent is weliswaar een onaangenaam, dominant heerschap en ze ergert zich regelmatig dood aan hem maar ze kan niet geloven dat hij een moordenaar is. Toch zijn er aanwijzingen die erop duiden dat Derwent de dader zou kunnen zijn. En dan is er nog het verleden van Derwent. Twintig jaar geleden werd de toen zeventienjarige Derwent verdacht van de moord op zijn vijftienjarige vriendinnetje Angela Poole. De verdenking werd ingetrokken maar de moordenaar van het tienermeisje is nooit gepakt.
Er zit voor Meave niets anders op dan het verleden van Derwent onder de loep te nemen. De dood van Angela toont grote overeenkomsten met de drie recente moorden. Heeft de moordenaar van Angela na twintig jaar opnieuw toegeslagen? Is de dader geobsedeerd door Angela Poole? Meave mag Derwent nog altijd niet bij het onderzoek betrekken maar hij laat zich niet afschudden. Ze ontdekt een andere, meer gevoelige kant van hem. De dood van Angela heeft hem nooit losgelaten. Pleit dat in zijn voordeel of juist niet? Derwent voldoet meer en meer aan het daderprofiel dat door de profielschetser is opgesteld.
Op de kaft van dit boek staat: “Mix Nicci French met Jo Nesbø en je krijgt Jane Casey”. Het is een gewaagde uitspraak maar gelukkig maakt Jane Casey de belofte waar. De vreemde bekende is een verhaal dat met je aan de haal gaat. De spanning bouwt zich steeds meer op waardoor je als lezer de neiging krijgt je volledig aan het dagelijkse leven te onttrekken om zo ongestoord verder te kunnen lezen. Dit boek is het vierde deel in de Meave Kerrigan-reeks maar is ook prima als standalone te lezen. Toch ben ik wel nieuwsgierig geworden naar de vorige delen want er is duidelijk al veel gebeurd. Zo is Meave samen met haar vriend Rob naar een nieuw appartement verhuisd om een stalker te ontlopen. Vrijwel niemand kent haar nieuwe adres en elke dag loopt Meave via een andere route naar huis. Ze doet er alles aan om de stalker af te schudden maar is hij ook echt uit beeld? Ook weet Meave wat haar baas Godley zorgvuldig verborgen houdt voor de buitenwereld.
De vreemde bekende is ijzersterk en geraffineerd geschreven. Wie zich eenmaal heeft laten overweldigen door het verhaal kan niet meer stoppen met lezen.
ISBN 9789041425003 | paperback | 440 pagina's| Anthos| januari 2014
Vertaald door Caecile de Hoog en Noor Koch
© Annemarie, 1 februari 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER