Bezeten van haar
Christopher Ransom
‘Ik hoop dat die blanke klootzak met zijn grote bek dood is. Ik hoop dat hij geen vredige dood is gestorven. Als Magere Hein tot hem is gekomen via een overdosis pillen dan hoop ik dat die hem in de loop van een paar dagen zodanig binnenstebuiten hebben gekeerd dat hij een flink bloedspoor heeft achtergelaten op het linoleum waarop hij zijn laatste teksten heeft uitgekreten.’
James Hastings is acteur. Hij heeft de baan van zijn leven gevonden als hij de dubbelganger mag spelen van rapper Ghost. Dat is een zeer succesvolle en omstreden artiest, die bakken met geld verdient, waar James dus een flinke graan van meepikt. Maar Ghost is verslaafd: aan geld, roem en drugs. Mensen vereren hem en zijn bang van hem, en omdat James doorgaat voor Ghost, overkomt hem dat ook. Na een aantal jaren heeft James er genoeg van. Ghost ook trouwens, en kort nadat James ontslag heeft genomen, verdwijnt hij. Men speculeert volop: is hij opgenomen in een kliniek voor de zoveelste ontwenningskuur? Is hij met pensioen? Of heeft hij gewoon de wijk genomen om te ontsnappen aan zijn jachtige bestaan?
Het zal James allemaal worst wezen. Die is druk bezig om weer ‘zichzelf’ te worden. Haarkleur veranderen, en laten groeien, tatoeages laten verwijderen, hij wil een nieuwe start maken, met Stacey, zijn vrouw, in een luxe buitenwijk van Hollywood.
Maar het zal duidelijk zijn dat het niet zo zal gebeuren. Het begint met de dood van Stacey, en zelfs als halverwege het boek die dood opgehelderd wordt, is het niet alleen de nog te lezen hoeveelheid pagina’s die duidelijk maakt dat het verhaal nog lang niet verteld is.
Er blijven dingen die niet kloppen.
Het is een heel ingewikkelde plot, waarbij het gegeven van de dubbelganger veel verrassingen blijkt op te leveren. Is er sprake van een complot? Welk deel komt is debet aan een posttraumatische stresstoornis? Wat is echt en wat komt voort uit James’ getroebleerde geest?
De verwarring die de lezer via James zelf beleeft, zorgt voor nieuwsgierigheid: je wil weten hoe het allemaal in elkaar steekt. Maar ja, Christopher Ransom kent de trucjes: op het moment dat er eindelijk iets duidelijk lijkt te worden, moeten we eerst met een flashback het verleden in.
Bij een thriller is het niet vaak zo dat ik vind dat je het een tweede keer zou moeten lezen om alles ten volle te kunnen begrijpen. Bij deze wel.
Een intrigerende psychologische thriller. Op de flap staat dat je dit boek niet moet lezen voor je gaat slapen. Daar kan ik me zeker bij aansluiten!
ISBN 9789026146282 | 320 pagina’s | VBKmedia | september 2011
Vertaald uit het Engels door Peter van Dijk