Dooie dagen
Pim Hermans
In de proloog loopt Bobby, nu een jonge man van 27, over een kerkhof. Het is de plek waar hij vroeger zijn hart kon uitstorten. Bij het graf van zijn oma zat hij dan, en praatte en huilde. Oma Soekeboemie, de enige die van hem gehouden heeft, denkt hij wel eens. En Usha, de hond. Ja, zij ook.
Hij heeft de hond nadat die overleden was bijgezet op het graf van Soekeboemie, die helemaal zijn oma niet was maar de overbuurvrouw.
Als hij de begraafplaats weer verlaat weet hij dat zijn moeder daar ook ergens ligt. Lekker laten liggen, denkt hij.
Intrigerend. Waarom bezoekt hij het graf van zijn moeder niet en wel dat van een vrouw die ‘alleen maar’ de overbuurvrouw was?
Als dan in het eerste hoofdstuk iemand vermoord wordt, ben je al zo nieuwsgierig dat je alleen maar verder kunt lezen...
Het slachtoffer is neergeslagen met een ijzeren staaf. Het is Frans Level, vroeger onderwijzer in Betondorp, waar het verhaal zich afspeelt.
‘Hebben ze hem eindelijk te pakken, die zeikerd?’ is de reactie van een van zijn buren.
Het slachtoffer blijkt niet zo geliefd geweest te zijn. Nu niet, maar al in de jaren vijftig, de tijd waarin Bobby zijn leerling was, werd hij gevreesd.
Is Bobby, vroeger een slachtoffer was van Lavel, degene die hem vermoord heeft? Of zijn er andere zaken die een rol spelen?
Siem Schoeman en Marion (zonder achternaam?) zijn de inspecteurs die de moord onderzoeken. Schoeman raakt tegen wil en dank persoonlijk bij de zaak betrokken, als in Rotterdam een tweede slachtoffer valt en Siem deze blijkt te kennen uit Nederlands-Indië. Speelde deze Koppejan een rol in het verleden van Bobby? En wie is die man op de brommer die steeds opduikt?
Terwijl Johan Cruijff en Cees Fasseur een bescheiden rol mogen spelen, lezen we over het leven van Bobby, die niet alleen op school een zwaar leven had, maar ook thuis gekoeioneerd werd. Wat er zich precies allemaal speelde bij hem thuis, dat hoorde hij pas toen hij volwassen was, toen hij allang het huis uit en zijn moeder allang dood was – na een val van de trap die overigens nu als verdacht wordt beschouwd.
Het verhaal is een misdaadverhaal dat speelt in de Amsterdamse arbeiderswijk Betondorp in de jaren vijftig en zestig. Andere tijden, andere normen en waarden. De nasleep van de Indonesische vrijheidsstrijd, Ajax en de kraakbeweging; heilsoldaten en de Wallen, incest en (vermeend) verraad, het zijn maar enkele van de vele ingrediënten van een boeiend maar soms nogal ingewikkeld verhaal, met een verrassende ontknoping.
'Dooie dagen' is het debuut van Pim Hermans (1951) tevens genomineerd voor de Schaduwprijs 2017, die hij helaas niet gewonnen heeft.
ISBN 9789086664023 | paperback |262 pagina's | Uitgeverij Mosae Libro| september 2016
© Marjo, 21 november 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER